Het Medaillon
van Lord Stair
N° 125
Maandag 15 October 1928
£15 Jaargang,
Buitenland
W etenscbappen.
Koloniën
Kunst.
Rechtszaken.
Met welk een genoegen be
kijkt U het schoone bedde-
goed. En toch hebt U er niet
zoo veel moeite aan besteed
om het te wasschen als vroe
ger. Doch thans gebruikt U
Land en Tuinbouw
ProvincienieuWs
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE OH HUW'
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf
oi cixt. eccTï snsató^iasss# -r.i r1 n i n on XT- O AA
Postcheque- en Girorekening No. 55571
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20. elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvrage» 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
OVERZICHT.
Lloyd George voorspelt.
Lloyd George, de vroeger zoo bekende
leider der Engelsche liberalen, heeft zich
in de laatste jaren slechts zelden op bet
politieke tooneel laten zien. Nu echter
het volgend jaar de groote verkiezingen
zullen gehouden worden, komt hij uit zijn
schuilhoek, een landhuis ergens in Surrey,
te voorschijn, en tracht hiy de liberale
partij nieuw leven in te blazen. Op het
congres van de liberale partij te Yar
mouth heeft Lloyd George voorspeld, dat
bij de algemeene verkiezingien een over
weldigend aantal stemmen zal uitgebracht
worden om de tegenwoordige conserva
tieve regeering te veroordeelen en dat de
liberalen ontzaglijk aan kracht zullen win
nen. Hij is er zeker van, dat de socialis
ten geen meerderheid zullen krijgen. Het
is, volgens hem, mogelijk, dat geen van de
drie partijen een stellige meerderheid zal
krijgen, die haar in staat zal stellen een
regeering te vormen.
Antwoordende op de vraag, welke de
houding van de liberalen in het nieuwe
parlement moest zijn, verklaarde Lloyd
George: „Wij zijn evenzeer gekant tegen
de socialisten als tegen de conservatieven
en wij hebben voor geen van beiden een
bepaalde voorkeur. Indien een liberale
regeering te verwezenlijken was, zou er
veel gemeenschappelijk terrein zijn, waar
op alle partijen konden samenwerken L
den overgangstijd zonder hun beginselen
of idealen te verzaken. De voorwaarden
voor samenwerking moeten echter eervol
en niet vernederend zijn en de liberalen
zullen in het nieuwe parlement als een
onafhankelijke partij optreden."
Maar de heer Peng liet zich door niets
van zijn stuk brengen; hij bleef kalmpjes
doorwerken en ruimde 's avonds 6 uur
met zijn gewone zorg, z'n schrijftafel op.
Het geld komt immers wel
Een laconieke Chinees.
De Chineesche geëmployeerde aan het
hoofdkantoor der N.-I. Escompto Mij.
te Batavia, de heer Peng, had een lot in
de loterij „Onder de Bogen", dat netjes
thuis opgeborgen lag, vertelt het Nieuws.
Het nummer had hij echter in het
hoofd, gelijk deze mnemo-tecbnische
alles in zijn geheugen geprent
houdt, wat hij noodig heeften nog een
beetje meer!
Des morgens tegen tienen kwam bet
bericht binnen, dat de 100 000 gevallen
was op No. 22236.
Hé, dat is mijn nummer, als ik mij
niet vergis," zeide de heer Peng laconiek,
en ging met zijn arbeid door.
(Dat kon, want het lot van dit cijfer
was in de benedenstad verkocht. En men
weet op de bank, hoe een geheug(en de
heer Peng heeft
,Ga het lot even halen," zeide één
zijner chefs.
„Waarom? Ik kan het geld toch
nog niet krijgen," repliceerde de winnaar
phlegmatiek.
Het lot is later evenwel gehaald en het
was 22236.
46
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
CHARLOTTE M. BRAME.
HOOFDSTUK L.
Het spijt me dat ik u verdriet neb ge-
"daan, zei Ethel na een pauze. Ik zal <u
vertellen, waarom ik er alles voor zou
over hebben om te weten hoe u in bet
bezit van dat medaillon gekomen bent.
Ik heb u dikwijls verteld van mijn moeder,
die op zoo'n tragische manier om het
leven kwam. Ik heb u verteld, dat mijn
vader, Lord Stair, twee medaillons liet
maken; een voor mij en het andere voor
mijn moeder. Mijn moeder wikkelde het
mijne in een papier en schreef erejp:
„Voor mijn dochter Ethel, als ze oud
genoeg zal zijn om haar vaders gezicht te
herkennen". Dal medaillon is mijn groot
ste schat geweest! Moeder droeg het hare
steeds en mijn tante, Lady Holt, die toen
moeder leefde, ook op Oakcliffe woonde,
herinnert zich, dat zij het medaillon aan
had op dien fatalen dag van baar reis
naar Londen.
De vraag is nu, gmg Ethel verder, als
Onbekend uitgestorven ras.
Een Amerikaansche wetenschappelijke
expeditie, welke geëxploreerd heeft op
de Aleöetin eilanden, die tot Alaska be-
hooren, heeft van daar een viertal uitge
droogde lichamen van menschen meege
bracht. Er zal moeten worden uitgemaakt
of men hier te doen heeft met overblijf
selen van een uitgestorven onbekend men-
schenras uit de oudheid. Vermoedelijk zal
men wel niet zoo ver terug moeten zo©
ken. 1
De lotgevallen van een
schilderij.
Te Londen verkocht een kunsthandelaar
een schilderij van Van Dijck, een „Afne
ming van het kruis", voor 120.000 gulden
naar Amerika. Het stuk werd dertig jaar
geleden ontdekt in de katholieke kerk te
Wapping Old Stairs, een doodarme pa
rochie van Londen, gelegen aan de
Theems. Men schreef het aan Rubens toe
en had reeds menig bod op het scboone
werk ontvangen en afgewezen. Maar bij
de toenemende armoe dier gemeente be
sloot het kerkbestuur eindelijk het aanbod
van een kunsthandelaar te aanvaarden die
„De Kruisafneming" verkocht naar Ame
rika. Intusschen bleek, dat de vermeende
Rubens een echte Van Dijck was. Daar
Wapping in de 18de eeuw een bekend
smokkelaarsnest is geweest, dat een druk
verkeer met de Vlaamsche kust onder
hield, veronderstelt men dat het schil
derij destijds bij nacht en ontij aan de
Theems is geland.
Rechtbank te Middelburg.
De motor- en rijwielwet.
Door J. C. N., 19 jaar, zonder beroep,
te 's Heer Arendskerke, is cassatie aange-
teekend tegen het vonnis der Rechtbank
van 5 October j.L, waarbij zij met beves
tiging van het vonnis van den kantonrech
ter behalve voor wat één opgelegde straf
is veroordeeld tot f 10 s. 10 d. h„ en f 25
s. 25 d. h„ wegens overtreding van de
motor- en rijwielwet.
C. P., 30 jaar, werkman te Yerseke,
werd ten laste gelegd, dat hij in den nacht
van 3 op 4 September j.l. te Kattendiijke
toen de rijksveldwachters Hendrikse en
Moerdijk zich begaven naar droog val
lende gronden in de rivier de Oosfcar-
schelde, om aldaar visscherijovertredingen
te bekeuren, dit heeft belemmerd of ver
ijdeld door 2 maal hard te fluiten, waarop
moeder het medaillon dien dag droeg,, hoe
komt het dan in uw bezit, meer dan ze
ventien jaar later? Dat is het raadsel dat
we niet kunnen oplossen, dat ons onge
lukkig maakt, O, als u het verlangen en
het verdriet kon zien in de oogen van
mijn vader
Langzaam stond Margjuerite op. Haar
gezicht was niet langer zoo wanhopig.
U ziet nu juffrouw' Grey, van hoe
groot belang' het voor ons is, te weten hoe
u in het bezit kwam van het medaillon.
Vader zegt, dat het op veel manieren
verklaard kan worden. Het is mogelijk
dat het, toen moeder op het sta ion lag,
gestolen is, ofschoon haar horloge en
ketting wel op haar zijn gevonden. Wij
willen niemand leed doen of in moeilijk
heden brengen, maar wij zouden de
waarheid zoo gaarne weten. Vertel me de
waarheid. Ik beloof u dat, wat het ook
moge zijn, niemand leed zal worden ge
daan. Alles wat u zegt, zal geheim blij-
n.
Juffrouw Grey vouwde haar handen,
boog haar hoofd, maar antwoordde niet.
Een glimlach kwam op Ethel's gezicht.
Misschien heb ik het geheim toch opge
lost, zei ze, ofschoon u me niets heeft
willen vertellen.
Dat is niet mogelijk.
En toch is het zoo, zei Ethel zacht.
U heeft uw geheim goed bewaard, maar
toch weet ik wie u is.
het licht dat de vermoedelijke wetsover
treders bij zich hadden, terstond gedoofd
werd. 1
Eisch: f 15 s. 15 d. h.
Diefstal: C. J., 33 jaar, arbeider te
Woensdrecht f20 s. 20 d. h.
Verder werden nog veroordeeld -en
vijftal vaders van kinderen, die de school
verzuimd hadden. De Rechtbank veroor
deelde hen tot f3 s. 3 d. h. ieder.
Ontslag inspecteur dr. Van der
Zamde.
Aan dr. K. H. M. van de Zande, in
specteur van het landbouw-onderwijs met
den persoonlijken titel van raadsadviseur
bij het Departement van Binaenlandsche
De trillende lippen stamelden ver
schrikt: U weet wie ik ben?
Ja, antwoordde Ethel, u kwam ver
momd naar Clavering en ik begrijp waar-
Een trek van pijn kwam om den droe
ven mond.
Mijn moeder, ging Ethel voort, had
een kamenier Phoebe As kern Deze ka
menier verdween op den avond van mijn
moeders dood. Niemand wist wat er met
haar gebeurd was. De algemeene indruk
was, dat ze weggeloopen is en geld en ju-
weelen heeft meegenomen. Denkt u dat
dit waar is?
Ik? Hoe zou ik dat kunnen weten?
U is de eenige in de heel© wereld, die
het kan weten, zei Ethel.
Ik? Waarom zegt u dat? Waarom zou
ik dit weten?
Omdat, zei Ethel weer glimlachend,
terwijl ze de bevende handen van juf
frouw Grey in de hare nam, als ik het
goed heb geraden, u mijn moeders kame
nier bent, Phoebe Askern!
Ik uw moeders kamenier? O, neen,
duizend maal neen, riep juffrouw Grey.
Toen zweeg ze plotseling,
Wees niet bang, zei Ethel, als u werke
lijk Phoebe Askern is, en iets in me zegt,
dat ik gelijk heb, dan heeft u niets te
vreezen! Zelfs als u voor de verleiding
bezweken is en iets heeft weggenomen
dat aan mijn moeder behoorde, we zul-
Zaken en Landbouw is op zijn verzoek
met ingang van 1 Maart 1929 eervol ont
slag verleend uit zijn voornoemde betrek
king onder dankbetuiging voor de belang
rijke diensten, door hem bewezen. Hij is
benoemd tot commandeur in de orde van
Oranje Nassau.
Gered.
Vrijdagmiddag, ging vanuit Breskensde
Duitscher R. Brunt met zijn kano de
Schelde op. Hij was op weg van Calais
naar Antwerpen. Door den sterken stroom
geraakte de Duitscher de macht over
zijn kano kwijt en deze sloeg om. De man
wist zich aan het omgeslagen vaartuig vast
te grijpen en dreef snel in de richting van
de Wielingen weg,.
len u alles vergeven ter wille van haasr.
Ik ben Phoebe Askern1 niet.
Nu niet meer, maar eens was. u Phoebe
Askern. Alles bewijst het, mijn vader
zegt, dat Phoebe groot en blond was
en u is blond ofschoon u uw haren donker
geverfd had. Terwille van mijn moeder
vertel me de waarheid.
Geef me tijd om te denken, mijn hoofd
barst.
Ethel zou nooit vergeten hoe de ge
vangene met een gebaar van namelooz©
wanhoop haar hoofd tegen den muur
legde.
Marguerite trachtte te bedenken wat eir
zou gebeuren als ze bleef ontkennen, dat
ze Phoebe Askern was. Dan zouden ze
hun onderzoek voortzetten en op de een
of andere manier zouden ze wellicht iets
van de waarheid begrijpen en heel haar
jarenlange opoffering zou vergeefs zijn
geweest! Als ze aan den anderen
kant voor Phoebe bleef doorgaan en
bekende dat ze het medaillon had gesto
len, dan zouden ze haar allerlei vragen
doen, vragen die haar tot wanhoop zou
den brengen. Wat moest ze in 's hemels
naam doen?
Midden in dezen woesten chaos van ge
dachten hoorde ze de heldere stem van
haar dochter: Wees toch niet bang om me
alles te vertellen. Wat u ook gedaan
moogt hebben, we zullen u om moeders
wil vergeven en we zullen verder voor u
Een en ander was van het strand af
waargenomen door den heer J. Bootsge
zel, die zich naar de haven terug spoed
de. Hier werden in allerijl maatregelen
genomen om den drenkeling; hulp te bie
den. O.a. voer de heer Jac. v. d. Heu
vel hem achterna en mocht het geluk
smaken bij Nieuwesluis den Duitscher,
die reeds 40 minuten in het water lag, te
redden en hem, geheel uitgpput, te Bres
ken s aan wal te brengen.
Ondeugdelijke waar?
Een tweetal ingezetenen van Vlissingpn
hebben bij de politie geklaagd; dat zij in
een winkel te Vlissingen zg^i taai-taai
hadden gekocht, welke volgens hun in
zicht ondeugdelijk was en waarvan zij
nadat zij daarvan hadden gegeten, ziek
waren geworden.
De politie heeft dadelijk, in samenwer
king met den rijks'keuringsdienst voor wa
ren te Goes, een onderzoek ingesteld en
een hoeveelheid van de koek in beslag
genomen.
Een onderzoek zal nu worden ingesteld
in hoeverre schadelijke bestanddeelen in
de verkochte koek zich hebben bevonden.
Ernstig ongeluk.
Op het veel te smalle gedeelte van den
Nieuwen Vlissingschen weg, dat tusschen
Middelburg en de Abeele, waarvan id©
verbetering reeds is aanbesteed, heeft Vrij
dagavond weder een ernstig; ongeluk
plaats gehad. Een 18-jarig,e winkeljuf
frouw, wonende tusschen de Abeele en
Souburg, begaf zich te ruim 8 uur als ge
woonlijk per rijwiel huiswaarts. Op ge
noemd deel van den weg kwam van de
andere zijde een reclame-auto aanrijden.
Het meisje werd door den auto aangere
den en zoowel zij als de auto kwamen in
de sloot terecht. De wielrijdster werd be
wusteloos en met een groote hoofdwond©
per uit Middelburg ontboden auto naar
het Gasthuis te Middelburg overgebracht,
terwijl ook de bestuurder van den auto
verwond was. De politie heeft onmiddel
lijk een aanvang gemaakt niet een onder
zoek naar de oorzaak van de aanrijding,
terwijl de auto in beslag werd genomen.
Het rijwiel werd deerlijk gehavend.
Nader meldt men ons:
Het auto-ongeluk, dat Vrijdag op den
Nieuwen Vlissingschen weg heeft plaats
gehad is er helaas een geworden met doo-
delijken afloop. De aangereden© wielrijd
ster, mtej. P., wonende op de Abeele, is
Zondagmorgen, zonder bij bewustzijn te
zijn gekomen, in het Gasthuis te Middel
burg aan de gevolgen overleden.
De bestuurder van den auto, L. v. B.,
die slechts licht gewond was, zal zich
zeker wel voor de rechtbank hebben te
verantwoorden wegens het veroorzaken van
dood door schuld. Naar wij namelijk ver
nemen, is het vrijwel zeker, dat de auto
mobilist hard heeft gereden, de linkerzijde
van den weg hield, terwijl de remmen van
den wagen niet aan de gestekte eischefa
van veiligheid voldeden. Daar komt nog
zorgen. We zullen een aardig rustig huisje
voor u zoeken en u helpen zoo lang u
leeft, maar zeg me de waarheid, laat m©
niet langer in deze vreeselijk© spanning.
Langzaam keerde de vrouw haar ge
laat van den muur. Ik heb nagedacht, zei
ze, maar ik moet blijven zwijgen. Ik kan
u niets meer zeggen. Ik kan u niet ver
tellen of ik Phoebe Askern ben of niet.
Ik bevestig het niet en ontken het niet.
Laat me uit uw leven verdwijnen, riep
ze hartstochtelijk. U kunt maar één ding
voor me doen: laat me alleen en ver
geet me.
HOOFDSTUK LI.
Ethel wist niet meer wat ze zeggen
moest, alles had ze nu berpoefd. Plotse
ling schoot haar een nieuwe gedachte t©
binnen en ze zei:
Juffrouw Grey, ik heb gefaald in mijn
opdracht. Nu heb ik nog één verzoek aan
u. Wilt u mijn vader, Lord Stair, niet
toestaan u te bezoeken?
Er kwam een blik als van een opge
jaagd dier in de oogen van no. 44.
Mijn vader, ging Ethel voort, is zacht
en vriendelijk. Hij ook heeft groot leed
gekend. Laat hij u bezoeken, juffrouw
Grey
Lord Stair me hier komen bezoeken?
klonk het heesch. Ze had moeite om
staande te blijven.
(Wordt vervolgd.)
