Vao Overal
Stadsnieuws
Zomersproeten verdwij
nen spoedig door een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten
Sport.
Binnenland
Laatste Berichten.
De Southern Cross geland
Advertentiën.
naar Middelburg. DeWe is op 21 Juni 1930
dus na 17 jaar terug ontvangen door den
afzender te Krabberadijke.
Het Tweede Kamerlid Kersten
heeft den minister van Waterstaat ge
vraagd
Is het den minister bekend, dat goed-
koope treinen op Zondag worden inge
legd, zoo b.v. van Roosendaal naar
Amsterdam op Zondag 29 Juni 1930
en op 22 Juni 1.1. van Rotterdam naar
Arnhem en Nijmegen?
Is de minister bereid aan dit loo-
pen van goedkoope treinen een einde
te maken, gelijk Zijn Excellentie toe
zegde te zullen bevorderen in zijn Ka
merrede van 26 November 1929?
Na de ziekte welke onder de
olmen in België heeft geheerscht en
tot gevolg had dat tienduizenden de
zer boomen moesten worden geveld,
blijken ook de eiken, in sommige dee-
len van het Vlaamsche land, bedreigd
te worden. Door den „Dienst der Bosch
experimenten" te Groenendaal, is, in
dit verband, een onderzoek ingesteld.
Maandagmiddag is bij het verrichten
van werkzaamheden in een lokaal van do
school der Eerw. Broeders aan de Vugjit-
straat te Roosendaal de 31-jarige arbei
der W. v. d. Broek, aldaar woonachtig,
tengevolge van het gebruik maken van een
looplamp, welke niet aan de eischen vol
deed', door den electrischen stroom ge
dood. Het duurde enekle minuten voordat
de aindlere arbeider, die met hem onder
den vloer van het lokaal aan de centrale
verwarming werkte, den stroom kon uit
schakelen. Men heeft geruimen tijd nog
getracht de levensgeesten bij den man op
te wekken. Hij iaat een vrouw en 5 kinde
ren na.
Onze torenhaan.
Men schrijft ons:
Dianilc zij de nauwgezette studie van tal-
looze geleerden, heeft de mensch vooral
in de laatste jaren heel wat wetenschap
opgedaan omtrent het leven van verschil
lende diersoorten, dit is algemeen bekend,
maar wat (niet iedereen weet is, dat er ook
geleerden zijn, die zich hebben bezig ge
houden met de bestudeering van de taal dier
dieren en... met gunstige resultaten. Bij
toeval ben ik in' kennis gekomen met een
„handleiding voor het bestudieeren van de
vogeltaaien na een grondige studie is het
mij gelukt sommige vogels te verstaan niet
alleen, maar met hen ook een eenvoudig
gesprek te voeren.
Ik las in de Goesche Courant van 19
dezer, dat ons haantje weer zijn oude
plaats had ingenomen; dit bericht deed bij
mij het verlangen ontstaan om hem eens te
in ter vieu wem. Ik klom 's nachts de stelling
op en bereikte bijna den torentop. Ons
haantje had al eens angstig naar benedien
gekeken, maar toen ik hem in zijn taal
gerust stelde, kende zijin vreugde geen
grenzen. Verrukt riep hij uit: „Is het
heusch waar, verstaat gij mij? Dan wilt
gij zeker wel een en ander van mijn leven
en werken vernemen?"
„Graag," zei ik en ons haantje begon:
„Ik ben al heel oud, al meer dan hon
derd1 jaar en heb een leven vol afwisseling.
Toen ik nog jong was en mij zoo vlug be
wegen kon, draaide ik bij de minste veran
dering van windrichting statig in het rond.
De menschem zeiden danwat is die haan
toch wispelturig en rekenden dat mij als
een verwijt aan. Nu bij de menschem is
wispelturigheid zeer zeker een ondeugd
maai* voor m ij een groote deugd. Ik ben
de gehoorzame dienaar van Aeolus en diens
bevelen moet ik stipt en direct opvolgen.
Huichelen kan ik niet. Als de wind' noord
is, w ij s ik naar 't noorden en doe nooit jals
sommige menschen wier woorden en da
den vaak geheel met elkaar in strijd zijn.
Ja, ja, ik heb in mijn lange leven al wat
gezien en ondervonden. Ge moet weten,
dat ik kan zien bij helder daglicht, maar
ook in den stikdonkei-en nacht, dat ik uren
in het rond door daken, muren en vensters
heen kijk en ook kan hooren, wat daar
binnen gebeurt.
En dat is veel goeds, veel leelijks, veel
oprechtheid, veel huichelarij, veel waar
heid, veel leugen.
Mijn eerste blik gunde ik iederen dag
de opkomende zon een niet beschrij
ven schouwspel, telkens anders, vol varia
tie, maai* mooi onuitsprekelijk mooi
Goddelijk in eén woord. Wat mist de
mensch, die diat nooit gezien heeft!
Dan richtte ik mijn blik naar de verblijf
plaatsen van mijn collega's op dein grond.
Een kort oogenblik daarna waren ze bui
ten en riepen mij welgemoed hun mor
gengroet toe: kukeleku kukeleku! Een
poosje later loerde ik naar de slapende
menschen, en als door een onzichtbare
macht gewekt, maakten zij zich aanstonds
vaardig hun dagelijksche werkzaamheden
aan te vangen. Ik verheugde mij er vaak
over, dat zoo velen, pas als ze buiten kwa
men, mij hun eersten blik gunden en als
zagen ze in mij' een profeet, dan tot -cfe
conclusie kwamen; 'tWordt mooi weer
vandaag of er komt vast regen, enz., voor-'
spellingen, die dikwijls geheel met elkaar
in strijd waren.
Als ik dan alles wat sliep, mensch en
dier en plant, gewekt had', dan had jjt weer
wat anders te doen. Ik moest ook zorgen,
dat mijn taliooze vrouwtjes deden, wat
van haar verlangd werd'. Een goedkeu
rende knik kreeg mijn vrouwtje uit Die-
men, die haar honderdste ei gelegd had.
Dat zij zoo gefêteerd werd door autoritei
ten, vond ik maar zoo zoo, want ik vroeg
mij af: Werden die loftuitingen niet in
gegeven door egoïsme en kortzichtigheid,
want ik ken verscheidene vrouwtjes, die
het Diemens record hebben verbeterd.
Later op den dag werden mijn werk
zaamheden minder. Wel hield ik een wa
kend oog op het doen en laten van mijn
familieleden, maar ik had toch nog volop
gelegenheid ook eens een kijkje te nerrJh
in de woningen der menschen. En als ik
daarvan alles wilde vertellen, gij zoudt
er boekdoelen van kunnen vullen.
Ik zag veel goeds, veel leelijks, veel
liefs, veel wreeds, veel oprechtheid, veel
huichelarij, ja wat niet ai! Menigmaal
dacht ik, de menschen moesten eens een
paar oogen hebben zooals ik, dan zouden
ze elkaar wat anders beoordeelen dan nu.
Schijn en werkelijkheid
En zoo ging de dag voorbij en kwam de
avond, die weer meer werkzaamheid van
me vroeg. Ik moest mijn familie en de
kleine kinderen beduiden, dat het bedtijd
was, den volwassenen aankondigen, dat
de tijd van rusten was aangebroken. Als
dat alles gebeurd jwfas en ik weer genoten
had van het schitterende schouwspel, dat
de ondergaande zon aanbood, dam kwam
er voor mij ook een poosje «van verademing,
't Liefst keek ik dan de Poel in om met
volle teugen de frissche buitenlucht in te
ademen, die mij uit het Zuiden em Westen
tegen woei. Naar 't Noorden of Oosten,
keek ik niet graag, ik walgde vaak van
de „luchtjes" die opstegen boven belt en
vest. Ik vroeg mij wei eens af, hoe kun
nen de menschen in die omgeving gezond
blijven? (In den laatsten tijd begint het in
de Poel jammer genoeg óók minder frisch
te worden).
Steeds donkerder werd het. Toch zag
ik nog wel leven in de Poel. 't Waren de
paartjes, die daar de eenzaamheid zoch
ten, het vee, dat een veilige rustplaats
vond voor den nacht. Eindelijk kwam de
nacht. En nu zoudt gij allicht denken, dat
ook i k mij in Morpheus armen kon wer
pen, maar niets is minder waar. Wel mag
ik eens eventjes indommelen, maar waak
zaam ben ik en blijf ik. En dat is noodlig
ook, want er gebeurt zoo 's nachts nog al
wat, dat het daglicht niet zien mag.
Als het zoo tegen tienen liep gluurde ik
in de woningen der menschen en wat zag
ik al niet? Hier was 't ziekenkamer, waar
uit een deerniswaardig gekreun opsteeg
van den zieke, die vergeefs den slaap
trachtte te vatten, daar was doodsche stil
te en waren allen in diepe rust, elders was
nog een vroolijk gezelschap bijeen en ver
maakte zich met zang en dans, voor een
poos de dagelijksche zorgen en beslomj-
meringan vergetend, weer ergens anders
zat een koopman peinzend over zijn za
ken, zijn toekomst. Vaak getuigden de ang
stige trekken van zijn gelaat van niet veel
geluk en voorspoed, enz. enz.
Zoo zou ik nog honderden dingen kun
nen noemen, want niets is voor mijn geestes
oog verborgen. Maar ik zal het hierbij la
ten. Om 12 uur waren al de deuren gesloi-
ten en lag het gieheele stadje als in een
diepen slaap verzonekn.
Nu nog iets van de laatste dagen. Pas
ben ik weer hier, langen tijd vertoefde ik
op den grond' en hoewel 't verblijf daar mij
allerminst beviel, toch ben ik blij, dat het
gebeurd is. Want vaak heb ik voor mijn
leven gevreesd! Mijn voetstuk verkeerde
in een desolaten toestand', meermalen boog
de torenspits als een riethalm en dacht ik,
dat mijn laatste uur geslagen was. Ik wist
wel, dat het binnenste van den toren in-
gerot was en ik juichte van plejzier, toen
een stuk van het binnenste als een' over
tuigend bewijs van de invaliditeit van den
toren in de raadszaal gebracht, die ©dei-
achtbaren met klem overtuigde, ld!at een
grondige reparatie dringend noodig was.
En die is nu geschied! Maar wat ik niet
heb durven kJemkem is, dat men bok m ij] niet
vergeten heeft. Of ziet gij niet, welk prach
tig kleed ik heb gekregen? Maar heusch
mijn pakje maakt mij niet hoovaardig. Dat
ik zoo blink» is niet om m ii, maar ter wille
va;n de menschen, die mij des te beter kun
nen zien. Men Lad het plan mij te laten
photografeeren, maar dat is gelukkig niet
gebeurd, diat laat ik voor de menschen
over. Mijn pakje is mooi, maar niet duur,
toude heb ik 15 jaar lang gedragen. Ge
kunt dus niet anders zeggen, dan dat ik
zuinig ben en niet roekeloos met de ge
meen te-f inanciën omspring.
En nu eindig ik. Ik heb al te veel van
uw geduld gevraagd. Maar ik was zoo
blij, dat ik een aandachtig luisteraar had,
dat ik misschien wel wat al te lang ge
weest ben'. Als gij straks weer in uw ge
zellige huiskamer zijt, overdenk dan ee^is
alles wjait ik u g^e^d heb, haal uit uw hoe
kenkast het bundeltje van de Genestet
voor den dag en lees daaruit het ontroe
rende gedicht Het haantje van den toren,
dat mooi is en b 1 ij ven zal.
En sla een eindje verder ook eens op
dat kleine versje van „dien vriend met
ijz'ren hand en koel gebiedend oog", en
kijk dan naar mij en vraagt gij mij of dat
m ij n vriend is, dan zal het antwoord niet
twijfelachtig zijn. Want mijn plicht te
doen, in alle opzichten, is steeds mijn
streven tot welzijn van de menschheid, van
mijn omgeving in het bijzonder. Mochten
alle menschen aan mij een voorbeeld ne
men. Als straks de tand des tijds ook m ij
zal doen vallen, dan zal ik dankbaar zijn
een zoo welbesteed leven achter den rug
te hebben, dankbaar bij de gedachte, dat
ik bij zoo velen in aangename herinnering
zal voortleven, dat allen zullen zeggen:
Ons haantje heeft goed voor ons gezorgd!
Beste luisteraar, ik krijg het nu weer
te druk, kom eens spoedig weer, want ik
kan nog wel uren met u p raten en ik do®
het graag, want ondanks mijn bedrijvig
leven, voel ik mij' toch wel eens wat ver
laten op „mijn eenzamen post"".
Aan het verzoek van het haantje wil ik
gaarne voldoen. v
Benoemd.
De Commissaris der Koningin heeft tot
lid der gezondheidscommissie zetel Goes
benoemd mr. H. C. J. Zaaijer.
Zwem niet buiten de vakken.
Een waarschuwing voor
zwemmers.
Het bestuur van ,,'tSas" schrijft oms:
Met voldoening hebben wij ook d'it jaar
weer de groote toename van het zwemmen
aan het Goesche Sas gade geslagen en wij
verheugen ons dat deze gezonde en bij
uitstek nuttige zomersport dagelijks meer
wordt beoefend.
Het warme zomerweer der laatste we
ken trok zooveel zwemmers naar 'tSas,
dat verschillende dagen ruim 500 liefheb
bers een frisch Schelde-bad namen.
Wij' meemeti goed te doen juist nu nog
eens de aandacht te vestigen op het gevaar
verbonden aan het Izwemmenl hui ten die
vakken. Aan kinderen en ongeoefende
zwemmers moeten wij zelfs het zwemmen
in het derde vak bij hoog water ontraden,
doch allen, ook de geoefende zwemmers,
wijzen wij er nog eens met nadruk op, dat
het zwemmen huiten de vakken en vooral
het zwemmen naar de ton, die ter plaatse
als baken voor de scheepvaart dient en
voor velen groote aantrekkingskracht
schijnt te bezitten, in verband met de dik
wijls zéér 'stehke eb en vloedstroom, levens
gevaarlijk is.
Tot heden gebeurden geen ongelukken.
Helpt mede deze voorkomen!
Zwem aan 'tSas, maar.... niet buiten de
vakken! 1
Veemarkt.
Ter veemarkt van Dinsdag j.l. waren
aangevoerd 5 kalveren, 40 biggen-
LUCHTVAART.
De Oceaanvlucht van de
„Southern Cross".
Kingsford Smith en de Hol
lander Van Dijk op weg naar
Amerika; draadloos contact
met de wereld; gunstige be
richten.
Kingsford Smith is gistermorgen van
het strand van Port Marnoch in het Graal
schap Dublin opgestegen voor de vlucht
over den Oceaan van Oost naar West.
Bij den start in den vroegen ochtend,
hort na het aanbreken van den (dag, bestond
vrij groote belangstelling.
De „Southern Cross" vloog op betrek
kelijk geringe hoogte en was spoedig uit
het gezicht verdwenen.
Voor het vertrek van de „Southern
Cross" verklaarde Kingsford' Smith dat
hij de weersomstandigheden thans zeer
gunstig achtte en dat hij zelfs dacht New
York zonder benzine bij' te laden te kun
nen bereiken.
Onmiddellijk nadat de „Southern Cross"
was vertrokken, kreeg het vliegtuig draad
loos contact met de laodstations. Kingsford
Smith seinde, dat de zee een korten golfr
slag vertoonde. Te 7.30 uur (Greenwich
tijd) seinde Smith, dat de Iersche kust uit
het gezicht verdween. Op dat moment
had hij een hevigen tegenwind1. Boven zee
was de lucht blauw en het zicht goed. Het
toestel vloog met een snelheid van ongeveer
100 mijl op een hoogte van 500 voet. In
verband met den tegenwind schatte Kings
ford Smith de werkelijke snelheid op
75 mijl.
Om 15.45 uur is een telegram ontvan
gen van de bemanning van de „Southern
Cross", meldende, dat zij' zich pp een
hoogte van pJm. 80 M. boven den Atlari-
tischen Oceaan bevonden en door regen
en slecht weer vlogen, met zwakken tegen
wind.
De snelheid van het vliegtuig bedroeg
160 K.M. per uur.
Tengevolge van het benzineverbruik was
het toestel thans in staat, langzamerhand
te gaan klimmen.
Om half vier gistermiddag is te Lon
den nog een draadloos bericht van Kings
ford Smith ontvangen, waarin de bestuur
der meldde, dat de „Southern Cross'f
in een dichten mist geraakt was en d<e at
mosferische toestanden in het algemeen
ongunstig waren. De motoren deden het
echter prachtig en de kapitein was tevre
den over zi]n voortgang.
In een telegram seinde Kingsford Smith
Alles gaat best. Ik wou, dat we uit dien
beestachtigen mist konden komen. We
voelen er ons zoo in opgeslnten.
Uit Nieuw York wordt gemeld, dat men
maatregelen heeft getroffen om de „Sout
hern Cross" in de huurt van Portland
Mains van benzine te voorzien, indien de
voorraad na het oversteken van den Oce
aan bedenkelijk geslonken mocht zijn.
In het land der werkelijkheid.
De chauffeur van Richard Ta/u-
ber bekeurd.
Richard Tauber is Zondagavond na af
loop der voorstelling van „Das Land des
Lacheln' er op merkwaardigs wijze aan
herinnerd, ld!at ons land er een is van wer
kelijkheid en niet een van enkel lachen en
zingen.
De voorstelling in den Koninklijken
Schouwburg in Den Haag was afgeloo>-
pen en de gast der Fritz Hirsch operette
stapte in 'zijn auto om naar zijn hotel op
Scheveningen terug te keepen. Blijkbaar
verlangde de gevoerde zanger erg naar
zijn bed of Waar een bald); hoe het zij, Tau
ber reed in een vaart die Den Haag nu
eenmaal niet duld't in de richting van Sche
veningen. Hij reed evenwel niet zoo hard
of een agent der motorpolitie reed' nog
harder. Deze zette dien snelrijdenden auto
achterna en op den nieuwen Pariklaain
werd het een race-partij van jewelste, die
door den politieman werd gewonnen, vlak
bij het Palace-hotel.
De chauffeur werd opmerkzaam ge
maakt, dat hij' veel te sniel had gereden en
dat hij dus moest worden bekeurd.
En reeds haalde de politieagent op
schrijfboekje en potlood te voorschijn,
toen Tauber op minder artistieke wijze te
kennen gaf, dat hij» het er heelemaal niet
mee eens was. Hij maakte zich erg kwaad
en oordeelde het blijkbaar eerst op dat
moment noodig zich aan de politieagent
voor te stellen. „Wissen sie wohl wer ich
bin? Ich bin der Kammersanger Richard
Tauber uind si, sie sindl..." en toen volgde
een qualificatie, waaraan politieagenten
in Den Haag niet voldoen.
De man liet zich dat geen tweemaal
zeggen, als was het ook Tauber of wie
weet ook welke gewichtige persoonlijk
heid en hij zette den chauffeur van den
Kammersanger „op de bon".
Overval van een kaslooper.
De aanrander gevat.
Een brutale overval van een kaslooper
heeft Maandagmiddag in Amsterdam
plaats gehad.
De 55-jarige kaslooper T. de Visser,
van de Kas vereniging, diie een tasch met
groote waarde droeg, moest zijn bij de
firma Wesselius, gevestigd aan den, Singel,
bij den Heiligen Weg.
Toen de man zich in het gebouw van
deze firma bevond1, werd hij op een por
taal overvallen door een ongeveer 20-jari
gen jongeman, die hem met een hard1 voor
werp op het hoofd sloeg, klaarblijkelijk
met de bddbeling, hem bewusteloos te
slaan en hem dan te berooven. De "kas
looper schrok geweldig, d'och viel niet.
De dader, die zag, dat zijn aanslag mis
lukt was, vluchtte.
De kaslooper snelde den jongeman na,
onder het geroep: Houd! den dief! In de
Kalverstraat werd dé man aangehouden
en aan de politie overgelevejHcï.
Hagelslag in Haarlem.
Als het zomer is....
Bij het hevige onweer van Zondagavond
heeft vooral Haarlem-Noord het zwaar
te verduren gehad1. Er zijn hagelsteenen
gevallen, grooter dan een duivenei, en zij
kwamen met zooveel geweld neer, dat dui
zenden ruiten zijn verbrijzeld'. Tijdens de
hagelbui werd juist een lof gehouden in de
St. Ludinakerk. Dat werd' gestoord door
dat op vijf plaatsen de groote bramdget-
schilderd'e ramen door hagelsteenen. ge
troffen werden. De scherven vielen rin
kelend in de kerk, en bliksem- en donder
slagen deden verwarring ontstaan.
Een 17-jarige jongen uit Haarlem Is te
Zandvoort Idbor een hagelsteen bewusteloos
geslagen; familieleden* hebben 'hem per
auto naar huis gebracht.
De hagelsteenen hadden een buitenge
wonen vorm en bestonden uit verschillende
lagen. De buitenkant was van glad door
schijnend ijs, de kern was wit, en in die
witte kern zat een zwart lijkend gedeelte,
ter grootte van een erwt en in vorm gelijk
aan den pupil in het oog. Het in de hand
houden van deze hagelsteenen bracht een
krampgevoel in arm en hand te weeg.
Van het provinciale ziekenhuis te Sant
poort en de bij deze inrichting behoorende
gebouwen zijn ongeveer duizend' ruiten
vernield. Ook in het d'orp Santpoort zijn
op tal van plaatsen ruiten, serres en broei
kassen stukgeslagen.
Te Bloemendaal heeft d'e schade zich
bepaald tot het vernielen van iHiiten aan
broeikassen en van enkele woningen.
Tijdens de hevige onweersbui vluchtten
ongeveer 400 bezoekers van het Bloemem-
daalsche strand' naar de garage van de fir
ma Backhuiser heerschte geen paniek,
maar vele dames waren dloor de hitte be
vangen en vielen bewusteloos.
Hevige vechtpartij.
Arbeiders schieten op elkaar
Gistermorgen omstreeks 7 uur heeft op
een bouwwerk in de Krommerd'tstraat bij
de Witte de Withstraat te Amsterdam een
hevige vechtpartij plaats gehad, waarbij
van revolvers gebruik werd gemaakt.
In verband met een tariefkwestie was
op dit bouwwerk een geschil ontstaan met
vier katholieke steenzetters, die op het
werk werkzaam zijn. Reeds vroeger in den
ochtend was het tot een botsing gekomen
tusscben deze arbeiders en een honderdtal
communistische arbeiders. Laatstgenoem
den moeten daarna op het bouwwerk de
vier katholieke arbeiders hebben aange
vallen. Deze trokken zich op het bouw
werk terug, doch stuitten op een schutting.
Hierbij ontstond een hevige vechtpartij,
waarbij ook met een vaarboom werd ge
slagen. Een der katholieke arbeiders heeft
toen een revolver getrokken en daarmede
geschoten. Ook door de communisten is
geschoten. Een der communistische arbei
ders heeft ieen schot in de borst geit regen
en is overgebracht naar het ziekenhuis. Zijn
toestand is niet levensgevaarlijk.
Tenslotte is de politie gekomen en heeft
ingegrepen. De vier katholieke arbeiders
werden voornamelijk met het doel om hen
te beschermen naar het politiebureau over
gebracht.
Het schijnt nog niet vast te staan, dat
de getroffene werd geraakt door een
schot van den katholieken, arbeider. Het
is ook mogelijk, dat hij door een kagei uit
een revolver van een der communisten is
getroffen. De politie stelt een nader onder
zoek in.
NEW-YORK, 25 Juni. De „Southern
Cross" is hedenmorgen te 1 uur Ame-
rikaansche tijd (6 uur 20 Amsterdam-
sche tijd) over Kaap Race gepasseerd.
HARBOUR GRACE, 25 Juni. De
„Southern Cross" is heden te 5 uur 53
Amerikaansche tijd (11 uur 17 Am-
sterdamsche tijd) te Harbour Grace
geland voor het innemen van benzine.
Het vliegtuig had voor de landing ge-
ruimen tijd om het veld gekoerst. Naar
de vliegers mededeelden was het in
den dikken mist, dien zij voor de kust
van New-Foundland aantroffen, zeer
moeilijk geweest de positie vast te
stellen. Het duurde geruimen tijd voor
dat men in contact was gekomen mef
de radio-stations van Chatham en Ca
pe Race. Door het langdurig rondvlie
gen in den mist was een groot ge
deelte van de benzine verbruikt, en
Kingsford Smith en Van Dijk achtten
het niet gewenschf verder door te vlie
gen. Nadat de positie was vastgesteld
werd besloten te Harbour Grace te
landen. Een groot gedeelte van de
vlucht gedurende de laatste uren was
blind gevlogen. De vier leden der be
manning zijn in uitstekende conditie.
Het ligt in de bedoeling na het inne
men van benzine naar New-York te
vertrekken.
LICHT OP.
Donderdag 26 Juni 9.54 uur
Vrijdag 27 Juni 9.54 uur
BURGERLIJKE STAND
VAN GOES.
Overleden: Krina Karrematl, 83 jaar,
echtgenoote van Johannes Bakker.
WEERBERICHT.
Dc verwachting .tot den avond1 van 26
dezer luidt: hnatige Z.Wl. tot W. wind, half
tot zwaar hewolkt, wellicht nog enkele re
genbuien, iets koeler.
TE KOOP BIJ INSCHRIJVING:
a contant van den heer A. SINKE,
de Duitsche zure Bessen,
wassende te Kloetinge in den Jongen
Boomgaard ten Westen van de hof
stede „Olmestein".
Briefjes in te leveren tot Zaterdag
28 Juni 12 uur (N. T.) ten kantore
van Notaris VAN DISSEL te Goes.
