In dienst van allen.
N° 9,
Vrijdag 18 Januari 1929
116 Jaargang,
Bij dit nummer behoort een bijvoegsel
V reemdelsngenverkeer.
Kunst.
Lraud en Tuinbouw
Snircsal-^
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,—
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOME
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
Postcheque- en Girorekening No. 55571
COURANT
en Kleauwens St Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20, eik© regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal herekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Wat vreemdelingenverkeer voor een plaats beteekenen
kanu>ie er direct en indirect belang bij hebben, een op
wekking om V.V.V.
Het vreemdelingenverkeer hier te
lande, hetzij van buitenlandsche toe
risten of van landgenooten, is voor
den middenstand van groot belang.
Een druk vreemdelingenverkeer,
zoowel in de steden als op het platte
land vormt aldaar een belangrijke bron
van inkomsten, waarvan alle lagen
der bevolking direct of indirect pro
fiteered
Tot de directe en grootste belang
hebbenden behooren de middenstan
ders: hotelhouders, winkeliers enz.
Ondanks dit groot belang, staan er
alom nog tallooze dier middenstan
ders min of meer onverschillig tegen
over de bevordering van vreemdelin
genverkeer. Daarentegen zijn er ook
in vele plaatsen hier te lande groepen
neringdoenden, welke als lid van de
plaatselijke vereeniging tot bevorde
ring van vreemdelingenverkeer de ge
noemde belangen ten volle op prijs
stellen.
De vereenigingen tot bevordering van
vreemdelingenverkeer beoogen niet al
leen een plaatselijk of provinciaal be
lang, doch evenzeer een nationaal be
lang, n.l. uit tweeërlei oogpunt:
1. Ze doen vele goedbetalende bui
tenlandsche toeristen naar ons land
trekken, hetgeen alzoo een toevloeiing
is van kapitaal uit het buitenland.
2. Ze bevorderen daardoor intense
propaganda, dat vele Nederlanders hun
vacantiedagen binnenslands, alzoo niet
in het buitenland slijten, waardoor
afvloeiing van kapitaal naar het bui
tenland wordt voorkomen.
Het doel van een V.V.V. is niet
enkel de bevordering van toerisme,
doch evenzeer meerdere bekendheid
te geven van b.v. de plaatselijke goede
hoedanigheden als woonplaats. Het
gaat met zoo'n dorp of stad eigenlijk
precies als met een handels-artikel.
Heeft men een goed artikel in den
handel aan te bieden, dan zal men het
ondanks zijne vele goede eigenschap
pen niet aan het groote publiek kwijt
raken, alvorens men een tijdlang deze
goede eigenschappen door reclame of
annonces rondbazuint. Zoodoende is
voor een V.V.V. reclame de aange
wezen weg naar succes.
Intense reclame, hetzij door annon
ces of geïllustreerde gidsen, zal niet
enkel het reizigersverkeer naar die
plaats of stad doen toenemen, doch
bovendien het aantal woningzoeken
den. Zoo kan voor Goes b.v. niet ge-
genoeg de aandacht gevestigd worden
op het feit, dat die plaats ligt in hef
centrum der provincie en daardoor
als het uitgangspunt is te beschouwen
van waar men het beste de provincie
Zeeland bereizen kan. -Dat kan een
overwegend motief zijn voor zaken-
menschen en renteniers om zich in
Goes te vestigen.
in de eigen streek te steunen.
De eerste belanghebbenden bij vreem
delingenverkeer zijn de hotelhouders
exploitanten van restaurants, café's,
lunchrooms, kortom de inrichtingen,
waar de vreemdeling logies kan ver
krijgen, zijn maaltijd of ververschin-
gen kan gebruiken. Deze inrichtingen
vormen dan in den regel ook den
eersten en blijvenden indruk, welke
een plaats op den reiziger maakt
Een druk vreemdelingenbezoek aan
de hotels, restaurants, café's enz. komt
natuurlijk wederom den leveranciers
van die inrichtingen ten zeerste ten
goede, alzoo den slager, bakker, krui
denier, groentenhandelaar, melkboer
en vele anderen.
Andere directe belanghebbenden,
welker winkels of inrichtingen druk
van vreemdelingenbezoek profiteeren
zijn: sigarenwinkeliers, banketbakkers,
handelaars in antiquiteiten, souvenirs,
ansichtkaarten, parfumeriers, kappers,
stalhouders, ondernemers van aufo-
diensten.wasch-inrichtingen, kortom de
geheele handeldrijvende en nering
doende middenstand profiteert direct
of indirect van een druk plaatselijk
vreemdelingenverkeer.
Het aanzien en eveneens de reputa
tie van een plaats kan verder in groote
mate verhoogd worden door billijke
prijsnoteeringen, moderne, ruime win
kels, smaakvolle étalage's enz. Deze
factoren komen niet enkel het vreem
delingenbezoek ten goede, doch ver-
hoogen bovendien het karakter als
woonstad.
Hoewel de meeste winkeliers hef
nut van bevordering van vreemdelin
genverkeer ten volle beseffen, staan
helaas nog zeer velen totaal onver
schillig tegenover dit vraagstuk. Deze
houding berust echter in den regel
voornamelijk op onderschatting van
of onbekendheid met het vraagstuk
„Vreemdelingenverkeer" en niet op
antipathie. Intusschen wordt de zoo
zeer noodige en gewaardeerde steun
gemist en dat is te betreuren, omdat
daardoor een V.V.V. niet voldoende
krachten kan ontplooien en reclame
maken. Want het laatste is de
kurk, waarop alles drijft.
In verschillende plaatsen wordt jaar
lijks door het organiseeren van ten
toonstellingen, étalage-wedstrijden,
sportfeesten enz. in beduidende mate
het vreemdelingenverkeer bevorderd.
Talrijke V.V.V.'s geven door middel
van geïllustreerde gidsen, plattegron
den of wandelkaarten een meerdere
bekendheid aan hun dorp of stad.
Ook zijn er verschillende plaatsen,
waar de V.V.V. in samenwerking met
de gemeente of vereenigingen geregeld
annonces plaatsen in de dagbladen
voor die plaats.
Het spreekt vanzelf, dat dergelijke
reclame-campagnes tamelijk groote
40
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ETHEL M. DELL.
Geautoriseerde vertaling van
DICKY WAFELBAKKER
Enkele seconden heerschte er een
volmaakte stilte. Het was thans dui
delijk merkbaar, dat mevrouw Mor
ton haar tranen ternauwernood meer
kon inhouden.
„God zegene je, mijn lieveling", zei
ze heesch, „en ik hoop, dat hij je
gelukkig zal maken".
„Wees niet zoo dwaas, moeder", zei
Molly, terwijl zij zich uit haar afmen
terugtrok. „Het zal heusch wel gaan".
„Je was altijd een eigenaardig meis
je", merkte haar moeder als ver
ontschuldigend op.
„Ze is haar heele leven bedorven
geworden", gaf Fanny venijnig te
kennen.
„Maar dat heb jij niet gedaan", zei
de generaal cynisch glimlachend.
„Zeer zeker niet", luidde het ant
woord. „Het is te hopen, dat zij u
gelukkig zal maken".
„Dat hoop ik ook," zei de generaal
bedaard, „Kom mee, waarde dominee.
Laten we naar uw kamer gaan, dan
kan de zaak geregeld worden".
Tot zijn groote verbazing hield Mol
ly hem evenwel tegen. „Nee, doe dat
alsjeblieft niet: ik verkies niet, dat
er iets geregeld wordt voordat wij
getrouwd zijn. Vergeet niet het ge
zegde: „ook tusschen lip en bekers-
rand komt vaak genoeg de drank te
schand". „Er kan nog heel wat ge
beuren, voordat het zoo ver is".
Hij wierp haar een verbaasden blik
toe. Wat bedoel je daarmee, kleintje?
Je denkt er toch niet over me weer
te laten zitten?"
„Het lijkt er heel veel op", glim
lachte Fanny.
Molly wendde zich om en er lag
een woedende uitdrukking in haar
oogen. „Nee, dat zal ik niet doen.
Als je wilt, kunnen we morgen al
trouwen. Vader, wanneer kan de hu
welijksafkondiging plaats hebben?"
„Dat is iets, waarover de generaal
te beslissen heeft", antwoordde de
heer Morton,
„Waarom ben je toch altijd zoo
heftig", zuchtte haar moeder.
„U weet allen maar al te goed, dat
het een groote verluchting zal wezen
wanneer ik goed en wel uit huls ben",
Koning Aman Oellah van Afghanistan is er niet in geslaagd de opstandige
beweging in zijn rijk, gericht tegen zijn Westersche hervormingen te stui
ten en heeft afstand van den troon moeten doen ten gunste van zijn
broeder Imalyat Oellah. De ex- monarch met zijn gemalin Souiriya.
kosten vergen, waarvoor groote be
dragen noodig zijn en het is alleen
mogelijk, als ieder belanghebbende z'n
steun komt geven. Plaatselijke toe
standen kunnen in hooge mate hef
vreemdelingenverkeer ten goede ko
men. Andere factoren, welke bijv. ves
tiging zullen bevorderen, zijn o. a.
spoorweg, tram of andere reisgelegen-
heden, goed onderwijs, moderne ge
meentebedrijven (licht, waterleiding,
telefoon, gezondheidsdienst e.a.). En
nu kan een V.V.V. ter verhooging of
verbetering van deze plaatselijke hoe
danigheden in samenwerking met ge
meente, middenstand, land- en tuin-
bouwvereenigingen, uitstekend functio-
neeren, ten voordeele van de geheele
bevolkings-centra.
In het voorgaande is aangetoond,
dat bevordering van het plaatselijk
vreemdelingenverkeer een der mïdde-
barstte Molly los. „U heeft altijd wat
op me te vitten gehad en het is dus
heel begrijpelijk, dat ik liefst zoo gauw
mogelijk wegga".
„Oh, mijn lieveling, zeg zulke din
gen toch niet", zuchtte haar moeder.
„Het is heelemaal uw schuld niet.
Dat zeg ik niet", ging Molly voort.
„Maar Fanny.... Zij is altijd een af
schuwelijke tiran geweest en dat weet
ze ook maar al te goed. Toen ik nog
heel klein was, gaf ze me meermalen
om niets een pak slaag, totdat ik haar
begon te bijten en dan hield ze op.
Nu, ik ben achttien jaar jonger dan
zij is en ik ga trouwen en zij ziet
geen kans een man te krijgen. Ik
ben blij, erg blij. Zij is veel te oud
en te leelijk om er nog een te vangen,
en dat doet me ook genoegen. Kom
nu mee, generaal". Ze liet een schel
len lach hooren. „Laten we zoo gauw
mogelijk trouwen en van het leven
genieten. Wat zou je er van zeggen,
alsalswe er eens van door
gingen?"
De oude man sloeg zijn armen weer
om haar heen en er lag thans een
groote teederheid in dit gebaar. „Ja,
wij zullen van het leven genieten,
kindje", zei hij, „en dat zal zoo gauw
mogelijk gebeuren. Maar wij zullen
niet zoo dwaas wezen er van door te
len is tot verhooging van het debiet
van den handeldrijvenden of nering
doenden middenstander.
Als zoodanig verleenen reeds in tal
rijke plaatsen vooraanstaande midden
standers hun deelname, steun en waar
deering aan deze beweging. Doch ve
len blijven nog van verre staan en
helpen niet de hand aan den ploeg
te slaan.
Zeker, de resultaten zijn pas na
verloop van eenigen tijd voelbaar of
waarneembaar, doch men vergeteook
niet, dat de kosten voor den zaken
man in den vorm der jaarlijksche con
tributie of bijdrage werkelijk zeer ge
ring zijn.
Daar de feitelijke grondgedachte
voor een V.V.V. een gemeenschappe
lijk streven naar welvaart en uitbrei
ding is, door middel van reclame en
propaganda en de heilzame resultaten
gaan. Wij moeten ons uiterst correct
gedragen, zoodat niemand iets op ons
te zeggen kan hebben".
„Oh, wat is u goed", mompelde me
vrouw Morton.
„Wij zullen zien, wat er gedaan Kan
worden", gaf dominee Morton op
plechtigen toon te kennen.
Fanny zei niets. Na Molly's uitbar
sting had zij haastig het vertrek ver
laten.
„Ik denk dat Fanny een van mijn
bruidsmeisjes zal wezen", zei Molly
ondeugend. „Ik zal haar een galkleu-
rig toilet cadeau geven. Is het niet
beter, als je nu naar huis gaat, gene
raal? Er komt een geweldige storm
opzetten."
Ze schonk hem een van haar lief
ste glimlachjes om den al te duide-
lijken wenk wat te verzachten. Het
scheen dien ouden man evenwel aller
minst te spijten een excuus gevonden
te hebben om te kunnen vertrekken.
„Morgen kom ik je halen", zei hij.
Wij zouden immers naar Londen gaan
om een ring uit te zoeken. Tegen half
elf ben ik er met den wagen. Zal je er
voor zorgen niet te laat klaar te zijn.
kindje?"
„Natuurlijk niet", riep ze vroolijk
uit. „Doe mijn groeten aan je dier
baren neef Stafford en hoop, dat
door vele voorbeelden aan te toonen
zijn, zal ze ongetwijfeld in steeds bree-
dere kringen de aandacht trekken,
ook in die kringen, welke geen direct
belang bij de V.V.V.-beweging hebben,
doch louter op idieele gronden ze
steunen.
Laten we hopen, dat ook in onze
eigen streek de V.V.V. allerwege die
steun en medewerking moge onder
vinden om de noodige belangstelling
voor Goes en omgeving op te wekken.
Beide zullen er wel bij varen.
H.
Kunstenaar tot het einde.
Van een roerend sterven, van een
kunstenaar weet het „Vad." te vertel
len. Op een concert der Société Sf. Cé-
cilia te Gent zei de dirigent M. van
Hove de Saint Paul zijn musici mid
den in de vroolijke nummers den
treurmarsch van Chopin te spelen.
Een golf van verbazing ging door de
zaal, maar het orkest, dat eerst even
geaarzeld had, zette door en somber
klonk de muziek der onsterfelijke ele
gie. Toen het trio inzette, zag men
den dirigent zijn lessenaar vastgrijpen
als om steun. Een paar kinderen be
gonnen te gillenBij de laatste
noot zakte Van Hove langzaam op
den grond; zijn vriend, de concert
meester, die ineens begreep wat eraan
de hand was, trachtte hem nog te
grijpen, maar Van Hove de Saint
Paul had voor de laatste maal den
dirigeerstaf gezwaaid
De plotselinge nadering van den
dood had hij gevoeld en met zijn laat
ste krachten had hij die majesteit
den haar toekomenden groet gebracht.
Uit de suiker-industrie.
Het hoofdbestuur van den Ned. R.K.
Fabrieksarbeiders(sters)bond St. Wil-
lebrordus heeft in een dezer dagen
gehouden vergadering een motie aan
genomen, in welke motie het ge
let op den noodtoestand, waarin de
suiker-industrie verkeert de nood
zakelijkheid uitspreekt van een inter
nationale regeling overeenkomstig de
Brusselsche conventie voor een goed
functioneeren der wereldsuiker-lndu-
strie en aandringt, zoolang deze ma
terie niet is geregeld, op nationale be
scherming tot steun dezer industrie.
De motie is ter kennis van de regee
ring gebracht
Dit bedriegt ookU
als U niet direct de
eerste stekende pijnen
van beginnende rhen-
matiek bestrijdt
Hei beste is direct inwrijven mei
Splroial-oploiilng Is reukeloos.
Bij apothekers en drogisten verkrijgbaar.
hij zijn nieuwe tante op een char
mante wijze zal verwelkomen".
„Molly, Molly", zei haar vader op
strengen toon.
„Breng je me tot het hek, Molly?"
vroeg de generaal.
Hij nam afscheid van de ouders
van zijn kleine fiancée. Samen verlie-
etn ze het vertrek.
„Ik vraag me af, of je morgen spijt
zult hebben", zei de generaal tot zijn
aanstaande vrouw.
„Misschien heb jij er nu al be
rouw over", daagde Molly uit.
Hij lachte. „Ik allerminst. Ik weet,
wat ik wil en ik verander niet. Als je
er maar op rekent dat ik ook niet
zal toestaan, dat jij van idee veran
dert, kleintje".
,Ik zal heusch niet zoo dwaas we
zen", verzekerde Molly.
Hij klopte haar zachtjes op den
schouder. „Mijn beste kind, ikwensch
je geluk. Je zult heel gelukkig war
den, vergeet dat niet. Het zal het
hoofddoel van mijn leven wezen jou
dat te maken".
„Dat wil ik ook zijn", zei Molly
en er was eensklaps een ernstige
klank in haar stem gekomen. „Mijn
beste generaal, ik heb heusch tot nog
toe niet veel geluk gekend".
(Wordt vervolgd).