DIPLOMATEN Ztfépêgg Onze St. Nicolaas=Prijsvraa§:. N° 157 Maandag 18 November 1929 116 Jaargang Binnenland Koloniën Buitenland School en kerk. Uit de Pers. ABONNEMENT Prijs per kwartaal in Goes f2,— buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. mmm courant UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant Rpgjp|js|gp en Kleeuwens Ross'Drukkers-en Uitgeversbedrijf I 1 C d T t *7 in \T« O AA Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 15 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct. per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorm. Evenals vorige jaren zullen wij ook dit jaar weder trachten onze ad verteerders en publiek tot elkander te brengen, waaruit, en daar twijfelen wij geenszins aan, eerstgenoemden zeker voordeel zullen weten te trek ken. Om hen nóg meer ter wille te zijn dan reeds bij de vorige prijs vragen het geval was, hebben wij de volgende prijsvraag ons voor oogen gesteld. De gemeente Goes wordt in vijf districten verdeeld, t.w.: 1. Kreukelmarkt, Klokstraat en Ganzepoortstraat. 2. Lange Kerkstraat, Markt en Opril Groote Markt. 3. Magdalenastraat, Koningstraat, Keizerstraat, Kade en'sH. H. Kd straat. 4. Lange Vorststraat, Witte Paardstraaf en St. Jacobstraaf. 5. Papegaaistraat, St. Adriaanstraat en Wijngaardstraat. Uit elk dezer districten wordt door loting in onze"*burcaux één adverteer der aangewezen, die DE GEHEELE WEEK (totaal 3 maal) GRATIS IN DE GOESCHE COURANT zal mogen adverteeren. 't Doet er niet toe of de annonce groot of klein is. De taak van hef publiek, zoowel in Goes als in de buitengemeenten, zal zijn om de advertentie-rubriek van ons blad na te lezen en uit te vis- schen, welke firma's uit de 5 districten de gelukkigen zijn. Denkt men deze gevonden te hebben, dan stuurt men den uitslag naar ons kantoor (Turf- kade 15, Goes) met vermelding van de adressen en de branches, waarin deze firma's handelen. Onder hen, die de 5 firma's geraden hebben of er het dichtst bij zijn, stel len wij 4 prijzen beschikbaar en wel: le PRIJSf 10. - 2e PRIJS7.50 3e PRIJS5.- 4e PRIJSeen boek. Zijn er vele goede oplossingen, dan beslist het lot. De advertenties zullen verschijnen in de nummers van Woensdag 27 No vember, Vrijdag 29 November en Maandag 2 December. De oplossingen moeten uiterlijk Woejisdag 4 December, des morgens 10 uur in ons bezit zijn. De winnaars kunnen hun prijs, waarvoor wij bons (geheele of twee halve) beschikbaar stellen, en die 5 DECEMBER moeten zijn in gewisseld bij de adverteerders die voor deze prijsvraag hunne advertenties op- gavén, aan ons kantoor afhalen, zoodra de uitslag in het nummer van Woens dag 4 December bekend is gemaakt. De advertenties der betrokken firma's zullen gemerkt worden met „iets bijzonders". Een ieder kan hieraan meedoen, doch van elk gezin wordt slechts één oplossing verwacht. DE DIRECTIE. Man en vrouw door tram gedood. Een machine van de stoomtram Lei denHeemstede van de Noord-Zuid- Hollandsche Tramwegmaatschappij die in de remise te Rijnsburg in herstel ling was geweest, moest Vrijdagmid dag naar Hillegom worden overge bracht Omstreeks half 6 op den Rijngees- terstraatweg nabij Duinzicht aangeko men, zag de machinist op een afstand van ongeveer 6 M. voor de machine plotseling van achter de boomen aan de rechterzijde een man en een vrouw te voorschijn komen. Hij kon niet ver hinderen, dat beiden werden aange reden. De locomotief had een door- loopende seinbel, die geregeld signa- 18 FEUILLETON DOOR E. PHILLIPS OPPENHEIM. Geautoriseerde vertaling van M. HELLEMA. „Wat inderdaad? Je moet mijn woor den niet te ernstig opvatten, Gertrude. Ik bedoelde alleen, dat, voor zoover ik kan oordeelen, Duitschland het op een na machtigste volk van de wereld Is. Maar werkelijk, ik begrijp niet, waar om wij over politiek praten. Al jaren geleden verloor ik alle belangstelling daarin. Weet je, wat ik gisteren ge daan heb?" „Vertel het mij", smeekte zij. „Ik heb naar Cannes geseind om mijn jacht. Het kan hier morgen zijn". Zij zag hem een oogenblik strak aan. Toen kwam er een blosje op haar wan gen. Zij scheen plotseling zenuwachtig te worden. „Ik wou, dat fk, wist, welke de ware Grant was", mompelde zij. „Wat bedoel je?" „De Grant van gisteren of de Grant van vandaag". len gaf. De man kwam geheel onder de locomotief terecht, werd meege sleurd en was onmiddellijk dood. De vrouw werd terzijde van den weg ge smakt en kreeg zeer ernstige vérwon- dingen, vooral aan het hoofd. Het ble ken te zijn de 59-jarige bloemkweeker A. Olsthoorn en zijn 49-jarige vrouw M. M. Olsthoorn—Kruik. Het echt paar woonde op denzelfden weg, waar het ongeluk gebeurde, ongeveer 20 M. daarvan verwijderd. Het lijk van den man is naar het lijkenhuisje te Oegst- geest overgebracht; de vrouw werd, na voorloopig door dr. Timmerman verbonden te zijn, naar het academisch ziekenhuis te Leiden vervoerd, waar zij kort na aankomst is overleden. Hef echtpaar laat zes kinderen tusschen 10 en 19 jaar achter. Kerkbrand. Donderdagavond omstreeks half elf HOOFDSTUK VIII. „Men moet wel heel verdraagzaam zijn, om het uit te houden met zijn vrienden", merkte Susan op, toen zij een uur later naast Grant op een bank op het tennisveld zat. „Gisteravond was je verdacht be leefd jegens een dansmeisje; van mor gen heb je schandelijk geflirt met die mooie prinses en daardoor den armen Arthur tot wanhoop gebracht, en nu voor het eerst vandaag denk je eenige minuten aan mij te wijden. Ik begin te vreezen, meneer Grant Slattery, dat je een teleurstelling voor mij zult wor den". „In geen geval echter op het tennis veld", verzekerde hij haar. „Jij en ik zullen de Lancasters geheel verslaan' „Wij spreken over geheel verschil lende dingen", verklaarde zij. „Ik spreek van het leven, en jij van het tennisspel. Ik geloof wel, dat wij hen zullen verslaan, als jij je flink houdt en geen domheden begaat". „Hoe is het vandaag met je vader?' vroeg hij ietwat haastig. „Naar omstandigheden heel goed. Het moet een vreeselijke schok voor hem zijn geweest, dien armen ouden man zoo maar te zien doodvallen". „Nagra was een groot staatsman", merkte Grant op. „Een van de laatsten steeds Wybert-tabletten meenemen, zoo gauw hebt U kou gevat, lastig -zijn de gevolgen. is brand ontdekt in de Ned. Herv. Kerk te Vinkenveen. Hoewel de brandweer onder leiding van de opperbrandmees- ter en den burgemeester de heer Wou ters spoedig op het terrein van den brand aanwezig was, kon niet voorko men worden dat het gebouw uitbrand de. Er is groote waterschade aange richt. In de avonduren was er van half acht tot half tien een kerkdienst ge houden. Men vermoed, dat een met vuur gevulde stoof de oorzaak van den brand is. Reeds meermalen is de kerk door brand geteisterd. Voorloo pig zullen de kerkdiensten in een an dere lokaliteit worden gehouden. Proeven met locomotieven. De Ned. Spoorwegen nemen op uit gebreide schaal vergelijkende proeven tot vaststelling van het economisch rendement van de diverse locomotief series als trekkracht voor goederen treinen. De proeven worden genomen op het baanvak SusterenUtrecht met volledig belaste goederentreinen. Zij zijn samengesteld uit zestig 20-ton wa gens en hebben, inclusief eigen ge wicht, een belasting van 1800 ton. De snelheden dezer treinen, normaal 30 a 45 K.M. per uur bedragend, worden hierbij opgevoerd tot 60 K.M. per uur. Doodelijk ongeval. Donderdagmiddag nam de heer Hui zing te Eibergen zijn 6-jarig dochter tje van school op de fiets mede naar huis. Ongelukkigerwijze slipte de fiets en kwam het dochtertje te vallen, on der een juist passeerenden zwaar be laden melkwagen, met het gevolg, dat een der wielen" over het kind heen ging. Het kind werd dood opgenomen. den oorlog, steeds luider volkomen ge lijkstelling van hun taal met het Fransch en zij willen ook Vlaanderen- land geheel onder hun eigen bestuur hebben. De leuze: „in Vlaanderen Vlaamsch" moet zoo breed mogelijk worden vervuld. De regeering Jaspar heeft bij haar optreden beloofd de Vlamingen tevreden te stellen en zij stelde voor de Gentsche hoogeschool te vervlaamschen. Deze eerste en in de oogen der Vlamingen onvolledige poging lokte echter reeds aanstonds krachtig verzet uit bij de liberalen, die zich in de bres stellen voor de Franch- sprekende minderheid in Vlaanderen. Jaspar deed vorige week bovenmen- schelijke pogingen om de scherpe mee- ningsverschillen in zijn kabinet te over bruggen. Hij is er nog niet in geslaagd en het uitzicht op succes is allesbe halve rooskleurig, want de ministers zelf verhelen niet, dat tenzij er een wonder gebeurt, het kabinet op -de Vlaamsche kwestie zal stranden. Deze week zal in de Kamer de be slissing vallen. De in Mei gehouden verkiezingen hebben de liberaal-katho lieke meerderheid in de Kamer iets versterkt. De tegenwoordige Kamer telt 76 katholieken, 70 socialisten, 28 libera len, 12 Vlaamsche nationalisten en 1 communist, zoodat de regeering be schikt over 'n meerderheid van 21 stemmen (104 tegen 83), terwijl zij in de vorige Kamer een meerderheid van 15 stemmen had (101 tegen 86). Maar ook de versterkte meerderheid loopt kans door den Vlaamschen storm wind totaal te worden uiteengeslagen. Men is er te Brussel' al zóó zeker van. dat dit kabinet, door zich te binden aan de oplossing van de Vlaamsche kwestie, kelderen zal, dat er achter de politieke schermen gezocht wordt naar een nieuwe combinatie, als op volgster van het huidige kabinet, wel ke zich los zou maken van het thans zoo veel verdeeldheid brengende vraag stuk. Overstroomingen op Sumatra. Door de zware regens der laatste dagen is de weg van Medan naar Te- bing Tinggi op verschillende plaatsen overstroomd. In den geheelen omtrek hebben de wegen van de zware regens te lijden. De Belgische regeering. De innerlijke verdeeldheid in 't li beraal-katholieke Belgische kabinet over de Vlaamsche kwestie heeft de regeering aan den rand van den poli» tieken afgrond gebracht. De Vlamin gen eischen, vooral sedert het eind van van de oude school. Kom mee, het is onze beurt". Op zijn weg naar de baan hield een kennis Grant staande. Naast hem be vond zich graaf Itash soms Sammy genoemd. „Slattery, graaf Itash zegt, dat hij je alleen toevallig heeft ontmoet en gaarne aan je voorgesteld wil worden, „Graaf Itash meneer Grant Slat tery". -* Grant stak zijn hand uit. De ander boog en nam ze aan. Hij was een onbe duidend, nietig figuur, vergeleken bij de krachtige jonge mannen, door wie hij omringd was, maar zijn oogen, ach ter de groote brilleglazen waren bij zonder scherp en doordringend. „Het doet mij genoegen u te ont moeten, meneer Slattery", zeide hij. „Zou ik u, eer u het tennisveld ver laat, een paar minuten kunnen spre ken?" „Met genoegen", stemde Grant toe, „Wij zullen hier slechts een paar par tijen spelen. Daarna ben ik tot uw dienst". „U is heel vriendelijk, meneer". „Wie is je kleine vriend, Grant?" vroeg de jonge Lancaster nieuwsgie rig. „Het is het mannetje, dat wij gis teravond in de Carlton zagen, niet waar?" „De vent zelf", antwoordde. Grant. De stomme e. Een Ned. Herv. predikant schrijft aan de „N. R. Crt.": Het is wel eigenaardig gesteld met de stomme e; zij is stom en behoort als zoodanig geen klank of geluid te geven. Maar nu is het zoo, dat naar het gevoelen van een belangrijk (kwan titatief genomen) deel van onze va- derlandsche protestantsche christen heid, zij juist spreken moet. Men mag niet zeggen „Heer", maar het moet wezen: „Heere". Zoo eischt het,meent men, de eerbied aan het Opperwezen verschuldigd. „Heer", dat is te kortaf, te afgebeten, te abrupt. En aangezien het zoo staat voor veler besef, is hef ook geenszins te verwonderen, dat de mate van iemands zuiverheid mede wordt beoordeeld naar het al of niet gebruiken van de stomme e. De do „Hij luistert naar den naam Itash. Ik 'meen te hebben gehoord, dat hij be hoort tot het Japansche Gezantschap te Berlijn en hier als secretaris van hun sectie fungeert. Een eigenaardig uitziend ventje, nietwaar?" „Ik kon maar niet bedenken, waar ik hem eerder had gezien", merkte Lancaster op. „Nu herinner ik het mij; ik placht hem te zien rijden met Baron Naga. Hij ziet er akelig uit, hé?" „Ik denk, dat de arme jongen ge schokt is door den dood van zijn chef", merkte Susan op. „Wat wilde hij, Grant?" „Hij wilde mij spreken", was het on verschillige antwoord. „Hij zal wach ten, tot ons spel uit is". „Je zult wel een deel van je ver diende loon krijgen", lachte Susan. „Gisteravond heb je hem van zijn dan seres beroofd en vanmorgen heb je Arthur's lunch bedorven. Waarom houd je er zelf geen meisje op na?" „Ik zal mijn best doen", beloofde Grant nederig. „Ik vrees, dat ik niet hoog sta aangeschreven bij je sekse". „Dat is je eigen schuld", hield Su san vol. „Een welopgevoed meisje houdt altijd van een man, die zich goed gedraagt. Zet nu het net op, en denk er aan, dat er iets mee valt te verdienen. Begin 1" minee, die „gehoord" wordt door af gevaardigden uit een goed-orthodoxe gemeente, wordt niet voor vol aange zien, wanneer hij het vereischt accent aan de stomme e verwaarloost. Dan luidt het rapport der „hoorders" on voorwaardelijk ongunstig. Een man, die zoo oneerbiedig staat tegenover den Heere", kan niet ernstig genomen worden. Hoe scherp wel wordt toegeluisterd, moge blijken uit het volgende: Een Hervormd predikant van ethische rich ting was zeer tegen den zin van een overigens gematigd gereformeerd lid van den kerkeraad in zekere stadsge meente beroepen en had dit beroep aangenomen. Niet zonder het noodige vooroordeel ging het lid kerkwaarts, toen de intreedag daar was. Maar hef viel mee. De nieuwe predikant had een klein spraakgebrek: hij kon met de letter r maar niet naar behooren overweg en sprak haar wat dik en slap uit. Dat kwam ten goede aan de stomme e, die weliswaar niet werd uitgesproken, maar foch niet dermate genegeerd, dat het geoefend oor van het gereformeerde kerkeraadslid er al te zeer aanstoot aan kon nemen. „Hij zegt niet zoo erg Heer als dominee die en die" prees hij na afloop van de plechtigheid den nieuwen leeraar te genover een geestverwanten broeder, die er voldaan mee instemde; immers, hem was het ook niet ontgaan. Weldadigheids-bazaars. Mr. J. Everts, secretaris van den Amsterdamschen Armenraad, schrijft in het „Tïjdschr. v. Armwezen" van dezer: „Onlangs kwam een vertegenwoordi ger van een zaak in chocolade- en suikerwerken mij zijn nood klagen:Hij werd overstroomd door verzoeken van liefdadigheids-instellingen om vooreen feestavondje, een bazaar of een verlo ting een voorraad van zijn producten gratis af te staan en hij was men begrijpt het reeds niet van zins lan ger aan deze verzoeken te voldoen. Zijn verontwaardiging vond zijn oor sprong in de eerste plaats in het groo te aantal van deze verzoeken, maar daarnaast ook in den toon, waarop deze verzoeken veelal gesteld wer den. Een vereeniging b.v., die uitslui tend voor kinderen van een bepaal den godsdienst werkt, schreef een briefje in bevelstijl en antwoordde op de tegenwerping, dat men zich wilde beperken tot instellingen voor alle ge zindten, -dat de firma toch ook wel haar klanten onder personen van deze gezindte zou hebben, welke opmer king werd gevolgd door de zinspeling, dat de clandizie van deze zijde ten gevolge van deze weigering wel een3 zou kunnen verminderen. Ik acht de klacht van dezen fabri kant geenszins ongegrond. Of instellin gen al dan niet op deze wijze een be- De tennisbanen leverden een vroo- lijk tooneel op, later in den namiddag. Er waren de gewone menigte Engel- schen en Franschen, de vrouwen bijna allen in het wit, de mannen, vooral de vreemdelingen, met een beetje meer verscheidenheid in hun kleeding. De zon scheen en iedereen leek wel op gewekt door de lucht, de schoonheid der glinsterende blauwe zee beneden en de bergen daarachter. Er waren ook vele met meer zorg gekleede toe schouwers, vele veelkleurige parasols wapperden en den geheelen tijd ging het vroolijke geluid van luchtige ge sprekken in allerlei talen ongestoord door. Met een kenschetsend geduld zat graaf Itash soms Sammy ge noemd op zijn eenzame bank te wachten een plechtig, haast mon sterlijk figuur op de grenzen der vroo- lijkheid. Na het einde van hun spel begaf Grant zich, na de gelukwenschen van zijn partner te hebben ontvangen, naar hem toe en nam naast hem plaats. „Wat wenscht u mij te zeggen, graaf Itash?" vroeg hij. „Ik vraag u om verschooning, maar ik verkeer in een moeilijkheid", zeide de jonge man ernstig. „Ze betreft een dame, met wie u gisteravond praatte". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1929 | | pagina 1