DIPLOMATEN
I
I
GOESGHE COURANT
BIJVOEGSEL
•Koe 't niet moet.
Medische Rubriek.
Voor de VrouW
Complete Cassettes
V i VAN DB
VAN VRIJDAG 18 OCTOBER 1929.
De knoop was doorgekapt. Er zou
een radio komen.
Op 'n middag zijn de Hiee? en mevrouw
X er op uit gegaan, om 'ns te kijken.
De étalages van verscheidene radio
handelaren waren bezichtigd en bij twee
winkels waren zij zelfs naar binnen ge
gaan, maar bij beiden hadden zij gezegd
er eens over te zullen denken.
Mevrouw had van 'n vriendin gehoord,
dat bij de firma Y. Co. toch zoo'n
mooi toestel voor het raam stond en
alvorens te besluiten, wilde ze toch eerst
dat apparaat wel eens zien, maar na
tuurlijk kon je dan onderweg ook wel
eens kijken in de winkels, waar je lan'gs
kwam.
Gearriveerd bij Y. Co. zijn ^e
dii'ect naar binnen gegaan en vroeg
Me vrouw heel gedecideerd naar een ont
vangtoestel in mahoniehouten kast met
OQiomandel lijst en deurknopjes.
Toen ontspon zich het volgend ge
sprek
De handelaar: „Zeker Mevrouw^ ik
zal 't u even laten zienn. Kijkt u eens,
,t kastje heeft twee deurtjes en als u
t toestel heeft afgestemd, kunt u die
deurtjes dicht doen en dain dan ziet men
eigenlijk heeJemaai niet dat 't 'n radio
is. Allies is ingebouwd, 14 Heen de luid
spreker niet, dus dien kunt u zetten,
waar u wilt. En als ik u mag raden,
neemt u er dan dtefzein luidspreker bij
het is 't mooiste model, dat ik in huis
heb cn zooals u ziet ook in mahonie
kast, dus dat komt gped bij elkaar. Wij
garandeeren zoowel van het toestel en
van den luidspreker, dat het hout krimp-
vrij is en dat de lijm niet los laat, want
de plakjes zijn gezwaluwstaart."
Mevrouw X.: „En wat kost nu z*)in
toestel?"
Handelaar: Tweehonderdvijftig gulden,
zonder luidspreker. Als u dien mahonie
houten luidspreker neemt, kost u allej
bij driehonderdvijfenzevemtig".
Heer X.; „We zouden het eerst we.
even willen hoorem."
Handelaar„Natuurlijk meneer, ik zal
't even voor u aanzettein."
Alle drie luisteren ze dan een paar
minuten haar Hilversum en naar Daventry
tot meneer vraiagjt, hoeveel stations hij
ermede kan krijgen.
Handelaar: „Wij garandeeren u ten
minste 40 stations op luidspreker."'
Heer X.: „Je kunt toch nog yOcht
hooren, dat 't radio is."
Handelaar-, „Moet u niet zeggen me
neer; de weergave is prachtig, u hoorde
toch- hoe helder de stem doorkomt en
hoe duidelijk de viool was".
Heer X.; „Nou, 't lijkt me een beetje
scherp".
Mevrouw X.„Ik vind 't veel mooier
dan diat toestel bij tante. Dat klinkt dik
wijls zoo schor 'Cn 't lijkt wel, of iedereen
door z'n neus praat".
Heer X.„Tja, daar heb je wei gelijk
in, maar eh
Mevrouw X.; „Ach man, nou moet
je niet zoo lastig zijn, ik vind dit een
prachtig toestel en het komt keurig bij
ons dressoir." I
Heer X.„Nou, dan moeten we 't maar
nemen."
Handelaar; „Morgen hebt u muziek
meneer, zegt u maar hoe laat morgen
ochtend de antenne gemaakt kan worden."
Toen het apparaat een week in huis
FEUILLETON
DOOR E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Geautoriseerde vertaling van
M. HELLEMA.
„Ik kan niet langer praten", besloot
zij, zich van hem afwendend. „Dat
gulzige volkje eet al de lekkere koek
jes op. Ieder heeft nu al meer dan
zijn deel gehad. Je bent een akelig
heid, Arthur!"
„Wie is dat?" vroeg Gertrude zacht.
„Ik vind haar volstrekt niet aardig.
Ik had gewild, dat wij samten dineer
den".
„Ik weet niet, of ik ook een veront
schuldiging behoor te maken", merk
te hij op, „dat ik de Amerikaansche
gewoonte van voorstellen heb verlo
ren. Haar naam is Susan Yeovil. Zij
is heel bekoorlijk en zeer gezien. Haar
troepje brengt hier alles in beweging".
„Is zij misschien de dochter van den
Engelschen Eersten Minister?" vroeg
Gertrude haastig.
Grant knikte.
„Lord Yeovil is hier voor het Inter
nationale Congres", a.ntwoordde hij.
was, waren reeds vele kennissen geweest,
om de nieuwe aanwinst van den huize
X. te bewonderen en unaniem waren die
t erover eens geweest, dat 't prachtig
was en snoezig en fijn en dat je haast
niet kon zien, dat 't 'n radio was.
De heer en mevrouw X. waren idaln ook
wat trotsch op hun mooie toestel, tot op
n goeden of liever kwaden dag Leef
Henri kwam. Die vond het kastje ook
mooi, maar beweerde, dat het eigenlijke
toestel niet deugde.
Meneer X. zou dan wel eetns willen
weten, waarom niet en mevrouw meende,
dat ook niet iedereen versland van muziek
kon hebben, een opmerking, welke neef
negeerde, zeggende, de ondeugdelijkheid
onmiddellijk te zullen bewijzen.
Juist speelde het omroeporkest van
Hilversum de Arlésienne-suite. Neef Hen
ri beweerde slechts ongeveer de helft
te hooren van hetgeen uitgezonden werd.
„Hoedat?" wilde mevrouw en meneer
tegelijk weten.
„De contrabas hoor je heelemaal niet,
de pauken klinkt als 'n korte, droge tik,
de laagtonige instrumenten klinken naar
verhouding veel te zwak; ze dragen de
muziek niet en wat je ervan hoort, is
minstens een volle octaaf te hoog", sprak
Henri.
„Nou", snibbigde mevrouw X., je zit
hier ook niet in een concertzaal, 't Is
radio en ik vind het al een wonder, dat
ze 't zoo hebben kunnen uitvinden. Als
radio zoo mooi was, dat je alles precies
kunt hooren, dan zou 't eigenlijk geen
radio meer zijn en zooiets heb ik toch
nooit gehoord. Dat bestaat niet ein je
mag al blij zijn, dat 't zoo mooi is, als
wij het hebben. Jij hebt niet eens een
radio".
„Toch wel", sprak Henri, „ik heb er
net van de week een gekocht en dat geeft
de muziek in de natuurlijke sterktever
houdingen weer en zon ler dat d-' klanken
in elkaar vloeien. Je moet maar eens
komen luisteren".
Enkele dagen later kon men in hde
krant een advertentie lezen, dat wegens
omstandigheden hij den heer X. een radio
toestel te koop- was, zoo goed als nieuw
in prachtige kast met alle toobehoorai
voor halven prijs.
Thans heeft de familie X. een toestel,
zooals neef Henri er een heeft. De
weergave ervan omvat een toonbereik vun
ruim 7V2 octaaf, zoodat alle tonen, dus
ook de lage, prachtig en in natuurlijke
sterkteverhouding, doorkomen. De hande
laar garandeerde een frequentiebereili van
50 tot 8000 Hertz, maar ook zonder die
garantie is de familie het erover eens,
dat dit toA heel wat anders is dan dat
vorige, waarbij je alleen maar de hoog-
en de middeltonen hoorde, dus eigenlijk
maas" een gpdeelte van hetgeen wordt
uitgezonden.
Vol en melodieus is de weergave van
het nieuwe apparaat, dat er wèl uitziet
als een radiotoestel, maar, zooals meneer
X. zegt, je piano camoufleer je 'toch
ook niet, al is het een muziekinstrument
en eigenlijk mag gerust iedereen zien,
dat ,t een radiotoestel is, anders gyloovein
ze 't misschien nietI i
Middel tegen insectenbeet.
Tegen muggen-, bijensteek en dergelijke
beveelt „Mo'eschot" een gemakkelijk mid
del aan.
Het is het tegenwoordig in de genees
kunde veel gebruikte middel, dat den naam
draagt van idhtyol. Het is een onaange
naam riekende, olieachtige zelfstandigheid,
die door droge distillatie uit sleenkool-
achtigp stoffen wordt bereid. Ottinger heeft
dit middel in talrijke 'gevallen vain steken
,Zïj hebben een villa te Cap Martin".
„Waarom wenscht hij je te spreken?"
„Ik dacht, dat je dat had kunnen
begrijpen uit hetgeen Lady Susan zei-
de", merkte hij op. „Wij lossen teza
men de bridgeproblemen van The
Field op. Sommige zijn heel interes
sant".
,Je bent eenvoudig afschuwelijk",
verklaarde zij ongeduldig.
Het was het vroegere pruilmondje,
dat hij zich zoo goed herinnerde, en
een oogenblikkelijke teederheid over
viel hem. Hij bedwong dat gevoel
echter.
„Wat kom jij hier eigenlijk alleen
doen in Monte Carlo, Gertrude?"
vroeg hij, haar den bal terugkaatsend.
Zij nam een courantenuitknipsel uit
een dun gouden vïsiteboekje en over
handigde het hem. Het bevatte een
lijst van de bezoekers der verschil
lende hotels aan de Riviera, zijn eigen
naam daaronder onderstreept. Hij
nam het stukje papier uit haar hand
en bekeek het lang en ernstig. Toen
gaf hij het haar zwijgend terug.
,Daf is de reden van mijn komst",
bekende zij. „Het is misschien een
even dwaze opwelling als die, welke
mij drie jaar en twee maanden gele
den geheel van mij zelf bracht en een
vreeselijke vrouw van mij maakte. Doch
ze kwam en ik bez;week er voor. En
HP, den eersten avojnd dat ik hier ben,
Te Rotterdam heeft de begrafenis plaats gehad van hef tienjarig meisje, dat tengevolge van misdaad
om het leven is gekomen. Duizenden hadden zich langs de wegen opgesteld om het meisje de laatste groef
te brengen. De lijkstoet op weg naar de begraafplaats. 1 j
door vliegen, muggen, bijen en (wespen
toegepast en' daardoor snel ontstelcings-
schijnselen zien verdwijnen. Binnen cnke'e
minuten waren branden, jeuken en pijn
niet meer waar te nemen. De toepassing
is zeer eenvoudig. Het snelst en zekerst
werkt de ichlyol in zuiveren toestand,
door met een penseel een laagje van een
millimeter dikte op de gestoken plek te
strijken. Doch het laat zich ook in den
vorm van zalf gebruiken, n.l. vermengd
met gelijke hoeveelheden vaseline of lanol-
line. Ook heeft men een 10 'procents
ichtyol-p'eister, waarvan men een stukje
op de aangedane plek legt; dit laatste is
slechts in lichte gevallen werkzaam.
Of het middel werkelijk hut doet?
Men kan het gemakkelijk beproeven.
We wenschen echter dein lezer ten
slotte op het hart te drukken, om, voor
het geval dit of een ander middel «liet
helpt, doch waarbij integendeel de ont
steking blijft bestaan en zelfs toeneemt,
nooit op eigen hand te blijven voortpiro-
beeren, dodh liever spoedig geneeskun
dige hulp in te roepon. De mogelijkheid
toch, dat in zulke gevallen, de wond door
ziekteveroorzakende stoffen is verontrei-
digid, is immers, zooals wij meer zagen,
niet buitengesloten, en dan is alteein hulp
mogelijk door een geneesheer.
Gebreid kinder-onderjurkje.
Een aardig kkider-omderjurkje wordt
op 2 lange, stalen of alluminium pennen
gebreid met zachte, soepele wol. De dikte
van pennen en wol kan men zelf kiezen.
Het jurkje wordt gebreid in 3 deelen.
t.w. het lijfje en het "rokje aan een en
de 2 schoudertjes. Later worden deze
deelen verbonden.
Men neemt eerst zorgvuldig de maten,
t.w. Ie den omtrek (wijdte) van het lijfje,
gemeten onder de oksels door; 2e de
lengte van het Lijfje tot de heupen; 3e.
lengte van het rokje; 4e. de lengte
en breedte van de schoudertjes.
Begin aan dein bovenkant van het lijfje
en zet zooveel steken op., dat .ze het
aantal c.M. vormen van. den omtrek van
het lijfje, onder de okse's door gemeten.
Brei dan met gewone rechte steken c'n
dineer je met anderen. Je neemt wer
kelijk een uitnoodiging aan van die
zeer vrijpostige jonge dames, terwijl
je naast mij zit."
Hij glimlachte onverstoorbaar. Zijn
opwelling van teerderheid was voor
bij. Hij wist nu, waarom zij gekomen
was, en die wetenschap gaf hem een
voordeel. Zij had er zelfs geen ver
moeden van, dat zij zich had verraden.
„Ik heb je reeds gezegd, dat ik mijn
verwaandheid had verloren", zeide hij,
,en ik zal je woorden niet letterlijk
opvatten. Het is niet bijzonder onaan
genaam, zie je, in Februari Berlijn
voor Monte Carlo te verlaten".
,Er zijn nog andere plaatsen aan de
Riviera", herinnerde zij hem. „Wij heb
ben een villa te Cannes en een groot
aantal vrienden daar. Laat mij het erg
ste hooren, Grant. Wat denk je mor
gen te doen?"
.Morgen ben ik geheel tot je dienst",
antwoordde hij, „behalve wat tennis
in den namiddag. Wij moeten tezamen
lunchen".
Zij zuchtte tevreden.
„Je wilt dus toch niet heelemaal
akelig jegens mij zijn?"
„Dat zou ik niet lang 'kunnen vol
houden", verzekerde hij haar. „Ik
vrees echter, dat ik mij blootstel aan
een groot gevaar".
Weer de glimlach en daarmee
een sleek in zijn hart. Hij was een
lap tot gp de vereischte lengte van het
lijfje hebt bereikt. I
Hierop wordt het rokje gebreid. Zet,
om de wijdte van het rokje te verkrijjgen,
om de 3 steken 1 sleek bij op. Brei
over dit aantal steken tot het rokje laing
gjenoeg is. Kant dan af.
Vouw vervolgens de zijkanten naar
elkander tot het midden, toe en naai dan
het rokje dicht, desgpwenscht ook een
eindje van het lijfje. De rest vormt het
split. Zet hieraan knoopjes en haak of
festonneer aan de tegjenover liggende zijde
lusjes.
Brei vervolgens de schoudertjes en
naai die op de juiste hoogte. Omhaak
ten slotte het halsje, de armig|atbein en
den onderkant van het rokje met een
ploot: 5 lossen, 1 vaste in eiken steek.
bh mmmm o n
Wat de wenschen ook zijn
van een huisvrouw
In de eerste plaats
een goed gedekte tafel 1
Geef haar Dubé Tafel
zilver
(incl. roestvrije messen) vanaf
f112,-.
25 JAAR GARANTIE.
Betaling in gedeelten (ook in
Indië).. Vraagt prijscourant en
betalingscondities.
N.V. DUBÉ TAFELZILVERFA-
BUIEKEN - SCHIEKADE 190
ROTTERDAM.
Overal vertegenwoordigd.
DUBÉ BON. Verzoeke geheel
onverplicht toezending van:
Geïllustreerde prijscourant.
Zichtzending.
Betalingscondities.
Naam
Adres
Woonplaats
Doorhalen wat niet gewenscht
wordt.
man met het instinct van trouw.
„Dat gevaar loop ik misschien zelf",
fluisterde zij.
HOOFDSTUK II.
Weldra stonden Grant en zijn ge
zellin op en begaven zich naar de
speelzalen, die nu gevuld waren met
een zeer gemengd publiek, mannen en
vrouwen van elke nationaliteit, die
alle mogelijke talen spraken en al
leen van ras verschilden, maar toch
op elkaar geleken. de vrouwen door
de hulp van de groote modemaaksters
der wereld, de mannen door de onge
schreven wetten van Savïlle Row. De
plaats, waar zij zich bevonden, was
gunstig voor een algemeene beschou
wing en zij bleven een paar oogen-
blikken toekijken. Zij zelf trokken ook
eenïgszins de aandacht. Gertrude was
na het laatste seizoen, dat ze half te
Londen, half te Parijs had doorge
bracht, erkend als een schoonheid van
bijna Europeesche vermaardheid. Haar
geleider Meneer Grant P. Slattery
was de naam op zijn visitekaartjes
had ook bekenden in bijna alle hoofd
steden der wereld. In zekeren zin
paste hij goed bij de vrouw, naast wie
hij stond, een lange, knappe Ameri
kaan een beetje slanker dan het gewone
type, eenïgszins ouder lijkende dan
zijn dertig jaar, misschien tengevolge
Het menu van de week.
MaandagKalfslapjes, savoyekool,
aardappelengyiesmeelpap.
Dinsdag: Gehakt, spruitjes, aardappe
len; rijst met appelmoes.
WoensdagRunderrolletjes, andijvie,
aardappelpureepannekoekjes.
Donderdag: Varkenscarbonaden, bjelen,
aardappelen; maizenavla.
Vrijdag; Gestoofde kabeljouw, wortel
tjes, aardappelen; karnemelk met gort.
Zaterdag: Blinde vinken, gestoofde
tomaten, aardappelen; gekookte lamsbout
met verschillende groenten en mosterdsaus;
roomrijst met abrikozen.
Recepten.
Geperst kaliWeescb. BemoodigJ: 250
gram dunne kalfslappen, 250 gram var
kensgehakt, wat zout, peper, nootmuskaat
en gestampte laurierbladen.
Bereiding; Schik in een rechthoekig
vormpje (bijv. een biscuitblik) laag- om
laag het met de kruiden en het zout aan
gemaakte gehakt en de met peper en zout
ingewreven lapjes, zóó, dat het onderste
en het bovenste laagje uit gehakt bestaat.
Zet het vormpje in een (matig warmien
oven gedurende anderhalf uur. Beschut
den bovenkant met een stukje bebotord
papier.
Neem het blik uit den oven, log op
het vleesch een plankje en bezwaar dit
met een of ander voorwesp. Laat het
vleesch een nacht zoo staan en schud
het vervolgens uit den vorm. Met een zeer
scheip mes wordt het in dunne plakjes
gesneden.
Blinde vinken. Beraoodigid: 300 gram
duninc kalfslapjes, 100 gram varketisge-
gehakt, een snéedje oud wittebrood, wat
peper, zout, nootmuskaat, ongeveer 75
gram boter en een fialven citroen.
Bereiding: Maak het gehakt aan met
het geweekte brood, bet .zout ten de
kruiden.
Wasch de labjes, wrijf ze in met wat
peper en zout, bedek ze met een dun
laagje gehakt aan één kant en rol ze op,
zoodat het gehakt naar binnen valt. Bind
de rolletjes met een draad garen (on
gekleurd) dicht. Braad ze in een gesloten
ijzeren potje in de heete boter 'mooi
bruin en gaar, voeg er onder het braden
nu en dan een scheutje water bij en keer
de rolletjes telkens om; druppel er ook
wat citroensap over en gebruik de rest
van zijn ervaring en de kalme zeker
heid, verkregen in zijn korte, maar
roemrijke loopbaan in drie der voor
naamste hoofdsteden.
„Mijn aangenomen vaderland is hiet
weer in de minderheid", merkte Ger
trude op.
„Je landslieden interesseeren mij
meer dan andere menschen hier", be
kende Grant. „Het is, alsof het type
van het volk geheel is veranderd".
„Spreek wat duidelijker, als je
blieft", verzocht zij.
„Dan moet ik ronduit spreken",
waarschuwde hij haar.
„Zoo openhartig als je wilt. Ik ver
dedig het volk van mijn echtgenoot
niet. Ik houd van sommigen en heb
een hekel aan anderen van hen".
„Nu dan", ging hij voort, „mij dunkt,
dat de vrouwen niet langer slordig
en blozend en pronkerig zijn, de man
nen zich niet langer met de ellebogen
een weg banen en pochen. Op de een
of andere wijze hebben de vrouwen
geleerd zich te kleeden en de man
nen hebben manieren gekregen. Zij
gelijken niets meer op de reizende
Duifschers van laten wij zeggen der
tig jaar geleden even vóór den oor
log".
„Zij hebben geleerd zich aan te
passen", merkte zij cinisch op.
(Wordt vervolgd).
