J\° iOA Maandag 2 September 1929 116 Jaargang. DRIE WEKEN VAN LIEFDE. Buitenland Koloniën Sport. Binnenland ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2,— buiten Goes f2, Verschijnt: Maandag-,Woensdag en Vrijdagavond. Afzonderlijke nummers 5 cent GOESC UitgaveNaamlooz» Vennootschap Goesche Courant Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 COURANT Kleeuwens t Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 1—5 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 et per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorm. OVERZICHT. Duitschland en de herstel-conferentie. Zaterdagochtend vond in Den Haag de laatste zitting plaats van de confe rentie, welke gedurende vier weken de aandacht van het krantenlezend pu bliek voor zich heeft opgeëischt. In deze slotzitting is officieel vastgesteld wat tenslotte de resultaten zijn van den moeizamen arbeid, die hier ter wille van Europa's gezondmaking ver richt is, en bekroond met meer suc ces dan men aanvankelijk hoopte en verwachtte. Niet alleen is ten aanzien van de verdeeling van de opbrengst van het Young-plan overeenstemming bereikt, maar ook inzake de Rijnland ontruiming is een regeling getroffen, die Duitschland nu wel niet volkomen bevredigt, maar die dit land toch de zekerheid geeft, dat de bezetting bin nen niet al te langen tijd tot het ver leden zal behooren. Schriftelijk is thans vastgelegd, dat uiterlijk 1 Juli 1930 de ontruiming beëindigd zal zijn, dat de ontruiming gedurende de maand September zal beginnen, dat de Belgi sche- en Britsche strijdkrachten drie maanden na den dag, waarop de ont ruiming begint, teruggetrokken zullen zijn, terwijl in denzelfden tijd de Fran- sche troepen de tweede zóne ontrui men zullen. Op 1 Januari 1930 zal dus de tweede zóne geheel ontruimd zijn, en de derde zóne nog slechts bezet zijn door de Fransche troepen. De terugtrekking van deze troepen uit de derde zóne zal dadelijk na de ratifica tie van het plan-Young door het Fran sche- en het Duitsche parlement en na zijn inwerkingtreding beginnen en zal in elk geval voor 1 Juli 1930 beëindigd zijn. Stresemann's pogingen om Briand te bewegen het voorbeeld van Enge land en België te volgen en de Fran sche troepen tegelijk met de Engel- sche- en Belgische uit het Rijnland te laten verdwijnen, hebben dus geen succes gehad. Aan den anderen kant heeft Briand moeten toegeven, waar het betrof de instelling van de Com missie voor vaststelling en verzoening, waarvan Duitschland niets wilde we ten. Briand achtte aanvankelijk deze Commissie, met het oog op Frankrijk's veiligheid, noodzakelijk, doch hij schijnt zich tenslotte neergelegd te hebben bij de opvatting der andere bezettende machten, die met Duitsch land van oordeel waren, dat een nieu we controlecommissie voor het Rijn land overbodig was, daar eventueele moeilijkheden kunnen worden voor gelegd aan de Arbitrage-commissies, waarvan in het Locarno-pact sprake is. Overigens blijft het recht van den Vol kenbondsraad en van de Volkenbonds vergadering om maatregelen te nemen overeenkomstig artikel 213 van hef Verdrag van Versailles, onaangetast Bij de oplossing van de vraag, hoeveel Duitschland zou moeten bijdragen in de kosten van de bezetting na 1 Sep- 36 FEUILLETON Naar het Engelsch van ELINOR GLYN. Paul begreep den toestand en ging terzijde uit een open venster staan leunen en deed alsof hij naar de voor bijglijdende gondels keek, maar zijn zwervende blik vestigde zich op eene, die niet ver van hun paleis vastge- meerd lag en waarin eene eenzame gestalte zat, roerloos achterover leu nend op de zitbank. Deze gondel had geen gekleurde lichtjes of vroolijke muzikanten; het was een stil zwart ding, met slechts één man er in. Dmitry fluisterde en de dame luis terde, terwijl er een trilling van toorn door haar lenige gestalte liep. Toen draaide zij zich om en keek naar de vastgemeerde gondel, dezelfde storm van hartstocht en haat in hare oogen als er nog eens in te lezen had ge staan, dien keer op de Rigi Kaltbach belvédère. „Zal ik hem vermoorden den el- lendigen spion? Vasili zou het van nacht wel willen doen", siste zij tus- schen hare tanden. „Maar met welk tember, deden zich aanvankelijk groo- te moeilijkheden voor, daar Frankrijk eischfe, dat Duitschland alle onkos ten zou betalen, terwijl Streseman'n het standpunt verdedigde, dat Duitsch land geen schuld had aan het voort duren der bezetting, zoodat het geen reden zag om Frankrijk in deze ter- wille te zijn. Tenslotte blijkt er echter een compromis tof stand gekomen te zijn, volgens hetwelk de Duitsche re geering zich tot de betaling ineens van een bedrag van 30 millioen mark ver plicht, waarmee het dan van verdere betalingen af is.. Zoowel in politiek - als in financieel opzicht weet Duitsch land dus thans precies waar het aan toe is. Na lange jaren in het onzekere te hebben rondgetast, moet het voor de Duitsche regeering en voor het Duitsche volk een heele geruststelling zijn eindelijk eens vasten grond onder de voeten te hebben. Dat Duitschland thans met een verlicht hart de toe komst kan ingaan is dan toch maar het werk van de Haagsche conferentie. Een noodlottige brand. In een alleenstaand Inlandsch huis je, gelegen op het strand aan de Zuid kust van Java in de nabijheid van Djokjakarta, brak in den nacht plot seling brand uit, welke zóó snel om zich heen greep dat de bewoners een inlandsche vrouw met 2 kinderen, in de vlammen omkwamen. Een nader ingesteld onderzoek bracht aan het licht dat men hier met kwaadwillige brandstichting te doen had. De brand stichter, die door wraak tot deze daad gedreven werd, werd door de politie gearresteerd en achter slot en gren del gezet. LUCHTVAART. De „Graf Zeppelin". Vrijdag was de officieele Zeppelin- dag in New-York. Dr. Eckener, die om 11 uur met den Duitschen zaakgelas tigde per vliegtuig uit Washington te Lakehurst aankwam, nam den trein naar Jersey waar hij afgehaald en naar Battery Place, hef zuidelijke punt van Manhattan, gebracht werd. In middels kruiste het marine-luchtschip „Los Angeles", dat juist van Cleveland teruggekeerd was, in de omgeving. Op Battery Place hielden dr. Ecke ner en Hay een korte toespraak. De doel? Een dag gewonnen misschien en dan zou er weer een ander komen en dan weer een". Dmitry hief smeekend zijn arm op, om haar terug te trekken van hef wijd geopende boograam, vanwaar de spion het volle gezicht op haar moest hebben. Maar woedend stiet zij hem op zij en nam Paul's hand. „Kom ge liefde", zei ze, „wij willen niet lan ger kijken naar dezen verraderlijken stroom! Hij is vol herinneringen aan bedreven moorden en uitgestane ang sten. Laten wij terugkeeren naar ons heiligdom en alle kieren dichtsluiten; wij zullen op onzen tijger gaan zitten en zelfs de maan vergeten. Geliefde kom". En zij leidde hem naar de open deur, maar de hand, die de zijne vasthield, was koud als ijs. Eene storm van ontroering be- heerschte Paul. Hij begreep nu, dat gevaar hen dreigde; hij vermoedde dat zij bespied werden maar door wien? Op bevel van haar echt genoot? O, die gedachte maakte hem razend van woede haar echtgenoot Zij zijn eigendom, de wederhelft zijner ziel van zijn lichaam en zijne ziel behoorde wettig aan iemand anders! De een of andere ellende ling, dien zij haatte en verachtte„een rottend kreng, Gods aarde ontsie rend." En hij Paul was machte loos dat feit te veranderen, was ab tocht naar het stadhuis werd een ware zegetocht. Burgemeester Walker be groette de gasten in een hartelijke toe spraak en bood dr. Eckener de me daille van de stad New-York aan. De passagiers en de bemanning ontvingen eveneens herinneringsmedailles. Het luchtschip wordt in de eerste dagen van September te 'Friedrichs- hafen terugverwacht. De autoriteiten en in het bijzonder het gemeentebe stuur treffen thans reeds met het rijks- en het Wuerttembergsch ministerie van verkeer zorgvuldig alle voorbereidin gen om de geheele bemanning van de „Graf" een waardige ontvangst te be reiden. De bemanning zal men in een feesffelijken optocht naar hef raadhuis geleiden, waar zij namens het gemeen tebestuur begroet en gehuldigd zal worden. Ook de werf zal den terug keerenden een verrassing bereiden. Op het dak van de luchtschiphal, waarin de „Graf Zeppelin" van den vermoeien- den tocht zal uitrusten, zijn metgroo- te witte letters de woorden: Wir gra- tulieren! geschilderd. In Friedrichs- hafen rekent men er op, dat de op komst der belangstellenden in de aan komst van het luchtschip grooter zal zijn dan men daar ooit heeft meege maakt. Het gemeentebestuur heeft tal van uitnoodigingen gezonden. Ook Zwitserland zal ter gelegenheid van deze groote gebeurtenis afgevaar digden van het land en uit enkele groote steden naar Friedrichshafen zenden. Hef Amerikaansche departement van marine heeft het aanbod van dr. Ecke ner om drie Amerikaansche zeeoffi cieren als passagiers op de terugreis naar Friedrichshafen mee te nemen, aanvaard. Er zullen nog drie nieuwe Amerikaansche passagiers meegaan en er blijven er zeven aan boord, die te Friedrichshafen ingestegen zijn en daar hun reis om de wereld zullen beëindigen Teraardebestelling liedelé. Maandag is te Meran begraven hef stoffelijk overschot van den heer mr. L. M. I. Redelé, den Nederlandschen sportvlieger, wiens overlijden tenge volge van een noodlottig vliegtuig ongeval dezer dagen is gemeld. Eenïge vrienlden uit Leiden waren naar Meran gekomen. De belangstelling van de Hollandsche kolonie in Meran was zeer groot en een vijftal officieren van de Italiaansche luchtmacht waren uit Bozen, waar het ongeluk plaats vond, op het militaire vliegveld aangeko men. Tijdens de begrafenis cirkelden twee militaire Caproni-vliegtuigen bo ven het kerkhof van Maja Bassa en lieten van uit een vliegtuig een krans en bloemen vallen. Aan de groeve voerde een oom van den overledene en twee vrienden het woord, de laatste namens het Collegium Civitatis Aca- demicae, Lugduno Batavae Supremum en de Roeivereeniging Njord. Een schaf van bloemen dekte het graf. soluut machteloos; hij kon haar al leen liefhebben en voor haar sterven, als dat voor haar bestwil kon zijn. „Koningin", zeide hij, zijne stem heesch van hartstochtelijke droefheid, „laten wij Venetië verlaten Europa zelfs laat ik je meenemen naar een verwijderd land, een vreemd volk, en laten wij daar het overige van ons le ven in geluk en vrede doorbrengen. Altijd zal je keizerin van mijn ziel en mijn wezen zijn". Zij wierp zich neer op het tijgervel en kromde zich van smart, hare ge balde vuisten in de dikke pels van het roofdier begravend. Toen opende ze wijd haar armen en trok Paul tot zich, in eene innige hartstochtelijke omhelzing. „Mooi Liobirnyi! Mijn gelief de mijn schat!" fluisterde zij in de diepste zielesmart. „Als wij een voudiger lieden waren, ja dan zouden wij ons een tijdlang verbor gen kunnen houden en in een tent onder den sterrenhemel leven —maar dat zijn wij niet Zij zouden me op sporen en ons in eene valstrik lokken, en vroeg of laat zou het einde komen, het onteerende alledaagsche einde;de schande Toen klemde zij hem nog dichter tegen zich aan en fluister de vlak aan zijn oor met hare wellui dende stem, die nu trilde van liefde: „Beminde luister 1 Boven dit alles Oplichting van f200.000. De politie van het bureau Singel te Amsterdam verzoekt de opsporing en aan houding van mr .S. v. M., advocaat en procureur aldaar, die er van verdacht wordt, zich aan oplichting tot een bedrag van bijna twee ton te hebben schuldig ge maakt. Het slachtoffer van de oplichting is een Duitscher, doctor in de kunstgeschiedenis, die reeds eenige jaren te Amsterdam woont. Mr. v. M., die noga! relaties in de kunst wereld had, was er, zoo meldt het Hbfd., in geslaagd den kunsthistoricus wijs te maken, dat hij voor de firma Jurgens ont werpen moest vervaardigen voor een spe ciaal soort kunstzinnige reclame-geschen ken van welk verhaal evenwel geen woord waar was. De kunsthistoricus nam echter het relaas als juist aan en onder belofte van deelen in de winst wist mr. v. M. de laatste maanden herhaaldelijk zeer giroote beJragem los te krijgen, zoogenaamd ter bekostiging van het maken van de ont werpen. Dan weer eens tien, een ander leer vijf mille en telkens opnieuw, zoodat het totaal de twee ton dicht nadert, Mr. v. M. gaf schuldbekentenissen af voor al deze bedragen; naar dekking vroeg de geld schieter niet. Ten slotte begon laatstge noemde toch op eenige terugbetaling aan te dringen en inderdaad ontving hij de vorige week duizend gulden terug, maar daarna verdween de advocaat uit Amsterdam. Eenige dagen geleden heeft de rechtbank mr. v. M., die zijn kantoor in de Kalver- straat had, in staat van faillissement ver klaard, maar van eenig actief is niets ge bleken. We! is nog komen vast ie staan, dat v. M. een schilderij, dat hij van den kunsthistoricus in bewaring had gekregen, voor vijf duizend gulden bij een kunsthan delaar heleend had; dit schilderij is thans in beslag genomen. Zaterdag heeft v. M. het hotel, waar hij woonde, verlaten en tot dusverre is zijn verblijfplaats niet ontdekt. Vermoedelijk is hij naar Duitschland vertrokken. Ds. Kersten en de vaccinatie. Het Tweede Kamerlid de heer Kersten heeft den minister van Arbeid, H. en N. de volgende vragen gesteld: Is het den minister bekend, dat, na vac cinatie, te Rotterdam zich ernstigje ziekte verschijnselen hebben voorgedaan, waarvan reeds met doodelijken afloop? Is de minis ter bereid, teg|en elke uitoefening van dwang afdoende maatregelen te nemen? Acht de minister het om het belang van het volk niet noodzakelijk, tegen de gevaren, die de vaccinatie met zich brengt, te waarschuwen, en, zoo, moodig in overleg met zijn ambtgenoot den minister van Bin- nenlandsche Zaken en Landbouw, B. en W. van Rotterdam onder het oog te bren- g]en, dat zij zich hebben te onthouden van eiken dwang, op schoolgaande kinderen uitgeoefend Op deze vragen heeft de minister reeds geantwoord, n.I. dat het hem bekend is, dat zich te Rotterdam in een paar geval len, na vaccinatie, ziekteverschijnselen heb- is steeds die gedachte, die hoop in mijn hart, dat eens een zoon van ons waardiglijk een troon zal innemen, die op het oogenblik op zeer onwaar dige wijze bezet is en slechts door mijn hooge geboorte en den invloed mijner familie wordt gehandhaafd. Denk niet dat ik op bedriegelijke wij ze een troonopvolger wil onderschui ven. Neen. Ik heb het recht een erf genaam te zoeken, maar ik wil een schitterende erfgenaam, die het land zal verlossen ons heider geest door liefde belichaamd een gift der go den. O, denk daar eens aan, Paul. Denk aan die vreugde, dien trots; dat zal ons helpen de onrust, die ons bei den doet lijden, te dragen. Het moet deze wilde nuftelooze woede tegen het noodlot doen bedaren. Is het niet, lieveling?" Hare stem beroerde hem tot in h et diepste zijns harten, maar hij was te aangedaan om haar dade lijk te kunnen antwoorden. De her nieuwing van deze gedachte bracht hem in geestvervoering. Al wat er edel en groot in hem was, scheen zich te verheffen in eene blijde triomf zang. Een zoon van hem en haar zou eens een troon innemen! O God, als dat eens waar kon zijn. „Ik houd van de Engelschen", fluis terde ze. „Ik ken de mannen van alle naties maar van de Engelschen houd ik het meest. Zij zijn zoo recht ben voorgéJaan, waarvan een enkel geval met doodelijken afloop. De minister is bereid om, indien hem mocht blijken, dat door de Overheid dwang tot vaccinatie wordt uitgeoefend, de betrokken autoriteiten te wijzen op de gel- Jende wettelijke bepalingen, die öwang tot vaccinatie uitsluiten. Van eenigen dwang, door B. en W. van Rotterdam op school gaande kinderen uitgeoefend, is den mi nister intusschein niets gebleken. In de cir culaires, gericht tot de hoofden van de openbare scholen en van de bijzondere scholen, voor zoover de besturen van laatst bedoelde scholen toestemming hebben ver leend, dat op hun scholen op gelijke wijze wordt gehandeld als ten aanzien van de openbare scholen het geval is, alsmede in de circulaires aan de ouders, wondt slechts gewezen op de wenschelijkheid, de kinde ren te laten vaccineeren of revaccineeren, waartoe op de scholen de gelegenheid is opengesteld. Vaccinatie ot nevaccinatie heeft slechts plaats, indien de ouders zulks wenschen. Van eenigen dwang is geen spa'a ke, dus er bestaat naar de meening, van den minister derhalve geen aanleiding een aan- schrijving„te dier zake tot het gemeentebe stuur te richten. De minister acht het, met het oog op de alastrim-gevallen, die zich den katsten tijd voordoen, in het belang van de bevol king niet wenschelijk, om tegen de vacci natie, in verband met de daarbij spora disch voorkomende ziektegevallen, te waarschuwen. En de minister van Binnenlandsche Za ken en Landbouw? Voorts heeft de heer Kersten den mi nister van Binnenlandsche Zaken en Land bouw gevraagd: Is het den minister bekend, dat de toe gang tot openbare scholen te Rotterdam aan leerlingen geweigerd is, die niet g[e- vaccineerd zijn? Acht de minister dit ver wijderen van de school niet in strijd «net de wet, die den dwang tot inenting (zij het dan ook tijdelijk) ophief? Is de minister bereid, maatregelen te nemen tegen het sluiten der school voor ongevaccineerde kinderen en het besluit van B. en W. van Rotterdam, dat tot die sluiting ieidde, te vernietigen? De Haagsche conferentie. De financieele commissie is Zaterdag ochtend bijeengekomen om de eindredactie van de ver-schillende, aan de plenaire ver gadering voor te leggen documenten vast te stellen. Om half twaalf was zij daar mede gereed. De vergadering wend! toen voor een half uur geschorst. Om kwart over twaalf werd de plenaire zitting gehouden. Overeenkomstig de af spraak, aan het begin van de conferentie glemaakt, was Stresemann aan de beurt om het voorzitterschap te vervullen. Hij zeide, dat gedurende de weken van door zee de goeden onder hen ten minste. Zij zijn dapper en rechtvaar dig en zonder vrees. En onze klei ne Paul zal de schitterendste van al len zijn. Liefste, je moet niet denken dat ik slechts een dweepster ben een vrouw die van dingen droomt, die nooit zullen gebeuren, ik zie het ik weet het Het zal gebeuren zooals ik het gezegd heb". Zoo fluisterde zij voort, tot Paul bedwelmd was van vreugde en zalig heid en plaats en tijd, gevaar en eene mogelijke scheiding vergat. Het was hem of een zegevierend engelenkoor voor hem zong. Toen las zij hem ge dichten voor en liet hem haar lief- koozen en glimlachte in zijne armen. Maar tegen den morgen zou hij, ware hij wakker geweest, zijne dame, stomme tranen vergietend, hebben zien terneder liggen. De ontzettende smart van een sterke natuur, die afscheid neemt Dezen Donderdag nu was het de nacht der volle maan. Een wolkc- looze morgenhemel beloofde een prach- tigen avond. De twee minnenden ont waakten vroegtijdig en ontbeten op het balcon, dat uitzag op den Olean- dertuin. De dame was in een betoo- verende, zonnige stemming en niemand kon vermoeden dat zij des morgens door zulk een ontzettende smart bevan gen was geweest (W ordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1929 | | pagina 1