STER-TABAK
N° 106.
Vrijdag 6 September 1929
116 Jaargang.
TIN.
City Magazijn
DRIE WEKEN
VAN LIEFDE.
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel.
Srof.
School en kerk.
Koloniën
Sport.
Eens c« altijd
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,—
buiten Goes f2,
Verschijnt: Maandag-,Woensdag
en Vrijdagavond.
Afzonderlijke nummers 5 cent
GOESCHE
Uitgavs Naamlooz* Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct
per regel. Advertentlën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
Een journalist met een niet te dikke
huid vindt het zeer onaangenaam wan'
neer hem tijdens een onderhoud of
in een vergadering toegevoegd wordt:
„Denk er aan, dat mag niet in de
krant".
Dit, op een eenigszins bevelenden
toon gedane verzoek hoort men maar
al te dikwijls, vooral in streken waar
de journalistiek op een niet hoog peil
staat, en waar men vermoedelijk on
aangename ervaringen met mededee
lingen aan journalisten gehad heeft.
Bij eenig nadenken kan dus iedere
"journalist het „dat mag niet in de
krant" wel begrijpen, maar niet ieder
een kan het waardeeren. De journalist
van beschaving toch weet wat hij ver
melden mag en wat hij van het hier
en daar gehoorde moet bijzetten in hef
zeer merkwaardige, doch geheime mu
seum zijner herinneringen. Op hem
maakt het verzoekend verbod dan ook
een zeer onaangenamen indruk en ver
moedelijk bekruipt hem den lust wel
eens den verzoeker toe te roepen:
„Man, zie je me nu waarlijk voor zoo'n
onbeholpen pummel, voor zóó'n oli-
fants-huidig individu aan, dat ik niets
zou weten van de ongeschreven eti
quette der fatsoenlijke Nederlandsche
journalistiek".
Een Nederlandsch journalist, die be
schaafd is en een behoorlijke oplei
ding heeft genoten, is zich bewust van
hetgeen hij vermelden mag en moet;
hij is ook bescheiden en hij kent on
eindig meer interessante kwesties waar
over hij zwijgt dan gevallen en schan
dalen waarover hij schrijft. Hij weet
zelfs z'n pen te bedwingen als 't hem
kriebelt tot openbaarmaking en tot cri-
tiek.... indien het algemeen belang
of de journalistieke etiquette zulks
eischen.
Zooals gezegd: naar dit alles han
delt de fatsoenlijke jounalist, en daar
de Nederlandsche journalistiek zeer
hoog staat (uitzonderingen bevestigen
den regel!) gaan slechts zeer weinig
Nederlandsche journalisten zich aan
grove fouten te buiten.
In het buitenland heeft de lezer op
dit gebied meer reden tot klagen. Door
tal van oorzaken, waarin we ons hier
niet zullen verdiepen, zijn buitenland-
sche journalisten, b.v. Amerikaansche,
STEEDS EEN FIJN
SORTIMENT.
58
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ELINOR GLYN.
Geen van deze was het ideaal, dat
een man zich schept van wat eene
vrouw en moeder behoort te zijn. Zon
der twijfel was dat dus een goed prin
cipe der oude Grieken. En wij van on
zen tijd h alen alles door elkaar, Paul
huiselijkheid en ontwikkeling, ze
nuwen en kunst, een koortsachtig ver
langen naar onmogelijke nieuwighe
den en zoo krijgen wij eene opeenhoo-
ping van verkeerde proporties en eene
onophoudelijke onrust".
„Ja", zei Paul en dacht aan zijne
moeder. „Zij was een uiterst huishou
delijke en daarbij een zeer mooie
vrouw, maar toch was hij er zeker van,
dat ze nooit zijn vader's hart sneller
had doen kloppen".
Toen vestigde hij zijn aandacht op
de argumenten, die zijne dame in hare
woorden had gelegd.
„Als dat zoo is, zou het dus een bewijs
ervan zijn, dat alle zeer ontwikkelde
vrouwen uit de geschiedenis immoreel
waren bedoel je dat?" vroeg hij.
De dame lachte.
„Immoreel! Dat is zoo'n raar woord
Paul! Ieder heeft daar zijn eigen mee
Fransche en Belgische, nog wel eens
op een dwaalweg, dien we hier niet
bijster kunnen waardeeren.
Een voorbeeld hiervan levert een
der laatste nummers van de Brussel-
sche „Soir". Dit blad is er n.1. geheel
ontdaan van dat het gala-diner, de vo
rige week door Koningin Wilhelmina
aan de gedelegeerden ter herstel-con
ferentie geboden, forel geserveerd is
na eend. Het blad schrijft:
„Wat denken de grootmeesters der
goede eetkunst en de prinsen der gas
tronomen hier wel van?"
„Wij willen wel gelooven, dat de
„truife saumonée" en de caviar best
genietbaar kunnen lijken na de eend.
Trouwens, legt men soms ook niet
ansjovis op een „filet de boeuf?" Dat
is zelfs exquis als het gehemelte er
aan gewend is. En zoo tusschenbeide
is een beetje modernisme niet onaar
dig in.de culinaire kunst".
De „Soir" weet vermoedelijk niet,
dat onze Koningin den besten
kok van Europa bezit, en een chef
kok, die precies op de hoogte is van
alle culinaire finesses.
Verder geeft het blijk niet te weten,
dat het onbehoorlijk is een diner, dat
men genoten heeft aan critiek te on
derwerpen, en zeer zeker indien dit
diner is aangeboden door een regee-
rend persoon, wier daden men nimmer
of te nooit critïsch mag beoordeelen,
De „Soir" gaf hier een grof staal
van zeer slechte journalistiek, en we
kunnen ons voorstellen dat de ver
slaggevers van dat blad, dat zijn de
ondergeschikten van redacteuren, die
zelf niet weten hoe het hoort, meerma
len te hooren krijgen: „Denk er aan,
dat mag niet in de krant".
Kardinaal van Rossum.
Woensdagmiddag heeft in het Con
certgebouw te Amsterdam de huldi
ging plaats gevonden van Kardinaal
van Rossum, ter gelegenheid van zijn
gouden priesterfeest.
Straatprostitutie.
In Magelang bloeit de straatprosti
tutie zeer welig. De burgemeester der
gemeente heeft daarin aanleiding ge
vonden aan den gemeenteraad de vol
gende verordening voor 'te stellen
Art. 1. Het is aan een ieder ver
boden om op of aan den openbaren
weg of waar zulks van den openbaren
weg waarneembaar is, iemand door
woorden, gebaren, teekenen of op eeni-
ge andere wijze tot het plegen van on
tucht uit te lokken.
Art. 2. Het is aan vrouwen, wier
gedrag de politie aanleiding geeft tot
ning over. Voor mij is het immoreel,
valsch, gemeen te zijn; te stelen, te
bedriegen, zich tot lage daden te ver
nederen, kleinzielige oogmerken te
hebben. En toch kan een vrouw al de
ze dingen zijn en doen, doch als zij
slechts het getrouwe lastdier van ha
ren man blijft, beschouwt men haar
toch als een moreele vrouw! Maar dat
toonbeeld van veinzerij en deugd
zaamheid te oordeelen naar de ge
voelens, die zij in hare geschriften
neerlegt, jullie George Elliot, moet
onder de immoreelen gerekend wor
den, omdat, terwijl zij een man geko
zen had buiten de wet, zij toch de
hoogste gevoelens van Engelsche eer
baarheid in hare boeken weergaf. Voor
mij was ze alléén immoreel, omdat ze
met volle overtuiging deed, wat ze
alweer te oordeelen naar hare ge
schriften als een grievend onrecht
moest beschouwen. Dat is immoreel,
je geweten sussen en toch te zwelgen
in een genot, dat daar volkomen te
gen indruischt. Maar samen te leven
met wien men lief heeft, als dit ten
minste het gevolg is van de hoogste
aspiraties, is voor mij hoogelijk moreel
en goed. Ik voel me veredeld, verhe
ven, omdat jij mijn geliefde bent en
ons kind zal, als het tot ons komt,
een nobel hart hebben".
De gedachte hieraan deed als altijd
Paul trillen van emotie; hij vergat
alle vroegere argumenten, en eene in
tense ontroering welde in hem op,
zijne oogen werden beneveld door tra
het vermoeden, dat zij niet van goede
zeden zijn, verboden op den openba
ren weg, voor of nabij hotels, logemen
ten, pensions, koffiehuizen en derge
lijke inrichtingen, alsmede gebouwen
voor publieke vermakelijkheden, stil
te blijven staan of zich aldaar heen en
weer te bewegen, nadat haar door een
ambtenaar van politie van niet lage-
ren rang dan manfri-politie gelast is
zich te verwijderen.
Art. 3. Overtreding van het bepaal
de bij de artikelen 1 en 2 wordt ge
straft met hechtenis van ten hoogste
acht dagen of geldboete van ten hoog
ste honderd gulden.
In zijn toelichting schreef hij o.a.
het volgende:
Het meer dan vrijmoedige optreden
op openbare wegen in deze gemeente
van prostituees wettigt <xi. voldoende
maatregelen te treffen tegen dit, voor
ieder weldenkend burger aanstoot ge
vend, optreden.
Eene verordening tot sluiting der
openlijke huizen van ontucht is voor
alsnog om pracfische redenen moei
lijk te hanteeren. Zulks werd zelfs
onlangs door een deputatie van onver
dachte voorstanders der prostitutiebe-
strijding gaarne erkend.
Verwacht wordt echter dat door het
beteugelen der straatprostitutie, die
intusschen ook den meesten aanstoot
verwekt, en de meeste funeste gevol
gen voor de jongelieden in het alge
meen en voor de jonge miliciens van
het garnizoen in het bijzonder mee
brengt een zeer voorname stap in de
goede richting gedaan kan worden.
Erkend moet worden dat ook, om
datgene te bereiken wat met neven-
gaande verordening wordt beoogd, zoo
lang den burgemeester de noodige be
voegdheden nog niet zijn verleend, op
de allereerste plaats de medewerking
van het Hoofd van Plaatselijk Bestuur,
die nog steeds alle politiebevoegdhe-
den hanteert, dringend noodig is, wes
halve t.z.t. de bijzondere aandacht van
Z.HoogEdelGestrenge daatop geves
tigd zal worden.
Voorloopig meent ons college met
evenfueele verdere voorstellen een af
wachtende houding te moeten aan
nemen.
Blijken f,z,t. drastische maatregelen
noodig, dan zal ons college niet schro
men die ter tafel te brengen.
De radio-omroep voor Indiê.
Een onderzoek van dè P. T. T. ten
behoeve van den Radioraad in Neder
land om te weten waaraan de radio-
omroep naar Ned.-Indië zal moeten
voldoen, leidt tot de conclusie, dat
het gewenscht is de omroepstof als
volgt te verdeelen: ontspanning 60,
ontwikkeling 15, nieuws 15, gegevens
van algemeenen religieusen en alge
meen politieken aard 10 pet.; daarvan
80 pet. in het Nederlandsch, 10 pet. in
een andere Europeesche taal en 10
pet. in het Maleisch.
nen en hij greep haar hand steviger
vast. Zij leunde tegen hem aan en
sloot hare oogen.
„O, die schoone droom!" zei ze
„de schoone, schoone werkelijkheid".
„Beminde, laten wij ophouden met
al dat philosopheeren en terugkeeren
naar ons paleis, waar we gelukkig zijn
in den tempel van den grootsten der
goden, den God der liefde!"
Toen gaf zij bevel naar huis terug
te keeren. Maar onderweg hielden zij
stil bij Jesurum en zij hielp Paul met
zijne ïnkoopen voor zijne moeder, en
stond hem toe voor haar ook eenige
kleinigheden te koopen. En aan dat
alles gaven zij heel wat geld uit en zij
lachten er om als vroolijke kinderen.
En zoo was, toen zij naar hun paleis
terugkeerden, hun hart vervuld van
eene vreugde, gelijkend op eenen la
ten namiddagzonneschijn. Zij wilde
niet hebben dat Paul het balcon, dat
uitzag op het groofe kanaal, betrad.
Toen zij voorbij voeren, had hij al
opgemerkt dat een paar hooge serin
genstruiken voor de boogvensters wa
ren geplaatst. Er was- dus geen ge
vaar meer voor- spiedende oogen van
uit de huizen aan den overkant En
toch waren zij niet te hoog om aan
hen die op het balcon zaten, het ge
zicht van de maan en den hemel te
ontnemen. Blijkbaar werden er toe
bereidselen gemaakt voor het feest
en hij wist dat het een nacht zou zijn,
de goden waardig.
Paul knielde als een hoveling en
Koninklijk hezoek aan de tentoonstel ling Nylarito te Meppel. Dinsdagavond
arriveerde Z. K. H. Prins Hendrik te Meppel. Op onze foto v.l.n.r. Comm.
der Koningin Lindhorst Homan, Prins Hendrik, Burgemeester Knoppers.
LUCHTVAART.
De Graf Zeppelin".
De gelukkige aankomst van het lucht
schip heeft ook te Berlijn groote blijd
schap en geestdrift gewekt. Alle open
bare gebouwen en talrijke particuliere
huizen hebben gevlagd en in de scho
len werden de kinderen op het ge
wicht van deze wereldvlucht gewezen.
De kinderen kregen daarna vrijaf.
Toen de Zeppelin over Frankrijk
vloog heeft de Fransche minister Lau
rent Eynac een draadloos telegram
aan het luchtschip gezonden, waarin
hij de hartelijke gelukwenschen van
de Fransche luchtvaart overbracht.
Commandant Lehman dankte.
Zoo men weet is het ten strengste
verboden, met het oog op het brand
en ontplofifngsgevaar, aan boord van
de „Graf Zeppelin" te rooken. Toen
de Amerikaansche journalist I. Lïc-
kald, terwijl het luchtschip zich mid
den boven den Oceaan bevond, de
waschgelegenheid betrad, merkte hij
dan ook tot zijn verwondering, dat
deze vol rook stond. Bij onderzoek
bleek, dat voor hem een Amerikaansch
van Gallup, in Nieuw Mexico. Alle in
zittenden waren omgekomen. Blijkbaar
koopman, R. Hogg, die te Lakehursf
aan boord was gekomen, zich in de
cabine had bevonden en, ondervraagd
door kapitein Lehmann, erkende de
man, op aandringen van zijn landge-
nooten, dat hij inderdaad een sigaar
had opgestoken. De verontwaardiging
onder passagiers en bemanning over
deze lichtzinnige daad was groot. Zijn
sigaren en sigarenopsteker werden hem
afgenomen en gedurende de rest van
de reis werd de heer Hogg zoowel
door zijn landgenooten als door de
andere passagiers min of meer gene
geerd. In de toekomst zal een derge
lijk voorval zich echter niet behoeven
te herhalen, want in de nieuw te bou
wen luchtschepen zal een speciale ge-
isoleerde rookcabine worden gebauwd,
waarin zonder gevaar gerookt zal kun
nen worden.
Weer een vliegtuigramp.
Reuter meldt uit New-York, dat hef
vliegtuig City of San Francisco, dat
bestemd was om een vliegdienst te on
derhouden tusschen West- en Oost
kust der Vereenigde Staten, Donder
dag was zoek geraakt in een hevigen
storm. Men heeft nu dit verongelukte
kuste hare hand. Toen leidde hij haar
naar hun feestmaaltijd. Dmitry trok
bij hunne komst het gordijn opzijde
en welk een aanblik viel hem ten
deel. De heele kamer was veranderd
in een rozenprieel. De muren waren
er geheel mee bedekt. Een groote
rustbank van donkerroode rozen be
vond zich aan de eene zijde, uit zulke
massa's opgestapeld, dat ze een vol
komen vast geheel vormden. Van de
zoldering hingen rozen-kettingen, die
kleine lampjes verborgen, terwijl de
maan in hare volle pracht haar schijn
sel wierp van boven het scherm van
seringenstruiken, die in vollen bloei
stonden, waarmee zich het licht meng
de van de rose-omkapte lampen.
Het diner was klaar gezet op een ta
fel in het midden der kamer en deze
was bedekt met tube-rozen en stepha-
notis, die zich slingerden om het reuk
werk-fonteintje met de glimlachende
cupido's. O, de geur van al deze bloe
men! En die warme zomeravond! Geen
wonder dat Paul's zinnen er door be
dwelmd werden en dat zijn hoofd dui
zelde. Nauwelijks waren zij gezeten of
van uit de groote salon, welks deur
opening verborgen was door een neer
hangend netwerk van rozen, klonken
heerlijke viooltonen en een knagende
jongensstem. Een concert van louter
zachte wijzen, die de zinnen steeds
meer in vervoering brachten. Paul had
niet gedacht dat er zulke musici in
Venetië te krijgen zouden zijn en giste
terecht, dat zij evenals de kok en de
artist die dit alles gearrangeerd had,
uit Parijs waren gekomen om dezen
avond voor hem tot een onvergete-
lijken te maken.
Gedurende den maaltijd verbijster
de zij hem door de wilde betoovering
die er van haar uitging. Nooit te vo
ren had zij verschillende zijden van
haar karakter tot zulk een verfijnd
geheel weten te vereenigen, te zamen
gehouden door hare hartstochtelijke
liefde. Het was met recht een avond
de goden waardig en Paul's opwinding
had haar hoogtepunt bereikt.
„Mijn Paul", zei ze, toen eindelijk
nog slechts de gouden wijn en de
zeldzaamste vruchten op tafel ston
den en zij geheel alleen waren zelfa
de muzikanten hadden zich verwijderd
en hunne melodieën kwamen tot hen
van een gondel beneden. „Mijn Paul,
ik wil dat je nooit dezen avond ver
geten zult nooit aan mij zult den
ken, dan als volkomen gelukkig, door
je armen omvat, te midden der rozen.
En zie, nu zullen wij nog eens van
onzen huwelijkswijn drinken, om de
vreugde onzer zielen te volmaken".
Een groote welsprekendheid scheen
Paul te bezielen en zijn tong los fe
maken, zoodat hij ware liefdeshymnen
terug fluisterde, in een taal even
schoon als de hare. En de maan goot
hare stralen naar binnen en de bloe
men geurden. Zoowel natuur als kunst
hadden hunne uiterste krachten inge
spannen, om hun goddelijke vreugde
te geven. (Wordt vervolgd).
