BIJVOEGSEL
GOESGHE COURANT
FiIm*Varia
2*CT. in patentverpakkinc.
KleinVee-Teelt.
ProVincienieuWs
Iets Nieuws!
Abdijsiroop
BONBONS
Binnenland
VAN DE
VAN VRIJDAG 24 JANUARI 1930.
Over Ramon Novarro.
Ramon Novarro behoort op 't oogenblik
zonder twijfel tot de populairste ac
teurs van het witte doek en door de in
voering van de sprekende en zingende
films is die populariteit nog steeds groeien
de. Want Novarro heeft een prachtige
stem en de liederen, die hij zong in „De
Heiden" en in „Devil May Care", zijn
beide eerste klankfilms, zijn zoo inge
slagen, dat zij tot de „big hits" van het
seizoen behooren.
Toen Navarro het lied: The Pag<
Love Song (Het lied van de Zuidzee in
de film „De Heiden") ten gehoore bracht,
was dat geenszins zijn debuut als zanger.
Jaren geleden had de jonge Mexicaansche
ster zelfs meer belangstelling voor .de mu
ziek dan voor een filmcarrière en meerma
len gaf hij zang-recitals in zijn „Teatro
Intime" te Hollywood.
Ramen Novarro, die in Durango (Mexi
co) geboren werd, was erfgenaam van een
schitterend landgoed en zijn jeugd was een
onbezorgde. Op zijn zesde jaar toonde
Hij reeds zijn talenten op tooneelgebied
door een stukje op te voeren, dat hijzelf
geschreven had. Twee jaar later kreeg
hij van zijn ouders een marionetten
theater cadeau en met het meeste plezier
verzon de jeugdige Ramon allerlei gewel
dige drama's voor zijn poppen.
Als er in 1913 geen Mexicaansche revo
lutie ware geweest, zou Novarro waar
schijnlijk op dit oogenblik een rustig land
goedbezitter geweest zijn, wiens liefde
verdeeld zou zijn tusschen een studeer
en een muziekkamer. Maar de revolutie
deed het familiekapitaal zienderoogen
verminderen en in 1917 moest de nog geen
twintig jaar oude Mexicaan de wereld in
om zijn eigen brood te verdienen.
Hij kwam in Los Angeles met het vaste
plan om er een of ander baantje te vin
den cn hoopte tijd genoeg te hebben, om
zijn liefde voor het tooneel niet geheel op
zij behoeven te zetten. Toen zijn geld op
was, kreeg hij een baantje als bordenwas-
scher in een restaurant erf met een glim
lach bekent Ramon, dat hij in de eerste
week méér brak,' dan hij in 2 maanden zou
hebben kunnen betalen. Het tooneel trok
hem echter onweerstaanbaar aan en toen
Na\ irro de kans schoon zag, trok hij op
reis met de Marion Morgen-ballet-groep,
die een tournee1 door de provincie maakte.
Toevallig werd hij daar opgemerkt door
e:n theater-agent en'het gevolg was: een
aanbieding om een rol te spelen in de
verfilming van het bekende boek Omar
Khayyam. Hoewel deze film w#inig be-
teekende, is zij tenslotte belangrijk gewor
den door het feit, dat zij den grondslag
legde voor Ramen Novarro's filmloopbaan
Rex Ingram zag den knappen, jongen
Mexicaan in „Omar" en hij vond hem een
ideaal hoofdpersoon voor de film, die hij
juist zou gaan maken: „The prisoner of
Zenda". Ramon kreeg de rol van Rupert
of Hentzau en.... over zijn toekomst was
beslist.
Tusschen deze Rupert-creatie en zijn
Laatste: Armand in „Devil May Care",
ligt e;n vruchtbaar arbeidsveld. De Metro
Goldwyn Mayer sloot een contract met
Novarro af en spoedig behoorde de Mexi
caansche jongeling tot de sterren van Hol
lywood. Aanvankelijk speelde hij vooral
romantische rollen, maar later 'bewees hij
ook zijn bruikbaarheid voor karakter
rollen.
Iedereen kent Ramon Novarro uit „Ben
Hur", de film, die hem over de heele
wereld beroemd maakte en ervoor zorg
de, dat hij materieel onafhankelijk werd.
De andere Novarro-films zijn te veel om
p te noemen. Wij volstaan met „De
Prins-student", „De Luchtvloot" en „De
Heiden", een rolpre.it, die binnenkort
naar ons land komt. Na deze
laatste film maakte Novarro nog „Devil
May Care" en hij is nu bezig met een
Castiliaansch-romantische film: „The
House of Troy.
Ramon Novarro heeft verscheidene
broers en zusters en hij houdt zeer veel
van hen. Ieder jaar brengt hij* langen tijd
bij zijn familie door. Zijn terughoudend
heid is geen bestudeerde houding, maar
een gevolg van zijn ernst en bescheiden
heid. Hij trekt er zich weinig van aan, als
men hem, heel geestdriftig, den knaps ten
man van het witte doek of den meest be-
geerenswaardigen vrijgezel noemt. Trou
wens het interesseert hem ook niet als
men slechte critieken over hem schrijft.
Er is geen tweede acteur in Hollywood
aan te wijzen, die zoo immuun is voor
vleierijen en afbrekende critiek als Ra
mon Novarro.
Zijn veelzijdige talenten kennen alleen
zijn intieme vrienden. Want Ramon is niet
alleen een uitmuntend filmacteur en een
effelijk tenor..... hij is ook een zeer
schermer, een elegante danseur,
een formidabel tennisser en een goed
violist.
E LICHTE MARYLAND BAAI
Warm, maar niet verwarmd.
De heer Muijs, die op het gebied van
praktische pluimveekennis zijn sporen/
minstens gouden, heeft verdiend, zegt
ergens dat vijftig procent der hoender-
derziekten te wijten zijn aan gebreken iin
de behuizing, waarvan de hoedanigheid
hiei* en daar nog veel te wenschen over
laat. Wij zijn hel daarmee volkom n eens
en ook wij achten een warme stal va or
de meeste huisdieren wel heel aangenaam,
maar zoodra het er te warm in wordt, heel
verderfelijk. Hoenders en eenden, maar
vooral duiven, gevoelen zich beter thuis
in betrekkelijk koele, frissche droge ver
blijven dan in te warme of te koude. Ruien
de en nog niet goed bevederde jonga die
reai echter zijn zeer gevoelig voor koude,
vooral natte koude en tocht. Deze ten
allen tijde te vermijden! Hoewel dat alles
voor onze lezers geen nieuws bevat, blijven
wij er toch steeds op wijzen, dat te broeie
rige, donkere, vunzige nachthokken een
kweekplaats zijn van allerlei ziektekie
men cn dat vooral plotselinge tempera
tuur s-wissel :n gen heel veel kwaad kunnen
stichten. Daaruit is weer de gevolgtrekking
te maken, dat de pluimveehouder er zelf
veel aan doen kan om gezonde en daar
door nut en genoegen verschaffende dieren
te bezitten. Het nachthok te gaan versvar-
men heeft geen zin, want daardoor zou de
overgang vast en zeker te groot worden,
vooral bij vriezend of bij ruw weer.
De eigen-warmte der kippen is hoo-
ger dan bij ons menschen en bedraagt ge
middeld 41 graden Celsius, daar men spe
lingen heeft waargenomen tusschen 39,6
en 43,1 graden en hoewel rustende kip
pen van 1 -Ijot 2 (graden lager staan, is daar
door reeds het hok verwarmd. Het getal
aanwezige dieren moet kloppen met dein
kubieken inhoud van het hok. Voor een
haan met hoogstens tien hennen dient het
nachthok ruim een meter breed en diep
te zijn, bij een hoogte van 1 meter 20.
De bodem van dat hok is niet onmiddei
lijk op den grond, maar ongeveer 70 cen
timeter hooger om het te doen beantwoor
den aan den allereersten eisch: droogte.
Maar er moet afvoer zijn van verbruikte
en toevoer van versche lucht. Even zij
hierbij herinnerd dat koude lucht niet al
tijd versche lucht is. Is er nu geen tocht,
dan is het er wel uit te houden, daar de
poolen onder de borstveeren op een bree-
den stok goed warm blijven en ook de
kop voor een groot deel onder*'iden vleugel
wordt weggestopt, mits de kam niet ab
normaal groot is. Deze kan dan met wat
reuzei ingevet worden. In het buitenland
gebruikt men daarvoor thermoform.
Maar öok de scharrelruimte behoort
aan drie zijden dicht te zijn en op de open
zijde moet de wind gekeerd worden. Ver
reweg de meeste hokken zijn van hout,
slechts sporadisch gemetselde. Veel kou
en vocht kunnen tegengehouden worden
met uitwendig rietmatten, asphaltpapier
of ook etemitplaat aan te brengen. Hier
bij valt ook te letten op den toegang tot
het hok, die wel met een valschuif afge
sloten moet kunnen worden om bijv. over
dag binnenkomen te beletten, terwijl de
deur ter opfrissching en ter bezonniing
openstaat. Die "schuif moet des nachts
openblijven mits de Ópening geen tocht
geeft, hetgeen weer belet kan worden
door er een soort tochtscherm voor te
plaatsen om rechtstreeks binnenvallen van
den wind tegen te ga:an. De ventilatie
openingen of schuifjes boven aan het hok
behooren naar omstandigheden in werking
gesteld te worden. Dat alles dient men met
zorg te doen, want de meeste kou wordt
gevat als de dieren uit het nachthok in de
ren komen en als dan de wisseling in tem
peratuur te groot is.
Uit het voorgaande ziet men weer dui
delijk hoe ver die man uit de goede rich
ting was, die toen hij op de markt eenige
kippen had gekocht, ©en oude ruwe paklkist
voor den dag haalde, er een vierkant gat
in zaagde met een oude bezemsteel er in
ais rusts tok, en meende' nu een heel goed
nachthok vervaardigd te hebben. Hij zal
weldra ondervonden hebben dat er aan
kippenh ouden meer vast zit.
Hoe anderen ons zien.
Ter gelegenheid van de creatie, door
de troep van den Kon. Vlaamschem
Schouwburg te Brussel, van het Holland-
sche stuk „Scheveningen" (door mevr. E.
van Raalte-Wessel van Buren) voor een
publiek van "Nederlanders en Vlamingen
brengt het Brusselsch© Uilenspiegel een
paar allervriendelijkste j.Groeten" van
Vlamingen aan Noord-Nederland.
Het een© stuk heet; Van Nederland en
van het Nederlandsch Tooneel.
Het is met Tijl onderteekend. Een
pseudoniem waarachter een Vlaamsch jour
nalist zich verschuilt die tijdens den oor
log te Middelburg verbieef en er veed
vrienden naliet.
„Ik houd effenaf van Nederland.
En ik wil hier mijn liefde belijden.
Ik heb, zoover mijn herinnering reikt,
altoos van Nederland gehouden.
Dat is begonnen in de lagere school*
met mijn eersten prijs. Ik was toen zes.
!k kreeg een prentenboekje. Ik weet nog
dat het uit Leiden kwam. En ik weet er
nog de eerste twee regels van, onder het
eerste „beeldeken":
^ÜEn ik heb u toch zoo lief,
„Mijn kleutertje, mijtn hartedief".
Dat woordeken „hartedief" begreep ik
toen niet best. Ik vond het een vreeselijk
woord, dat mij aan enze poes deed denken,
van wie moeder niet veel goeds wist te
zeggen, maar ze openbaar lijk beschuldigde
van bolerdief en melkdief.
En mijn liefde tot Nederland is ge
groeid via Suze Andriesscn, Multaluli
ach, die Multatuli Beets, met zijn Ca
mera Obscura, en Rembrandt.
Van van Alphen hield ik niet. Vondel
heb ik pas leeren waardeer en als het leven
mij murw had geslagen. Bilderdijk kon ik
niet uitstaan. Maar Cats stond hoog in
mijn gratie aangeschreven.
En van Lennep! En Cremer, vooral
Cremer; nu nog kan ik geen storm hooien
of ik denk aan den ortkaanwiod in „Amna
Rooze".
Daar vergat ik bijna De Genastet, met
zijn „HollanJsch Binnenhuisje", en Bre-
dero, en Hooft; laat ze mij allemaal maar
verward dooreen zeggen.
Heb ik Vosmaer genoemd, en zijn
„Amazone"?
Ik heb Nederland lief gekregen door
zijn schrijvers.
En door zijn schilders: Van Ostade(
Jan Stesn, Brouwer, Ruysdael, Rem
brandt, Gerard Dou....
En dan heb ik Nederland in Nederland
leeren kennen. Ik weet 'nog mijn verba
zing toen ik over den Moerdijk reed, te
Rotterdam de haven bezocht, te 's Gra-
venhage de Ridderzaal en den Vijver, te
Amsterdam 'het Rijksmuseum.
Ik zag de Zaanstreek, en de Zuiderzee,
en Volendam en Marken. Ik zag Leiden
en Utrecht, Amersfoort, Breda, Tilburg
en Maastricht, Teden en Eden, Wijwegen,
Mijn droom is om nog eens in Friesland
te komen.
Maar ik kwam in Walcheren.
Walcheren! Die tuin! Dat Aardsche
Paradijs! Met Middelburg, het onvergete
lijke, waar de „Lange Jan" oprijst, die
de hoogste toren is van Zeeland, en waar
de Abdij staat, en „Gekke Betje", of het
wonderbare Raadhuis.
Middelburg met zijn goede, brave, eer
lijke en heerlijke menschen, naar wier mo
del alle Nederlanders vast gemaakt zijn.
En Ve©re, het melankoliekeEn Zou-
telande. En Domburg. En Vlissingen. En
al de verdere gemeenten in het vlakke, het
onovertroffen Walcheren.
Ik zou, als ik niet temperde, zoo tot
morgenochtend voortgaan.
Ik houd van Nederland. Ik kan er soms
zoo een heimwee naar voelen, op som
mige avondenwant de avonden in. Neder
land, in de stille, gesloten huizen, kunnen
zoo eenig gezellig zijn. Er zijn geen ge
zelliger huizen dan die van de Nederlan
ders.... en dan het uwe, lieve lezer.
Spreek mij niet van de Hollandsch© def
tigheid. Zij bestaat, ja, maar zij heeft
als tegenhanger, de Hollandsche degelijk
heid.
De deftigheid bouwt een muur rondom
den Nederlander. Maar eens door die def
tigheid heengebroken, wat vindt gij daar
ware genegenheid, trouw, begrip en ge
zonde opvatting.
Ook nuchterheid vindt gij er. En deze
kan me soms hinderen.
Ik heb dan ongelijk. Die nuchterheid is
meestal gesteund op een gezond inzicht}
en is e"n gevatte „sordino" voor onze
vaak overslaande romantiek.
DRIEWEGEN. De Hervormde Meis
jesver. „Dient elkander door de lief
de" vierde Dinsdagavond' j.L haar tweede
jaarfeest, onder leiding van Ds. Dijk
stra. De vereeniging telt 19 leden. Uit
de verslagen van de secretaresse en pen-
ningmeesteneisise bleek, dat de vereeniging
in dit afgeloopen jaar zich in bloei mocht
verheugen. De avond werd gezellig door
gebracht, met zang, samenspraken en voor
drachten. In de pauze werd gelegenheid
gegeven, om de gemaakte goederen te
bezichtigen, welke bestemd zijn voor „Kin
derzorg". Ds. Dijkstra richtte nog eenige
hartelijke woorden tot de vereeniging.
's H. ABTSKERKE. Het Musschen-
gilde „Ons Genoegen" hield zijn jaarver
gadering. .Uit het verslag bleek dat ruim
1400 musschen werden ingeleverd. Als
voorzitter werd herkozen de heer A. de
Jonge en als bestuursleden de heeren J.
Tolhoek en F. Minnaard. De vereeniging
telt thans 34 leden. Tot slot vereenigden
allen zich aan een gemeenschappeFijken
taaltijd.
HANSWEERT. Woensdagavond had
op het kanaal een aanvaring plaats tus
schen het schip „Walsum 32 etn d©
„Telegraaf 5" met de „Louisa Gerdina
op sleeptouw. Beide schepen bekwamen
belangrijke schade, doch konden de reis
voortzetten. De „Telegraaf 5" bekwam
gean noemenswaardige schade.
RILLAND-BATH. (Vervolg raads
vergadering).
Ingekomen is een adres van de meer
derheid van dan Kerkeraiad der Geref.
Gemeente, waarin wordt verzocht een ver
orden ng vast te stellen houdende Zondags-
sluiting van verguninings- en verlofsloka-
liteitcn. Overgelegd is daarbij een ad-
haesiebetuiging van den Kcrkeraad der
Evang. gemeente te Rilland, terwijl ver
meld wordt dat ds. Wildschut toezegging
deed van een adhaesiebetuiging door den
KerkeraacI der Ned. Herv. Gemeente,
welke echter niet inkwam. Ter tafel is
eveneens een adres met 151 handtoeke-
Thuis;
Akker's
Abdijsiroop'
Togen:
Hoest
Bronchitis
Verkoudheid
Influenza
Heeschheid
Keelpijn
Asthma
Buiten:
AKKER's
Het is gelukt de van
ouds bekende Abdij
siroop te „stollen" tot
een gemakkelijk in
den zak mee te nemen
„bonbon", met be
houd van al de gene
zende bestanddeelen.
Alom verkrijgbaar.
60 cent per doos.
ningen (eerst© onderteekenaar J. M. de
Veij), waarin wordt verzocht het ver
zoek niet in te willigen, maar vrijheid te
laten en gewezen wordt op het feit, dat
op de indiening van het adres vreemde
invloeden hebben gewerkt en dat met
name broodnijd in deze de drijfveer is.
Voordat tot behandeling wordt overge
gaan, stelt de heter Van de Sande de vraag
of het ingediend© adres wel in behandeling
kan komen, daar het ongezegeld is. Hij
meent, dat krachtens d© Gemeentewet
adressen aan den Raad gezegeld' moeten
zijn. De voorzitter antwoordt,, dat de
Zegelwet in deze beslissend is en dat hier
niet kan gezegd worden dat er sprake is
van een verzoekschrift ter bekoming van
een gunst. Zoowel het adres als het tegen-
adres kunnen mitsdien z.i. ongezegeld
zijn.
In hun praeadvies herinneren B. en W,
eraan, dat in de vergadering van 27 Maart
1927 een voorstel van dezelfde strekking
is verworpen met 4 tegen 3 stemmen.
Wat het ingediende adres aangaat, Id'it is
hun daarom minder sympathiek omdat
hun gebleken is, dat op de indiening fac
toren hebben gewerkt van buiten, waarbij
men een ander doel beoogde Idlan bij adres
santen voorzit. Ook de aangevoerde gron
den kunnen B. en W. niet deelen,, daar
ze ten de©le berusten op onjuist schrift-
gebruik, ten deel© op mogelijke verwach
tingen in de toekomst, die geen reëelen
grondslag hebben. Van de overheidstaak
als zoodanig, van haar optreden als Gods
Dienaresse wordt niet gesproken. Des
ondanks is de meerderheid' van B. en W.
voor Zcndagssluiting op de gronden,, bij
de vorige behandeling uiteengezet en waar
naar verwezen wordt. De meerderheid is
van oordeel, dat Rilland-Bath behoort tot
de gemeenten, waar Zondagssluiting zon
der bezwaar kan worden ingevoerd en in
stemming zou vinden bij het meerendeel
der bevolking. Wethouder van Boven
meent als minderheid van B. en W. het
laatste te moeten betwisten. Het tegen-
adres bevat handtsekeningen uit alle groe
pen ter plaatse. Hij acht den gevraagden
maatregel niet noodig en bepleit vrijheid
voor allen. Het is een kwestie van opvoe
ding. Het deert hem niet al stond de weg
van Vlissingen naar Rilland-Bath vol her
bergen.
Men moet met geweld niet iets willen
opheffen, doch men moet het zijne kinde
ren durven laten zien. Spreker is voor hem
daar allerminst bang voor. Maar de zaak
is dat men over het algemeen wat hooger
eischen aan ons zelf moeten stellen, ten
opzichte van opvoeding, beschaving en
fatsoen.
Het adres beroept zich op Christelijk©
beginselen, doch naar zijne overtuiging
speelt hierin de duivel een groote rol.
Men legt hier den Raad een adres voor
waarin persoonlijkheden hoofdzaak zijn
en waar adressanten zich voor hebben
willen laten leenen. Hij kent hier al de
caféhouders als hoogstaande menschen,
waarin een groote liefdadigheidszin huist,
voor vele kerkdiaconiën ten voorbeeld.
De heer W©ststrat© herinnert eraan, dat
de vergaderingen van den Raad met ge
bed worden geopend en daarbij Gods
bijstand gevraagd wordt. Als we zonder
God niets vermogen, zooals dat gebed
zegt, moeten we dan Zijn rustdag niet hei
ligen? Door het herbergbezoek op Zon
dag kunnen we niet zeggen, dat die dag
geheiligd wordt en daar de overheid tot
Zondagsheiliging moet meewerken, is hij
vóór dezen maatregel.
De heer Van 't Leven vindt het ook
jammer, dat dit adres door bijkomend©
invloeden vertroebeld is en kan de gron
den, waarop het steunt, niet deelen. Dat
was ook de reden waarom de Kerkeraad
der Geref. Kerk geen adhaesie kon be
tuigen, daar deze wel met de zaak in
stemt, maar in iet met de aangevoerde mo
tieven. Met d.n maatregel zelf gaat hij
accoord, deze vindt steun in zijn program.
Als dan ook straks de zaak in stemming
komt, zal hij vóór stemmen.
De heer David acht het gevraagde on
moedig, hij wil de menschen vrijlaten. Er
is niets op tegen dat de menschen, als ze
hun godsdienstplichten hebben verricht,
eenige ontspanning zoeken, dat is zelfs
heel goed. Het zou gemakkelijk zijn, als
men daartoe in de weekdagen de gelegen
heid had, dan kon men 's Zondags rusten,
maar nu dat niet zoo is moet het wel an
ders. De gemeenschap moet niet bij alles
ingrijpen. Straks ergert iemand zich mis
schien als hij orgelspel in de kerk hoort en
zou hij dat wellicht ook willen verbieden.
Over het verzoek, in stemming gebracht,
staken de stemmen (voor d© heeren* De-jr-
loo, Van 't Leven, Weststrate, tegen de
heeren David, Van Boven en Van de
Sande). Vastgesteld wordt het suppletoir
kohier der hondenbelasting.
Voor onderwijzer aan de O. L.
school alhier,; vacature de heer West
strate, hebben zich 13 sollicitanten aange
meld.
MIDDELBURG. Gistermorgen om
streeks half twaalf ging het bericht door
de stad, dat een uitslaande brand was uit
gebroken in het registratiebureau aan de
Lange Noordstraat. De autospuit reed uif
en plaatste zich in den kortst denkbaren
tijd aan de gracht om zoo noodig door de
achterpoort den tuin en zoo het perceel
te kunnen bereiken. Dit bleek gelukkig
niet meer noodig t© zijn, want intusschen
was het vuur, dat alleen nog in d©n keu
kenschoorsteen woedde, met minimaxen
en emmers water gestuit. Spoedig reed
de autospuit weder naar de garage terug.
WAARDE. Dinsdagavond hield de
vereeniging Ziekenhuisverplegimg afdeeling
Waarde haar algemeen© vergadering.
Voorzitter de heer G. Dees, tegenwoordig
24 leden. Uit het verslag van den secre
taris-penningmeester bleek, dat in het af-
loopen jaar 2 leden vergoeding hadden ge
noten in de ziekenhuiskosten. Uit de reke
ning bleek, diat totaal aan contributie was
ontvangen f 448,)10, waarvan 20 pet. is
bestemd voor de afd. Waarde, of f 89,62.
De rekening ^a'n de afdeeling Waarde
wijst aan met batig saldo 1998 aan inkom
sten f 109,34 Vb uitgaven fJ3>37, alzoo
een batig saldo van f 75,97V2-
Het aftredend bestuurslid d© heer Jan
Bom werd met meerderheid van stemmen
herkozen.
Op 31 Dec. 1929 telde d© afd. Waarde
184 leden, waarvan 170 betalend© leden.
Rupsenplaag in Limburg.
In de Dinsdagavond gehouden ge
meenteraadsvergadering van Maas
tricht hebben verscheidene leden er
op gewezen, dat de rupsenplaag enor
me afmetingen heeft aangenomen en
gevraagd, of er geen strengere veror
deningen kunnen worden vastgesteld.
Een der leden wenschte samenwerking
van alle gemeenten, omdat anders de
kwaal niet verholpen wordt. Een an
der wenschte op de scholen gewaar
schuwd te hebben tegen het uithalen
van vogelnestjes en het uitroeien van
vogels.
De voorzitter gaf toe, dat er maat
regelen moesten worden genomen. Het
eikenslaghout en de eikenboomen Zit
ten vol en vormen een broedplaats
voor de besmetting.Vanwege den Rijks
waterstaat is getracht, de groote we
gen in de buurt van Roermond te zui
veren. Deze maatregel heeft echter
geen resultaat gehad.
Er moet naar getracht worden, dat
ieder op eigen erf op straffe van boete
de nesten verbrandt.
De verstikte baby.
Zooals bekend, heeft de Haagsche
politie eenigen tijd geleden een 2I-ja-
rigen man gearresteerd, verdacht er
