DIPLOMATEN
Na de Wasch.
Maandag 7 April 1950
117 Jaargang.
Rechtszaken.
Koloniën
N°« 12
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,—
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCME i COURANT
Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 ■»-
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 et.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
De Leidsche wonderdokter.
Voor de rechtbank te Middelburg werd,
zooals gemeld, Vrijdag behandeld de zaak
tegen den 35-jarigen zich noemenden che
micus-kruidkundige, W. K. te 's Graveti-
hage, die in verzet was gekomen van een
vonnis van de rechtbank te Middelburgs
waarbij hij in hooger beroep werd ver
oordeeld tot 2 maal f 50 boete of 2 maal
50 dagen hechtenis, wegens het onbevoegd
uitoefenen vain de geneeskunst.
Verdachte was verschenen en werd
rechtskundig bijgestaan door mr, W. de
Clerq, advocaat te Leiden.
Een vrouwelijke getuige uit Vlissingetn,
legde verklaringen af over een haars in
ziens succesvolle behandeling door ver
dachte.
Verdachte, door den president onder
vraagd, zegt reeds ongeveer ii jaar iin het
chemisch bedrijf werkzaam te zijn en de
door hem gebezigde kruiden zelf te heb
ben ontdekt. Verdachte zegt zich te moe
men een redder voor de lijdende menscn-
heid, met zijn bedrijf niets te verdienen,
en zijn recepten te hebben verkocht aan
het kruidenhuis te Voorburg.
Op een nadere vraag van den president,
of verdachte toegeeft geen bevoegdheid
als „dokter" te hebben, antwoordt ver
dachte bevestigend.
De officier van justitie aan het woord
komende, zegt zeer sceptisch te staan te
genover verdachtes pose als weldoener der
menschheid. Verdadhtes beroep bestaat
in het geven van geneeskundigen raad en
hij maakt zich daardoor schuldig aan
overtreding van de strafwet. Hij plaats(t
in de couranten advertenties, waarin hij
mededeelt zitting te houden als „wonder
dokter". Ondanks zijifi veroordeelingen
gaat verdachte met zijn praktijken door.
Hij houdt ook zittingen te Goes, alwaar
soms op één dagf 20 a 30 menschen ko
men. Blijkbaar is het voor hem voordeel!
ger met zijin" praktijken door te gaan en de
boeten te befcalcn. De rechtbank heefft
in hooger baroep de boete, die de kanton
rechter verdachte heeft opgelegd, destijds
verminderd, doch spreker is van oordeel,
dat het zaak is ten einde de kwakzalverij
den kop in te drukken, dat kfee man goed
wordt aangepakt.
De officier eischt bekrachtiging van
het vonnis waarvan verzet met uitzondering
van de straf, die hij wenscht te zien ver
anderd in f300 boete of 100 dagen hech
tenis.
De verdediger van verdachte vangt zijn
pleidooi aan met te zeggen, dat verdachte
zich inderdaad „wonderdokter" noemt ein
als zoodanig op diverse plaatsen zitting
houdt. Hij hoort dan de klachten van zijn
patiënten aaia en schrijft hun kruiden voor.
Financieele gevolgen zijn aan een ander
voor de patiënten iniet verbonden. Ver
dachte heeft zijn recepten verkocht aan
het „kruidenhuiste Voorburg en beveelt
thans alleen deze kruideinf aan bij zijn pa
tiënten. Spreker vraagt hoe het mogelijk
is, dat een drogist, die hetzelfde doet, vrij
uitgaat en deze verdachte niet. De oor
zaak zal wel zijn, zegt pleiter, dat hij zich
uitgeeft voor „wonderdokter". Het O.M.
80
FEUILLETON
DOOK E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
„U verliet mij met uw geest geheel
vervuld van dat onderwerp. Het was
in den tijd, dat u verliefd waart op
Mademoiselle Cleo. Welnu, onlangs
bezocht Mademoiselle Cleo onzen
vriend Grant Slattery, en den volgen
den morgen gaat hij bezoeken afleg
gen bij de vertegenwoordigers van die
verschillende staalfirma's. Kunt uniet
inzien, dat achterdocht en zwarigheden
bij de Conferentie alles zou doen mis
lukken, wat wij hebben gedaan?"
„Ik weet het", mompelde Itash.
„Toch zullen ze niet tijdig iets be
langrijks ontdekken. Wij hebben het
heel slim aangelegd. Wij hebben yier
geheime havens en twee geheime wer
ven, behalve die in China. Elk oor
logsschip, dat wij bouwden, had een
duplicaat. Dezelfde naam werd aan
beide gegeven. Wij hebben zelfs liet
werkvolk in onwetendheid gelaten. De
luchtschepen zijn veilig. Zij bevinden
in eersten aanleg heeft verdachte verwc
ten, dat hij zich als wonderdokter uitgeef(1
om het publiek te misleiden, doch verdedi
ger is van oordeel, dat uit dat woord juist
blijkt, dat verdachte geen dokter is. Ook
is verdachte verweten, dat hij geweldige
prijzen in rekening brengt, doch hij ver
dient er niets aan. Het kruidenhuis gaat
met de winst strijken. De officier moet
bewijzen, dat verdachte financieel voor
deel heeft van zijn handelingen. Hetgeen
verdachte doet als wonderdokter, is bij
zaak. Er is geen enkele reden om de straf
te verhoogen en zeker niet tot een bedrag
als de officier eischt, zegt spreker. Bij de
behandeling voor het kantongerecht is deze
zaak opgeblazen. Het O.M. aldaar had
opgemerkt, dat het reeds drie kwakzalvers
uit Zeeland had verbannen en dat het zou
zorgen, dat de vierde ook verdween. Plei
ter is van oordeel, dat hetgeen aan ver
dachte wordt ten laste gelegd, niet is be
wezen en dat vrijspraak zal moeten vol
gen. Mocht de rechtbank veroordeeling
van verdachte noodzakelijk achten, dan
verwacht spreker oplegging van een ge
ringe boete.
De officier van justitie repliceeremde
zegt, dat het hem niet aannemelijk voor
komt, dat verdachte uit de opbrengst van
zijn praktijken zou zijn uitgeschakeld. Het
kruidenhuis zal wel met hem in verbinding
staan. Het is wel degelijk waar, zooals
voor het kantongerecht werd opgemerkt
dat de menschen door verdachte om den
tuin worden geleid. Hij gaat maar steeds
door met zijn handelingen, zich er op
beroepende, dat zijn zaak nog niet in
hoogste instantie is uitgemaakt. Wal ver
dediger heeft opgemerkt, kan volgens spr
die bij zijn vordering persisteert, buiten
beschouwing blijven.
De verdediger merkt naar aanleiding
hiervan nog op, dat hier wel degelijk eetn
principieele kwestie aan de orde is. Ver
dachte heeft niets met het kruidenhuis |e
maken en hij heeft ook niet,, zooals de
officier beweert, zijn bedrijf voortgezet.
Hij houdt ook geen zittingen meer en Iaat
het adverteeren na. Een enkel persoonlijk
bezoek kan hem, volgens pleiter, niet
worden aangerekend.
Vervolgens werd door den officier van
justitie nog bevestiging gevorderd van een
vonnis van den kantonrechter te Goes en
een vonnis van den kantonrechter te Ter-
neuzen, waarhij W. K. telkens wegens het
onbevoegd uitoefenen van de geneeskunst,,
werd veroordeeld, respectievelijk tot 3
maal f 100 boete of 3 maal! 20 dagen) hech
tenis en 2 maal f 150 boete of 2 maal
15 dagen hechtenis.
Speenhojf te Batavia.
Na een zware tournee van ruim twee
maanden door alle hoeken en gaten van
Sumatra is onze gevierde nationale dich-
ter-zanger Koos Speenhoff met het s.s.
Plancius begin Maart te Batavia gearri
veerd; met zijn vrouw en dochter nam
hij zijn intrek in Hotel des Indes, waar
het Nieuws een interview met hem had
zich te Ulensk. Nu zal ik een tele
gram zenden. De vier oorlogsschepen,
die van stapel geloopen zijn, moeten
naar het noorden stoomen. De vier,
die klaar zijn om van stapel te loopen
en denzelfden naam dragen als de an
dere, moeten hun plaats innemen.
Iedereen zal gelooven, dat het de
zelfde schepen zijn, die zijn terugge
keerd. Ik ben niet bevreesd. Er zijn
Amerikaansche spionnen in Tokio,
maar onze geheime havens zijn nog
nooit bezocht."
.,Ga uw telegram verzenden en kom
daarna terug", beval Blunn. „Waar
schuw uw volk, dat er ongetwijfeld
nasporingen zullen worden gedaan.
Laat uw vloot op alle manieren ma
noeuvreeren, zoodat ongewenschte toe
schouwers in de war raken. Maar denk
er aan, niets mag de eindelijke ver-
eeniging beletten. U weet den datum".
Itash glimlachte nu voor het eerst.
„Op den eersten November", zeide
hij, „hebben wij het volledigste en
mooiste plan van actie. Afzonderlijke
deelen der vloot zullen van allerlei on
verwachte plaatsen verschijnen. Ze
zullen zich ten laatste vereenigen op
vijf dagen stoomens van San Fran
cisco".
Blunn knikte.
„Ga uw telegrammen verzenden", be
val hij. „En keer dan terug naar hier.
Ik veronderstel, dat u op uw code
heeft men vaak last van schrijnende
handen. Dit schrijnen houdt dadelijk
op door Purol.
Het blad verbelt, dat Speenhoff oud
is geworden; hij yierde ook kort voor
zijn verbek naar Iindië zijn 60sten ver
jaardag. Hij heeft echter nog jonge
geestdrift en opgewektheid. Enthousiast
was hij over zijn zegetocht door Sumatra.
Het was oorspronkelijk zijn bedoeling
geweest,. 16 voorstellingen daar te geven,
doch lh,et werden er 63! Overal was
Koos met zijn gezin buitengewoon har
telijk en gastvrij ontvangen. Van den
eersten dag van zijin aankomst af kab
belde een onuitputtelijke stroom van uitt-
noodigingen aan, vaak van bijna onbe
woonde uithoeken afkomstig. Zijn beloftcV
om voor den Kunstkring te Tandjong-
karang in de Lampongs een avond te
geven, denkt Koos Speenhoff binnenkort
te kunnen houden. Eerst wil hij te Ba
tavia een dag of tien „uitblazen".
Voor zijn Java-toum/e hec ihij nog
geen plan-de-campagne ontworpen. Hij is
er van overtuigd, dat het succes op
Java nog grooter 'zal gijn dan op Sumatra.
Een audiëntie bij den gouverneur-generaal
is hem reeds toegestaan, terwijl de land
voogd 'bovendien liet meedeelen, dat hij
gaarne een voorstelling zal bijwonen te
Batavia of Buitenzorg. Speenhoff hoopte
in de tweede helft van Maart voor Z.
Exc. te spelen en verwacht tevens, dat
dit gelijk zal vallen met de gala-voor
stelling.
Van den Bataviaschen Kunstkring werd
nog geen uitnoodiging ontvangen, wel van
den Soerabajaschen, die twintig voorstel
lingen wil garaindeeren. Dan zal hij
waarschijnlijk ook veel optreden in het
Capitol, Weltevreden, dat hem een coin-
tract heeft aangeboden.
Koos Speenhoff heeft hetzelfde reper
toire als in Nederland, aangevuld met
talrijke andere liedjes met een Indisch
tintje. Zelfs heeft hij er in het Maleisch
gedicht, wat hem bijzonder gemakkelijk
viel, naar hij verzekerde, aangezien je
hier nooit anders boort dan „tida taaaw.'
(weet niet) en'„tida jaaada" (d'r is Iniet)....
Ook heeft bij een, lied gemaakt op de
komst van prinses Juliana en verder een
spotliedje op de ethische politiek. Dan
is Speenhoff bezig aan hel schrijven van
een tooneelstukje. ,,Het plain ter svrouvdt je
waarvan hij de hoofdrollen. bad toegedacbit
aan Cor van der Lugt en Annie van
Ees. Voorts is hij ook bezig aan Je
samenstelling van een book; „Mijn Reis
boek over Indië", met foto's en teeke-
niingen geïllustreerd, dat zal verschijnen
bij de firma Van Holkema en Warcndorf
te Amsterdam. En tenslotte schrijff hij
iedere week nog reisbneven.
Het tropische klimaat vindt Speenhoff
geheel niet afmattend; hij voelt zich zoo
gezond als een visch. Indië is hem erg
meegevallen, na al die zeer pessimis
tische verbalen, hem in Nederland op
gedischt, vooral door Jan Musclh.
Op initiatief van Sir Henry Deterdiïig
heeft Koos Speenhoff deze tournée kun
kunt vertrouwen?"
„Mijn code is niet te ontcijferen
voor eenig menschelijk wezen behalve
den persoon, aan wien ze is geadres
seerd", verklaarde Itash. „Ze is ge
baseerd op de taal der oude priesters
van mijn land, twee duizend jaar oud
en onvertaalbaar behalve door een
Japansch geleerde. Die is weer in co
deschrift gebracht en dat heb ik al
leen".
Hij opende zijn jas en vest en lief
een band over zijn onderkleeding zien.
Blunn maakte een afwerende bewe
ging.
,Goedï" zeide hij. „Wees binnen
twee uur terug. U moet niet slapen
voor dien tijd!"
Gedurende eenige oogenblikken na
het vertrek van Itash bleef Cornelius
Blunn onbewegelijk zitten op zijn stoel,
met de oogen gevestigd op den kalen
der, die op zijn tafel stond. Ten laat
ste stond hij op, opende de deur en
riep zijn secretaresse.
Juffrouw Herman", beval hij, „ik
ben een half uur lang niet te spre
ken. Begrijpt u? Zelfs geen mededee-
ling per telefoon".
„Ik begrijp het heel goed, meneer",
antwoordde zij. „Het is als gewoonlijk".
Zij keerde naar haar plaats terug.
Blunn trad zijn zitkamer weer binnen
en sloot zorgvuldig de deur achter
zich. Het vertrek was, voor hij had
nen maketn: een garantiesom van 10 mille
werd bijeengebracht, o.a. door prof.
Treub, Willem Mengelberg en burgemees
ter Patijn.
Als goed Nederlander heeft Koos
Speenhoff ook grondig kennis gemaakt
met.... den fiscus. Bij zijn aankomst in
Priok werd hem uit Muntok nageseind
„Totale schuld inkomsten-belasting
f217,78"!
Fraudes en bezoldigingen.
De „Nwe Soer. Crt." schrijft:
„Men kan welhaast geen courant in
kijken, of er komt een bericht in voor
van die een of andere fraude, gepleegd bij
een gemeente- of een gouvemements
dienst".
Men is dan wel eens geneigd, zich af
te vragen, hoe of zulks thans mogelijk is,
nu, na de ervaringen, welke reeds zijin. op
gedaan overal cle controle zoo verscherpt
is. Doch als men er dan eens zich reken
schap van geeft, hoe steeds, sommige be
trekkingen, welke financieele verantwoor
delijkheid met zich brengen, worden bezol
digd, dan mag het wellicht niet zoo heel
veel verwondering meer baren, dat er nog
steeds en veel wordt gefraudeerd'. Ter
illustratie volge een oproep welke' enkele
dagen geleden in ,de Soerabaja-bladen
verschenen:
„Door den burgemeester van Tegal
wordt opgeroepen een persoon ter vervul
ling der betrekking van gemeente-ontvanger
op een aanvangssalaris van f125 per
maand. Vereischt diploma Mulo en een
borgstelling van f 5000".
Als men let op deze en dergelijke be
zoldigingen van personeel, dat gelden krijgt
te beboeren, dan zou men, met wat over
drijving, zelfs geneigd zijn te zeggen, dat
het plegen van fraudes er een natuurlijke
consequentie van is!"
ProVincieDieuWs
Bezoek.
Dinsdag 15 dezer bezoekt de Commis
saris der Koningin de gemeenten Kats,; Co
lijnsplaat, Wissekerke en Kortgene.
Jubileum van Mr. Job. Adriaanse,
Men schrijft ons:
Het is voor mr. Joh. Adriaanse, lid der
Provinciale Staten van Zeeland, heden
een dag, waarop hij een ze'ker zeldzaam
jubileum mag herdenken. Op 7 April
1880 kwam hij als jongen van 12 jaar
hij is geboren 4 December 1867 te Mid
delburg als klerkje in dienst bij den
griffier van het kantongerecht, toen ter
tijde wijlen den heer mr. Ermerins. De
ouders van den jongen Johan, stonden er
op hem voor zoover hun financiën het toe
lieten te laten leeren en na de kantoor
uren bezocht hij dan ook de avondschool.
Leergierig als hij was, kocht hij reeds
spoedig bij boekenstalletjes en dergelijke
boeken op en had hij o.a. zijn liefde ver
pand aan het Latijn. Gaarne zou hij toen
resdfe staatsexamen gedaan hebben, doch
d!an moest hij het gymnasium bezoeken en
dlat ging niet met het oog op de kanfoor-
uren, waarvan de verdiensten niet konden
wordtan gemist.
gevraagd er veranderingen aan te bren
gen, een gewone zitkamer geweest,
zooals ze in hotels worden gevonden,
met zware pluche gordijnen enkleed.
Er waren twee vensters, voor welke
hij de gordijnen zorgvuldig dicht
schoof, tof alle daglicht was buiten
gesloten. Toen draaide hij het elec-
trisch licht op en ging naar de groote
brandkast, die er uitzag, alsof ze in
den buitenmuur was gebouwd. Hij
trok zijn jas en vest uit en maakte
den ketting los, die om zijn lichaam
was gewonden. Aan het einde er van
hingen twee sleutels. Met den eenen
opende hij het letterslot der brand
kast. Onder een stapel papieren haal
de hij een vreemd gevormd, zwaar
kistje van dof goud voor den dag. Op
den linkerkant van het deksel waren
de wapens van de stad Berlijn, op
den rechterkant die der Hohenzol-
lerns. In het midden was een op
schrift in het Duitsch
Aan Cornelius Blunn, den
trouwen dienaar dezer stad
en den vriend van zijn Kei
zer, WILHELM.
Negentien honderd dertien-
Blunn sloot de deur van de brand
kast en keerde naar zijn plaats aan
de schrijftafel terug, het kistje mee
nemend. Hij draaide de electrische
Het bleef ter dian ook bij en op 17 Sep-
'ember 1892 werd de heer Adriaanse. be
noemd tot deurwaarder te Hulst. In die
plaats heeft hij ongeveer 8 jaar deel uit
gemaakt van den gemeenteraad.
In den winter van 1900 op 1901 kwam
de studielast bij den toen 33-jarigen o.a.
door omgang met mr. Van den Berg van
Eijsinga, weer boven en het was deze,
die hem aanraadde de studie weer op te
nemen en alsnog staatsexamen te doen. De
BOTER NOODÏG?
Dan van de
Coöperatieve Fabriek van Melkproducten
„ZUID-BEVELAND" G.A. te Goes
Prirna zuivere Roomboter,
onder rijkscontrole,
85 CENT PER POND. -
jubilaris van thans, zette zich met krach,t
aan de studie van alle vakken en nog in
den zomer van 1901 deed hij staatsexamen
en ving hij de studie in de rechten aan.
In Febr. 1902 slaagde hij aan de universi
teit te Leiden voor het candidaatsexamen
en dit zonder daar te vertoeven. In Juli
1904 volgde het met succes afgelegde doc
toraal examen, reeds op 28 November van
dat jaar gevolgd door idle promotie tot dok
ter in de rechten, zoodat de heer Adri
aanse nu reeds ruim 25 jaar den meester
titel voert.
Nog ongeveer 1 jaar bleef de familie
te Hulst om zich toen naar Middelburg ta
begeven, waar de heer Adriaanse nog
steeds een bekend advocatenkantoor heeft.
Van 1911 tot 1923 maakte de jubilaris
deel uit van den gemeenteraad in zijn ge
boorteplaats, doch moest dit beëindigen,
doordat hij zidh metterwoon te Oo-I-
kapelle vestigde. Van 1919 heeft mr. Adri
aanse ook zitting in de Provinciale Sta
ten, terwijl hij te Middelburg toch nog
steeds leider is van verschillende veree-
nigingen en dus mag spreken van een werk
zaaan leven sedert hij op 12-jarigen leef
tijd zoo eenvoudig zijn arbeid in het volle
leven aanvaardde. Men, kan hier zeker
spréken van een self-made man.
De verbinding met Oostelijk
Zeeuwsch-V laanderen.
Nu bekend is geworden, dat de Neder-
landsche Spoorwegen plannen overwegen
onf het station Vlake op te heffen etn da(t
te Kruiningen-Yerseke belangrijk uit te
breiden, is het wel de tijd om eens na te
gaan wat cle gevolgen daarvan kunnen zijn
voor het verkeer met Oostelijk Zeeuwsch
Vlaanderen, voor wat betreft de Wester-
schelde langs de lijin Hansweert-Walsoor
den.
Thans verlaat men voor dien boot-
dienst den trein te Vlake om met de
décauville-tram eerst langs de Oostzijde
tot de Schorebrug te rijden en na deze
brug gepasseerd te zijn, langs de West
zijde tot de aanlegplaats der Provinciale
booten op Walzoorden en Temeuzen.
Met deze tramroute zijn ook gediend
de dorpen Schore en Hansweert (deel
van Kruiningen). die beide ten westen
van het kanaal liggen. De kans schijnt te
lamp op, die op de tafel stond, en
ontsloot met den anderen sleutel hef
kistje. De inhoud er van was schijn
baar eenvoudig genoeg twee kleine
boekjes in marokijn gebonden en ge
lijkende op dagboeken bóvenop en
nog een paar vel perkament, waarop
verscheidene groote zegels waren ge
drukt; onderaan een brief, geel van
ouderdom, een weinig gekreukeld aan
de hoeken en gespleten in een van de
vouwen, Behoedzaam spreidde Cor
nelius Blunn dien brief uit op de ta
fel voor hem. Op elk einde legde hij
een kleine presse-papier. Toen vouw
de hij de handen en Tas den inhoud op
zachten toon zich zelf voor. Het ge
raas der stad scheen gedempt te wor
den door de dichtgetrokken gordij
nen. Men had kunnen denken aan
een donkere en stille moskee te mid
den van een zonnige Oostersche stad.
Hier was een man, die in gebed ver
zonken was, en dit was, wat hij las:
Mijn geliefde Zoon,
Ik schrijf je deze boodschap op mijn
sterfbed met het laatste restje kracht,
dat een ondoorgrondelijke Voorzienig
heid mij heeft gelaten. Ik ga heen, voor
mijn werk voltooid is, en om die re
den moet een zwaarder last op jou
schouders rusten. Je zult hem waar
dig dragen ter wille van het doel.
(Wordt vervolgd).