In dienst van allen.
N° 155,
Maandag 12 November 1928
115 Jaargang,
Buitenland
Rechtszaken.
School en kerk.
Uit de Radiowereld
Kamer - Overzicht.
GOESCHE
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes 12,-
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag- UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant
en Vrijdagavond. Postcheque- en Girorekening Nd. 55571
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 aangenomen tot 12 uur voormiddag.
COURANT
OVERZICHT.
De kabinetscrisis in Frankrijk.
In Frankrijk was het streven in de
iaafsfe dagen er op gericht Poincaré
terug te halen als premier. Thans heeft
de staatsman zich in beginsel bereid
verklaard voor Frankrijk een kabinet
te vormen. Dit bericht zal een tegen
valler zijn voor de Duitsche bladen,
Zij kunnen Poincaré om begrijpelijke
redenen niet erg goed zetten, al is de
haat wel wat verflauwd. En er is
dan ook al flink gejuicht, dat de po.
litieke toestand, door het doen sprin
gen van de nationale eenheid, nu ein
delijk eens wat was opgehelderd. In
dien men de zaak niet door eenDuit-
schen bril bekeek, bleek er van die
„opheldering" echter weinig. De par'
tijen staan nog in verschillende groe
pen verdeeld, tegenover elkaar. De
socialisten willen niet met de radica
len in een kabinet zitten en het radi
cale congres heeft uitgemaakt, dat de
radicalen niet meer met de midden
partijen mogen samenwerken. Poincaré
zelf voelt niet veel voor een baseering
van zijn positie op een, mogelijk te
construeeren, rechtsche meerderheid,
waarin Marin alles te zeggen zou wil
len hebben. Waarlijk: het is inderdaad
wat veel gevergd, dezen toestand „hel
der" te noemen.
De Franschen zijn intusschen ver'
heugd dat Poincaré's stevige handden
teugel van het bewind hernemen zal.
Niemand zoo was toch immers de
algemeene overtuiging doet het zoo
goed als hij. Toch mag men zich af'
vragen of Poincaré, nu er kans is dat
hij weer terugkomt met een ministe
rie dat een broertje is van 't vorige,
niet beter gedaan had, nooit het ont
slag van het oude in te dienen, maar
gewoonweg de vier radicale ministers,
die hem verlieten, terstond door ande
ren te vervangen. En een groot nadeel
van zijn houding is, dat de kloof tus-
schen de partijen van rechts en links
nu nog veel breeder geworden is en
het daarom nog moeilijker zal zijn
dan vroeger om de eenheid zoo goed
mogelijk te bewaren. Ook al zal het
nieuwe kabinet niet zulke uitgespro
ken persoonlijkheden bevatten als een
Herriot en een Louis Marin. Natuur'
lijk is op dit oogenblik nog niet met
zekerheid bekend of het lukken zal de
nieuwe combinatie samen te stellen.
T roonbestijging.
De nieuwe keizer van Japan heeft
Zaterdag in tegenwoordigheid van alle
leden van het keizerlijk huis, van het
geheele diplomatieke corps en van tal
van dignitarissen den troon bestegen.
Over de plechtigheid seint de cor
respondent van de „Lokal Anzeiger'
volgende bijzonderheden:
De feestelijkheden begonnen met een
hulde aan Aneta-rasoe, de koningin
van de zon, van wie de Japansche kei
zers beweren af te stammen. Te Kioto
10
FEUILLETON
Naar het Engelscfi van
ETHEL M. DELL.
Geautoriseerde vertaling van
DICKY WAFELBAKKER.
Dominee Bill begon weer te rooken.
Ik vermoed dat het hinderlijker voor
jezelf is blind te zijn dan voor an
dere menschen."
„Poeh! Ik denk, dat alle godsdiens
tige menschen er op zulk een manier
over praten".
„Wat bedoel je?"
„Ik bedoel, dat ze een agnosticus
als een blinde beschouwen".
„Nu, hoe vat jij het dan op?"
„Ik noem het gezond verstand....
de eenige logische houding. Wat u
godsdienst noemt is niets anders dan
een legende, een fabel, nonsens
u heeft nergens eenig overtuigend be
wijs van. Wij leven, wij sterven en
dat is letterlijk alles, wat we weten.
Enkele menschen zijn eerlijk genoeg
dit ronduit toe te geven, maar het
meerendeel weigert dit te doen".
Hij kwam met een ruk overeind en
in zijn oogen lag op dat oogenblik
een vreemde uitdagende uitdrukking.
„Dat is ook een gezichtspunt",
heerschte sinds de vroegere ochtend
uren een geweldige drukte, de straten
waren feestelijk versierd, 's Ochtends
vroeg werd eerst het zoogenaamde
Kashikodokoro gehouden. Bij deze ce
remonie betuigt de nieuwe keizer zijn
eerbied aan zijn voorvaderen; hij
brengt een offer voor de heilige
schrijn en deelt aldus aan de 123
overleden voorvaderen zijner dynastie
mede, dat hij den troon bestijgt.
De tweede ceremonie, die kort daar
op volgt, was het zoogenaamde Sisji-
den. De met alle eereteekenen van
zijn waardigheid bekleede keizer leest
een boodschap aan zijn volk voor.
Op hetzelfde oogenblik wordt door de
bevolking in het geheele rijk driemaal
Banzai (heil) geroepen.
De troonbestijging zelf geschiedde
later. Nadat de gasten, leden van het
hof en diplomaten, in het keizerlijk
paleis bijeen waren, namen de pro
minente persoonlijkheden van het rijk
plaats voor de voor deze ceremonie
opgerichte troon. De weg naar deze
troon was versierd door reusachtige
zijden banieren, die aan hooge masten
hingen. In het midden op den troon
stond de met gouden symbolen ver
sierde zwart gelakte stoel en daar
naast een kleinere stoel voor de kei
zerin.
Stipt om 12.44, Japansche tijd, be
steeg de keizer den troon. Hij droeg
een mantel van roodbruin brokaat, de
keizerlijke attributen, spiegel, zwaard
en juweelen ketting lagen naast hem.
Terwijl de aanwezigen op de knieën
vielen, verhief de keizer zich om de
keizerlijke proclamatie voor te lezen,
waarna de minister-president een adres
van hulde voorlas en driemaal ban
zai riep.
In de proclamatie wordt gezegd, dat
na het overnemen van de keizerlijke
symbolen, de troonsbestijging een vol
dongen feit is. De keizer verklaarde,
vervolgens dat hij getrouw aan de tra
ditie, het land als zijn eigen huishou
den, het volk als zijn eigen kinderen
zal beschermen. De opvoeding en het
moreele peil van het volk zullen wor
den verbeterd, de vriendschappelijke
betrekkingen met alle staten zullen
worden gehandhaafd. Naar mate van
zijn kracht wil de vorst den vrede
en de algemeene welvaart dienen. De
keizer hoopte hierbij op den steun van
het volk te kunnen rekenen.
Rechtbank te Middelburg.
In de zitting van Vrijdag werden de
volgende vonnissen uitgesproken:
Diefstal.
C. F., 36 jaar, werkman te Kapelle
4 maanden gevangenisstraf.
Openbare dronkenschap.
F. J. S., 44 jaar, werkman te Krui-
ningen, bevestiging vonnis van den
merkte de dominee rustig op.
„Welk ander gezichtspunt kunt u
me geven?" vroeg Gaspard.
Er speelde een fijne glimlach om
Bill's lippen, toen hij antwoordde.
„Wanneer de eene mensch helderder
en verder zien kan dan de andere,
zou het toch heel onredelijk zijn hem
oneerlijk te noemen, omdat het hem
gegeven is andere dingen te ontdek
ken dan de overige menschen".
De jongen bewoog zich onrustig
heen en weer. „Maar jullie zijn allen
zulke dwazen. Men beweert zoo dik
wijls dingen te zien, die totaal niet
bestaan".
„Geloof je dus alleen in hetgeen
zichtbaar is?" vroeg Bill.
„Ik geloof in dingen van wier be
staan ik het overtuigend bewijs heb",
verbeterde Gaspard hem.
„Ik begrijp het". De oudere man
legde even zijn hand op den schouder
van den ander. „Ik geloof niet, dat
je je geheele leven een agnosticus
zult zijn", zei hij. „Daarvoor ben je
te menschelijk. Vertel me nu eens hoe
je je voelt? Heeft de hartklopping
opgehouden?"
Terwijl hij dit vroeg, boog hij zich
diep tot hem over.
Gaspard slaakte een kreet van ver
bazing. „Hoe kon u weten, dat ik
last van hartkloppingen had?"
„Ik ben nog niet zulk een dwaas,
als ik wel lijk".
kantonrechter 3 weken hechtenis en
1 jaar rijkswerkinrichting.
Mishandeling.
S. H., 59 jaar, zonder beroep, D.
H., 28 jaar, koopman, beiden te Goes,
S. H. f 20 boete of 20 dagen hechtenis,
D. H. vrijspraak.
Overtreding leerplichtwet.
B. O., 49 jaar, opzichter te Kapelle,
vernietiging van het vonnis van den
kantonrechter en vrijspraak.
Openbare schennis van de
eerbaarheid.
M. P., 41 jaar, slager te Yerseke,
3 maanden gevangenisstraf, voorwaar
delijk proeftijd 2 jaar.
Poging tot oplichting.
J. V., 51 jaar, koopman te Kapelle,
gedetineerd, 6 maanden gevangenis
straf, met aftrek van het voorarrest.
Niet genoeg uitgeweken.
L. G., 27 jaar, autobus-ondernemer
te Vlissingen, was door den kanton
rechter te Middelburg veroordeeld tot
f 15 boete of 15 dagen hechtenis we
gens het niet genoegzaam naar rechts
uitwijken bij het tegenkomen van een
motorrijwiel met zijspan op den Sloe-
dam op 1 Sept. j.l., toen hij daar
als bestuurder van een autobus reed.
Verdachte was in hooger beroep ge
komen. Deze zaak werd voor onbe-
paalden tijd uitgesteld.
De visscherijwet.
P. S., 33 jaar, werkman te 's Hee-
renhoek en J. G. H., 21 jaar, boeren
knecht te Borssele, waren door den
kantonrechter te Goes veroordeeld,
respectievelijk tot 2 X f 10 boete of
2 X 10 dagen hechtenis en tot f20
boete of 20 dagen hechtenis, wegens
overtreding der Visscherijwet te Bors
sele op 17 Juli 1928. De verdachten
waren in hooger berorep gekomen.
Eisch: bevestiging van het vonnis.
Het mes.
J. J. R., 28 jaar, landbouwersknecht
te Wemeldinge, werd ten laste gelegd
dat hij op 1 Sept. 1928 te Hansweert
P. Sïnke met een mes heeft gestoken.
Eisch: 1 maand gevangenisstraf. Mr.
Mej. Bolle verdedigde den verdachte
en vroeg een lichtere straf.
Vechtjas.
P. W. M., 20 jaar, reiziger te 's Heer
Arendskerke, werd verdacht dat hij
op 16 Sept. j.l. te Vlissingen G. Jas-
perse met een mes of ander voor
werp heeft gestoken. Eisch: 3 maan
den gevangenisstraf.
Schoolborden van linoleum.
Voor schoolborden maakt men in
den laatsten tijd ook gebruik van lino
leum. Zwart Waltonlinoleum van 3
tot 3.6 m.M., moet daarvoor zeer ge
schikt zijn: het is gelijkmatig van op-
„U maakt volstrekt niet den indruk
van een dwaas", mompelde Gaspard.
„Niettemin moet u dat toch wezen,
anders zou u geen dominee zijn".
„Ik dank je vriendelijk", lachte Bill
Quentin. „Misschien heb je gelijk,
doch niet om het motief, dat jij op
geeft. Stap nu in, dan zullen we den
wagen op gang zien te krijgen".
Gaspard bleef echter aarzelend staan
„Luistert u eens".
„Wat had je nog te zeggen, beste
jongen?"
De jongen deed eenige schreden in
zijn richting. „Ikik ben afschu
welijk onhebbelijk tegenover u ge
weest, nietwaar?"
Bill omvatte de smalle, gebruinde
hand. „Ik kan het me heusch niet
meer herinneren", zei hij op harte-
lijken toon.
Een vuurroode blos van schaamte
overtoog Gaspard's wangen. „U.... ik
zou het heel prettig vinden, als u
me eens kwam opzoeken", stamelde
hij. „Ikik zal u niet op een der
gelijke manier ontvangen, dat u maar
éénmaal in het jaar wilt komen".
„Prachtig. In orde, hoor"
Voordat de jongen zich omwendde
om in den wagen te stappen, voegde
hij er aan toe. „Dat wü zeggen....
U moet niet komen, als u er zelf geen
lust in heeft".
„Maak je daarover maar niet onge
rust", gaf dominee Bill ten antwoord.
pervlak, gemakkelijk met krijt te be
schrijven en goed te reinigen. Het li
noleum wordt met harskit op het voor
af met lijmwater bestreken muurvlak
geplakt. Na het plakken moet hef
goed en gelijkmatig op het muurvlak
worden gewreven, zoodat het zich
daarmede innig verbindt en geen holle
plekken ontstaan. Zoo noodig kan een
metalen of houten lijst ter bescher
ming van de randen worden aange
bracht.
Men gebruikt ook schoolborden van
linoleum, die zonder eind over rollen
loopen. Het reinigen geschiedt in het
algemeen met een vochtige, schoone
spons. Indien na verloop van tijd door
minder zorgvuldig reinigen een sterke
vervuiling intreedt, kan het oorspron
kelijke aanzien weer worden verkre
gen door afwasschen met een mengsel
van 60 pet. brandspiritus, 33 pet. wa
ter en 5 pet, geconcentreerd zoutzuur.
Na deze reiniging moet met helder
water flink worden nagewasschen. In
plaats van zwart kan men ook het
voor de oogen aangenamere donker
groene linoleum gebruiken.
In het barre Noorden.
Veel van de eenzaamheid en de af
zondering, die eens het deel was van
de deelnemers aan pool-expedities en
andere mannen, die Jiun leven bij de
Pool slijten, is, dank zij de radio
thans voor goed verdwenen. Dit lee-
ren wij uit de verhalen van de Raw-
son-Mac Millan-expeditie naar het
Noorden van Labrador en Baffinsland
die veertien maanden in het poolijs
heeft doorgebracht en nu kort gele
den is teruggekeerd. Zoowel zend- als
ontvang-apparaten had deze expeditie
medegenomen en men heeft er geen
spijt van gehad. Toen de Eskimo's
en Indianen de gasten waren van de
leden der expeditie, waren zij verrukt
over de programma's, die door tien
tallen stations in de Vereenigde Staten
uitgezonden werden. Verder hielpen
de radio-toestellen welke door Mac
Millan aan de Moravische zendelingen
en zelfs aan den gouv. van Groenland
aangeboden werden, het leven in het
barre Noorden niet weinig opvroolij-
ken. Toestellen werden geplaatst in
de huizen van zendelingen te Nam en
Hippedale. De mannen waren in één
woord opgetogen, toen het bleek, dat
zij behalve de Amerikaansche pro
gramma's ook die der stations in hun
geboorteland: Duitschland, Tsjecho-
Slowakije of Engeland konden opne-
HOOFDSTUK IV.
Molly.
Toen dominee Bill de pastorie van
Hatchstead bereikt had, kwam hij tot
de ontdekking, dat er aardig wat men
schen op bezoek waren. De verloving
van Lottie Morton en den hulppre
dikant was den vorigen dag publiek
gemaakt en half Hatchstead scheen
het noodig gevonden te hebben ge-
lukwenschen aan te bieden.
Het gelukkige paartje bevond zich
met eenige familieleden en bekenden
in den tuin. Er heerschte een feeste
lijke, luidruchtige stemming en het
gegons der stemmen deed aan het ge
zoem van een zwerm bijen denken.
„Het is goed en wel, dat ze hef
zoo opvatten", dacht Bill, „maar ik
zou wel eens willen weten, waarvan
ze met zijn beiden moeten leven. Ik
zou er wel wat onder willen verwed
den, dat de kleine Bird geen penny
bezit."
De hulpprediker maakte een zieli-
gen, armoedigen indruk' met zijn eenigs
zins hoogen rug en verlegen manie
ren. Molly, die niet bepaald op haar
mondje gevallen was, beweerde, dat
Bird bang was om een aardigheid te
lachen, daar deze vermoedelijk dub
belzinnig kon wezen. Met een ernstige
uitdrukking op het gezicht nam hij
de gelukwenschen van dominee Bill
in ontvangst,
TWEEDE KAMER.
De groote vraag was Vrijdag: zou
den machtigen leider der r.k. staats
partij iets over de lippen komen, dat
tot verheldering van den politieken
toestand zou bijdragen? Het antwoord
moet ontkennend zijn. Toch was mgr.
Nolens' rede niet onbelangwekkend.
Evenals de heer Marchant (en trou
wens ook andere sprekers) was ook
de heer Nolens van oordeel, dat men
dit extra-parlementaire kabinet na de
verkiezing niet zai weerzien. En ook
de hoofdman uit 't r.k. kamp begaf
zich, zij het ook zonder enthousiasme,
in eenige bespreking over de moge
lijkheden van na de stembus. De so
ciaal-democraten, zoo merkte hij op
naar aanleiding van de rede des hee-
ren Albarda, verzekeren dat ze het
parlementaire stelsel weer normaal wil
len hebben en dus een parlementair
kabinet wenschen. Maar hun liefde
voor het parlementaire stelsel komt
buiten den „democratischen" kring
niet uit want ze willen alléén een
„democratisch" parlementair kabinet;
zoodra er gewaagd wordt van een
rechtsch parlementair ministerie, zeg
gen de heeren: Neen, dan liever een
extra-parlementair.
Overigens was afgevaardigde No-
lens, gelijk ook de heer Van Vuuren
in het algemeen ingenomen met minis
ter De Geer's belastingbeleid. De laat
ste hoopte echter, dat de toekomst
nog verdere belastingverlaging zou
brengen, in het bijzonder bij de suc
cessiebelasting in de rechte lijn. Ove
rigens moet vermeld worden, dat de
sociaal-democratische afgevaardigde
Van den Tempel, die met mr. Mar
chant de allernieuwste herziening van
de ambtenaarstraktementen als totaal
onvoldoende wraakte, minister De
Geer wel het besef bijgebracht zal
hebben, dat op dit gebied algemeene
tevredenheid bezwaarlijk te bereiken
is. Dat ook de „contract-arbeiders",
die „paria's" zouden zijn, op de volle
deernis van den heer Van den Tempel
kunnen rekenen, behoeft nauwelijks
te worden gezegd. Dan waren er nog
mr. Arts, de eenling, die tegen zessen,
als men den voorzitter wegcijfert, ook'
in de andere beteekenis van het woord
eenling was: geen Kamerlid toch hoor
de hem meer aan, want ze waren al
len reeds naar huis.
VAN ONZE ADVERTEERDERS.
De „Hilmif,
Tot toelichting der advertentie, be
treffende de wettig erkende schuld
brieven der „Hilmij" te Den Haag,
diene in 't kort het volgende:
De schuldbrieven zijn groot f200,—
en kunnen worden betaald metmaan-
delijksche termijnen van minstens
fl,Na volstorting worden ze, voor-
„Ja, ik mag me zonder twijfel als
een zeer bevoorrecht mensch beschou
wen", zei hij bedaard. „Ik kan het
me bij oogenblikken nog totaal niet
voorstellen, dat dit groote geluk mij
inderdaad te beurt is gevallen. Soms
lijkt het me toe, alsof ik slechts
droom".
„Belachelijk individu", dacht Bill bij
zichzelf. Hij slaagde er evenwel in
een glimlach te voorschijn te roepen
en terwijl hij zijn collega op den
schouder klopte, zei hij op vriende
lijken toon: „Nu dan wordt het zoet
jesaan tijd, dat je ontwaakt, beste
jongen. Trouwen is een heel ernstige
zaak en dan heeft men heusch' geen
tijd voor droomen over".
„Jij kunt je den toestand eenvou
dig niet indenken", protesteerde de
hulpprediker. „Je moet niet vergeten,
dat jij nog een vrijgezel bent, Quen
tin, en totaal geen romantiek in je
leven hebt gekend. Jij kunt daarom
onmogelijk begrijpen, hoe groot een
dergelijke stap is."
„RomantiekGroote goedheid",
liet een stem in Bill's binnenste zich'
hooren. Deze liet zich op een gegeven
moment niet tot zwijgen brengen en
het drong heel duidelijk tot den jon
gen dominee door, dat hij gauw moest
maken dat hij wegkwam, wilde hij
niet verraden, wat er in hem omging.
(Wordt vervolgd).
