STER-TABAK
N° 97.
Vrijdag 16 Augustus 1929
116 Jaargang.
TIN.
City Magazijn
DRIE WEKENf
VAN LIEFDE.
Bij dit nummer be
hoorteen bijvoegsel.
Lcand en Tuinbouw
Kunst.
Uit de Radiowereld
W etenscbappen.
Sport.
Binnenland
ProVincieDieuWs
ISAFE-LOKETTEN
svanaf f3,50perjaar bank-associatie n.v. goes
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,—
buiten Goes f2,
Verschijnt: Maandag-,Woensdag
en Vrijdagavond.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
GOESCHE COURANT
UitgaveNaamloos. Vennootschap Goesehe Courant en Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 gevestigd W Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 et
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorna.
Om vogels te verjagen.
In het „Vad." schrijft J. K. B.:
Vogels kunnen hef landbouwer en
tuinman erg lastig maken; denk maar
even, hoe de spreeuwen de menschen
in een kersenboomgaard bezig kun
nen houden, die met geweer en ratel
ganschen dag heen en weer loopen om
honderden spreeuwen op een afstand
te houden. Musschen houden van dop
erwten, weten de lekkerste er uit te
pikken, terwijl lijsters en merels als
diplomaten tusschen de aardbeien loo
pen en de mooiste voor het ontbijt
gebruiken.
Kijk, zegt de heer S. Leonard Bas
tin in „The Field", vogels laten zich
o zoo gemakkelijk verjagen; je laat ze
maar een stukje blauw papier zien,
en daar gaan ze. Op een proefstation
in Amerika, het land van de Colum-
bus-eieren, heeft men zaadbedden be
spannen met draad en daaraan blauw
papier bevestigd, en geen vogel dacht
er aan naderbij te komen. Crocusbloe-
men werden vernield door spreeuwen
hier door musschen men plaat
ste stokken tusschen de planten, en
met kleefstof hechtte men aan den
top blauw papier, en geen spreeuw
had het lef naderbij te komen.
Een internationaal muziekcentrum
bij Parijs?
De correspondent van „The Times"
te Parijs seint vandaar aan dit blad,
dat de heer en mevrouw Arthur Moul-
ton uit de Ver. Staten den directeur
van het Claude Debussy Conservato
rium hebben meegedeeld, dat zij be
reid zijn 1 millïoen pond sterling te
storten voor de stichting in de omge
ving van Parijs van een internationaal
concertgebouw, dat 15.000 toeschou
wers kan bergen.
Het idee is, dat gedurende den zo
mer de Parijzenaars en vreemdelingen
gelegenheid zullen hebben in een be
hoorlijk milieu de meesterstukken van
het internationale klassieke en moder
ne repertoire te hooren. De maand
Mei zou gewijd zijn aan werken van
Fransche componisten, Juni aan de
Russen, Juli aan Italiaansche muziek
STEEDS EEN FIJN
SORTIMENT.
29
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ELINOR GLYN.
HOOFDSTUK XIV.
De wanhoop, die Paul beving, toen
hij den volgenden dag, vóór lunchtijd
alleen op het terras naar beneden
stond te staren, vergeefs trachtend hef
bootje zijner dame te onderscheiden,
was niet te dragen.
Een ontzettende neerslachtigheid
drukte hem. Het was hem of een zij
ner ledematen was afgezet, hij voelde
zich hulpeloos en onvolkomen en zijn
geheele ziel trok hem naar Lucern.
De groene boomen en de heerlijke dag
schenen den spot met hem te drijven.
Alleen, alleen geen vooruitzicht zijn
koningin te ontmoeten vóór den vol
genden morgen, wanneer hij haar te
gen elf uur bij de landingsplaats aan
het begin van den bergspoorweg zou
ontmoeten. Maar dat was morgen pas,
en hoe moest hij nu dezen dag door
komen? Na een vroege lunch klom hij
naar het rotsblok op den top en zat,
waar ze samen gezeten hadden, al
leen met zijne gedachten. En welke
enz. Een groot gedeelte van den win
ter zou doorgebracht worden met de
instudeering en uitvoering van beken
de werken van jonge musici.
Het project h oudt ook rekening met
allerlei accomodatie voor wonen en
leven van musici in de nabijheid van
het internationale concertgebouw. De
heer en mevrouw Moulton vragen
slechts, dat een der voorsteden, die
Parijs omringen, de stad 6 of 8 acres
grond in een aangename omgeving zal
cadeau doen.
Siska Kremer 15 jaar.
Het gezelschap Nap de la Mar, op
tournee ter kermis te Hoorn, vierde
daar Dinsdag den 15en verjaardag van
Siska Kremer, die er bijna voor den
200sten keer Merijntje Gijzen speelde.
In de pauze werd zij toegesproken
door den „spreker" dr. van der Hoog,
die haar namens het gezelschap bloe
men aanbood, terwijl daarna Nap de
la Mar een zeer hartelijke toespraak
tot haar hield.
Een wonderlijk experiment.
Uit New-York wordt aan eenigeBer-
lijnsche bladen gemeld dat het den
vlieger-parachutist Mayer gelukt is
zwevende met een valscherm draad
loos mededeelingen uit te zenden. Hij
sprong boven het Roosevelt-vliegveld
van 300 M. hoogte met een valscherm
uit een vliegtuig omlaag en terwijl hij
daalde, deed hij door middel van een
microfoon mededeelingen omtrent zijn
waarneming en gevoelens. Zijn woor
den werden door de meeste Ameri-
kaansche stations her-uitgezonden, zoo
dat zij over heel Amerika te hooren
waren.
Crematie dr. Aletta H. Jacobs.
Zeer veel vrouwen waren Woensdag
middag op Westerveld samengekomen
om een laatste hulde te brengen aan
de nagedachtenis van dr. Aletta H.
Jacobs, de eerste vrouwelijke arts in
ons land, de strijdster voor de rech
ten van de vrouw. Daar waren de
ouderen, die met dr. Jacobs in den
strijd waren vergrijsd, daar waren ook
de jongeren, die in diepen eerbied
naar de pionierster opzagen.
In den loop van den ochtend was het
stoffelijk overschot van het ziekenhuis
te Baarn naar de begraafplaats over
gebracht onder geleide van de dames
mevrouw F. W. van Wulfften Palthe
Broese van Groenou, Mej. Rosa Ma-
nus, mevrouw mr. B. BakkerNort
en Mej. S. C. Groot, vriendinnen van
dr. Jacobs.
Op Westerveld was de kist bedolven
onder bloemen, geplaatst in de recep
gedachten! Wat voor wonderbaarlijks
was er toch met hem gebeurd. Veer
tien dagen geleden was hij in Parijs,
beu van alles wat hij zag en verbeeld
de hij zich verliefd te zijn op Isa
bella Waring. Arme Isabella! Hoe
was 't in Godsnaam mogelijk. Maar
toen was hij nog een schooljongen, een
kind! En nu was hij een man en ken
de hij de grootste, mooiste bedoeling
van het leven.
Dat was een der bewonderenswaar
dige eigenschappen van deze vrouw,
met al haren onmefelijken hartstocht
en volkomen afwezigheid van Wat Eu-
ropeesche naties moraliteit noemen,
dat er toch niets in haar invloed was,
dat hem-naar beneden trok, integen
deel, zij streefde ernaar hem te ver
heffen, zijn gezichtskring te verwijden,
hem logisch te leeren denken. Niets
kleingeestigs zou ooit meer Paul's ziel
bewegen, zijn blik was ruimer gewor
den. En toen welde er eene groote
dankbaarheid jegens haar in hem op.
Want had ze hem niet buiten hare
liefde de grootste gift geschonken, die
een mensch kan ontvangen? Eene ont
waakte ziel?
En gelijk in haar sprookje van Un
dine, was die geboren uit den eersten
langen kus.
Toen dacht hij aan haar latere kus
sen, die oneindige, goddelijke geluk
zaligheid van deze zes dagen. Was het
tie-zaal, waar ook de toespraken zijn
gehouden, omdat de aula van het cre
matorium wordt gerestaureerd. De
zaal kon de talrijke belangstellenden
niet bevatten; velen wachtten buiten
totdat de baar werd uitgedragen naar
de verasschingsplaats.
Een reeks spreeksters en sprekers
hebben, nadat Hetty Gijse had gezon
gen, dr. Jacobs in treffende woorden
herdacht.
LUCHTVAART.
Drijvende vliegvelden.
Men hoopt het volgend jaar Augus
tus het eerste drijvende vliegveld op
den Aflantischen Oceaan in dienst van
het verkeer te kunnen stellen. De
vliegvelden zullen op drijvende eilan
den lijken! Ze zullen 370 M. lang en
120 M. breed zijn en een landings
brug hebben, welke 20 M. boven den
zeespiegel ligt. Ieder vliegveld zal hal
len en werkplaatsen hebben, een res
taurant en een hotel. Licht- en brul
boeien zullen om de vliegvelden wor
den uitgelegd.
Oplichting.
Ruim een week geleden werd de cen
trale recherche te Rotterdam gewaar
schuwd door zekeren W. uit de Van 01-
denbameveldtstraat, dat waarschijnlijk in
de stad een oplichter zou trachten zijn
slag te slaan. 1
W. had gereflecteerd op een adver
tentie, voorkomende in een dagblad, waar
in gegadigden werden opgeroepen voor
schrijfwerk. Hij had daarop bezoek ge
kregen van den directeur van de N.V.
Poel s Handelsmaatschappij, die zich
bekend maakte als de steller van de adver
tentie. De directeur verklaarde, dat hij
per- week ongeveer 300 quitanties en fac
turen had te schrijven en dat hij dit werk,
wanneer W. in de aanbieding trad, wilde
honoreeren met 4 cent per stuk.
De reflectant had hier wel ooren naar
en de directeur liet al aanstonds 40 qui
tanties met een gedrukt firmahoofd achter
met een lijstje van namen der debiteuren
en het bedrag waarvoor deze schuldig
stonden.
Den volgenden dag kwam de directeur
deze quitanties eigenhandig afhalen en
hij vertelde, dat hij op het oogenblik geen
nieuw werk had, doch dat dit zeker bin
nen enkele dagen zou komen.
Er ging onge\eer een week voorbij, en
W. begon de zaak te wantrouwen. Hij
ging eeins op onderzoek uit naar de N.V.
Poel's Handelmaatschappij en het bleek
hem, dat deze maatschappij nergens be
kend was. Daarop volgde de aangifte
bij de centrale recherche.
Deze heeft gretig gebruik gemaakt
pas zes dagen geleden, dat zij hier wa
ren gekomen? Zes dagen in Eden. En
zeker zou het noodlot hen nog niet
scheiden. Zeker konden zij op nog
meer heerlijke Uren hopen. De maan
was zeven dagen oud en zijne dame
had gezegd; „Zooals zij wast, zal ook
onze liefde wassen". Dus zelfs als hij
dat tot richtsnoer nam, was hem nog
eenigen tijd beschoren om te kunnen
leven.
Paul's wil was sterk. Met ijzeren
volharding weerde hij elke gedachte
aan de toekomst. Hij dacht aan haar
raadgeving, naar aanleiding van het
raadsel, verborgen in de oogen der
sphinx, in het heden te leven en het
leven ten volle te genieten.
Hij was in zulk eene aanbiddende
stemming, dat hij de rots zou hebben
kunnen kussen, omdat zij er tegen
aan had geleund.
En zichzelf deed hij een gelofte,
dat, wat er ook gebeuren mocht, hij
altijd zou trachten haar geest en on
derricht waard te zijn. Dmitry's pis
tool stak nog in zijn zak. Hij nam het
eruit en bekeek het, alle zes kamers
waren geladen. Een gevaarlijk, klein
wapen, met een fijn gegrafeerd hand
vat, in Parijs gemaakt. Er was een da
tum ingekrast, het was ongeveer een
jaar oud. Welk een gevaar konden zij
toch bij mogelijkheid voor hem heb
ben gevreesd. Hij moest bijna lachen.
R00DESTER
THEODORUS
NIEMEIJER
GRONINGEN
Stop oen pijp
van «ie meJedeelimgen, die ïiaar werden
gedaan, en bij een tiental adressen vain de
biteuren, waarvoor W. quitanties bad ge
schreven, een onderzoek ingesteld. Daar
bij bleek, dat ook aan die adressen de
N.V. Poel's Handelmaatschappij niet
bekend was. Intusschen ontving W. een
postwissel, groot "f 1,60, geteekend door
Van der Have, die verblijf zou houden
in een hotel daar ter stede en die de
directeur van de N.V. zou zijn, niet de
aanteekening dat door stagnatie in het be
drijf voorloopig geen nieuw werk kon
worden opgegeven. Bij onderzoek in het
opgegeven hotel bleek daar geen Van der
Have te logee ren of verblijf te hebben
gehouden.
Vrijdag j.f. kreeg de centrale recherche
echter een aangifte van de Bijbank der
Twentsche Bank te Delfshaven, dat men
was opgelicht voor enen Bedrag vaiff 57,10
op een valsche quitantie. Deze quitantie
bleek betaalbaar te zijn gesteld door de
firma Slagmaat aan de Voorhaven en
was voorzien van de bandteekening van
den patroon en van den procuratiehouder,
alsook van het endossementsstempel, waar
mee de quitantie betaalbaar werd gesteld
bij de Twentsche Bank.
Bij nader onderzoek is gebleken, dat
zoowel de handteekeningen als het stem
pel valsch waren. De recherche is daar
op het onderzoek begonnen en heeft nage
gaan, welke relaties de firma Slagmaat
daar ter stede had. Het bleek, dat men
een nauwe relatie had met zekeren S.
Deze verklaarde, dat zijn 23-jarige broer
W. S., vertegenwoordiger van een levens
verzekeringsmaatschappij, wef eens qui
tanties inde, ook bij de firma Slagmaat.
Diens handschrift bleek overeen te ko
men met dat van de aangeboden vafsche
quitantie. De recherche heeft, nadat dit
was gebleken, ten huize van W. S. een
huiszoeking gedaan, welke met gunstig
resultaat is bekroond. Men vond een groo
te verzameling quitanties, briefhoofden en
formulieren, en in den stortbak van het
watercloset werd een stempel gevonden
tot het betaalbaar stellen bij de Twentsche
Bank.
S. werd eenige ooigenblikken later op
straat gearresteerd. Hij heeft een volle
dige bekentenis afgelegd. Hij verklaarde,
dat het de eerste maal was geweest, dat
hij zich aan vervalschiingen had schuldig
gemaakt, en dat hij er toe was gedwongen
om aan zijn verplichtingen tegenover de
levensverzekeringsmaatschappij te kunnen
voldoen.
De quitanties had hij laten schrijven,
om zooveel mogelijk de verdenking van
zich af te wenden. Daar hij meermalen
quitanties had geïnd voor de firma Slag
maat, wias hij op de hoogte geweest van
het feit, dat deze altijd werden voorzien
van de bandteekening van den patroon en
van den procuratiehouder. Hij had die na
gemaakt en een stempel laten vervaardigen.
Na het aanbrengen van de vervalschingen
heeft hij een jongen van den Fluks-bestel-
dienst gehuurd en dezen een aantaf druk
werken laten bezorgen, terwijl deze jongen
dan tegelijk even de quitantie moest innen
en het geld afdragen bij het tramhuisje
te Schiedam, waar S. op hem zou wach
ten. Inderdaad is die oplichting gelukt en
kreeg hij te Schiedam het geld in handen.
S. is na zijn bekentenis ter beschikking
van den officier van justitie gesteld.
Vreemdelingenbezoe k.
Het aantal badgasten van de Belgi
sche kustplaatsen dat gisteren een be
zoek aan Middelburg bracht, was on
geveer even groot als de vorige week,
n.l. 3550. Er werden 48 auto's over
gezet.
Wij zijn nu op het hoogtepunt, want
na half Augustus wordt het bezoek
geleidelijk iets minder.
N.V. Mij. voor kunstmatige oesterteelt.
Aan het verslag van de N.V. Ne-
derl. Mij. voor kunstmatige oester
teelt voorheen onder de firma C. L.
de Meulemeester en Co. te Yerseke,
over 1928—1929, onfleenen wij:
De minder gunstige resultaten zijn
toe te schrijven aan de door den
strengen winter toegebrachte schade.
Afgeleverd werden in totaal 1.103.244
(v. j. 1.508.954) oesters, met een op
brengst van f69.406,
De groei der zaaioesters was goed,
die van de consumptie-oesters min
der dan werd verwacht.
In weerwil van de steeds meer op
dringende concurrentie tusschen de
kweekers onderling, kan het centraal
oesterbureau toch nog goede prijzen
Hij bleef daar boven op den top tot
de zon was ondergegaan; hij voelde
een vage vrees, terug te keeren naar
de kamers, waar ze zoo gelukkig wa
ren geweest, alleen terug te gaan.
Maar dat was zwak van hem. Dat ge
voel moest hij trachten te overwinnen!
Na het diner, wilde hij den avond be
steden om brieven naar huis te schrij
ven. Maar toen zijn eenzaam maal
was afgeloopen, lokte de maan hem
weer naar buiten op het terras; daar
bleef hij gemarteld door hartstochte
lijke gedachten, tot hij in zijn eenzame
legerstede kroop. Hij kon niet slapen.
Er waren daar geen herinneringen, die
hem rustig konden stemmen. Hij stond
op en ging door de zitkamer naar het
vertrek, zoo kort geleden door zijn
geliefde verlaten. Helaas! Het was ge
heel en al beroofd van hare mooie
dingen. Het bed onopgemaakt, opge
stapeld met onovertrokken hotelkus
sens en een groot Duitsch dekbed bo
ven op de opgevouwen .dekens. Het
zag er alles spookachtig, droevig en
koud uit. En somberder dan ooit,
kroop hij weer in zijn eigen bed.
Den volgenden dag was het donker
weer. Het regende niet, maar de he
mel was geheel bedekt met sombere,
grijze wolken. Geen aanlokkelijk voor
uitzicht om den dag in een bootje op
het meer door te brengen. En het wa
ter werd door den wind in kleine,
ruwe golven opgezweept. Zou zij ko
men? De onzekerheid was bijna on
dragelijk. Lang voor den vastgestelden
tijd stond hij al te wachten en liep
heen en weer, angstig spiedend in de
richting van Lucern. Ja, daar kwant
het motorbootje aan. Geen moment te
laat. O, welk een vreugde maakte
zich van hem meester, zijn heele li
chaam gloeide; binnen tien minuten
of zelfs eerder, kon hij hare handen
in de zijne klemmen.
Maar toen hef bootje in 't volle
zicht kwam, zag hij dat er geen dame
inzat. Alleen Dmitry's zwarte gestalte
stond bij de stoelen.
Paul's h art werd zwaar als lood en
hij was zijn angst bijna geen meester
meer, totdat eindelijk de bediende aan
land stapte en hem een brief overhan
digde, welks-inhoud als volgt luidde:
„Lieveling, ik voel me niet zoo
goed vandaag; eene vervelende ver
koudheid, heelemaal niet erg, maar
toch durf ik me niet blootstellen
aan den kouden wind op het meer.
Kom om één uur, als heel Lucern
aan ta/el zit, bij me door de terras
poort, kom bij me, ik kan niet zon
der je leven, Paul!"
R] H :SI 1*12
(Wordt vervolgd).