I GLAS DIPLOMATEN N° Al Vrijdag A April 1930 117 Jaargang- Dij dit nummer be hoort een bijvoegsel. Binnenland k| VAN LEERDAM [City Magazijn Uit de Radiowereld Uit de Pers. Voor den Zondag. een fleschje Koffieroom cf Slagroom „ZUID-BEVELAND" PpoVlncienieuWs ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes f 2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. Uitgave :Naamlooze Vennootschap Goesche Courant Telefoonnummer 17, na 17.50 No. 244 COURANT en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct. per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorm. Onverantwoordelijk optre den van een militairen dokter? Het Tweede Kamerlid Ter Laan heeft den minister van defensie de volgende vragen gesteld: 1. Is het juist, dat de dienstplich tige Frans IJageman, van Vriescheloo, gemeente Bellingwolde, ingedeeld bij het 12de regiment infanterie in Octo ber 1929, een brief heeft overgelegd van dr. P. B. Middendorp te Belling wolde, dat hij lijdende was aan blin dedarmontsteking, en, zoo ja, is deze brief ter hand gesteld aan den mili tairen dokter? 2. Is het juist, dat Hageman eeni- gen tijd later in het academisch zie kenhuis te Groningen is opgenomen wegens blindedarmontsteking? 5. Is het juist, dat Hageman zich op 10 Februari opnieuw ziek heeft gemeld en dat de militaire dokter hem toen zonder onderzoek gestraft heeft met „drie dagen na diensttijd i onder de wol"? 4. Is het juist, dat hij, terwijl hij i die straf onderging, op 11 Februari I moest worden opgenomen in het aca- I demisch ziekenhuis en nog dien zelf den avond geopereerd is? 5. Is het juist, dat aan den chirurg van het academisch ziekenhuis niet is meegedeeld, dat Hageman zich reeds des morgens van den vorigen dag had aangemeld met verschijnselen vanblin- dendarmontsteking? j 6. Indien dit alles geheel of in de hoofdzaken juist is, wil dan de mi- nister mededeeling doen van zijn maat regelen tegenover den militairen dok ter, die verantwoordelijk is voor de goede behandeling van den op 24 Febr. 1950 overleden patiënt Hageman? i De kali-overeenkomst. Het „Hbld. van Antwerpen" kondigt met vette letters en opschriften aan, dat het contract tusschen de S.C.P.A. en Rotterdam is verbroken, hetgeen mogelijk zou zijn omdat het nog niet was onderteekend. De correspondent van het „Vad." meldt uit Parijs: De Société Générale des Potasses d' Alsace gaf mij zonder aarzeling en .met groofe openhartigheid haar lezing v van de zaak f. Reeds lang bestond bij ons de wensch uit volkomen zuiver commercieele '78 FEUILLETON DOOR E. PHILLIPS OPPENHEIM. Geautoriseerde vertaling van M, HELLEMA. 1 „Wat wilt u van mij?" vroeg zij. „Ik moet u naar het politiebureau brengen, jonge dame", was het norsche antwoord. „Beschuldigd van moord met voorbedachten rade. U zoudt ver standig doen uw mond gesloten te houden, tot u op het hoofdbureau is". Zij zag woest om zich heen. „Kunt u niet maken, dat zij wach ten, tot Itash komt?" vroeg zij Grant. „Hij kan misschien een schikking met hem maken. Ik wilde haar niet kwet sen. Ik wil alleen maar Itash hebben". „Hoor eens, jonge dame", kwam de detective tusschenbeide, „onze beve len luiden, dat U niet moogt spreken. Buiten wacht een auto en als u mij toestaat even te onderzoeken, of u geen wapenen bij u hebt, geloof ik, dat wij u wel voor ona uit kunnen la ten gaan, zonder ophef te maken." overwegingen, een tweede verschepings haven te hebben; niet ter vervanging van, maar naast Antwerpen. 'Daarom werden het vorig jaar onderhandelin gen geopend over opslagplaatsen die 150.000 ton potaschzouten zouden kun nen bergen. Te Antwerpen bestaat op slaggelegenheid voor 120.000 ton, ter wijl onze jaaromzet vijfmaal meer be draagt. Op 14 Dec. 1929 waren wij het (van weerskanten eens geworden, maar van Nederlandsche zijde kon men niet Itot definitieve onderteekenïng over gaan, zonder machtiging van den Ge meenteraad. Onze directeur-generaal merkte teen op, dat hij redelijkerwijze aan zijn goedkeuring moest verbin den, dat van Nederlandsche zijde deze hnachtiging binnen drie maanden af- |kwam. Weken verliepen en intusschen lekte een en ander uit, zcodat België 'zich tot de Fransche regeering wend de. Nu zijn de zouten, die de Potasses d' Alsace verhandelt, voor drie kwart (afkomstig uit de Staats-, z.g. Doma- niale mijnen, en slechts voor een Kwart van particuliere herkomst. On- ize maatschappij moet daarom de Fransche regeering ter wille zijn, en de datum van 15 Maart verstreken zijnde, zonder ratificatie van Neder landsche zijde, waren wij wel gedwon gen om de vrijheid te hernemen. Ware echter 'door Rotterdam vóór 15 Maart geratificeerd, dan had de Fransche regeering moeten berusten in een van weerszijden geldig accoord en zouden de ministerieele verwijten aan ons adres, hoewel waarschijnlijk scherp, volkomen vruchteloos zijn ge weest. Wat ons betreft, nooit hadden wij gedacht, dat aan die kwestie een politieke kant vastzat. De weg Roosendaal Belgische grens In de jongste vergadering van den raad der gemeente Roosendaal kwam de zooveelste maal in behandeling de kwestie van de verbetering van den weg RoosendaalBelgische grens (Es- schen), welke thans in zoo slechten toestand is gekomen, dat van een weg niet meer te spreken is en die dan ook door het verkeer geheel verme den wordt, niettegenstaande de verbin ding RotterdamAntwerpen hierlangs de kortste is. .Verschillende jaren (reeds van 1922) was men er over doende om steun van Rijk en provin cie te verkrijgen, aangezien de weg mede door het verkeer en het mili taire vervoer zeer veel geleden heeft. Op alle verzoeken is echter zoowel van de zijde van het Rijk als de pro vincie afwijzend beschikt. In den zomer van het vorige jaar, besloot de raad zelf de verbeterings- werken te bekostigen, waarmee een slordige twee ton gemoeid is. Toen op nieuwe vertoogen bij het Rijk en pro vincie eenige kans op steun mogelijk bleek, schortte men de uitvoering van het raadsbesluit voorloopig op. Den geheelen winter heeft men pp nadere beslissingen gewacht. Na een bezoek van den minister president aan dezen weg en nadat ook een bezoek van den minister van Wa „Ik heb geen wapenen", verklaarde zij, de armen uitstekend. U kunt mij vïsiteeren, als u wilt". „Wie is die Itash, waarover zij spreekt?" vroeg de detective, terwijl hij de handen over het trillende li chaam van het meisje bewoog. „Graaf Itash. De Japansche heer, die bij het meisje was, waarop zij ge schoten moet hebben", vertelde Grant hem. „Hij was dus de eigenlijke oorzaak, nietwaar?" merkte de man op. „Wel, jonge dame, hij zal u kunnen opzoe ken aan het Hoofdbureau van Poli tie, nadat u verhoord is". „Voor ik ga begon zij. „Houd opi" beval de detective. „Mijn bevelen zijn streng. U moogt niet spre ken. Bijzondere bevelen van den Chef van Politie. Ik wil niet gaarne ruw op treden en de hand leggen op deze jonge dame", ging de man voort, zich tot Grant wendend, „maar zij moet aen mond houden. Dezen weg, jonge dame". Zij hadden reeds een schrede naar de deur gedaan, toen die plotseling geopend werd. De tweede detective ging op zij, om Itash binnen te laten. Hij zag er heel bleek en ernstig uit, maar als gewoonlijk keurig en met zorg gekleed. Cleo zou naar hem tQe terstaat was aangekondigd, dacht men dat de zaak nu vrijwel in orde zou komen. Ook hierin heeft men misge- rekend. Nu is de kwestie andermaal in den raad ter sprake gebracht. Na afhan deling der raadsagenda besloot de raad in besloten zitting over te gaan. Na twee uren vergadering werd de zit ting weer openbaar. Namens B. en W. werd daarop voorgesteld met spoed uit te voeren het besluit van 25 Juni 1929 overeenkomstig de deor den Rijkswaterstaat gemaakte plannen. Dit werd aangenomen met 10 tegen 6 stemmen. Het voorstel behelst het op nieuw aanleggen van den weg Roosen daal—grens op een breedte van 71/;, meter, waarvan 5i/s meter rijweg en ter weerszijde een fietspad van klin kerbestrating. De bestrating van den rijweg zal volgens het nieuwste pro cédé geschieden. Voorts werd tevens besloten in de dorpstraat te Nispen ter weerszij van den rijweg tegeltrot toirs te leggen. Het werk wordt ge schat op een kosten van f 210.000 en f 12.000. Hoewel de economische toestand van Roosendaal op het oogenblik niet bijs ter gunstig te noemen is, meende men toch de verbetering ondanks de hoo- ge kosten te moeten doorzetten, hoe wel dit een belangrijke belastingver- hooging medebrengt. De vetdeeling van den zendtijd. Het „Hbld." verneemt, dat de Ra- dioraad een nieuw advies inzake den zendtijd heeft ingediend, dat in hoofd zaak gelijk is aan het eerste. In dit advies wordt het aandeel van den V. P. R. O. (Vrijz. Prot. Radio Om roep) in de 5 pet. „diversen" ge fixeerd op acht uur. Deze voorge stelde regeling zou voor één jaar moe ten gelden. Het advies wordt weer vergezeld van twee minderheidsnoto'séén van „links" en één van „rechts". Het blad merkt op, dat 100 pet. bruikbare zendtijd op twee zenders totaal 160 uur bedraagt. Wanneer df V. P. R. O. daarvan de acht uur krijgt, welke haar in dit laatste advies worden toegekend, zijn de 5 pet. „di versen" al terstond op; de V. L. R. A. c.s. vinden dan den hond in den pot. Dinsdagmiddag heeft ter Amster - damsche beurze een adres aan den minister van Waterstaat gecirculeerd, geteekend door verscheidene verant woordelijke personen in handel en bankwezen, waarin verzocht wordt, de A. V. R. O. niet in haar zendtijd te beknotten. „Onbehoorlijk" Het „Hbld." schrijft: De vereenïging „Krijgswetenschap" heeft zich verstout 1.1. Vrijdagavond zijn gesneld, als de detective niet de hand op haar schouder had gelegd. „Sammy!" riep zij. „Je ziet, wat ze met mij doen. Zij brengen mij naar de gevangenis. Vertel hun alles, Sam my. Het was werkelijk mijn schuld niet Zend hen weg, als je blieft. Geef hun geld. Zeg hun, dat het mij spijt, alles wat je maar wilt. En beloof mij, dat het uit is met Yvonne. Neem mij mee, Sammy". Hij keek haar aan, zonder een spier van zijn gelaat te vertrekken. Toen wendde hij zich tot den detective. „Waar brengt u haar heen?" vroeg hij. „Naar het Hoofdbureau van Poli tie", was het antwoord. „En het is tijd, dat wij gaan". „Laat ik u niet ophouden", zeide Itash koel. „Het Hoofdbureau van Po litie ïs inderdaad een heel goede plaats voor die jonge dame. Zij was vroeger een vriendinnetje van mij, maar is dat nu niet meer. Zij heeft getracht de jonge dame te vermoorden, die mij gisteren vergezelde. Ik verlang niet, haar straf te beletten". Mademoiselle Cleo scheen plotse ling kalm te zijn geworden. Slechts haar oogen brandden, toen zij naar Itash keek. „Spreek je zoo tot mij?" kermde een voordracht te laten houden, waar in betwijfeld wordt of het vooroefe- nïngs-ïnstituut een gevaar is vooreen voldoenden staat van geoefendheid voor ons leger, met name van de in fanterie. Dat is, zou men, ook als voorstan der van dit instituut zeggen, een zui ver militair-technisch vraagstuk, bij uitstek geschikt om in een vereenïging als „Krijgswetenschap" te worden be sproken. De „Maasbode" bleek van een an dere meening. Wat „Krijgswetenschap" deed, was „onbehoorlijk". Immers de minister van Oorlog en de meerder heid van de volksvertegenwoordiging zijn voorstanders van het vooroefe ningsinstituut van den Vrijwilligen Landstorm. De minister heeft zich daarover zeer duidelijk uitgesproken in de Eerste Kamer op 19 Maart. Zooals men weet, is onlangs door mij een commissie ingesteld, die het vraagstuk in zijn vollen omvang heeft te onderzoeken. De commissie moet bij haar onderzoek uitgaan van het uitdrukkelijk verlangen der regeering, dat het vooroefenings-ïnstituut niet al leen in stand moet blijven, maar ook tot bloei behoort te worden ge brachtIk vertrouw dat dit woord in zijn volle beteekenis ook in het leger wordt begrepen. Het leger, zegt de „Maasbode", wil dat niet begrijpen, dat blijkt uit de voordracht in „Krijgswetenschap". Daar toch ïs verdedigd en gepropa geerd, dat het vooroefenïngs-instituut de vorming van een voldoend geoefen de infanterie in den weg staat, dat de vooroefeningen bij de regimenten moe ten worden gebracht, terwijl het be kend is, dat de commissie, waarover de minister sprak, hierover niet eens mag spreken of adviseeren, omdat de regeering het niet wil en ten slotte dat het instituut in de naaste toekomst moet worden opgeheven, enz. Het klaarblijkelijk doel is, zegt het blad, „lijnrecht in te gaan tegen de leiding van den hoogsten chef". Een geestesgesteldheid, als die spreekt uit dit artikel, zou een Prui sischen opperwachtmeester uit de „Fliegende Blatter" van vóór deDuit- sche revolutie jaloersch kunnen ma ken. „Maul haltenl Sramm stehen!' Het denken doen wij voor jullie. De opdracht van den minister aan de commissie was reeds eigenaardig, daar zij eerst sprak van een onder zoek „in den vollen omvang" en dan uitdrukkelijk vaststelt, wat het resul taat moet zijn. Maar waf de „Maas bode" naar aanleiding daarvan schrijft gaat toch wel heel ver over de schreef van het toelaatbare. Wat vandaag bij officieren onbehoorlijk wordt gehee- ten, kan morgen bijv. voor het perso neel van hooger en lager onderwijs ontoelaatbaar worden geacht. Wij hebben niet terstond op dit hoogst bedenkelijk artikel willen rea- geeren, omdat wij hoopten, dat in den kring der politieke vrienden van hef blad verzet zou rijzen. Wij hebben daarvan niets bespeurd. Maar nu is dan toch „De Nederlander" er voor IETS FIJNS. Coöp Fabriek van Melkproducten „Zuid-Beveland" G. A-, te Goes. zij. „Heb je geen medelijden, geen lief' de meer voor mij?" „Dat is uit", zeide hij. Zij wenkte Slattery, die snel nader bij kwam. De detective wilde haar de hand op den mond leggen, maar hij was te laat. Zij fluisterde Grant iets in het oor. Daarop wendde zij zich tot den detective. „Ik ben gereed", zeide zij. „Ditmaal hebt gij maar een lichte beschuldiging jegens mij. Ik heb geschoten om schrik aan te jagen, niet om te dooden. Bin nenkort zal er een tijd komen, dat ik werkelijk zal dooden. Vaarwel, Itash. Je hebt je zelf vandaag veel kwaad berokkend. Indien je wist, hoeveel van je geheimen nog in mijn bezit zijn, behalve die, welke ik aan onzen vriend, meneer Slattery hier, heb me degedeeld, zou je daar niet blijven staan als een marmeren beeld en mij naar -de gevangenis laten voeren, ter wijl jij met Yvonne gaat dejeuneeren. Je zoudt sidderen over je geheele lichaam, Itash sidderen zeg ik je. Want je weet heel goed, dat je in je hart een lafaard bent". „Geheimen!" herhaalde Itash min achtend. „Welke geheimen zou jij kun nen weten? Ik heb je mijn Iiefkoozin- gen gegeven, maar je nooit mijn gehei men toevertrouwd". komen zorgen, dat niet als „liberaal relletje" terzijde kan worden gescho ven wat er nog leeft aan besef van de waarde der geestelijke vrijheid in Ne derland. Het blad schrijft: Hier beraadslagen deskundigen we tenschappelijk en technisch over een probleem. Mag dat? Men zal toch niet willen zeggen, dat er geen pro bleem meer bestaat van wetenschap- pelijken en technischen aard, omdat het probleem in een bepaalde rich ting opgelost is door politieke instan ties dat immers zou beduiden, dat in ons land de politieke organen be slissen, niet slechts wat ten slotte zal gebeuren hetgeen normaal is maar ook wat zal worden gezegd in de gedachtenwisseling en wat mag wor den gezocht in een wetenschappelijk vorschen. Dit ware zuivere geestestyrannie. Inderdaad! En in het invloedrijkste blad der invloedrijkste staatkundige party ïn Nederland kan van dit gees telijk tyranniek standpunt uit het Ne derlandsche officierscorps worden ge kapitteld, omdat het niet op een door den minister aangegeven oogenblik zijn denkvermogen uitschakelt. Het gaat bij ons toch wel een mooie» kant uit! Bloembollencultuur te Nieuw en Sint Joosland. Men schrijft ons Het is bekend dat het met den land bouw den laatsten tijd niet gunstig gaat, zoodat het niet te verwonderen is, -dat door de landbouwers uitgezien wordt naar middelen om hun bedrijf meer productief te maken. Zoo is men hier begonnen met de bloembollencultuur. De heer E. Ver- lare heeft in samenwerking met de bekende firma C. A. van Zanten te Heemskerk, op zijn bedrijf, in den Mïddelburgschen polder, een veld ge legen aan den Rijksweg met bloembol len beplant (Gladiolussen). Volgens deskundigen moet de grond in dezen polder zeer geschikt zijn voor die cultuur, getuigende ook de reeds nu daar bloeiende tulpen en hyacinten. Deze cultuurbouw staat on der leiding van den deskundige ir. v. d. Plasse, rijksfuïnbouwconsulent. Wanneer de thans geplant wordende bollen zullen bloeien zal men een prachtig gezicht krijgen van jlen Rijks weg. We willen hopen, dat 't zoo voortvarende bestuur van Vreemde lingenverkeer te Middelburg, de be zoekers aan de hoofdstad er dan ook eens op opmerkzaam wil maken dat Zij wierp het hoofd achterover en lachte. „Je hebt dus niet verstaan, wat ik telefoneerde? Ga je vriend, meneer Cornelius Blunn maar eens opzoeken", spotte zij. „Hij weet het wel". „Hoor eens, jonge dame, ik ben heel geduldig geweest, maar bevelen zijn bevelen", zeide de detective boos. „Nu gaat u de kamer uit, en als u nog een woord zegt, leg ik u de hand op den mond". „Ik wil gaarne meegaan", antwoord de zij trots. „Au revoir, meneer Slat tery. Kom mij in de gevangenis op zoeken. Er is meer Het geduld van den detective was ten einde. Hij legde zijn hand op haar mond en duwde haar de kamer uit. In de gang hoorden zij nog haar ge- dempten lach. „Heeren", zeide Itash, „het spijt mij, dat u in deze zaak is lastig gevallen. Ik wist niet, dat ik in de kamers van meneer Grant Slattery kwam". „Mademoiselle Cleo is een kennis van mij uit Monte Carlo", herinner de Grant hem. „U hebt toch zeker ons souper daar niet vergeten". Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1930 | | pagina 1