DIPLOMATEN
N8. 5
Maandag 6 Januari 1950
117 Jaargang
Buitenland,
Rechtszaken.
Sport.
Binnenland
u'*9«at.'
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
G4ESCHE i COURANT
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke régel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
Het a.s. vorsten-hmvelijk.
Vrijdagavond om halftien is cL konink
lijke trein, welke den Koning em de Ko
ningin van België en ihunin|e kinderen naar
Rome voert om aldaar op 8 Januari bet
huwelijk van Prinses Marie-José met Prins
Humberto bij' te wonen, uit bet Noorder
station te Brussel vertrokken.
Ten gevolge van bet reeds eenigszins
late uur was er minder volk op de been,
dan men had mogen verwachten, indien
dit vertrek bij klaarlichten dag was ge
beurd. Toch verdrong zich van acht uur
af in de omgeving van het station, achter
groote afsluitingen door sterke afdeelin-
gen gendarmerie en politie bewaakt, een
vrij groote volksmenigte. Aan de gevels
der meeste huizen wapperden de Belgi
sche en Italiaan sche kleuren en ook het
stationsgebouw was zoowel buiten als bin
nen overvloedig met groote en kleine Bel
gische en Italiaamsiche vlaggen, wimpels,
wapenschilden, groote palmen enz. ge
tooid. Van de eerst voorgenomen illumi
natie van het gebouw was echter afgezien.
Een zeer strenge ordedienst was ook in
het station door de politie en de gendar
merie georganiseerd. Er waren echter geen
troepen aanwezig. Binnen bevonden zich
gedelegeerden van Belgische patriottische
vereen igingen en leden der Italiaansche
kolonie. Zonder speciale kaart werd nie
mand toegelaten.
Kwart over negen arriveerden de hof-
auto's voor den grooten ingang van het
station. Bij het uitstappen werden de
vorstelijke personen door de menigte op
hoerageroep onthaald. De te Brussel aan
wezige ministers wachtten de koninklijke
familie in de receptiezaal van het .station
op, waar de echtgenoote van den Brussel-
schen wethouder en waarnemernden burge
meester, baron Lemonnier, prinses Marie
José een prachtige bouquet met de Itali
aansche kleuren aanbood. De koningin en
de prinsessen Marie José en Astrid droe
gen prachtige bontmantels. De koning was
in generaalsuniform, terwijl de prinsen
Leopold en Karei de officiersuniform aan
hadden. Veertig jonge meisjes zongen
eerst een gelegenheidshymne en \0rvolgen
het Italiaansche koninklijke lied en de Bra-
banconne, waarna het vorstelijke gezelschap
zich tusschen een dubbele haag van wui
vende en juichende genoodigden, naar den
Italiaanschen koninklijken trein begaf. Daar
werden nog bloemen aangeboden, aan d<
koningin en die prinsessen. Nadat de ko
ninklijke familie en haar gevolg ten slotte
in den trein haddien plaats genomen en die
prinses, die zeer ontroerd bleek te zijn.
met den koning en ide koningin voor de
geopende ramen was verschenen, zette de
uit acht groote wagens bestaande en door
twee locomotieven getrokken trein, zich
onder het oorverdoovsnde geroep in de
Fransche en Italiaansche taal van: leve de
prinses, leve de' koning, leve de koningin,
:n beweging, door allen, die het perron
vulden, 'nog geruimen tijd geestdriftig na
gewuifd.
In hoogev beroep.
F. L., 19 jaar, landbouwersknecht te
Wolphaartsdijk, thans gedetineerd te Mid
delburg, heeft hooger berceg aangeteekend
tegen het vonnis dier Rechtbank van 23
December j.I., waarbij hij wegens doodslag
is veroordeeld tot 7 jaar gevangenisstraf.
De officier van justitie was eveneens
:n hooger beroep gekomen.
41 FEUILLETON
DOOR E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
HOOFDSTUK XVII.
Susan ging ongezien de trap af naar
de groote kajuit. Daar was slechts een
fenkele hofmeester bezig aan het buffet.
jWaar zijn alle andere?' vroeg zij.
,jZij glebruiken hun avondmaal, my-
lady".
„(Weet je waar Meneer Slattery is?"
„(Hij is in een andere kamer met een
anderen heer."
Susan aarzelde een oogenblik en liep
toen de kajuit door. Die man versperde
haar beleefd maar beslist dein weg.
.jMylady moet het mij niet kwalijk
nemen," zeide hij, .jrnaar Meneer Slat
tery heeft bevel gegeven hem niet to
storen."
,JJe vertelt mij een leugen," ant
woordde zij terstond. „Meneer Slattery
heeft zulk een bevel niet gegeven."
De man weifelde.
„Wel. de heer, die bij hem is, deed het,
mylady."
LUCHTVAART.
Dvama in de lucht.
Te Santa Monica, in den staat Califor-
nië, zijn twee vliegtuigen met elkaar in
aanvlieging geweest. Op het oogenblik van
de botsing waren de vliegtuigen 1000 M
hoog. In de vliegtuigen bevonden zich
de opnemers van films voor een bioscoop.
Na de botsing vielen de vliegmachines,
die in brand waren gevlogen. Van de tien
menschen, die er zich in bevonden, is
tot nu toe slechts van drie het Jijk ge-
vonden.
Het doel van de filmopnemers was
films te maken van een mam die .aan een
parachute uit een derde vliegtuig sprong.
De opneming was bestemd voor een film
die den levensroman ein de verongelukking
van Löwenstein tot onderwerp had. (Lö
wenstein viel boven het Kanaal uit zijn
vliegtuig, onder omstandigheden die nooit
ten volle zijn opgehelderd.)
Volgens het voorloopig onderzoek schijnt
de ramp to zijn ontstaan, doordat de be
stuurder van het ecne vliegtuig door het
scherpe zonlicht was verblind en een ver
keerde manoeuvre had uitgevoerd, waar
op de noodlottige botsing volgde.
Een voorspelling van Lindbergh.
In een rede te St. Louis heeft Lind
bergh gezegd, dat transatlantische post-
vluchten binnen vijf jaar tot de geregelde
diensten zouden behooren en dat het pas-
sagiersverkeer over den Oceaan spoedig
daarna nis een doodgewone zaak zou
functioned ren.
De Haagsche conferentie.
Vrijdagmiddag 5 uur is in de ver
gaderzaal van de Tweede Kamer de
tweede zitting van de Haagsche con
ferentie officieel geopend.
In het middengedeelte van de zaal
waren, aansluitend aan de plaats waar zich
de ministerstafel bevindt, tafels gevormd,
die een vierhoek vormden, waaraan de
gedelegeerden plaats namen. Voorts waren
,JDat is volstrekt niet hetzelfde," ver
klaarde Susan. „Ga uit den weg, als je
blieft."
De man aarzelde. Hij was maar klein
en Susan voelde zich sterk genoeg om
zich met een half dozijn zooals hij te
meten. Zij duwde hem opzij en ging door
de gang langs de kajuit. Bij de tweede
deur, welke zooals zij wist die van Grant's
kamer was, bleef zij staan, klopte tever
geefs en trachtte toen den deurknop om
te draaien.
,JWie is daar?" vroeg Grant's stem.
„Vervloekt, zwijg!" fluisterde Von
Diss woedend.
.jGrant, is er iets niet in orde?" riep
Susan-
„Heel veel." antwoordde hij, „en jij
schijnt de eenign te zijn met genoeg ge
zond verstand om het te ontdekken. Kan
je kapitein Martin vinden en hein zeg
gen, dat er muiterij aan boord is? Ik ben
hier opgesloten."
De deur werd voorzichtig geopend.
Een hand kwam te voorschijn en greep
haar bij de pols. Zij werd de kamer bin
nengesleurd. En toen volgde een hevig
lawaai. Het plotseling openen van de deur
liet haar zien, wat er gebeurde. Grant,
die op zijn kooi lag, met het pistool van
Von Diss op hem gericht, maakte gebruik
van de afleiding om den sprong te doen,
welken hij reeds lang van plan was. Von
de zetels der Kamerleden voor hen en
hun staf gereserveerd.
De tribunes waren dicht bezet door
journalisten en fotografen. In de loges
zaten dames van gedelegeerden en ge
zanten. Voorts hadden in die zaal op de
bankjes achter het spreekgestoelte de
voorzitters van de Eerste en de Tweede
Kamer, de heel en haron de Vos van
Stecnwijk en mr. van Schaik, alsmede de
minister van buitenlandsche zaken, jhr.
mr. Beelaerts van Blokland en de bur
gemeester van Den Haag, mr. Patijn,
plaats genomen. Voorts bevonden zich
verscheidene hoofdambtenaren van het de
partement van buitenlandsche zaken in de
zaal. Te 5 u. 5 opende de president,, de
Belgische minister Jaspar, de zitting met
een woord van eerbiedige dankbaarheid
jegens de Koningin, die de conferentie
in Nederland ontvangt. De president meen
de, dat allen miet hem zouden instemmen,
wanneer hij voorstelde Haar een telegram
te doen toekomen.
Hierna werd de zitting een oogenblik
geschorst, ten einde de persfotografen in
de gelegenheid te stellen hun opnamen
te maken.
De president vervolgde zijn rede met
een woord ter herdenking van de nage
dachtenis van minister Stresexnann, die
sinds de vorige zitting der conferentie
is overleden. Hij bracht een diepgevoelde
hulde aan de nagedachtenis van den over
ledene, die gedurende vele jaren zich be
ijverd heeft om den vrede te bevorderen
niet slechts van. zijn land, maar van de
gansche wereld, tn die op alle bijeenkom
sten, zoowel te Gelieve, als te 's-Graven-
hage en elders, denzelfden verheven geest
toonde, welke zijn gedragslijn heneerschte
en die hier in Augustus van hetzelfde
verlangen blijk gaf om tot egn overeen
komst te geraken ten einde het plan-Youing
ten uitvoer te leggen. Niet zonder ont
roering volgden wij-, aldus spr.,j de ge
leidelijke verwoesting, welke de ziekte bij
hem teweegbracht. Toch bleef hij gestadig
met ons medewerken en bracht ons zijn
bezielend woord en volhardend streven,
zijn heldere gedachten. Thans buigen wij
ons eerbiedig voor zijn graf.
Vervolgens richtte de president een
hartelijken welkomstgroet tot de gedele
geerden, die de eerste zitting niet hebbun
bijgewoond, zich daarbij in de eerste
plaats richtend tot den president van dein
Franschen ministerraad, den heer Tardieu,
die voor de oplossing van de problemen,
welke de conferentie bezighouden, dat
optimisme medebrengt, dat het succes
vormt voor alle conferenties.
Ook begroette hij de nieuwe Duitsche
ministers Moldenhaucr en Schmidt, ajs-
mede de nieuwe gedelegeerdfln van Oos
temrijk, Hongarije en Bulgarije, op welke
drie laatste landen de conferentie een
beroep heeft gedaan ter verdere uit
voering van de opdracht, welke aan de
conferentie te Genève is gegeven.
De eerste conferentie heeft moeilijke
uren doorgemaakt, maar ondanks die moei
lijkheden in den loop onzer discussies,
hebben wij gevoeld, dat de natiën onder
linge toenadering verlangen en dat de wil
tot vrede overheerschend was. Wij zijn
vast besloten, ook thans alle krachten
in te spannen om te komen tot het ge-
Diss' rechterarm viel door een stevigen
slag machteloos neer; een der schoten
ging door den' muur zonder schade aan
te richten. Met de andere hand sloeg
Grant hem teg|en den kant van bet hoofd.
Hij zakte ineen met een zwak gekreun
half op den vloer, half op de sofa. Grant
bukte zich en nam het pistool op.
jGod zegen je mijn kind!" zeide hij
tot Susan, die verbaasd ma^tr kalm op
den drempel was blijven staan.
.{Wat beteekent dit alles toch?" vroeg
zij verwonderd.
,JP, wij hebben het er zelf naar ge
maakt," erkende hij. „Wij zijn ontvoer
ders, zeeroovers, wat je maar wilt. Ik
neem het die kerels niet kwalijk, dat
zij er maar niet stilzwijgend in berusten.
Maar ik vind, dat zij het beter hadden
kunnen vastleggen. Laten wij nu op het
dek gaan. Ik moet zien uit te vinden, wie
voor den duivel bevel gaf de machine
in werking te brengen."
,(En hij dan?" vroeg, zij, naar den
vloer wijzend, waar Von Diss kermend
on half bewusteloos lag.
„Ik zal een hofmeester naar beneden
zenden", beloofde Grant. „Hij is niet
laf, dat kan ik getuigen. Hij hield het
pistool op mij gericht cn zijn hand was
vast als een rots. Hij zou mij hebben
doodgeschoten, als ik mij had verroerd'.
Maar hij beging een erge vergissing, toen
steeds Wybert-tabletlen
'meenemen, zoo gauw
hebt U kou gevat, lastig
zijn de gevolgen.
mecnschappelijk doel, den vrede, waarnaar
de volken zoo vurig streven. Dit is een
ongetwijfeld moeilijke taak. Daarbij roert
de Haagsche conferentie niet alle pro
blemen aan, welke op den vrede betrekking
hebben, maar ook die andere problemen
zal men trachten op te lossen. De vrede
is een langzaam werk, maar het is een
levend werk, dat zich geleidelijk ont
wikkelt. Wij hopen hier een groot en
nuttig werk te verrichten. Bij dit werk
kunnen wij op aller medewerking rekenen,
Gij hebt mij, zeide de heer Jaspar, in
Augustus tot president willen benoemen
en mij belast met de voorbereiding van
deze tweede zitting. Sinds eind Augustus
is de 'daartoe noodige arbeid voortgezet
niet ijver en deskundigheid. Verschillende
commissies zijn daarvoor bijeen geweest.
Dank zij dien voorbereidenden arbeid van
deskundigen vangen wij deze tweede zit
ting der conferentie aan in een staat van
voldoende voorbereiding.
Straks zullen wij van hier moeten ver
trekken, om elders andere zijden van het
vredesvraagstuk te bezien. Onze tijd is
ons dus krap toegemeten. Het is noodig,
dat we in een snel tempo werken. Wij
moeten werken zonder tijd te verliezen.
Spr. verzekerde, dat hij zelf den grootsten
ijver zou betoonen om het welslagen 'der
conferentie te verzekeren.
Na deze openbare zitting zou een
tweede bijeenkomst plaats hebben om
quaesties van organisatie te bespreken.
Alvorens echter deze openbare zitting te
sluiten, wenschte minister Jaspar dank
te brengen aan de NeJerlamdsche regee
ring, die de conferentie ontvangt met een
gastvrijheid, waarvan zij reeds het vorige
jaar de bekoring heeft ondervonden, en
haar tevens te danken voor haar uitsteken
de organisatie. Met nam© dankte hij den
voorzitter van ministerraad, jhr, mr. Ruys
de Bcerenhrouck en den minister van
buitenlandsche zaken, jhr. mr. Beelaerts
van Blokland. Ook dankte hij de Staten-
Generaal, die de conferentie hun verga
derzalen hebben beschikbaar gesteldver
leden jaar de Eerste Kamer en thans de
Tweede Kamer.
De president sloot daarop de openbare
vergadering te 5 u. 25, onder meJedeelimg,
dat de tweede vergadering, welke niet
openbaar is, na tien minuten zou aanvan
gen.
De telefoonprijs van de
Haagsche post.
De Haagsche post heeft twee jaren
geleden f 10.000 uitgeloofd voor dengeen
(diegenen) die er het meest toe zou(den)
hebben bijgedragen om hel mogelijk te
maken, dat iedereen, die -zulks mocht
wenschen van Nederland uit aansluiting
kon krijgen met iedereen in Ned.-Indië
die telefoon heeft.
Op advies van den raad van bestuur
van het Kon. Instituut van Ingenieurs is
thans de prijs als volgt verdeeld
In de eerste plaats af te zonderen, f 1000
ter huldiging van de nagedachtenis van
dr. ir. C. J. de Groot, als .bijdrage voor
het voor hem op te richten gedenkteeken
Verder f 1000 aan elk der volgende
personen
wegens hun werkzaamheden bij den
technischen dienst der posterijen, telegrafie
en telefonie in Nederland; dr. ir. N.
Kcomans, ir. H. B. Roosenstein; wegens
hun werkzaamheden bij den technischen
dienst van den telegraaf—-telefoondienst
i Ned.-IndiëS. C. C. Langcndam,
G. F. van Dissel, ir. W. F. Eint-
hoven, A. de Haas; wegens hun werk
zaamheden bij het physisch en radio-
laboratorium van de Fa. Philips te Eind
hoven: dr. G. Holst, dr. B. vati| (.der Roll,i
ir. J. J. Numans.
Brandstichting
In den Kerstnacht heeft te Haarlem
een hevige uitslaande brand gewoed, die
perceel Barthel Jorisstraat 30 geheel in
de asch legde. Bij het ontdekken van den
brand bevond de directeur van het han
delshuis, de 36-jarige J. K„ zich op do
bovenverdieping. Vrijdagavond is hij door
de politie als verdacht van brandstichting
gearresteerd.
Auto en wielrijder.
De meeste -wielrijders hebben wel cgn
rooden reflector aan hun rijwiel aange
bracht, maar in vele gevallen zóó, dat dit
geheel geen effect sorteert, hetzij dooi
den stand, hetzij door de kwaliteit van
den reflector. Dit brengt groote gevaren
met zich mede, zoowel voor de wielrijders
zelve, als voor de andere weggebruikers.
De Bond van Bedrijfsautohouders in
Nederland heeft daarom aan den Minister
van Justitie het verzoek gedaan, maatrege
len te willen nemen, opdat de voorschrif
ten omtrent de plaatsing van reflectoren
op rijwielen zooveel mogelijk wordt na-
hij zijn oog van mij afwendde om je bin
nen te trekken. Nu moeten wij zorgen
voor die machine."
Zij stak haar arm door den zijnen. Zij
liepen door de verlaten kajuit, de trap
op en kwamen aan de loefzijde van het
dek. Een jonge stuurman kwam hen
voorbij, een sigaret rookend. Hij salu
eerde, toen Grant hem aansprak.
„Wie is op de brug, Simpson?"
„Fosbrooke, merrter. Het is mijn wacht,
maar hij wilde nog een uur boven blijven.
Hij zeide, dat hij bijzondere orders hadi
ontvangen."
„(Wat is onze koers?"
„Bijna noordelijk, meneer," antwoord
de de jongeling. „Wij zullen binnen on
geveer twee uur Monaco bereiken."
Grant knikte en ging naar de trap, die
naar de brug leidde. De man op den uit
kijk stond achter het witte zeil. Een een
zame gedaante liep heen en weer.
„Bhjf hier," fluisterde Grant. „Er ligt
waarschijnlijk iemand op de loer om er
voor te zorgen, dat die kerel niet ge
stoord wordt."
,JI'k niet!" hield zij vol. „Ik ga mee
naar boven. Je hebt geen tweede pistool,
wel?"
jNeen, maar je kunt dit krijgen," ant
woordde hij, het haar in de hand druk
kend. „Ze zullen niet verwachten, dat jij
er een hebt en ik kan mijn vuisten tame
Arrestant overleden.
In den middag van den len Januari is
in een der cellen van het politiebureau
Warmoesstraat te Amsterdam een 18-
jarige jongen overleden, die oudejaars
avond door twee agenten wegens open
bare dronkenschap naar het bureau was
gebracht. Men vond den jongeman des
morgens ziek in zijn cel, toen men hem
naar een der gasthuizen wilde overbren
gen, bleek hij reeds te zijn overleden.
Het stoffelijk overschot is op last der
justitie in beslag genomen omdat het ge
rucht ging, dat de agenten den man bij
zijn arrestatie met den gummistok op het
hoofd geslagen zouden hebben. De agenten
en ook getuigen-van-de-straat ontkennen
dit, wel is de man in zijn dronkenschap
tegen een winkelpui gevallen, waardoor
hij een wond aan het voorhoofd kreeg.
Getuigen hebben voorts verklaard, dat
de gestorven jongen 's avonds zeer veel
bier en cognac gedronken heeft.
Het resultaat van de lijkschouwing,
waaruit dan de oorzaak van den d/ood
moet blijken, is nog niet bekend.
lijk goed gebruiken. Heb je het? Goed!
Ga nu naar den anderen kant cn zeg
Gertrude, dat ze naar haar man moet
zien. Zie, wat er gedaan wordt en kom
dan hier. Ik kan niet begrijpen,, waar
Martin en de eerste machinist gebleven
zijn."
Zij knikte en sloop weg in de duister
nis. Haar in dunne schoentjes gestoken
voeten gleden geruischloos over
het dek en in haar zwarte kleeding was
zij haarst onzichtbaar. Grant ging snel
de trap op. Er was niets, dat de tegen
woordigheid van een onbevoegde op de
brug, verried. Een strenge vraag lag reeds
op zijn lippen. Juist toen hij op- de laat
ste trede stond, kwam er iemand voor
den dag van achter het beschuttende zeil.
Hij' voelde een hevigen slag op zijn hoofd,
een plotseling, gevoel van woede en toen
volkomen duisternis. Hij viel de trap af
en zakte op het dek ineen. Cornelius
Blunn, met een groot stuk hout oog in
zijn hand, gluurde naar beneden en keek
naar hem.
.jHoc jammer," prevelde hij, „ik heb
een hekel aan gewelddadigheid."
De uitkijk was uit zijn hoek op de
brug gekomen. Hij zag bezorgd naar den
eersten stuurman.
„Wat gebeurt hier, meneer?" vroeg hij.
■:_L i Ja Él 1 'i M i
(Wordt vervolgd).
