In dienst van allen. N° 9, Vrijdag 18 Januari 1929 116 Jaargang, Bij dit nummer behoort een bijvoegsel V reemdelsngenverkeer. Kunst. Lraud en Tuinbouw Snircsal-^ ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2,— buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOME Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant Postcheque- en Girorekening No. 55571 COURANT en Kleauwens St Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 ADVERTENTIEN van 15 regels fl,20, eik© regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal herekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. Wat vreemdelingenverkeer voor een plaats beteekenen kanu>ie er direct en indirect belang bij hebben, een op wekking om V.V.V. Het vreemdelingenverkeer hier te lande, hetzij van buitenlandsche toe risten of van landgenooten, is voor den middenstand van groot belang. Een druk vreemdelingenverkeer, zoowel in de steden als op het platte land vormt aldaar een belangrijke bron van inkomsten, waarvan alle lagen der bevolking direct of indirect pro fiteered Tot de directe en grootste belang hebbenden behooren de middenstan ders: hotelhouders, winkeliers enz. Ondanks dit groot belang, staan er alom nog tallooze dier middenstan ders min of meer onverschillig tegen over de bevordering van vreemdelin genverkeer. Daarentegen zijn er ook in vele plaatsen hier te lande groepen neringdoenden, welke als lid van de plaatselijke vereeniging tot bevorde ring van vreemdelingenverkeer de ge noemde belangen ten volle op prijs stellen. De vereenigingen tot bevordering van vreemdelingenverkeer beoogen niet al leen een plaatselijk of provinciaal be lang, doch evenzeer een nationaal be lang, n.l. uit tweeërlei oogpunt: 1. Ze doen vele goedbetalende bui tenlandsche toeristen naar ons land trekken, hetgeen alzoo een toevloeiing is van kapitaal uit het buitenland. 2. Ze bevorderen daardoor intense propaganda, dat vele Nederlanders hun vacantiedagen binnenslands, alzoo niet in het buitenland slijten, waardoor afvloeiing van kapitaal naar het bui tenland wordt voorkomen. Het doel van een V.V.V. is niet enkel de bevordering van toerisme, doch evenzeer meerdere bekendheid te geven van b.v. de plaatselijke goede hoedanigheden als woonplaats. Het gaat met zoo'n dorp of stad eigenlijk precies als met een handels-artikel. Heeft men een goed artikel in den handel aan te bieden, dan zal men het ondanks zijne vele goede eigenschap pen niet aan het groote publiek kwijt raken, alvorens men een tijdlang deze goede eigenschappen door reclame of annonces rondbazuint. Zoodoende is voor een V.V.V. reclame de aange wezen weg naar succes. Intense reclame, hetzij door annon ces of geïllustreerde gidsen, zal niet enkel het reizigersverkeer naar die plaats of stad doen toenemen, doch bovendien het aantal woningzoeken den. Zoo kan voor Goes b.v. niet ge- genoeg de aandacht gevestigd worden op het feit, dat die plaats ligt in hef centrum der provincie en daardoor als het uitgangspunt is te beschouwen van waar men het beste de provincie Zeeland bereizen kan. -Dat kan een overwegend motief zijn voor zaken- menschen en renteniers om zich in Goes te vestigen. in de eigen streek te steunen. De eerste belanghebbenden bij vreem delingenverkeer zijn de hotelhouders exploitanten van restaurants, café's, lunchrooms, kortom de inrichtingen, waar de vreemdeling logies kan ver krijgen, zijn maaltijd of ververschin- gen kan gebruiken. Deze inrichtingen vormen dan in den regel ook den eersten en blijvenden indruk, welke een plaats op den reiziger maakt Een druk vreemdelingenbezoek aan de hotels, restaurants, café's enz. komt natuurlijk wederom den leveranciers van die inrichtingen ten zeerste ten goede, alzoo den slager, bakker, krui denier, groentenhandelaar, melkboer en vele anderen. Andere directe belanghebbenden, welker winkels of inrichtingen druk van vreemdelingenbezoek profiteeren zijn: sigarenwinkeliers, banketbakkers, handelaars in antiquiteiten, souvenirs, ansichtkaarten, parfumeriers, kappers, stalhouders, ondernemers van aufo- diensten.wasch-inrichtingen, kortom de geheele handeldrijvende en nering doende middenstand profiteert direct of indirect van een druk plaatselijk vreemdelingenverkeer. Het aanzien en eveneens de reputa tie van een plaats kan verder in groote mate verhoogd worden door billijke prijsnoteeringen, moderne, ruime win kels, smaakvolle étalage's enz. Deze factoren komen niet enkel het vreem delingenbezoek ten goede, doch ver- hoogen bovendien het karakter als woonstad. Hoewel de meeste winkeliers hef nut van bevordering van vreemdelin genverkeer ten volle beseffen, staan helaas nog zeer velen totaal onver schillig tegenover dit vraagstuk. Deze houding berust echter in den regel voornamelijk op onderschatting van of onbekendheid met het vraagstuk „Vreemdelingenverkeer" en niet op antipathie. Intusschen wordt de zoo zeer noodige en gewaardeerde steun gemist en dat is te betreuren, omdat daardoor een V.V.V. niet voldoende krachten kan ontplooien en reclame maken. Want het laatste is de kurk, waarop alles drijft. In verschillende plaatsen wordt jaar lijks door het organiseeren van ten toonstellingen, étalage-wedstrijden, sportfeesten enz. in beduidende mate het vreemdelingenverkeer bevorderd. Talrijke V.V.V.'s geven door middel van geïllustreerde gidsen, plattegron den of wandelkaarten een meerdere bekendheid aan hun dorp of stad. Ook zijn er verschillende plaatsen, waar de V.V.V. in samenwerking met de gemeente of vereenigingen geregeld annonces plaatsen in de dagbladen voor die plaats. Het spreekt vanzelf, dat dergelijke reclame-campagnes tamelijk groote 40 FEUILLETON Naar het Engelsch van ETHEL M. DELL. Geautoriseerde vertaling van DICKY WAFELBAKKER Enkele seconden heerschte er een volmaakte stilte. Het was thans dui delijk merkbaar, dat mevrouw Mor ton haar tranen ternauwernood meer kon inhouden. „God zegene je, mijn lieveling", zei ze heesch, „en ik hoop, dat hij je gelukkig zal maken". „Wees niet zoo dwaas, moeder", zei Molly, terwijl zij zich uit haar afmen terugtrok. „Het zal heusch wel gaan". „Je was altijd een eigenaardig meis je", merkte haar moeder als ver ontschuldigend op. „Ze is haar heele leven bedorven geworden", gaf Fanny venijnig te kennen. „Maar dat heb jij niet gedaan", zei de generaal cynisch glimlachend. „Zeer zeker niet", luidde het ant woord. „Het is te hopen, dat zij u gelukkig zal maken". „Dat hoop ik ook," zei de generaal bedaard, „Kom mee, waarde dominee. Laten we naar uw kamer gaan, dan kan de zaak geregeld worden". Tot zijn groote verbazing hield Mol ly hem evenwel tegen. „Nee, doe dat alsjeblieft niet: ik verkies niet, dat er iets geregeld wordt voordat wij getrouwd zijn. Vergeet niet het ge zegde: „ook tusschen lip en bekers- rand komt vaak genoeg de drank te schand". „Er kan nog heel wat ge beuren, voordat het zoo ver is". Hij wierp haar een verbaasden blik toe. Wat bedoel je daarmee, kleintje? Je denkt er toch niet over me weer te laten zitten?" „Het lijkt er heel veel op", glim lachte Fanny. Molly wendde zich om en er lag een woedende uitdrukking in haar oogen. „Nee, dat zal ik niet doen. Als je wilt, kunnen we morgen al trouwen. Vader, wanneer kan de hu welijksafkondiging plaats hebben?" „Dat is iets, waarover de generaal te beslissen heeft", antwoordde de heer Morton, „Waarom ben je toch altijd zoo heftig", zuchtte haar moeder. „U weet allen maar al te goed, dat het een groote verluchting zal wezen wanneer ik goed en wel uit huls ben", Koning Aman Oellah van Afghanistan is er niet in geslaagd de opstandige beweging in zijn rijk, gericht tegen zijn Westersche hervormingen te stui ten en heeft afstand van den troon moeten doen ten gunste van zijn broeder Imalyat Oellah. De ex- monarch met zijn gemalin Souiriya. kosten vergen, waarvoor groote be dragen noodig zijn en het is alleen mogelijk, als ieder belanghebbende z'n steun komt geven. Plaatselijke toe standen kunnen in hooge mate hef vreemdelingenverkeer ten goede ko men. Andere factoren, welke bijv. ves tiging zullen bevorderen, zijn o. a. spoorweg, tram of andere reisgelegen- heden, goed onderwijs, moderne ge meentebedrijven (licht, waterleiding, telefoon, gezondheidsdienst e.a.). En nu kan een V.V.V. ter verhooging of verbetering van deze plaatselijke hoe danigheden in samenwerking met ge meente, middenstand, land- en tuin- bouwvereenigingen, uitstekend functio- neeren, ten voordeele van de geheele bevolkings-centra. In het voorgaande is aangetoond, dat bevordering van het plaatselijk vreemdelingenverkeer een der mïdde- barstte Molly los. „U heeft altijd wat op me te vitten gehad en het is dus heel begrijpelijk, dat ik liefst zoo gauw mogelijk wegga". „Oh, mijn lieveling, zeg zulke din gen toch niet", zuchtte haar moeder. „Het is heelemaal uw schuld niet. Dat zeg ik niet", ging Molly voort. „Maar Fanny.... Zij is altijd een af schuwelijke tiran geweest en dat weet ze ook maar al te goed. Toen ik nog heel klein was, gaf ze me meermalen om niets een pak slaag, totdat ik haar begon te bijten en dan hield ze op. Nu, ik ben achttien jaar jonger dan zij is en ik ga trouwen en zij ziet geen kans een man te krijgen. Ik ben blij, erg blij. Zij is veel te oud en te leelijk om er nog een te vangen, en dat doet me ook genoegen. Kom nu mee, generaal". Ze liet een schel len lach hooren. „Laten we zoo gauw mogelijk trouwen en van het leven genieten. Wat zou je er van zeggen, alsalswe er eens van door gingen?" De oude man sloeg zijn armen weer om haar heen en er lag thans een groote teederheid in dit gebaar. „Ja, wij zullen van het leven genieten, kindje", zei hij, „en dat zal zoo gauw mogelijk gebeuren. Maar wij zullen niet zoo dwaas wezen er van door te len is tot verhooging van het debiet van den handeldrijvenden of nering doenden middenstander. Als zoodanig verleenen reeds in tal rijke plaatsen vooraanstaande midden standers hun deelname, steun en waar deering aan deze beweging. Doch ve len blijven nog van verre staan en helpen niet de hand aan den ploeg te slaan. Zeker, de resultaten zijn pas na verloop van eenigen tijd voelbaar of waarneembaar, doch men vergeteook niet, dat de kosten voor den zaken man in den vorm der jaarlijksche con tributie of bijdrage werkelijk zeer ge ring zijn. Daar de feitelijke grondgedachte voor een V.V.V. een gemeenschappe lijk streven naar welvaart en uitbrei ding is, door middel van reclame en propaganda en de heilzame resultaten gaan. Wij moeten ons uiterst correct gedragen, zoodat niemand iets op ons te zeggen kan hebben". „Oh, wat is u goed", mompelde me vrouw Morton. „Wij zullen zien, wat er gedaan Kan worden", gaf dominee Morton op plechtigen toon te kennen. Fanny zei niets. Na Molly's uitbar sting had zij haastig het vertrek ver laten. „Ik denk dat Fanny een van mijn bruidsmeisjes zal wezen", zei Molly ondeugend. „Ik zal haar een galkleu- rig toilet cadeau geven. Is het niet beter, als je nu naar huis gaat, gene raal? Er komt een geweldige storm opzetten." Ze schonk hem een van haar lief ste glimlachjes om den al te duide- lijken wenk wat te verzachten. Het scheen dien ouden man evenwel aller minst te spijten een excuus gevonden te hebben om te kunnen vertrekken. „Morgen kom ik je halen", zei hij. Wij zouden immers naar Londen gaan om een ring uit te zoeken. Tegen half elf ben ik er met den wagen. Zal je er voor zorgen niet te laat klaar te zijn. kindje?" „Natuurlijk niet", riep ze vroolijk uit. „Doe mijn groeten aan je dier baren neef Stafford en hoop, dat door vele voorbeelden aan te toonen zijn, zal ze ongetwijfeld in steeds bree- dere kringen de aandacht trekken, ook in die kringen, welke geen direct belang bij de V.V.V.-beweging hebben, doch louter op idieele gronden ze steunen. Laten we hopen, dat ook in onze eigen streek de V.V.V. allerwege die steun en medewerking moge onder vinden om de noodige belangstelling voor Goes en omgeving op te wekken. Beide zullen er wel bij varen. H. Kunstenaar tot het einde. Van een roerend sterven, van een kunstenaar weet het „Vad." te vertel len. Op een concert der Société Sf. Cé- cilia te Gent zei de dirigent M. van Hove de Saint Paul zijn musici mid den in de vroolijke nummers den treurmarsch van Chopin te spelen. Een golf van verbazing ging door de zaal, maar het orkest, dat eerst even geaarzeld had, zette door en somber klonk de muziek der onsterfelijke ele gie. Toen het trio inzette, zag men den dirigent zijn lessenaar vastgrijpen als om steun. Een paar kinderen be gonnen te gillenBij de laatste noot zakte Van Hove langzaam op den grond; zijn vriend, de concert meester, die ineens begreep wat eraan de hand was, trachtte hem nog te grijpen, maar Van Hove de Saint Paul had voor de laatste maal den dirigeerstaf gezwaaid De plotselinge nadering van den dood had hij gevoeld en met zijn laat ste krachten had hij die majesteit den haar toekomenden groet gebracht. Uit de suiker-industrie. Het hoofdbestuur van den Ned. R.K. Fabrieksarbeiders(sters)bond St. Wil- lebrordus heeft in een dezer dagen gehouden vergadering een motie aan genomen, in welke motie het ge let op den noodtoestand, waarin de suiker-industrie verkeert de nood zakelijkheid uitspreekt van een inter nationale regeling overeenkomstig de Brusselsche conventie voor een goed functioneeren der wereldsuiker-lndu- strie en aandringt, zoolang deze ma terie niet is geregeld, op nationale be scherming tot steun dezer industrie. De motie is ter kennis van de regee ring gebracht Dit bedriegt ookU als U niet direct de eerste stekende pijnen van beginnende rhen- matiek bestrijdt Hei beste is direct inwrijven mei Splroial-oploiilng Is reukeloos. Bij apothekers en drogisten verkrijgbaar. hij zijn nieuwe tante op een char mante wijze zal verwelkomen". „Molly, Molly", zei haar vader op strengen toon. „Breng je me tot het hek, Molly?" vroeg de generaal. Hij nam afscheid van de ouders van zijn kleine fiancée. Samen verlie- etn ze het vertrek. „Ik vraag me af, of je morgen spijt zult hebben", zei de generaal tot zijn aanstaande vrouw. „Misschien heb jij er nu al be rouw over", daagde Molly uit. Hij lachte. „Ik allerminst. Ik weet, wat ik wil en ik verander niet. Als je er maar op rekent dat ik ook niet zal toestaan, dat jij van idee veran dert, kleintje". ,Ik zal heusch niet zoo dwaas we zen", verzekerde Molly. Hij klopte haar zachtjes op den schouder. „Mijn beste kind, ikwensch je geluk. Je zult heel gelukkig war den, vergeet dat niet. Het zal het hoofddoel van mijn leven wezen jou dat te maken". „Dat wil ik ook zijn", zei Molly en er was eensklaps een ernstige klank in haar stem gekomen. „Mijn beste generaal, ik heb heusch tot nog toe niet veel geluk gekend". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1929 | | pagina 1