TIN. STER-TABAK IV ilö. i 16 T Jaargang. DRIE WEKEN VAN 3 LIEFDE. Vrijdag 27 September 1929 Bij dit nummer be hoort een bijvoegsel. De sprekende film. City Magazijn ProvincienieuWs Ceéffrock ge net ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2, buiten Goes f2, Verschijnt: Maandag-,Woensdag en Vrijdagavond. Afzonderlijke nummers 5 cent. GOESCHE m COURANT UitgaveNaamlooz* Vennootschap Goesche Crarani Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct per regel. Advertentiën woeden aangenomen tot 12 uur voorna. Als de Amerikanen zich met enthou siasme op een of andere nieuwigheid werpen, kan men er verzekerd van zijn dat het voorwerp der Amerikaan- sche belangstelling ook interessante aspecten voor den meer bezadigden, meer critisch aangelegden en niet zoo kinderlijk-gretig toehappenden bewo ner van „dat goede oude Europa" vertoont. De geschiedenis heeft zulks in het laatste decennium reeds her haaldelijk aangetoond, en mede daar om verbeidden we met eenig ongeduld de kennismaking met de jongste aan leiding tot een algeheel enthousiasme over alle Yankee-linies: de sprekende film, aan den overkant van den groo- ten vijver in tegenstelling met de „mo vies"de „talkies" geheeten. Eeni- ge keeren ontsnapte de begeerde ken nismaking ons in het buitenland door onvoorziene omstandigheden juist op het laatste nippertje, en het geschied de zelfs dat we eerst in de eigen om geving een sprekende film moesten zien opnemen, nog voordat de resulta ten van soortgelijke opnamen aan een begrijpelijke en hierboven nader toe gelichte interesse tegemoet waren ge komen. Eerst dezer dagen waren we in de gelegenheid de vertooning van een sprekende film bij te wonen, n.1. in de residentie van waar de, met behulp van licht en geluid opgevoerde rol prent,: „The singing fool", verschil lenden onzer lezers per advertentie in de groote bladen wel bereikt zal hebben. De sprekende film is niet alleen nog zoo nieuw dat zij tot nu toe niet tot onze provincie doordrong, maar zij is tevens voorbestemd om in de toe komst in de samenleving een belang rijke taak te vervullen. Deze twee factoren lijken ons uitstekende motie ven om de nieuwste vinding in de cine matografie thans hier bij onze lezers te jntroduceeren. Beginnen we over de technische sa menstelling van de geluidsfilm. Ve len is het wellicht reeds bekend dat basis van een geluidsfilm, evenals die van een gewone film, gevormd wordt door de filmband, verdeeld in kleine rechthoekige vakken. De band van de sprekende film bevat behalve het fo tografische beeld een smal strookje, STEEDS EEN FIJN SORTIMENT. 47 FEUILLETON Naar het Engelsch van ELINOR GLYN. Een oogenblik sloot Paul zijne oogen en weer was het hem of hij een koor van engelenstemmen hoorde zingen. Toen keek hij weer naar het kleine lokje en raakte het aan met zijn wijs vinger. De vreemdste emotie, die hij ooit gekend had, trilde door zijn we zen eene geconcentreerde sensatie van wat hij gevoeld had, als zijne dame van hun hoop gesproken had; een wilde, trillende, lichamelijke schok. Dat lieve kleine krulletje! Het tastbare bewijs van het bestaan van zijn zoontje. Hij bracht het met den grootsten eerbied aan zijn lippen, en zijne oogen werden door vreugdetra nen beneveld. O, het was alles te won derbaarlijk de gedachte was te god delijk! De vrucht hunner groote lief de dit kind van'hem en haar. Van hem en haar! Ja, hun hoop had hen niet bedrogen. Het was waar! Het was waar! Toen verhief zijn geest zich in vu rige aanbidding tot zijne gebiedster. Zijne godin en koningin de groote waarop na de ontwikkeling, een ontel baar aantal horizontale streepjes voor komen. Deze streepjes zijn het, door een vernuftig toestel, in licht omge zette geluid. Wordt de film in de bios coop vertoond, dan worden de streep jes weer, via een ingewikkeld appa raat veranderd in geluiden, die cor- respondeeren op het daarbij behoo- rende beeld, dat op het witte doek geprojecteerd wordt. Terwijl op hef doek de beelden elkaar opvolgen, vol gen de geluiden elkaar eveneens op; ze worden gedistribueerd en versterkt met een behulp van een luidspreker (opgesteld achter het filmdoek), ten gevolge waarvan ze door de in de zaal ziftenden kunnen worden waargeno men als woorden of klanken, die uit groeien tot gesprekken of muzikale eenheden. Dit in het kort, en in populairen trant over het ontstaan van de spre kende film en over haar weergave. Belangrijker dan dit gedeelte is voor den leek de artistieke zijde van de sprekende film. Voordat men naar de eerste vertooning gaat is men geneigd zich af te vragen„Hoe zou ie 't doen?" En dan moet na de vertooning het antwoord luiden: ,,'t Is me niet mee-, maar ook niet tegengevallen", de tal kie is als nieuwe uiting geweldig in teressant, maar ze is erg nieuw, en nog absoluut niet waar ze wezen moet". De film, die wij zagen en hoorden, de zingende dwaas, werd ingeleid als een zwijgende film. Toen dit geschied was rolden de beelden verder zwij gend over het doek, doch ze werden begeleid door gefilmde muziek. Deze klonk alsof men een niet al te slechte gramofoon hoorde spelen. Eenigen tijd later hoorden we de eerste ge sprekken fusschen de menschen, die op het filmdoek geprojecteerd waren. Dit deed wel zeer zonderling aan, om dat men ook den indruk kreeg dat uit de bewegende monden inderdaad klan ken kwamen. De stemmen waren niet altijd duidelijk, soms als die van voor de radio sprekenden, gedurende een onrustig oogenblik. Meermalen was het niet mogelijk het Amerikaansch te volgen, aan welk bezwaar evenwel te gemoet was gekomen door, in kleine letters, naast het beeldvlak den korten inhoud van het gesprokene in hef Hol- landsch te geven. Zeer goed kwam daarentegen het zingen van de hoofd figuur tot zijn recht. De samenstellers van de film moeten dit geweten heb ben want het scenario was om dezen zanger opgebouwd en herhaaldelijk gaf het hem aanleiding tot den zang. Als de personen spraken, werden hun ge sprekken aldoor ondersteund door zeer veer van het uurwerk zijns levens de opperste en absolute heerscheres over zijn hart en ziel. Nooit had hij hartstochtelijker naar haar verlangd, noch haar meer liefgehad dan op de zen dag. Hij kuste hare woorden tel kens en telkens weer, met innige toe wijding. Maar hoe maakte zij het en waar bevond zij zich? Was zij ge zond? Was zij ziek? Had zij gele den? O, kon hij toch maar tot haar snellen! Meer dan ooit besefte hij het vreeselijke van den afgrond, die hen scheidde. Het was zijn recht vol gens alle wetten der natuur, nu aan hare zijde te zijn. Maar zij was gezond zij moest gezond zijn, anders had zij het wel gezegd en stellig zou hij haar spoedig weerzien. Zij waren als een stem uit den he mel, hare weinige woorden, het onmo gelijke overbruggend hem meer dan ooit doordringend van het besef en de zekerheid, dat zij daar was, dat hij haar mocht liefhebben en eens naar haar toegaan. Het lot zou niet zoo on rechtvaardig kunnen zijn, hem te schei den van de moeder van zijn kind. En hij dat visioen overmeesterde Paul een gevoel van hemelsche ver rukking; hij kon niet thuis blijven, hij moest naar huiten onder Gods vrijen hemel, om zijne gedachten den vrijen loop te laten. De heerlijkste voorstellingen doemden op voor zijn zachte muziek, in het filmstudio, tege lijk met de handeling van het drama, op de film vastgelegd. We stellen ons voor dat de lezer uit het bovenstaande eenigen indruk kan krijgen van de wijze waarop een sprekende film „ten tooneele" wordt gebracht. Als artistieke proefneming achten we de „talkie" zeer interessant, als ar tistieke daad van nog vrijwel geen be- teekenis. Vermoedelijk komt dit om dat de sprekende film thans nog een vervolg is van de zwijgende, zooals de vliegtuigmotor in den beginne een ver volg was van den automobiel-motor. Het eerste kunstzinnige succes zal dan pas komen, indien de sprekende film een eigen terrein heeft gevonden en indien haar de voorwaarden zijn be deeld, die niet de voorwaarden van een zwijgende film kunnen zijn. Daar heeft men b.v. op het doek het menschelijke beeld in een plat vlak. Een plat vlak, dat spreekt is allerzotst en zeer onnatuurlijk, en daarom zal men op den duur de perspectief op de een of andere wijze een rol is de cinematografie moeten laten spelen. Ook zal men het scenario van de spre kende film niet zoo erg lang meer op dat voor de gewone films kunnen af stemmen. We beseffen zeer goed dat de „tal kie" nog maar in de kinderschoenen staat, dat „op den duur alles terecht komt", dat we over eenige jaren van een sprekende film waarlijk zullen kunnen genieten, en dat in de toe komst de zwijgende film vrijwel tof het verleden zal behooren. Genoten van de eerste kennismaking hebben we nog niet. We hebben haar, tengevolge van de vele onvolkomen heden, welke het voorwerp der kennis making aankleven, nog slechts interes sant kunnen vinden. Maar.... dat is al veel. Hef feit dat in Amerika de „talkie" intusschen niet meer bezocht wordt, zooals men een proefneming bezoekt, maar al werkelijk als een kunstzinnige ontspanning, doet ons met eenige re serve staan, tegenover al te optimis tische verwachtingen inzake de spre kende film als „kunst". De verkoop van fruit. Men schrijft ons: De groote hoeveelheid fruit en de lage prijzen, die gemaakt worden, doen vele fruitkweekers gevoelen, dat an' dere wegen moeten worden ingeslagen om een beteren afzet te krijgen en daardoor betere prijzen te bedingen. Zooals dit jaar gebeurt, dat men verschillende soorten najaarsgoed aan de hoornen laat hangen omdat trek' ken toch maar verlies oplevert, Is toch geen goede toestand. Het eenige, dat oplossing geven kan is een collectief samenwerken van geestesoog: zeker, de lente brak door de ijskorst om zijn hart evenals het kleine, gele crocusje aan zijn voeten door de harde aardkorst; stellig, stel lig zou zijn levenszon weer beginnen te schijnen en hij zou haar weerzien. Hij liep met groote schreden verder; Pike galoppeerde naast hem voort, vooruit rennend en weer terug snel lend, en scheen de innerlijke vreugde zijns meesters te begrijpen en te deelen. Paul bemerkte nauwelijks waar hij liep; zijne gedachten beheerschten hem zoo, dat hij er niet eens aan dacht zijn geliefkoosden weg te volgen, naar het bosch op den heuvel. Het was of er groote ijsklompen van vrees en angst smolten in de warmte. De zon der hoop en der vreugde bescheen zijn pad, zoodat hij er bijna door verblind werd. Hij liet het park ver achter zich en ging de heide op. Toen hij voorbij eeni ge woonwagens ging, keek een donker uitziende, jonge vrouw naar buiten, een kind in hare armen, die hem vrien delijk toelachte. Paul hield zijne schreden in en zeide haar goedendag, terwijl hij haar onder lachend, vrien delijk gepraat een goudstuk toestopte voor haar kleintje en ging toen weer verder, zijn blij gelaat stralend als de dageraad. Maar de vrouw riep hem dankbaar achterna: „God zegene u. Uw eigen kind zal eens een troon sieren". fruitkweekers. Men kan dit doen door een uniforme verpakking met gebruik making van sorfeermachïnes en dat een bepaalde veiling dan de vruchten verkoopt. Men koopt dan niet meer van A. of B. maar b.v. van de Goesche Veiling. De koopers weten dan, dat hetgeen zij koopen, goed is, omdat de Goesche Veiling instaat voor de kwa liteit, die in de kisten verpakt is. De kooper ontvangt dan den netto-prijs verminderd met de kosten van verpak king -enz. Men kan het ook doen door het plaatsen van advertentiën in de voor naamste Nederlandsche bladen en die in het buitenland, die voor den uit voer van ons fruit in aanmerking ko men. Men zou in die advertenties naar voren moeten brengen de goede hoe danigheden van grond en lucht, die het Zeeuwsche fruit, naar men be weert, beter doet zijn dan dat uit an dere streken van ons land of van hef buitenland. Onze tuinbouwconsulent kan en zal hier wel van voorlichting willen dienen. Daar de kweekers nog niet georga niseerd zijn, dient deze reclame voor- loopig te geschieden door de Zeeuw sche veilingen. De kosten zouden ge dekt kunnen worden door het veilings percentage een weinig te verhoogen. Deze verhooging beteekent echter een meerdere opbrengst, zoodat per slot van rekening de kweeker meer ont vangt dan voorheen. Wij moeten hier een voorbeeld ne men aan de rozijnenkweekers in Ca- lifornië, die gezamenlijk een soort ro zijnen in den handel brengen en welke organisatie door geregeld reclame te maken een enormen afzet over de geheele wereld verkregen heeft Maar het product moet dan ook le klas zijn. Door geregelde, goed opgezette re clame moeten wij de consumenten naar Zeeuwsch fruit doen vragen, zoodat de winkeliers verplicht zijn dit in voor raad te hebben. Gebruikt men voor de goede soorten papierverpakking zoo als thans in Engeland, dan is knoeien haast uitgesloten. De steeds uitbreidende boomgaard cultuur op ons eiland vraagt naar nieu we afzetgebieden en prijzen, die geen verlies opleveren. Door het kweeken van eerste klas vruchten moeten wij de concurrentie het hoofd bieden en trachten den naam van het Zeeuwsche fruit hoog te houden. Fruitkweekers, organiseert U of stel aan de besturen der Veilingsvereeni- dgingen voor om gezamenlijk nieuwe wegen te vinden en tracht niet op eigen gelegenheid Uw producten te verkoopen. De gezamenlijke verkoop doet boe- veelheden samenstellen, die in massa verzonden kunnen worden, waardoor de vrachten verminderen. Daarom aan den arbeid, voordat misschien Uw pogen te laat blijkt te zijn en het Zeeuwsche fruit van de markt verdrongen is. Waterbouwkundige ambtenaren. De Groep van Waterb. Ambtenaren in Zeeland hield ditmaal hare 67ste Algemeene Vergadering thans in hef hotel „Bunning" te Vlissingen, waarin 71 leden, één eerelid en één begunsti ger aanwezig waren. De voorzitter.de heer Z. van de Velde van Scherpenïsse opende de vergadering met een wel kom en verschillende mededeelïngen den „Groep" enz. aangaande. Verder werd Goes aangewezen als plaats voor de Voorjaarsvergadering in 1930. Als plaatsvervangend lid voor de examen commissie kon de heer Streefkerk, technisch ambtenaar van den Rijks waterstaat te Vlissingen worden aan- geteekend. Bij de rondvraag kon de voorzitter van het fonds mededeelen dat hij f200,als gift had ontvangen voor het fonds van weduwen van overleden waterb. ambtenaren, wat in 1930 ten goede zal komen. De groeps- voorzitter sprak den dank uit spe ciaal aan de gever-Vereeniging. Na het diner werd naar den nieuwen sluisbouw aan de haven te Vlissingen gereden, waar de reeds in aanbouw zijnde werken werden bezichtigd. Coöperatieve Suikerfabriek „Zeeland" te Bergen op Zoom. Het „Journal des Fabricants de Su cre" d.d. 14 September, schrijft: „Wij plaatsten vorige week een kort berichtje betreffende de laatste verga dering van de Coop. „Zeeland", die blijkbaar besloten heeft eventueel te liquideeren. Dit besluit heeft ons ten zeerste ver wonderd en wij hebben daarom een onzer vrienden in Holland daarna ge vraagd. Deze schrijft ons als volgt: „Ik behoef wel niet nadrukkelijk te wijzen op de moeilijkheden, waar mede de bietenverbouwers ïn ons land te kampen hebben. Wij hebben geen enkele bescherming en wij betalen zware belastingen. Nu drukt het gewicht van den tegen- woordigen toestand ten volle op de En opnieuw liep eene rilling van geluk door Paul's aderen bij deze zon derling toevallige profetie. Hij liep en liep maar door en bleef eindelijk lunchen in een herbergje op mijlen afstands. Hij kon zelfs zijn ouders niet zien en de gewone huiselijke omgeving; en zooals hij 'f vroeger in zijn droefheid had gevoeld zoo voelde hij ook nu dat hij met zijne vreugde alleen moest zijn. Toen hij eindelijk laat in den namid dag naar huis terugkeerde, was zijne wilde vreugde verstild tot eene klare gedachte en vraag. Natuurlijk zou zij hem nader bericht sturen en het een of ander plan bedenken om hem te zien. Maar nu had hij tenminste weet contact met haar en wist hij dat zij de zijne was de zijne. De stilte was verbroken en menschelijk vernuft zou er wel iets op weten te vinden, elkaar te ontmoeten. Het postmerk was Weenen maar dat beteekende niets. Zij kon Dmitry daarheen hebben gestuurd om den brief op de post te doen. Maar zelfs al was het Rusland, dan was hij nog slechts luttele dagreizen verwijderd van zijn lieveling en zijn zoon! Toen kwam hij opnieuw tot het besef van dit trotsche feit van zijn vaderschap. Hij zei het hardop: „Mijn zoon!" En met een luiden vreugdekreet sprong hij als een schooljongen over een hek en rende langs den weg, ter wijl Pike in dolle sympathie met hem mee sprong. En zoo keerde Paul naar huis terug, terwijl de hoop weer zong in zijn hart. Maar zelfs zijn vader begreep niet, waarom hij dien avond aan het diner zijn champagneglas ophief en een sfil- zwijgenden dronk instelde terwijl zijn oogen in de verte staarden, alsof ze den hemel open zagen. HOOFDSTUK XXIV. Natuurlijk werd Paul's vreugde ge temperd, naarmate de dagen verliepen. Eene onbeschrijfelijke onrust kwam er voor in de plaats een voortdu rend hevig verlangen naar nader be richt. Stel je eens voor, dat ze ziek was, zijne lieveling. Meermalen op een dag las hij haar woorden over: hef leed geen twijefl, het potloodschrift was zwak en onzeker als ze maar verder durfde hij niet denken. De brief was den 2den Maart geko men, zijn zoon was toen dus elf da gen oud afgetrokken twee en een halven dag voor de reis van Weenen bleef over: acht dagen op het oogenblik toen de brief gepost werd en vanwaar was hij toen nog ge komen? Als hij daarvoor nu nog eens twee dagen rekende dan moest zij al, slechts vijf of zes dagen na de ge boorte van het kind geschreven hebben. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1929 | | pagina 1