TIN.
STER-TABAK
IV ilö.
i 16 T Jaargang.
DRIE WEKEN
VAN 3 LIEFDE.
Vrijdag 27 September 1929
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel.
De sprekende film.
City Magazijn
ProvincienieuWs
Ceéffrock ge net
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f2,
Verschijnt: Maandag-,Woensdag
en Vrijdagavond.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
GOESCHE m COURANT
UitgaveNaamlooz* Vennootschap Goesche Crarani Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct
per regel. Advertentiën woeden
aangenomen tot 12 uur voorna.
Als de Amerikanen zich met enthou
siasme op een of andere nieuwigheid
werpen, kan men er verzekerd van
zijn dat het voorwerp der Amerikaan-
sche belangstelling ook interessante
aspecten voor den meer bezadigden,
meer critisch aangelegden en niet zoo
kinderlijk-gretig toehappenden bewo
ner van „dat goede oude Europa"
vertoont. De geschiedenis heeft zulks
in het laatste decennium reeds her
haaldelijk aangetoond, en mede daar
om verbeidden we met eenig ongeduld
de kennismaking met de jongste aan
leiding tot een algeheel enthousiasme
over alle Yankee-linies: de sprekende
film, aan den overkant van den groo-
ten vijver in tegenstelling met de „mo
vies"de „talkies" geheeten. Eeni-
ge keeren ontsnapte de begeerde ken
nismaking ons in het buitenland door
onvoorziene omstandigheden juist op
het laatste nippertje, en het geschied
de zelfs dat we eerst in de eigen om
geving een sprekende film moesten
zien opnemen, nog voordat de resulta
ten van soortgelijke opnamen aan een
begrijpelijke en hierboven nader toe
gelichte interesse tegemoet waren ge
komen.
Eerst dezer dagen waren we in de
gelegenheid de vertooning van een
sprekende film bij te wonen, n.1. in de
residentie van waar de, met behulp
van licht en geluid opgevoerde rol
prent,: „The singing fool", verschil
lenden onzer lezers per advertentie
in de groote bladen wel bereikt zal
hebben.
De sprekende film is niet alleen nog
zoo nieuw dat zij tot nu toe niet tot
onze provincie doordrong, maar zij
is tevens voorbestemd om in de toe
komst in de samenleving een belang
rijke taak te vervullen. Deze twee
factoren lijken ons uitstekende motie
ven om de nieuwste vinding in de cine
matografie thans hier bij onze lezers
te jntroduceeren.
Beginnen we over de technische sa
menstelling van de geluidsfilm. Ve
len is het wellicht reeds bekend dat
basis van een geluidsfilm, evenals die
van een gewone film, gevormd wordt
door de filmband, verdeeld in kleine
rechthoekige vakken. De band van de
sprekende film bevat behalve het fo
tografische beeld een smal strookje,
STEEDS EEN FIJN
SORTIMENT.
47
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ELINOR GLYN.
Een oogenblik sloot Paul zijne oogen
en weer was het hem of hij een koor
van engelenstemmen hoorde zingen.
Toen keek hij weer naar het kleine
lokje en raakte het aan met zijn wijs
vinger. De vreemdste emotie, die hij
ooit gekend had, trilde door zijn we
zen eene geconcentreerde sensatie
van wat hij gevoeld had, als zijne
dame van hun hoop gesproken had;
een wilde, trillende, lichamelijke
schok. Dat lieve kleine krulletje! Het
tastbare bewijs van het bestaan van
zijn zoontje. Hij bracht het met den
grootsten eerbied aan zijn lippen, en
zijne oogen werden door vreugdetra
nen beneveld. O, het was alles te won
derbaarlijk de gedachte was te god
delijk! De vrucht hunner groote lief
de dit kind van'hem en haar. Van
hem en haar! Ja, hun hoop had hen
niet bedrogen. Het was waar! Het was
waar!
Toen verhief zijn geest zich in vu
rige aanbidding tot zijne gebiedster.
Zijne godin en koningin de groote
waarop na de ontwikkeling, een ontel
baar aantal horizontale streepjes voor
komen. Deze streepjes zijn het, door
een vernuftig toestel, in licht omge
zette geluid. Wordt de film in de bios
coop vertoond, dan worden de streep
jes weer, via een ingewikkeld appa
raat veranderd in geluiden, die cor-
respondeeren op het daarbij behoo-
rende beeld, dat op het witte doek
geprojecteerd wordt. Terwijl op hef
doek de beelden elkaar opvolgen, vol
gen de geluiden elkaar eveneens op;
ze worden gedistribueerd en versterkt
met een behulp van een luidspreker
(opgesteld achter het filmdoek), ten
gevolge waarvan ze door de in de zaal
ziftenden kunnen worden waargeno
men als woorden of klanken, die uit
groeien tot gesprekken of muzikale
eenheden.
Dit in het kort, en in populairen
trant over het ontstaan van de spre
kende film en over haar weergave.
Belangrijker dan dit gedeelte is voor
den leek de artistieke zijde van de
sprekende film. Voordat men naar de
eerste vertooning gaat is men geneigd
zich af te vragen„Hoe zou ie 't doen?"
En dan moet na de vertooning het
antwoord luiden: ,,'t Is me niet mee-,
maar ook niet tegengevallen", de tal
kie is als nieuwe uiting geweldig in
teressant, maar ze is erg nieuw, en nog
absoluut niet waar ze wezen moet".
De film, die wij zagen en hoorden,
de zingende dwaas, werd ingeleid als
een zwijgende film. Toen dit geschied
was rolden de beelden verder zwij
gend over het doek, doch ze werden
begeleid door gefilmde muziek. Deze
klonk alsof men een niet al te slechte
gramofoon hoorde spelen. Eenigen
tijd later hoorden we de eerste ge
sprekken fusschen de menschen, die
op het filmdoek geprojecteerd waren.
Dit deed wel zeer zonderling aan, om
dat men ook den indruk kreeg dat uit
de bewegende monden inderdaad klan
ken kwamen. De stemmen waren niet
altijd duidelijk, soms als die van voor
de radio sprekenden, gedurende een
onrustig oogenblik. Meermalen was het
niet mogelijk het Amerikaansch te
volgen, aan welk bezwaar evenwel te
gemoet was gekomen door, in kleine
letters, naast het beeldvlak den korten
inhoud van het gesprokene in hef Hol-
landsch te geven. Zeer goed kwam
daarentegen het zingen van de hoofd
figuur tot zijn recht. De samenstellers
van de film moeten dit geweten heb
ben want het scenario was om dezen
zanger opgebouwd en herhaaldelijk gaf
het hem aanleiding tot den zang. Als
de personen spraken, werden hun ge
sprekken aldoor ondersteund door zeer
veer van het uurwerk zijns levens
de opperste en absolute heerscheres
over zijn hart en ziel. Nooit had hij
hartstochtelijker naar haar verlangd,
noch haar meer liefgehad dan op de
zen dag. Hij kuste hare woorden tel
kens en telkens weer, met innige toe
wijding. Maar hoe maakte zij het en
waar bevond zij zich? Was zij ge
zond? Was zij ziek? Had zij gele
den? O, kon hij toch maar tot haar
snellen! Meer dan ooit besefte hij
het vreeselijke van den afgrond, die
hen scheidde. Het was zijn recht vol
gens alle wetten der natuur, nu aan
hare zijde te zijn.
Maar zij was gezond zij moest
gezond zijn, anders had zij het wel
gezegd en stellig zou hij haar spoedig
weerzien.
Zij waren als een stem uit den he
mel, hare weinige woorden, het onmo
gelijke overbruggend hem meer dan
ooit doordringend van het besef en
de zekerheid, dat zij daar was, dat hij
haar mocht liefhebben en eens naar
haar toegaan. Het lot zou niet zoo on
rechtvaardig kunnen zijn, hem te schei
den van de moeder van zijn kind.
En hij dat visioen overmeesterde
Paul een gevoel van hemelsche ver
rukking; hij kon niet thuis blijven,
hij moest naar huiten onder Gods
vrijen hemel, om zijne gedachten den
vrijen loop te laten. De heerlijkste
voorstellingen doemden op voor zijn
zachte muziek, in het filmstudio, tege
lijk met de handeling van het drama,
op de film vastgelegd.
We stellen ons voor dat de lezer
uit het bovenstaande eenigen indruk
kan krijgen van de wijze waarop een
sprekende film „ten tooneele" wordt
gebracht.
Als artistieke proefneming achten
we de „talkie" zeer interessant, als ar
tistieke daad van nog vrijwel geen be-
teekenis. Vermoedelijk komt dit om
dat de sprekende film thans nog een
vervolg is van de zwijgende, zooals de
vliegtuigmotor in den beginne een ver
volg was van den automobiel-motor.
Het eerste kunstzinnige succes zal dan
pas komen, indien de sprekende film
een eigen terrein heeft gevonden en
indien haar de voorwaarden zijn be
deeld, die niet de voorwaarden van
een zwijgende film kunnen zijn.
Daar heeft men b.v. op het doek het
menschelijke beeld in een plat vlak.
Een plat vlak, dat spreekt is allerzotst
en zeer onnatuurlijk, en daarom zal
men op den duur de perspectief op
de een of andere wijze een rol is de
cinematografie moeten laten spelen.
Ook zal men het scenario van de spre
kende film niet zoo erg lang meer op
dat voor de gewone films kunnen af
stemmen.
We beseffen zeer goed dat de „tal
kie" nog maar in de kinderschoenen
staat, dat „op den duur alles terecht
komt", dat we over eenige jaren van
een sprekende film waarlijk zullen
kunnen genieten, en dat in de toe
komst de zwijgende film vrijwel tof
het verleden zal behooren.
Genoten van de eerste kennismaking
hebben we nog niet. We hebben haar,
tengevolge van de vele onvolkomen
heden, welke het voorwerp der kennis
making aankleven, nog slechts interes
sant kunnen vinden.
Maar.... dat is al veel.
Hef feit dat in Amerika de „talkie"
intusschen niet meer bezocht wordt,
zooals men een proefneming bezoekt,
maar al werkelijk als een kunstzinnige
ontspanning, doet ons met eenige re
serve staan, tegenover al te optimis
tische verwachtingen inzake de spre
kende film als „kunst".
De verkoop van fruit.
Men schrijft ons:
De groote hoeveelheid fruit en de
lage prijzen, die gemaakt worden, doen
vele fruitkweekers gevoelen, dat an'
dere wegen moeten worden ingeslagen
om een beteren afzet te krijgen en
daardoor betere prijzen te bedingen.
Zooals dit jaar gebeurt, dat men
verschillende soorten najaarsgoed aan
de hoornen laat hangen omdat trek'
ken toch maar verlies oplevert, Is
toch geen goede toestand.
Het eenige, dat oplossing geven kan
is een collectief samenwerken van
geestesoog: zeker, de lente brak door
de ijskorst om zijn hart evenals het
kleine, gele crocusje aan zijn voeten
door de harde aardkorst; stellig, stel
lig zou zijn levenszon weer beginnen
te schijnen en hij zou haar weerzien.
Hij liep met groote schreden verder;
Pike galoppeerde naast hem voort,
vooruit rennend en weer terug snel
lend, en scheen de innerlijke vreugde
zijns meesters te begrijpen en te deelen.
Paul bemerkte nauwelijks waar hij
liep; zijne gedachten beheerschten hem
zoo, dat hij er niet eens aan dacht zijn
geliefkoosden weg te volgen, naar het
bosch op den heuvel. Het was of er
groote ijsklompen van vrees en angst
smolten in de warmte.
De zon der hoop en der vreugde
bescheen zijn pad, zoodat hij er bijna
door verblind werd.
Hij liet het park ver achter zich en
ging de heide op. Toen hij voorbij eeni
ge woonwagens ging, keek een donker
uitziende, jonge vrouw naar buiten,
een kind in hare armen, die hem vrien
delijk toelachte. Paul hield zijne
schreden in en zeide haar goedendag,
terwijl hij haar onder lachend, vrien
delijk gepraat een goudstuk toestopte
voor haar kleintje en ging toen
weer verder, zijn blij gelaat stralend
als de dageraad.
Maar de vrouw riep hem dankbaar
achterna: „God zegene u. Uw eigen
kind zal eens een troon sieren".
fruitkweekers. Men kan dit doen door
een uniforme verpakking met gebruik
making van sorfeermachïnes en dat
een bepaalde veiling dan de vruchten
verkoopt. Men koopt dan niet meer
van A. of B. maar b.v. van de Goesche
Veiling. De koopers weten dan, dat
hetgeen zij koopen, goed is, omdat de
Goesche Veiling instaat voor de kwa
liteit, die in de kisten verpakt is. De
kooper ontvangt dan den netto-prijs
verminderd met de kosten van verpak
king -enz.
Men kan het ook doen door het
plaatsen van advertentiën in de voor
naamste Nederlandsche bladen en die
in het buitenland, die voor den uit
voer van ons fruit in aanmerking ko
men. Men zou in die advertenties naar
voren moeten brengen de goede hoe
danigheden van grond en lucht, die
het Zeeuwsche fruit, naar men be
weert, beter doet zijn dan dat uit an
dere streken van ons land of van hef
buitenland. Onze tuinbouwconsulent
kan en zal hier wel van voorlichting
willen dienen.
Daar de kweekers nog niet georga
niseerd zijn, dient deze reclame voor-
loopig te geschieden door de Zeeuw
sche veilingen. De kosten zouden ge
dekt kunnen worden door het veilings
percentage een weinig te verhoogen.
Deze verhooging beteekent echter een
meerdere opbrengst, zoodat per slot
van rekening de kweeker meer ont
vangt dan voorheen.
Wij moeten hier een voorbeeld ne
men aan de rozijnenkweekers in Ca-
lifornië, die gezamenlijk een soort ro
zijnen in den handel brengen en welke
organisatie door geregeld reclame te
maken een enormen afzet over de
geheele wereld verkregen heeft Maar
het product moet dan ook le klas zijn.
Door geregelde, goed opgezette re
clame moeten wij de consumenten naar
Zeeuwsch fruit doen vragen, zoodat
de winkeliers verplicht zijn dit in voor
raad te hebben. Gebruikt men voor de
goede soorten papierverpakking zoo
als thans in Engeland, dan is knoeien
haast uitgesloten.
De steeds uitbreidende boomgaard
cultuur op ons eiland vraagt naar nieu
we afzetgebieden en prijzen, die geen
verlies opleveren. Door het kweeken
van eerste klas vruchten moeten wij
de concurrentie het hoofd bieden en
trachten den naam van het Zeeuwsche
fruit hoog te houden.
Fruitkweekers, organiseert U of stel
aan de besturen der Veilingsvereeni-
dgingen voor om gezamenlijk nieuwe
wegen te vinden en tracht niet op
eigen gelegenheid Uw producten te
verkoopen.
De gezamenlijke verkoop doet boe-
veelheden samenstellen, die in massa
verzonden kunnen worden, waardoor
de vrachten verminderen.
Daarom aan den arbeid, voordat
misschien Uw pogen te laat blijkt te
zijn en het Zeeuwsche fruit van de
markt verdrongen is.
Waterbouwkundige ambtenaren.
De Groep van Waterb. Ambtenaren
in Zeeland hield ditmaal hare 67ste
Algemeene Vergadering thans in hef
hotel „Bunning" te Vlissingen, waarin
71 leden, één eerelid en één begunsti
ger aanwezig waren. De voorzitter.de
heer Z. van de Velde van Scherpenïsse
opende de vergadering met een wel
kom en verschillende mededeelïngen
den „Groep" enz. aangaande. Verder
werd Goes aangewezen als plaats voor
de Voorjaarsvergadering in 1930. Als
plaatsvervangend lid voor de examen
commissie kon de heer Streefkerk,
technisch ambtenaar van den Rijks
waterstaat te Vlissingen worden aan-
geteekend. Bij de rondvraag kon de
voorzitter van het fonds mededeelen
dat hij f200,als gift had ontvangen
voor het fonds van weduwen van
overleden waterb. ambtenaren, wat in
1930 ten goede zal komen. De groeps-
voorzitter sprak den dank uit spe
ciaal aan de gever-Vereeniging. Na
het diner werd naar den nieuwen
sluisbouw aan de haven te Vlissingen
gereden, waar de reeds in aanbouw
zijnde werken werden bezichtigd.
Coöperatieve Suikerfabriek „Zeeland"
te Bergen op Zoom.
Het „Journal des Fabricants de Su
cre" d.d. 14 September, schrijft:
„Wij plaatsten vorige week een kort
berichtje betreffende de laatste verga
dering van de Coop. „Zeeland", die
blijkbaar besloten heeft eventueel te
liquideeren.
Dit besluit heeft ons ten zeerste ver
wonderd en wij hebben daarom een
onzer vrienden in Holland daarna ge
vraagd. Deze schrijft ons als volgt:
„Ik behoef wel niet nadrukkelijk
te wijzen op de moeilijkheden, waar
mede de bietenverbouwers ïn ons land
te kampen hebben. Wij hebben geen
enkele bescherming en wij betalen
zware belastingen.
Nu drukt het gewicht van den tegen-
woordigen toestand ten volle op de
En opnieuw liep eene rilling van
geluk door Paul's aderen bij deze zon
derling toevallige profetie.
Hij liep en liep maar door en bleef
eindelijk lunchen in een herbergje op
mijlen afstands. Hij kon zelfs zijn
ouders niet zien en de gewone
huiselijke omgeving; en zooals hij 'f
vroeger in zijn droefheid had gevoeld
zoo voelde hij ook nu dat hij met
zijne vreugde alleen moest zijn.
Toen hij eindelijk laat in den namid
dag naar huis terugkeerde, was zijne
wilde vreugde verstild tot eene klare
gedachte en vraag. Natuurlijk zou zij
hem nader bericht sturen en het een
of ander plan bedenken om hem te
zien. Maar nu had hij tenminste weet
contact met haar en wist hij dat zij
de zijne was de zijne. De stilte was
verbroken en menschelijk vernuft zou
er wel iets op weten te vinden, elkaar
te ontmoeten.
Het postmerk was Weenen maar
dat beteekende niets. Zij kon Dmitry
daarheen hebben gestuurd om den
brief op de post te doen. Maar zelfs
al was het Rusland, dan was hij nog
slechts luttele dagreizen verwijderd
van zijn lieveling en zijn zoon! Toen
kwam hij opnieuw tot het besef van
dit trotsche feit van zijn vaderschap.
Hij zei het hardop: „Mijn zoon!"
En met een luiden vreugdekreet
sprong hij als een schooljongen over
een hek en rende langs den weg, ter
wijl Pike in dolle sympathie met hem
mee sprong. En zoo keerde Paul naar
huis terug, terwijl de hoop weer zong
in zijn hart.
Maar zelfs zijn vader begreep niet,
waarom hij dien avond aan het diner
zijn champagneglas ophief en een sfil-
zwijgenden dronk instelde terwijl
zijn oogen in de verte staarden, alsof
ze den hemel open zagen.
HOOFDSTUK XXIV.
Natuurlijk werd Paul's vreugde ge
temperd, naarmate de dagen verliepen.
Eene onbeschrijfelijke onrust kwam
er voor in de plaats een voortdu
rend hevig verlangen naar nader be
richt. Stel je eens voor, dat ze ziek
was, zijne lieveling. Meermalen op een
dag las hij haar woorden over: hef
leed geen twijefl, het potloodschrift
was zwak en onzeker als ze
maar verder durfde hij niet denken.
De brief was den 2den Maart geko
men, zijn zoon was toen dus elf da
gen oud afgetrokken twee en een
halven dag voor de reis van Weenen
bleef over: acht dagen op het
oogenblik toen de brief gepost werd
en vanwaar was hij toen nog ge
komen? Als hij daarvoor nu nog eens
twee dagen rekende dan moest zij
al, slechts vijf of zes dagen na de ge
boorte van het kind geschreven hebben.
(Wordt vervolgd).