STER-TABAK N° 97. Vrijdag 16 Augustus 1929 116 Jaargang. TIN. City Magazijn DRIE WEKENf VAN LIEFDE. Bij dit nummer be hoorteen bijvoegsel. Lcand en Tuinbouw Kunst. Uit de Radiowereld W etenscbappen. Sport. Binnenland ProVincieDieuWs ISAFE-LOKETTEN svanaf f3,50perjaar bank-associatie n.v. goes ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2,— buiten Goes f2, Verschijnt: Maandag-,Woensdag en Vrijdagavond. Afzonderlijke nummers 5 cent. GOESCHE COURANT UitgaveNaamloos. Vennootschap Goesehe Courant en Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 gevestigd W Goes. ADVERTENTIËN van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 et per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voorna. Om vogels te verjagen. In het „Vad." schrijft J. K. B.: Vogels kunnen hef landbouwer en tuinman erg lastig maken; denk maar even, hoe de spreeuwen de menschen in een kersenboomgaard bezig kun nen houden, die met geweer en ratel ganschen dag heen en weer loopen om honderden spreeuwen op een afstand te houden. Musschen houden van dop erwten, weten de lekkerste er uit te pikken, terwijl lijsters en merels als diplomaten tusschen de aardbeien loo pen en de mooiste voor het ontbijt gebruiken. Kijk, zegt de heer S. Leonard Bas tin in „The Field", vogels laten zich o zoo gemakkelijk verjagen; je laat ze maar een stukje blauw papier zien, en daar gaan ze. Op een proefstation in Amerika, het land van de Colum- bus-eieren, heeft men zaadbedden be spannen met draad en daaraan blauw papier bevestigd, en geen vogel dacht er aan naderbij te komen. Crocusbloe- men werden vernield door spreeuwen hier door musschen men plaat ste stokken tusschen de planten, en met kleefstof hechtte men aan den top blauw papier, en geen spreeuw had het lef naderbij te komen. Een internationaal muziekcentrum bij Parijs? De correspondent van „The Times" te Parijs seint vandaar aan dit blad, dat de heer en mevrouw Arthur Moul- ton uit de Ver. Staten den directeur van het Claude Debussy Conservato rium hebben meegedeeld, dat zij be reid zijn 1 millïoen pond sterling te storten voor de stichting in de omge ving van Parijs van een internationaal concertgebouw, dat 15.000 toeschou wers kan bergen. Het idee is, dat gedurende den zo mer de Parijzenaars en vreemdelingen gelegenheid zullen hebben in een be hoorlijk milieu de meesterstukken van het internationale klassieke en moder ne repertoire te hooren. De maand Mei zou gewijd zijn aan werken van Fransche componisten, Juni aan de Russen, Juli aan Italiaansche muziek STEEDS EEN FIJN SORTIMENT. 29 FEUILLETON Naar het Engelsch van ELINOR GLYN. HOOFDSTUK XIV. De wanhoop, die Paul beving, toen hij den volgenden dag, vóór lunchtijd alleen op het terras naar beneden stond te staren, vergeefs trachtend hef bootje zijner dame te onderscheiden, was niet te dragen. Een ontzettende neerslachtigheid drukte hem. Het was hem of een zij ner ledematen was afgezet, hij voelde zich hulpeloos en onvolkomen en zijn geheele ziel trok hem naar Lucern. De groene boomen en de heerlijke dag schenen den spot met hem te drijven. Alleen, alleen geen vooruitzicht zijn koningin te ontmoeten vóór den vol genden morgen, wanneer hij haar te gen elf uur bij de landingsplaats aan het begin van den bergspoorweg zou ontmoeten. Maar dat was morgen pas, en hoe moest hij nu dezen dag door komen? Na een vroege lunch klom hij naar het rotsblok op den top en zat, waar ze samen gezeten hadden, al leen met zijne gedachten. En welke enz. Een groot gedeelte van den win ter zou doorgebracht worden met de instudeering en uitvoering van beken de werken van jonge musici. Het project h oudt ook rekening met allerlei accomodatie voor wonen en leven van musici in de nabijheid van het internationale concertgebouw. De heer en mevrouw Moulton vragen slechts, dat een der voorsteden, die Parijs omringen, de stad 6 of 8 acres grond in een aangename omgeving zal cadeau doen. Siska Kremer 15 jaar. Het gezelschap Nap de la Mar, op tournee ter kermis te Hoorn, vierde daar Dinsdag den 15en verjaardag van Siska Kremer, die er bijna voor den 200sten keer Merijntje Gijzen speelde. In de pauze werd zij toegesproken door den „spreker" dr. van der Hoog, die haar namens het gezelschap bloe men aanbood, terwijl daarna Nap de la Mar een zeer hartelijke toespraak tot haar hield. Een wonderlijk experiment. Uit New-York wordt aan eenigeBer- lijnsche bladen gemeld dat het den vlieger-parachutist Mayer gelukt is zwevende met een valscherm draad loos mededeelingen uit te zenden. Hij sprong boven het Roosevelt-vliegveld van 300 M. hoogte met een valscherm uit een vliegtuig omlaag en terwijl hij daalde, deed hij door middel van een microfoon mededeelingen omtrent zijn waarneming en gevoelens. Zijn woor den werden door de meeste Ameri- kaansche stations her-uitgezonden, zoo dat zij over heel Amerika te hooren waren. Crematie dr. Aletta H. Jacobs. Zeer veel vrouwen waren Woensdag middag op Westerveld samengekomen om een laatste hulde te brengen aan de nagedachtenis van dr. Aletta H. Jacobs, de eerste vrouwelijke arts in ons land, de strijdster voor de rech ten van de vrouw. Daar waren de ouderen, die met dr. Jacobs in den strijd waren vergrijsd, daar waren ook de jongeren, die in diepen eerbied naar de pionierster opzagen. In den loop van den ochtend was het stoffelijk overschot van het ziekenhuis te Baarn naar de begraafplaats over gebracht onder geleide van de dames mevrouw F. W. van Wulfften Palthe Broese van Groenou, Mej. Rosa Ma- nus, mevrouw mr. B. BakkerNort en Mej. S. C. Groot, vriendinnen van dr. Jacobs. Op Westerveld was de kist bedolven onder bloemen, geplaatst in de recep gedachten! Wat voor wonderbaarlijks was er toch met hem gebeurd. Veer tien dagen geleden was hij in Parijs, beu van alles wat hij zag en verbeeld de hij zich verliefd te zijn op Isa bella Waring. Arme Isabella! Hoe was 't in Godsnaam mogelijk. Maar toen was hij nog een schooljongen, een kind! En nu was hij een man en ken de hij de grootste, mooiste bedoeling van het leven. Dat was een der bewonderenswaar dige eigenschappen van deze vrouw, met al haren onmefelijken hartstocht en volkomen afwezigheid van Wat Eu- ropeesche naties moraliteit noemen, dat er toch niets in haar invloed was, dat hem-naar beneden trok, integen deel, zij streefde ernaar hem te ver heffen, zijn gezichtskring te verwijden, hem logisch te leeren denken. Niets kleingeestigs zou ooit meer Paul's ziel bewegen, zijn blik was ruimer gewor den. En toen welde er eene groote dankbaarheid jegens haar in hem op. Want had ze hem niet buiten hare liefde de grootste gift geschonken, die een mensch kan ontvangen? Eene ont waakte ziel? En gelijk in haar sprookje van Un dine, was die geboren uit den eersten langen kus. Toen dacht hij aan haar latere kus sen, die oneindige, goddelijke geluk zaligheid van deze zes dagen. Was het tie-zaal, waar ook de toespraken zijn gehouden, omdat de aula van het cre matorium wordt gerestaureerd. De zaal kon de talrijke belangstellenden niet bevatten; velen wachtten buiten totdat de baar werd uitgedragen naar de verasschingsplaats. Een reeks spreeksters en sprekers hebben, nadat Hetty Gijse had gezon gen, dr. Jacobs in treffende woorden herdacht. LUCHTVAART. Drijvende vliegvelden. Men hoopt het volgend jaar Augus tus het eerste drijvende vliegveld op den Aflantischen Oceaan in dienst van het verkeer te kunnen stellen. De vliegvelden zullen op drijvende eilan den lijken! Ze zullen 370 M. lang en 120 M. breed zijn en een landings brug hebben, welke 20 M. boven den zeespiegel ligt. Ieder vliegveld zal hal len en werkplaatsen hebben, een res taurant en een hotel. Licht- en brul boeien zullen om de vliegvelden wor den uitgelegd. Oplichting. Ruim een week geleden werd de cen trale recherche te Rotterdam gewaar schuwd door zekeren W. uit de Van 01- denbameveldtstraat, dat waarschijnlijk in de stad een oplichter zou trachten zijn slag te slaan. 1 W. had gereflecteerd op een adver tentie, voorkomende in een dagblad, waar in gegadigden werden opgeroepen voor schrijfwerk. Hij had daarop bezoek ge kregen van den directeur van de N.V. Poel s Handelsmaatschappij, die zich bekend maakte als de steller van de adver tentie. De directeur verklaarde, dat hij per- week ongeveer 300 quitanties en fac turen had te schrijven en dat hij dit werk, wanneer W. in de aanbieding trad, wilde honoreeren met 4 cent per stuk. De reflectant had hier wel ooren naar en de directeur liet al aanstonds 40 qui tanties met een gedrukt firmahoofd achter met een lijstje van namen der debiteuren en het bedrag waarvoor deze schuldig stonden. Den volgenden dag kwam de directeur deze quitanties eigenhandig afhalen en hij vertelde, dat hij op het oogenblik geen nieuw werk had, doch dat dit zeker bin nen enkele dagen zou komen. Er ging onge\eer een week voorbij, en W. begon de zaak te wantrouwen. Hij ging eeins op onderzoek uit naar de N.V. Poel's Handelmaatschappij en het bleek hem, dat deze maatschappij nergens be kend was. Daarop volgde de aangifte bij de centrale recherche. Deze heeft gretig gebruik gemaakt pas zes dagen geleden, dat zij hier wa ren gekomen? Zes dagen in Eden. En zeker zou het noodlot hen nog niet scheiden. Zeker konden zij op nog meer heerlijke Uren hopen. De maan was zeven dagen oud en zijne dame had gezegd; „Zooals zij wast, zal ook onze liefde wassen". Dus zelfs als hij dat tot richtsnoer nam, was hem nog eenigen tijd beschoren om te kunnen leven. Paul's wil was sterk. Met ijzeren volharding weerde hij elke gedachte aan de toekomst. Hij dacht aan haar raadgeving, naar aanleiding van het raadsel, verborgen in de oogen der sphinx, in het heden te leven en het leven ten volle te genieten. Hij was in zulk eene aanbiddende stemming, dat hij de rots zou hebben kunnen kussen, omdat zij er tegen aan had geleund. En zichzelf deed hij een gelofte, dat, wat er ook gebeuren mocht, hij altijd zou trachten haar geest en on derricht waard te zijn. Dmitry's pis tool stak nog in zijn zak. Hij nam het eruit en bekeek het, alle zes kamers waren geladen. Een gevaarlijk, klein wapen, met een fijn gegrafeerd hand vat, in Parijs gemaakt. Er was een da tum ingekrast, het was ongeveer een jaar oud. Welk een gevaar konden zij toch bij mogelijkheid voor hem heb ben gevreesd. Hij moest bijna lachen. R00DESTER THEODORUS NIEMEIJER GRONINGEN Stop oen pijp van «ie meJedeelimgen, die ïiaar werden gedaan, en bij een tiental adressen vain de biteuren, waarvoor W. quitanties bad ge schreven, een onderzoek ingesteld. Daar bij bleek, dat ook aan die adressen de N.V. Poel's Handelmaatschappij niet bekend was. Intusschen ontving W. een postwissel, groot "f 1,60, geteekend door Van der Have, die verblijf zou houden in een hotel daar ter stede en die de directeur van de N.V. zou zijn, niet de aanteekening dat door stagnatie in het be drijf voorloopig geen nieuw werk kon worden opgegeven. Bij onderzoek in het opgegeven hotel bleek daar geen Van der Have te logee ren of verblijf te hebben gehouden. Vrijdag j.f. kreeg de centrale recherche echter een aangifte van de Bijbank der Twentsche Bank te Delfshaven, dat men was opgelicht voor enen Bedrag vaiff 57,10 op een valsche quitantie. Deze quitantie bleek betaalbaar te zijn gesteld door de firma Slagmaat aan de Voorhaven en was voorzien van de bandteekening van den patroon en van den procuratiehouder, alsook van het endossementsstempel, waar mee de quitantie betaalbaar werd gesteld bij de Twentsche Bank. Bij nader onderzoek is gebleken, dat zoowel de handteekeningen als het stem pel valsch waren. De recherche is daar op het onderzoek begonnen en heeft nage gaan, welke relaties de firma Slagmaat daar ter stede had. Het bleek, dat men een nauwe relatie had met zekeren S. Deze verklaarde, dat zijn 23-jarige broer W. S., vertegenwoordiger van een levens verzekeringsmaatschappij, wef eens qui tanties inde, ook bij de firma Slagmaat. Diens handschrift bleek overeen te ko men met dat van de aangeboden vafsche quitantie. De recherche heeft, nadat dit was gebleken, ten huize van W. S. een huiszoeking gedaan, welke met gunstig resultaat is bekroond. Men vond een groo te verzameling quitanties, briefhoofden en formulieren, en in den stortbak van het watercloset werd een stempel gevonden tot het betaalbaar stellen bij de Twentsche Bank. S. werd eenige ooigenblikken later op straat gearresteerd. Hij heeft een volle dige bekentenis afgelegd. Hij verklaarde, dat het de eerste maal was geweest, dat hij zich aan vervalschiingen had schuldig gemaakt, en dat hij er toe was gedwongen om aan zijn verplichtingen tegenover de levensverzekeringsmaatschappij te kunnen voldoen. De quitanties had hij laten schrijven, om zooveel mogelijk de verdenking van zich af te wenden. Daar hij meermalen quitanties had geïnd voor de firma Slag maat, wias hij op de hoogte geweest van het feit, dat deze altijd werden voorzien van de bandteekening van den patroon en van den procuratiehouder. Hij had die na gemaakt en een stempel laten vervaardigen. Na het aanbrengen van de vervalschingen heeft hij een jongen van den Fluks-bestel- dienst gehuurd en dezen een aantaf druk werken laten bezorgen, terwijl deze jongen dan tegelijk even de quitantie moest innen en het geld afdragen bij het tramhuisje te Schiedam, waar S. op hem zou wach ten. Inderdaad is die oplichting gelukt en kreeg hij te Schiedam het geld in handen. S. is na zijn bekentenis ter beschikking van den officier van justitie gesteld. Vreemdelingenbezoe k. Het aantal badgasten van de Belgi sche kustplaatsen dat gisteren een be zoek aan Middelburg bracht, was on geveer even groot als de vorige week, n.l. 3550. Er werden 48 auto's over gezet. Wij zijn nu op het hoogtepunt, want na half Augustus wordt het bezoek geleidelijk iets minder. N.V. Mij. voor kunstmatige oesterteelt. Aan het verslag van de N.V. Ne- derl. Mij. voor kunstmatige oester teelt voorheen onder de firma C. L. de Meulemeester en Co. te Yerseke, over 1928—1929, onfleenen wij: De minder gunstige resultaten zijn toe te schrijven aan de door den strengen winter toegebrachte schade. Afgeleverd werden in totaal 1.103.244 (v. j. 1.508.954) oesters, met een op brengst van f69.406, De groei der zaaioesters was goed, die van de consumptie-oesters min der dan werd verwacht. In weerwil van de steeds meer op dringende concurrentie tusschen de kweekers onderling, kan het centraal oesterbureau toch nog goede prijzen Hij bleef daar boven op den top tot de zon was ondergegaan; hij voelde een vage vrees, terug te keeren naar de kamers, waar ze zoo gelukkig wa ren geweest, alleen terug te gaan. Maar dat was zwak van hem. Dat ge voel moest hij trachten te overwinnen! Na het diner, wilde hij den avond be steden om brieven naar huis te schrij ven. Maar toen zijn eenzaam maal was afgeloopen, lokte de maan hem weer naar buiten op het terras; daar bleef hij gemarteld door hartstochte lijke gedachten, tot hij in zijn eenzame legerstede kroop. Hij kon niet slapen. Er waren daar geen herinneringen, die hem rustig konden stemmen. Hij stond op en ging door de zitkamer naar het vertrek, zoo kort geleden door zijn geliefde verlaten. Helaas! Het was ge heel en al beroofd van hare mooie dingen. Het bed onopgemaakt, opge stapeld met onovertrokken hotelkus sens en een groot Duitsch dekbed bo ven op de opgevouwen .dekens. Het zag er alles spookachtig, droevig en koud uit. En somberder dan ooit, kroop hij weer in zijn eigen bed. Den volgenden dag was het donker weer. Het regende niet, maar de he mel was geheel bedekt met sombere, grijze wolken. Geen aanlokkelijk voor uitzicht om den dag in een bootje op het meer door te brengen. En het wa ter werd door den wind in kleine, ruwe golven opgezweept. Zou zij ko men? De onzekerheid was bijna on dragelijk. Lang voor den vastgestelden tijd stond hij al te wachten en liep heen en weer, angstig spiedend in de richting van Lucern. Ja, daar kwant het motorbootje aan. Geen moment te laat. O, welk een vreugde maakte zich van hem meester, zijn heele li chaam gloeide; binnen tien minuten of zelfs eerder, kon hij hare handen in de zijne klemmen. Maar toen hef bootje in 't volle zicht kwam, zag hij dat er geen dame inzat. Alleen Dmitry's zwarte gestalte stond bij de stoelen. Paul's h art werd zwaar als lood en hij was zijn angst bijna geen meester meer, totdat eindelijk de bediende aan land stapte en hem een brief overhan digde, welks-inhoud als volgt luidde: „Lieveling, ik voel me niet zoo goed vandaag; eene vervelende ver koudheid, heelemaal niet erg, maar toch durf ik me niet blootstellen aan den kouden wind op het meer. Kom om één uur, als heel Lucern aan ta/el zit, bij me door de terras poort, kom bij me, ik kan niet zon der je leven, Paul!" R] H :SI 1*12 (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1929 | | pagina 1