fiflRKriiR m roiiRAUT ~«s« DIPLOMATEN IV0. 89 Maandag 19 Mei 1950 117 Jaargang. De aanslag op do t/loro. ProVincienieuWs Bij Haaruitval Dagboekblaadjes. Afzonderlijke nummers 5 cent. V M F E ik 1 H i I HH i 1 1 jl V I I I I j VI I B H wordt 2 maal berekend. Dlenst- Verschijnt Maandag, Woensdag- ||jg|J UVtUUlllia aanbiedingenen aanvragen IS* en VrHdaöavond Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant jplp§ll*!9 en Kleeuwens Ross'Drukkers-en Uitgeversbedrijf P® regel. Advertentien worden Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 gevestigd te Goes. aangenomen tot 12 uur voorm. Wat de groote bladen van den aanslag zeggen; hoe vrije Ne derlanders op het ministerieele besluit reageer^n; zal de Avro- liwestie de indolentie van vrij zinnig Nederland uitroeien? De verdeeling van den radio-zendtijd in Nederland door minister Reijmer, ten gevolge van weUke verdeeling, zooals men in het vorig nummer van ons blad heeft kunnen lezen de A.V.R.O. er zeer be snoeid is afgekomen ten voordeele van die VARA, de K.R.O. en de N.C.RfcV. (sa men te vatten onder den naam politieke zendvereenigingen) heeft in de pers aan leiding tot een opmerkelijk groot aantal commentaren gegeven. De nieuwsorganen van de dbor den minister begunstigde po litieke partijen constateren natuurlijk dat aan het recht is voldaan, en in huin beschou vvingen drukken zij voldoening en vreugde uit. De vrijzinnige en liberale bladen daar entegen, aan de zijdie van de A.V.R.O. staande, laten een heel ander geluid hoo- ren. De „N.R.C.'1' b.V| noemt de minis terieele beschikking een friomf van het sectarisme. Het blad vindt het onjuist, dat de drie bevoordeelde vereenigingen evenals de A.V.R.O. als „algemeen©" omroepvereenigingen worden beschouwd. Het blad besluit zijn beschouwingen in dezen zin: I „De Chineezen van Europa zoo noemt men ons immers wel eens zullen elkaar ook in den aether, nog meer dan reeds het geval was, als Chineezen te lijf gaan. Generaal Tsjang zal hier heeten mr. v. d. De ure, en de generaals Fenig, Jen en Tsjang zal men in anderen terug kun nen vinden. De A.V.R.O., die alléén er eerlijk naar gestreefd heeft een nationaal programma te geven en daarover zelfs een voogdijschap van een commissie, waarin de verschillende richtingen vertegenwoor digd zouden zijn, heeft willen gedoogen, zal een zeer groot deel van den door haar welbesteden zendtijd moeten missen. En omdat zij haar doel in het Nedierlandschü BabeJ niet zal kunnen bereiken, zullen wij haar wellicht pogingen zien aanwenden, als waarvan nu reeds een en anider ver luidt, om langs een omweg over het bui tenland toch aan de behoeften van haar luisteraars tegemoet te komen." Ook de „Telegraaf" is over het gebeur de niet te spreken. Dit blad' schrijft o.a. „Op zestig uren van elke week waarop de A.V.R.O. tot dusverre haar welkom© stem in den aether liet hooren, zal thans de politiek regeeren. Buitenlamdsche sta tions zullen den Nedérlandschen luisteraar nog slechts kunnen geven wat hem ont nomen wordt dooi- de lieden, aan wier ge haspel wij den bijnaam Chineezen van het Westen danken. Dit allés was even onnoodig geweest als het tergend is van onbillijkheid en machtsmisbruik. Want de honderdduizen den A.V.R.O.-vriendèn, wetend dat de politiek hen belaagde, brachten de gelden bijeen waarmee de derde zender red der uit den aethemood gebouwd kon worden. Het smeekschrift ging naar Den Haag, een jaar geleden. Er kwam nooit 102 FEUILLETON DOOR E* PHILLIPS OPPENHEIM. Geautoriseerde vertaling van M HELLEMA. Er brandde nog licht in de zitkamer. Hij klopte aan de deur en trad binnen. Lord Yeovil zat half ontkleed nog een glas whisky te drinken. Hij keek den in dringer aan, zoindér iets te zeggen. Grant deed den grendel op dé deur. „Ik heb het," berichtte hij ademloos. ,t,I!k heb het kistje en den sleutel. U moet ze terstond m een van uw officieeje kis ten leggen." „Nog een worsteling? vroeg Lord Yeovil. ,,Neen," was het sombere antwoordt „maar het was toch vreeselijk. Cornelius Blunn is dbod1." 1 HOOFDSTUK XXII. Er heerschte een helsch lawaai op de Sefalonia gedurende de laatste uren, eer zij de haven bereikte. Het vreeselijk© van een sterfgeval aan boord werd1 nog ver hoogd door het feit, dat Cornelius Bliunin die standvastig had geweigerd zich door antwoordDe derde zender mócht er immers niet komen, omdat er dan.... plaats onder dé zon zou zijn geweest voor de ge vreesde en gehate, die A.V.R.O. heet. Al wilde zij zonder subsidie of hulpgansch het zendtijdvraagstuk uit de wereld hel pen de politiekers zouden er geen baat bij hebben gevonden. Hun garen moet ge sponnen in de uren, idle de A.V.R.O. had; d© Nederlandsche luisteraar moet gedwon gen worden om in te gaan.... Zoo ligt het A.V.R.O.-request heden,, meer dan een jaar na indiening, nog im mer in Den Haag. Voor de A.V.R.O. geen Regeering, slechts Negeering.... Als laatste oordeel van vrijzinnige en liberale zijden volgt hier een en. andèr uit de beschouwing van het „Handelsblad": „De Nederlandsche aether is verdeeld zoo hopeloos verdeeld als het verpoli tiekte en vertheologiseerde deel van het Nederlandsche volk. En wat uit spontaan, vrij initiatief is ontstaan, en zich langs natuurlijke wegen van eigen kracht en eigen groei heeft ontwikkeld tot een in stelling, die ondanks de natuurlijke ver deeldheid van ons volk bindend wist te werken door zijn opbouwende algemeen heid, wordt nu geknot en ten halve afge takeld, ten bate van groepen die uit den aard van haar bedoeling scheidend werken of, zooals de V.A.R.A. in dienst staan van den klassenstrijd'. Al wordt dat dan ook met algemeen© franje.... versierd. Een noodlottig besluit, deze politieke oplossing, die de wangedrochtelijke „ra dio-coalitie" heeft bekrachtigd, die door den voorzitter van de N.C.R.V. werd be jubeld als een overwinning die .„naast God.... aan onze vaderen in den school strijd" te dénken is. Roomsch-rood!- christejijk", broederlijk vereend in lofzang op de splijtzwam die nu ook den Neder- landschen aether heeft doorwoekerd.*'' Tot zoover onze drie groote toonaan gevende dagbladen. Men ziet het: één fel protest tegen de beslissing van den minis ter, welke e©n zich zelf groot gemaakt, en ten bate van het algemeen werkend bedrijf, aan banden heeft gelegd. De protesten in de pers kan men be schouwen de meening van tal van Neder landers weer te geven, zeer zeker van alle vrijzinnige en liberale Nederlamidbrs. O.a. blijkt dit uit de protest-vergade ringen, die reeds in verschillende steden van ons land, .tegen het ministerieele be sluit, werden belegd1, uit een aantal tele grammen aan den minister verzonden, uit ingezonden stukken in de bladen, en uit het plan om binnenkort in Den Haag een groote protest-meeting tegen den aanslag op de A.V.R.O. te houden. Over het ministerieele besluit zuilen we hier niet meer uitweiden. Eerstens omdat we bet bekend mogen veronder stellen dat we in déze dé meening der vrij zinnigen en liberalen deelen, en voorts omdat we vermoeden dat de A.V.R.O. op de een of andere wijze wel een oplossing zal weten te vinden om baar luisteraars binnenkort even goed of beter nog dan vroeger te bedienen. Dus daarover niet. Alleen willen we hier uiting geven aan onze voldoening dat de verdeeling van den een dokter te laten onderzoeken, geen enkel teeken had vertoond' van de hart kwaal, die zoo plotseling een einde had gemaakt aan zijn leven. Maar buiten de tragedie zelf waren er twee mannen op de boot, Prins Lutrecht en Prins von Diss, die door die gebeurtenis bijna iin een toe stand van razernij schenen te zijn gebracjht. De kapitein wist nauwelijks, wat hij moest antwoorden op hun eischen. Zij weigerden zelfs zijn kamer te verlaten. Huin vol harding werd hem haast te veel. „Commandant," zeide Prins Lutrecht, „u is een Engelschman en ik weet, dat u van eerlijk spel houdt. Ik zeg uy dat er gisternacht uit Cornelius Blumn's kamer een kistje is gestolen, politieke documenten bevattende van groot belang voor db toe komst der wereld. Die documenten zou den, wanneer ze in verkeerde handen vie len, misschien kunnen leiden tot een ramp zaligen en vreeselijken oorlog. Ze .werden altijd meegesleept door Cornelius Blunn in strijd met onze wenschen, en het zou heel goed mogelijk kunnen zijn, dat hij zijn dood heeft gevonden bij de verdediging er van. Maar ze zijn gestolen en zijn op dit oogenblik verborgen op dit schip, en ik verzoek u, als de eenige verantwoordelijke persoon hier, ons bij te staan om ze terug te krijgen." „Maar wat kan ik doen, Prins?" pro testeerde de kapitein. „Ik heb negen hon den! vijf en zeventig passagiers aan boord. Zoudt u wenschen, dat die allen werden gevisiteerd?" zendtijd het meestal maar al te laks en al te berustend bij de pakken neerzittend Vrijzinnig Nederland wakker heeft ge schud, dat het den Nederlandschen zin voor vrijheid en den Nederlandschen afkeer jegens onbil'ijken dwang in beweging zet, ein dat het de vrijzinnigen in ons land na der tot elkaar gaat brengen. Dit achten we van groote beteckenis! Maar al te lang reeds hebben de libe- raai voelenden in Nederland -de reactie stil over zich heen laten gaan zonder te pro testeeren. Op den duur moest dit fataal uitloopen. Indien de A.V.R.O.-kwestie in deze indolentie verandering gaat brengen, indien zij de liberalen en vrijzinnigen stelling doet nemen tegen de pogingen om Neder land in boe langer hoe meer politieke kastjes te verdealen.... dan mag vrijzinnig Nederland minister Reijmer dankbaar zijn! We hopen van harte dat de eerste storm over eenigen tijd geen storm in een glas water zal blijken te zijn geweest. Stukken voor de Provinciale Staten van Zeeland. Nederl. Heide Maatschappij. Door de Nederl. Heide Maatschappij is verzocht, dat dé Provincie als begun stiger zal toetreden. Ged. Staten meemen het streven der maatschappij, hetwelk naar hun oordeel alleszins toejuiching verdient, als bekeinid t© mogen veronder stellen. Van de waardevolle adviezen der maatschappij hebben zoowel de provincie als verschillende plaatselijke besturen een en ander maal profijt getrokken en er bestaat dan ook volgens Ged. Staten alle aanleiding om tot wederopzegging de pro vincie als begunstigster tot de maatschap pij te doen toetreden met een jaarlij'ksche bijdrage van f 50.—, in welken geest Ged. Staten een voorstel doen. Heffing opcenten grondbelasting. Door den minister van Binnenlandsche Zaken is medegedeeld, dat zijn ambtge noot van Financiën het ten zearste op prijs zou stellen indien de Prov. Staten in de zomerzitting beslisten over het getal opcenten, hetwelk het volgend jaar op dé hoofdsom zal worden geheven. Ged. Sta ten hebben^ geantwoord, dat zy bereid wa ren een desbetreffend voorstel aan de Staten te doen, doch dat zij- zich voorbe hielden om bij de behandeling der begroo ting voor 1931 wijziging in het getal op centen voor te stellen indien de omstan digheden dit mochten noodig maken. Zij stellen voor het aantal opcenten te bepalen op 50 zoowel voor de ongebouwde a^s voor de gebouwde éigendommen. Vergoeding forensenbeiasting. Ged. Staten brengen advies uit over bet voorstel van den heer Laemoes, om aan het bootpersoneel, dat door de dienst regeling der booten verplicht is geworden forensenbelasting te betalen, de als ge- gevolg daarvan dbor hen meer betaald© gelden terug te geven. In beginsel hebben zij daartegen geen bezwaar, doch hebben „Niet allen," antwoordde Prins Lu trecht. „De persoon, die verantwoordelijk moet zijin voor dezen diefstal, is Meneer Slattery. Hij en Cornelius Blunn waren vijanden en toch zocht hij alle gelegenhe den met hem te spreken. Zoo leerde hij den weg vinden in zijn kamers. Zonder eenigen twijfel was Slattery de dief.''* „Ik heb reeds meer gedaan, dan ik het recht had te doen in die zaak," zeide de commandant. „Ik heb Meneer Slattery's kamers laten doorzoeken. Buitendien zag de hofmeester hem al vroeg naar zijn hut gaan. Ik kan niet het minste bewijs tegen den jongen man vinden. „Hij heeft misschien het kistje aan iemand anders in bewaring gegeven,*1' verklaarde Prins von Diss. „Wij moeten er op aandringen, diat die hutten en bagage zijner vrienden worden onderzocht.' „Met inbegrip, vermoed ik, van dé be zitting van Lord Yeovil?" vroeg de kapi tein met een geduldigetn glimlach. „Het kistje moet worden gevonden," hield Prins Lutrecht vol. „Heeren," zeide die commandlant, „ik zal de zaak bespreken met mijn officie ren en zien, of een algemeen onderzoek in aansluiting met het douane-onderzoek mo gelijk is. Ik zeg u echter ronduit, wat de persoonlijke officieel© bagage van den Eersten Minister van mijn land betreft, dat ik niet zal toestaan daaraan te raken. U moet mij nu verontschuldigen. Binnen een half uur zal de loods aan boord ko men." en op plekken waar het haar erg dun wordt, de hoofdhuid een weinig inwrij ven met Purol. Doe dit i ot 2 maal per weekdit maakt haar en haarwor tels weer sterk en groeikrachtig. zij een onderzoek ingesteld naai' de finan- cieele gevolgen daarvan. Hierbij zijn zij uitgegaan van don regel, dat d© betrokken personen slechts kunnen worden schade loos gesteld voor het verschil tusschen hetgeen zij thans in d© gemeenten van aan slag in totaal moeten betalen en hetgeen zij, indien zij alleen in de gemeenten van hun hoofdverblijf aangeslagen zouden zijn, aldaar ov©r een vol jaar zouden zijin ver schuldigd'. Vermoedelijk zal voor de be lastingjaren 1928/1929 on 1929/1930 mei een totaal bedrag van f500 kunnen wor den volstaan, terwijl in de toekomst bij de gewijzigde gemeentewet alleen forensen- slagen zullen kunnen voorkomen bij meer dan 90 malen malen nachtverblijf in de fo r©ns aal gemeente gedurendb het belasting jaar, zoodat dan slechts bij uitzondering vergoeding zal zijn uit te keeren, en dan alleen nog voor bootpersoneel. Ged. Staten stellen voor d© bedoelde vergoeding te gev-n beginnende met het belastingjaar 1928/1929. Iepenziekte. Overeenkomstig bet verzoek stellen Ged. Staten voor aan het Comité inzake de bestudeerinig en bestrijding van Iepen- ziekte voor 5 achtereenvolgende jarenj te beginnen 1930, ©en jaarlijksche bijdra ge van f 100 te verleenen. Drinkwaterleidingverordening. Bij de toepassing van de Drimkwater- leidingverordéning voor Zeeland is de wen schelijkheid aan den dag gekomen om in de verordening alsmog een© had ere aan duiding te geven van hetgeen in art. 12 onder „gebied" moet worden verstaan. Na overleg met den directeur van het Rijksbureau voor drinkwatervoorziening en den hoofdingenieur van den Provin cialen Waterstaat stellen Ged. Staten voor in genoemd art. het gebied, waar binnen voor reeds bestaand© waterlei dingen enkele bepalingen der verordening niet van toepassing zijn, als volgt te om schrijven: a. voor de N.V. Vlissingsche Duinwa terleidingmaatschappij de gemeente Vlis- singen en buiten de gemeente een strook van 40 meter breedte aan elke zijdé van op bet tijdstip van inwerkingtreding van dit besluit aanwezige buisleidingen; b. voor de Gemeentewaterleiding van Middelburg de gemeente Middelburg en buiten die gemeente een zelfde strook als voor Vlissingen omschreven; c. voor de overige waterleidingbedrij ven het gebied der gemeenten, waarin op het sub a bedoelde tijdstip buisleidingen aanwezig waren. Verdiensten voor de historie. Heden herdenkt mejuffrouw M. G. A. de Man, de bekende penningkundige te Middelburg haar 75sten geboortedag en „Kapitein," zei Prins Lutrecht wan hopig, „ik ben bereid een belooning van een millioen dollars te geven: voor het vinden van dat kistje en zijn inhoud." „Het kan geen kwaad dat bekend te maken," was het koele antwoord. „Nu moet u mij excuseeren. Ik heb mijn plich- te vervullen." Er gebeurde niets. Er werd' niets ont dekt. Toen dé groote stoomboot aan landde, werd ze bestormd dbor een klein leger van detectives, leden van de politie macht en journalisten. De douanebeamb ten, op geheimzinnige wijze1 in een toe stand van groote opgewondenheid ge bracht, deden haast woest© aanvallen op de algemeen© bagage. Er liep een gerucht, vele mensehen verklaarden, dat zij het zwart op wit hadden gezien dat er een millioen dollars was uitgeloofd1 voor een klein kistje van dofgeel metaal, dat gestolen was aan boord van de Sefalonia. Een groot aantal menscben vonden een millioen dollars niet te versmaden en de den bun best ze te verdienen, met het ge volg, dat dé meerderheid dér passagiers van de Sefalonia vele uren werdén opge houden, eer zij konden heengaan. Grant Slattery, die dbor Hodson werd afge haald, met Lord Yeovil en Susan waren onder de eersten, die het schip verlieten. Zij reden met elkaar naar het hotel in Park Av©nne, waar de laatstgenoemden dien nacht zouden blijven, alvorens naar Washington te gaan. Halverwege geko men gaf Hodson, die uit het raampje aan ig Mei. „Men kon zien dat ieder van de leden van dit orkest tij dens de uitvoering aan niets anders dacht dan aan zijn taak in het groote geheet", lees ik in een van de vele schitterende Belgische recensies van het Mengelberg-orkest. Ik heb een der eerste violen gevraagd of dat waar was. „Onzin", antwoordde hij, „zie hier wat ik dien avond dacht: „Wat zit die vent op de eerste rij vervelend te gapen. „Ik had toch beter die andere man- chetknoopen aan kunnen doen. Met deze valt mijn manchet hinderlijk over m'n hand. „Verdraaid als ik zien kan of die blonde vrouw lang of kort haar heeft. D'r zijn veel knappe gezichtfes van avond. „Ik had vanmiddag naar huis moe ten schrijven. Vanavond komt er niets meer van en gisteren heb ik ook al niets van me laten hooren. „Bij wie zijn we ook weer voor morgenmiddag uitgenoodigd „Deksels, ik heb weer vergeten mijn belastingbiljet in te vullen; ze zullen me nu toch niet ambtshalve aanslaan „Wat 'n malloot om met al die ridderordes aan op een concert te komen. „Waar heb ik ook weet die Nation Beige gelaten, waarin die zin over mij stond? Wat is dit toch eigenlijk een ver duveld leelijk gedeelte. „Hoe ben ik er toch toe gekomen om juist viool te leer en spelen? De harp heeft al 'n half uur niets uitge voerd en de triangel is ingeslapen, boffer! „Ik ben benieuwd of straks die kleine bat nog open is. „Als ik 's ineens Piet Hein er tus schen door ging spelen, zou iemand het dan merken?" het is zeiter wel de gelegenheid! er op ta wijzen dat deze hoog begaafde, eenvou dige vrouw gedurende ongeveer een halve eeuw als numismatrice zeer veel in het belang der wetenschap en historie heeft verricht. In 1880, dus op haar 25-jarigen leeftijd1, vond haar vader, de bekende Middelburg- sche medicus em historicus, wijlen dir. J. C. de Man, een aantal oude munten en dit was de aanleiding dat mej. De Man zich begon toe te leggen op de besfadieerittg van munten. Negen jaar later werd haar de zorg opgedragen over het munt- en pen ningkabinet en dit heeft zij nu van 1889 af onafgebroken beheerd en nog onlangs bracht zij als conservatrice verslag van deze afdèeliitg van het Zeeuwsch Genoot schap der wetenschappen uit. Zeer veel heeft mej. De Man ook geschreven en dit reeds ma 5 jaar, toen haar eerste studie verscheen in de Revue Beige de numis- matique, wat aanleiding werd tot haar be noeming tot associée étrangère van do Société royale de numismatique in dat den achterkant had gekeken, den koetsier een ander adres op. „Wij worden gevolgd1," berichtte hij. door minstens twee taxi's. Ik heb dein koet sier gezegd naar het hoofdbureau van' Politie te rijden. Dat is die eenige veilige plaats gedurende de eerste uren. Het spijt mij u en uw dochter op> te houden, maar indien wij door waren gegaan naar het hotel, zouden er wel schoten op ons zijn gelost uit de zijstraten. Hier zal het ook wel eenige moeilijkheden geven, maar wij zullen hen overrompelen." De eenige bagage .welke zij bij zich hadden, bestond uit twee officieel uit ziende zwarte kistjes, waarop de naam van Lord Yeovil in witte letters was ge verfd. Ze waren niet aan een onderzoek' onderworpen en waren bij hen in de auto. „Welke?" vroeg Hodson. Grant raakte het kistje naast hem met den voet aan. Hodson nam het op. 4,Zelfs als ze op mij schieten, zal ik er nog komen. Laat de jonge dame zich niet bewegen. Wij zullen niet Lang dralen. Ze zullen waarschijnlijk pogen ons te overrompelen." Susan stak haar arm door dien van Grant. „Je moet blijven om mij t© beschermen," drong zij aan. Hij streelde haar hand. Zijn oogem blonken van strijdlust. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1930 | | pagina 1