DIPLOMATEN
Vooral Dames
N°. 87
Woensdag II Mei 1950
117 Jaargang.
Dij dit nummer be
hoort een bijvoegsel.
Jroelsfra overleden.
HNTVELT's BAZAR
Buitenland,
hand en TuinbuoW
W etenscbappen.
Sport.
I^SPIRIN
eenig op de wereld
PpoVincienieuWs
Dagboekblaadjes.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,—
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
C011RAI\T
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1-5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
Een groote figuur heengegaan;
de maker van een brok Ne'
dertandsche geschiedenis.
Het bericht van Mr. Troelstra's
overlijden zal niet alleen in de krin
gen der Nederlandsche S.D.A,P.-ers
met ontroering vernomen zijn. Ook
daarbuiten zullen velen in het doods
bericht aanleiding hebben gevonden
tot een stille meditatie, die den thans
ontslapene tot onderwerp had. Want
Troelstra was een Nederlandsche fi
guur van beteekenis; een groot man,
een van de zonen van ons land wier
namen in de geschiedenis van de ont
wikkeling van ons volk voor eeuwig
gebeiteld zijn.
Behalve een groot man was Troel
stra mensch.
En als mensch vooral is het dat
eenieder hem gedenken kan zonder
de eigen politieke en maatschappelij
opvattingen geweld aan te doen.
Troelstra was een man van karak
ter, een man van idealen
Hij voelde zich tot den socialen
strijd geroepen in een tijd toen de
sociaal-democratische beweging in op
komst was. Hij, meester in de rech
ten, spruitend uit een degelijk burger
lijk milieu, werd socialist in de dagen
dat vrijwel een ieder in een socialist
een anarchist, een misdadiger zag.
Hij gaf zich aan het socialisme met
hart en ziel; hij verdroeg ontbering,
smaad, hoon, verguizing. Hij leed hon
ger en ventte met kranten, waarin hij
zijn gloeiende artikelen tegen de vol
gens zijn opvatting verkeerde maat
schappij had geschreven.
Troelstra leed en streed ten be
hoeve van zijn ideaal. Zonder voor-
deelige oogmerken; in den beginne
zonder het uitzicht op eenig succes...
Hij heeft de S. D. A. P. in ons land
groot zien worden, zoo groot dat zij
hem uit de handen gleed, want Troel
stra was geen staatsman; doch volks
leider.
Het tragische lot van vele groote
idealistische mannen is hem dus niet
gespaard gebleven, evenmin als veel
nijd en afgunst, waarvoor vooral groo
te figuren een magische aantrekking
bezitten.
Het leven van Troelstra is een veel
bewogen leven geweest. Vol stormen,
een leven van eb en vloed. Het getij
heeft echter zijn idealisme en zijn
menschelijkheid niet aangetast.
„Trcelstra waszegt U.
Zeker hij wasHij had vele fou
ten. Maar was hij daardoor niet
mensch?
En zwijgt men bij een graf niet
over feilen?
Hoek Koningstraat - Magdalenastraat.
SPECIAAL ADRES IN: GLAS.
PORSELEIN EN AARDEWERK.
99
FEUILLETON
DOOR E PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
HOOFDSTUK XX.
Nadat hij de verzoeking wel een
half dozijn keeren had weerstaan, be
gaf Grant zich toch dien avond na
het diner naar het dek, waar gedanst
werd. Het was een mooie ruime zaal,
die overdag diende voor verschillen
de spelen, en des avond met een bij-
zonderen dansvloer werd bedekt. Aan
alle zijden waren vensters en bij warm
weer werd het dak weggenomen. Hij
ging bij een der vensters zitten en
keek naar het dansen. Susan was als
gewoonlijk omringd door aanbidders,
maar zij was niet gelukkig met haat
partners. Een paar maal zag hij haar
plotseling ophouden in een dans en
met haar danser wandelen op hef
open dek. Na een heel ongelukkige
Met hem is een groote, en ook
tragische figuur uit het leven ver
dwenen. Een strijder, een man van
karakter, een idealist
De maker van een brok Nederland
sche geschiedenis.
Een man, die een sieraad van iedere
politieke partij geweest zou zijn, in-
dien die partij hem had getrokken,
en mits aan haar grootwording een
bijna onverzettelijk gevecht had moe
ten voorgaan.
De strijd van Gandhi.
Een verklaring van den En
gelschen onderkoning,- de op
volgster van den opvolger van
Gandhi.
Het departement van Indië heeft
een door den onderkoning van En
gelsch-Indië gepubliceerde verklaring
bekend gemaakt. De onderkoning
brengt daarin de voornaamste feiten
in herinnering, waaruit zich de tegen
woordige toestand heeft ontwikkeld
en verklaart dat Gandhi met de af
wijzing van de aangeboden „round
table"-conferentie een in de geschie
denis van Indië ongekende geschiede
nis had versmaad en een eenigekans
om een constructieve rol in Indië's
toekomst te spelen, had verworpen.
De onderkoning zegt dat zijn regee
ring zich met leedwezen, doch on
vermijdelijk gedwongen heeft gezien,
met het oog op het toenemend gevaar
voor het welzijn en de veiligheid van
het Indische volk, te wapenen en de
regeering te voorzien van zoodanige
verdere wapens, als noodig en dien
stig wordt geoordeeld, tot het herstel
len in de oogen der wereld van den
goeden naam van Indië en den eer
bied voor het gevestigd gezag. „Ge
dreven echter als ik en mijn regee
ring zijn door de kracht der omstan
digheden en door de actie van ande
ren, tot het doen van deze stappen",
zegt de onderkoning „wensch
ik te doen uitkomen, dat ons doel
ongewijzigd blijft, en noch mijn re
geering, noch de Engelsche regeering
zullen zich door deze ongelukkige ge
beurtenissen laten afleiden van hun
vastbeslotenheid om te blijven bij de
houding op 1 November bekend ge
maakt".
De onderkoning verklaart verder,
dat schikkingen worden getroffen voor
een conferentie te Londen op of om
streeks 20 October a.s., die onmiddel
lijk zal volgen op de rijks-conferentie.
Hij erkent dat er op het oogenblik
in heel Indië de krachtige wensch
leeft naar politieke vooruitgang en
hij heeft Indië te lief gekregen om
zijn krachtsinspanning te verminderen
om ipede te helpen aan wat hij de
natuurlijke en waarachtige ontwikke
ling van het politieke leven van In
dië. Een dergelijke ontwikkeling hangt
af van de oplossing van de werkelijke
problemen, waaronder geen belangrij
ker is dan dat, hetwelk de toekom
stige positie der minderheden raakt,
die ónder de nieuwe grondwet moe
ten leven.
poging te hebben aangezien, ging hij
naar haar toe. Ofschoon hij het goed
wist te verbergen, had geen meisje
pas van de kostschool en haar eerste
bal bijwonende zenuwachtiger kun
nen zijn.
„Mag ik een dans hebben, Lady
Susan?" vroeg hij.
Zij zag hem aan zonder dadelijk te
antwoorden. Een oogenblik lang ge
leek zij weer op de Susan van Monte
Carlo, ofschoon er iets afwerends in
haar houding lag. Dat gevoel had hij
tenminste.
„Het spijt mij zoo", zeide zij, „maar
weet u, ik kan werkelijk vanavond niet
goed dansen. Ik geloof, dat ik te
veel tennis heb gespeeld. Zeg mij, hebt
u gehoord, hoe het vanavond met
meneer Blunn gaat?"
„Ik heb er niet naar gevraagd se
dert het diner," antwoordde Grant.
„Ik zal het u laten weten, als ik
het later hoor".
Hij wendde zich af en ging naar
het open dek. Er was niets meer aan
te doen. Hij verkeerde in een hope-
looze positie. Hij kon haar niets ver
tellen, zich niet beklagen, geen ver
ontschuldiging aanvoeren. Hij trok
een rieten stoel naar de verschansing,
Abbas Ty'abji, die, Maandag gevan
gen genomen is toen hij uit Karadi
wilde opbreken om de zoutopslag-
plaats bij Dharsana te gaan "bestor
men, had reeds bij voorbaat een op
volger aangewezen voor het geval hij
gearresteerd werd. Het is de bekende
Indische dichteres Sarojini Naidoe.
Mevrouw Naidoe is de dochter van
een Indisch geleerde. Zij heeft in En
geland schoolgegaan, studeerde o.a. in
Londen. In 1898 huwde zij met een
dokter uit een der laagste kasten,
waardoor zij met de traditie van haar
volk brak. In oorlogstijd scheidde zij
weer.
Aanvankelijk trachtte mevr. Naidoe
Indiërs en Engelschen tot elkaar te
brengen. Maar van de botsingen in
Amritsar (1919) trad zij in de rijen
der nationalisten. Als spreekster trok
zij heel Indië door als een der voor
naamste helpers van Gandhi.
Proeven met Californisch fruit
Een kweeker te Naaldwijk heeft van
een kennis in Californië de toezeg
ging gekregen, dat hem verschillen
de soorten goed geënte en rijk ge
selecteerde Californische fruitboomp-
jes zullen worden toegezonden. Het
ligt in zijn bedoeling, in een kas een
prcef met deze boompjes te nemen.
Sla naar de mestvaalt.
De prijzen welke gedurende de laat
ste dagen op de Delftsche Groen-
tenveiling gemaakt werden voor het
artikel „gerande salade" waren zóó
laag, dat vele tuinders op instigatie
van het bestuur der veiling besloten
hun waar op de mestvaalt te werpen.
Vele duizenden kroppen sla verdwe
nen óp deze wijze.
Fridtjof Nansen. t
De Noordpoolonderzoeker dr. Fridt
jof Nansen is gisteren te Oslo in den
ouderdom van 69 jaar overleden.
Met Nansen ïs een der bekendste
Pool-onderzoekers van onzen tijd
heengegaan.
LUCHTVAART.
Een kranig meisje.
Per sport-vliegtuig naar
Australië.
De vorige week is de 22-jarige miss
Amy Johnston in Londen gestart voor
een solo-vlucht per sport-vliegtuig
naar Australië. Tot nu toe heeft de
sportieve Britsche niet over pech te
klagen. In zes dagen tijds bereikte ze
Karachi met haar klein vliegtuig, twee
dagen sneller dan de recordhouder
Hinkler. Zondagochtend verliet ze Ka
rachi, met Calcutta als bestemming.
Vandaar wil ze in twee „hops": Cal
cutta—Singapore (1600 mijl) en Sin-
ging zitten, stak een pijp aan en be
gon te rooken. Doch de tabak smaak
te hem niet, zelfs de schoonheid van
den nacht scheen zijn neerslachtig
heid te verhoogen. Weldra hield hij
op met rooken, leunde achterover in
zijn stoel en sloot de oogen. Er werd
een wals gespeeld, dien hij met Su
san placht te dansen. Hij lag stil te
luisteren.
Susan, die over het dek liep om
haar vader te zoeken, vond hem in
gesprek met prins en prinses Von
Diss. Zij bleef staan, half geneigd om
terug te keeren. Gertrude had zich
echter reeds tot haar gewend.
„Lady Susan", zeide zij, „ik wilde
juist mijn echtgenoot vragen u te
gaan zoeken. Wilt u een poosje bij
mij komen zitten?"
Susan keek veelbeteekenend naar
haar vader, die naar haar had ge
zocht, zooals zij had vernomen. Hij
begreep haar bede om hulp verkeerd,
en gaf glimlachend zijn toestemming.
„Doe dat, Susan", zeide hij. „Ik
wilde je alleen maar zeggen, dat ik
naar de rookkamer ga. Von Diss en
ik zullen daar ons gesprek voort
zetten".
Gertrude bracht haar naar een af
H lijden vaak na sporf-
LB beoefening aan
v\hoofdpijn. Als al-
helpen ook hier
Aspirin-lableifen
snel enfe zeker.
Lel op oranje band en Bayerkruls. Prijs 75 cis.
gaporePort Darwin (1900 mijl) Aus
tralië bereiken.
Tusschen Aleppo en Bagdad werd
ze door een hevigen zandstorm tot
dalen gedwongen Twee uur lang moest
ze daar in de woestijn wachten, de
revolver in de hand, in afwachting
van wcestijnroovers, die gelukkig niet
kwamen. Toen kon ze haar vliegtuig
weer omhoog krijgen en met de Tigris
als wegwijzer, bereikte ze Bagdad ge
zond en wel.
Reuter meldt nader, dat miss John
ston Calcutta heeft bereikt, zoodat
ze over den afstand Londen—Calcut
ta precies een week heeft gedaan.
Gisteren heeft miss Johnston jam
mer genoeg pech gehad. Tengevolge
van mist landde zij in Rangoon, in-
plaats van op het vliegveld op een
speelterreintje even buiten de stad.
Het veldje was te klein, zoodat het
vliegtuig bij den uitloop in een sloot
terecht kwam. De propeller en de bei
de vleugels werden eenigszins bescha
digd. Miss Johnston bleef echter on
gedeerd. Ze hoopt de reis spoedig
voort te zetten.
Gemeenteraad van Wemeldinge
Over een verzoek van het
bestuur van Chr. volksonder
wijs; de punten van het hek
voor het gemeentehuis; de
Zomertijd officieel, maar de
school regelt zich naar Zon
netijd.
In de op Maandag j.l. te Wemeldin
ge gehouden raadsvergadering, was de
heer P. J. J. Dekker met kennisge
ving afwezig. Het schrijven van de
Nat. Commissie tegen het alcoholis
me inzake vermindering van het aan
tal vergunningen voor den verkoop
van sterken drank in het klein, wordt
voor kennisgeving aangenomen, daar
reeds in 1920 tot verlaging van het
maximum werd besloten. De voorzit
ter deelt mede, dat B. en W. in een
volgende vergadering naar aanleiding
van een aanschrijving van Ged. Sta
ten, den raad zullen voorstellen de
bouwverordening te wijzigen met be
trekking tot het aanbrengen van brie
venbussen aan woningen. In behande
ling komt een verzoek van het be
stuur der vereeniging voor Chr. Volks
onderwijs om gelden uit de gemeente
kas beschikbaar te stellen voor hef
gezonderd hoekje, waar twee gemak
kelijke stoelen stonden, Susan liep
naast haar, schijnbaar op haar gemak,
maar inwendig woedend. Die vrouw
had iets over zich, waardoor zij zich
in haar tegenwoordigheid onrijp en
onnoozel gevoelde.
„Natuurlijk, beste Lady Susan", be
gon Gertrude, „weet ik wel, dat u
het heel onaangenaam vind met mij
te praten. Maar ziet u, er is niets aan
te doen. Mijn echtgenoot komt offi
cieel in aanraking met uw vader, en
zoolang mijn echtgenoot zulks ver
kiest, ben ik een achtenswaardige
vrouw".
„Ik heb heel weinig ondervinding
opgedaan omtrent de zedelijke waar
de van zoo iets", antwoordde Susan.
„Ik vorm gewoonlijk mijn eigen oor
deel".
Gertrude nam een gemakkelijker
houding aan.
„Nu, goed", zuchtte zij, „u is heel
jong. Het is juist uw jeugd, die uw
oordeel zoo dwaas maakt. U is heel
boos op meneer Slattery, nietwaar?"
„Welke gevoelens ik ook mag koes
teren jegens meneer Slattery, of wel
ken anderen man ook", antwoordde
Lady Susan bedaard, „dat is als
14 Mei. Als wij Dr. Wynne,
den commissaris van Openbare Ge
zondheid van New-York, mogen ge-
looven, 7,ijn wij op weg wilden te wor
den, u zoowel als ik, ds. Kersten
zoowel als de heer Marchant, Feng
Joe Sfiang zoowel als de heer Casi-
mir, Verkade zoowel als Verbeek, de
directeur van de „Buma" zoowel als
die van de „Sacem''Gandhi zoowel
als Mac Donald, Hindenburg zoowel
als Hoover. Ja Hoover het allereerst!
Wij worden wilden (wat 'n titel voor
een revue!) door het krankzinnige ge
raas om ons heen en dat is in Ame
rika natuurlijk the biggest of the
world. De criminaliteit van deze da
gen hangt ten nauwste samen met het
lawaai onzer wereldsteden, zegt dt.
Wynne, en als ik hem goed begrijp,
wekt dit geraas vrees- en schrik
reacties en dientengevolge prikkel
baarheid en strijdlust bij ons op. Dr.
Wynne licht het ontstaan van deze
atavistische neigingen bij ons op zeer
plastische wijze toe.- Zoovaak de
mensch van heden een auto-claxon
hoort, komt in hem het gevoel op
dat de primitieve mensch onderging,
wanneer hij moest strijden met een
ronddwalenden wolf. Het gedaver van
een klinkmachine is voor ons wat het
stampen van een kudde olifanten was
voor den bewoner der oerwouden.
Men kan aannemen, dat de gemiddel
de New-Yorker in één uur even vaak
wordt opgeschrikt als de prae-histo-
rische jager in zijn heele leven.
Nu begrijp ik ook ineens, waarom
ik bloed wil zien als ik de radio van
mijn buurman hoor; het geluid is voor
mijn onderbewustzijn het gehuil van
den jakhals, die het op 't leven van
mijn primitieven voorvader had voor
zien. Nu wordt het mij duidelijk waar
om ik als een nerveus wrak ineen
krimp bij het gejammer van een saxo
foon,- ik hoor daarin het getrompetter
van den voorwereldlijken mammoetk,
die mijn diluvialen voorvader in zijn
wigwam kwam bedreigen. Wat zou het
zenuwsloopende gepiep van een tram
in de rails anders voor mij zijn dan
het angstwekkende door de lucht gie
ren van de assegaai eens prae-histo-
rischen vijands? Nu kan ik mij ook
den moordlust verklaren, welke zich
van mij meester maakt als ik in den
trein tegenover een oude 'dame kont
te zitten, die bij mij de atavistische
reactie oproept van de doodaanbren-
gende ratelslang in het oerwoud.
Alleen is het mij niet duidelijk,
waarom mijn handen jeuken wanneet
er zetfouten in mijn copy blijven staan.
Tenzij misschien een voorvader een
veete heeft gehad tegen een voor-
historischen corrector, die niet uitzijn
spijkerschrift wijs kon worden1
aanschaffen van een nieuwe taalme
thode, waarvoor de kosten worden
geraamd op f 343,20. De voorzitter
deelt mede, dat B. en W. op billijk-
heidsgronden meenen te moeten advï-
seeren deze gelden niet toe te staan.
De heer J. A. Dominicus vraagt of
hierdoor voldaan wordt aan de door
u het mij niet kwalijk neemt dat te
zeggen alleen mijn eigen zaak".
„Heel dwaas", mompelde Gertrude.
„Luister naar mij, als 't u blieft. Die
arme Grant is werkelijk in een bela
chelijke positie. Als er niet iets tra
gisch in den toestand was, zou ifc
nooit de idiote rol op mij hebben ge
nomen, welke mij schijnt te worden
opgelegd".
„Ik hoop, dat u mij niet denkt te
vereeren met uw vertrouwen", ver
zocht Susan.
„Ik begeer het niet".
„Mijn beste Lady Braafheid, uzult
toch hooren, wat goed voor u is",
ging Gertrude kalm voort. „U kunt
niet opstaan en van mij weggaan, om
dat ik ouder ben dan u en het zeer
lomp van u zou zijn. U denkt waar
schijnlijk, dat toen meneer Slattery,
in Monte Carlo afscheid van u nam1,
hij wist, dat ik met hem naar Ame
rika zou gaan. Nu, de arme man wist
er in 't geheel niets van".
„Hij wist het niet?" herhaalde Su
san ongeloovig. „Wel, het was de
avond voor zijn vertrek".
1 I l'li
(Wordt vervolgd).