DIPLOMATEN Na de Wasch. Maandag 7 April 1950 117 Jaargang. Rechtszaken. Koloniën N°« 12 ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes f2,— buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCME i COURANT Uitgave: Naamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 ■»- gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 et. per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorm. De Leidsche wonderdokter. Voor de rechtbank te Middelburg werd, zooals gemeld, Vrijdag behandeld de zaak tegen den 35-jarigen zich noemenden che micus-kruidkundige, W. K. te 's Graveti- hage, die in verzet was gekomen van een vonnis van de rechtbank te Middelburgs waarbij hij in hooger beroep werd ver oordeeld tot 2 maal f 50 boete of 2 maal 50 dagen hechtenis, wegens het onbevoegd uitoefenen vain de geneeskunst. Verdachte was verschenen en werd rechtskundig bijgestaan door mr, W. de Clerq, advocaat te Leiden. Een vrouwelijke getuige uit Vlissingetn, legde verklaringen af over een haars in ziens succesvolle behandeling door ver dachte. Verdachte, door den president onder vraagd, zegt reeds ongeveer ii jaar iin het chemisch bedrijf werkzaam te zijn en de door hem gebezigde kruiden zelf te heb ben ontdekt. Verdachte zegt zich te moe men een redder voor de lijdende menscn- heid, met zijn bedrijf niets te verdienen, en zijn recepten te hebben verkocht aan het kruidenhuis te Voorburg. Op een nadere vraag van den president, of verdachte toegeeft geen bevoegdheid als „dokter" te hebben, antwoordt ver dachte bevestigend. De officier van justitie aan het woord komende, zegt zeer sceptisch te staan te genover verdachtes pose als weldoener der menschheid. Verdadhtes beroep bestaat in het geven van geneeskundigen raad en hij maakt zich daardoor schuldig aan overtreding van de strafwet. Hij plaats(t in de couranten advertenties, waarin hij mededeelt zitting te houden als „wonder dokter". Ondanks zijifi veroordeelingen gaat verdachte met zijn praktijken door. Hij houdt ook zittingen te Goes, alwaar soms op één dagf 20 a 30 menschen ko men. Blijkbaar is het voor hem voordeel! ger met zijin" praktijken door te gaan en de boeten te befcalcn. De rechtbank heefft in hooger baroep de boete, die de kanton rechter verdachte heeft opgelegd, destijds verminderd, doch spreker is van oordeel, dat het zaak is ten einde de kwakzalverij den kop in te drukken, dat kfee man goed wordt aangepakt. De officier eischt bekrachtiging van het vonnis waarvan verzet met uitzondering van de straf, die hij wenscht te zien ver anderd in f300 boete of 100 dagen hech tenis. De verdediger van verdachte vangt zijn pleidooi aan met te zeggen, dat verdachte zich inderdaad „wonderdokter" noemt ein als zoodanig op diverse plaatsen zitting houdt. Hij hoort dan de klachten van zijn patiënten aaia en schrijft hun kruiden voor. Financieele gevolgen zijn aan een ander voor de patiënten iniet verbonden. Ver dachte heeft zijn recepten verkocht aan het „kruidenhuiste Voorburg en beveelt thans alleen deze kruideinf aan bij zijn pa tiënten. Spreker vraagt hoe het mogelijk is, dat een drogist, die hetzelfde doet, vrij uitgaat en deze verdachte niet. De oor zaak zal wel zijn, zegt pleiter, dat hij zich uitgeeft voor „wonderdokter". Het O.M. 80 FEUILLETON DOOK E. PHILLIPS OPPENHEIM. Geautoriseerde vertaling van M. HELLEMA. „U verliet mij met uw geest geheel vervuld van dat onderwerp. Het was in den tijd, dat u verliefd waart op Mademoiselle Cleo. Welnu, onlangs bezocht Mademoiselle Cleo onzen vriend Grant Slattery, en den volgen den morgen gaat hij bezoeken afleg gen bij de vertegenwoordigers van die verschillende staalfirma's. Kunt uniet inzien, dat achterdocht en zwarigheden bij de Conferentie alles zou doen mis lukken, wat wij hebben gedaan?" „Ik weet het", mompelde Itash. „Toch zullen ze niet tijdig iets be langrijks ontdekken. Wij hebben het heel slim aangelegd. Wij hebben yier geheime havens en twee geheime wer ven, behalve die in China. Elk oor logsschip, dat wij bouwden, had een duplicaat. Dezelfde naam werd aan beide gegeven. Wij hebben zelfs liet werkvolk in onwetendheid gelaten. De luchtschepen zijn veilig. Zij bevinden in eersten aanleg heeft verdachte verwc ten, dat hij zich als wonderdokter uitgeef(1 om het publiek te misleiden, doch verdedi ger is van oordeel, dat uit dat woord juist blijkt, dat verdachte geen dokter is. Ook is verdachte verweten, dat hij geweldige prijzen in rekening brengt, doch hij ver dient er niets aan. Het kruidenhuis gaat met de winst strijken. De officier moet bewijzen, dat verdachte financieel voor deel heeft van zijn handelingen. Hetgeen verdachte doet als wonderdokter, is bij zaak. Er is geen enkele reden om de straf te verhoogen en zeker niet tot een bedrag als de officier eischt, zegt spreker. Bij de behandeling voor het kantongerecht is deze zaak opgeblazen. Het O.M. aldaar had opgemerkt, dat het reeds drie kwakzalvers uit Zeeland had verbannen en dat het zou zorgen, dat de vierde ook verdween. Plei ter is van oordeel, dat hetgeen aan ver dachte wordt ten laste gelegd, niet is be wezen en dat vrijspraak zal moeten vol gen. Mocht de rechtbank veroordeeling van verdachte noodzakelijk achten, dan verwacht spreker oplegging van een ge ringe boete. De officier van justitie repliceeremde zegt, dat het hem niet aannemelijk voor komt, dat verdachte uit de opbrengst van zijn praktijken zou zijn uitgeschakeld. Het kruidenhuis zal wel met hem in verbinding staan. Het is wel degelijk waar, zooals voor het kantongerecht werd opgemerkt dat de menschen door verdachte om den tuin worden geleid. Hij gaat maar steeds door met zijn handelingen, zich er op beroepende, dat zijn zaak nog niet in hoogste instantie is uitgemaakt. Wal ver dediger heeft opgemerkt, kan volgens spr die bij zijn vordering persisteert, buiten beschouwing blijven. De verdediger merkt naar aanleiding hiervan nog op, dat hier wel degelijk eetn principieele kwestie aan de orde is. Ver dachte heeft niets met het kruidenhuis |e maken en hij heeft ook niet,, zooals de officier beweert, zijn bedrijf voortgezet. Hij houdt ook geen zittingen meer en Iaat het adverteeren na. Een enkel persoonlijk bezoek kan hem, volgens pleiter, niet worden aangerekend. Vervolgens werd door den officier van justitie nog bevestiging gevorderd van een vonnis van den kantonrechter te Goes en een vonnis van den kantonrechter te Ter- neuzen, waarhij W. K. telkens wegens het onbevoegd uitoefenen van de geneeskunst,, werd veroordeeld, respectievelijk tot 3 maal f 100 boete of 3 maal! 20 dagen) hech tenis en 2 maal f 150 boete of 2 maal 15 dagen hechtenis. Speenhojf te Batavia. Na een zware tournee van ruim twee maanden door alle hoeken en gaten van Sumatra is onze gevierde nationale dich- ter-zanger Koos Speenhoff met het s.s. Plancius begin Maart te Batavia gearri veerd; met zijn vrouw en dochter nam hij zijn intrek in Hotel des Indes, waar het Nieuws een interview met hem had zich te Ulensk. Nu zal ik een tele gram zenden. De vier oorlogsschepen, die van stapel geloopen zijn, moeten naar het noorden stoomen. De vier, die klaar zijn om van stapel te loopen en denzelfden naam dragen als de an dere, moeten hun plaats innemen. Iedereen zal gelooven, dat het de zelfde schepen zijn, die zijn terugge keerd. Ik ben niet bevreesd. Er zijn Amerikaansche spionnen in Tokio, maar onze geheime havens zijn nog nooit bezocht." .,Ga uw telegram verzenden en kom daarna terug", beval Blunn. „Waar schuw uw volk, dat er ongetwijfeld nasporingen zullen worden gedaan. Laat uw vloot op alle manieren ma noeuvreeren, zoodat ongewenschte toe schouwers in de war raken. Maar denk er aan, niets mag de eindelijke ver- eeniging beletten. U weet den datum". Itash glimlachte nu voor het eerst. „Op den eersten November", zeide hij, „hebben wij het volledigste en mooiste plan van actie. Afzonderlijke deelen der vloot zullen van allerlei on verwachte plaatsen verschijnen. Ze zullen zich ten laatste vereenigen op vijf dagen stoomens van San Fran cisco". Blunn knikte. „Ga uw telegrammen verzenden", be val hij. „En keer dan terug naar hier. Ik veronderstel, dat u op uw code heeft men vaak last van schrijnende handen. Dit schrijnen houdt dadelijk op door Purol. Het blad verbelt, dat Speenhoff oud is geworden; hij yierde ook kort voor zijn verbek naar Iindië zijn 60sten ver jaardag. Hij heeft echter nog jonge geestdrift en opgewektheid. Enthousiast was hij over zijn zegetocht door Sumatra. Het was oorspronkelijk zijn bedoeling geweest,. 16 voorstellingen daar te geven, doch lh,et werden er 63! Overal was Koos met zijn gezin buitengewoon har telijk en gastvrij ontvangen. Van den eersten dag van zijin aankomst af kab belde een onuitputtelijke stroom van uitt- noodigingen aan, vaak van bijna onbe woonde uithoeken afkomstig. Zijn beloftcV om voor den Kunstkring te Tandjong- karang in de Lampongs een avond te geven, denkt Koos Speenhoff binnenkort te kunnen houden. Eerst wil hij te Ba tavia een dag of tien „uitblazen". Voor zijn Java-toum/e hec ihij nog geen plan-de-campagne ontworpen. Hij is er van overtuigd, dat het succes op Java nog grooter 'zal gijn dan op Sumatra. Een audiëntie bij den gouverneur-generaal is hem reeds toegestaan, terwijl de land voogd 'bovendien liet meedeelen, dat hij gaarne een voorstelling zal bijwonen te Batavia of Buitenzorg. Speenhoff hoopte in de tweede helft van Maart voor Z. Exc. te spelen en verwacht tevens, dat dit gelijk zal vallen met de gala-voor stelling. Van den Bataviaschen Kunstkring werd nog geen uitnoodiging ontvangen, wel van den Soerabajaschen, die twintig voorstel lingen wil garaindeeren. Dan zal hij waarschijnlijk ook veel optreden in het Capitol, Weltevreden, dat hem een coin- tract heeft aangeboden. Koos Speenhoff heeft hetzelfde reper toire als in Nederland, aangevuld met talrijke andere liedjes met een Indisch tintje. Zelfs heeft hij er in het Maleisch gedicht, wat hem bijzonder gemakkelijk viel, naar hij verzekerde, aangezien je hier nooit anders boort dan „tida taaaw.' (weet niet) en'„tida jaaada" (d'r is Iniet).... Ook heeft bij een, lied gemaakt op de komst van prinses Juliana en verder een spotliedje op de ethische politiek. Dan is Speenhoff bezig aan hel schrijven van een tooneelstukje. ,,Het plain ter svrouvdt je waarvan hij de hoofdrollen. bad toegedacbit aan Cor van der Lugt en Annie van Ees. Voorts is hij ook bezig aan Je samenstelling van een book; „Mijn Reis boek over Indië", met foto's en teeke- niingen geïllustreerd, dat zal verschijnen bij de firma Van Holkema en Warcndorf te Amsterdam. En tenslotte schrijff hij iedere week nog reisbneven. Het tropische klimaat vindt Speenhoff geheel niet afmattend; hij voelt zich zoo gezond als een visch. Indië is hem erg meegevallen, na al die zeer pessimis tische verbalen, hem in Nederland op gedischt, vooral door Jan Musclh. Op initiatief van Sir Henry Deterdiïig heeft Koos Speenhoff deze tournée kun kunt vertrouwen?" „Mijn code is niet te ontcijferen voor eenig menschelijk wezen behalve den persoon, aan wien ze is geadres seerd", verklaarde Itash. „Ze is ge baseerd op de taal der oude priesters van mijn land, twee duizend jaar oud en onvertaalbaar behalve door een Japansch geleerde. Die is weer in co deschrift gebracht en dat heb ik al leen". Hij opende zijn jas en vest en lief een band over zijn onderkleeding zien. Blunn maakte een afwerende bewe ging. ,Goedï" zeide hij. „Wees binnen twee uur terug. U moet niet slapen voor dien tijd!" Gedurende eenige oogenblikken na het vertrek van Itash bleef Cornelius Blunn onbewegelijk zitten op zijn stoel, met de oogen gevestigd op den kalen der, die op zijn tafel stond. Ten laat ste stond hij op, opende de deur en riep zijn secretaresse. Juffrouw Herman", beval hij, „ik ben een half uur lang niet te spre ken. Begrijpt u? Zelfs geen mededee- ling per telefoon". „Ik begrijp het heel goed, meneer", antwoordde zij. „Het is als gewoonlijk". Zij keerde naar haar plaats terug. Blunn trad zijn zitkamer weer binnen en sloot zorgvuldig de deur achter zich. Het vertrek was, voor hij had nen maketn: een garantiesom van 10 mille werd bijeengebracht, o.a. door prof. Treub, Willem Mengelberg en burgemees ter Patijn. Als goed Nederlander heeft Koos Speenhoff ook grondig kennis gemaakt met.... den fiscus. Bij zijn aankomst in Priok werd hem uit Muntok nageseind „Totale schuld inkomsten-belasting f217,78"! Fraudes en bezoldigingen. De „Nwe Soer. Crt." schrijft: „Men kan welhaast geen courant in kijken, of er komt een bericht in voor van die een of andere fraude, gepleegd bij een gemeente- of een gouvemements dienst". Men is dan wel eens geneigd, zich af te vragen, hoe of zulks thans mogelijk is, nu, na de ervaringen, welke reeds zijin. op gedaan overal cle controle zoo verscherpt is. Doch als men er dan eens zich reken schap van geeft, hoe steeds, sommige be trekkingen, welke financieele verantwoor delijkheid met zich brengen, worden bezol digd, dan mag het wellicht niet zoo heel veel verwondering meer baren, dat er nog steeds en veel wordt gefraudeerd'. Ter illustratie volge een oproep welke' enkele dagen geleden in ,de Soerabaja-bladen verschenen: „Door den burgemeester van Tegal wordt opgeroepen een persoon ter vervul ling der betrekking van gemeente-ontvanger op een aanvangssalaris van f125 per maand. Vereischt diploma Mulo en een borgstelling van f 5000". Als men let op deze en dergelijke be zoldigingen van personeel, dat gelden krijgt te beboeren, dan zou men, met wat over drijving, zelfs geneigd zijn te zeggen, dat het plegen van fraudes er een natuurlijke consequentie van is!" ProVincieDieuWs Bezoek. Dinsdag 15 dezer bezoekt de Commis saris der Koningin de gemeenten Kats,; Co lijnsplaat, Wissekerke en Kortgene. Jubileum van Mr. Job. Adriaanse, Men schrijft ons: Het is voor mr. Joh. Adriaanse, lid der Provinciale Staten van Zeeland, heden een dag, waarop hij een ze'ker zeldzaam jubileum mag herdenken. Op 7 April 1880 kwam hij als jongen van 12 jaar hij is geboren 4 December 1867 te Mid delburg als klerkje in dienst bij den griffier van het kantongerecht, toen ter tijde wijlen den heer mr. Ermerins. De ouders van den jongen Johan, stonden er op hem voor zoover hun financiën het toe lieten te laten leeren en na de kantoor uren bezocht hij dan ook de avondschool. Leergierig als hij was, kocht hij reeds spoedig bij boekenstalletjes en dergelijke boeken op en had hij o.a. zijn liefde ver pand aan het Latijn. Gaarne zou hij toen resdfe staatsexamen gedaan hebben, doch d!an moest hij het gymnasium bezoeken en dlat ging niet met het oog op de kanfoor- uren, waarvan de verdiensten niet konden wordtan gemist. gevraagd er veranderingen aan te bren gen, een gewone zitkamer geweest, zooals ze in hotels worden gevonden, met zware pluche gordijnen enkleed. Er waren twee vensters, voor welke hij de gordijnen zorgvuldig dicht schoof, tof alle daglicht was buiten gesloten. Toen draaide hij het elec- trisch licht op en ging naar de groote brandkast, die er uitzag, alsof ze in den buitenmuur was gebouwd. Hij trok zijn jas en vest uit en maakte den ketting los, die om zijn lichaam was gewonden. Aan het einde er van hingen twee sleutels. Met den eenen opende hij het letterslot der brand kast. Onder een stapel papieren haal de hij een vreemd gevormd, zwaar kistje van dof goud voor den dag. Op den linkerkant van het deksel waren de wapens van de stad Berlijn, op den rechterkant die der Hohenzol- lerns. In het midden was een op schrift in het Duitsch Aan Cornelius Blunn, den trouwen dienaar dezer stad en den vriend van zijn Kei zer, WILHELM. Negentien honderd dertien- Blunn sloot de deur van de brand kast en keerde naar zijn plaats aan de schrijftafel terug, het kistje mee nemend. Hij draaide de electrische Het bleef ter dian ook bij en op 17 Sep- 'ember 1892 werd de heer Adriaanse. be noemd tot deurwaarder te Hulst. In die plaats heeft hij ongeveer 8 jaar deel uit gemaakt van den gemeenteraad. In den winter van 1900 op 1901 kwam de studielast bij den toen 33-jarigen o.a. door omgang met mr. Van den Berg van Eijsinga, weer boven en het was deze, die hem aanraadde de studie weer op te nemen en alsnog staatsexamen te doen. De BOTER NOODÏG? Dan van de Coöperatieve Fabriek van Melkproducten „ZUID-BEVELAND" G.A. te Goes Prirna zuivere Roomboter, onder rijkscontrole, 85 CENT PER POND. - jubilaris van thans, zette zich met krach,t aan de studie van alle vakken en nog in den zomer van 1901 deed hij staatsexamen en ving hij de studie in de rechten aan. In Febr. 1902 slaagde hij aan de universi teit te Leiden voor het candidaatsexamen en dit zonder daar te vertoeven. In Juli 1904 volgde het met succes afgelegde doc toraal examen, reeds op 28 November van dat jaar gevolgd door idle promotie tot dok ter in de rechten, zoodat de heer Adri aanse nu reeds ruim 25 jaar den meester titel voert. Nog ongeveer 1 jaar bleef de familie te Hulst om zich toen naar Middelburg ta begeven, waar de heer Adriaanse nog steeds een bekend advocatenkantoor heeft. Van 1911 tot 1923 maakte de jubilaris deel uit van den gemeenteraad in zijn ge boorteplaats, doch moest dit beëindigen, doordat hij zidh metterwoon te Oo-I- kapelle vestigde. Van 1919 heeft mr. Adri aanse ook zitting in de Provinciale Sta ten, terwijl hij te Middelburg toch nog steeds leider is van verschillende veree- nigingen en dus mag spreken van een werk zaaan leven sedert hij op 12-jarigen leef tijd zoo eenvoudig zijn arbeid in het volle leven aanvaardde. Men, kan hier zeker spréken van een self-made man. De verbinding met Oostelijk Zeeuwsch-V laanderen. Nu bekend is geworden, dat de Neder- landsche Spoorwegen plannen overwegen onf het station Vlake op te heffen etn da(t te Kruiningen-Yerseke belangrijk uit te breiden, is het wel de tijd om eens na te gaan wat cle gevolgen daarvan kunnen zijn voor het verkeer met Oostelijk Zeeuwsch Vlaanderen, voor wat betreft de Wester- schelde langs de lijin Hansweert-Walsoor den. Thans verlaat men voor dien boot- dienst den trein te Vlake om met de décauville-tram eerst langs de Oostzijde tot de Schorebrug te rijden en na deze brug gepasseerd te zijn, langs de West zijde tot de aanlegplaats der Provinciale booten op Walzoorden en Temeuzen. Met deze tramroute zijn ook gediend de dorpen Schore en Hansweert (deel van Kruiningen). die beide ten westen van het kanaal liggen. De kans schijnt te lamp op, die op de tafel stond, en ontsloot met den anderen sleutel hef kistje. De inhoud er van was schijn baar eenvoudig genoeg twee kleine boekjes in marokijn gebonden en ge lijkende op dagboeken bóvenop en nog een paar vel perkament, waarop verscheidene groote zegels waren ge drukt; onderaan een brief, geel van ouderdom, een weinig gekreukeld aan de hoeken en gespleten in een van de vouwen, Behoedzaam spreidde Cor nelius Blunn dien brief uit op de ta fel voor hem. Op elk einde legde hij een kleine presse-papier. Toen vouw de hij de handen en Tas den inhoud op zachten toon zich zelf voor. Het ge raas der stad scheen gedempt te wor den door de dichtgetrokken gordij nen. Men had kunnen denken aan een donkere en stille moskee te mid den van een zonnige Oostersche stad. Hier was een man, die in gebed ver zonken was, en dit was, wat hij las: Mijn geliefde Zoon, Ik schrijf je deze boodschap op mijn sterfbed met het laatste restje kracht, dat een ondoorgrondelijke Voorzienig heid mij heeft gelaten. Ik ga heen, voor mijn werk voltooid is, en om die re den moet een zwaarder last op jou schouders rusten. Je zult hem waar dig dragen ter wille van het doel. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1930 | | pagina 1