ROSSEM's ZEEPAARD I5cr.
Grinmk"Pilletjes
Van Overal
Gemengd NieuWs
Rechtop „Maar als a geen cent opzak
hadt, waarom wilde u dan per se dsn bes
ten wijn in dat restaurant hebben?"
Beklaagde: „Wel, ik dacht bij me
zelf: ik kan in geen geval betalen, dus
waarom zal ik dan den besten niet w
men?"
Italiaan: „Ik geef nooit aalmoezen
maar ik wil je wel aan het werk zetten,
Als je een landgenoot van me bent, zal
ik je een r ijksdaalder per dag geven, maar
als je een buitenlander bent, krijg je maar
twee gulden!"
Landlooper: „Kunt u niet een buiten-
lander aan het werk zetten voor twee gul
den en mij die twee kwartjes lederen dag
geven?"
„Ik ben zes weken op reis geweest.'
„Ja, ik heb het onder Rechtzaken
lezen."
„Hoe is het met die oepratie van je
broer afgeloopen?"
„Er doen zich nu al complicaties voor!
„Werkelijk?"
„Ja, hij heeft zich verloofd met de
verpleegster."
Een oude juffrouw had een papegaai,
die vrij in de kamer mocht rondloopiein.
Op een dag had hij een paar uien, gestolen
Daarom werd hij voor straf in de kooi
opgesloten en de juffrouw zei kwaad:
„Als je het nog eens lapt, trek ik je
de veenen uit je kop."
Den volgenden dag kwam er een heer
met een kaal hoofd binnen en de papegaai
riep:
„Heb je ook van de uien gesnoept?
Patroon: „O, Bruin, ik heb besloten
je salaris met vijf gulden in de week te
verhoogen.
Bruins: „Zoudt u me dat even op
schrift willen geven, meneer?"
Patroon: „Wat, is mijn woord niet
genoeg?"
Bruins: „O, ja, meneer, maar ik heb
een bewijsstuk voor mijn vrouw moodig,
Ze verwachtte, dat ik tien gulden opslag
zou krijgen.
„Kellner, bent je soms een beetje hard-
hoorig?"
„Een klein beetje wel, mijnheer."
„Dat dacht ik wel. Ik heb geen leder,
maar lever besteld!"
Patroon: „Je weet, dat ik no;
geetachtig ben, niet?"
Klerk: „Jawel, mijnheer!"
Patroon: „Nou goed, help me dus ont
houden, dat ik je tegen den eersten je ont
slag wil geven!"
Rechter: „Heeft u dezen heer werke
lijk een schurk en een uil genoemd?"
Beklaagde: „Jawel!"
Rechter: „En heeft u hem ook een af
zetter genoemd?"
Beklaagde: „Neen, Edelachtbare, dat
heb ik niet gedaan. Een mensch kan niet
overal tegelijk aan denken!"
niiig dat Nederland' zich, wat de hoofd
lijnen betreft zal mosten stellen op het
standpunt, dat het verdrag van 1839 moe!
worden opgevat als een definitieve boe
delscheiding, dat nést anders gewijzigd
kan worden- dan door de vrijwillige toe
stemming van 'beide gecontracteerd heb
bende partijen. Zij vroegen, of de Minis
ter op hetzelfde standpunt staat.
Met bevreemding hadden vele leden
kennis genomen van een uiting, voorko
mende in de redevoering, die de vorige
Minister van Buitenlandschc Zaken de
heer Van-dervelde, op 6 Juli j.l. in de Ka
mer van Volksvertegenwoordigers beeft
gehouden. Sprekende over de inwilliging
van de Belgische eischen, zou, volgens
de Annales Parlementaires, p. 1578, deze
staatsman, o.m. hebben gezegd:
„Ik moet voorts bekennen dat, zoo ik
al overtuigd ben van den goeden wil van
den heer Beelaerts van Blokland, ik min
der optimistisch ben betreffende de ge
voelens die de leden dier meerderheid van
de Staten-Generaal kunnen hebben."
Deze uitlating, die de gedachte zou
kunnen wekken, als zou er een verschil
van inzicht bestaan tusschen den Minister
en de meerderheid der Nederlandsche
Volksvertegenwoordiging, had bij sommi
ge leden een pijnlijken indruk gemaakt,
die, naar zij vertrouwden, door den Mi
nister zou worden gedeeld.
De leden, hier aan het woord, achtten
het voorts wenschelijk nog eens te ver
klaren, dat naar huin meening het af
wijzend votum over het verworpen trac-
taat in dien zin moet worden verstaan,
dat elke herziening der traotalen van
1839 op de volgende beginselen moet be
rusten: le. dat een billijke wederkeerig-
heid in acht wordt genomen en 2e. dat de
grenzen der scheidingsregeling, ook in
geografisch opzicht, volkomen worden
eerbied igd.
Voorts werd bezwaar geopperd, tegen
de wijze waarop nieuwe onderhandelingen
zijn aangeknoopt. Men meende, dat de
LICHTE MARYLAND BAAI a
IN PATENTVERPAKKING. f
regeering na die verwerping van het ver
drag op het standpunt had moeten stellen,
dat, waar niet wij, maar België wijziging
van de verdragen van 1839 had gevraagd
en daarna ©en tractaat tot wijziging van
deze verdragen, door de Nederlandsche
regeering bij de Staten-Gemeraal inge
diend, door het Nederlandsche Parlement
was verworpen, opnieuw het eerste woord
was aan België, welk land, in tegenstel
ling tot Nederland, aan de wijziging be
hoefte heeft.
Met beirekking tot de Maas verzochten
verscheidene dezer leden inlichting, of
ook de Minister, wat betreft de regeling
van de doorvaart door Maastricht niet
van meening is, d at het voor onze verhou
ding tot België in het algemeen en tot heit
Fransch sprekend deel in het bijzonder
te betreuren is, dat niet reeds veel eer
der het bewijs geleverd werd1, dat Neder
land bereid is, deze doorvaart aan de
eischen van de moderne scheepvaart aan
te passen door het graven van een ver
bindingskanaal door het Bosscher\eld cm
het opheffen der douaneformaliteiten voor
schepen in transito, zooals in het uitziek'
werd gesteld in die interviews met de
ministers van Waterstaat, van Financiën
en van Buitenlandsche Zaken in het Al
gemeen Handelsblad van 25 Mei 1927
alsmede door het uitvoeren van het plan
der ingenieurs van Konijnenburg en Klink,
voor de oplossing van het Maasbrugvraag-
stuk; zij meenden, dat deze werken, die
in het belaing van beide landen waren,
moesten worden uitgevoerd, zonder diaar-
tegenover tegenprestaties te vorderen, en
zouden tevens gaarne vernemen, wanneer
daarmede een begin van uitvoering word
gemaakt en wat de oorzaak is geweest
van de vertraging bij de voorbereiding
de uitvoering dier werken,
Sommige leden wezen nog op een ar
tikel in het Handelsblad, waarin werd
medegedeeld, dat ir. Komig, hoofd-inge-
nieur-directeur van den Rijkswaterstaat,
zich tot een der Belgische hoofdambtena
ren heeft gewend om dezen te spreken
over de voorgenomen Maaskanalisatie. De
ze hoofdambtenaar verzocht to-n den heer
Konig zich te wenden tot de Belgische
regeering. Deze leden meenden, dat dit
geen juiste methode is, en dat het niet
aangaat, dat ambtenaren dergelijke stap
pen in eigen naam doen.
Andere leden meenden echter, dat er
geen bezwaar tegen bestond, dat tech
nische details door ambtenaren van beide
landen onderling besproken worden.
Gevraagd werd of de regeering reeds
besloten heeft haar medewerking te \er
leenen aan de wereldtentoonstelling, in
1930 te Antwerpen te houden.
Een geheimzinnige historie.
Ergens aan het Bezuidenhout te Den
Haag deden zich sedert ©enige weken
in een groot heerenhuis eigenaardige ver
schijnselen voor. Als de huisgenooten hij
de telefoon kwamen om te telefoneer en
dan voelden zij een klein schokje. Hier
werd in den beginne weiinig aandacht
aan geschonken, men vermoedde, dat de
telefoondienst niet gekeel in orde was en
vergissen wij ons niet dan ver
zocht men ook aan „Storingen' het toe
stel te willen nakijken. Maar het verschijn
sel bleef bestaan en wat merkwaardiger
was, bij andere voorwerpen in de kamers
ontstond bij aanraking met de bloote band,
dezelfde gewaarwording.
Wilde men den pook bij den haard
opnemen, dan kreeg men bij aanraking
een zelfde schokje. Een bronzen BoeJha-
beeld op den schoorsteenmantel vonkte,
wanneer men het met een metalen voor
werp benaderde. De hanglamp deed pre
cies hetzelfde Armstoelen en sofa
met goudbrocaat bekleed knetterden,
wanneer de huisgenooten gingen zitten
en de handen op do leuningen plaatsten.
J.l. Zondag werden de verschijnselen
zoo erg, dat men bij de aanraking van
gele Darwintulpen, die in een kristallen
vaasje op tafel stonden, geknetter boorde
en een schokje kreeg. Bij het passeeren
van huisgenooten, wanneer de rokken
van de dames in aanraking met elkaar
kwamen, ontstond hetzelfde verschijnsel,
a, toen een der familieleden, om te
plagen, met den vinger het gelaat van
een huisgenoot© aanraakte, kregen bei
den een gevoelig schokje.
Toen besloot de heer des huizes voor
dit geheimzinnig verschijnsel, technische
hulp in te roepen en hij belde, als een
rechtgeaard Hagenaar, de brandweer op.
Brandmeester Otten verscheen met de
motorspuit, maar hier viel niets te blus-
schen, noch was dit een gewoon kar
weitje, waarmede de gemeentenaren onze
brandweer plegen op te knappen, en de
brandweer verklaarde, na onderzoek, dat
deze geheimzinnige affaire niet op zijn
terrein lag, doch dat hij andere diensten
zou waarschuwen.
En zoo verschenen achtereenvolgens in
het huis met zijn geheimzinnige elec-
trische verschijnselen de hoofdingenieurs
en ingenieurs van verscheidene diensien.
Van het trambedrijf, die waar aan
den gevel een verbindingsdraad van het
bovengrondsche geleidingsnet be esligd is
een nieuwe isolatiepot aan den ge\e]
deed bevestigen. Van den telefoondienst,
van de Gemeentelijke Electriciteitswerken
technici uit Delft enz.
De technici namen proeven, brachten
instrumenten mee, om den electrisehen
stroom te kunnen meten, experimenteer
den den heelen Zondag e:i den Maan
dag, kortom zij hadden van dit geval
een studieobject gemaakt.
Tot een van de heeren ontdekte, dat
de verschijnselen optraden wanneer men
over het dikke Deventer tapijt, dat overal
in het huis den vloer itedekt, liep of ge
loopen had. In het huis was centrale ver
warming, bovendien brandden in verschil
lende kamers nog open haarden: Het huis
was door en dcor droog. En hiermede wa
ren de voorwaarden tot het verkrijgen v~n
statische electriciteit, wrijvingsele-trie te
vervuld.
Door het loopen of schuifelen over
het tapijt werd de electriciteit door de
huisgenooten opgewekt, zoodiat bij aan
raking van zekere voorwerpen een ont
lading plaats vond!
De ingenieurs gaven de familie den
raad het huis vochtiger te doen zijn
door meer water te laten verdampen of
de vensters dikwijls open te zetten.
Een briefje aan den ooievaar.
Zooals men weet is de Engelsche ver
taling van „de ooievaar" „The Stork".
En aan deze omstandigheid' waarschijnlijk
dankte de machinefabriek der Gebr. S.ork
en Co. te Hengelo het dat zij een briefje
ontving uit Stratford in On'ario (Canada)
an den volgenden inhoud Dear Mr Stork
I am writing you a letter to ask to* come
and fix my By lo baby, because her eyes
are loose in her head.
Tour friend
Nora Flanigan
Hetgeen vertaald zooveel beiteekent als
Lieve Mijnheer Ooievaar!
Ik schrijf u om te vragen of u bij ons
komen wilt om mijn poppekind weer beter
te maken, want haar oogjes zijn los in
baar hoofdje.
Uw vriendinnetje,
Nora Flanigan
Dit is, zoo schrijft de Fabrieksbode,
zeker wel een van de merkwaardigste be
stellingen, die onze Klem-commissie af-
deeling ooit heeft gehad.
De directie der Machinefabriek heeft
aan Nora geschreven, dat de ooievaar in
Holland het erg druk heeft met zulke be
stellingen en baar daarom maar liever
een nieuwe pop beeft gestuurd in Hol
land sch costuum.
Sneltrein ontspoord
De machinist van den sneltrein, die
Woensdagavond 21.9 uit Zwolle naar
Leeuwarden vertrok, bemerkte tusschen
de Vechtbrug en Dedemsvaart, dat er iets
niet in orde was met de voorwielen van
zijn machine. Hij verminderde zooveel
mogelijk vaart, maar had nog een vrij
groote snelheid, toen hij de brug' over de
Dedemsvaart naderde. Daar hij bang was,
dat hij deze brug niet meer veilig over
zou komen, zette hij de Westinghouserem
aan. Dadelijk daarop vloog de machine
over het linberspoor. Ook het postrijtuig,
de bagagewagen en twee personenrijtuigen
werden uit de rails geslingerd'. Door den
hevigen schok werd de conducteur van bet
postrijtuig een eind weg geslingerd; hij
brak zijn kaak.
Bij onderzoek bleek, dat het linker
voorwiel van de locomotief geheel ver
nield was. Vermoedelijk is onderweg da
wielband gesprongen.
Na het ongeluk stond de machine dwars
op de brug over de Dedemsvaart en blok
keerde geheel het linkerspoor, terwijl de
omgevallen wagens het rechterspoor ver
sperden. Hierdoor was alle spoorwegver
keer met de drie Noordelijke provincies
stopgezet. De passagiers van den snel
trein werden met een hulptrein uit Mep-
pel verder vervoerd.
Aan de centrale werkplaats te
Zwolle is aangevoerd het eerste exem
plaar van een serie van zes locomotieven,
besteld bij Hohenzollern A. G. für Ma-
chinenbau te Düssddorp. Deze locomo
tieven, /«welke genummerd worden 6001
6005, vertoonen groote overeenkomst met
de serie 6000, bij de Nederl. Spoorwe
gen reeds in gëbruik. Het gewicht van
iedere machine bedraagt ongeveer 80.000
K.G., en ze kosten f60.000 per stuk.
Een ingeland van het Waterschap
De Regge weigerde zijn aanslag in de wa
terschapslasten, ten bedrage vain f 1,85
te betalen. Op aanschrijvingen e.d. sloeg
hij geen acht, en toien hij 'ten slotte ge
dwongen werd te betalen, waren de \er-
Igingskosten opgeloopen tot f 104.
Te Ganzedajk (Gron.) zijn bij het
afgraven van een ouden dijk munten uit
de 18e eeuw, meest van de jaren 1760
1790, van de provincies Utrecht, Oter-
ijsel en Zeeland opgedolven.
Naar de a.r. Rotterdammer ver
neemt, zou er alle kans beslaan, dat
binnenkort de benoeming zal afkomen vatn
den beer H. Stulemeijer, burgemeester
van Bergen op Zoom, tot 'burgemeester
van Schiedam.
Te Londen heeft de griep-epide-
mie een grootan omvang gekregen, vooral
in het Zuidelijk gedeelte van de stad. In
een betrekkelijk klein voorstedsdistrict op
nog geen 16 K.M. van die stad zijn nie!
minder dan 2000 patiënten bed'.ege.ig.
Te Londen heeft men in de ziekenhui
zen groot gebrek aan verpleegsters, eens
deels omdat vele zusters ziek zijn, ander
deels omdat er zoovelen voor de bui'en-
verpleging noodig zijn.
De dokters hebben ook de banden vol.
Volgens berichten uit Berlijn is
een nieuwe koudegolf uit Rusland in aan
tocht. Reeds is de temperatuur te Ko
ningsbergen en elders sterk gedaald'.
De weervoorspellingen' luiden, dat dn
koudegolf haar invloed ook verder naar
het Westen zal doen gevoelen.
Bulgarije wordt door een gewel
dige koude geteisterd; te Sofia zijn de
scholen gesloten.
Tot president van den Finschen
landdag is d'e leider van den Finschen
boerenbond Kallio gekozen.
Te Praag zijn alle ge ccn'e cho-
len wegens de heerscbemde g iep en diph-
teritus voor een week gesloten.
Wraakoefening op Zigeuners
Begin October van- het vorige jaar
ging de mare door Tsjeeho Slowakije, dat
het in het kleine dorpje Pobedim tot een
hevig gevecht was gekomen tusschen de
dorpelingen en de bewoners van een vlak
bij gelegen kolonie van Zigeuners. De
strijd had zes mensch en het leven gekost,
terwijl er vier zwaar en veertien licht ge
wond werden.
De bewoners van Pobedim, zoo ver
telt thans de „Prager Presse", stonden
sinds jaren reeds op voet van oorlog met
de zigeuners. In den nacht van 1 Oct.
gingen zij in hun haat tot daden over.
Met vuurwapens, stokken en steenen ge
wapend trokken de dorpsbewoners naar
de zigeunerkolonie, die uit zestien hutten
bestond en maakten er vijftien van met
den bodem gelijk. Degenen van de bewo
ners, die niet tijdig konden vluchten, wer
den mishandeld, eeuigen zelfs gedood.
De bewoners van Pobedim beklaagden
zich steeds erover, diat de zigeuners op
de meest ergeidijk© wijze zelfs op klaar
lichten dag alles in het dorp stalen wat
maar van hun gading was: aardappelen,
graan, eieren, kippen, zelfs eens een heel
-arken. Om gevangenisstraf gaven zij
niets meer; zoodra zij weer op vrije voe
ten waren, begonnen zijonmiddellijk weer
het oude spel.
Herhaaldelijk moeten de dorpelingen
erop hebben aangedrongen, dat de zigeu-
nerkolonie naar elders zou worden ver
plaatst, waarvoor zij zelfs geldelijke of
fers over wilden hebben, maar er kwam
geen verandering in den toestand'.
Teneinde raad zouden de boeren toen
tot deze strafexpeditie hebben besloten.
Dadelijk na het nachtelijk bloedbad' in
het zigeunerkamp aangericht werd een
streng onderzoek ingesteld. Maar daarbij
bleek bet uiterst moeilijk achter de waar
heid te komen; de haat van de dorpelin
gen was zoo groot, dat allen het diepste
stilzwijgen bewaarden, zoodat de justitie
bijna alleen inlichtingen kon krijgen van
de zigeuners. Ten slotte werden dertig
personen in hechtenis genomen. Slechts
vier van hen zullen echter als beklaagden
voor de juryrechtbank verschijnen, die he
den de behandeling van deze opzienbaren*
de zaak begint.
In de acte van beschuldiging wordt uit
voerig melding gemaakt van de sinds Lil
den tijd bestaande vijandige verhouding
tusschen de dorpelingen en de zigeuners,
waarna een schildering volgt van het bom
bardement van de hutten der zigeuners,
waarbij met allerlei vuurwapenen in dein
blinde werd geschoten. Des nachts om
twee uur was de bloedige wraakoefening
geëindigd. f
Bij het vooronderzoek hebben alle
dorpsbewoners verzekerd, van niets te we
ten en niets te hebben gehoord. Zij had
den in de dorpsherberg gedanst of had
den in hun bed gelegen.
De getuigen tegen de boeren zijn uit
sluitend zigeuners, op één na. Deze is de
muzikant Borak, die bij het dansen in de
herberg speelde.
Deze getuige heeft verkLard, dat de
gasten tegen middernacht uit de herberg
egtrokken en dat tegen half twee ook
binnen de gesloten herberg het schieten en
het lawaai te hooren waren' geweest.
Na twee uur waren enkele bewoners
weer in de herberg teruggekeerd. .De
commandant van de dorpsbrandweer zou
de woorden hebben gesprokenZiezoo,
gelukkig, dat zaakje is in orde.
Met spanning wordt in het geheele land
het verloop van het proces tegemoet ge
zien.
De Koningin-Moeder van
Spanje. 1
De Koningin-Moeder, Maria Christina,
is in den nacht van Dinsdag op Woensdag
overleden. De Koningin-Moeder werd' 21
Juli 1858 geboren en was de tweede ge
malin van koning Alfonso XII met wien
zij 20 Nov. 1879 huwde. Sinds den dood
van den Koning (25 Nov. 1885) hekleed-
de zij tot de meerderjarigheid van haar
zoon (17 Mei 1902) den tegenwoordigen
koning Alfonso XIII het regentschap. Zij
was de dochter van aartshertog Karei
Ferdinand van Oostenrijk.
Afschuwelijke moord.
Een gruwelijk familiedrama heeft zich
te Antwerpen afgespeeld. Een zekeieVic
tor Deceutschier, 53 jaar oud, had eenigem
tijd geleden reeds een revolver gekocht
met de bedoeling zijn kinderen te dooden.
Toen Dinsdagavond zijn vroïiw met
een der dochters naar de bioscoop was,
voerde hij zijn plan uit en schoot zijn
zoons Julien (25 jaar) en Joseph (negen
jaar), alsmede zijn dochter Jeanne (twin
tig jaar) dood. Daarna verwittigde hij die
politie van hetgeen hij had gedaan.
Bij het verhoor verklaarde hij de kinde
ren te hebben gedood omdat zij de zijnen
niet waren. Zijn eigen dochtertje van vijf
jaar spaarde hij.
Een boeken dief.
Te Bireslau is een zich noemende dr.
Oskar Papo, die zich uitgaf voor rabbijn,
gearresteerd, toen bij op het punt stond
talrijke werken uit de Staatsbibliotheek
te verkoopen, nadat hij de stempels eruit
verwij derd h ad. Bij een omderz oek van een
aantal kisten, die hij bij een expediteur
had staan, bleek, dat hij door dé politie
gezochte Friedrich Notelen was, geboren
in 1900 in Nikolsburg (Tsjeeho-Slowa
kije). Notelen was in het bezit van tal
rijke valsche diploma's van het seminarie
van rabbijnen te Amsterdam. Het laatst
was bij opgetreden als voorganger van de
Joodsche gemeente te Rosenberg (Op
per Silezië). Hij was in het bezit van een
politiepas op den naam Oscar Papo (Prui
sisch onderdaan).
Een lange goederentrein.
In Amerika stelt men veel langere goe
derentreinen samen, dan hier gebruike-
kelijk is. Bij de groot© afstanden zijn lan
ge, gesloten, doorgaande treinen voordee-
Kg.
Als de langste trein, die ooit vervoerd
is, geldt een in Juli vorig jaar vervoerd©
trein van 201 wagens hoofdzakelijk
leege kolenwagens. Deze trein woog 4573
ton en was 2587 meter lang. Hij werd ver
voerd door één locomotief. De beladen
kolentreinen, die deze in regelmatigso
dienst in de tegengestelde richting vervoert
hebben in den regel 125160 wagens en
wegen plm. 14000 ton.
Sprinkhanen smaken niet
slecht. I
Honger maakte rauwe boonen zoet,
zegt een spreekwoord. Het waren wei
geen rauwe boonen, maar papegaaieneen
even ongewoon voedsel, dat twee onder
zoekers, die in de binnenlanden van Nieuw
Guinea waren verdwaald, moesten van
gen, slachten cn eten om in het leven
te blijven. Zij hadden daar geen bezwaar
tegen en zouden ook doorgegaan zijn met
het leven van papegaaien, als niet op een
goeden dag een donkere wolk aan dén he
mel verschenen was, die, neergestreken,
uit sprinkhanen bleek te bestaan. Na een
uur was er in velden of wegen geen groen
blaadje meer te zien. De papegaaien wa
ren genoodzaakt te vertrekken, de onder
zoekers volgden hun voorbeeld, maar wa
ren onderweg gedwongen om het voorbeeld
van Johannes de Dooper te volgen en
iprinkhanen te 'eten. Bovendien werden idfi
onderzoekers nog opgehouden, doordat de
wilde dieren in paniek optrokken naar oor
den, waar nog voedsel te vinden zou zijn.
In den top van een boom hebben de twee
iprinkhaneneteirs moeten wachten tot de
dieren verhuizing voorhij was.
Terug in de bewoonde wereld zei een
van hen, toen een verslaggever hem vroeg,
hoe sprinkhanen smaken, dat hij geen ver
gelijking kon trekken, maar de ander zei:
Net als het goedje, dat ze in Amerika
voor het lekker eten, een soort half rijpe
mais uit de koef.
Een lief destragedie.
Naar Wolff aan de Magyarorszag
ontleend, heeft zich te Sofia een lief
destragedie afgespeeld, die drie men-
schenlevens eischte. Hadsj Grigowe,
de eigenaar van de grootste meelfa
briek des lands, die jong getrouwd
was met een beeldschoone vrouw en
buitengewoon jaloersch was, verdacht
een zijner vrienden, zekere Wassile,
rechter aan het hof te Sofia, ervan,
met zijn vrouw ongeoorloofde betrek
kingen te onderhouden. Onder voor
wendsel van een reis naar het platte
land verliet hij Woensdagavond zijn
huis. In plaats daarvan verborg hij
