I GLAS I
DIPLOMATEN
Binnenland
ProVincieDieuWs
HEERENBAAI
IV0. 17
City Magazijn
Vrijdag 7 Februari 1950
117 Jaargang.
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel
VANSLEERDAM
ABONNEMENT
Prij» per kwartaal in Go.» f2,—
bulten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOME
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
Door de afsluitboomen
gereden.
Dinsdagavond is op den Rijksweg-
Zuid te Sittard een vrachtauto van
de Mineraalwaterfabriek die Kaiser-
brunnen uit Aken in volle vaart door
de afsluitboomen van den spoorover
weg gereden. Mej. J. Claessens uit
Sittard, die aan den overweg stond te
wachten, kreeg een klap van den ver
brijzelden afsluitboom en kwam op
de eerste spoorrails terecht. Op dit
moment passeerde over de tweede lijn
de trein uit Heerlen. Mej. Claessens
had verscheidene verwondingen op-
geloopen. De marechausse uit Sittard
stelde een onderzoek in. Het voorloopi-
ge verkeer op den Rijksweg moest door
de kolonie Sanderbouth geschieden.
Op zoek naar een oplichter.
Geruimen tijd geleden wist een han
dig Nederlander, zekere Kuyper, die
lang te Antwerpen woonde, zich er in
te werken bij de Leerfabriek „Oïster-
wijk" te Oisterwijk. Het ging eenigen
tijd naar zijn wensch, vertelt de „Tilb.
Courant", totdat men tot de ontdek
king kwam met een geraffineerden
oplichter te doen te hebben. Ons Kuy-
pertje werd tot I1/2 jaar gevangenis
straf veroordeeld.
Eenigen tijd geleden vervoegde Kuy
per zich bij den leerlooier Teeuwes
te Gilze en stelde dezen voor zijn
looierij te reorganiseeren. Zijn voor
stelling van zaken was zóó, dat de fa
brikant er op inging en een laborato
rium liet bouwen, terwijl K. in dienst
werd genomen tegen een weekloon
van f50, benevens een voorschot.
K. had intusschen ook gronden ge
kocht, plannen voor het bouwen van
een huis doen ontwerpen en reeds
materialen aangeschaft. Dit alles op
voorgeven, dat hij een aandeelenkapi
taal van f20.000 en een zaak had; de
zer dagen zou hij de aandeelen te
gelde kunnen maken.
De zaak zou waarschijnlijk nog eeni
gen tijd zijn voortgezet, wanneer niet
onverwacht een kink in den kabel
was gekomen. K. had n.l. aan eenAm-
sterdamsche onderneming een uitvin
ding aangeboden voor het lakken van
auto's, waarvoor hij f 50.000 vroeg. De
vertegenwoordigers der onderneming
kwamen naar Gilze, en de onderhan
delingen leidden er toe, dat een der
vertegenwoordigers het woord oplich
ter gebruikte.
56 FEUILLETON
DOOR E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
„Ik keek er naar door mijn patrijs
poort. In zekeren zin werd ik er ook
door opgewekt. Ik ben blij, dat je mij
die boodschap zond, Grant".
Zij keek hem aan, en de hand,
waarmee hij zijn glas vasthield, beef
de. Zij droeg een nog eenvoudiger ja
pon dan den vorigen avond, een
kleed van zwart en zilverkleurige bro-
caatzijde, dat alleen door een cein
tuur om hef middel was gesloten. Hef
was laag uitgesneden aan den hals, en
zij droeg geen juweelen, zelfs niet
haar parelsnoer, om den blanken hals
te verbergen. Toen zijn oog op haar
arm viel zag hij, dat de mouwen wijd
en open waren.
„Ik vrees, dat ik gisteravond een
beetje lomp was", bekende hij, „en
dat was mijn bedoeling niet, Ger
trude".
Door deze aangelegenheid werd de
leerlooier ten opzichte van zijn che-
miker wantrouwend en hij besloot zich
in verbinding te stellen met de re
cherche te Tilburg. De inspecteur der
recherche, die begreep met welk een
persoon men te doen had, besloot met
den heer T. in diens auto mee naar
Gilze te gaan, teneinde inlichtingen
te geven aan de plaatselijke politie
autoriteiten. Toen men te Gilze aan
kwam was het Kuypertje Juist bezig
zijn aandeelen te verzilveren, van wel
ke handeling hij natuurlijk niet terug
keerde.
K. zal zijn bedrijf misschien elders
trachten voort te zetten.
Dit uitstapje had voor den inspec
teur, den leerlooier en een voerman
met zijn wagen nog een onaangenamen
kant. Toen looier en inspecteur in een
flink vaartje den Bredaschen weg over
reden, zagen zij in de verte een voer-
manskar, terwijl aan de eene zijde van
den weg een opgraving was aange
bracht. Meenende, nog tusschen kar
en ingraving door te kunnen, reed de
heer T. door, maar botste tegen de
kar op, waardoor de motorwagen slip
te en tusschen de boomen door in
een sloot terecht kwam, terwijl de kar
door de botsing links in den sloof
ging en het paard op hol sloeg.
De personen kwamen er zonder let
sel af, maar de auto was vrijwel ge
heel vernield.
De Vre des-en Volkenbond s-
tentoonstelling.
De vierde afdeeling van de Vredes-
en Volkenbondstentoonstelling, die
heden in de daartoe door de regee
ring ter beschikking gestelde Grafe
lijke Zalen in Den "Haag geopend is
en welke zal duren tot 6 Maart, geeft
twee bijzondere inzendingen te zien.
Deze afdeeling betreft den oorlog in
het algemeen en den groofen oorlog
in het bijzonder. Eenerzijds zal daar
getoond worden de ellende, die in het
bijzonder op sociaal en economisch ge
bied door den oorlog wordt teweeg
gebracht, ook in de neutrale landen.
Daartegenover zullen de inzendingen
staan, waarvan de eene het vredes
werk van Paus Benedictus XV in vol
len omvang doet zien, en een andere
die het humanitaire werk van Koning
Alfons XIII van Spanje in het licht
stelt.
De „gepeperde" vergadering.
Zooals men zich zal herinneren, heeft
eenige weken geleden op een vergade
ring van aandeelhouders in Frans Rijs-
dijk's Industrieele Ondernemingen te
Hendrik Ido Ambacht, welke verga
dering in het Notarishuis te Rotter-
huis te Rotterdam werd gehouden, een
van de heeren S. een ander peper in
het gezicht geworpen. Achter den ge
troffene bevond zich een employé van
de ondernemingen. Deze heeft peper
in den mond gekregen, waardoor la
ter een keel- en oorontsteking is ont
staan, welke een ernstig karakter heb
ben aangenomen, tengevolge waarvan
deze heer, die op de vergadering tot
tijdelijk directeur is benoemd, Woens
dag moest worden geopereerd.
Zij greep zijn hand en hield die' een
oogenblik vast.
„Je bent een schat, Grant", zeide
zij, „maar je draagt het beulszwaard
bij je. Laten wij vanavond alles ver
geten. Ik geloof, dat ik den storm ook
in mijn hart heb. Laten wij den pijn
vergeten, die met de herinnering komt
als men de eenzaamheid vindt. Je
moet een aangenaam dischgenoot voor
mij zijn, en wij zullen ons voorstel
len, dat later, nu, wat zal ik zeg
gen? Otto mij wacht in de hall en
jij naar de Vilia gaat om bij Lord
Yeovil bridgeproblemen op te lossen.
Maar eerst dineeren wij tezamen".
„Als wij namelijk dineeren", lachte
Grant, toen het schuim plotseling te
gen het raampje sloeg. „Het vuur kan
hierdoor wel worden gebluscht".
„Ik heb den hoorn echter gehoord",
antwoordde zij.
Zij was genoodzaakt zich aan hem
vast te houden door de gang. Een
maal moest hij haar zelfs steunen. In
de kajuit was alles zooveel mogelijk
vastgezet, en diepe slingerlatten waren
op de tafel. De bediening was echter
uitstekend. Gertrude had haar eet
lust teruggevonden en Grant ook. Het
gesprek werd plotseling een genoegen.
Het was, alsof alle verlegenheid, de
tragische beteekenis van hun alleen
De „Veendam" in zwaar weer.
De „Ass. Pr." meldt uit Halifax, dat
het Nederlandsche s.s. „Veendam" al
daar na een ongewoon zware reis drie
dagen te laat is aangekomen. De kapi
tein verklaarde, dat de golven van
30 meter hoogte over het schip sloe
gen en de verblijven der derde klas
passagiers overstroomden. De luiken
werden door de kracht van de golven
stukgeslagen. In de eetzaal stond het
water vier voet hoog. Alle voorwer
pen werden weggespoeld. Een aantal
reddingbooten werd beschadigd en 40
ruiten vernield. De kaartenkamer, die
zich 20 meter boven den waterspiegel
bevindt, werd totaal ve'. woest. Onder
de vrouwen en kinderen, die zich in
de kajuiten bevonden,, heerschte een
onbeschrijfelijke opwinding.
De internationale
oplichters.
Het is de politie thans gebleken, dat
de „vrienden" van de beide Zuid-
Amerikanen, die een poging hadden
gedaan om Cook op te lichten, het
land hebben verlaten. Maandagmid
dag, dus dadelijke na de mislukte po
ging, zijn zij naar Parijs gegaan. Zij
zijn dus weg en de Fransche recher
che heeft nu werk. Veel zal zij ech
ter wel niet kunnen doen, want het is
zeer de vraag of men de mannen, die
nog niets feitelijks hebben gedaan,
iets ten laste kan leggen.
De twee mannen, op wie de justitie
zeker wel vat heeft, zijn gearresteerd
tijdens hun bezoek aan Cook. Zij zijn
ter beschikking van de justitie gesteld.
De rest van de bende zal wel heb
ben gemerkt, dat Nederland niet zoo'n
gunstig „operatïeterrein" is als men
waarschijnlijk had gedacht. In elk ge
val is zij gesignaleerd en zij zal voor-
loopig wel de non-activiteit moeten
betrachten.
De „heeren" zijn echter brutaal en
voorzichtigheid blijft dus geboden.
Rembrand tzegels.
Van 15 Februari 31 Maart zullen
op de postkantoren Rembrandtzegels
verkrijgbaar worden gesteld, welke
ook in het internationaal verkeer
voor frankeering geldig zijn tot 31 De
cember 1930. De zegels, welke een
frankeerwaarde hebben van 5, en
121/2 cent, zullen worden verkocht met
een bijslag van 5 cent per stuk, welke
ten bate komt van de vereeniging Rem
brandt tot behoud en vermeerdering
van kunstschatten in Nederland.
De zegels zijn in staal gegraveerd
naar een ontwerp van Jan Sluyters
en dragen alle dezelfde voorstelling,
n.1. een kop van Rembrandt, terwijl
de achtergrond wordt ingenomen door
een schets voor De Staalmeesters.
De kleuren zijn: 5 cent groen; 6cent
sepia en I2V2 cent blauw.
Rijk en gemeenten.
Naar aanleiding van het gerucht, dat
tallooze gemeenten niet op tijd zou
den zijn geweest met de inzending der
opgaven aan Ged. Staten, ter uitvoe
ring van de wet tot herziening van
de financïeele verhouding tusschen hef
zijn midden op den Atlantischen Oce
aan geheel was vergeten. Zij begon te
praten over Berlijn, de pogingen van
de aristocratie om daar weer te regee-
ren, den stillen invloed van Lutrecht,
Blunn en de verwonderlijke levens
lust en duistere achtergrond van gc
wefenlooze eerzucht van die stad.
Grant, die gewoonlijk zeer gereser
veerd was, vertelde haar, wat slechts
aan een paar menschen bekend was,
van zijn bezoek te Berlijn als een
reiziger in staal, vertelde naar, hoe
hij in een hotel voor handelaars had
gelogeerd en de deftige wijken der
stad had vermeden, dat hij haar eens
in de verte in een rijtuig had gezien.
Hij wist zelfs, wat zij toen had ge
dragen. Zij lachte hem toe met blij
de oogen.
„Je herinnert je mijn hermelijn. Je
herinnert je precies, wat ik droeg. En
toch beweer je niet om mij te geven".
„Dat heb ik nooit beweerd", ant
woordde hij.
De wijn danste in hun glazen.
„Heerlijk!" verklaarde Gertrude.
„Niemand heeft zulken heerlijken wijn
als jij, Grant. Of denk ik dat mis
schien, omdat ik met jou drink? Wan
neer je je verwaardigt minder streng
te wezen, wanneer je kijkt als een ge
woon mensch, als dien besten Grant
Rijk en de gemeenten, wordt door de
Vereeniging van Nederlandsche Ge
meenten medegedeeld, dat dit gerucht
geheel onjuist is. Van de 1078 gemeen
ten hebben er 1075 gemeenten tijdig
de opgaven ingezonden, zoodaf er
slechts voor 3 gemeenten door de
Commissarissen der Koningin opgaven
behoeven te worden samengesteld.
Een duur spoorweglijntje.
Een nader onderzoek van het baan
vak tusschen Nieuwerkerk en Moor
drecht heeft aangetoond, dat zich on
der het baanlichaam een laag veen be
vindt van ongeveer zeven M. dikte.
Ten einde verdere verzakkingen te
voorkomen, laat de spoorwegmaat
schappij thans over een lengte van on
geveer 1 K.M. langs beide zijden van
den spoorweg een z.g. bekisting aan
brengen. Elke bekisting bestaat uit
twee rijen damplanken, dik 15 c.M. en
lang 10 M., op een onderlingen af
stand van 2.50 M. De onderkant der
planken zal ongeveer 2.50 M. in den
vasten zandbodem onder het veen rei
ken, de bovenkant zal onder het ni
veau van het water van den polder
blijven. Beide rijen damplanken wor
den onderling stevig gekoppeld, waar
na over een paar M. hoogte het veen
tusschen die twee rijen wordt vervan
gen door zand. Langs de baan komen
dus om zoo te zeggen, twee stevige
muren, die zullen beletten dat hef
veen onder het baanlichaam kanweg-
persen.
Het veen is geheel verzadigd van
water, de totale massa zal dus, zoo
lang alles flink tusschen de twee be
kistingen blijft opgesloten, zeer wei
nig samendrukbaar zijn, omdat water
weinig samendrukbaar is. Er zal dus
een zeer stevige baan worden verkre
gen, waarover te zijner tijd met het
zwaarste materiaal en de grootste snel
heden zal kunnen worden gereden.
De hoeveelheid hout, noodig voor
deze voorziening, is zeer belangrijk.
Aan de N.V. het Spoorwegbedrijf is
de uitvoering opgedragen. Deze maat
schappij heeft al het benoodigde hout
gekocht. Een 500 M3. is reeds aange
voerd. Met het heien is een begin ge
maakt. Twee heistellingen zijn reeds
eenige dagen aan het werkde derde is
Woensdag in het bedrijf gesteld, en
de vierde zou heden met de werk
zaamheden beginnen.
Iedere heistelling slaat per dag on
geveer tien meter lengte wand, zoo
dat de 1000 meter over drie a vier
maanden gereed zullen zijn.
Samenwerking der gemeenten op
brandweergebied.
Men schrijft ons:
Nu eerst 's Gravenpolder meende
te moeten besluiten zich niet bij den
op te richten Prov. Brandweerbond
te moeten aansluiten, maar samenwer
king te moeten zoeken met naburige
gemeenten en Serooskerke (W.) al
leen bij den Bond doch niet bij de
van slechts eenige jaren geleden
dan komt het leven mij weer verruk
kelijk voor. O, als ik slechts de macht
had, je hart een beetje te verzachten,
herinneringen in je geest op te wek
ken, je oogen zacht te maken en je te
doen voelen nu, je hebt mij lief
gehad, Grant".
„En jij mij?" vroeg hij.
„Als geen ander", antwoordde zij.
„Toen en, helaas, nu ook".
Hij voelde zijn weerspannig hart
sneller kloppen en drukte zijn tan
den op elkaar. Zij glimlachte hem toe,
half uitdagend, half vermetel.
„Grant", smeekte zij, „mogen wij
voor dezen eenen keer wat meer wijn
hebben? Het geklots van die woeden
de golven prikkelt mij. Ik heb geen
lunch gehad en heb nu honger en
dorst".
Brookes ging haastig weg. Zij wa
ren een oogenblik alleen. Zij boog zich
naar hem toe. Hij bleef stil zitten.
Haar lippen rustten een seconde zacht
en feeder op de zijne en trokken zich
toen weer terug.
„De storm", fluisterde zij. „Schrijf
het daaraan toe. Al die vreemde din
gen, welke men in gewone tijden niet
bemerkt, schijnen vanavond mij uit .te
lokken. Beste Grant, weet je, dat je
werkelijk knapper bent geworden in
zyn de fc&unerke/ide
tipeweftappen i>an
ECHTE FRIESCHE
20-50ct.perons
(opk in Vi onsen, '/1 ponden en ponden)
rViaapt Uur ÏPutfceÜer 'tl paty'eD'Ë
w -
Kon. Ned. Brandweervereeniging wil
aansluiten, meenen wij nog eens op
de circulaire van het Comité van voor
bereiding te moeten terugkomen, om
dat zeker voor 15 Februari nog ver
schillende gemeenteraden een besluit
ten deze opzichte zullen nemen en
hef o.i. blijkt, dat beide genoemde
gemeenteraden de circulaire niet goed
hebben gelezen.
Het doel van den Bond wordt als
volgt omschreven
a. het behartigen der belangen en
het verhoogen van het peil van het
brandwezen in de Provincie;
b. het verstrekken van voorlichting
en het verleenen van medewerking
bij het oprichten of reorganiseeren
van brandweer-organisaties;
c. het vormen van brandweerlei
ders en brandweerlieden;
d. het ontwerpen van regelingen tof
onderlinge hulpverleening en samen
werking van brandweren;
e. het bevorderen van de invoering
van maatregelen ter voorkoming van
brand;
f. hef verstrekken van den band
tusschen brandweerkameraden;
g. het verleenen van medewerking
aan de uitvoering van de door de Kon.
Ned. Brandweervereeniging in het be
lang van het brandwezen genomen be
sluiten.
De bond tracht hef doel te berei
ken door:
a. het houden van vergaderingen,
lezingen, oefeningen en cursussen;
b. het bevorderen van eenheid in
de inrichting en uitrusting van brand
weren;
c. het instellen van commissies voor
het ontwerpen van regelingen als be
doeld in sub d van het doel;
d. het ontwerpen van maatregelen
als bedoeld in sub e van het doel;
e. andere wettige middelen, die aan
het doel bevorderlijk kunnen zijn.
O.i. dekken sub b en d van hef
de laatste drie jaar? Ik bewonder de
scheiding in je haar en die grijze haar-
vlokjes op zijde".
„Ben je van plan mijn hoofd ophol
te brengen?" antwoordde hij, niet op
zijn gemak.
„Als dat mogelijk was, zou ik hef
doen", bekende zij. „Waarom daaraan
te denken? Waarom er over te spre
ken? Ik geniet van de opwinding van
den storm, van de prikkelende ge
dachte hier met je alleen te zijn. Wij
zijn ergens midden op den Atlanti
schen Oceaan, nietwaar, Grant? O,
ik zou wel eens willen weten, waar
aan Otto denkt".
Zij leunde achterover en lachte, zoo
dat haar prachtige tanden te zien kwa
men en een zacht blosje haar bleeke
wangen bedekte.
„Ik geloof, dat ik een slechten aard
moet hebben", ging zij voort, „omdat
ik mij gaarne voorstel, hoe hij nu zijn
haren uittrekt en raast machteloos.
Indien er iets in de wereld werkelijk
onuitstaanbaar is, dan is het een ja-
loersch man, die geen moeite doet
om te behouden, wat hij heeft een
jaloersch man, die denkt, dat wat hij
heeft gekocht aan het altaar ge
kocht het zijne is volgens Godde
lijk recht".
(Wordt vervolgd).
