DIPLOMATEN
Ztfépêgg
Onze St. Nicolaas=Prijsvraa§:.
N° 157
Maandag 18 November 1929
116 Jaargang
Binnenland
Koloniën
Buitenland
School en kerk.
Uit de Pers.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal in Goes f2,—
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
mmm courant
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant Rpgjp|js|gp en Kleeuwens Ross'Drukkers-en Uitgeversbedrijf
I 1 C d T t *7 in \T« O AA
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 15 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
Evenals vorige jaren zullen wij ook dit jaar weder trachten onze ad
verteerders en publiek tot elkander te brengen, waaruit, en daar twijfelen
wij geenszins aan, eerstgenoemden zeker voordeel zullen weten te trek
ken. Om hen nóg meer ter wille te zijn dan reeds bij de vorige prijs
vragen het geval was, hebben wij de volgende prijsvraag ons voor oogen
gesteld.
De gemeente Goes wordt in vijf districten verdeeld, t.w.:
1. Kreukelmarkt, Klokstraat en Ganzepoortstraat.
2. Lange Kerkstraat, Markt en Opril Groote Markt.
3. Magdalenastraat, Koningstraat, Keizerstraat, Kade en'sH. H. Kd straat.
4. Lange Vorststraat, Witte Paardstraaf en St. Jacobstraaf.
5. Papegaaistraat, St. Adriaanstraat en Wijngaardstraat.
Uit elk dezer districten wordt door loting in onze"*burcaux één adverteer
der aangewezen, die DE GEHEELE WEEK (totaal 3 maal) GRATIS IN
DE GOESCHE COURANT zal mogen adverteeren. 't Doet er niet toe of
de annonce groot of klein is.
De taak van hef publiek, zoowel in Goes als in de buitengemeenten,
zal zijn om de advertentie-rubriek van ons blad na te lezen en uit te vis-
schen, welke firma's uit de 5 districten de gelukkigen zijn. Denkt men deze
gevonden te hebben, dan stuurt men den uitslag naar ons kantoor (Turf-
kade 15, Goes) met vermelding van de adressen en de branches, waarin
deze firma's handelen.
Onder hen, die de 5 firma's geraden hebben of er het dichtst bij zijn, stel
len wij 4 prijzen beschikbaar en wel:
le PRIJSf 10. -
2e PRIJS7.50
3e PRIJS5.-
4e PRIJSeen boek.
Zijn er vele goede oplossingen, dan beslist het lot.
De advertenties zullen verschijnen in de nummers van Woensdag 27 No
vember, Vrijdag 29 November en Maandag 2 December.
De oplossingen moeten uiterlijk Woejisdag 4 December, des morgens 10 uur
in ons bezit zijn. De winnaars kunnen hun prijs, waarvoor wij bons (geheele
of twee halve) beschikbaar stellen, en die 5 DECEMBER moeten zijn in
gewisseld bij de adverteerders die voor deze prijsvraag hunne advertenties op-
gavén, aan ons kantoor afhalen, zoodra de uitslag in het nummer van Woens
dag 4 December bekend is gemaakt.
De advertenties der betrokken firma's zullen gemerkt worden met „iets
bijzonders". Een ieder kan hieraan meedoen, doch van elk gezin wordt
slechts één oplossing verwacht.
DE DIRECTIE.
Man en vrouw door tram
gedood.
Een machine van de stoomtram Lei
denHeemstede van de Noord-Zuid-
Hollandsche Tramwegmaatschappij die
in de remise te Rijnsburg in herstel
ling was geweest, moest Vrijdagmid
dag naar Hillegom worden overge
bracht
Omstreeks half 6 op den Rijngees-
terstraatweg nabij Duinzicht aangeko
men, zag de machinist op een afstand
van ongeveer 6 M. voor de machine
plotseling van achter de boomen aan
de rechterzijde een man en een vrouw
te voorschijn komen. Hij kon niet ver
hinderen, dat beiden werden aange
reden. De locomotief had een door-
loopende seinbel, die geregeld signa-
18
FEUILLETON
DOOR E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
„Wat inderdaad? Je moet mijn woor
den niet te ernstig opvatten, Gertrude.
Ik bedoelde alleen, dat, voor zoover ik
kan oordeelen, Duitschland het op een
na machtigste volk van de wereld Is.
Maar werkelijk, ik begrijp niet, waar
om wij over politiek praten. Al jaren
geleden verloor ik alle belangstelling
daarin. Weet je, wat ik gisteren ge
daan heb?"
„Vertel het mij", smeekte zij.
„Ik heb naar Cannes geseind om
mijn jacht. Het kan hier morgen zijn".
Zij zag hem een oogenblik strak aan.
Toen kwam er een blosje op haar wan
gen. Zij scheen plotseling zenuwachtig
te worden.
„Ik wou, dat fk, wist, welke de ware
Grant was", mompelde zij.
„Wat bedoel je?"
„De Grant van gisteren of de
Grant van vandaag".
len gaf. De man kwam geheel onder
de locomotief terecht, werd meege
sleurd en was onmiddellijk dood. De
vrouw werd terzijde van den weg ge
smakt en kreeg zeer ernstige vérwon-
dingen, vooral aan het hoofd. Het ble
ken te zijn de 59-jarige bloemkweeker
A. Olsthoorn en zijn 49-jarige vrouw
M. M. Olsthoorn—Kruik. Het echt
paar woonde op denzelfden weg, waar
het ongeluk gebeurde, ongeveer 20 M.
daarvan verwijderd. Het lijk van den
man is naar het lijkenhuisje te Oegst-
geest overgebracht; de vrouw werd,
na voorloopig door dr. Timmerman
verbonden te zijn, naar het academisch
ziekenhuis te Leiden vervoerd, waar
zij kort na aankomst is overleden. Hef
echtpaar laat zes kinderen tusschen
10 en 19 jaar achter.
Kerkbrand.
Donderdagavond omstreeks half elf
HOOFDSTUK VIII.
„Men moet wel heel verdraagzaam
zijn, om het uit te houden met zijn
vrienden", merkte Susan op, toen zij
een uur later naast Grant op een bank
op het tennisveld zat.
„Gisteravond was je verdacht be
leefd jegens een dansmeisje; van mor
gen heb je schandelijk geflirt met die
mooie prinses en daardoor den armen
Arthur tot wanhoop gebracht, en nu
voor het eerst vandaag denk je eenige
minuten aan mij te wijden. Ik begin te
vreezen, meneer Grant Slattery, dat je
een teleurstelling voor mij zult wor
den".
„In geen geval echter op het tennis
veld", verzekerde hij haar. „Jij en ik
zullen de Lancasters geheel verslaan'
„Wij spreken over geheel verschil
lende dingen", verklaarde zij. „Ik
spreek van het leven, en jij van het
tennisspel. Ik geloof wel, dat wij hen
zullen verslaan, als jij je flink houdt
en geen domheden begaat".
„Hoe is het vandaag met je vader?'
vroeg hij ietwat haastig.
„Naar omstandigheden heel goed. Het
moet een vreeselijke schok voor hem
zijn geweest, dien armen ouden man
zoo maar te zien doodvallen".
„Nagra was een groot staatsman",
merkte Grant op. „Een van de laatsten
steeds Wybert-tabletten
meenemen, zoo gauw
hebt U kou gevat, lastig
-zijn de gevolgen.
is brand ontdekt in de Ned. Herv. Kerk
te Vinkenveen. Hoewel de brandweer
onder leiding van de opperbrandmees-
ter en den burgemeester de heer Wou
ters spoedig op het terrein van den
brand aanwezig was, kon niet voorko
men worden dat het gebouw uitbrand
de. Er is groote waterschade aange
richt. In de avonduren was er van half
acht tot half tien een kerkdienst ge
houden. Men vermoed, dat een met
vuur gevulde stoof de oorzaak van
den brand is. Reeds meermalen is de
kerk door brand geteisterd. Voorloo
pig zullen de kerkdiensten in een an
dere lokaliteit worden gehouden.
Proeven met locomotieven.
De Ned. Spoorwegen nemen op uit
gebreide schaal vergelijkende proeven
tot vaststelling van het economisch
rendement van de diverse locomotief
series als trekkracht voor goederen
treinen. De proeven worden genomen
op het baanvak SusterenUtrecht met
volledig belaste goederentreinen. Zij
zijn samengesteld uit zestig 20-ton wa
gens en hebben, inclusief eigen ge
wicht, een belasting van 1800 ton. De
snelheden dezer treinen, normaal 30
a 45 K.M. per uur bedragend, worden
hierbij opgevoerd tot 60 K.M. per uur.
Doodelijk ongeval.
Donderdagmiddag nam de heer Hui
zing te Eibergen zijn 6-jarig dochter
tje van school op de fiets mede naar
huis. Ongelukkigerwijze slipte de fiets
en kwam het dochtertje te vallen, on
der een juist passeerenden zwaar be
laden melkwagen, met het gevolg, dat
een der wielen" over het kind heen
ging. Het kind werd dood opgenomen.
den oorlog, steeds luider volkomen ge
lijkstelling van hun taal met het
Fransch en zij willen ook Vlaanderen-
land geheel onder hun eigen bestuur
hebben. De leuze: „in Vlaanderen
Vlaamsch" moet zoo breed mogelijk
worden vervuld. De regeering Jaspar
heeft bij haar optreden beloofd de
Vlamingen tevreden te stellen en zij
stelde voor de Gentsche hoogeschool
te vervlaamschen. Deze eerste en in
de oogen der Vlamingen onvolledige
poging lokte echter reeds aanstonds
krachtig verzet uit bij de liberalen, die
zich in de bres stellen voor de Franch-
sprekende minderheid in Vlaanderen.
Jaspar deed vorige week bovenmen-
schelijke pogingen om de scherpe mee-
ningsverschillen in zijn kabinet te over
bruggen. Hij is er nog niet in geslaagd
en het uitzicht op succes is allesbe
halve rooskleurig, want de ministers
zelf verhelen niet, dat tenzij er een
wonder gebeurt, het kabinet op -de
Vlaamsche kwestie zal stranden.
Deze week zal in de Kamer de be
slissing vallen. De in Mei gehouden
verkiezingen hebben de liberaal-katho
lieke meerderheid in de Kamer iets
versterkt.
De tegenwoordige Kamer telt 76
katholieken, 70 socialisten, 28 libera
len, 12 Vlaamsche nationalisten en 1
communist, zoodat de regeering be
schikt over 'n meerderheid van 21
stemmen (104 tegen 83), terwijl zij in
de vorige Kamer een meerderheid van
15 stemmen had (101 tegen 86).
Maar ook de versterkte meerderheid
loopt kans door den Vlaamschen storm
wind totaal te worden uiteengeslagen.
Men is er te Brussel' al zóó zeker van.
dat dit kabinet, door zich te binden
aan de oplossing van de Vlaamsche
kwestie, kelderen zal, dat er achter
de politieke schermen gezocht wordt
naar een nieuwe combinatie, als op
volgster van het huidige kabinet, wel
ke zich los zou maken van het thans zoo
veel verdeeldheid brengende vraag
stuk.
Overstroomingen op Sumatra.
Door de zware regens der laatste
dagen is de weg van Medan naar Te-
bing Tinggi op verschillende plaatsen
overstroomd. In den geheelen omtrek
hebben de wegen van de zware regens
te lijden.
De Belgische regeering.
De innerlijke verdeeldheid in 't li
beraal-katholieke Belgische kabinet
over de Vlaamsche kwestie heeft de
regeering aan den rand van den poli»
tieken afgrond gebracht. De Vlamin
gen eischen, vooral sedert het eind van
van de oude school. Kom mee, het is
onze beurt".
Op zijn weg naar de baan hield een
kennis Grant staande. Naast hem be
vond zich graaf Itash soms Sammy
genoemd.
„Slattery, graaf Itash zegt, dat hij
je alleen toevallig heeft ontmoet en
gaarne aan je voorgesteld wil worden,
„Graaf Itash meneer Grant Slat
tery". -*
Grant stak zijn hand uit. De ander
boog en nam ze aan. Hij was een onbe
duidend, nietig figuur, vergeleken bij
de krachtige jonge mannen, door wie
hij omringd was, maar zijn oogen, ach
ter de groote brilleglazen waren bij
zonder scherp en doordringend.
„Het doet mij genoegen u te ont
moeten, meneer Slattery", zeide hij.
„Zou ik u, eer u het tennisveld ver
laat, een paar minuten kunnen spre
ken?"
„Met genoegen", stemde Grant toe,
„Wij zullen hier slechts een paar par
tijen spelen. Daarna ben ik tot uw
dienst".
„U is heel vriendelijk, meneer".
„Wie is je kleine vriend, Grant?"
vroeg de jonge Lancaster nieuwsgie
rig. „Het is het mannetje, dat wij gis
teravond in de Carlton zagen, niet
waar?"
„De vent zelf", antwoordde. Grant.
De stomme e.
Een Ned. Herv. predikant schrijft
aan de „N. R. Crt.":
Het is wel eigenaardig gesteld met
de stomme e; zij is stom en behoort
als zoodanig geen klank of geluid te
geven. Maar nu is het zoo, dat naar
het gevoelen van een belangrijk (kwan
titatief genomen) deel van onze va-
derlandsche protestantsche christen
heid, zij juist spreken moet. Men mag
niet zeggen „Heer", maar het moet
wezen: „Heere". Zoo eischt het,meent
men, de eerbied aan het Opperwezen
verschuldigd. „Heer", dat is te kortaf,
te afgebeten, te abrupt. En aangezien
het zoo staat voor veler besef, is hef
ook geenszins te verwonderen, dat de
mate van iemands zuiverheid mede
wordt beoordeeld naar het al of niet
gebruiken van de stomme e. De do
„Hij luistert naar den naam Itash. Ik
'meen te hebben gehoord, dat hij be
hoort tot het Japansche Gezantschap
te Berlijn en hier als secretaris van
hun sectie fungeert. Een eigenaardig
uitziend ventje, nietwaar?"
„Ik kon maar niet bedenken, waar
ik hem eerder had gezien", merkte
Lancaster op.
„Nu herinner ik het mij; ik placht
hem te zien rijden met Baron Naga.
Hij ziet er akelig uit, hé?"
„Ik denk, dat de arme jongen ge
schokt is door den dood van zijn chef",
merkte Susan op. „Wat wilde hij,
Grant?"
„Hij wilde mij spreken", was het on
verschillige antwoord. „Hij zal wach
ten, tot ons spel uit is".
„Je zult wel een deel van je ver
diende loon krijgen", lachte Susan.
„Gisteravond heb je hem van zijn dan
seres beroofd en vanmorgen heb je
Arthur's lunch bedorven. Waarom
houd je er zelf geen meisje op na?"
„Ik zal mijn best doen", beloofde
Grant nederig. „Ik vrees, dat ik niet
hoog sta aangeschreven bij je sekse".
„Dat is je eigen schuld", hield Su
san vol. „Een welopgevoed meisje
houdt altijd van een man, die zich
goed gedraagt. Zet nu het net op, en
denk er aan, dat er iets mee valt te
verdienen. Begin 1"
minee, die „gehoord" wordt door af
gevaardigden uit een goed-orthodoxe
gemeente, wordt niet voor vol aange
zien, wanneer hij het vereischt accent
aan de stomme e verwaarloost. Dan
luidt het rapport der „hoorders" on
voorwaardelijk ongunstig. Een man,
die zoo oneerbiedig staat tegenover
den Heere", kan niet ernstig genomen
worden.
Hoe scherp wel wordt toegeluisterd,
moge blijken uit het volgende: Een
Hervormd predikant van ethische rich
ting was zeer tegen den zin van een
overigens gematigd gereformeerd lid
van den kerkeraad in zekere stadsge
meente beroepen en had dit beroep
aangenomen. Niet zonder het noodige
vooroordeel ging het lid kerkwaarts,
toen de intreedag daar was. Maar hef
viel mee. De nieuwe predikant had
een klein spraakgebrek: hij kon met
de letter r maar niet naar behooren
overweg en sprak haar wat dik en
slap uit. Dat kwam ten goede aan de
stomme e, die weliswaar niet werd
uitgesproken, maar foch niet dermate
genegeerd, dat het geoefend oor van
het gereformeerde kerkeraadslid er al
te zeer aanstoot aan kon nemen. „Hij
zegt niet zoo erg Heer als dominee
die en die" prees hij na afloop van de
plechtigheid den nieuwen leeraar te
genover een geestverwanten broeder,
die er voldaan mee instemde; immers,
hem was het ook niet ontgaan.
Weldadigheids-bazaars.
Mr. J. Everts, secretaris van den
Amsterdamschen Armenraad, schrijft
in het „Tïjdschr. v. Armwezen" van
dezer:
„Onlangs kwam een vertegenwoordi
ger van een zaak in chocolade- en
suikerwerken mij zijn nood klagen:Hij
werd overstroomd door verzoeken van
liefdadigheids-instellingen om vooreen
feestavondje, een bazaar of een verlo
ting een voorraad van zijn producten
gratis af te staan en hij was men
begrijpt het reeds niet van zins lan
ger aan deze verzoeken te voldoen.
Zijn verontwaardiging vond zijn oor
sprong in de eerste plaats in het groo
te aantal van deze verzoeken, maar
daarnaast ook in den toon, waarop
deze verzoeken veelal gesteld wer
den. Een vereeniging b.v., die uitslui
tend voor kinderen van een bepaal
den godsdienst werkt, schreef een
briefje in bevelstijl en antwoordde op
de tegenwerping, dat men zich wilde
beperken tot instellingen voor alle ge
zindten, -dat de firma toch ook wel
haar klanten onder personen van deze
gezindte zou hebben, welke opmer
king werd gevolgd door de zinspeling,
dat de clandizie van deze zijde ten
gevolge van deze weigering wel een3
zou kunnen verminderen.
Ik acht de klacht van dezen fabri
kant geenszins ongegrond. Of instellin
gen al dan niet op deze wijze een be-
De tennisbanen leverden een vroo-
lijk tooneel op, later in den namiddag.
Er waren de gewone menigte Engel-
schen en Franschen, de vrouwen bijna
allen in het wit, de mannen, vooral de
vreemdelingen, met een beetje meer
verscheidenheid in hun kleeding. De
zon scheen en iedereen leek wel op
gewekt door de lucht, de schoonheid
der glinsterende blauwe zee beneden
en de bergen daarachter. Er waren
ook vele met meer zorg gekleede toe
schouwers, vele veelkleurige parasols
wapperden en den geheelen tijd ging
het vroolijke geluid van luchtige ge
sprekken in allerlei talen ongestoord
door. Met een kenschetsend geduld
zat graaf Itash soms Sammy ge
noemd op zijn eenzame bank te
wachten een plechtig, haast mon
sterlijk figuur op de grenzen der vroo-
lijkheid. Na het einde van hun spel
begaf Grant zich, na de gelukwenschen
van zijn partner te hebben ontvangen,
naar hem toe en nam naast hem plaats.
„Wat wenscht u mij te zeggen, graaf
Itash?" vroeg hij.
„Ik vraag u om verschooning, maar
ik verkeer in een moeilijkheid", zeide
de jonge man ernstig. „Ze betreft een
dame, met wie u gisteravond praatte".
(Wordt vervolgd).