IIPLOMATEIj N0 A Woensdag 8 Januari 1950 Ü7 Jaargang. Politieke Notarissen LINTVELT's BAZAR Binnenland Winterteenen KLOOSTERBALSEM ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes f 2, buiten Goes f2, Afzonderlijke summers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE 1 COURANT UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant gjEaalllSlI en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf T.,1 f71 n rtf\ VT~ OA A 4-a. n^ar. Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 et. per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorm. In de „Zeeuw" van Maandag j.l. wordt de aandacht gevestigd op een uitlating van den Zeeuwschen brief schrijver van de „Standaard", welke uitlating men kan beschouwen als een vingerwijzing voor de Kroon om in de huidige notaris-vacature te Goes geen liberaal te benoemen, doch een anti-revolutionair of een man van christelïjk-historische beginselen. De „Zeeuw" onderschrijft het betoog van den briefschrijver van de „Standaard", temeer daar in Heinkenszand pas weer iemand van vrijzinnige richting tot notaris is benoemd, en het blad ein digt zijn pleidooi met de woorden: „De billijkheid hiervan behoeft niet te worden betoogd, en zal ook door alle vrijzinnigen zonder onderscheid worden gevoeld. De verhoudingen in dit gedeelte van Zeeland zijn van dien aard, dat de be noeming van een vrijzinnige candi- daat althans wanneer er ook ernstige candidaten voor andere richtingen zijn, naar het ons voorkomt, niet is te ver wachten". Nog niet lang geleden heeft de „Zeeuw" een soort gelijk betoog ge voerd in verband met de benoeming van een burgemeester te Veere, en met de „Middelburgsche Courant" over het onderhavige van gedachten gewisseld. In die gedachtenwisseling hebben we ons toen niet gemengd. O.a. niet omdat we de zienswijze van het A.-R.-blad, hoewel niet geheel bil lijkten, toch konden begrijpen. De politieke richting van een burgemees ter behoeft weliswaar niet op een goud schaaltje te worden afgewogen tegen de richting der sterkste politieke par tij in zijn gemeente, doch het ïs niet onredelijk, dat men de richting van het hoofd der gemeente op het in zicht van de meerderheid der inwo ners afgestemd verlangt. We vonden het destijds dus niet vreemd, dat de „Zeeuw" voor een A.-R. burgemeester in Veere ijverde (de wijze waarop het blad zulks deed kwam ons minder fraai voor), en we hielden ons buiten den pennestrijd. Nu evenwel van A.-R. zijde, wel licht onder invloed van het succes dat te Veere behaald werd, stemming gemaakt wordt ten behoeve van A.-R., en Chr. Hist, sollicitanten naar hef vrijgekomen Goesche notariaat, nu wordt gezegd: „De billijkheid van de benoeming van iemand uit A.-R. of Chr. Hïsf. kringen behoeft niet te wor- SE loek Koningstraat - Magdalenastraat. SPECIAAL ADRES IN: GLAS. PORSELEIN EN AARDEWERK. FEUILLETON DOR E PHILLIPS OPPENHEIM. Geautoriseerde vertaling van M. HELLEMA. UEen van die gasten van den patroon, i dol geworden is," was het antwoord, ïad te veel gedronken en wilde hier (men en het schip besturen. Ga terug =ur je post. Burgess." De man zag bezorgd omlaag. Hij was strekt niet gerustgesteld. i'Het schijnt, dat ze hem wat ruw be- ïdeld hebben, meneer," zei hij. „(Dat is onze zaak niet." „Is het niet beter, dat ik naar bene- •n ga en naar hem kijk?" hield hij vol. .JBlijf waar je bent, voor den duivel!" as het nijdige antwoord. „Wij loopen zes i twintig knoopen met een regenwolk oor ons, en wel dertig visschcrsboolen de buurt. Let op je werk." 1 Susan's verschijning op het achterdok /erd eenigszins ironisch begroet. Grant's ■luziekkwartet, waarop hij zoo trotsch 'as, was begonnen zachte melodieën te pelen. Fundexstrom had zich bij het ,roepje gevoegd en zat daar eenigszins afgezonderd, koud en stil als altijd Ger unde en Rosa luisterden naar de muziek, maar de laatste was blijkbaar niet op den betoogd, en zal ook door alle vrijzinnigen zonder onderscheid wor den gevoeld", numogen we niet langer als veel begrijpend, d.ï. veel vergevend toeschouwer staan tegen over de steeds feller wordende pogin gen der A.-R. om overal haantje de voorste te worden, voornamelijk op grond van godsdienstige en politieke belijdenis. Laten we beginnen met dezelfde fout te maken als de „Zeeuw", en dus aan nemen dat de politieke opvatting van den bekleeder eener niet-politieke functie iets met deze functie uitstaan de heeft. Dan mogen we zeggen „Het is niet billijk, dat het i notariaat- Pilaar, door liberalen groot gemaakt, overgaat in handen ven A.-R., die aan deze groot-wording totaa/ geen deel had, doch het behoort als erfenis over te gaan aan de familie der pioniers, dat is aan de liberalen". Vooral om dat het notariaat een zeer eigen plaats in de rijks-betrekkingen hier ter stede vervult, en omdat het nauw verwant schap vertoont met een particuliere instelling. Op redelijke gronden had de „Zeeuw" toen het blad de politiek in het nota riaat haalde, de verovering van een door liberalen gestichte zaak dooreen A.-R. niet mogen verdedigen. Deze verdediging was o.i. foutief. Foutiever was Tiet evenwel nog uit te gaan van de veronderstelling dat de politieke opvatting van een nota ris gewicht in de schaal zou mogen leggen bij een benoeming. Nog eens: bij de benoeming van een burgemees ter kan het gewenscht zijn dat de politiek een woordje meespreekt, om dat een burgemeester leiding geeft aan politieke groepeerïngen. Een no taris heeft echter met die politiek niets uitstaande, evenmin als een bak ker, een kruidenier, een ingenieur, een dokterWie rekening houdt met de politieke richting van vervuilers van niet-politieke functies, die maakt zich schuldig aan een uiting van machts-wellust. We weten wel: deze machts-wellust is niet van vandaag of gisteren, hef zijn niet alleen de A.-R. die er zich momenteel aan te buiten gaan, (de liberalen maakten zich er destijds zeer zeker aan schuldig) doch dit Is geen reden om dezen wellust goed te keuren, laat staan stilzwijgend eigen lijk iiog aan te wakkeren. We kunnen niet inzien dat het al dan niet goed bekleeden van het vrij gekomen Goesche notariaat iets met de godsdienstige of politieke opvat ting van den bekleeder uit te staan zal hebben, en daarom interesseert het ons niet of de benoemde A.-R., C.-H. R.-K., liberaal, S.-D., Jood of Moham medaan zal zijn. Maarhij moet een goed nota ris zijn! En juist daarover heeft de „Zeeuw" haar gemak. Zij verwelkomde Susan le vendig. ,JWaa,r is iedereen toch?" riep zij uit. „Jk heb nog nooit zoo'n geheimzinnige geschiedenis gehoord. Meneer Slattery is nog altijd niet terug. Prins Von Diss is verdwenen en nu heeft zelfs Meneer Blun ons verlaten." „Ik veronderstel, dat het dat defect aan de machine is," mierkte. Susan op. „Ik geloof echter niet, dat wij bang behoeven te zijn. De zee is heel kalm, 't is dus niet erg, als wij hier blijven liggen." Meneer Cornelius Blunn kwam plot seling voor den dag. Hij kwam de kajuits trap op met het voorkomen van iemand, die iets te zeggen heeft. ,JEr is gieen reden tot ongerustheid," 'erzekerde hij hun; het geheel© geval he- teekent niets, maar Meneer Slattery heeft een klein ongeluk gekregen. Hij schijnt te zijn gestruikeld, toen hij de trap naar de brug afkwam. Wij hebben hem naar de groote kajuit gebracht. Indien een der dames, die verstand heeft van verbin den Gertrude en Susan stonden beiden op. Susan was echter reeds halverwege de trap, voor de anderen waren opgestaan. Grant lag op een sofa, en een hofmeester was bezig zijn voorhoofd te betten. Hij keek op, toen Susan binnentrad. Zij snelde naar hem toe en wenkte den hof meester weg te gaan. „Heb je je erg bezeerd, Grant?" fluisterde zij haastig. jWelneen!" antwoordde hij. „Nu doet het nog pijn, maar over een half uur hen ik weer de oude. Het is een eerlijk ge- slechts met een enkel woord, geheel aan het einde van het betoog gerept. In een van onze raadsfilmen voor spelden we destijds eenigszins spot tend dat men hier te lande op den duur naast de huisdeuren het navol gende zal kunnen lezen: J. Pil, arts, r.-.k.; C. Meel, bakker, A.-R.; A. Geld, notaris, Chr.-Hist. Als we ons wel herinneren noemde de „Zeeuw" deze spotternij heel erg onfatsoenlijk. Maaris het niet de „Zeeuw" die thans voor iets dergelijks ijvert. Misschien wel niet onmiddellijk voor de naambordjes ('t zou te veel in 'f oog loopen) doch voor de zieltjes achter de bordjes? Een verdwenen bestelling. Een paar honderd bewoners van Oost-Arnhem (Geitenkamp), misten se dert eenige dagen de Nieuwjaarspost bestelling. Bij onderzoek is gebleken, dat een hulpbesteller, die speciaal in dienst was genomen voor het bezorgen van de Nieuwjaarsgelukwenschen enkaart jes in deze wijk, Zaterdag aan hef werk is gegaan, doch tegen den avond zwaar vermoeid geworden, het restant van den inhoud van zijn tasch aan de grens van de Geitenkamp overeen heining heeft gedeponeerd. De man ïs wegens dit verzuim ontslagen en de zaak is in onderzoek bij de recherche. Een meisje aangerand. Zondagavond ongeveer kwart vóór 6 is op de Meerburgkade te Katwijk aan Zee een meisje aangerand. Een man van 25 a 28 jaar kwam op een fiets zonder licht op het meisje af en vroeg haar om geld. Op haar antwoord, geen geld bij zich te hebben, zeide de man: „dan moet ik een van je vlechten heb ben". Hij haalde een groot knipmes uit zijn zak en sneed daax-mee een der lange haarvlechten van het meisje af. Toen het meisje begon te gillen, 'legde de man haar hef zwijgen op met de bedreiging, haar „door het hart te zullen schieten of haar te zullen neer slaan". Toen er in de verte eenige menschen aankwamen, gaf de man hef meisje een harden vuistslag op hef hoofd, tengevolge waarvan het een ernstige bloeding kreeg. De man nanx daarop de vlucht. Volkstelling in 1930. Dit jaar zal weder een volkstelling worden gehouden en wel van allen, die te middernacht tusschen 31 De cember 1930 en 1 Januari 1931 hun werkelijke woonplaats binnen Neder land hebben, onverschillig, of zij op dat tijdstip ïn de gemeente hunner werkelijke woonplaats al dan niet aan vecht, Susan, maar het is die kerels ernst, vooral Blunn. Hoor eens, Nicholson en Martin moeten opgesloten zijn in de hut van den eersten machinist. AU© hellen zijn afgesneden, maar de kajuitsjongen zal hen zeker in een half uur wel vinden. Het ergste is, dat wij over ©en uur of zoo in het gezicht van Monaco zullen zij'ni als ze met deze vaart blijven doors toornen." „Dat zullen ze niet)" verklaarde zij. „Zeg mij, wat ik moet doen? Waarheen zal ik gaan, naar de machinekamer of naar de brug?" Susan richtte zich op met een rilling van opgewondenheid. Gertrude, die juist naar binnen was gesneld, knielde naast Grant neer en riep den hofmeester. „Meer heet water en windsels," beval zij. „Een of ander ontsmettingsmiddel als ge het hebt en een spons. Laat dit als 't u blieft aan mij' over. Ik ben gewoon aan verbinden, maar ik heb niet gaarne zooveel menschen om mij heen, Susan verliet de kajuit onbemerkt en sloop terug naar het dek, Zij liep Langs de lijzijde en beklom de trap, van welke Grant was geworpen. De eerste stuurman stond te staren naar een lichit in de verte. Hij voelde plotseling zijn arm aanraken en toen hij zich verschrikt omwendde, stond Susan naast hem. „Laat mij een ©ogenblik met u spie ken," fluisterde zij. „Wij zijn allen zoo bang zoo bevreesd, dat wij schipbreuk zullen lijden." „Alles is in orde," verklaarde de jong© man met eenigszins onduidelijke stem. „Zullen wij hedenavond nog te Monaco komen?' wezig zijn of zich tijdelijk buiten liet rijk in Europa bevinden, alsmede van hen, die, zonder werkelijke woon plaats in Nederland te hebben, op genoemd tijdstip aldaar tijdelijk aan wezig zijn. Deze telling is de elfde welke gehouden wordt. Een topaas, die een diamant b 1 ij k t te z ij n Een zeer merkwaardige gebeurtenis vox-mt op het oogenblik het gesprek van den dag op de Amsterdamsche diamantbeurs. Eenige dagen geleden werd door een juwelier uit Rotterdam een reusachtige diamant die wat grootte en vorm betreft veel geleek op een half duivenei, op de ^diamantbeurs aangeboden. Het betreft hier een 1500 karaats ongeveer 300 gram zware bij na volmaakt zuivere steen, met een prachtige, zoogenaamde „kanari" of „cognac" kleur. De waarde van den steen is niet te schatten. Naar derge- J De gruwelijke jeuk ver dwijnt onmiddellijk met AKKER's zuivert - verzacht geneest .Geen goud zoo goed." lijke zeer bijzondere steenen bestaat, zooals vanzelf spreekt, geringe vraag. Overigens moet men hierbij rekening houden dat het voor een eventueelen koop benoodigde kapitaal niet gemak kelijk is los te maken, zoodat een spoedige verkoop van dezen zeldza- men steen niet waarschijnlijk is. De geschiedenis van dezen diamant is zeer merkwaardig. Hij vormde het middenstuk van een, uit een boeren dorp aan den linkeroever van den Neder-Rijn in de nabijheid van Gelder land stammende gesp, een boerensïe- raad uit de 17e of 18e eeuw. Deze gesp met den halfgeslepen steen is eenigen tijd geleden aan een opkooper van edelmetaal in Duisburg verkocht. De zeer mooie gesp werd naar Rot terdam meegenomen, waar een anti quair haar voor ongeveer 20 gulden kocht. Ze lag eenigen tijd in het uit stalraam van dezen antiquair, totdat zij de aandacht trok van een juwelier, die het boerensieraad met den mooien steen, die tot dusver voor een half edelsteen, met name voor een topaas van betrekkelijk geringe waarde ge houden werd, voor ongeveer veertig gulden in zijn bezit kreeg. Gekleurde diamanten, zoogenaamde fantasxesteenen, worden wegens hun „Over ongeveer twee uur. Wij zullen de lichten weldra zien." „Welken koers hebben wij dan nu?" vrceg zij Bijna vlak noordelijk," antwoordde hij. „Een beetje naar het oosten. U deed beter naar beneden te gaan, mylady. Me neer Slattery staat niemand toe op de brug te komen, tenzij hij hem zelf hier brengt." Zij schoof een eindje van hem af. „(Waar geeft u uw bevelen aan de ma chinekamer?" vroeg zij. Hij wees naar de kaartenkamer achter hem. Zij knikte. „Ik ben hier gekomen om u een bood schap van Meneer Slattery te biOngen, zeide zij. Hij zag haar wantrouwend aan. Er was iets geheimzinnigs en vastbeslotens in haar houding. De wind blies het blond© haar van haar gelaat. Het was een flink, ver- itandxg gelaat een flinker gelaat dan het zijne. Haar oogen ook zacht bruin, maar gebiedend schenen hem in bedwang te houden. ,,M<sneer Slattery's boodschap,,' ging zij voort, „is, dat u den koers veranderen moet in vlak zuidelijk. Hij wensebt niet dichter bij Monaco te komen. Wilt u als 't u blieft bevelen geven aan de machinekamer en uw koers veranderen?" „D,at kan ik niet doen, mylady," wei gerde hij. „Ik heb mijn bevelen. Daaraan moet ik mij houden.' ,(En ik heb de mijne,f zeide zij, „van Meneer Slattery. Ik heb nog nooit in mijn leven mijn woord gebroken en dat moet u onthouden, juist alsof ik een zeldzaamheid vaak veel duurder dan de kleurlooze, glasheldere steenen, zelfs die van de beste kwaliteit, be taald. Beroemd waren de groenachti ge, roode en blauwe („pétrole"), de rose en citroengele steenen van Abdul Hamïd, die eenige jaren geleden te Parijs verkocht werden en ïn het be zit van Indische vorsten en Ameri- kaansche millionnaïrs overgingen. De schoonste citroengele diamanten be zitten de Nizam van Hyderabad en de Gaekwar van Baroda, die voor eenige jaren in Amsterdam voor een recht hoekig geslepen diamant van 88 ka raat ongeveer f 372.000 betaalde. De gele diamant van den Neder- Rijn zal waarschijnlijk bij de beroem de firma J. J. Asscher te Amsterdam versneden en verslepen worden. De gele diamant van den Neder- Rijn is, naar uit bevoegde bron wordt vernomen, afkomstig uit Brazilië of Nederlandsch-Indië. Hij zou .in het begin van de 18e eeuw naar Neder land zijn gekomen. De echtheid van den steen staat absoluut vast. Deze is door de bepaalde stralenbrekïng ge makkelijk aan te toonen. Terwijl in dit geval een diamant eeuwenlang voor een topaas gehouden is, is ook wel eens het tegenovergestelde gebeurd. De markies Dupoisaf bezat ïn de vijf tiger jaren van de vorige eeuw een zeldzamen steen die een grootte had van een kippenei en over de geheele wereld beroemd was als de grootste diamant der aarde, totdat hij door het vaststellen van haar dubbele stra- lenbreking een diamant breekt de hem treffende lichtstralen slechts eenmaal als een topaas herkend werd. Ook de uit Brazilië afkomstige 1700 karaat zware, „Braganza" genoem de steen, die vroeger behoorde tot de Portugeesche kroonjuweelen, en voor een diamant gehouden werd, bleek naar het oordeel der deskundigen, die hem in opdracht van een Londensche bank, aan wie hij verpand zou worden, onderzochten, een topaas te zijn. De verhalen over zeldzame edel- steenen en hun wonderlijke geschiede nissen is door de gele diamant van den Neder-Rijn weer met één sensa tioneel geval vermeerderd. De brandweercirculaire. In aansluiting aan de circulaire van den minister van binnenlandsche za ken en landbouw aan de gemeentebe sturen betreffende de brandweer heeft deze minister tevens de medewerking ingeroepen van Ged. Staten der ver schillende provinciën om te willen toezien, dat de gemeentebesturen hun taak ten aanzien van de brandweer niet vei-waarloozen, onder opmerking, dat art. 205 letter n der gemeentewet Ged. Staten een krachtig middel biedt, om ten deze, waar onverhoopt noo- dig, pressie op de gemeentebesturen uit te oefenen. nuaix was. Ik wil de kans niet loopen u te diooden, maar ik zal u eerst door het eenie been en dam door het andere schieten, als u niet doet, wat ik u heb bevolen" ,fcOnzin! Wees niet dwaas," riep hij ui.t, naar haar toe gaande. „Ik ben twee maal zoo vlug als u en veel meer ge wend aan vuurwapenen." iVlug,, zeg ik!" De loop van een pistool glinsterde onheilspellend in het licht, dat uit de kaartenkamer scheen. De jonge man stond jvanlhopig voor zich uit te staren. „Wat een nacht!" kermde hij. „Ik kan niet wachten," verklaard© zij. „Men mocht ons komen storen. Ga in die kamer en geeft terstond uw bevelen. Zoo niet, dan zweer ik u mijn woord te zullen houden. Ik zal het houden, nadat ik tot vijf heb geteld. Een, §wee, drie „Houd op!" smeekte hij. „Ik heb ge noeg van deze zaak. Ik geloof ook niet, dat wij de vijf duizend1 ooit zouden hebben gekregen." Hij draaide zich om en ging de kaarten kamer binnen. Zij luisterde naar de be velen, welke hij naar beneden riep., tex-- wijl zij het pistool op hem gericht hield. Weldra maakte het jacht een groot© wending. Het licht bij hun boeg ver dween. Nu was het naast hen. Weldra was het bij het achterdek. De eerste stuurman gaf zijn laatste aanwijzingen en kwam uit de kaartenkamer. i (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1930 | | pagina 1