In dienst ïan allen.
y-w—v
Pinksteren.
N° 89.
Vrijdag 17 Mei 1999
416 Jaargang.
Bi| dit nummer be
hoort een bijvoegsel
Naar de Ardennen.
tfEEREN-BM
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,—
buiten Goes f2,—.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-,Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE 1 COURANT
UitgaveNaimlooze Vermootschap Go-osche Courant en Kleeuwens Ross' Urukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 gevestigd te Goes.
ADVERTENTIËN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct.
per regel. Advertentïën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
In verband met den
2en Pinksterdag op Maandag
a.s. zal de Goesche Courant
dien dag niet verschijnen.
Pinksteren is het laatste der drie
groote Christelijke feestdagen. Ook de
Israëlieten vieren een gelijknamig feest
ongeveer op dezelfde dagen, maar de
beteekenis daarvan is een geheel ander
dan die van het Christelijk Pinksteren.
Men kent de geschiedenis uit den Bij
bel, waarin ons van Pinksteren wordt
verhaald? Vijftig dagen na Paschen en
tien dagen na den Hemelvaartsdag wa
ren de weinig talrijke volgelingen van
Jezus in een opperzaal van den Jeruza-
iemschen tempel te zamen. Er heerschte
in hun kring groote eendracht, ze wa
ren nog allen bij elkander, de vervol
gingen van de zijde der overheid had
den hen nog niet her-en derwaarts ver
strooid. Ze brachten hun tijd door
met godsdienstige overpeinzingen en
handelingen. Daar op eens zoo luidt
het oude Pïnksterverhaal werd een
geruisch van den hemel gehoord, zoo
geweldig, dat het gebouw op zijn
grondvesten bewogen werd. Op de
hoofden der jongeren werden vurige
verschijnselen waargenomen en hun
werd op eenmaal de gave gegeven van
in vreemde talen te kunnen spreken.
Maar achter die uitwendige teekenen
schuilde een inwendige verandering.
Deze mannen en vrouwen toch, die te
voren, bevreesd als schapen zonder
herder in een hoek zich hadden ver
borgen, achter gesloten deuren, wer
den op eenmaal onbevreesde getuigen
van het geloof, dat ze tot dusverre in
het verborgen hadden beleden. Uit
heel de verdere levensgeschiedenis van
dit kleine groepje blijkt, dat ze op
den Pinksterdag tot nieuwe, krachti
ge en moedige menschen werden her
schapen, die manmoedig pal stonden
voor wat ze als eeuwige waarheid had
den erkend. Heel hun geest was ver
anderd, vernieuwd, 't geen alleen toe
geschreven werd aan wat op dat Pink
sterfeest aan hen en met hen was ge
schied. Hun was geschonken de geest
van boven. Dat is de kern van het
wondere Pinksterverhaal, alhoewel aan
dit wondere een tastbaar feit werd
toegevoegd: op Pinksteren valt de
stichtingsdag der Christelijke kerk, als
zoodanig heeft het zeker een blijven
de beteekenis, ook nog in deze -da
gen gelijk in alle tijden, vandaar dat
dit feest, hoeveel onbegrepens er ook
aan verbonden is, zich heeft kun
nen handhaven in de rij der feesten.
Feitelijk wordt in het beeld van deze
mannen ons geteekend, wat geschieden
90
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ETHEL M. DELL.
Geautoriseerde vertaling van
DICKY WAFELBAK.KER
Dit laatste zei ze op verontschul
digenden toon en ze ging een eindje
van hem verwijderd zitten, alsof ze
bang was, dat hij haar te aanmatigend
zou vinden.
Hij legde zijn hand op haai: arm en
zei zacht: „Dat ben je altijd voor me
geweest
„Oh, nee", zei ze, terwijl zij zich
zenuwachtig bewoog. „Dat was ik niet"
„De beste vriendin, die een man
ooit gehad heeft", ging Bill voort. „Dat
heb ik meermalen gedacht."
„Het is juist andersom", protesteer
de ze. „U is altijd veel te goed voor
me geweest. Het was zulk een groot
genoegen voor me u op de een of an
dere wijze van dienst te kunneil zijn".
„Ellen, zeg dat alsjeblieft nooit
meer", smeekte hij. „Zal ik je vertel
len, wat je voor me gedaan heibt?"
„Niets, het is heusch niets geweest",
zei ze op ernstigen toon.
moet in het leven van iederen mensch:
dat een nieuwe geest zich van hem
meester maken moet, een geest, welke
een kracht is uit een andere wereld,
dan die gezien en getast wordt, n.l. uit
de wereld der onvergankelijke dingen.
We noemen dien geest een geest uit
den hooge en daarin ligt de erkenning
opgesloten, dat anders de menschen
beheerscht en gedreven worden door
een geest uit de laagte. Stellen wij
het nu zoo, dan voelt ieder aanstonds
de waarheid, vol van diepen zin, die
het Pinksterfeest ons brengen wil. Een
geest uit de laagte voorspelt niet zoo
heel veel goeds, zijn openbaringen
kunnen niet anders wezen dan ge
dachten en woorden en daden, die niet
op een hoog plan staan, die den
mensch naar beneden halen, hem doen
zinken beneden het niveau, waarop
hij krachtens zijn roeping diende te
staan. En van hoeveel menschen moet
dat niet worden gezegd, dat ze bene
den de maat blijven. Overal zien we
ook in onze dagen dien geest uit de
laagte tot openbaring komen. Er gaat
een breede golf van klachten over
de wereld, dat we zinkende zijn, er
komt zooveel kwaad aan het daglicht,
waarvoor men vroeger zich schaamde,
maar dat thans als de meest natuur
lijke zaak van de wereld wordt ver
dedigd, ja, aangeprezen. Er wordt in
onze dagen veel geklaagd over den
verkeerden geest, die rondwaart als
een verteerend vuur, toch klagen we
niet te hard, komt uit het Pinkster-
verhaal niet dezelfde klacht tot ons,
dat de geest des menschen van iederen
tijd behoefte heeft aan herschepping?
Het is altijd zoo geweest, al was het
niet altijd in dezelfde vormen: wan
neer niet in de menschenwereld een
andere geest uitgegoten wordt, dan
gaat die wereld beslist naar beneden,
het kan niet anders. Ze moet opgetild
worden uit de laagte naar de hoogte
door de kracht van den geest, die uit
de hoogte is.
Dat die geest de kracht daartoe
heeft, bewijst de teekening van het
eerste Pinksteren. Bloode mannen wor
den fiere helden, mannen die den moed
bezaten om voor hun ideaal te ster
ven. En nu schreven we daar een
woord neer, waarop het de moeite
loont allen nadruk te doen vallen.
In de practische wereld van al den
dag is geen plaats voor het ideaal.
Hoogstens als een soort opsiering van
het leven, als een franje, als een sie
raad om zich mee op te smukken
wanneer dat gewenscht is, maar niet
als een vitale, onontbeerlijke kracht,
die heel het leven draagt. Alleen men
schen, die uit een ideaal leven, kun-
,Is het niets, een lichtende toorts te
dragen voor het gelaat van een man
die zich te midden van de dichtste
duisternis bevond?"
„Oh, houd u toch op".
„Ik denk er niet over. Ik kan het
eenvoudig niet. Ik zal je iets omtrent
mezelf vertellen, als je me tenminste
wilt aanhooren".
„Natuurlijk zal ik luisteren", zei ze.
„Ja, dat weet ik", zei hij peinzend.
„Ja, dat weet ik", zei hij peinzend.
„Dat heb je steeds gedaan. Ik heb me
honderden malen tot jou gewend om
sympathie bij je te vinden en het was
je nimmer te veel mij aan te hooren.
Ik heb voortdurend van je groote
goedheid geprofiteerd en meermalen
op je gesteund. Altijd ben je bereid
geweest mij te helpen en terzijde te
staan. En nu Kom ik nogmaals met
een verzoek tot je. Wellicht zal dit
de laatste maal zijn-... Hierover moet
jij zelf beslissen. Ik hoop niet, dat je
schrikken zult. Ik heb vandaag zoo
iets vreeselijks ondervonden, dat ik
me als een hulpeloos, verlaten kind
voel. Ik bezit niet langer den moed
de eenzaamheid alléén onder de oogen
te zien. Ik heb' een droom meege
maakt, Ellen, een droom, die wonder
mooi was, zoolang deze duurde
Doch dit alles is thans voorbij. Je
bent al zulk" een langen tijd een goede
nen in het leven als dapperen zich ge
dragen. Zij toch hebben een bron van
kracht in zich. Zulk ideaal wordt ge
boren uit bevruchting door den geest
uit den hooge. Hij geeft daaraan zulk
een levenskracht, dat hef niet onder
kan gaan, integendeel, dat daardoor
in het leven een trek geboren wordt
naar de dingen, welke uitgaan boven
de alledaagsche oppervlakte van het
leven in een wereld, die gedreven
wordt door overleggingen, welke met de
materie in hetnauwste verband staan.
Leven en strijden, lijden en desnoods
ondergaan voor hooger beginsel, dat
is het wat Pinksteren aan de menschen
opdraagt. Er zijn zoo ontzaglijk veel
geestelijke waarden en niet minder
zedelijke, waarvoor een mensch, die
de kracht uit den hooge heeft, ten
strijde kan gaan. En waar we geklaagd
hebben over een neerhalen van hooge
dingen door onzen tijd, daar mogen
we nu ook met dank constateeren,
dat in onzen tijd velen bereid zijn
voor hoogere beginselen te strijden.
Zoo- is 't Pinksterfeest niet tever-
geefsch geweest. Als tot nu toe die
geest doorgewerkt heeft en de men
schen overtuigd heeft van wat goed
en wat kwaad is, dan heeft hij daar
mee een werk gedaan, dat niet genoeg
gewaardeerd kan worden. Hoe diep
zou de menschenwereld gezonken zijn,
als het overtuigend werk van den
geest, die van boven is, zijn edel en
adelend werk niet had verricht. En
daarom is onze verwachting voor het
waarheid leidt en aanvuurt, omdat
heil der menschenwereld niet gericht
op den geest des menschen, doch op
den geest van het Pinksteren, die in
hij heiligend is, tot een strijd voor
hoogere idealen.
Toen weeenigen tijd geleden in ons
blad enkele opmerkingen maakten over
de attracties, aan een reis naar Enge
land verbonden, wezen we er op dat
de voorkeur van vele Nederlanders
in de vacantie nog uitgaat naar het na
tuurschoon op het vasteland. Hoewel
we volgens de traditie als 't ware met
de zee getrouwd zijn, moeten de mees
ten in vacantietijd niet zoo erg veel
van die zee hebben. Zij zoeken bos-
schen, de heidebergen, hetgeen
er weer op duidt, dat „wat men niet
heeft" ook voor den reiziger een rol
van beteekenis vervult.
Tot een van de streken in de on
middellijke nabijheid, die ieder jaar
honderden en honderden reislustige
vaderlanders trekken, behooren de
Belgische Ardennen. Reeds jaren gele
den, toen het reizen nog met tal van
bezwaren gepaard ging en het maken
van trips over de grenzen nog vrijwel
het monopolie van den tamelijk met
aardsche goederen bedeelde was, be
hoorde het tot de „bon ton" te spre
ken over Namen, Dinant, Spa, Han
sur Lesse.... de grotde levende
forellen.... MaasEen uitstapje
naar de Ardennen was iets dat tot de
vriendin voor me geweest. Zou ik je
nu mogen vragen nog iets meer te
willen zijn? Wil je er over denken,
Ellen? Ik zou je zoo onuitsprekelijk
dankbaar wezen, indien...." Eens
klaps sloeg zijn stem over: hij hield
zijn handen voor het gezicht en snikte.
En toen deed Ellen Barnet iets,
waartoe zij zichzelf nimmer in staat
had geacht Ze sloeg haar arm om
zijn schouder heen en drukte hem
tegen zich aan.
„Geef niet zoo aan je verdriet toe",
fluisterde ze. „Je zult eens leeren te
vergeten".
Hij beheerschte zich met groote
krachtsinspanning „Vergeef me", mom
pelde hij.
Je moet niet zoo bedroefd we
zen", ging ze voort „Ik heb je alles ver
teld, wat ze gezegd heeft Maar je
zult het toch niet doen, nietwaar?"
,Wat bedoel je?" vroeg hij ver
wonderd.
„Ik bedoeldat wanneer ik in
je plaats was en ik hield heel veel
van iemand.... zooveel als jij van
Eve houdt.... dan zou niets of nie
mand ter wereld van me gedaan kun
nen krijgen, dat ik haar opgaf. Zóó
denk ik over liefde: het is een kracht,
die nimmer verbroken kan worden".
„Ja, op die manier zou jij liefheb
ben", zei hij droomerig.
Maandagavond heeft zich in Park Zorgvliet te Den Haag in de onmid
dellijke nabijheid van de Duinoord-kerk aan de Adriaan Goedkooplaan,
een vreeselijke drama afgespeeld. De ongeveer 20-jarige dochter van den
vice-president van de arrondissementsrechtbank te Den Haag, mej. B., is,
terwijl zij met haar zuster liep, door een man opgewacht, die eenige scho
ten op haar loste. Het meisje viel neer en was bijna op slag dood. Het
moet hier een liefdesdrama betreffen. De moordenaar, de 20-jarige student
O. d. C. als inzet in de foto en de plaats waar de moordaanslag plaats
had op Mej. B.
opvoeding behoorde, even zoo goed
als het slipreisje naar Parijs. De Ar
dennen hadden dus reeds lang vóór
den oorlog de belangstelling van rei
zend Nederland, en na 1918 bij de toe
name van het reisverlangen steeg die
belangstelling in niet geringe mate.
Dit alles is trouwens uitstekend te
verklaren. De natuur in Oost. België
is van een zoo geheel ander karakter
dan die in het eigen land, voor de
meesten pnzer zijn de Ardennen zoo
goed als naast de deur, de reiskosten
zijn niet hoog, met de taal die men in
het bedoeld gebied spreekt, kan men
over het algemeen, zonder al te veel
moeilijkheden, overweg.
Het vorige jaar hebben we onze
lezers na een autotocht door de Ar
dennen een vrij uitvoerige beschrij
ving gegeven van hetgeen o.i. dat deel
van België zulk een ongemeene beko
ring verleent.
We hebben toen met enthousiasme
van de schoonheden van het Maas-dal
gerept, van het overweldigend inte
rieur van de grot van Han, van de lie
felijke plaatsjes Namen (met citadel)
Dinant en Han sur Lesse.
Wij zullen dus, nu we nogmaals de
Ardennen als mogelijkheden tot een al
leraardigst vacantie-uitstapje naar vo
ren brengen, niet tot een tweeden lof
zang overgaan.
Liever zij er hier thans op gewezen
tegen welk een bijna onbegrijpelijk
laag bedrag men momenteel de Ar
dennen kan „doen".
„Maar jij toch ook?" vroeg ze.
„Houd je minder van haar omdat ze
iszooals ze nu eenmaal is?"
„Ik weet het niet", klonk het ant
woord.
„Dus je bent van plan haar weg te
laten gaan?" zei Ellen op verwonder
den toon. „De vrouw, die je liefhebt
en die jou aanbidt. Ben je dan totaal
vergeten hoe de vrouw uit den Bijbel,
die gezondigd had vergiffenis ver
kreeg? Bovendien: hoe weet je eigen
lijk, dat zij inderdaad gezondigd heeft?
Wat de wereld zonde noemt, is dik
wijls volstrekt geen zonde in God's
oogen. En zelfs indien het werkelijk
gebeurd is, dan kan ze berouw heb
ben gekregen en hierdoor is zij dich
ter bij het Koninkrijk der Hemelen
gekomen dan zoovele andere schep
selen. Hebben wij het recht haar te
veroordeelen? Moeten wij onze lief
de verloochenen? Dat zou toch inder
daad de grootste zonde wezen, welke
er kon bestaan".
Ze zweeg. Bill had zijn hoofd op
geheven en hield zijn oogen thans
strak op haar gevestigd.
„Ellen", zei hij, „heb je er weieenig
idee van, wat je me allemaal zegt 1
Denk je dan totaal niet om mijn pa
rochie? Heb ik het recht...."
„Om het voorbeeld van je Meester
te volgen? Eerlijk tegenover jezelf te
Als men zich tot het „Reis-agent-
schap Mandaad", 38 Bouwenstraat,
Borgerhout (bij Antwerpen) wendt en
frs. 325 (zegge circa 22 Hollandsche
guldens) stort, voert deze U in een van
de prachtigste auto-cars van België
twee dagen door een der schoonste
streken van het continent. Men arri
veert b.v. Vrijdagavond in Antwerpen,
eet en logeert in hotel „Triton", stapt
den anderen morgen in de car, rijdt
over Namen naar Dinant (hier lunch),
van Dinant naar Han (diner en logies
in het voortreffelijke hotel „De la
belle vue et de la Grofte), langs de
onvergetelijke Maas, die diep onder U
(Stroomt, retour naar Antwerpen. Ho
tels, maaltijden, reis, fooien inbegre
pen 2 X 11 guldens.
Het behoeft geen betoog dat een
dergelijke goedkoope reis voor hem,
die niet gaarne alleen reist in een on
bekend land en die niet uit een volle
beurs kan putten, van zeer groote
waarde kan zijn. Toen het reisbureau
ons de vorige week uitnoodigde om
de omschreven trip te maken, vroe
gen we ons af: „Kan men tegen zulk
een laag bedrag waarlijk goed reizen?"
De vraag moet in alle opzichten be-
ECHTE FRIESCHE
tfaptaats ua/fgcttrdHé fajmAfi
zijn en ten opzichte van de vrouw
die je lief heeft? Twijfel je aan haar
gevoelens? Dat zul je toch niet zeg
gen?"
„Twijfel jij er aan?" vroeg hij.
„Ik? Oh, nee", antwoordde ze. „In
mijn oogen is zij de mooiste, liefste
vrouw, die ik nog ooit in mijn leven
heb ontmoet en zoo beschouw ik haar,
omdat ze in staat is tot zulk een groot
gevoel. Onverschillig wat zij ook mo
ge zijn, haar geheele wezen is liefde.
Kijk maar eens om je heen, hoe alle
menschen van haar houden. Zelfs juf
frouw Phipps, die voor geen sterveling
een goed woord over had. En de oude
Sammy Cross: hij leeft eenvoudig al
leen voor haar bezoeken. Is het dan
totaal niet tot je doorgedrongen, hoe
veel goed ze reeds heeft gedaan in
die enkele weken dat zij hier woont?
Ik heb het heusch wel gezien. Dacht
je dat een werkelijk slechte vrouw
tot zooiefs moois in staat was".
„Dat weet God alleen".
„Ja, Hij weet het". Zachtjes maakte
zij haar hand uit de zijne los en zei:
„Hij weet alles en geloof je niet, dat
Hij er een speciale bedoeling mede
heeft gehad haar hierheen te zenden?
Ik ben er van overtuigd, dat Hij aan
jou dacht, toen Hij dit deed".
(Wordt vervolgd).