In dienst ïan allen. y-w—v Pinksteren. N° 89. Vrijdag 17 Mei 1999 416 Jaargang. Bi| dit nummer be hoort een bijvoegsel Naar de Ardennen. tfEEREN-BM ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2,— buiten Goes f2,—. Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-,Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE 1 COURANT UitgaveNaimlooze Vermootschap Go-osche Courant en Kleeuwens Ross' Urukkers- en Uitgeversbedrijf Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 gevestigd te Goes. ADVERTENTIËN van 1—5 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt 2 maal berekend. Dienst aanbiedingen en aanvragen 15 ct. per regel. Advertentïën worden aangenomen tot 12 uur voorm. In verband met den 2en Pinksterdag op Maandag a.s. zal de Goesche Courant dien dag niet verschijnen. Pinksteren is het laatste der drie groote Christelijke feestdagen. Ook de Israëlieten vieren een gelijknamig feest ongeveer op dezelfde dagen, maar de beteekenis daarvan is een geheel ander dan die van het Christelijk Pinksteren. Men kent de geschiedenis uit den Bij bel, waarin ons van Pinksteren wordt verhaald? Vijftig dagen na Paschen en tien dagen na den Hemelvaartsdag wa ren de weinig talrijke volgelingen van Jezus in een opperzaal van den Jeruza- iemschen tempel te zamen. Er heerschte in hun kring groote eendracht, ze wa ren nog allen bij elkander, de vervol gingen van de zijde der overheid had den hen nog niet her-en derwaarts ver strooid. Ze brachten hun tijd door met godsdienstige overpeinzingen en handelingen. Daar op eens zoo luidt het oude Pïnksterverhaal werd een geruisch van den hemel gehoord, zoo geweldig, dat het gebouw op zijn grondvesten bewogen werd. Op de hoofden der jongeren werden vurige verschijnselen waargenomen en hun werd op eenmaal de gave gegeven van in vreemde talen te kunnen spreken. Maar achter die uitwendige teekenen schuilde een inwendige verandering. Deze mannen en vrouwen toch, die te voren, bevreesd als schapen zonder herder in een hoek zich hadden ver borgen, achter gesloten deuren, wer den op eenmaal onbevreesde getuigen van het geloof, dat ze tot dusverre in het verborgen hadden beleden. Uit heel de verdere levensgeschiedenis van dit kleine groepje blijkt, dat ze op den Pinksterdag tot nieuwe, krachti ge en moedige menschen werden her schapen, die manmoedig pal stonden voor wat ze als eeuwige waarheid had den erkend. Heel hun geest was ver anderd, vernieuwd, 't geen alleen toe geschreven werd aan wat op dat Pink sterfeest aan hen en met hen was ge schied. Hun was geschonken de geest van boven. Dat is de kern van het wondere Pinksterverhaal, alhoewel aan dit wondere een tastbaar feit werd toegevoegd: op Pinksteren valt de stichtingsdag der Christelijke kerk, als zoodanig heeft het zeker een blijven de beteekenis, ook nog in deze -da gen gelijk in alle tijden, vandaar dat dit feest, hoeveel onbegrepens er ook aan verbonden is, zich heeft kun nen handhaven in de rij der feesten. Feitelijk wordt in het beeld van deze mannen ons geteekend, wat geschieden 90 FEUILLETON Naar het Engelsch van ETHEL M. DELL. Geautoriseerde vertaling van DICKY WAFELBAK.KER Dit laatste zei ze op verontschul digenden toon en ze ging een eindje van hem verwijderd zitten, alsof ze bang was, dat hij haar te aanmatigend zou vinden. Hij legde zijn hand op haai: arm en zei zacht: „Dat ben je altijd voor me geweest „Oh, nee", zei ze, terwijl zij zich zenuwachtig bewoog. „Dat was ik niet" „De beste vriendin, die een man ooit gehad heeft", ging Bill voort. „Dat heb ik meermalen gedacht." „Het is juist andersom", protesteer de ze. „U is altijd veel te goed voor me geweest. Het was zulk een groot genoegen voor me u op de een of an dere wijze van dienst te kunneil zijn". „Ellen, zeg dat alsjeblieft nooit meer", smeekte hij. „Zal ik je vertel len, wat je voor me gedaan heibt?" „Niets, het is heusch niets geweest", zei ze op ernstigen toon. moet in het leven van iederen mensch: dat een nieuwe geest zich van hem meester maken moet, een geest, welke een kracht is uit een andere wereld, dan die gezien en getast wordt, n.l. uit de wereld der onvergankelijke dingen. We noemen dien geest een geest uit den hooge en daarin ligt de erkenning opgesloten, dat anders de menschen beheerscht en gedreven worden door een geest uit de laagte. Stellen wij het nu zoo, dan voelt ieder aanstonds de waarheid, vol van diepen zin, die het Pinksterfeest ons brengen wil. Een geest uit de laagte voorspelt niet zoo heel veel goeds, zijn openbaringen kunnen niet anders wezen dan ge dachten en woorden en daden, die niet op een hoog plan staan, die den mensch naar beneden halen, hem doen zinken beneden het niveau, waarop hij krachtens zijn roeping diende te staan. En van hoeveel menschen moet dat niet worden gezegd, dat ze bene den de maat blijven. Overal zien we ook in onze dagen dien geest uit de laagte tot openbaring komen. Er gaat een breede golf van klachten over de wereld, dat we zinkende zijn, er komt zooveel kwaad aan het daglicht, waarvoor men vroeger zich schaamde, maar dat thans als de meest natuur lijke zaak van de wereld wordt ver dedigd, ja, aangeprezen. Er wordt in onze dagen veel geklaagd over den verkeerden geest, die rondwaart als een verteerend vuur, toch klagen we niet te hard, komt uit het Pinkster- verhaal niet dezelfde klacht tot ons, dat de geest des menschen van iederen tijd behoefte heeft aan herschepping? Het is altijd zoo geweest, al was het niet altijd in dezelfde vormen: wan neer niet in de menschenwereld een andere geest uitgegoten wordt, dan gaat die wereld beslist naar beneden, het kan niet anders. Ze moet opgetild worden uit de laagte naar de hoogte door de kracht van den geest, die uit de hoogte is. Dat die geest de kracht daartoe heeft, bewijst de teekening van het eerste Pinksteren. Bloode mannen wor den fiere helden, mannen die den moed bezaten om voor hun ideaal te ster ven. En nu schreven we daar een woord neer, waarop het de moeite loont allen nadruk te doen vallen. In de practische wereld van al den dag is geen plaats voor het ideaal. Hoogstens als een soort opsiering van het leven, als een franje, als een sie raad om zich mee op te smukken wanneer dat gewenscht is, maar niet als een vitale, onontbeerlijke kracht, die heel het leven draagt. Alleen men schen, die uit een ideaal leven, kun- ,Is het niets, een lichtende toorts te dragen voor het gelaat van een man die zich te midden van de dichtste duisternis bevond?" „Oh, houd u toch op". „Ik denk er niet over. Ik kan het eenvoudig niet. Ik zal je iets omtrent mezelf vertellen, als je me tenminste wilt aanhooren". „Natuurlijk zal ik luisteren", zei ze. „Ja, dat weet ik", zei hij peinzend. „Ja, dat weet ik", zei hij peinzend. „Dat heb je steeds gedaan. Ik heb me honderden malen tot jou gewend om sympathie bij je te vinden en het was je nimmer te veel mij aan te hooren. Ik heb voortdurend van je groote goedheid geprofiteerd en meermalen op je gesteund. Altijd ben je bereid geweest mij te helpen en terzijde te staan. En nu Kom ik nogmaals met een verzoek tot je. Wellicht zal dit de laatste maal zijn-... Hierover moet jij zelf beslissen. Ik hoop niet, dat je schrikken zult. Ik heb vandaag zoo iets vreeselijks ondervonden, dat ik me als een hulpeloos, verlaten kind voel. Ik bezit niet langer den moed de eenzaamheid alléén onder de oogen te zien. Ik heb' een droom meege maakt, Ellen, een droom, die wonder mooi was, zoolang deze duurde Doch dit alles is thans voorbij. Je bent al zulk" een langen tijd een goede nen in het leven als dapperen zich ge dragen. Zij toch hebben een bron van kracht in zich. Zulk ideaal wordt ge boren uit bevruchting door den geest uit den hooge. Hij geeft daaraan zulk een levenskracht, dat hef niet onder kan gaan, integendeel, dat daardoor in het leven een trek geboren wordt naar de dingen, welke uitgaan boven de alledaagsche oppervlakte van het leven in een wereld, die gedreven wordt door overleggingen, welke met de materie in hetnauwste verband staan. Leven en strijden, lijden en desnoods ondergaan voor hooger beginsel, dat is het wat Pinksteren aan de menschen opdraagt. Er zijn zoo ontzaglijk veel geestelijke waarden en niet minder zedelijke, waarvoor een mensch, die de kracht uit den hooge heeft, ten strijde kan gaan. En waar we geklaagd hebben over een neerhalen van hooge dingen door onzen tijd, daar mogen we nu ook met dank constateeren, dat in onzen tijd velen bereid zijn voor hoogere beginselen te strijden. Zoo- is 't Pinksterfeest niet tever- geefsch geweest. Als tot nu toe die geest doorgewerkt heeft en de men schen overtuigd heeft van wat goed en wat kwaad is, dan heeft hij daar mee een werk gedaan, dat niet genoeg gewaardeerd kan worden. Hoe diep zou de menschenwereld gezonken zijn, als het overtuigend werk van den geest, die van boven is, zijn edel en adelend werk niet had verricht. En daarom is onze verwachting voor het waarheid leidt en aanvuurt, omdat heil der menschenwereld niet gericht op den geest des menschen, doch op den geest van het Pinksteren, die in hij heiligend is, tot een strijd voor hoogere idealen. Toen weeenigen tijd geleden in ons blad enkele opmerkingen maakten over de attracties, aan een reis naar Enge land verbonden, wezen we er op dat de voorkeur van vele Nederlanders in de vacantie nog uitgaat naar het na tuurschoon op het vasteland. Hoewel we volgens de traditie als 't ware met de zee getrouwd zijn, moeten de mees ten in vacantietijd niet zoo erg veel van die zee hebben. Zij zoeken bos- schen, de heidebergen, hetgeen er weer op duidt, dat „wat men niet heeft" ook voor den reiziger een rol van beteekenis vervult. Tot een van de streken in de on middellijke nabijheid, die ieder jaar honderden en honderden reislustige vaderlanders trekken, behooren de Belgische Ardennen. Reeds jaren gele den, toen het reizen nog met tal van bezwaren gepaard ging en het maken van trips over de grenzen nog vrijwel het monopolie van den tamelijk met aardsche goederen bedeelde was, be hoorde het tot de „bon ton" te spre ken over Namen, Dinant, Spa, Han sur Lesse.... de grotde levende forellen.... MaasEen uitstapje naar de Ardennen was iets dat tot de vriendin voor me geweest. Zou ik je nu mogen vragen nog iets meer te willen zijn? Wil je er over denken, Ellen? Ik zou je zoo onuitsprekelijk dankbaar wezen, indien...." Eens klaps sloeg zijn stem over: hij hield zijn handen voor het gezicht en snikte. En toen deed Ellen Barnet iets, waartoe zij zichzelf nimmer in staat had geacht Ze sloeg haar arm om zijn schouder heen en drukte hem tegen zich aan. „Geef niet zoo aan je verdriet toe", fluisterde ze. „Je zult eens leeren te vergeten". Hij beheerschte zich met groote krachtsinspanning „Vergeef me", mom pelde hij. Je moet niet zoo bedroefd we zen", ging ze voort „Ik heb je alles ver teld, wat ze gezegd heeft Maar je zult het toch niet doen, nietwaar?" ,Wat bedoel je?" vroeg hij ver wonderd. „Ik bedoeldat wanneer ik in je plaats was en ik hield heel veel van iemand.... zooveel als jij van Eve houdt.... dan zou niets of nie mand ter wereld van me gedaan kun nen krijgen, dat ik haar opgaf. Zóó denk ik over liefde: het is een kracht, die nimmer verbroken kan worden". „Ja, op die manier zou jij liefheb ben", zei hij droomerig. Maandagavond heeft zich in Park Zorgvliet te Den Haag in de onmid dellijke nabijheid van de Duinoord-kerk aan de Adriaan Goedkooplaan, een vreeselijke drama afgespeeld. De ongeveer 20-jarige dochter van den vice-president van de arrondissementsrechtbank te Den Haag, mej. B., is, terwijl zij met haar zuster liep, door een man opgewacht, die eenige scho ten op haar loste. Het meisje viel neer en was bijna op slag dood. Het moet hier een liefdesdrama betreffen. De moordenaar, de 20-jarige student O. d. C. als inzet in de foto en de plaats waar de moordaanslag plaats had op Mej. B. opvoeding behoorde, even zoo goed als het slipreisje naar Parijs. De Ar dennen hadden dus reeds lang vóór den oorlog de belangstelling van rei zend Nederland, en na 1918 bij de toe name van het reisverlangen steeg die belangstelling in niet geringe mate. Dit alles is trouwens uitstekend te verklaren. De natuur in Oost. België is van een zoo geheel ander karakter dan die in het eigen land, voor de meesten pnzer zijn de Ardennen zoo goed als naast de deur, de reiskosten zijn niet hoog, met de taal die men in het bedoeld gebied spreekt, kan men over het algemeen, zonder al te veel moeilijkheden, overweg. Het vorige jaar hebben we onze lezers na een autotocht door de Ar dennen een vrij uitvoerige beschrij ving gegeven van hetgeen o.i. dat deel van België zulk een ongemeene beko ring verleent. We hebben toen met enthousiasme van de schoonheden van het Maas-dal gerept, van het overweldigend inte rieur van de grot van Han, van de lie felijke plaatsjes Namen (met citadel) Dinant en Han sur Lesse. Wij zullen dus, nu we nogmaals de Ardennen als mogelijkheden tot een al leraardigst vacantie-uitstapje naar vo ren brengen, niet tot een tweeden lof zang overgaan. Liever zij er hier thans op gewezen tegen welk een bijna onbegrijpelijk laag bedrag men momenteel de Ar dennen kan „doen". „Maar jij toch ook?" vroeg ze. „Houd je minder van haar omdat ze iszooals ze nu eenmaal is?" „Ik weet het niet", klonk het ant woord. „Dus je bent van plan haar weg te laten gaan?" zei Ellen op verwonder den toon. „De vrouw, die je liefhebt en die jou aanbidt. Ben je dan totaal vergeten hoe de vrouw uit den Bijbel, die gezondigd had vergiffenis ver kreeg? Bovendien: hoe weet je eigen lijk, dat zij inderdaad gezondigd heeft? Wat de wereld zonde noemt, is dik wijls volstrekt geen zonde in God's oogen. En zelfs indien het werkelijk gebeurd is, dan kan ze berouw heb ben gekregen en hierdoor is zij dich ter bij het Koninkrijk der Hemelen gekomen dan zoovele andere schep selen. Hebben wij het recht haar te veroordeelen? Moeten wij onze lief de verloochenen? Dat zou toch inder daad de grootste zonde wezen, welke er kon bestaan". Ze zweeg. Bill had zijn hoofd op geheven en hield zijn oogen thans strak op haar gevestigd. „Ellen", zei hij, „heb je er weieenig idee van, wat je me allemaal zegt 1 Denk je dan totaal niet om mijn pa rochie? Heb ik het recht...." „Om het voorbeeld van je Meester te volgen? Eerlijk tegenover jezelf te Als men zich tot het „Reis-agent- schap Mandaad", 38 Bouwenstraat, Borgerhout (bij Antwerpen) wendt en frs. 325 (zegge circa 22 Hollandsche guldens) stort, voert deze U in een van de prachtigste auto-cars van België twee dagen door een der schoonste streken van het continent. Men arri veert b.v. Vrijdagavond in Antwerpen, eet en logeert in hotel „Triton", stapt den anderen morgen in de car, rijdt over Namen naar Dinant (hier lunch), van Dinant naar Han (diner en logies in het voortreffelijke hotel „De la belle vue et de la Grofte), langs de onvergetelijke Maas, die diep onder U (Stroomt, retour naar Antwerpen. Ho tels, maaltijden, reis, fooien inbegre pen 2 X 11 guldens. Het behoeft geen betoog dat een dergelijke goedkoope reis voor hem, die niet gaarne alleen reist in een on bekend land en die niet uit een volle beurs kan putten, van zeer groote waarde kan zijn. Toen het reisbureau ons de vorige week uitnoodigde om de omschreven trip te maken, vroe gen we ons af: „Kan men tegen zulk een laag bedrag waarlijk goed reizen?" De vraag moet in alle opzichten be- ECHTE FRIESCHE tfaptaats ua/fgcttrdHé fajmAfi zijn en ten opzichte van de vrouw die je lief heeft? Twijfel je aan haar gevoelens? Dat zul je toch niet zeg gen?" „Twijfel jij er aan?" vroeg hij. „Ik? Oh, nee", antwoordde ze. „In mijn oogen is zij de mooiste, liefste vrouw, die ik nog ooit in mijn leven heb ontmoet en zoo beschouw ik haar, omdat ze in staat is tot zulk een groot gevoel. Onverschillig wat zij ook mo ge zijn, haar geheele wezen is liefde. Kijk maar eens om je heen, hoe alle menschen van haar houden. Zelfs juf frouw Phipps, die voor geen sterveling een goed woord over had. En de oude Sammy Cross: hij leeft eenvoudig al leen voor haar bezoeken. Is het dan totaal niet tot je doorgedrongen, hoe veel goed ze reeds heeft gedaan in die enkele weken dat zij hier woont? Ik heb het heusch wel gezien. Dacht je dat een werkelijk slechte vrouw tot zooiefs moois in staat was". „Dat weet God alleen". „Ja, Hij weet het". Zachtjes maakte zij haar hand uit de zijne los en zei: „Hij weet alles en geloof je niet, dat Hij er een speciale bedoeling mede heeft gehad haar hierheen te zenden? Ik ben er van overtuigd, dat Hij aan jou dacht, toen Hij dit deed". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1929 | | pagina 1