DIPLOMATEN
GOESGHE COURANT
S/iirrxal
Ie BIJVOEGSEL
Film-Varia
Voor de VrouW
VAN DE
VAN VRIJDAG 29 NOVEMBER 1929
Film-premières in Hollywood
en in New-York.
Er zijn ongetwijfeld vele ponten van
overeenkomst tusschen de wijze, waarop
een belangrijke film haar wereldloop
ondergjaat, te New York en in Holly
wood. Maar er zijn tevens groote en be
langrijke verschillen.
Zeven jaar geleden was New York
D E stad op het gebied van filmpre
mières. Als men de meest belangrijke men-
schen van Amerika in levende lijve wilde
zien, de mooiste japonnen en de chicste
kleedij, dan gaf het New Yorksche
Broadway daartoe de beste gelegenheid1.
Maar Califomië, waar de meeste films
allengs worden vervaardigd, begon ook de
beschikking te krijgen over groote thea
ters. En dus verdeelen New York en
Hollywood tegenwoordig da eer met el
kander.
Toch moet worden erkend, dat in aan
tal, de „groote namen", de beroemde
persoonlijkheden dus, in New York ovBr
il eer schon. Maar de moeilijkheid is, hen
te vindenj Het verkeer van New York
is zóó geweldig, dat deze pub.ieke ge
beurtenissen in deze stad, wat kleur en
mondainiteit aangaat, thans feitelijk bij
Hollywood achterstaan. Een schouwspel
als de Californische première van eenigp
der belangrijkste films van den laatsten
tijd heeft opgeleverd (wij denken hierbij
aan The Broadway Melody, The Holly
wood Revue of 1929, Het IJzeren Mas
ker, Cecil B, de Mille's „Dynamiet")!
bleek imponecmider dan overeenkomstige
film-premières in de enorme stad hl het
Oosten der Vereen igde Staten, en wei,
omdat het beter tot zijn recht kwam.
In één opzicht is er volkomen over
eenstemming; de auto's in New York en
in Hollywood zijn even luxieus en even
talrijk.
De vestibules der theaters in New York
zijn echter kleiner dan die te Hollywood.
Ook is er te weinig wachtruimte in de
open lucht en zijn de trottoirs in New
York smaller. Nieuwsgierigen krijgen er
dus veel minder kans en de politie kan het
stilstaan van kijkers onmogelijk dulden.
Welk een verschil in Hollywood. Hier
werken de verkeersagenten mee, treden zij
feitelijk als personeel der theaters op om
de beroemde premières te doen slagen!
Vriendelijke officiee'.e ordebewaarders
zorgen er voor, dat oude dames en kinde
deren een goed uitzicht bekomen.
Als voorbeeld nemen wij de jongste
groote première in Hollywood, die van
„Dynamiet"^ de gjrootsche nieuwe rol
prent van Cecil B. de Mille. De eerste
kijkers kwamen om 11 uur 12 minuten
's morgens opzetten, gewapend met vouw
stoeltjes. Om 2 uur 's middags wachtten
reeds 500 geduldigen voor den ingang van
het betrokken theater, het Carthey Circle
Theatre en toen het personeel 's avonds
om 7 uur was aangekomen, was de me
nigte aangegroeid tot 8000, om bij den
aanvang van het programma om half 9
het respectabele getal van ten minste
25000 te bereiken. Zulk een menigte is
physiek onmogelijk om in Yew York op
de been te komen.
Indien de theater-employees en do po
litie echter alleen met deze soort nieuws
gierigen te doen hadden was de zaak zeer
eenvoudig. Deze menschen, wier dool al
leen is de filmberoemdheden te zien, die
Aan het verkeerde adres. In de Heerengracht bij de_Leids£he_ straat te Amsterdam zonk Dinsdag een ko-
lenschuit die te zwaar geladen was. Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor.
24 FEUILLETON
DOOR E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
„Gaarne", stemde meneer Blunn toe
zonder aarzelen. „Ik vind uw cock
tails lekker. De tijd en wijze, waarop
zij worden aangeboden, bevalt mij ook
heel goed. Ik vind ze in alle opzich
ten uitstekend. Dit is inderdaad een
heel gelukkige dag. Ik vraag 'twee
„sans"."
Gertrude hief haar glas op.
„Wel", zeide zij, „ik veronderstel,
dat ik moet drinken op het einde van
mijn weduwstaat".
Weer keek zij Grant aan. Hij glim
lachte raadselachtig.
„Je loopt de zaken vooruit", her
innerde hij haar. „De prins kan niet
vóór overmorgen aankomen".
Zij zweeg even.
„In dat geval", besloot zij, „zal ik
op iet3 anders drinken".
Het diner, dat werd voorgediend,
toen zij met halve kracht naar de ha
ven stoomden, was een heerlijke maal
rustig op hun stoeltjes boterhammetjes
oppeuzelen en kranten lezen, leveren geen
moeilijkheden op. De lastige potentaten
zijn echter de bezoekers, de rijke
aanmatigende bezoekers, die weken van
te voren de vijf of tien dollar aan plaats
bewijs hebben gestort, welke als entree
bij deze luxe-vertooningien geëischt wor
den en die zich nu verbeelden, dat de
wereld van hèn hoort. Velen van deze
„heeren" en „dames" vergpten bij deze
gelegenheden hun goede manieren. Die
schijnen zij achter te laten in hun dure
auto's. Zij schreeuwen, dringen, kijven,
snauwen en vechten
Een voorbeeld: De duurste en fraaiste
auto werd dien avond voorgereden door
een jongen man, dien het hardwerkend
personeel van het theater met genoBgen
vóór de voorstelling geëindigd was, in
kokende olie had zien braden, zóó mis
droeg hij zich. In de eerste plaats was hij
een foto-maniak. Met zijn camera liep hij
iedereen van de sokken. Hij dacht er
niet aan, naar zijn plaats te gaan, doch
bleef in de vestibule iedereen in den weg
en omver loopen om zooveel mogelijk mo
ment-opnamen van binnentredende oefc-
briteiten te kunnen maken, een bezigheid
waarbij hij meters aan gevoelige platen
moet hebben gebruikt. Onnoodig te zeg
gen, dat bij de beroepsfotografen, die hier
voor hun brood werkten, tot wanhoop
bracht, door zich steeds op de beste mo
menten voor hun lenzen op te stellen.
Doch het toppunt vain smakeloosheid be
reikte dezen „heer", toen hij er in slaagde
een stuk af te knippen van de japon van
Mary Pickford|
Een ander type is de joviaal doende,
onbeschaamde rijke meneer, die Conrad
Nagel of John Gilbert staande houdt en
uitroept: „Zeg 's, ouwe jongen, die
laatste film van jou, was lang liet dat
hoor!" welke vriendelijke opmerking
waartoe zijn stembanden in staat
hij uitschreeuwt met alle kracht
zijn, terwijl hij natuurlijk Nagel of Gil
bert nog nooit gesproken heeft of per
soonlijk heeft ontmoet.
Hoe snobistisch-brutaal sommige vrou
wen kunnen optreden, bewijst het vol
gende voorval, dat hij de première van
The Hollywood Revue of 1929 plaat:
greep.
tijd. Granfs kok, die den vorigen dag
Monte Carlo had geplunderd en per
auto naar Nizza was gegaan om de
bestanddeelen voor een van zijn beste
sausen te halen, had zich zelf over
troffen. Iedereen scheen in het beste
humeur te zijn, behalve Gertrude. Cor
nelius Blunn, die met ieder gerecht
rooder werd, zat daar als een groote
jongen, die te veel gegeten heeft
geestig, soms naief, altijd amusant.
Rose Lancaster aan zijn eene zijde en
Susan aan de andere waren bewonde
renswaardige en dankbare voorwerpen
voor zijn galanterie. Gertrude, naast
Grant, was een beetje stil en in zich
zelf gekeerd. Lymane, aan haar an
dere zijde, was verdrietig en geneigd
melodramatisch te worden. Hij tracht
te voortdurend zijn buurvrouw in een
fluisterend gesprek te wikkelen, dat
zij even hardnekkig ontweek. Zij wil
de zijn woorden maar niet ernstig op
nemen.
„Mijn beste man", protesteerde zij,
.begrijpt u den toestand niet? Ik kan
niet langer met u flirten. Mijn echt
genoot zal over eenige uren hier zijn.
Ik moet mijn geest in een gepasten
toestand brengen om hem te ontvan
gen. Het is misschien een ramp, maar
die gedragen moet worden".
„U hebt morgen den geheelen dag
nog", mompelde hij.
„Ik zal morgen den geheelen dag
Een schatrijke dame uit de New York
sche society, die al eenigen tijd in Ca'.ifor-
nië vertoefde, bezocht deze voorstelling
in gezelschap van eenige vrienden en vrien
dinnen, die juist uit New York waren
overgekomen en die zij van haar intieme
bekendheid met de filmsterren wilde over
tuigen. Toen op een gegeven oogenblik
Bessie Love met een groepje kennissen
in de hall arriveerde, rende zij naar deze
toe, sloeg haar armen om de hals van de
heldin van Broadway Melody en kuste
haar, dat het klapte. „Lieve Bessie",
kweelde zij, „wat ben je toch een schat
en wat zie je er vanavond verrukkelijk
uitl Mag ik je even in kennis brengen met
mijn vrienden, den heer en mevrouw en
juffrouw Smith uit New York?" Bessie
Love zwoer later, dat zij deze met dia
manten bedekte bedriegster nog nooit van
haar leven gezien had, maar de familie
Smith keerde naar het Oosten terug, met
de heilige overtuiging, dat hun gastvrouw
intiem omging met alle heroemdhed-n van
Hollywood 1
Te New York bestaat er geen gelegen
heid voor het enorme electrische licht
spel, waardoor de Hollywoodsche fin-
premières in werkelijken zin uitblinken.
Er is daar aan de voorgevels van de thea
ters nauwelijks ruimte genoeg over om
belangrijke extra installaties voor dat
doel aan te brengen en zelfs al ware dit
wèl het geval, 'tzou niets uithalen, om
dat het intense lichtschijnsel van Times
Square en Broadway, de plekken, waar de
groote theaters staan, elk ander licht
schijnsel dooddrukt. In Hollywood ech
ter, waar de bioscopen, zooals reeds ge
zegd, breeder zijn, de grond is er zoo
veel goedikooper dan in het New York
sche uitgaanscentrum en zij bovendien
achter de rooilijn staan, maakt de voor
gevel-reclame bij een première een inte
greerend gedeelte van de praal uit. Tot
ver in zee is het schijnsel overweldigend.
Tientallen groote zoeklichten laten hun
schijnsel over zulk een theater strijken op
een première-avond en de gansdhe om
geving wordt verlicht met de sterkte van
een billioen kaarsen. Nergens anders in
Amerika valt zulk een verblindende licht-
weelde te aanschouwen. En de verschil
lende theater-eigenaars trachten elkaar
steeds in dit opzicht te overtreffen. Als
noodig hebben, om tot mij zelf te ko
komen", verzekerde zij hem.
„Hier heb ik meneer Slattery aan
gemoedigd en in elk geval naar u ge
luisterd, met al de vrijheid van een
wel achtenswaardige, maar gevoelige
onbestorven weduwe. Otto "is heel ja-
loersch, en ik ben een plichtsgetrouwe
vrouw. Ik heb maar weinig meer dan
vier en twintig uren om u beiden te
vergeten. Ik moet geheel aan mij zelf
worden overgelaten. Ik heb beloofd
morgenavond met meneer Slattery te
dineeren, en ik breek nooit een be
lofte. Ik waarschuw hem echter, dat
het zal zijn wel
„Ik had juist begrepen", viel Ly
mane haar bittef in de rede, „dat u
met mij zoudt dineeren en later ergens
gaan dansen".
„Dat was den volgenden avond, mijn
vriend", antwoordde zij. „En helaas!
Otto is volstrekt niet modern. Ik moet
ledereen eerlijk waarschuwen, dat ik,
zoolang hij hier is, met niemand zal
mogen dineeren of flirten. Morgen
avond is mijn laatste avond van vrij
heid. Wees niet verwonderd, Grant, als
je heel wat last van mij krijgt".
„Waarom zouden zij een diner tête
a tête hebben?" riep Cornelius Blunn
uit, zich tot Rose Lancaster wendend.
„Ik wil morgenavond een diner ge
ven. Ik noodig alle aanwezigen uit.
En dan heb ik nog andere vrienden
de voorstelling is afgeloopcli, hebben de
bezoekers een batterij van vijftig of meer
zwakkere (geen zwakke) lichtbronnen te
passeeren, die in de hal en er bulten op
gesteld zijn, opdat iedereen hen maar
goed zal kunnen waarnemen. "Met zooveel
politie, die aanwezig is om de kijkgragen
op een afstand te houden, valt er voor de
zakkenrollers bij al dit helle licht natuur
lijk weinig buit te ha'.en.
In New York kan men wel meer be
roemdheden samen treffen, doch zij gaan
ken zin beschijnt het licht hen niet zoo
fel. Het is moeilijk een idee te geven van
de uiteenloopende soorten der bekendste
première-bezoekers, behalve 'dan die der
filmsterren zelf. Amerikaansche en Eu-
ropeesche politici, geldmenschen, litera
toren en artisten zijn de voomaamsten.
Ook Hindoesche aristocraten in hun
schitterende klcejij vallen op, terwijl de
befaamde Japansche filmacteur So-Jin
nimmer bij een groote filmdoop ontbreekt.
Sinter klaas-lekkernijen.
Fondants.
Benoodigd: 1 pond poedersuiker, 2
eieren, 1 theelepeltje citroiftnsap, wat fijia.-
gelhakte amandelen of kwattastrooisel of
een paar reepen chocola.
Bereiding: Doe de suiker in een diepen
schaal, maak in het midden een kuiltje en
Alweer
die ondragelijke
rugpijn, welke
zich vooral bij
het opstaan doet,
gevoelen.
Het beste is directj
inwrijven met
oplossing
Reukeloos en spaar-
zaam in het gebruik.
Bij apothekers en drogisten verkrijgbaar.
te Nizza, die zal ik seinen. Prins Lu
trecht en zijn vrouw zullen komen. Ik
zal morgen alles regelen. Dit feest
kan ik niet evenaren, maar ik zal
zien, wat er gedaan kan worden. Neemt
het als 't u blieft gauw aan, alle
maal".
Een koor van Toestemmingen volg
de. Cornelius Blunn zag Gertrude aan.
Zij klemde de lippen samen en schud
de het hoofd.
„Ik zal mijn eigen diner niet opge
ven", verklaarde zij uitdagend, „en ik
weiger meneer Slattery vrij te laten".
„Heel goed", stemde. Blunn welwil
lend toe. „Ik zal óf den datum van
het mijne veranderen, óf het zal een
ongehoord iets zijn. Ik zal waarschijn
lijk bijzonderheden hebben, waar men
nooit te voren van heeft gedroomd.
Ik zal een kwartier lang het dak van
het Hotel de Paris laten wegnemen
en door vliegers presenten voor ieder
een naar beneden laten werpen. Ik
zal Mademoiselle Lebrun van Nizza
laten komen om voor ons te zingen
en Coquinet om ons verhalen te ver
tellen. Ik zal
„Vertel toch alles niet", viel Ger
trude hem in de rede. „Indien u tracht
mij in verleiding te brengen, ik blijf
toch op mijn stuk staan. Indien u uw
diner morgenavond geeft, zal ik met
meneer Slattery dineeren".
„Mijn houding jegens uw echtge
doe daarin het niet al te stijf geklopte
eiwit met het citroensap. Roer de massa
met een houten lepel goed dooreen.
Blijft ze korrelig, doe er dan voorzichtig
eenige druppels water bij en roer opnieuw
tot het een gladde massa geworden is.
Vorm hiervan kleine balletjes en rol deze
door een schaal met kwattastrooisel of
gesnipperde amandelen of door gesmolten
chocola (verkregen door het verwarmen
van reepen op een schoteltje boven de
wasem van een ketel).
Marsepain.
Benoodigldeen half pond gemalen
amandelen, 125 gram poedersuiker, 125
gram korrelsuiker, 1 ei, 1 theelepeltje
rozenwater.
Bereiding; Doe de amandelen en suiker
in een diepen schaal, vorm een kuiltje
n de massa en doe daar het niet al te
itijf geklopte eiwit in met het rozenwater.
Roer alles met een houten lepel dooreen
en kneed het met de handen verder tot
oepel deeg. Vorm er dan aardige voor
werpjes van en laat ze op perkamentpapier
drogen.
Wil men de bekende marsepain aard
appeltjes maken, dan vormt men van het
deeg balletjes en rolt ze door fijn© kaneel
of cacaopoeder. Varkentjes ein poppetjes
kunnen door rose poedersuiker gewenteld
worden. Voor ander voorwerpjes kunnen
plantaardige kleursels worden gebruikt.
Roomborstplaat.
Benoodigd: 1 ons poedersuiker, 2 eet
lepels poedersuiker, 1 eetlepel room, een
halve eetlepel water, 1 theelepel essence.
BereidingZeef do poedersuiker en roer
ze met de room, het water en de essence
flink dooreen tot een deegachtige massa.
Zet dit op een zacht vuur en roer voor
zichtig op den bodem van de pan tot het
mengsel bijna kookt. Neem het dan af,
roer er vlug de 2 eetlepels gezeefde poe
dersuiker door en giet de borstplaat in
de gereed staande vormen.
Voor vormen kan men gebruiken ringen,
die met pennetjes gesloten wordon, zooals
ze thans overal voor een bagatel te koop
zijn. Deze vormen worden of in het water
gedoopt of van binnen bestreken met wat
gesmolten boter en geplaatst op een ve|
boterhampapier, eveneens met boter in
gevet, waarop de zachte borstplaat-massa
wordt uitgegoten.
Speculaas.
Benoodigd. 1 pond tarwebloem, 3.5 ons
bruine suiker, 3 ons boter, 2 lood specu
laaskruiden (bij den drogist verkrijgbaar).
Bereiding; Stamp de bruine suiker goed
fijn -en kneed er met de blo-om, de boter,
de suiker en de kruiden een gelijk deeg
van, gped soepel, maar vooral niet te
week. Naar verkiezing kunnen ook wat
gesnipperde amandelen bij het deeg wor
den gevoegd. Bepoeder daarna het houten
vorm-plankje, neem een stuk van het deeg
en druk het op de plank uit tot een lap,
die met een breed mes gelijk gemaakt
wordt. Stoot de plank dan op een van de
kanten af, zoodat de deegkoekjes uit de
vormen vallen. Schik die op een beboterd
bakblik en bak ze in een matig warmen
oven gaar. De kleur kan hierbij als maat
staf dienen. Is -de koek mooi lichtbruin,
dan is het meestal met de gaarheid ook
wel in orde.
Wanneer men geen vormen heeft, dan
kan het deeg tot een lap worden uitge
rold, waarvan dan met een puntig mesje
zelf allerlei figuren kunnen gesneden wor
den.
Doordat eenzelfde advertentie
drie maal geplaatst twee maal
wordt berekend, la de prIjl
per regel slechts ló cent
noot in deze zaak", verklaarde Blunn,
„zal er een zijn van bekommerd, maar
berustend zwijgen".
„Zoolang het maar werkelijk zwij
gen is", lachte Gertrude.
„Ik heb koffie en likeuren op hef
dek laten brengen", kondigde Grant
aan. „Wij komen juist de baai binnen
en de maan schijnt. De dames heb
ben misschien haar mantels noodig,
maar het is niet koud".
Allen gingen de kajuittrap op. Grant
keek uit naar Susan, doch zij was
reeds voorop gegaan met den jongen
Lancaster. Op dek gekomen zagen ze,
dat ze reeds genaderd waren tot de
nauwe opening tusschen de roode en
groene lichten der haven.
De groote baai was door een schit
terenden boog van lichten omringd;
de zich op den achtergrond verhef
fende heuvels waren bezaaid met klei
ne vonkjes. Voor hen lag het Casino
in schitterenden lichtglans. De maan,
die elk oogenblik voller en geler werd
scheen wel iets artistieks te geven aan
het tooneel; zij konden zelfs het ge
luid van muziek hooren uit de open
vensters van de Concertzaal. Susan
en Lancaster waren naar voren gegaan
en stonden in bewondering verzon
ken. Lymane bracht koffie aan Ger
trude, die dicht naast de verschan
sing zat
(Wordt vervolgd).