In dienst ïan allen.
n.v. Veevoederfabriek „Zeeland"
Krachtvoeders
Grondnotenkoekjes
iO.
Maandag 21 Januari 1929
116 Jaargang,
Buitenland
Koloniën
ALLE SOORTEN
SPECIALITEIT IN
School en kerk.
Rechtszaken.
ProvincienieuWs
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,—
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE S COURANT
UitfaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Postcheque- en Girorekening No. 55571 t\j~üin non xr_ oaa
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
ADVERTENTIËN
van 15 regels f 1,20. elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
OVERZICHT.
Rusland en Afghanistan.
De ommekeer in het land der Af-
ghanen en Aman Oellah's smadelijken
val, beteekenen in de eerste plaats een
zwaren slag voor de sovjet-politiek
in Midden-Azië.
Afghanistan, onder bewind van ko
ning Aman Oellah, was uitgesproken
anfi-Britsch en de Russen beweerden,
dat Afghanistan een vooruitgeschoven
post was in Centraal-Azië. Van ouds'
her hebben in het land der mullahs
de Engelsche en Russische invloeden,
om de oppermacht gestreden. Door
middel van den modernen vorst Aman
Oellah, die bij zijn rondreis, vooral
te Moskou is gefêteerd, meenden de
Russen voorgoed beslag gelegd te heb
ben op Afghanistan. Heeft die Rus
sische ijver wellicht een tegenactie
van Engeland uitgelokt? Terecht of
ten onrechte heeft men aan den op
stand tegen Aman Oellah den naam
van der. Engelschen ko/onel Lawrence
verbonden, die ook vroeger bij op
standen van Afghanische volkstammen
een groote rol speelde. Voorloopig
is uit den loop der gebeurtenissen
alleen dit met zekerheid vast te stel
len, dat de reactie zegevierde en het
niet-alledaagsche schouwspel werd ver
toond, dat men te Kaboel drie ko
ningen binnen een week op den troon
zag. Voorts is zeker dat de lands-
hervorming op Westersche wijze voor
langen tijd is stopgezet. De nieuwighe
den, die Aman Oellah uit Europa
meebracht, hebben de schatkist reeds
op een zwaren proef gesteld en de
nieuwe heerscher zal vermoedelijk
aanstonds met geldgebrek te kampen
hebben.
De groote vraag blijft, wat er te
recht zal komen van de talrijke be
stellingen en de verleening van con
cessies aan vreemdelingen, waarmede
Aman Oellah zijn volk hoopte te be
schaven. De Europeesche leveranciers
van Westersche kleedij, machines enz.
zullen op hun neus kijken! Wie zal
dat betalen?
Vaticaan en Quirinaal.
De Romeinsche correspondent der
„Times" deelt mede dat in beginsel
tusschen het Vaticaan en de Italiaan-
sche regeering een overeenkomst is
bereikt over den grondslag der be
sprekingen der Romeinsche kwestie
voor het geval van officieele onder
handelingen. Men is echter de mee
ning toegedaan dat dergelijke onder
handelingen nog in een verre toekomst
liggen. De overeenkomst is in een me
morandum vervat, die 1.1. Maandag in
41
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ETHEL M. DELL.
Geautoriseerde vertaling van
DICKY WAFELBAKKER
„Arm, klein ding", zei hij teeder.
„Ik weet en begrijp het. Luister nu
eens goed naar me. Wanneer je ooit
iets mocht verlangen, wat ik je niet
gegeven heb, dan hoef je slechts bij
me te komen en me er om te vra
gen. Er is echter één ding, wat ik je
nooit schenken zal".
„En wat is dat?" vroeg Molly.
De generaal lachte zachtjes en keek
haar strak aan.
„Je vrijheid", klonk het.
„Oh, daarom zal ik niet smeeken.
Maak je maar niet ongerust", verze
kerde ze hem.
„Prachtig, tot morgen, kleintje". Hij
had zijn paard bestegen en stond op
het punt weg te rijden.
„Tot morgen", riep Molly. „Tot
morgen".
Ze wuifde hem toe en draaide zich
toen om. Ze scheen het allerminst
noodig te vinden hem zoo lang mo
gelijk na te kijken.
het Palazza Chigi onderÉeekend is.
De belangrijkste punten zijn de vol
gende: de paus wordt door de Ita-
liaansche regeering erkend als sou-
verein van een kleinen maar geheel
onafhankelijken pauselijken staat en
tegelijk erkent de paus de wereld
lijke souvereinïteit van Italië tegen
over den voormaligen pauselijken
staat. De nieuwe pauselijke staat om
vat St. Pieter, de paleizen van hef
Vaticaan en eenige honderden akkers
aangrezendenden grond. Het Vaticaan
ontvangt een schadeloosstelling in
geld, waarover echter nog onderhan
deld wordt. De Italiaansche regeering
biedt een milliard lire aan, het Vati
caan eischt evenwel vier milliard lire.
Voorgesteld wordt dat de gezant
schapsgebouwen der bij het Vaticaan
geaccrediteerde gezanten kunnen blij
ven waar zij zich thans bevinden. Alle
ambtenaren van het Vaticaan worden
erkend als onderdanen van den nieu
wen pontificalen staat.
De Belgische kroonprins.
Graaf en gravin de Réthy (de Bel
gische kroonprins en kroonprinses)
hebben Vrijdagmorgen in een der Dor-
nier-Wall-vliegbooten van de marine,
bestuurd door den officier-vlieger 2e
klasse J. A. C. Broesder een tocht van
een uur boven Soerabaja en Straat
Madoera gemaakt, die werd uitge
strekt tot Poeloe Kambing, 35 mijlen
Noord-Oost daarvan.
In twee andere Dorniel-Wall-vlieg-
booten werd het overige gezelschap
vervoerd.
Vervolgens heeft men een bezoek
gebracht aan de ambachtsschool, waar
een openbare les werd bijgewoond.
Nadat de gravin zich wegens ver
moeidheid naar huis had begeven,
heeft graaf de Réthy nog een bezoek
gebracht aan een koelie-kampong der
Oost-Java-Spoor en koelie-kamonpgs
van de firma Braat en de N. I. A. S.
De wraak van een slang.
De „Matahari Indonesia" meldt het
volgende schoone verhaal:
Den 14en Dec. vonden zes contract
vrouwen van de onderneming Poeloe
Radja een viertal slangen, waarvan er
één opgerold lag, tusschen de ande
ren in. De vrouwen namen de opge
rolde slang in een kistje mee, ter
wijl zij de 3 andere met rust lieten.
Naderhand doodden zij het gevan
gen dier en brachten 't mee naar het
ondernemingskantoor. Den daarop
volgenden morgen, toen met de dag
taak begonnen zou worden, ontbra
ken de zes vrouwen op 't appel. Men
zocht hen op in de pondok' en kwam
tot de ontstellende ontdekking dat
zij allen gek waren geworden, hetgeen
o.a. bleek uit de wartaal die zij spra
ken.
.Omdat" onze vader weggenomen
De generaal vond dit volstrekt niet
hinderlijk. Integendeel: Molly's eer
lijkheid was voor hem altijd een van
haar grootste attracties geweest. Hij
hield van haar, zooals ze nu eenmaal
was. Daaraan viel niets te veranderen.
Moge het nog heel lang duren,
voordat ze werkelijk een vrouw zal
zijn", mompelde hij, terwijl hij het
hek uitreed.
Toen Molly even later alleen
in haar kamertje was, viel ze op
haar bed neer. „Stafford! Stafford!
Stafford!" snikte ze hartstochtelijk.
HOOFDSTUK VII.
De donderslag.
i
Stafford Kenyon zat in de biblio
theek van zijn oom een cigarette te
rooken. Hij was een buitengewoon
knappe, jonge man van dertig jaar,
die zich ten volle van zijn uiterlijk
schoon bewust was.
Het leven was tot op heden goed
voor hem geweest en hij had nog bit
ter weinig verdriet en teleurstellin
gen gekend. Hoewel waarschijnlijk
heel weinig menschen oprecht veel
van hem hielden, bezat hij toch ook
geen vijanden. Daarvoor had hij een
te goed hart en te prettig humeur.
Het viel natuurlijk niet te ontkennen,
dat hij tot op zekere hoogte met
is, daarom eischen wij hem van je
terug", kreeg men als antwoord op
een vraag aan één der vrouwen.
Men gelooft, dat de plotselinge
krankzinnigheid van de contractvrou
wen toegeschreven moet worden aan
de wraak van de drie slangetjes, wier
vader door de vrouwen afgemaakt is.
De dokter had bereids de behekste
vrouwen onderzocht doch kon geen
bijzonderheid bij de zieken onder
kennen. De medicus stond voor een
volkomen raadsel.
Nader werd nog vernomen dat er
nog een zevende vrouw aangetast werd
door de ongewone ziekte. Niemand
had den moed de gedoode vaderslang
naar het nest terug te brengen.
Toerisme op Nieuw-Guinea.
Pater Geurtjens schrijft ui'. Okaba aan
<le „Koerier":
Toeristen karnen hier van allerlei slag,
de meest buitanimodelsche met ui'gezonr
derd. En toch wordt er door onze Ver-
eeniging voor Vreemdelingen! erkeer geen
noemenswaardige reclame gemaakt. Laat
ik er u een paar voorstellen uit den laat-
sten tijd.
Een Amerikaan kwam met eenige ge
weren en revolvers om, naar het heette,
vlinders te vangen. Hij bleek echter meer
te voelen voor uiltjes vangen. Achter de
klamboe in de pasangfirahan te Merauke
had hij daarvoor een dorado ontdekt.
Voor koppensnellers en menscheneters lag
hij daar ook veilig en hij kon zijn batterij
vuurwapens in 't vet laten staan
Onlangs kwam er zelfs esn trits Ams-
rikaansche misses. Wat die in haar schild
voerden, weet ik niet prcc.es. Zelfs sight
seeing scheen maar bijzaak; want ze
hebben maar weinig rondgetoerd, behalve
dan op de tongen dar menschen, die graag
alles weten en nu alken maar op gissingen
waren aangewezen. En hoe erg of dat is,
weten alle ingezetene,: van kleine plaatsjes.
Te Okaba kwam een motor aangetuft
Dat komt wel meer voor, maar botee
kent dan toch meestal, dat er iets gebeurt.
Dat was ook dezen keer het geval en een
half uurtje later stond ik tegenover drie
Amerikanen.
Of dat hier Okeebe was?
Niet beter te weten, sir; ik heb nog
nooit gehoord, dat iemand het voor b.v.
Soerabaia aanzag.
Ik noodde ze binnen ts komen, maar
ze wilden eerst de „native village wel
eens zien. 1
Laten we dat liever van avond
doen, dan zijn de menschen thuis.
Neen, maar liever terstond.
All right!
Nou, Eiffeltorens of iets van di naard
staan er te Okaba geen; we haddien t
dus gauw gezien en na een kwartiertje
waren we weer op ons uitgangspunt te
rug, en ik noodde de boeren nogmaals
binnen te komen.
Maar één hunner trok zijn klokje uit
zijn vestzakje etn redeneerde: We hebben
van Merauke tot hier 7 uren getuft; als
we nu vertrekken, dan kunnen we nog
net voor middernacht te Merauke terug
zijn.
Ze dankten me „very much en
zichzelf was ingenomen, doch dit uitte
hij volstrekt niet op een te hinder
lijke wijze.
Hij was door en door gezond, een
uitstekend ruiter en een goed polo
speler. Op dansen en tennissen scheen
hij minder gesteld te zijn. Hij kleedde
zich altijd keurig, maar toch kon men
niet van hem zeggen, dat hij een fat
was. Verder had hij weinig behoeften
voor zichzelf.
De oude generaal Farjeon had hef
land aan hem, hetgeen heel natuurlijk
was, en in de gevoelens, welke Staf
ford ten opzichte van den ouden man
koesterde, lag iets van medelijden.
Ze twisten nimmer met elkander, wat
evenwel totaal aan Stafford's kalmte
te wijten was. Stafford vond het vul
gair, woorden met iemand te hebben.
Indien een van zijn kennissen of vrien
den dingen gedaan had die hem hin
derden, negeerde hij ze kalmdat was
alles. Doch aangezien het eenvoudig
een onmogelijkheid was den generaal
op dezelfde manier te behandelen,
moest hij zich tot wel eens geweld
aandoen zijn kalmte te bewaren.
De j'onge man was er in zijn hart
ten volle van overtuigd, dat wanneer
men iets verlangt, men het per slot
van rekening door geduldig te wach
ten ook krijgen kan. Hij hield er niet
van zich te haasten. Dat was onwaar
dig en gewoonlijk ook overbodig-
TELEFOON 162 GOES TELEFOON 162
hadden 't ,,very in ter baling" gevonden en
een kwartiertje later tufte er weer een
motor in zee. Er was iets gebeurd: al
weer een paar lui meer, die Z.N.-Guinea
uit eigen aanschouwing kennen....!
Kort daarop kwam er een wereldfiet
ser, die met een kreupel been en een fiets
de wereld ronddaasde. Dat was een pres
tatie om je pet voor af te nemen! Zijn
voornaamste bagage bestemd dan ook uit
foto's en handteekeningen uit alle landen,
waar hij reeds doorgeltamd was. En nu
wilde bij van Merauke langs de kust naar
't Engelsche gebied om dan van daar naar
Australië over te steken. Een ieder wees
hem op de volstrekte onuitvoerbaarheid
van dit plan, alleen al wegens de vele on-
overkomenlijke rivieren en moerassen.
Maar het woord onmogelijk stond eveiv-
min in zijn woordenboek als in dat van
Napoleon; en weg karde hij. Na eenige
dagen kwam hij terug zender iets, maar
met een voorraad bulten en bonte plek
ken. Ja ziet u, hij had wilden ontmoet en
die iets aan 't verstand willen brengen,
doch wijl ze eikaars geluid niet verston
den, moesten ze zich van de gebarentaal
bedienen; en daarin schenen die wildiem
ook bizonder handig geweest te zijn. Maar
de Hollandsche Natie heeft een glorie-
straal minder om het hoofd!
Het Leger des Heils.
Generaal Bramwell Booth heeft thans
bij de rechtbank een eisch ingesteld tot
nietigverklaring van de beslissing van den
Hoogen Raad van het Heilsleger, waarbij
hij als leider is afgezet. Hij beschouwt
deze beslissing onvereenighaar met de
statuten van hei Heilsleger.
De Hooge Raad van het Heilslegpr
heeft Vrijdag bekend gemaakt, dat die
verkiezing van een opvolger van generaal
Booth, welke dien dag zou plaats hebben,
tot Dinsdag is uitgesteld. Dit uiistel is
een gevolg; van een gerechtelijke beslis
sing, welke generaal Booth heeft uitge
lokt.
Kort voordat tot dit uitstel werd1 be
sloten, werd de vice-president van den
raad, Haynes, door een beroerte getrof
fen. Kort daarna is hij overleden.
Hij had de thee laten komen, want
indien de generaal het noodig vond
die bij anderen te gebruiken, sloot dat
niet in, dat hij, Stafford, zijn geliefden
drank moest missen. Hij was reeds
aan zijn tweede kopje bezig en stond
juist op het punt een nieuwe ciga
rette op te steken, toen de generaal
verscheen.
„Is u eindelijk terug?" begroette
Stafford hem vriendelijk. „Ik hoop,
dat u het me niet kwalijk neemt dat
ik de thee al heb laten komen".
„Dat verwachtte ik ook", mopperde
de generaal, zijn rijzweep in een hoek
smijtend.
„Oh, dan is het in orde", zei Staf
ford, terwijl hij langzaam zijn beenen
kruiste. „Ik vermoedde wel, dat u bij
een van uw kennissen thee had ge
dronken".
„Dan heb je het mis geraden, ventje",
gaf de generaal op scherpen toon te
kennen, „want dat is niet gebeurd".
„Oh, er is nog voldoende over", gaf
Stafford te kénnen.
„Dacht je soms, dat ik jouw restjes
zou opdrinken?" brulde de oude mili
tair.
Stafford glimlachte, zonder te ant
woorden. Het was gemakkelijker het
geheele geval als een grapje op te
vatten, vond hij. De generaal was bij
den schoorsteenmantel gaan staan en
nam den jongen wan niet grimmige
Rechtbank te Middelburg.
Een doodelijke aanrijding.
J. J. G. L. v. B„ 27 jaar, reiziger, te
Middelburg werd verdacht, dat hij op
2 October j.l. des avonds te plm. 8Yd uutr
op den Nieuwen Vlissingschen weg, onder
Koudekerke, met een door hem bestuurde
auto op grovelijk onvoorzichtige onoor
deelkundige en roekelooze wijze heeft ge
reden, langs dien drukken verkeersweg,
terwijl hij onder den invloed van sterken
drank was, althans kort te voren sterken
dtramk had gebruikt, terwijl hij bij dat rij
den het meisje Palmkoek heeft aangere
den, waarbij het meisje zware verwondin
gen bekwam en 2 dagen later aan die ver
wondingen is overleden.
De officier van justitie achtte de dag
vaarding bewezen en eischte 3 maanden
hechtenis.
Mr. J. Adriaanse, verdachte's raads
man, vroeg bij veroordeelijng, eene voor
waardelijke straf.
Niet eerbaar.
Tegen C. O., 43 jaar, airbei der, te
Kapelle, werd wegens openbare schennis
der eerbaarheid te Kapelle geëischt:
f40 s. 40 d.
Oneerlijk.
P. B., 19 jaar, zonder beroep, te Mild
delburg, werd verdacht, diat hij op 2
Augustus 1928 in het Arrondissement
Middelburg, een portefeuille bevattende
een bedrag van f640, toebehoorende aan
D. Ganseman, heeft weggenomen.
Eisch 9 maanden gevangenisstraf voor
waardelijk, proeftijd 3 jaar.
De electrische' tram Knocke-Breskens.
Nog vóór het aanstaande badseizoen
zal de nieuwe electrische tramlijn tus
schen Knokke en Breskens in exploitatie
komen. Op Belgisch grondgebied volgt
de tramlijn de baan van KnokkeOost
hoek maar Retiranchement. Bij den kruis
weg vam de hamen op Retranchement en
blikken op. Hij geloofde niet, dat hij
ooit zijn neef meer gehaat had dan
op dit oogenblik. Hoe was 'pet in
's hemelsnaam mogelijk, c_ die el
lendige kwast Molly een seconde ver
driet had kunnen bezorgen. Nu, zijn
wraak was zoet. Hij zou er wel voor
zorgen dat Molly haar oogen nooit
meer hoefde uit te huilen. Bij de ge
dachte aan het jonge, mooie meisje
begon hij zachtjes te grinniken.
Stafford glimlachte opnieuw. Hij
bleef niet lang boos; dat was eenvou
dig niet de moeite waard.
„Het komt mij voor, alsof we on
weer zullen krijgen", merkte Staf
ford op.
„Ja, het zit den heelen middag al
te broeien."
„Heeft u ver gereden?" luidde de
volgende vraag.
„Over Rickaby en op den terugweg
heb ik een bezoek bij de Mortons
gebracht".
„Het verbaast me, dat u bij hen
niet de thee gebruikte", merkte de
jonge man beleefd op.
„Ik had wel wat beters te doen",
lachte de generaal.
„Zonder twijfel", gaf Stafford toe.
Hij blies een paar rookwolkjes de
lucht in en keek peinzend voor zich
uit.
(Wordt vervolgd).
