BURGERS E.N.R.
Uit den Westboek
Sport.
Buitenland,
Op *iïijm.
ProVincienieuWs
Koloniën
Itood en Tuinbouw
DE MISKENDE UITVINDER!
Eenige weken geleden bracht de „N.
R. C." een hoofdartikel, waarin uit
voerig gewag werd gemaakt van de
pogingen van zekeren heer v. d. Berg
om het door hem uitgevonden mid
del „Mataflo" tegen het mond- en
klauwzeer genade te doen vinden
de oogen van de Nederlandsche auto
riteiten. Het hoofdartikel schetste uit
voerig den lijdensweg van den Neder
landschen uitvinder, beschreef min of
meer verontwaardigd diens pogingen
tot erkenning door de veterinaire kop
stukken hier te lande, het deelde smede
dat de heer v. d. Berg in ons land en
ook in Berlijn was tegengewerkt door
bevooroordeelde autoriteiten, doch dat
hij eindelijk in Spanje geslaagd was
zijn „Mataflo" tot eer en aanzien te
brengen. Blijkens het hoofdartikel
werd de miskende Nederlandsche uit
vinder in Spanje op handen gedragen,
ja schier als een heilige vereerd om
dat zijn middel tegen mond- en klauw
zeer daar een ware uitkomst had ge
bracht. De „N. R. C." schreef dat in
Spanje een groote fabriek ter ver
vaardiging van het middel gesticht zou
worden, en het blad wees er op, dat
deze grootsche instelling voor Neder
land verloren was gegaan, tengevolge
van kortzichtigheid van de professo
ren in de veeartsenijkunde te Utrecht
Het artikel in het voornaamste blad
van Nederland heeft hier te lande heel
wat opschudding verwekt. „Ziedaar
weer Nederland op z'n smalst", schreef
en zei men. „Men drijft uitvinders
van beteekenis, die een weldaad voor
het land beteekenen, naar elders door
miskenning. Elders plukt men de vruch
ten die men hier had kunnen pluk
ken". Een Kamerlid wendde zich zelfs
met een aantal vragen over „Mataflo:
tot de regeering
Toen wij het bewuste hoofdartikel
pas gelezen hadden, voelden ook wij
ons geneigd tegen de miskenning van
den heer v. d. Berg op te komen. We
lazen het artikel echter nog eens, la
ter weer eens, entoen was er iets,
men noeme het „feeling", dat ons op
ons eerste besluit deed terugkomen.
Bij nader inzien school er in het arti
kel te veel dit bij ons de veronder
stelling post deed vatten dat het wel
eens van de hand van den miskenden
uitvinder zelf kon zijnIntuïtie
waarschuwde ons, dat er met het stuk,
hoewel het in de „N. R. C." een plaats
had gekregen, iets niet in orde was.
Gisteravond het „Handelsblad" op
slaande kregen we vrijwel de zeker
heid dat onze intuïtie het bij het
rechte einde had gehad. Het blad be
vatte n.l. het verslag van een onder
nemend veehouder uit Weesperkarspel
die uit nieuwsgierigheid gedreven,
naar Spanje reisde om eens rond te
neuzen wat er nu eigenlijk met dat
„Mataflo" gaande was.
De veehouder heeft in Spanje con
tact gehad met den heer v. d. Berg,
maar ook met Spaansche hoogleeraren
en autoriteiten, die in het artikel in
de „N. R. C." den Nederlandschen
uitvinder den eere-kroon op het hoofd
heetten gezet te hebben.
Eilïeve: de heer v. d. Berg, de ver
guisde Nederlander, de miskende pro
feet in het eigen land komt er slecht af.
Hij is in Spanje in het geheel niet
tot een soort heilige uitgeroepen; zijn
middel is onderzocht, doch waarde
loos bevonden; de geweldige fabriek,
die „Mataflo" zou gaan maken is een
oud gebouwtje, dat niet eens den naam
van fabriekje verdient. Spaansche
autoriteiten die blijkens het hoofdarti
kel in de „N. R. C." opgetogen zouden
zijn over het middel van den heer
v. d. Berg tegen mond- en klauwzeer
hebben den ondernemenden veehou
der, waarin een goed journalist verlo
ren is gegaan, niet alleen mondeling,
doch ook schriftelijk verzekerd, dat
„Mataflo" als middel tegen de ge
vreesde ziekte geen enkele waarde
heeft.
Het is een naar geval, doch we mo
gen verheugd zijn, dat er licht in de
zaak is gekomen. Gebleken is dat onze
veterinaire wetenschap zich niet heeft
schuldig gemaakt aan handelingen die
een blaam op die wetenschap en op
de Nederlandsche mentaliteit werpen,
doch dat de heer v. d. Berg lijdende is
aan de kwaal, waarmede alle pseudo-
uitvinders min of meer behept zijn,
n.l. een miskennings-waanzin. In wel
ken graad kunnen we natuurlijk niet
uitmaken.
Het is zeer jammer dat de „N. R.
C." (natuurlijk) te goeder trouw „er
in geloopen" is. Heel erg verwonde
ren doet ons dit overigens niet, want
van nabij is het ons bekend, dat het
blad meermalen berichten en stukjes
opneemt, zonder te onderzoeken of
de berichtgevers of de inzenders der
stukjes wel als de juiste medewerkers
aan het blad beschouwd kunnen worde|n 1
In de omg."v'ng van Goes en inl
Goes b.v. journalistiekt iedereen en
nog wat in de Nieuwe Rotterdammer, en
de berichten uit deze streek vestigen
bij ons herhaaldelijk den indruk, dat
de controle op de berichtgeving aan
de Rotterdammer te wenschen over
laat.
Wellicht wordt het „Mataflo"-geval
aanleiding tot verscherping van het
toezicht, ook op de provinciale be
richtgeving. De „Nieuwe Rotterdam
sche Courant", voor velen toch nog al
tijd „de" courant van Nederland, zou
zulks alleen ten goede kunnen komen.
LUCHTVAART.
De Southern Cross.
Bijzonderheden over de vlucht
en over de landing.
Kingsford Smith heeft verklaard, dat
hij bij zijn vlucht over den Oceaan
groote moeilijkheden heeft moeten
overwinnen. Na Cape Race had hij
dermate met zwaren regen te kampen,
dat, toen ook het kompas weigerde,
oriënteering in het geheel niet meer
mogelijk was. Bij het aanbreken van
den morgen werd wegens uitputting
van den brandstoffenvoorraad (er was
nog voor vier uur aan boord) tot het
doen van een noodlanding besloten.
Inzonderheid wees hij er op, dat hij
en zijn metgezellen, zonder radio
installatie absoluut hulpeloos zouden
zijn geweest.
's Nachts om ongeveer 3 uur 15 min.
(Greenwich-tijd) was het vliegtuig op
niet meer dan 100 mijl van het vuur
schip van Kaap Race verwijderd, maar
ondanks herhaalde uitzendingen van
draadlooze vragen had hef radio-sta
tion aldaar ze niet opgepikt, zoodat
de bestuurder gedwongen was geweest
langer dan 5 uur in den blinde in den
mist heen en weer te vliegen. Om
kwart voor elf kreeg hij eindelijk ant
woord en kon de Southern Cross weer
koers richten naar Harbour Grace. Om
11 uur 40 zag de bestuurder het vlieg
tuig, dat hem den weg moest wijzen
en 13 minuten later was de landing
vlot verloopen. De geheele tocht heeft
dertig uur en 28 minuten geduurd,
maar de eigenlijke tocht over den Oce
aan niet meer dan 221/2 uur.
Toen de vier het vliegtuig verlieten
en het vliegveld opstapten, zagen zij
er uitstekend „fit" uit; alleen hadden
zij een beetje last aan de oogen en ze
waren echt „doof". Maar allen hadden
een breeden glimlach van voldoening
op het gezicht.
Hun eerste vraag was: „heeftiemand
ook een cigarette" en toen zij die ge
kregen hadden, waren schijnbaar al
hun wenschen bevredigd.
De menigte op het vliegveld bracht
den vliegers een hartelijke ovatie;
daarna stapten zij in de gereed staan
de taxi's, waarmede zij naar het ho
tel werden gebracht omte ont
bijten en te slapen.
Fokker, de bouwer van de Southern
Cross, heeft een telegram aan Kings-
ford Smith gezonden waarin hij zegt:
,Uw verstandig commando over het
stoere, oude vliegtuig is er in geslaagd
voor 't eerst den Atlantischen Oceaan
van Oost naar West over te steken
naar een Amerikaansch vliegveld.
De hartelijkste gelukwenschen van
ons allen voor uzelf, van Dijk, Stan-
nage en Saul. Zij zullen een groot
aandeel hebben gehad in uw worste
ling. Dat gij hebt gezegepraald is een
nSeuw bewijs van uw geschiktheid op
het punt van organisatie en bevel
voering".
De „Southern Cross" is gistermorgen
om 5 uur 35 min. Amerikaansche tijd
van Harbour Grace, vertrokken en het
vliegtuig is te 7.30 uur Amerikaansche
tijd (12 uur 49 min. Amsterdamsche
tijd) vlot te New-York geland.
Een duizendkoppige menigte be
groette de koene vliegers met luide,
geestdriftige toejuichingen.
Vele regeerïngspersonen en leden
van hef corps diplomatique waren uit
Washington en New-York naar het
vliegterrein gekomen. Tot de eersten,
die Kingsford Smith gelukwenschten
met zijn geslaagde Oceaanvlucht, be
hoorde de Engelsche ambassadeur Sir
Ronald Lindsay.
Mussolini over Pan-Europa.
Een sceptische beschouwing.
De „New-York American" brengt een
artikel van Mussolini, die het plan
van de Vereenigde Staten van Europa
zeer sceptisch beschouwt. Dat er in
Europa nog geen rust valt te bespeu
ren, is te wijten aan de veel verbreide
ontevredenheid over de vredesverdra
gen, een ontevredenheid, die zoowel
bij de overwinnaars als bij de over
wonnenen bestaat, meent Mussolini.
Voor men een bestendige nieuwe re
geling wil treffen, dient men de vraag
te beantwoorden, of Duitschland er
toe gebracht kan worden, uit eigen
beweging zijn tegenwoordige bezwa
ren op te geven en te vergeten. Ook
Hongarije klaagt bitter over zijn ver
engde grenzen. Italië behoort welis
waar tof de overwinnaars in den we
reldoorlog, maar het heeft geen man
daten of grooter koloniaal bezit ge
kregen, waarop het in verhouding tot
zijn nadeel recht had.
„Kunnen we nieuwe paden inslaan,
den status quo als bestendiging be
schouwen en over een vereenigd Euro
pa spreken zonder de genoemde mis
standen uit den weg te ruimen?" vraagt
Mussolini.
Dan trekt Mussolini tegen Briand
van leer, zonder diens naam te noe
men. Hij voert tegen hem aan, dat
drie groote mogendhedenden, n.l. het
Britsche Rijk, Duitschland en de Ver.
Staten, wier belangen zoo menigmaal
samenvallen en alles overheerschen
zouden kunnen komen tot een levende
eenheid. Maar voor een Vereenigd
Europa zijn niet zulke gunstige voor
waarden aanwezig. Bij de staten, die
in aanmerking zouden komen, bestaat
er niet alleen groote verscheidenheid,
maar ook een directe tegenstelling, als
men nagaat, welk doel nagestreefd
werdt. Een gemeenschappelijk doel is
slechts door een druk, die óf door hef
Britsche imperium óf door de Ver
eenigde Staten zou worden uitge
oefend. Bovendien worden, wanneer
Engeland als de machtigste staat in
Pan-Europa wordt opgenomen, de Do
minions óók opgenomen. Maar dan
verliest de Europeesche eenheid haar
oorspronkelijk karakter.
De Sovjet-Unie zou men eveneens
in Pan-Europa kunnen betrekken. Er
schuilt echter een groote bedreiging
in de Sovjet-ideeën en het is de vraag
of het land van Stalin en de zijnen
ooit met de overigen zal kunnen har
monieeren.
Wil men een Vereenigd Europa
aldus Mussolini dan zal men op
nieuw de bestaande verdragen aaneen
ernstig onderzoek moeten onderwer
pen.
Het fundament der Europeesche be
trekkingen zal bijgewerkt dienen fe
worden.
wortels overgaan.
Daar Parijsch groen spoedig bezinkt,
moet men tijdens de besproeiing de
pulverïsateur meermalen schudden.
Nadere inlichtingen worden gaarne
verstrekt door den Plantenziektenkun-
digen Dienst te Wageningen en de op
verschillende plaatsen werkzame amb
tenaren van dien Dienst.
Uw volgend RIJWIEL is zeker een
VRAAGT PRIJZEN
JACOB SNOODIJK
Keizerstraat 7 - Goes
Door een tijger neergeslagen
Uit Medan wordt gemeld: Op de
rubber-onderneming Soengei Paleivan
de N.V. Hollandsch-Amerikaansche
Plantage Mij. te Amsterdam, gelegen
op 46 paal afstand van Tebing Tinggi,
in de onderafdeeling Batoa Bakra, af-
deeling Assahan, gouvernement Oost
kust van Sumatra, heeft een tijger
's morgens twee koelies neergeslagen,
die in gewonden toestand naar het
hospitaal werden vervoerd. De tijger
raakte in een klem gevangen en werd
doodgeschoten.
Keverlarven op bietenplanten.
Hoe deze te bestrijden.
De Plantenziektenkundigen Dienst te
Wageningen schrijft:
Aangezien de aanwezigheid van aas
keverlarven op bietenplanten op eeni
ge plaatsen is geconstateerd, wordt de
aandacht der telers van bieten en van
mangelwortels op deze vreterij, die
ernstige afmetingen kan aannemen, ge
vestigd. Aaskeverlarven zijn zwart; tof
ongeveer 1 c.M. lang, aan de voorzijde
van hun platte, naar achter smal toe-
loopende lichaam hebben zij 6 korte
pooten; zij gelijken eenigszins op pis
sebedden.
Zij kunnen soms in groot aantal op
bietenplanten voorkomen en deze in
korten tijd geheel kaal vreten. Een be
spuiting van het loof met 1 ons Pa
rijsch groen op 100 liter water, waarin
nog 1 K.G. versch geblusclite kalk
wordt opgelost, is voldoende om alle
larven te vergiftigen. Daar de vreterij
plotseling optreedt en zeer snel in om
vang kan toenemen, is het noodig on
middellijk te spuiten, zoodra men de
eerste larven op de bladeren heeft
waargenomen.
Hetzelfde middel kan gebruikt wor
den ter bestrijding van de groene lar
ven der schildpadforretjes, die ge
woonlijk op meldeplanten voorkomen
maar die vaak op bieten en mangel-
Gemeenteraad van Middelburg.
Mededeelingen over den her
bouw in de Lange Delft,- een
voordeelig jaar; over de nieu
we belastingen.
In de Woensdag gehouden vergade
ring van den gemeenteraad van Mid
delburg heeft de voorzitter meege
deeld, dat thans goedkeuring is ver
leend aan een plan voor herbouw van
het pand der firma De Jager Jr. in
de Lange Del/t, een der op 7 Decem
ber afgebrande perceelen, (men is er
al aan het bouwen), en het plan der
firma S. Wiener Co. bij den archi
tect ter beoording is. Het hotel Ver-
sepuf wordt weer fe koop aangeboden,
zoodat nog niet aan herbouw wordt
begonnen. Verder rest nog het pand
der firma Gebr. Kaan.
De voorzitter zeide, dat de gemeen
terekening over 1929 vermoedelijk een
goed slot van f 130.000 zal opleveren,
waarvan dan wel een kleine f 100.000
op de begrooting 1930 zal kunnen
komen.
Inzake de nieuwe belastingen naar
aanleiding van de nieuwe wet op de
financieele betrekking tusschen Rijk
en gemeenten werd*op voorstel van
B. en W. besloten, dat Middelburg in
de eerste klasse voor de fondsbelas
ting zal komen, dat zullen worden
geheven 80 opcenten voor de gebouw
de en 20 voor de ongebouwde eigen
dommen en 110 op de hoofdsom der
personeele belastingverder intrekking
van de 50-, opcenten op de vermogens
belasting en indeeling van de gemeente
in de 5de klasse voor de personeele
belasting.
Over het nieuwe ambtenaren-regle
ment staakten de stemmen voor de
tweede maal, zoodat het reglement is
verworpen.
Aanvaard werd hef legaat van me
vrouw Gallé, omvattende zeven fa
milie-portretten.
Voor de werklooze arbeiders der
meelfabriek zal weer een wachtgeld
regeling worden ingesteld, waaraan de
minister blijkens een telegram gaarne
weer zal medewerken.
De wereldtentoonstelling te
Antwerpen.
Gedurende de laatste dagen heeft
er op de expositie te Antwerpen, een
tentoonstelling plaats gehad van afge
sneden bloemen, alsmede van fruit.
De deelneming was niet overgroot
en het meeste bleef rond het middel
matige.
Van Nederlandsche zijde zagen wij
slechts een paar inzendingen; deze be
haalden echter 'n buitengewone onder
scheiding. De rozenkweekerij W. Ver
schuren te Oeffeit verwierven den
grooten prijs" met gelukwenschen der
jury voor de nieuwigheden in de ro-
zencultuur, Jhr. Jan v. Vredenburch
behaalde den „hoogsten prijs" met
zijn prachtige hybriden en de ver
gulde medaille met een keurige col
lectie reuk-erwten.
Droevig ongeluk.
Bij het zwemmen ver
dronken.
Onze correspondent te Wissenkerke
meldt ons: Woensdagavond omstreeks
8 uur waren op hef strand van den
Vlïefepolder eenige jongens aan hef
baden. Twee jongens van bijna 12 jaar
waren dicht bij elkaar, toen een van
hen, Jan van den Berge Wz., op een
diepere plaats komende, onder water
ging. Zijn kameraad C. Breas trachtte
hem nog te grijpen maar -dit mislukte,
en hij zag zijn kameraad verdrinken.
Met de roeiboot van den Vlietepolder
is later het lijk van den jongen opge-
vischt en naar de ouderlijke woning
vervoerd.
Gemeenteraad van Borssele.
Nieuwe plannen van B. en W.;
brandspuit en rioleering.
Woensdag vergaderde de raad van
Borssele. Afwezig was de heer C. Nijs-
ten. Het ontwerp jaarweddenregeling
burgemeesters, secretarissen, ontvan
gers en wethouders kwam allereerst
aan de orde. De raad verklaarde er
mee accoord te willen gaan. Beide
wethouders waren echter van mee
ning, dat hun salaris als wethouder
voldoende was. Daarna hadden ver
schillende benoemingen plaats, alle in
vacatures ontstaan door het overlijden
van den heer Richel. Met algemeene
stemmen werd de burgemeester, de
heer H. C. Rutgers, achtereenvolgens
EUROPA—AMERIKA.
Ze hebben vermetel hun sprong gewaagc
Van Oost naar West en ze zijn geslaagd,
Van Oost naar West over d' Oceaan,
Waarbij reeds zoovelen zijn onder
gegaan,
Zoovelen als zij met hun wil en
hun moed,
Hun hoop op succes en hun laat-
sten groet!
De zee nam de meesten, niet ver
van de kust,
Waar leven en hoop werden uitge-
bluscht
Bij mist en bij regen, bij gierende wind,
Bij jachtende sneeuw, die de oogen
verblindt,
Die rond deed dolen van hier
naar -daar,
De wanhoop nabij en in levensgevaar,
Tot eind'lijk de laatste benzine
vervloodt,
Dan rezen de golven en wenkte
de dood!
Ook Kingsford Smith en de store
van Dijk,
De mannen van durf en van harde
practijk,
Ze kenden den prijs van hun pogen wel,
Hun leven als inzet bij 't wor
stelend spel
Met winden en water en noodgetij,
't Gebaar rondom en geen redding nabij,
De ernst van een voorgaande levensles,
En nochtans ze gingen, met hoop
op succes!
Ze hebben vermetel hun sprong
Van Oost naar West en ze zijn
geslaagd,
Geslaagd, toen de nood met een
grimmig gebaar
Hen dreef naar het dreigende
doodsgevaar,
Dat d' and'ren in eenzaamheid
deed vergaan,
En meetrok naar 't graf in den Oceaan
Nu jubelt de wereld met schallend
geluid:
Ze kwamen er toch, want ze
hielden het uit!"
Maar menigeen vraagt aan het
eind van hun tocht:
„Werd zóó deze roem niet te
duur gekocht?!"
benoemd tot bezoldigd ambtenaar van
den burgerlijken stand, tof lid van het
burgerlijk armbestuur en tot lid van
de commissie tot wering van school
verzuim. Tot onbezoldigd ambtenaar
van den burgerlijken stand, die er voor
dezen niet was, benoemde de raad
den heer C. Rottier, terwijl als lid
der schattingscommissie, na 4 stem
mingen bij loting werd aangewezen de
heer M. de Regt Jz. Men besloot zoo
spoedig mogelijk den vuilnisbak, die
een ondragelijken stank verspreidt, op
te ruimen. B. en W. zullen onderzoe
ken of misschien een tweedehands
wagen met slang kan aangeschaft wor
den, of dat het financieel wenschelij-
ker zal blijken, over te gaan tot in
voering van het tonnenstelsel, waarna
ze met een voorstel zullen komen. De
raad verklaarde zich bereid naar aan
leiding van een advies der Gezond
heidscommissie over te gaan tot rio
leering der Westsfraaf; echter op eeni
ge aan de aanwonenden te stellen
voorwaarden. Deze (een 6 a 7 tal)
zullen verplicht zijn de aansluitings-
kosten van hun erven aan het riool
in de straat te betalen en jaarlijksch
een kleine vergoeding moeten beta
len als tegemoetkoming in de rente
van de door de gemeente te maken
kosten.
Gemeenteraad van Kloetinge.
School-gymnastiek in de ge
meente-herberg; de salaris
kwestie; een arrestantenlo
kaal; koffie voor schoolkin
deren.
De gemeenteraad van Kloetinge ver
gaderde gisteren voltallig. De raad be
sloot, hoewel B. en W. anders gead
viseerd hadden, adhaesie fe betuigen
aan het bekende adres van de mid-
denstandsvereenigingen te Goes be
treffende de verbinding met Noord-
Beveland. De voorzitter werd gemach
tigd de nieuwe muziektent in gebruik
fe geven. De voorzitter deelde mede,
dat de Inspecteur van hef L. O. op
zijn meening is teruggekomen, inzake
het geschikt zijn van de gemeenteka
mer als gymnastieklokaal, en dat hij
allereerst een openluchtterrein noodig
oordeelt De heer Buitenhuis vroeg
waarom de Inspecteur veranderd is.
De voorzitter zei dat het grootste be
zwaar is dat het lokaal een gedeelte
is van de gemeenteherberg en ook dat
het onderwijzend personeel practisch
niet bekwaam is tot geven van gym
nastieklessen aan toestellen, ten min
ste volgens de meening van den In
specteur en het hoofd der School. D<
heeren Buitenhuis en Straub wezen ei
