J\° iOA
Maandag 2 September 1929
116 Jaargang.
DRIE WEKEN
VAN LIEFDE.
Buitenland
Koloniën
Sport.
Binnenland
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,—
buiten Goes f2,
Verschijnt: Maandag-,Woensdag
en Vrijdagavond.
Afzonderlijke nummers 5 cent
GOESC
UitgaveNaamlooz» Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
COURANT
Kleeuwens t Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 et
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
OVERZICHT.
Duitschland en de herstel-conferentie.
Zaterdagochtend vond in Den Haag
de laatste zitting plaats van de confe
rentie, welke gedurende vier weken
de aandacht van het krantenlezend pu
bliek voor zich heeft opgeëischt. In
deze slotzitting is officieel vastgesteld
wat tenslotte de resultaten zijn van
den moeizamen arbeid, die hier ter
wille van Europa's gezondmaking ver
richt is, en bekroond met meer suc
ces dan men aanvankelijk hoopte en
verwachtte. Niet alleen is ten aanzien
van de verdeeling van de opbrengst
van het Young-plan overeenstemming
bereikt, maar ook inzake de Rijnland
ontruiming is een regeling getroffen,
die Duitschland nu wel niet volkomen
bevredigt, maar die dit land toch de
zekerheid geeft, dat de bezetting bin
nen niet al te langen tijd tot het ver
leden zal behooren. Schriftelijk is
thans vastgelegd, dat uiterlijk 1 Juli
1930 de ontruiming beëindigd zal zijn,
dat de ontruiming gedurende de maand
September zal beginnen, dat de Belgi
sche- en Britsche strijdkrachten drie
maanden na den dag, waarop de ont
ruiming begint, teruggetrokken zullen
zijn, terwijl in denzelfden tijd de Fran-
sche troepen de tweede zóne ontrui
men zullen. Op 1 Januari 1930 zal dus
de tweede zóne geheel ontruimd zijn,
en de derde zóne nog slechts bezet
zijn door de Fransche troepen. De
terugtrekking van deze troepen uit de
derde zóne zal dadelijk na de ratifica
tie van het plan-Young door het Fran
sche- en het Duitsche parlement en na
zijn inwerkingtreding beginnen en zal
in elk geval voor 1 Juli 1930 beëindigd
zijn. Stresemann's pogingen om Briand
te bewegen het voorbeeld van Enge
land en België te volgen en de Fran
sche troepen tegelijk met de Engel-
sche- en Belgische uit het Rijnland te
laten verdwijnen, hebben dus geen
succes gehad. Aan den anderen kant
heeft Briand moeten toegeven, waar
het betrof de instelling van de Com
missie voor vaststelling en verzoening,
waarvan Duitschland niets wilde we
ten. Briand achtte aanvankelijk deze
Commissie, met het oog op Frankrijk's
veiligheid, noodzakelijk, doch hij
schijnt zich tenslotte neergelegd te
hebben bij de opvatting der andere
bezettende machten, die met Duitsch
land van oordeel waren, dat een nieu
we controlecommissie voor het Rijn
land overbodig was, daar eventueele
moeilijkheden kunnen worden voor
gelegd aan de Arbitrage-commissies,
waarvan in het Locarno-pact sprake is.
Overigens blijft het recht van den Vol
kenbondsraad en van de Volkenbonds
vergadering om maatregelen te nemen
overeenkomstig artikel 213 van hef
Verdrag van Versailles, onaangetast
Bij de oplossing van de vraag, hoeveel
Duitschland zou moeten bijdragen in
de kosten van de bezetting na 1 Sep-
36
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ELINOR GLYN.
Paul begreep den toestand en ging
terzijde uit een open venster staan
leunen en deed alsof hij naar de voor
bijglijdende gondels keek, maar zijn
zwervende blik vestigde zich op eene,
die niet ver van hun paleis vastge-
meerd lag en waarin eene eenzame
gestalte zat, roerloos achterover leu
nend op de zitbank. Deze gondel had
geen gekleurde lichtjes of vroolijke
muzikanten; het was een stil zwart
ding, met slechts één man er in.
Dmitry fluisterde en de dame luis
terde, terwijl er een trilling van toorn
door haar lenige gestalte liep. Toen
draaide zij zich om en keek naar de
vastgemeerde gondel, dezelfde storm
van hartstocht en haat in hare oogen
als er nog eens in te lezen had ge
staan, dien keer op de Rigi Kaltbach
belvédère.
„Zal ik hem vermoorden den el-
lendigen spion? Vasili zou het van
nacht wel willen doen", siste zij tus-
schen hare tanden. „Maar met welk
tember, deden zich aanvankelijk groo-
te moeilijkheden voor, daar Frankrijk
eischfe, dat Duitschland alle onkos
ten zou betalen, terwijl Streseman'n
het standpunt verdedigde, dat Duitsch
land geen schuld had aan het voort
duren der bezetting, zoodat het geen
reden zag om Frankrijk in deze ter-
wille te zijn. Tenslotte blijkt er echter
een compromis tof stand gekomen te
zijn, volgens hetwelk de Duitsche re
geering zich tot de betaling ineens van
een bedrag van 30 millioen mark ver
plicht, waarmee het dan van verdere
betalingen af is.. Zoowel in politiek -
als in financieel opzicht weet Duitsch
land dus thans precies waar het aan
toe is. Na lange jaren in het onzekere
te hebben rondgetast, moet het voor
de Duitsche regeering en voor het
Duitsche volk een heele geruststelling
zijn eindelijk eens vasten grond onder
de voeten te hebben. Dat Duitschland
thans met een verlicht hart de toe
komst kan ingaan is dan toch maar het
werk van de Haagsche conferentie.
Een noodlottige brand.
In een alleenstaand Inlandsch huis
je, gelegen op het strand aan de Zuid
kust van Java in de nabijheid van
Djokjakarta, brak in den nacht plot
seling brand uit, welke zóó snel om
zich heen greep dat de bewoners een
inlandsche vrouw met 2 kinderen, in
de vlammen omkwamen. Een nader
ingesteld onderzoek bracht aan het
licht dat men hier met kwaadwillige
brandstichting te doen had. De brand
stichter, die door wraak tot deze daad
gedreven werd, werd door de politie
gearresteerd en achter slot en gren
del gezet.
LUCHTVAART.
De „Graf Zeppelin".
Vrijdag was de officieele Zeppelin-
dag in New-York. Dr. Eckener, die om
11 uur met den Duitschen zaakgelas
tigde per vliegtuig uit Washington te
Lakehurst aankwam, nam den trein
naar Jersey waar hij afgehaald en
naar Battery Place, hef zuidelijke punt
van Manhattan, gebracht werd. In
middels kruiste het marine-luchtschip
„Los Angeles", dat juist van Cleveland
teruggekeerd was, in de omgeving.
Op Battery Place hielden dr. Ecke
ner en Hay een korte toespraak. De
doel? Een dag gewonnen misschien
en dan zou er weer een ander komen
en dan weer een".
Dmitry hief smeekend zijn arm op,
om haar terug te trekken van hef
wijd geopende boograam, vanwaar de
spion het volle gezicht op haar moest
hebben. Maar woedend stiet zij hem
op zij en nam Paul's hand. „Kom ge
liefde", zei ze, „wij willen niet lan
ger kijken naar dezen verraderlijken
stroom! Hij is vol herinneringen aan
bedreven moorden en uitgestane ang
sten. Laten wij terugkeeren naar ons
heiligdom en alle kieren dichtsluiten;
wij zullen op onzen tijger gaan zitten
en zelfs de maan vergeten. Geliefde
kom". En zij leidde hem naar de
open deur, maar de hand, die de
zijne vasthield, was koud als ijs.
Eene storm van ontroering be-
heerschte Paul. Hij begreep nu, dat
gevaar hen dreigde; hij vermoedde
dat zij bespied werden maar
door wien? Op bevel van haar echt
genoot? O, die gedachte maakte hem
razend van woede haar echtgenoot
Zij zijn eigendom, de wederhelft
zijner ziel van zijn lichaam en zijne
ziel behoorde wettig aan iemand
anders! De een of andere ellende
ling, dien zij haatte en verachtte„een
rottend kreng, Gods aarde ontsie
rend." En hij Paul was machte
loos dat feit te veranderen, was ab
tocht naar het stadhuis werd een ware
zegetocht. Burgemeester Walker be
groette de gasten in een hartelijke toe
spraak en bood dr. Eckener de me
daille van de stad New-York aan. De
passagiers en de bemanning ontvingen
eveneens herinneringsmedailles.
Het luchtschip wordt in de eerste
dagen van September te 'Friedrichs-
hafen terugverwacht. De autoriteiten
en in het bijzonder het gemeentebe
stuur treffen thans reeds met het rijks-
en het Wuerttembergsch ministerie van
verkeer zorgvuldig alle voorbereidin
gen om de geheele bemanning van de
„Graf" een waardige ontvangst te be
reiden. De bemanning zal men in een
feesffelijken optocht naar hef raadhuis
geleiden, waar zij namens het gemeen
tebestuur begroet en gehuldigd zal
worden. Ook de werf zal den terug
keerenden een verrassing bereiden. Op
het dak van de luchtschiphal, waarin
de „Graf Zeppelin" van den vermoeien-
den tocht zal uitrusten, zijn metgroo-
te witte letters de woorden: Wir gra-
tulieren! geschilderd. In Friedrichs-
hafen rekent men er op, dat de op
komst der belangstellenden in de aan
komst van het luchtschip grooter zal
zijn dan men daar ooit heeft meege
maakt. Het gemeentebestuur heeft tal
van uitnoodigingen gezonden.
Ook Zwitserland zal ter gelegenheid
van deze groote gebeurtenis afgevaar
digden van het land en uit enkele
groote steden naar Friedrichshafen
zenden.
Hef Amerikaansche departement van
marine heeft het aanbod van dr. Ecke
ner om drie Amerikaansche zeeoffi
cieren als passagiers op de terugreis
naar Friedrichshafen mee te nemen,
aanvaard. Er zullen nog drie nieuwe
Amerikaansche passagiers meegaan en
er blijven er zeven aan boord, die te
Friedrichshafen ingestegen zijn en daar
hun reis om de wereld zullen beëindigen
Teraardebestelling liedelé.
Maandag is te Meran begraven hef
stoffelijk overschot van den heer mr.
L. M. I. Redelé, den Nederlandschen
sportvlieger, wiens overlijden tenge
volge van een noodlottig vliegtuig
ongeval dezer dagen is gemeld. Eenïge
vrienlden uit Leiden waren naar Meran
gekomen. De belangstelling van de
Hollandsche kolonie in Meran was
zeer groot en een vijftal officieren van
de Italiaansche luchtmacht waren uit
Bozen, waar het ongeluk plaats vond,
op het militaire vliegveld aangeko
men. Tijdens de begrafenis cirkelden
twee militaire Caproni-vliegtuigen bo
ven het kerkhof van Maja Bassa en
lieten van uit een vliegtuig een krans
en bloemen vallen. Aan de groeve
voerde een oom van den overledene
en twee vrienden het woord, de laatste
namens het Collegium Civitatis Aca-
demicae, Lugduno Batavae Supremum
en de Roeivereeniging Njord. Een schaf
van bloemen dekte het graf.
soluut machteloos; hij kon haar al
leen liefhebben en voor haar sterven,
als dat voor haar bestwil kon zijn.
„Koningin", zeide hij, zijne stem
heesch van hartstochtelijke droefheid,
„laten wij Venetië verlaten Europa
zelfs laat ik je meenemen naar een
verwijderd land, een vreemd volk, en
laten wij daar het overige van ons le
ven in geluk en vrede doorbrengen.
Altijd zal je keizerin van mijn ziel
en mijn wezen zijn".
Zij wierp zich neer op het tijgervel
en kromde zich van smart, hare ge
balde vuisten in de dikke pels van
het roofdier begravend.
Toen opende ze wijd haar armen en
trok Paul tot zich, in eene innige
hartstochtelijke omhelzing.
„Mooi Liobirnyi! Mijn gelief
de mijn schat!" fluisterde zij in
de diepste zielesmart. „Als wij een
voudiger lieden waren, ja dan
zouden wij ons een tijdlang verbor
gen kunnen houden en in een tent
onder den sterrenhemel leven —maar
dat zijn wij niet Zij zouden me op
sporen en ons in eene valstrik lokken,
en vroeg of laat zou het einde komen,
het onteerende alledaagsche einde;de
schande Toen klemde zij hem
nog dichter tegen zich aan en fluister
de vlak aan zijn oor met hare wellui
dende stem, die nu trilde van liefde:
„Beminde luister 1 Boven dit alles
Oplichting van f200.000.
De politie van het bureau Singel te
Amsterdam verzoekt de opsporing en aan
houding van mr .S. v. M., advocaat en
procureur aldaar, die er van verdacht
wordt, zich aan oplichting tot een bedrag
van bijna twee ton te hebben schuldig ge
maakt.
Het slachtoffer van de oplichting is een
Duitscher, doctor in de kunstgeschiedenis,
die reeds eenige jaren te Amsterdam
woont.
Mr. v. M., die noga! relaties in de kunst
wereld had, was er, zoo meldt het Hbfd.,
in geslaagd den kunsthistoricus wijs te
maken, dat hij voor de firma Jurgens ont
werpen moest vervaardigen voor een spe
ciaal soort kunstzinnige reclame-geschen
ken van welk verhaal evenwel geen
woord waar was. De kunsthistoricus nam
echter het relaas als juist aan en onder
belofte van deelen in de winst wist mr. v.
M. de laatste maanden herhaaldelijk zeer
giroote beJragem los te krijgen, zoogenaamd
ter bekostiging van het maken van de ont
werpen. Dan weer eens tien, een ander
leer vijf mille en telkens opnieuw, zoodat
het totaal de twee ton dicht nadert, Mr.
v. M. gaf schuldbekentenissen af voor al
deze bedragen; naar dekking vroeg de geld
schieter niet. Ten slotte begon laatstge
noemde toch op eenige terugbetaling aan te
dringen en inderdaad ontving hij de vorige
week duizend gulden terug, maar daarna
verdween de advocaat uit Amsterdam.
Eenige dagen geleden heeft de rechtbank
mr. v. M., die zijn kantoor in de Kalver-
straat had, in staat van faillissement ver
klaard, maar van eenig actief is niets ge
bleken. We! is nog komen vast ie staan,
dat v. M. een schilderij, dat hij van den
kunsthistoricus in bewaring had gekregen,
voor vijf duizend gulden bij een kunsthan
delaar heleend had; dit schilderij is thans
in beslag genomen.
Zaterdag heeft v. M. het hotel, waar
hij woonde, verlaten en tot dusverre is zijn
verblijfplaats niet ontdekt. Vermoedelijk
is hij naar Duitschland vertrokken.
Ds. Kersten en de vaccinatie.
Het Tweede Kamerlid de heer Kersten
heeft den minister van Arbeid, H. en N.
de volgende vragen gesteld:
Is het den minister bekend, dat, na vac
cinatie, te Rotterdam zich ernstigje ziekte
verschijnselen hebben voorgedaan, waarvan
reeds met doodelijken afloop? Is de minis
ter bereid, teg|en elke uitoefening van
dwang afdoende maatregelen te nemen?
Acht de minister het om het belang
van het volk niet noodzakelijk, tegen de
gevaren, die de vaccinatie met zich brengt,
te waarschuwen, en, zoo, moodig in overleg
met zijn ambtgenoot den minister van Bin-
nenlandsche Zaken en Landbouw, B. en
W. van Rotterdam onder het oog te bren-
g]en, dat zij zich hebben te onthouden van
eiken dwang, op schoolgaande kinderen
uitgeoefend
Op deze vragen heeft de minister reeds
geantwoord, n.I. dat het hem bekend is,
dat zich te Rotterdam in een paar geval
len, na vaccinatie, ziekteverschijnselen heb-
is steeds die gedachte, die hoop in
mijn hart, dat eens een zoon van ons
waardiglijk een troon zal innemen,
die op het oogenblik op zeer onwaar
dige wijze bezet is en slechts door
mijn hooge geboorte en den invloed
mijner familie wordt gehandhaafd.
Denk niet dat ik op bedriegelijke wij
ze een troonopvolger wil onderschui
ven. Neen. Ik heb het recht een erf
genaam te zoeken, maar ik wil een
schitterende erfgenaam, die het land
zal verlossen ons heider geest door
liefde belichaamd een gift der go
den. O, denk daar eens aan, Paul.
Denk aan die vreugde, dien trots; dat
zal ons helpen de onrust, die ons bei
den doet lijden, te dragen. Het moet
deze wilde nuftelooze woede tegen
het noodlot doen bedaren. Is het niet,
lieveling?" Hare stem beroerde hem
tot in h et diepste zijns harten, maar
hij was te aangedaan om haar dade
lijk te kunnen antwoorden. De her
nieuwing van deze gedachte bracht
hem in geestvervoering. Al wat er
edel en groot in hem was, scheen
zich te verheffen in eene blijde triomf
zang. Een zoon van hem en haar zou
eens een troon innemen! O God, als
dat eens waar kon zijn.
„Ik houd van de Engelschen", fluis
terde ze. „Ik ken de mannen van alle
naties maar van de Engelschen
houd ik het meest. Zij zijn zoo recht
ben voorgéJaan, waarvan een enkel geval
met doodelijken afloop.
De minister is bereid om, indien hem
mocht blijken, dat door de Overheid
dwang tot vaccinatie wordt uitgeoefend, de
betrokken autoriteiten te wijzen op de gel-
Jende wettelijke bepalingen, die öwang tot
vaccinatie uitsluiten. Van eenigen dwang,
door B. en W. van Rotterdam op school
gaande kinderen uitgeoefend, is den mi
nister intusschein niets gebleken. In de cir
culaires, gericht tot de hoofden van de
openbare scholen en van de bijzondere
scholen, voor zoover de besturen van laatst
bedoelde scholen toestemming hebben ver
leend, dat op hun scholen op gelijke wijze
wordt gehandeld als ten aanzien van de
openbare scholen het geval is, alsmede in
de circulaires aan de ouders, wondt slechts
gewezen op de wenschelijkheid, de kinde
ren te laten vaccineeren of revaccineeren,
waartoe op de scholen de gelegenheid is
opengesteld. Vaccinatie ot nevaccinatie
heeft slechts plaats, indien de ouders zulks
wenschen. Van eenigen dwang is geen spa'a
ke, dus er bestaat naar de meening, van den
minister derhalve geen aanleiding een aan-
schrijving„te dier zake tot het gemeentebe
stuur te richten.
De minister acht het, met het oog op
de alastrim-gevallen, die zich den katsten
tijd voordoen, in het belang van de bevol
king niet wenschelijk, om tegen de vacci
natie, in verband met de daarbij spora
disch voorkomende ziektegevallen, te
waarschuwen.
En de minister van Binnenlandsche Za
ken en Landbouw?
Voorts heeft de heer Kersten den mi
nister van Binnenlandsche Zaken en Land
bouw gevraagd:
Is het den minister bekend, dat de toe
gang tot openbare scholen te Rotterdam
aan leerlingen geweigerd is, die niet g[e-
vaccineerd zijn? Acht de minister dit ver
wijderen van de school niet in strijd «net de
wet, die den dwang tot inenting (zij het
dan ook tijdelijk) ophief? Is de minister
bereid, maatregelen te nemen tegen het
sluiten der school voor ongevaccineerde
kinderen en het besluit van B. en W. van
Rotterdam, dat tot die sluiting ieidde, te
vernietigen?
De Haagsche conferentie.
De financieele commissie is Zaterdag
ochtend bijeengekomen om de eindredactie
van de ver-schillende, aan de plenaire ver
gadering voor te leggen documenten vast
te stellen. Om half twaalf was zij daar
mede gereed. De vergadering wend! toen
voor een half uur geschorst.
Om kwart over twaalf werd de plenaire
zitting gehouden. Overeenkomstig de af
spraak, aan het begin van de conferentie
glemaakt, was Stresemann aan de beurt om
het voorzitterschap te vervullen.
Hij zeide, dat gedurende de weken van
door zee de goeden onder hen ten
minste. Zij zijn dapper en rechtvaar
dig en zonder vrees. En onze klei
ne Paul zal de schitterendste van al
len zijn. Liefste, je moet niet denken
dat ik slechts een dweepster ben
een vrouw die van dingen droomt, die
nooit zullen gebeuren, ik zie het
ik weet het Het zal gebeuren zooals
ik het gezegd heb".
Zoo fluisterde zij voort, tot Paul
bedwelmd was van vreugde en zalig
heid en plaats en tijd, gevaar en eene
mogelijke scheiding vergat. Het was
hem of een zegevierend engelenkoor
voor hem zong. Toen las zij hem ge
dichten voor en liet hem haar lief-
koozen en glimlachte in zijne armen.
Maar tegen den morgen zou hij,
ware hij wakker geweest, zijne dame,
stomme tranen vergietend, hebben zien
terneder liggen. De ontzettende smart
van een sterke natuur, die afscheid
neemt
Dezen Donderdag nu was het de
nacht der volle maan. Een wolkc-
looze morgenhemel beloofde een prach-
tigen avond. De twee minnenden ont
waakten vroegtijdig en ontbeten op
het balcon, dat uitzag op den Olean-
dertuin. De dame was in een betoo-
verende, zonnige stemming en niemand
kon vermoeden dat zij des morgens
door zulk een ontzettende smart bevan
gen was geweest (W ordt vervolgd).