In dienst m allen.
N° 56
Vrijdag 10 Mei 1929
Ü6 Jaargang.
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel.
Buitenland
Uit de Radiowereld
Rechtszaken.
HEERENBMÏ
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,—
buiten Goes f2,—.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-,Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
gevestigd le Goes.
ADVERTENTLEN
van 1—5 regels fl,20, elke-regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt 2 maal berekend. Dienst
aanbiedingen en aanvragen 15 ct
per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voorm.
OVERZICHT.
Politieke redevoering van Stresemann.
De Duitsche rijksminister van bui-
tenlandsche zaken, dr. Stresemann,
heeft op het traditioneele banket, dat
de vereeniging der buitenlandsche pers
ieder jaar aan het diplomatieke corps
pleegt te geven, een groote politieke
redevoering gehouden. Aan den disch
zaten vrijwel alle te Berlijn ge
accrediteerde ambassadeurs en ge
zanten aan. Ook talrijke verte
genwoordigers van de Duitsche pers
waren de gasten van de vereeniging.
Dr. Stresemann sprak na een korte
inleiding over het streven van de
Duitsche natie om zich als zoodanig
te handhaven en in de eerste plaats
over de Parijsche onderhandelingen.
In zijn uiterst voorzichtige uitlatingen
trad slechts optimisme aan den dag.
De voornaamste vraag, zeide hij, is
dat de geest der internationale samen
werking zich reeds zoover heeft ont
wikkeld, dat het inzicht in de priori
teit van de algemeene gezichtspunten
boven de nationale belangen gemeen
goed is geworden. Als hoopgevend tee-
ken in deze richting memoreerde hij
het feit, dat bij de financïeele moei
lijkheden op de deviezenmarkt van
alle buitenlandsche zijden spontaan
hulp is aangeboden, die echter niet
behoefde te worden aanvaard. Ten op
zïchte van de ontwapening was de mi
nister voorloopig pessimistisch. No
pens de voorbereidende ontwapenings
conferentie te Genève ontwikkelde dr.
Stresemann op welsprekende wijzede
bekende Duitsche these in den geest
zooals verleden Zaterdag graaf Bern-
storff ter conferentie heeft gesproken.
„Zoolang de reserve en het oorlogs
tuig niet wordt medegeteld, is op de
eerste étappe van de ontwapening nog
geen hoop. Het eenige, wat ook ten
opzichte van de ontwapening hoop
geeft, is dat te Parijs een doorslaand
succes wordt behaald, dat aan deze ont
wapeningsbeweging nieuw elan geeft".
Televisie te Scheveningen.
Op de radio-tentoonstelling in het
najaar van 1928 te Berlijn werd reeds
gedemonstreerd met een ontwerp-
apparatuur voor televisie. Een en an
der was daar geëxposeerd als curio
siteit, maar het was geenszins de be
doeling van de constructeurs deze ap
paraten als practisch bruikbaar te doen
beschouwen. Sindsdien is rusteloos ge
werkt aan de vervolmaking der tele
visie-apparaten en de ontwerpers (Te-
lefunken-Karolus) zijn er in geslaagd
87
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ETHEL M. DELL.
Geautoriseerde vertaling van
DICKY WAFELBAKKER
„En mevrouw Winch", voegde zij er
aan toe. „Ik heb haar den laatsten tijd
heelemaal niet meer gezien. Ik zal
dus verschijnen, als ik er gelegenheid
voor heb".
„Dank je", zei hij, terwijl hij haar
hand losliet en de roos in zijn zak
boekje verborg.
En zoo verliet hij haar.
Er viel inderdaad nog heel wat te
doen. De tuin van de pastorie- was
reeds vol menschen, die druk bezig
waren alles voor het kinderfeest in
gereedheid te brengen.
De aloë stond thans in vollen bloei.
Mevrouw Winch had er voor gezorgd,
dat de tafels waarop de versnaperin
gen zouden worden geplaatst, op be
hoorlijken afstand hiervan verwijderd
waren.
Juffrouw Barnet was druk bezig
sandwiches klaar te maken. Hij keek
binnen betrekkelijk korten tijd de ap
paraten voor televisie, het langs radio-
weg zien van gebeurtenissen op groo-
ten afstand, zoodanig te verbeteren,
dat reeds nu van een hoogen trap van
ontwikkeling gesproken mag worden.
Ter gelegenheid van de a.s. radio
tentoonstelling in het Kurhaus te Sche
veningen zullen door Telefunken de
monstraties met televisie worden ge
geven.
Opgesteld worden 2 zenders, n.l.
één voor film- en één voor personen-
overbrenging en drie ontvangers voor
projectie op matglazen platen van ver
schillende grootte. De verbinding tus-
schen zendkamer en ontvangkamer ge
schiedt door middel van microfoons
en luidsprekers voor hef overbrengen
van lichttrillingen. Er zullen dus voor
deze televisie-demonstratie twee stands
in gebruik zijn (op den eenen stand
de beide zenders, op den anderen de
ontvangers). De personen of voorwer
pen, die geteleviseerd worden, moeten
zich natuurlijk bevinden op den stand,
waar de zenders staan opgesteld (te
levisie-studio). Er is bij deze zenders
geen speciale belichting noodig van
hetgeen geteleviseerd wordt.
De drie ontvangers, welke op een
anderen stand zijn ondergebracht, zul
len de beelden op verschillende groot
te projecteeren op matglazen platen.
Het op afstand zichtbaar maken van
levende personen geschiedt met be
hulp van een roteerende Weiler'schen
spïegelschïjf, waardoor een snel wis
selende belichting van het over te
brengen object mogelijk is. Deze licht-
reflexen worden toegevoerd aan een
photocel, welke de betreffende variee-
rende lichtwaarden omzet in stroom-
variaties. In het ontvangtoestel loopt
synchroon met den zender een gelijke
Weiler'sche schijf, waarop het licht
valt van een Karolus-cel, welke wordt
beïnvloed door de stroomvariaties van
den ontvanger.
Natuurlijk is het mogelijk om in
plaats van de afbeeldingen van leven
de personen of groepen door middel
van het systeem Telefunken-Karolus
ook filmbeelden over te brengen.
Voor toestellen voor huiselijk ge
bruik kan de matglazen plaat, waarop
geprojecteerd wordt, in grootte wor
den gereduceerd tot 10 a 15 c.M.
lengte en hoogte, zoodat het geheel
niet meer plaats inneemt dan een nor
maal ontvangtoestel.
Aangezien deze televisie-demonstra
tie wel de clou van de tentoonstelling
belooft te worden, en om ieder in de
gelegenheid te stellen een en ander
rustig te bekijken, zullen telkens on
geveer 30 personen tot de stands wor
den toegelaten.
haar glimlachend aan en sprak enkele
woorden met haar.
„Ik bewonder u meer dan ik zeggen
kan", zei hij. „Hoe kunt u het in
's hemelsnaam klaar spelen?"
Ze bloosde van trots. „Hetisheusch
niet zulk een moeilijk werkje. Het is
werkelijk een genot te zien, hoe gre
tig de kinderen die verorberen".
Daarna had hij een licht twistge
sprek met mevrouw Winch, hetgeen
echter gelukkig niet van langen duur
was. Zij hield vol, dat het op domi-
nee's weg lag de prijzen aan de kinde
ren te overhandigen. Mevrouw Winch
hield niet van kinderen en Bill be
greep heel goed, dat zij dit werkje
het liefst van zich zou afschuiven.
Bill stelde voor juffrouw Barnet te
verzoeken deze taak op haar schou
ders te nemen. Haar was nimmer iets
te veel. De uitdrukking van mevrouw
Winch's gezicht was echter verre van
aangenaam en de dominee begreep,
dat hij de gezelschapsjuffrouw hier
mede allerminst een dienst bewees.
„In orde", zei Bill. „Dan zal ik het
aan mevrouw Rivers vragen. Zij heeft
beloofd, indien mogelijk, vanmiddag
even te komen kijken".
Mevrouw Winch had nu niets meer
te protesteeren en Bill vertrok met
een gevoel van voldaanheid. De kin
In Rossum brandden 21 huizen af
Slechts aan het beleid der brandweer was het te danken, dat het postkantoor en de R.-K. kerk behouden ble
ven. De kerk tusschen de rookende puinhoopen.
Rechtbank te Middelburg.
In de zitting van Woensdag werden
de volgende vonnissen uitgesproken:
Inwerking houden van een autobus
dienst zonder toestemming: P. v. K.,
39 jaar, autobushouder te Waarde,
vernietiging van het vonnis van den
kantonrechter, vrijspraak.
Overtreding Motor- en Rijwiel wet:
J. J. L., 23 jaar, chauffeur te Hans-
weert, vernietiging van het vonnis van
den kantonrechter betreffende de straf,
f25 boete of 25 dagen hechtenis.
Overtreding Jachtwet: J. F., 22 jaar,
arbeider te Kats, vonnis van den kan
tonrechter vernietigd betreffende de
straf, f25 boete of 25 dagen hechtenis.
Overtreding Jachtwet: J. F., 22 jaar,
arbeider te Kats, als voren.
Overtreding Jachtwet: C. V., 21
jaar, landbouwer te Colijnsplaat, be
vestiging van het vonnis van den kan
tonrechter, f 15 boete of 15 dagen
hechtenis en inlevering van het geweer
of f40 boete of 10 dagen hechtenis.
Oplichting: P. M., 44 jaar, aannemer
te Kloetinge, 14 dagen gevangenisstraf.
Overtreding Jachtwet: H. P. G., 46
jaar, landbouwer te Kapelle, vernie
tiging van het vonnis van den kanton
rechter, zelfde straf 2 X f 15 boete of
2 X 15 dagen hechtenis, uitlevering
van het geweer of betaling van f 10
subs. 10 dagen hechtenis.
Het drama te Grootegast.
Zooals gemeld is Yje Wijkstra, de
moordenaar van de vier veldwachters
te Grootegast, overeenkomstig den
eisch veroordeeld tot levenslange ge
vangenisstraf. Aan het vonnis is nog
deren aanbaden de mooie weduwe, dus
zouden ze het verrukkelijk vinden,
indien zij de behaalde prijzen over
handigde.
Niettegenstaande hij heel veel te
doen had, was het toch merkwaardig,
hoe langzaam de uren verstreken. Elf
uur, twaalf uur, één uur. Om twee uur
zou het feest aanvangen.
Hij smeekte mevrouw Winch opzijn
innemende manier de openingsrede te
willen houden en als hij zoo optrad,
kon ze hem nimmer weerstaan. Daarna
voegde hij zich bij juffrouw Barnet en
met zijn tweeën bezorgden zij de kin
deren een heerlijken middag. Alle
mogelijke spelen kwamen aan de orde
en zoo nu en dan steeg er een waar
gejuich omhoog. Tot zijn groote vol
doening bemerkte Bill dat de middag
toch gauwer verliep, dan hij aanvan
kelijk vermoed had.
Om half vijf werden de kinderen
op thee en limonade onthaald. Onge
veer een kwartier later kwam me
vrouw Rivers het grintpad oploopen.
Ze droeg een dunne, witte japon en
een grooten, zwarten hoed. Bill kon
zich niet herinneren haar ooit mooier
te hebben gezien dan op dat oogen-
blik.
Bill zag haar het eerst, doch juf
frouw Barnet die dicht bij hem was
ontleend: Wat den moord op Meijer
betreft stelt de rechtbank vast dat
verdachte het plan heeft beraamd, zij
het ook niet een in alle onderdeelen
uitgewerkt plan, om te trachten langs
een omweg achter om zijn woning ter
zijde van Meijer te komen, en aldus,
zoo mogelijk zonder zelf bijtijds door
Meijer te worden opgemerkt, dezen
van eenigen afstand te kunnen dood
schieten, hetgeen de rechtbank te eer
der aanneemt, daar verdachte van
jongs af jager is geweest. Verder werd
overwogen, dat verdachte aldus op
weg gaande achter om zijn woning
dicht langs de plaats, waar het lichaam
van Werkman lag, tot op de Rottelaan,
en loopende door de sneeuw heeft
afgelegd een afstand van ongeveer
125 meter, dat hij toen op de Rotte
laan heeft geschoten, en ongeveer
langs denzelfden weg, weer dicht langs
het lichaam van Werkman is terugge
keerd en langs de Zuidelijke zijde van
zijn woning is geloopen ongeveer tot
op den dam tusschen zijn woning en
de Rottelaan. Op dezen heen en terug
weg heeft voor verdachte bestaan tijd
en gelegenheid tot kalm beraad en rus
tig overleg. In bekl.'s uitlatingen vóór
den moord zag de rechtbank nog niet
de uiting van een vast genomen be
sluit om de veldwachters, als ze kwa
men, te dooden, doch nam wel aan,
dat verdachte er zich reeds voor dien
18den Januari 1929 rekenschap van
had gegeven, dat als er veldwachters
kwamen, dit tot geweld van zijn kant
tegen hen zou kunnen leiden, zoodat
het hem op zijn omweg heen en terug
niet te moede kan zijn geweest als
iemand, die voor gansch onverwachte
dingen komt te staan.
Verder is er ook tijdens zijn gaan
gezeten, wendde zich bijna op hetzelf
de moment om en glimlachte tegen
haar, terwijl een der kleine kinderen
van juffrouw Phipps een luiden vreug
dekreet liet hooren.
De dominee liep dadelijk op haar
toe.
„Het is buitengewoon vriendelijk van
u nog gekomen te zijn", zei hij met
een conventioneelen handdruk. „Er
wordt al een kopje thee voor u in
geschonken en ik hoop, dat u er geen
bezwaar tegen heeft met algemeene
stemmen gekozen te zijn om de prij
zen uit te deelen".
Mevrouw Rivers glimlachte. „Door
wie werd ik verkozen?" vroeg ze. Zon
der echter het antwoord af te wachten
liep zij op mevrouw "Winch toe om
haar te groeten.
Zoodra zij gekomen was, leek de
geheele atmosfeer veranderd te zijn.
Ze ging van tafel tot tafel en had voor
iedereen een vriendelijk woord. Het
kwam Bill later voor, alsof zij zich
nog nooit zoo lief en innemend had
gedragen als dien middag.
De geheele wereld leek eensklaps
veranderd. De laatste uren vlogen als
het ware om en het was half zeven ge
worden, voordat hij er zich goed en wel
van bewust was. De prijzen moesten
thans uitgedeeld worden, daar het tijd
om het huis naar de Rottelaan iets
voorgevallen, wat op rustig overleg en
kalm beraad wijst, namelijk dat ver
dachte onderweg zijn karabijn op
nieuw geladen heeft, waarbij hij dus
heeft moeten bedenken, dat deze was
leeggeschoten, en dat hij, om zijn plan
om Meijer te dooden uit te voeren,
de karabijn opnieuw moest laden; ter
wijl geknield schieten ook aantoont,
dat verdachte niet in een wilde bewe
ging schoot, doch bewust mikkende;
terwijl het voorts eveneens op rustig
handelen wijst, dat verdachte, toen hij
van de Rottelaan achter om zijn wo
ning en verder langs de Zuidzijde van
die woning was gegaan tot ongeveer
op den dam tusschen zijn erf en de
Rottelaan, hij dit deed met de bedoe
ling om 'Meijer op te sporen en om
hem, in geval hij in die omgeving nog
levend was, dood te schieten.
De rechtbank concludeerde dus dat
verdachte in dezen heeft gehandeld
ter uitvoering van zijn tevoren geno
men besluit en beraamd plan om Al-
dert Meijer van het leven te berooven,
na kalm beraad en rustig overleg en
mitsdien met overdachten rade.
De rechtbank vond echter geen ter
men aanwezig om te voldoen aan het
verzoek van verdachte's raadsman om
onderzoek te doen instellen naar ver
dachte's geestvermogens.
Wijkstra zal tegen het vonnis der
Groningsche rechtbank in hooger be
roep gaan.
ECHTE fRIESCHE
tfnplaa&uan
werd dat de kinderen naar huis gingen.
Alle tafels waren terzijde gescho
ven, doch de eene, welke het dichtst
bij de aloë stond, was gebruikt om
de prijzen op ten toon te stellen. Bill
geleidde haar daarheen en alle kinde
ren schaarden zich om hem heen. De
cadeaux bestonden hoofdzakelijk uit
mondorgeltjes, bromtollen en zakjes
snoepgoed. De dominee riep de namen
der winners of winsters af en mevrouw
Rivers overhandigde de prijzen met
een enkel vriendelijk woord.
Hoewel zij persoonlijk slechts en
kele der aanwezige kinderen kende,
waren ze toch geen van allen verlegen
of bang voor haar.
Toen deze plechtigheid achter den
rug was, verzocht dominee Bill drie
maal „hoera" te roepen voor de da
mes, die hun zulk een prettigen mid
dag hadden bezorgd. Dit geschiedde
op een oorverdoovende wijze en on
der het spelen van het Engelsche
volkslied verliet de opgetogen kinder
schaar den tuin van de pastorie.
Op dat oogenblik werd het geluid
van een autohoorn gehoord, doch Bill
bemerkte niets daarvan. Hij stond
dicht bij de aloë tegenover de vrouw
die hij liefhad, en zijn oogen waren
onafgebroken op haar gevestigd.
(Wordt vervolgd).