DIPLOMATEN Vooral Dames N°. 87 Woensdag II Mei 1950 117 Jaargang. Dij dit nummer be hoort een bijvoegsel. Jroelsfra overleden. HNTVELT's BAZAR Buitenland, hand en TuinbuoW W etenscbappen. Sport. I^SPIRIN eenig op de wereld PpoVincienieuWs Dagboekblaadjes. ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes f2,— buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 C011RAI\T en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 1-5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct. per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorm. Een groote figuur heengegaan; de maker van een brok Ne' dertandsche geschiedenis. Het bericht van Mr. Troelstra's overlijden zal niet alleen in de krin gen der Nederlandsche S.D.A,P.-ers met ontroering vernomen zijn. Ook daarbuiten zullen velen in het doods bericht aanleiding hebben gevonden tot een stille meditatie, die den thans ontslapene tot onderwerp had. Want Troelstra was een Nederlandsche fi guur van beteekenis; een groot man, een van de zonen van ons land wier namen in de geschiedenis van de ont wikkeling van ons volk voor eeuwig gebeiteld zijn. Behalve een groot man was Troel stra mensch. En als mensch vooral is het dat eenieder hem gedenken kan zonder de eigen politieke en maatschappelij opvattingen geweld aan te doen. Troelstra was een man van karak ter, een man van idealen Hij voelde zich tot den socialen strijd geroepen in een tijd toen de sociaal-democratische beweging in op komst was. Hij, meester in de rech ten, spruitend uit een degelijk burger lijk milieu, werd socialist in de dagen dat vrijwel een ieder in een socialist een anarchist, een misdadiger zag. Hij gaf zich aan het socialisme met hart en ziel; hij verdroeg ontbering, smaad, hoon, verguizing. Hij leed hon ger en ventte met kranten, waarin hij zijn gloeiende artikelen tegen de vol gens zijn opvatting verkeerde maat schappij had geschreven. Troelstra leed en streed ten be hoeve van zijn ideaal. Zonder voor- deelige oogmerken; in den beginne zonder het uitzicht op eenig succes... Hij heeft de S. D. A. P. in ons land groot zien worden, zoo groot dat zij hem uit de handen gleed, want Troel stra was geen staatsman; doch volks leider. Het tragische lot van vele groote idealistische mannen is hem dus niet gespaard gebleven, evenmin als veel nijd en afgunst, waarvoor vooral groo te figuren een magische aantrekking bezitten. Het leven van Troelstra is een veel bewogen leven geweest. Vol stormen, een leven van eb en vloed. Het getij heeft echter zijn idealisme en zijn menschelijkheid niet aangetast. „Trcelstra waszegt U. Zeker hij wasHij had vele fou ten. Maar was hij daardoor niet mensch? En zwijgt men bij een graf niet over feilen? Hoek Koningstraat - Magdalenastraat. SPECIAAL ADRES IN: GLAS. PORSELEIN EN AARDEWERK. 99 FEUILLETON DOOR E PHILLIPS OPPENHEIM. Geautoriseerde vertaling van M. HELLEMA. HOOFDSTUK XX. Nadat hij de verzoeking wel een half dozijn keeren had weerstaan, be gaf Grant zich toch dien avond na het diner naar het dek, waar gedanst werd. Het was een mooie ruime zaal, die overdag diende voor verschillen de spelen, en des avond met een bij- zonderen dansvloer werd bedekt. Aan alle zijden waren vensters en bij warm weer werd het dak weggenomen. Hij ging bij een der vensters zitten en keek naar het dansen. Susan was als gewoonlijk omringd door aanbidders, maar zij was niet gelukkig met haat partners. Een paar maal zag hij haar plotseling ophouden in een dans en met haar danser wandelen op hef open dek. Na een heel ongelukkige Met hem is een groote, en ook tragische figuur uit het leven ver dwenen. Een strijder, een man van karakter, een idealist De maker van een brok Nederland sche geschiedenis. Een man, die een sieraad van iedere politieke partij geweest zou zijn, in- dien die partij hem had getrokken, en mits aan haar grootwording een bijna onverzettelijk gevecht had moe ten voorgaan. De strijd van Gandhi. Een verklaring van den En gelschen onderkoning,- de op volgster van den opvolger van Gandhi. Het departement van Indië heeft een door den onderkoning van En gelsch-Indië gepubliceerde verklaring bekend gemaakt. De onderkoning brengt daarin de voornaamste feiten in herinnering, waaruit zich de tegen woordige toestand heeft ontwikkeld en verklaart dat Gandhi met de af wijzing van de aangeboden „round table"-conferentie een in de geschie denis van Indië ongekende geschiede nis had versmaad en een eenigekans om een constructieve rol in Indië's toekomst te spelen, had verworpen. De onderkoning zegt dat zijn regee ring zich met leedwezen, doch on vermijdelijk gedwongen heeft gezien, met het oog op het toenemend gevaar voor het welzijn en de veiligheid van het Indische volk, te wapenen en de regeering te voorzien van zoodanige verdere wapens, als noodig en dien stig wordt geoordeeld, tot het herstel len in de oogen der wereld van den goeden naam van Indië en den eer bied voor het gevestigd gezag. „Ge dreven echter als ik en mijn regee ring zijn door de kracht der omstan digheden en door de actie van ande ren, tot het doen van deze stappen", zegt de onderkoning „wensch ik te doen uitkomen, dat ons doel ongewijzigd blijft, en noch mijn re geering, noch de Engelsche regeering zullen zich door deze ongelukkige ge beurtenissen laten afleiden van hun vastbeslotenheid om te blijven bij de houding op 1 November bekend ge maakt". De onderkoning verklaart verder, dat schikkingen worden getroffen voor een conferentie te Londen op of om streeks 20 October a.s., die onmiddel lijk zal volgen op de rijks-conferentie. Hij erkent dat er op het oogenblik in heel Indië de krachtige wensch leeft naar politieke vooruitgang en hij heeft Indië te lief gekregen om zijn krachtsinspanning te verminderen om ipede te helpen aan wat hij de natuurlijke en waarachtige ontwikke ling van het politieke leven van In dië. Een dergelijke ontwikkeling hangt af van de oplossing van de werkelijke problemen, waaronder geen belangrij ker is dan dat, hetwelk de toekom stige positie der minderheden raakt, die ónder de nieuwe grondwet moe ten leven. poging te hebben aangezien, ging hij naar haar toe. Ofschoon hij het goed wist te verbergen, had geen meisje pas van de kostschool en haar eerste bal bijwonende zenuwachtiger kun nen zijn. „Mag ik een dans hebben, Lady Susan?" vroeg hij. Zij zag hem aan zonder dadelijk te antwoorden. Een oogenblik lang ge leek zij weer op de Susan van Monte Carlo, ofschoon er iets afwerends in haar houding lag. Dat gevoel had hij tenminste. „Het spijt mij zoo", zeide zij, „maar weet u, ik kan werkelijk vanavond niet goed dansen. Ik geloof, dat ik te veel tennis heb gespeeld. Zeg mij, hebt u gehoord, hoe het vanavond met meneer Blunn gaat?" „Ik heb er niet naar gevraagd se dert het diner," antwoordde Grant. „Ik zal het u laten weten, als ik het later hoor". Hij wendde zich af en ging naar het open dek. Er was niets meer aan te doen. Hij verkeerde in een hope- looze positie. Hij kon haar niets ver tellen, zich niet beklagen, geen ver ontschuldiging aanvoeren. Hij trok een rieten stoel naar de verschansing, Abbas Ty'abji, die, Maandag gevan gen genomen is toen hij uit Karadi wilde opbreken om de zoutopslag- plaats bij Dharsana te gaan "bestor men, had reeds bij voorbaat een op volger aangewezen voor het geval hij gearresteerd werd. Het is de bekende Indische dichteres Sarojini Naidoe. Mevrouw Naidoe is de dochter van een Indisch geleerde. Zij heeft in En geland schoolgegaan, studeerde o.a. in Londen. In 1898 huwde zij met een dokter uit een der laagste kasten, waardoor zij met de traditie van haar volk brak. In oorlogstijd scheidde zij weer. Aanvankelijk trachtte mevr. Naidoe Indiërs en Engelschen tot elkaar te brengen. Maar van de botsingen in Amritsar (1919) trad zij in de rijen der nationalisten. Als spreekster trok zij heel Indië door als een der voor naamste helpers van Gandhi. Proeven met Californisch fruit Een kweeker te Naaldwijk heeft van een kennis in Californië de toezeg ging gekregen, dat hem verschillen de soorten goed geënte en rijk ge selecteerde Californische fruitboomp- jes zullen worden toegezonden. Het ligt in zijn bedoeling, in een kas een prcef met deze boompjes te nemen. Sla naar de mestvaalt. De prijzen welke gedurende de laat ste dagen op de Delftsche Groen- tenveiling gemaakt werden voor het artikel „gerande salade" waren zóó laag, dat vele tuinders op instigatie van het bestuur der veiling besloten hun waar op de mestvaalt te werpen. Vele duizenden kroppen sla verdwe nen óp deze wijze. Fridtjof Nansen. t De Noordpoolonderzoeker dr. Fridt jof Nansen is gisteren te Oslo in den ouderdom van 69 jaar overleden. Met Nansen ïs een der bekendste Pool-onderzoekers van onzen tijd heengegaan. LUCHTVAART. Een kranig meisje. Per sport-vliegtuig naar Australië. De vorige week is de 22-jarige miss Amy Johnston in Londen gestart voor een solo-vlucht per sport-vliegtuig naar Australië. Tot nu toe heeft de sportieve Britsche niet over pech te klagen. In zes dagen tijds bereikte ze Karachi met haar klein vliegtuig, twee dagen sneller dan de recordhouder Hinkler. Zondagochtend verliet ze Ka rachi, met Calcutta als bestemming. Vandaar wil ze in twee „hops": Cal cutta—Singapore (1600 mijl) en Sin- ging zitten, stak een pijp aan en be gon te rooken. Doch de tabak smaak te hem niet, zelfs de schoonheid van den nacht scheen zijn neerslachtig heid te verhoogen. Weldra hield hij op met rooken, leunde achterover in zijn stoel en sloot de oogen. Er werd een wals gespeeld, dien hij met Su san placht te dansen. Hij lag stil te luisteren. Susan, die over het dek liep om haar vader te zoeken, vond hem in gesprek met prins en prinses Von Diss. Zij bleef staan, half geneigd om terug te keeren. Gertrude had zich echter reeds tot haar gewend. „Lady Susan", zeide zij, „ik wilde juist mijn echtgenoot vragen u te gaan zoeken. Wilt u een poosje bij mij komen zitten?" Susan keek veelbeteekenend naar haar vader, die naar haar had ge zocht, zooals zij had vernomen. Hij begreep haar bede om hulp verkeerd, en gaf glimlachend zijn toestemming. „Doe dat, Susan", zeide hij. „Ik wilde je alleen maar zeggen, dat ik naar de rookkamer ga. Von Diss en ik zullen daar ons gesprek voort zetten". Gertrude bracht haar naar een af H lijden vaak na sporf- LB beoefening aan v\hoofdpijn. Als al- helpen ook hier Aspirin-lableifen snel enfe zeker. Lel op oranje band en Bayerkruls. Prijs 75 cis. gaporePort Darwin (1900 mijl) Aus tralië bereiken. Tusschen Aleppo en Bagdad werd ze door een hevigen zandstorm tot dalen gedwongen Twee uur lang moest ze daar in de woestijn wachten, de revolver in de hand, in afwachting van wcestijnroovers, die gelukkig niet kwamen. Toen kon ze haar vliegtuig weer omhoog krijgen en met de Tigris als wegwijzer, bereikte ze Bagdad ge zond en wel. Reuter meldt nader, dat miss John ston Calcutta heeft bereikt, zoodat ze over den afstand Londen—Calcut ta precies een week heeft gedaan. Gisteren heeft miss Johnston jam mer genoeg pech gehad. Tengevolge van mist landde zij in Rangoon, in- plaats van op het vliegveld op een speelterreintje even buiten de stad. Het veldje was te klein, zoodat het vliegtuig bij den uitloop in een sloot terecht kwam. De propeller en de bei de vleugels werden eenigszins bescha digd. Miss Johnston bleef echter on gedeerd. Ze hoopt de reis spoedig voort te zetten. Gemeenteraad van Wemeldinge Over een verzoek van het bestuur van Chr. volksonder wijs; de punten van het hek voor het gemeentehuis; de Zomertijd officieel, maar de school regelt zich naar Zon netijd. In de op Maandag j.l. te Wemeldin ge gehouden raadsvergadering, was de heer P. J. J. Dekker met kennisge ving afwezig. Het schrijven van de Nat. Commissie tegen het alcoholis me inzake vermindering van het aan tal vergunningen voor den verkoop van sterken drank in het klein, wordt voor kennisgeving aangenomen, daar reeds in 1920 tot verlaging van het maximum werd besloten. De voorzit ter deelt mede, dat B. en W. in een volgende vergadering naar aanleiding van een aanschrijving van Ged. Sta ten, den raad zullen voorstellen de bouwverordening te wijzigen met be trekking tot het aanbrengen van brie venbussen aan woningen. In behande ling komt een verzoek van het be stuur der vereeniging voor Chr. Volks onderwijs om gelden uit de gemeente kas beschikbaar te stellen voor hef gezonderd hoekje, waar twee gemak kelijke stoelen stonden, Susan liep naast haar, schijnbaar op haar gemak, maar inwendig woedend. Die vrouw had iets over zich, waardoor zij zich in haar tegenwoordigheid onrijp en onnoozel gevoelde. „Natuurlijk, beste Lady Susan", be gon Gertrude, „weet ik wel, dat u het heel onaangenaam vind met mij te praten. Maar ziet u, er is niets aan te doen. Mijn echtgenoot komt offi cieel in aanraking met uw vader, en zoolang mijn echtgenoot zulks ver kiest, ben ik een achtenswaardige vrouw". „Ik heb heel weinig ondervinding opgedaan omtrent de zedelijke waar de van zoo iets", antwoordde Susan. „Ik vorm gewoonlijk mijn eigen oor deel". Gertrude nam een gemakkelijker houding aan. „Nu, goed", zuchtte zij, „u is heel jong. Het is juist uw jeugd, die uw oordeel zoo dwaas maakt. U is heel boos op meneer Slattery, nietwaar?" „Welke gevoelens ik ook mag koes teren jegens meneer Slattery, of wel ken anderen man ook", antwoordde Lady Susan bedaard, „dat is als 14 Mei. Als wij Dr. Wynne, den commissaris van Openbare Ge zondheid van New-York, mogen ge- looven, 7,ijn wij op weg wilden te wor den, u zoowel als ik, ds. Kersten zoowel als de heer Marchant, Feng Joe Sfiang zoowel als de heer Casi- mir, Verkade zoowel als Verbeek, de directeur van de „Buma" zoowel als die van de „Sacem''Gandhi zoowel als Mac Donald, Hindenburg zoowel als Hoover. Ja Hoover het allereerst! Wij worden wilden (wat 'n titel voor een revue!) door het krankzinnige ge raas om ons heen en dat is in Ame rika natuurlijk the biggest of the world. De criminaliteit van deze da gen hangt ten nauwste samen met het lawaai onzer wereldsteden, zegt dt. Wynne, en als ik hem goed begrijp, wekt dit geraas vrees- en schrik reacties en dientengevolge prikkel baarheid en strijdlust bij ons op. Dr. Wynne licht het ontstaan van deze atavistische neigingen bij ons op zeer plastische wijze toe.- Zoovaak de mensch van heden een auto-claxon hoort, komt in hem het gevoel op dat de primitieve mensch onderging, wanneer hij moest strijden met een ronddwalenden wolf. Het gedaver van een klinkmachine is voor ons wat het stampen van een kudde olifanten was voor den bewoner der oerwouden. Men kan aannemen, dat de gemiddel de New-Yorker in één uur even vaak wordt opgeschrikt als de prae-histo- rische jager in zijn heele leven. Nu begrijp ik ook ineens, waarom ik bloed wil zien als ik de radio van mijn buurman hoor; het geluid is voor mijn onderbewustzijn het gehuil van den jakhals, die het op 't leven van mijn primitieven voorvader had voor zien. Nu wordt het mij duidelijk waar om ik als een nerveus wrak ineen krimp bij het gejammer van een saxo foon,- ik hoor daarin het getrompetter van den voorwereldlijken mammoetk, die mijn diluvialen voorvader in zijn wigwam kwam bedreigen. Wat zou het zenuwsloopende gepiep van een tram in de rails anders voor mij zijn dan het angstwekkende door de lucht gie ren van de assegaai eens prae-histo- rischen vijands? Nu kan ik mij ook den moordlust verklaren, welke zich van mij meester maakt als ik in den trein tegenover een oude 'dame kont te zitten, die bij mij de atavistische reactie oproept van de doodaanbren- gende ratelslang in het oerwoud. Alleen is het mij niet duidelijk, waarom mijn handen jeuken wanneet er zetfouten in mijn copy blijven staan. Tenzij misschien een voorvader een veete heeft gehad tegen een voor- historischen corrector, die niet uitzijn spijkerschrift wijs kon worden1 aanschaffen van een nieuwe taalme thode, waarvoor de kosten worden geraamd op f 343,20. De voorzitter deelt mede, dat B. en W. op billijk- heidsgronden meenen te moeten advï- seeren deze gelden niet toe te staan. De heer J. A. Dominicus vraagt of hierdoor voldaan wordt aan de door u het mij niet kwalijk neemt dat te zeggen alleen mijn eigen zaak". „Heel dwaas", mompelde Gertrude. „Luister naar mij, als 't u blieft. Die arme Grant is werkelijk in een bela chelijke positie. Als er niet iets tra gisch in den toestand was, zou ifc nooit de idiote rol op mij hebben ge nomen, welke mij schijnt te worden opgelegd". „Ik hoop, dat u mij niet denkt te vereeren met uw vertrouwen", ver zocht Susan. „Ik begeer het niet". „Mijn beste Lady Braafheid, uzult toch hooren, wat goed voor u is", ging Gertrude kalm voort. „U kunt niet opstaan en van mij weggaan, om dat ik ouder ben dan u en het zeer lomp van u zou zijn. U denkt waar schijnlijk, dat toen meneer Slattery, in Monte Carlo afscheid van u nam1, hij wist, dat ik met hem naar Ame rika zou gaan. Nu, de arme man wist er in 't geheel niets van". „Hij wist het niet?" herhaalde Su san ongeloovig. „Wel, het was de avond voor zijn vertrek". 1 I l'li (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1930 | | pagina 1