DIPLOMATEN
N°. 21
Maandag 17 Februari 1950
117 Jaargang.
Koloniën
jport.
and
en Tuinbouw
ProVinciemeuWs
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,—
buiten Goes f 2,—.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond
GOESCHE i COURANT
Uitgave :Naamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kleeuwens Ross'Drukkers-en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 - - -
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
Eerste oj tweede
De niet nieuwe, maar noa steeds
onbevredigend beantwoorde vraag
hoe gouvernementspassagiers o, onze
mailbooten moeten worden ingeheid,
vindt beantwoording in ondervoVnd
voorbeeld van het leven aan bcy£d)
door een medewerker van de „Ke-
rier" geschetst:
Het is een eigenaardig wereldje, d.
eerste klas van een mailboot, 'va
rend naar Indië. Een enkele passagier
heeft zijn reis betaald: voor ons
ten minste 90°/o betaalde het gou
vernement. Moesten wij zelf betalen,
dan reisden zeker de jongeren 2de
klas, misschien 3de.
Uit het hoekje, waar ik zit met een
boek, dat mijn aandacht niet kan vast
houden, overzie ik het dek. Het is
11 uur. De djongos gaan rond met
vruchten-bowl. Het strijkje laaf zijn
luchtige danstonen klinken en ik zie
hoe op die tonen een pasgetrouwd
vrouwtje aan den arm van haar man
lustig huppelt als een jong meisje aan
vaders hand. Het is een uitkomend
onderwijzerspaar. En de gedachte komt
bij mij op: Wat heeft het gouverne
ment er toch mee voor, om zulke
menschen 1ste klas te laten reizen?
Ze plotseling gedurende eenige weken
in een milieu te zetten, dat uitgaat bo
ven de omgeving, waaruit ze voort
komen en dat waarin ze vooreerst
zullen leven; een milieu, dat in zoo
schrille tegenstelling zal komen te
staan met het zuinige inkomen, waar
van zij de eerste jaren zullen moeten
leven?
Daar ginds zit, jolig lachend, een
groep jonge officieren; sommigen ge
trouwd, de meesten ongehuwd. IToo-
ren zij thuis in de 1ste klas van een
mailschip, met al zijn overdreven
luxe? Gisteren vertelde me er een,
dat hij gaarne over Parijs naar Genua
was gegaan, maar„alles op was!"
„In den boottrein heb ik natuurlijk
2de klas gereisd, maar hier geeft hef
gouvernement me mijn biljet; anders
u begrijpt, zat ik ook niet hier!"
De kwestie begint mij te interessee
ren: ik begin voor en tegen naast el
kaar te zetten; het tegen slaat heftig
door. Vooral voor eerst uitkomenden
lijkt mij het eerste klas reizen bijna
een misdaad
!Het is vijf uur. Langzamerhand be
volkt zich weer het dek, dat in de
middaguren eenzaam lag. Nog altijd
houdt mij de vraag bezig: Is het van
het gouvernement verstandig, goed,
zijn ambtenaren die uitkomen, lsfe
klas te laten reizen?
Ik voeg mij bij een groepje, dat
rustig pratend aan een tafeltje zijn
thee zit te drinken: een ingenieur,
een paar onderwijzers, een particulier,
een B. B.-ambtenaar. Na een tijdje
breng ik het gesprek op het eerste
klas reizen aan boord van een mail
schip. Beslist, zonder eenige aarze
ling, geeft ieder zijn overtuiging te
kennen, dat het voor iemand met een
tractement beneden de f700 (dat is
het minimum, dat genoemd wordt)
dwaas en verkeerd is.
„Maar het prestige", waag ik op te
merken; „zal het prestige van die
menschenofficieren, onderwijzers, in
genieurs, bestuursambtenaren, er niet
onder lijden, als ze 2de klas reizen?"
Zij kijken mij aan of ze willen zeg
gen: houdt u ons voor den gek of
verkoopt u een aardigheid?
„Hoor eens, mijnheer", zegt de oud-
te, een Mulo-onderwijzer, die al een-
naai met verlof is geweest, „alle aca-
misch-gevormden, allen, die tot de
poep behocren en de onderwijzers,
nu eenmaal dit voorrecht verkre-
^e moesten allen, maar dan zon-
deii,',n uitzondering, 2de klas reizen
f 800 tractement nebben. En
het gouvernement, de mil-
lioeniX j;e deze maatregel zal uit
sparen^ Weduwen- en Weezen-
fonds Cj-ten. De maatschappijen zul
len er V om failliet gaan; en hef
geld kor dan toch den ambtenaren
ten goedsjp wej Qp de meest geluk
kige wïjztï want een Indisch we-
duwenpensip is laag
60
FEUILLETON
DOOR E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M, HELLEMA.
„Meneer Slattery", smeekte zij, „u
moest mij toch de waarheid vertellen
omtrent die romantische blinde pas
sagier".
„Mijn beste jonge dame", antwoord
de hij, „ik heb u reeds verteld, u en
de anderen, dat dat verhaal een ver
dichtsel is".
„Dat is alles heel goed voor de an
deren", pleitte zij, „ziet u, het zijn
goede jongens en gentlemen, en zij
konden er niet op aandringen, omdat
er een dame bij betrokken is. Maar
de geschiedenis wordt natuurlijk toch
bekend, meneer Slattery, en ik zou
precies weten, hoe ik ze zou weer
geven. U bent verloofd geweest met
Prinses von Diss, nietwaar?"
„Ja, en zij liet mij in den steek",
erkende Grant. „Welke reden hebt u
mij aan dat geval te herinneren, miss
Smiles?"
„Nu is u boos", riep zij vol be
rouw. „Het spijt mij zoo. Maar ziet Uj
XETBAL.
Zuidelijke 1 klasse k.N.V.B.
Zondag haddede volgende wed.
'10igenoemde klasse
2-1
2-2
7-0
strijden voor
plaats met uifslag*Ys* vöjgt"
Willem II—N. A. i 3_j
Zuidelijke 2e klajU K.N.V.B.
Zondag hadden d^j de wed.
strijden voor boven^mde klasse
plaats met uitslagen a j(
MiddelburgM. E. V.
De BaronieVlissingen
DongenD. O. S. K. O.
Zuidelijke 3e klasse A-y
Zondag hadden de volgje wed.
strijden voor bovengenoen, klasse
plaats met uitslagen als voltï
Zeelandia II—Walcheren 4
Zuidelijke 3e klasse B K-bg
Zondag hadden de volgendeed,
strijden voor bovengenoemde ,;se
plaats met uitslagen als volgt:
De MuggenGoes -7
Nieuw BorgvlietAlliance 1
Ik zal u eens een eigenaardig staal
tje geven hoe de zijde die in dansen
„zonde" ziet, tegenover den dans, zelfs
den onschuldigsten, staat. Het ge
beurde op een onzer Zeelandsche
booten, dat er gedanst werd, netjes
gedanst. Na afloop van een dans, dien
ik deed met een dochtertje van een
mijner kennissen, komt een der op
varenden, iemand dien ik zeer goed
ken en waarmee ik vriendschappelijk
omga, op mij af en stelt mij de vraag
„of ik nu van zulk dansen niet raar
werd?" Ik schijn den man op zulk
een wijze te hebben aangekeken, dat
hij voelde, dat zijn vraag al zeer on
behoorlijk was, tenminste vergceilij-
kend zegde hij, dat hij, alleen door er
naar te kijken, al raar werd! De vra
ger is anti-revolutionnair. Zóó staaf
men daar tegenover den dans. Men
ziet er iets heel zondigs in en wordt
er door het kijken alleen al „raar'
van. Nu ik heb dan ook wel eens
Christelijke zendïngsdagen enz. mee
gemaakt waar ik zelf wel eens „raar"
werd, door de dingen te zien die daar
voorvielen. Wellicht dat in dit op
zicht een zendïngsdagen- of christe
lijke zangvereenigingsdagen-comïtc ook
goed werk zou kunnen verrichten.
Dat men van R.K. zijde tegenwoor
dig ook tegen den dans gekant is, dat
spreekt vanzelf. Wil u een staaltje?
ik heb een A.-R. burgemeester gekend,
in een overwegend protestantsche ge
meente, waar een R.K. pastoor stond,
die doorging voor den vriend van
een R.K. minister. Hield de een of
andere vereeniging een uitvoering en
verzocht men om bai na afloop, dan
hield Z.E.A. voorloopig de vergun
ning aan. Bekend was, dat hij eerst op
bezoek ging bij Z.Eerw. en als deze
dacht: „nu van mijn parochie komen
er toch geen schapen", dan kwam de
vergunning al heel gauw af. Want ziet
u, dat dansen bevordert den omgang
met andersdenkenden en als zoodanig:
weg met alle danspartijen! Dan zijn
we er in sommige gedeelten van Bra-
brant beter achter, daar vieren we
vereenigingsfeesten, een avond voor
de gehuwden, dan een avond voor de
ongehuwde jongens en mannen en dan
nog een avond voor de ongehuwde
vrouwen. Geen gevaar voor dansen.
Nu nog het kaartspelen overal ver
boden, immers er zijn ook menschen,
die als ze van kaarten hooren al
akelig worden. In vollen ernst, mijn
heer de redacteur, wij zullen worden
de meest zedelijke natie der geheele
wereld".
De danscommissie geïnstalleerd.
Een lezer schrijft in de „N.R.Ct":
„Toen eenige weken geleden het be
richt kwam dat er een danscommissie
zou worden benoemd, zullen de mees
ten Uwer lezers gedacht hebben aan
een goede mop. Doch nu is de com
missie geïnstalleerd en ze krijgt werk
te doen ook!
meneer Slattery, de journalistiek is
voor een vrouw zooveel moeilijker dan
voor een man, en het zou zoo prettig
voor mij zijn, als u geneigd waart mij
de waarheid te vertellen omtrent die
blinde passagier."
Hij opende de deur.
„Miss Smiles", zeide hij, „ik kan
alleen dit voegen bij hetgeen ik uw
medebezoekers reeds heb verteld, -
zij dronk melk drie maal per dag en
at restjes, waar zij ze maar kon vin
den. Maar hier is uw buitenkansje, als
u wilt Zij had groene oogen, groene
glinsterende oogen, en haar naam was
volstrekt niet Lizzy, maar Henrietta.
Kom maar terug als de anderen terug
komen, Miss Smiles".
De jonge dame glimlachte en pruil
de een beetje.
,U ziet er zoo aardig uit en toch
is u zoo hardvochtig", klaagde zij,
op den drempel staan blijvend.
,U vergist u. Ik ben waarlijk heel
gevoelig", verzekerde Grant haar.
Daarom zal ik mijn deur sluiten,
zoodra u uit het gezicht is".
Zij hoorde den sleutel in het slof
draaien, toen zij naar de gang liep
naar de plaats, waar de lift naar be
neden was. Terwijl zij wachtte, keek
zij in den spiegel en zuchtte even.
Zij was niet gewoon aan afwijzingen".
,Het komt zeker door dien hoed",
besloot zij, hem een beetje naar de
De eerste komkommers.
Veilingsvereeniging Over-Betu-
we Eist werden de eerste komkom-
™eiTangevoerd door de Cultuur-
Maaï,appij „Millingen" te Mïllin-
gen. werden voor f0,98 per stuk
verkot
eene zijt{uwend. „Ik was er ncoit ze
ker van. lar beneden, als't u blieft".
DOFDSTUK II.
Een bet later djen morgen begaf
Grant zichjar bet bureau der cou
rant in N.york, welke algemeen
beschouwd -d ais de invloedrijkste
en belangrijk van de wereldstad.
Haar correspdellbea waren in alle
hoofdsteden dwereld te vinden. Een
van de redactt-, Werd elke week in
het Witte Huisntvjmgen. Die cou
rant kwam op ,r het gezonde en
heilzame in de nerikaansche wet
geving en de zat welke ze verde
digde, werd zeldt jn den doofpot
gestopt. De redact-, Daniël Stone-
ham, was een oud end van Grant,
en toen hij zijn kaje had afgege
ven, werd hij ferstoi in zijn tegen
woordigheid toegelateDe tweeman
nen drukten elkaar h-elijk de hand.
„Grant, beste kerel.riep Stone-
ham. „Blij je weer te zii Men hoort,
dat je met koningen en -ste minis
ters en de grooten der ale omgaat.
Het wordt tijd, dat je ee.ieetje be
langstelling toont in je eig, land".
,Wel, ik ben hier voor ijn oud
werk", verklaarde Grant, ntünkend
in den armstoel, waarop zi, vriend
had gewezen en een sigaret opkend.
„Wel drommels!" merkte Cinder
op met eenige verbazing. „Ik icljt,
dat je lui waart geworden, sect je
Lettergreep voor lettergreepl
Aldus, zoo nauwkeurig en duidelijk
mogelijk moei U Aspirin vragen.
Het is niet voldoende "een tabletje"
of "een middel iegen hoofdpijn" enz. ie
verlangen, want dit leidt vaak tot onaan
gename vergissingen.
Natuurlijk moei U dan ook letten
op de onbedriegdijke kenmerken der
echte Aspirin-Tabletten: origineele ver
pakking met het BAYER-kruis en den
oranje band.
Alleen dan heeft U de volle
zekerheid, de echte Aspii-in-
Tabletten ie ontvangen, welke
bij alle verkcudheidsziekten,
rheumatiek, hoofd-en kiespijn
enz. onmisbaar zijn. T
eenig op
de wereld
En in Zeeland'?
De Vereeniging voor Vreemdelin
genverkeer te Utrecht heeft het initia
tief genomen tot het oprichten van
een prov. organisatie voor vreemde
lingenverkeer, welke door een gewes
telijk bureau zal worden beheerd. Der
gelijke organisaties bestaan reeds in
Gelderland, Friesland, Groningen,
Drente, Twente en Zuid-Limburg. Bin
nenkort wordt een vergadering gehou
den, waartoe zullen worden uitgenoo-
digd de leden der Prov. Staten, de
burgemeesters, de besturen der Ka
mers van Koophandel en de besturen
der vereenigingen voor vreemdelingen
verkeer in de provincie Utrecht. De
commissaris der Koningin in deze pro
vincie heeft zijn instemming met hef
plan betuigd.
Kooieenden.
Ged. Staten van Zeeland (jebben
bepaald, dat in 1930 de kooieenden
door den kooiman moeten worden op
gesloten of gehokt van 1 tot en met
30 April en vpn 16 Juni tot en met
1 September.
Waterleidingmaatschappij Tholen.
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp tot wijziging van de
wet van 24 Maart 1917 houdende toe
zegging van rentelooze voorschotten
(subsidies) aan de N.V. Waterleiding
maatschappij Tholen, gevestigd te Tho-
len, ten behoeve van de watervoor
die millioenen hebt geërfd. Ik heb
meer dan een jaar lang niets van je
gehoord".
„Ik heb veel moeilijker en onaan
genamer werk verricht, dan ik ooit
in mijn leven heb gedaan", zeide Grant
vertrouwelijk. „Ik heb werk gedaan
voor den Geheimen Dienst, dat maar
half ambtelijk is. Dat wil zeggen, dat
ik niet erkend word, als ik in onge
legenheid geraak, en dat, als ik goed
werk verricht, het Departement er de
eer van krijgt. Maar dat kan mij ver
der niet schelen. De zaak is, dat ik
een buitenkansje heb gehad. Ik heb
ontdekt, dat er gevaar dreigt".
„Wat soort gevaar?" vroeg Stone-
ham. „Bedoel je iets in verband met
de uitnoodiging van Nizza?"
„Wel, ik zal je een ding zeggen. Die
uitnoodiging zou nooit zijn verzonden,
als ik er niet was geweest".
„Zeg, houd je mij voor den gek?"
„Ik was nog nooit in mijn leven
meer in ernst. Het was een dubbeltje
op zijn kant met Lord Yeovil's voor
stel. Er waren drie stemmen tegen.
Vier zouden het hebben belet. De
vierde man was voor vijftig duizend
pond gekocht. Ik volgde de metho
den van de avontuurlijke romanschrij
vers en ontvoerde hem. Ik hield hem
den geheelen nacht op zee, en de stem
ming had plaats zonder hem. Indien
hij er bijtijds was gekomen, zou Lord
ziening der in die vennootschap op
genomen gemeenten.
Tholen zal hierdoor dezelfde be
handeling krijgen als de waterleidin
gen Zuid-Beveland, Noord West-Bra
bant, Zuid-Limburg en Schouwen-Dul-
veland, hetgeen billijk moet worden
geacht.
Na de staking te Sluiskil.
De besprekingen, welke Vrijdag te
Sluiskil ten kantore van de cokes-
fabriek zijn gehouden, hebben tot re
sultaat gehad, dat de directie zich, na
een conferentie van drie uur, bereid
heeft verklaard, de loonen voor de
plaatsarbeiders te verRoogen van f 18
tot f 21,12 en de mïnimumloonen voor
deze groep arbeiders te brengen van
40 op 44 cent.
Voor de arbeiders van de cokes
ovens en de bijproductie wordt hef
minimumloon van 40 cent verhoogd
tot 45 cent. Voor deze groep arbei
ders beteekent dit, dat het loon van
f20,80 verhoogd zal worden tot f25,20
of een loonsverhooging van f4,40 per
week.
Over de betaling van christelijke
feestdagen en het invoeren van va-
cantïe zal op 28 Februari nog een
verdere bespreking worden gehouden.
Besluit vernietigd.
Ged. Staten hebben vernietigd het
besluit van de Algemeene Vergadering
van het waterschap „De Valkenisse-
geul" van 18 Januari 1929 tot uitvoe
ring van een verbetering van den af
wateringstoestand van Tiet waterschap
Krabbendijke en den Maagspolder op
kosten van eerstgenoemde waterschap,
zulks op verzoek van ingelanden van
de polders „Emmanuel" en „Valke-
nïsse". Ged. Staten hebben daarbij ge
let op de waterstaafswet 1900, het al
gemeen reglement voor de polders of
waterschappen in Zeeland en het bij
zonder reglement voor het waterschap
„De Valkenissegeul".
Overwogen is o.a. dat het besluit
onder meer vordert de verbreeding
en verdieping van de waterleiding in
den Emmanuelpolder en verlaging van
den slagdrempel van de sluis van
dien polder, benevens verbreeding en
verdieping der waterleidingen met
nieuw te maken bergboezem in den Val-
kenïssepolder en vervanging van den
bestaanden duiker in den dijk tusschen
het waterschap Krabbendijke en den
Valkenïssepolder door een duiker van
ruimere afmetingen, doch dat de in
gelandenvergaderingen van de polders
Oost, Emmanuel en Valkenïsse zich
met dat besluit niet hebben kunnen
vereenïgen en die van den Oostpolder
niet om vergrooting en uitbreiding der
werken in den Emmanuelpolder heeft
verzocht en die werken niet in het be
lang van de afwatering van haar pol
der acht. Dat verder de ingelanden
vergadering van den Emmanuelpolder
door de verbreeding van de waterlei
ding langs den zeedijk de belangen van
dien dijk bedreigd ziet en dat die van
den Valkenissepolder aanvoert, dat hef
Yeovil's motie zijn verworpen, Ame
rika zou nooit zijn uitgenoodigd deel
te nemen aan het Pact en het gevaar,
dat het zelfs nu bedreigt, zou snel
zijn genaderd".
„Dat is een ernstige zaak, Grant",
merkte Stoneham op.
„Het ernstigste er van is, dat hef
de waarheid is", antwoordde Grant
sarcastisch. „Het eerste stadium van
den slag is echter gewonnen. De uit
noodiging is aan Washington verzon
den. Nu zal ik je zeggen, waar hef
tweede stadium begint en waar Ame
rika de hulp noodig zal hebben van
al zijn trouwe onderdanen. Er zal
zonder den minsten twijfel een ont
zaglijke en listig bestuurde propagan
da worden gevoerd om te verhinderen,
dat Amerika die uitnoodiging aan
neemt. Ik wensch die propaganda te
bestrijden, Daniël. Ik heb daarbij jou
hulp noodig".
De redacteur leunde achterover in
zijn stoel en zijn nadenkende grijze
oogen bestudeerden Grant's gelaat. Hij
was een klein man, gladgeschoren, mef
glanzig zwart haar, waardoor grijze
strepen liepen. Wanneer iemand hem
wilde ergeren, dan noemde hij hem de
Napoleon der journalistiek. Toch was
er eenige gelijkenis.
„Van wie waren de drie stemmen
tegen de uitnoodiging van Amerika?"
vroeg hij. (Wordt vervolgd),
