I GLAS
DIPLOMATEN
Brand,-spuit,-wee:
City Magazijn
N'. 25
Vrijdag 21 Februari 1250
Ü7 Jaargang.
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel.
VAN LEERDAM
Sport.
Rechtszaken.
School en kerk
STER-TABAK
Uit de Pers.
ABONNEMENT
Priji per kwartaal in Goes f 2,
buiten Goes f2,—.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE f COURANT
Uitgave:Naamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kleeuwens Ross'Drukkers-en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 i~' l r'
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 15 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 et.
per regel. Advertenfiën worden
aangenomen tof 12 uur voorm.
De brand, die de Middelburgsche
sociëteit „De Vergenoeging" uit het
hoofdstedelijk Marktbeeld heeft doen
verdwijnen, leidt zij het dan in
mindere mate evenals de geweldige
vuurramp van December 1929, welke
een aantal huizen in de Lange Delft
in Middelburg in rook deed opgaan,
de aandacht naar de brandveiligheid,
waarover men in onze hoofdstad, en
ook elders in de provincie nu al weer
eenige maanden praat, comité's ar
rangeert, en rapporteert, zonder erg
hard op te schieten. O.a. doet zich
de vraag voor: Op welke wijze kan
een stad van eenigen omvang zich
behoorlijk tegen het vuur beveiligen.
Bij de beantwoording van deze vraag
weten we één ding zeker. Niet op de
wijze zooals Middelburg dit momen
teel doet en niet alleen door middel
van aanschaffing van goede motor
spuiten.
Dat de brandveiligheid van een
plaats niet alleen verzekerd wordt
door materiaal, heeft de jongste brand
in Middelburg geleerd. Men had daar
de beschikking over een weliswaar ge
huurde, maar goede motorspuit. On
der zeer gunstige omstandigheden (op
klaarlichten dag, terwijl er geen ster
ke wind stond) brak aan den gevel
(dus niet in het inwendige) van een
steenen gebouw brand uit. De brand
weer slaagde er, ondanks een goede
motorspuit, niet in het aangetaste pand
te behouden. Dit ging geheel in vlam
men op; met groote moeite, en dank
zij de afwezigheid van ongunstige om
standigheden, kon het verlies van be
lendende perceelen voorkomen worden
Dit zijn o.i. de nuchtere feiten.
Aan de hand van deze feiten mer
ken we op, dat de gehuurde, en zeer
capable motorspuït den ondergang
van een, onder gunstige omstandig
heden, van buiten ontvlamd gebouw,
niet heeft kunnen verijdelen, hoewel
de brandweer zeer veel ijver en toe
wijding aan den dag legde, hetgeen
o.a. mag blijken uit het feit, dat en
kele brandweermannen hun leven in
de waagschaal legden.
Het zou sterk zijn te beweren: „We
weten zeker". Maar in ieder geval
vermoeden we dat een goed geoefen
de, en een goed georganiseerde, dus
een onmiddellijk te alarmeeren en ter
plaatse verschijnende brandweer, de
61 FEUILLETON
DOOR E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
„Duitschland, Japan en Rusland".
„En de stem, die zou zijn uitge
bracht, indien jij niet tusschenbeide
waart gekomen?"
„Scandinavië", antwoordde Grant.
,Dat heeft natuurlijk geen politieke
beteekenis. De man zelf was eenvou-
lig omgekocht."
„En wat denk je, dat de reden is,
dat Duitschland en Japan stemden
tegen de opneming van Amerika in
iet Pact?" vroeg Stoneham.
„Ik geloof, dat het hun plan is ons
ran te vallen, verklaarde Grant. „Het
Jact verbiedt alleen aanvallen tus-
schen de leden onderling. Het heeft
geen macht zelfs over zijn eigen leden,
lie een oorzaak voor twist met een
land er buiten zoeken. Wij zijn een
beetje te hoog en machtig geweest,
„Vergenoeging" Woensdag behouden
zou hebben, als zij de beschikking
had gehad over hetzelfde materiaal
als de Middelburgsche brandweer, van
welk materiaal een gedeelte toch aan
zeer redelijke eischen beantwoordden.
De brand in de Lange Delft moge
hoofdzakelijk aangetoond hebben dat
het materiaal van de Middelburgsche
brandweer niet toereikend was, de
brand van Woensdag j.l. heeft o.i.
voornamelijk den nadruk gelegd op de
feilen in de Middelburgsche brand
weer-organisatie.
Voor de ijverige en dappere Middel
burgsche brandweerlieden is dit wel
licht een harde uitspraak, doch zij
diende te worden neergeschreven.
Want we vreezen dat in de aan de
hand van de adviezen der Kon. Ned.
Brandweervereenigïng, in de diverse
gemeenten in te dienen brandweer
reorganisatie-voorstellen, te veel waar
de gehecht zal worden aan het mate
riaal en te weinig beteekenis aan de
corpsen, die dit materiaal te bedienen
zullen krijgen.
Voortreffelijke handschoenen en een
ijzersterk corpus maken geen goed
bokser. Deskundige leiding en voort
durende training kunnen met een tof
boksen geschikt body iets bereiken.
En met een brandweer is het niet
anders!
VOETBAL.
Zuidelijke le klasse K.N.V.B.
Zondag a.s. worden voor bovenge
noemde klasse de volgende wedstrij
den gespeeld:
L. O. N. G. A.-P. S. V.
Eindhoven—N. A. C.
WilhelminaRoermond.
Zuidelijke 2e klasse A K.N.V.B.
Zondag a.s. worden voor bovenge
noemde klasse de volgende wedstrij
den gespeeld:
R. B. C.Breda.
M. E. V. O.—Dongen.
T. A. C.-D. O. S. K. O.
Velocitas—De Baronie.
VlissingenZeelandïa.
Zuidelijke 3e klasse A K.N.V.B.
Zondag a.s. worden voor bovenge
noemde klasse de volgende wedstrij
den gespeeld:
S. I. N. O. T. O.-Walcheren.
Middelburg IIZierikzee.
ZWEMMEN.
Record verbeterd.
De bekende zwemster Marie Braun
heeft Woensdagavond het Europeesch
record over 400 M. vrijen slag, dat
met 5 min. 53.6 sec. op haar eigen
naam stond, verbeterd met 7.6 sec.
Het drama te Wolphaartsdijk.
Woensdagmorgen is voor het Haag-
sche Gerechtshof in hooger beroep
Stoneham. Indien wij hadden beslo
ten ons buiten de wereldzaken te hou
den, dan hadden wij ons nooit moe
ten aansluiten bij de Beperkte Bewa
pening. Heden ten dage, met al onzen
grooten rijkdom, ontzaglijke bevolking
en onze hooge beschaving, zijn de ver
bonden strijdmachten van Japan en
Duitschland precies het duhbele van
de onze".
„Natuurlijk", zeide Stoneham, „als
een ander man, wie dan ook, bij mij
zou komen en zoo zou spreken, dan
zou ik denken, dat hij waanzinnig
was".
„Ik ben niet waanzinnig, Dan", ver
klaarde Grant. „Ik weet heel goed,
waarover ik spreek".
„Heb je bewijzen?"
„Ik heb ze naar Washington gezon
den, een uur nadat ik geland was. Jij
hebt ze niet noodïg, Dan. Jij gelooft
mij, dat weet ik".
„Ja, ik geloof je".
„En je zult helpen? Je zult het
vooropstellen in je politiek, het aanne
men van de uïtnoodigïng van het Pact
door de Vereenigde Staten? Je zult
het de menschen duidelijk maken,
Dan? Denk er aan, het is onze laat
ste kans. Wij hebben tweemaal ge
weigerd."
behandeld de zaak tegen den 20-jari-
gen F. L. te Wolphaartsdijk, verdacht
van moord, subs, doodslag op zijn
broeder.
De eisch in eerste instantie was 10
jaar gevangenisstraf.
De rechtbank te Middelburg ver
oordeelde L. tot 7 jaar gevangenis
straf. Zoowel O. M. als verdachte
hadden tegen dit vonnis appèl aange-
teekend.
De procureur-generaal eischte be
vestiging van het vonnis.
Betasting ontdoken.
De rechtbank te P otterdam heeft
uitspraak gedaan in een zaak betref
fende een landbouwer uit Zuidland,
die zich tweemaal aan ontduiking van
de vermogensbelasting en inkomsten
belasting heeft schuldig gemaakt, door
over het belastingjaar 1926—1927 op
te geven dat zijn effectenbezit f 18.000
was, terwijl het in waarheid f142.000
bedroeg en over het belastingjaar
19271928 f21.000 in plaats van
f 150.000. De landbouwer werd voor
elk der feiten tot f7500 boete, subs,
drie maanden hechtenis veroordeeld.
Een diefachtig minnaar.
Hij was handelsagent van beroep
en 46 jaar oud. Een automobiel door
hem op afbetaling gekocht via deHol-
landsche Discontobank te Den Haag
had hij weer van de hand gedaan nog
voor deze wagen volkomen zijn eigen
dom was geworden. Tevens had deze
handelsagent, die Dinsdag te Utrecht
stond, verschillende meubelen verduis
terd en het hart van een vrouw, met
wie hij een tijdlang samenwoonde, ge
broken door haar een huwelijk voor
te spiegelen, hoewel hij al getrouwd
was. Dit vormde echter geen beletsel
met zijn „verloofde" inkoopen te doen,
waarbij het leeuwenaandeel door haar
werd betaald.
Deze „verloofde" kwam nu verkla
ren dat ze meermalen geld uit haar
taschje heeft gemist, dat verdachte
had ontvreemd, voor z.g. „heerenfuif
jes". Aanvankelijk wist ze niet beter
of verdachte had serieuse trouwplan
nen, want hij bezocht met haar de
familie van zijn aanstaande en ge
droeg zich in alle opzichten als een
toekomstig echtgenoot. Zoo had hij
ook de f,7000 die een vroegere vriend
uit Indië haar had gestuurd als af
koopsom voor maandelijksche paye-
menten onder zijn berusting genomen
en hier zelfs nog grapjes over ver
kocht „De zilvervloot is binnen", zei
hij tegen haar zuster, sloeg zich op
de borst waar de portefeuille veilig
geborgen zat en lachte triomfantelijk.
De officier vond het heelemaal niet
om te lachen en eischte wegens ver
duistering tweemaal gepleegd, negen
maanden gevangenisstraf.
De verdediger van dezen handels
agent ontkende dat de gekochte meu
belen uitsluitend met het geld der
vrouw zouden zijn betaald. PI. vroeg
de onmiddellijke ïnvrijhe ds e'.ling van
zijn cliënt, op welk verzoek de recht
bank echter niet inging. De triomf
was toen aan de zijde der bedrogene,
die haar vroegeren vriend een vernie
tigenden blik toewierp.
Stoneham was verwonderlijk stil. Hij
keek een oogenblik uit het venster
over de wolkenkrabbers en hooge
schoorsteenen tot waar kleine gedeel
ten van de blauwe Hudson met haar
zeewier en last van zee- en rivier
schepen zichtbaar waren. Er smeulde
iets in zijn oogen.
„Grant", zeide hij eindelijk, „je hebt
mij nieuws gebracht. Ik heb je ook
iets mede te deelen. In zekeren zin,
ofschoon ik het nooit heb begrepen,
heeft mijn nieuws betrekking op het
jouwe".
„Voor den dag er mee", smeekte
Grant.
„Een overheerschend aandeel in de
ze courant drie vierde van de aan-
deelen inderdaad is gisteravond
verkocht. De leiding van het blad is
ons geheel ontnomen".
„Wie is de kooper? vroeg Grant
haastig.
„Felix Pottinger", was het kalme
antwoord.
„En wie staat achter hem?"
„Ze hebben getracht dat geheim te
houden. Maar ik heb het toevallig
ontdekt. De werkelijke kooper is Cor
nelius Blunn van Berlijn".
Grant stond als versteend.
„Vyftien dagen geleden", zeide hij
Dominee's die alles weten.
Dr. M. M. den Hartog, predikant in
Den Haag, schrijft in het „Algemeen
Weekblad" onder bovenstaanden titel
hef volgende:
Dezer dagen ontmoette ik een lee-
raar van een openbaar gymnasium,
die mij een merkwaardig verhaal deed.
Hij vertelde mij n.l. hoe hij voor het
evangelie en voor de kerk behouden
was gebleven.
Als jongen bezocht hij op een dorp
de catechisatie van een dominee, die
eenvoudig alles wist. Deze catecheet
had een systeem, waarin alles sloot als
een bus. Geen gat, of er was een spij
ker voor. Geen moeilijkheid, of hij
wist de juiste oplossing. Deze do
minee wist, welke taal Adam en Eva
gesproken hadden in het paradijs,
maar even goed wat Jezus schreef in
het zand, toen de Schriftgeleerden tot
Hem kwamen om een vrouw te be
schuldigen. Hij wist, met wie Kain
was getrouwd, maar evengoed, waar
Lazarus was geweest, toen zijn li
chaam in het graf rustte. Kortom,
hij wist alles. En dit begon den leer
ling zoo buitengewoon te vervelen, dat
hij, toen zijn vader verhuisde naar de
stad, besloot daar niet meer naar de
catechisatie te gaan. Zijn vader ech
ter drong er op aan, het nog eens te
probeeren. En louter om zijn vader
een plezier te doen, werd hij een leer
ling van dr. J. H. Gerretsen. Het eer
ste uur al trof hij hef. Er werd een
buitengewoon moeilijk verhaal behan
deld: het verhaal van Jezus en den
bezetene in het land der Gadarenen;
hoe de duivelen Jezus baden: „zend
ons in de zwijnen, opdat wij in de
zelve mogen varen", en hoe de kudde
van de steilte af in zee stortte en
daar versmoordde.
Aan het eind van de les vraagt Ger
retsen, of iemand nog wat heeft. Bij
zich zelf had de door den alles we
tenden dominee kregel gemaakte leer
ling al gedacht: „ik zal je iets vra
gen en als je het weet, kom ik nooit
meer terug". „Dominee", klonk zijn
bescheiden stem, „kunt u mij ook
zeggen, waar die duizenden daemo-
nen gebleven zijn, toen de varkens
verdronken in de zee?"
Met een diepzinnig gezicht ant
woordde Gerretsen: „weet je dat niet?
Lees dan het verhaal eens hardop". De
jongen deed het. „Weet je 'tnu?" „Neen
dominee". Lees het dan nog eens".
„Weet je 't nu". En nu antwoordde
de leerling: „Neen, dominee, het staaf
er immers niet". Waarop Gerretsen
zei: „Dan weet ik het immers ook
niet".
Dat oogenblik besliste over een jong
leven. Sinds dien werd de jongen een
van de catechisanten van Gerretsen
en nu is hij nog een trouw kerkganger
en schaamt zich in zijn kring het
evangelie van Christus niet. Dank zij
een dominee, die niet alles wist
na een kort stilzwijgen, „was ik gast
aan een diner, dat door dien man werd
gegeven. Eenige dagen tevoren waren
wij aan het vechten op mijn jacht.
Hij trachtte mijne bemanning aan hef
muiten te brengen. Hij bood tiendui
zend pond aan mijn stuurman en ma
chinist, om het jacht tijdig weer terug
te brengen, zoodat zijn Scandinavi
sche vriend op de Conferentie te Niz-
za zou kunnen stemmen. Blunn en ik
hebben den geheelen tijd vijandig te
genover elkaar gestaan. Hij zond
iemand van Berlijn naar Mon e Carlo
om mij te bespieden. Mijn God! Dat
is het gevolg van onze gastvrijheid
jegens buitenlanders. Wij maken ons
op die wijze belachelijk voor de ge-
heele wereld. Cornelius Blunn! De
Duitsche multi-millionnair! Den man,
die Amerika, zijn industrie en zijn
politiek haat, wordt het kalm ver
oorloofd hier te komen en de eenige
groote Amerikaansche courant tekoo-
petv welke geen andere belangen voor
staat dan die van Amerika".
„Er ligt een zekere ironie in den
toestand", erkende Stoneham. „Je
weet zeker wel, wat er is gebeurd.
De chef, na vijftien jaren van wijs
heid, ging eenige maanden geleden
speculeeren. Hij verloor tusschen de
„Waar kan ik U meer
hebben gezien?",Gij
vergist U, ik ken U niet,
maar wij rooken beiden
Door den heerlijken geur
hiervan, meent gij een
vriend te herkennen."
De afschaffing der trekhonden.
De „Oprechte Haarl. Courant" heeft
met den heer J. Ennik, inspecteur
van de Ned. Ver. tot bescherming
van Dieren te Voorburg, het onder
werp van de afschaffing van trekhon
den besproken.
En dit blijkt, naar hij ons mede
deelde, al goed op te schieten. Edoch,
zoo eenvoudig is deze kwestie ook
niet en ook hier blijkt weer, dat een
wet nooit volmaakt kan zijn.
Zooals bekend, wil men den trek
hond langzamerhand afschaffen door
ieder jaar door keuring eenige van
de bestaande vergunningen te laten
vervallen. Dit is gedaan, omdat een
plotselinge algeheele afschaffing ern
stige gevolgen zou hebben, daar nog
bij vele menschen het bestaansmiddel
afhangt van den hond. De trekhon
denhouders, hoewel het meerendeel
aan den slechten kant is, vooral op
het platteland, zijn namelijk nog lang
niet altijd dierenbeulen. Velen zor
gen zeer goed voor hun honden en
laten ze niet te hard werken. En hier
komt nu de onvolmaaktheid van de
wet naar voren; soms moet een hond,
die sterk genoeg is om een klein kar
retje te trekken, waarmede oude of
gebrekkige menschen hun brood moe
ten verdienen en dit door die men
schen wordt behandeld als een kind,
afgekeurd worden, wijl zijn borst-
breedte te klein is, terwijl een hond,
die aan alle eischen voldoet, maar
die een zwaar en droevig leven leidt
bij een ruwen, hardvochfigen „hon-
vijf en tien millioen en. kreeg een be
roerte. Ik denk, dat dit hem er juist
zal doorhelpen".
„Ik denk niet, dat de oude man het
zou hebben gedaan, als hij zich zelf
was geweest," mompelde Grant. „Ik
denk, dat ik nu maar beter doe, Daw
son te gaan opzoeken".
„Je zult een harde noot hebben te
kraken. Ik hoorde Dawson pas gis
teravond aan een diner spreken. Zijn
toespelingen op de uitnoodiging wa
ren inderdaad heel oppervlakkig. Hij
is een van degenen, die gelooven in
Amerika voor de Amerikanen! Doch
je behoeft niet zoo verslagen te kij
ken. Wat zou je van mij zeggen? Ik
zal binnen een week buiten betrek
king zijn".
„Kom met mij lunchen", noodigde
Grant uit.
Stoneham schudde het hoofd.
„Ik denk het niet. Wij verkeeren
hier allen in een zenuwachfigen toe
stand. Wij zijn in afwachting van te
hooren, wat er zal gebeuren. De ver
koop schijnt snel te zijn gegaan. Wij
verwachten elk oogenblik een bezoek
van Pottinger. Het zou mij niet ver
wonderen, als hij ons binnen de vïer-
en-twintig uur overnam".
(Wordt vervolgd).
