DIPLOMATEN GOESGHE COURANT S/iirrxal Ie BIJVOEGSEL Film-Varia Voor de VrouW VAN DE VAN VRIJDAG 29 NOVEMBER 1929 Film-premières in Hollywood en in New-York. Er zijn ongetwijfeld vele ponten van overeenkomst tusschen de wijze, waarop een belangrijke film haar wereldloop ondergjaat, te New York en in Holly wood. Maar er zijn tevens groote en be langrijke verschillen. Zeven jaar geleden was New York D E stad op het gebied van filmpre mières. Als men de meest belangrijke men- schen van Amerika in levende lijve wilde zien, de mooiste japonnen en de chicste kleedij, dan gaf het New Yorksche Broadway daartoe de beste gelegenheid1. Maar Califomië, waar de meeste films allengs worden vervaardigd, begon ook de beschikking te krijgen over groote thea ters. En dus verdeelen New York en Hollywood tegenwoordig da eer met el kander. Toch moet worden erkend, dat in aan tal, de „groote namen", de beroemde persoonlijkheden dus, in New York ovBr il eer schon. Maar de moeilijkheid is, hen te vindenj Het verkeer van New York is zóó geweldig, dat deze pub.ieke ge beurtenissen in deze stad, wat kleur en mondainiteit aangaat, thans feitelijk bij Hollywood achterstaan. Een schouwspel als de Californische première van eenigp der belangrijkste films van den laatsten tijd heeft opgeleverd (wij denken hierbij aan The Broadway Melody, The Holly wood Revue of 1929, Het IJzeren Mas ker, Cecil B, de Mille's „Dynamiet")! bleek imponecmider dan overeenkomstige film-premières in de enorme stad hl het Oosten der Vereen igde Staten, en wei, omdat het beter tot zijn recht kwam. In één opzicht is er volkomen over eenstemming; de auto's in New York en in Hollywood zijn even luxieus en even talrijk. De vestibules der theaters in New York zijn echter kleiner dan die te Hollywood. Ook is er te weinig wachtruimte in de open lucht en zijn de trottoirs in New York smaller. Nieuwsgierigen krijgen er dus veel minder kans en de politie kan het stilstaan van kijkers onmogelijk dulden. Welk een verschil in Hollywood. Hier werken de verkeersagenten mee, treden zij feitelijk als personeel der theaters op om de beroemde premières te doen slagen! Vriendelijke officiee'.e ordebewaarders zorgen er voor, dat oude dames en kinde deren een goed uitzicht bekomen. Als voorbeeld nemen wij de jongste groote première in Hollywood, die van „Dynamiet"^ de gjrootsche nieuwe rol prent van Cecil B. de Mille. De eerste kijkers kwamen om 11 uur 12 minuten 's morgens opzetten, gewapend met vouw stoeltjes. Om 2 uur 's middags wachtten reeds 500 geduldigen voor den ingang van het betrokken theater, het Carthey Circle Theatre en toen het personeel 's avonds om 7 uur was aangekomen, was de me nigte aangegroeid tot 8000, om bij den aanvang van het programma om half 9 het respectabele getal van ten minste 25000 te bereiken. Zulk een menigte is physiek onmogelijk om in Yew York op de been te komen. Indien de theater-employees en do po litie echter alleen met deze soort nieuws gierigen te doen hadden was de zaak zeer eenvoudig. Deze menschen, wier dool al leen is de filmberoemdheden te zien, die Aan het verkeerde adres. In de Heerengracht bij de_Leids£he_ straat te Amsterdam zonk Dinsdag een ko- lenschuit die te zwaar geladen was. Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor. 24 FEUILLETON DOOR E. PHILLIPS OPPENHEIM. Geautoriseerde vertaling van M. HELLEMA. „Gaarne", stemde meneer Blunn toe zonder aarzelen. „Ik vind uw cock tails lekker. De tijd en wijze, waarop zij worden aangeboden, bevalt mij ook heel goed. Ik vind ze in alle opzich ten uitstekend. Dit is inderdaad een heel gelukkige dag. Ik vraag 'twee „sans"." Gertrude hief haar glas op. „Wel", zeide zij, „ik veronderstel, dat ik moet drinken op het einde van mijn weduwstaat". Weer keek zij Grant aan. Hij glim lachte raadselachtig. „Je loopt de zaken vooruit", her innerde hij haar. „De prins kan niet vóór overmorgen aankomen". Zij zweeg even. „In dat geval", besloot zij, „zal ik op iet3 anders drinken". Het diner, dat werd voorgediend, toen zij met halve kracht naar de ha ven stoomden, was een heerlijke maal rustig op hun stoeltjes boterhammetjes oppeuzelen en kranten lezen, leveren geen moeilijkheden op. De lastige potentaten zijn echter de bezoekers, de rijke aanmatigende bezoekers, die weken van te voren de vijf of tien dollar aan plaats bewijs hebben gestort, welke als entree bij deze luxe-vertooningien geëischt wor den en die zich nu verbeelden, dat de wereld van hèn hoort. Velen van deze „heeren" en „dames" vergpten bij deze gelegenheden hun goede manieren. Die schijnen zij achter te laten in hun dure auto's. Zij schreeuwen, dringen, kijven, snauwen en vechten Een voorbeeld: De duurste en fraaiste auto werd dien avond voorgereden door een jongen man, dien het hardwerkend personeel van het theater met genoBgen vóór de voorstelling geëindigd was, in kokende olie had zien braden, zóó mis droeg hij zich. In de eerste plaats was hij een foto-maniak. Met zijn camera liep hij iedereen van de sokken. Hij dacht er niet aan, naar zijn plaats te gaan, doch bleef in de vestibule iedereen in den weg en omver loopen om zooveel mogelijk mo ment-opnamen van binnentredende oefc- briteiten te kunnen maken, een bezigheid waarbij hij meters aan gevoelige platen moet hebben gebruikt. Onnoodig te zeg gen, dat bij de beroepsfotografen, die hier voor hun brood werkten, tot wanhoop bracht, door zich steeds op de beste mo menten voor hun lenzen op te stellen. Doch het toppunt vain smakeloosheid be reikte dezen „heer", toen hij er in slaagde een stuk af te knippen van de japon van Mary Pickford| Een ander type is de joviaal doende, onbeschaamde rijke meneer, die Conrad Nagel of John Gilbert staande houdt en uitroept: „Zeg 's, ouwe jongen, die laatste film van jou, was lang liet dat hoor!" welke vriendelijke opmerking waartoe zijn stembanden in staat hij uitschreeuwt met alle kracht zijn, terwijl hij natuurlijk Nagel of Gil bert nog nooit gesproken heeft of per soonlijk heeft ontmoet. Hoe snobistisch-brutaal sommige vrou wen kunnen optreden, bewijst het vol gende voorval, dat hij de première van The Hollywood Revue of 1929 plaat: greep. tijd. Granfs kok, die den vorigen dag Monte Carlo had geplunderd en per auto naar Nizza was gegaan om de bestanddeelen voor een van zijn beste sausen te halen, had zich zelf over troffen. Iedereen scheen in het beste humeur te zijn, behalve Gertrude. Cor nelius Blunn, die met ieder gerecht rooder werd, zat daar als een groote jongen, die te veel gegeten heeft geestig, soms naief, altijd amusant. Rose Lancaster aan zijn eene zijde en Susan aan de andere waren bewonde renswaardige en dankbare voorwerpen voor zijn galanterie. Gertrude, naast Grant, was een beetje stil en in zich zelf gekeerd. Lymane, aan haar an dere zijde, was verdrietig en geneigd melodramatisch te worden. Hij tracht te voortdurend zijn buurvrouw in een fluisterend gesprek te wikkelen, dat zij even hardnekkig ontweek. Zij wil de zijn woorden maar niet ernstig op nemen. „Mijn beste man", protesteerde zij, .begrijpt u den toestand niet? Ik kan niet langer met u flirten. Mijn echt genoot zal over eenige uren hier zijn. Ik moet mijn geest in een gepasten toestand brengen om hem te ontvan gen. Het is misschien een ramp, maar die gedragen moet worden". „U hebt morgen den geheelen dag nog", mompelde hij. „Ik zal morgen den geheelen dag Een schatrijke dame uit de New York sche society, die al eenigen tijd in Ca'.ifor- nië vertoefde, bezocht deze voorstelling in gezelschap van eenige vrienden en vrien dinnen, die juist uit New York waren overgekomen en die zij van haar intieme bekendheid met de filmsterren wilde over tuigen. Toen op een gegeven oogenblik Bessie Love met een groepje kennissen in de hall arriveerde, rende zij naar deze toe, sloeg haar armen om de hals van de heldin van Broadway Melody en kuste haar, dat het klapte. „Lieve Bessie", kweelde zij, „wat ben je toch een schat en wat zie je er vanavond verrukkelijk uitl Mag ik je even in kennis brengen met mijn vrienden, den heer en mevrouw en juffrouw Smith uit New York?" Bessie Love zwoer later, dat zij deze met dia manten bedekte bedriegster nog nooit van haar leven gezien had, maar de familie Smith keerde naar het Oosten terug, met de heilige overtuiging, dat hun gastvrouw intiem omging met alle heroemdhed-n van Hollywood 1 Te New York bestaat er geen gelegen heid voor het enorme electrische licht spel, waardoor de Hollywoodsche fin- premières in werkelijken zin uitblinken. Er is daar aan de voorgevels van de thea ters nauwelijks ruimte genoeg over om belangrijke extra installaties voor dat doel aan te brengen en zelfs al ware dit wèl het geval, 'tzou niets uithalen, om dat het intense lichtschijnsel van Times Square en Broadway, de plekken, waar de groote theaters staan, elk ander licht schijnsel dooddrukt. In Hollywood ech ter, waar de bioscopen, zooals reeds ge zegd, breeder zijn, de grond is er zoo veel goedikooper dan in het New York sche uitgaanscentrum en zij bovendien achter de rooilijn staan, maakt de voor gevel-reclame bij een première een inte greerend gedeelte van de praal uit. Tot ver in zee is het schijnsel overweldigend. Tientallen groote zoeklichten laten hun schijnsel over zulk een theater strijken op een première-avond en de gansdhe om geving wordt verlicht met de sterkte van een billioen kaarsen. Nergens anders in Amerika valt zulk een verblindende licht- weelde te aanschouwen. En de verschil lende theater-eigenaars trachten elkaar steeds in dit opzicht te overtreffen. Als noodig hebben, om tot mij zelf te ko komen", verzekerde zij hem. „Hier heb ik meneer Slattery aan gemoedigd en in elk geval naar u ge luisterd, met al de vrijheid van een wel achtenswaardige, maar gevoelige onbestorven weduwe. Otto "is heel ja- loersch, en ik ben een plichtsgetrouwe vrouw. Ik heb maar weinig meer dan vier en twintig uren om u beiden te vergeten. Ik moet geheel aan mij zelf worden overgelaten. Ik heb beloofd morgenavond met meneer Slattery te dineeren, en ik breek nooit een be lofte. Ik waarschuw hem echter, dat het zal zijn wel „Ik had juist begrepen", viel Ly mane haar bittef in de rede, „dat u met mij zoudt dineeren en later ergens gaan dansen". „Dat was den volgenden avond, mijn vriend", antwoordde zij. „En helaas! Otto is volstrekt niet modern. Ik moet ledereen eerlijk waarschuwen, dat ik, zoolang hij hier is, met niemand zal mogen dineeren of flirten. Morgen avond is mijn laatste avond van vrij heid. Wees niet verwonderd, Grant, als je heel wat last van mij krijgt". „Waarom zouden zij een diner tête a tête hebben?" riep Cornelius Blunn uit, zich tot Rose Lancaster wendend. „Ik wil morgenavond een diner ge ven. Ik noodig alle aanwezigen uit. En dan heb ik nog andere vrienden de voorstelling is afgeloopcli, hebben de bezoekers een batterij van vijftig of meer zwakkere (geen zwakke) lichtbronnen te passeeren, die in de hal en er bulten op gesteld zijn, opdat iedereen hen maar goed zal kunnen waarnemen. "Met zooveel politie, die aanwezig is om de kijkgragen op een afstand te houden, valt er voor de zakkenrollers bij al dit helle licht natuur lijk weinig buit te ha'.en. In New York kan men wel meer be roemdheden samen treffen, doch zij gaan ken zin beschijnt het licht hen niet zoo fel. Het is moeilijk een idee te geven van de uiteenloopende soorten der bekendste première-bezoekers, behalve 'dan die der filmsterren zelf. Amerikaansche en Eu- ropeesche politici, geldmenschen, litera toren en artisten zijn de voomaamsten. Ook Hindoesche aristocraten in hun schitterende klcejij vallen op, terwijl de befaamde Japansche filmacteur So-Jin nimmer bij een groote filmdoop ontbreekt. Sinter klaas-lekkernijen. Fondants. Benoodigd: 1 pond poedersuiker, 2 eieren, 1 theelepeltje citroiftnsap, wat fijia.- gelhakte amandelen of kwattastrooisel of een paar reepen chocola. Bereiding: Doe de suiker in een diepen schaal, maak in het midden een kuiltje en Alweer die ondragelijke rugpijn, welke zich vooral bij het opstaan doet, gevoelen. Het beste is directj inwrijven met oplossing Reukeloos en spaar- zaam in het gebruik. Bij apothekers en drogisten verkrijgbaar. te Nizza, die zal ik seinen. Prins Lu trecht en zijn vrouw zullen komen. Ik zal morgen alles regelen. Dit feest kan ik niet evenaren, maar ik zal zien, wat er gedaan kan worden. Neemt het als 't u blieft gauw aan, alle maal". Een koor van Toestemmingen volg de. Cornelius Blunn zag Gertrude aan. Zij klemde de lippen samen en schud de het hoofd. „Ik zal mijn eigen diner niet opge ven", verklaarde zij uitdagend, „en ik weiger meneer Slattery vrij te laten". „Heel goed", stemde. Blunn welwil lend toe. „Ik zal óf den datum van het mijne veranderen, óf het zal een ongehoord iets zijn. Ik zal waarschijn lijk bijzonderheden hebben, waar men nooit te voren van heeft gedroomd. Ik zal een kwartier lang het dak van het Hotel de Paris laten wegnemen en door vliegers presenten voor ieder een naar beneden laten werpen. Ik zal Mademoiselle Lebrun van Nizza laten komen om voor ons te zingen en Coquinet om ons verhalen te ver tellen. Ik zal „Vertel toch alles niet", viel Ger trude hem in de rede. „Indien u tracht mij in verleiding te brengen, ik blijf toch op mijn stuk staan. Indien u uw diner morgenavond geeft, zal ik met meneer Slattery dineeren". „Mijn houding jegens uw echtge doe daarin het niet al te stijf geklopte eiwit met het citroensap. Roer de massa met een houten lepel goed dooreen. Blijft ze korrelig, doe er dan voorzichtig eenige druppels water bij en roer opnieuw tot het een gladde massa geworden is. Vorm hiervan kleine balletjes en rol deze door een schaal met kwattastrooisel of gesnipperde amandelen of door gesmolten chocola (verkregen door het verwarmen van reepen op een schoteltje boven de wasem van een ketel). Marsepain. Benoodigldeen half pond gemalen amandelen, 125 gram poedersuiker, 125 gram korrelsuiker, 1 ei, 1 theelepeltje rozenwater. Bereiding; Doe de amandelen en suiker in een diepen schaal, vorm een kuiltje n de massa en doe daar het niet al te itijf geklopte eiwit in met het rozenwater. Roer alles met een houten lepel dooreen en kneed het met de handen verder tot oepel deeg. Vorm er dan aardige voor werpjes van en laat ze op perkamentpapier drogen. Wil men de bekende marsepain aard appeltjes maken, dan vormt men van het deeg balletjes en rolt ze door fijn© kaneel of cacaopoeder. Varkentjes ein poppetjes kunnen door rose poedersuiker gewenteld worden. Voor ander voorwerpjes kunnen plantaardige kleursels worden gebruikt. Roomborstplaat. Benoodigd: 1 ons poedersuiker, 2 eet lepels poedersuiker, 1 eetlepel room, een halve eetlepel water, 1 theelepel essence. BereidingZeef do poedersuiker en roer ze met de room, het water en de essence flink dooreen tot een deegachtige massa. Zet dit op een zacht vuur en roer voor zichtig op den bodem van de pan tot het mengsel bijna kookt. Neem het dan af, roer er vlug de 2 eetlepels gezeefde poe dersuiker door en giet de borstplaat in de gereed staande vormen. Voor vormen kan men gebruiken ringen, die met pennetjes gesloten wordon, zooals ze thans overal voor een bagatel te koop zijn. Deze vormen worden of in het water gedoopt of van binnen bestreken met wat gesmolten boter en geplaatst op een ve| boterhampapier, eveneens met boter in gevet, waarop de zachte borstplaat-massa wordt uitgegoten. Speculaas. Benoodigd. 1 pond tarwebloem, 3.5 ons bruine suiker, 3 ons boter, 2 lood specu laaskruiden (bij den drogist verkrijgbaar). Bereiding; Stamp de bruine suiker goed fijn -en kneed er met de blo-om, de boter, de suiker en de kruiden een gelijk deeg van, gped soepel, maar vooral niet te week. Naar verkiezing kunnen ook wat gesnipperde amandelen bij het deeg wor den gevoegd. Bepoeder daarna het houten vorm-plankje, neem een stuk van het deeg en druk het op de plank uit tot een lap, die met een breed mes gelijk gemaakt wordt. Stoot de plank dan op een van de kanten af, zoodat de deegkoekjes uit de vormen vallen. Schik die op een beboterd bakblik en bak ze in een matig warmen oven gaar. De kleur kan hierbij als maat staf dienen. Is -de koek mooi lichtbruin, dan is het meestal met de gaarheid ook wel in orde. Wanneer men geen vormen heeft, dan kan het deeg tot een lap worden uitge rold, waarvan dan met een puntig mesje zelf allerlei figuren kunnen gesneden wor den. Doordat eenzelfde advertentie drie maal geplaatst twee maal wordt berekend, la de prIjl per regel slechts ló cent noot in deze zaak", verklaarde Blunn, „zal er een zijn van bekommerd, maar berustend zwijgen". „Zoolang het maar werkelijk zwij gen is", lachte Gertrude. „Ik heb koffie en likeuren op hef dek laten brengen", kondigde Grant aan. „Wij komen juist de baai binnen en de maan schijnt. De dames heb ben misschien haar mantels noodig, maar het is niet koud". Allen gingen de kajuittrap op. Grant keek uit naar Susan, doch zij was reeds voorop gegaan met den jongen Lancaster. Op dek gekomen zagen ze, dat ze reeds genaderd waren tot de nauwe opening tusschen de roode en groene lichten der haven. De groote baai was door een schit terenden boog van lichten omringd; de zich op den achtergrond verhef fende heuvels waren bezaaid met klei ne vonkjes. Voor hen lag het Casino in schitterenden lichtglans. De maan, die elk oogenblik voller en geler werd scheen wel iets artistieks te geven aan het tooneel; zij konden zelfs het ge luid van muziek hooren uit de open vensters van de Concertzaal. Susan en Lancaster waren naar voren gegaan en stonden in bewondering verzon ken. Lymane bracht koffie aan Ger trude, die dicht naast de verschan sing zat (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1929 | | pagina bijlage 1