PUROL fvuul Grinnik-Pilletjes W etenscfoappen. Kamer - Overzicht Kunst. School en kerk. Binnenland „Hoe vind jij Meijer? De eerlijkheid staat hem oj> zijn voorhoofd gedrukt." „H'm, ja. Drukfouten niet in aanmer king genomen dan." „Hoe is Jansen in geldzaken?" ./Wel, 'teenige, waar hij ooit eerlijk aan gekomen is, waren de waterpokken en die had hij ook nog van een andfetr. Er kwam opeens een luid rumoer uil de kinderkamer en moeder rende er ver schrikt heen. Toen ze binnen kwam, zat Tom op het hoofd van zijn broertje. „Maar Tom," zei ze verontwaardigd, heb ik je nu nog niet dikwijls genoeg gezegd, dat je t ot vijf ig moet tellen als je ruzie krijgt met je broertje?" „Ik lel tot vijftig," kwam het antwoord „Ik ben aldean maar op hem gaan zi.'tein om te maken, dat hij niet weg is aiis ik klaar ben met tellen." Jan: „Den eersten keer, dat je me weer tegenspreekt, geef ik je een zoen! Jeanne: „Heb 'thart eens!".... Herbert: „'tis tegenwoordig, moe.üjk om je behoorlijk ie kleeden." Henri: „Och, waarom? Ik heb een pak voor iederen dag van de week." HerbertHeusch Henri: „Ja, dit is het. Hij had een verschrikkelijk slecht ge heugen. Op een goeden dag zat hij aan een diner, toen men hem plotseling hoorde uitroepen „Och, wat 'n gezanik! Ik had geen z:n om van avond te komen. Ik had 't willen vergeten en nu heb ik vergeten het te vergeten!" De kleine onderworpen man wandelde naar huis van de begraafplaats. Hij had juist zijn vrouw, een pootige dame, die hem flink onder de plak had, de laatste eer bewezen. Terwijl bij daar zoo voort liep, nog een bee.ja onwennig in zijn pas verworven vrijheid, kreeg hij plotseling een losgeraakte dakpan, op zi,n hoofd. Hij keek naar boven en mompelde: „Goe.e genade! Sara is zeker al in den hemel. Hopeloos! De oude heer had een goed hart en hij kon geen kle.ne k.nderein zien huilen. Hij ging. dus naar het jonget,e in-tranen toe en vroeg vriendelijk: „Wa is er met je ventje?" „Ik-ik ben verdwaald! Hoe-hoe-hoe! „Verdwaald? Kom, kom! Je moet den moed niet zoo gauw opgeven. Dat kom, wel in orde. Waar woon je?" Ik weet het niet," weende het knaapje „We zijn verhuisd en ik-ik weet 't adres niet meer." „Wel, hoe heet je dan?" „Ik w-weet niet!" „Weet je dat niet?" „Nee," snikte de rampzalige. „M-rnoe- der is v-vanmorgen weer getrouwd!" Prins van Pruisen", dat men als de gedenkschriften van den pseudo-prins mag beschouwen. Domela vertelt in dit werk van zijn ellendige jeugd, van de aanleiding tot zijn prinsen-rol, van de malle Duitsche families die hij er „in deed loopen". Hij doet dat waar lijk niet onverdienstelijk, al heeft het geheel met kunst niets uitstaande. Men krijgt wel den indruk dat hij zich van overdrijving gevrijwaard heeft en dat de schrijver in vele opzichten een merkwaardig type is. Zeer scherp laat hij uitkomen dat een gedeelte van het Duitsche volk nog met de Wilhelm ziekte behept is en dat dat deel niets van den oorlog leerde. Beschamend voor de studeerende rijke jongelui zijn de indrukken die Domela van hun feesten kreeg en de feiten die hij aanvoert om deze indrukken waarde te verleenen. Wie van een merkwaardige loop baan van een ongewoon jongmensch wil hooren, leze dit boek. „Sorrell en Zoon", door Warwick Deeping. (Van Holkema en Warendorf, A'dam) Een Engelsch officier, die na den oorlog maatschappelijk aan den grond zit, grijpt alles aan (hij begint als huisknecht in een hotel) om met zijn zoontje door het leven te komen. Na vele moeilijkheden, bereikt hij, mede dank zij zijn prachtig karakter, zijn toewijding en eerlijkheid een positie die hem veroorlooft zijn jongen de opleiding te doen genieten welke de zen krachtens zijn geboorte toekomt. „Sorrell en Zoon" is een boeiend boek, dat de aandacht van het be gin tot het einde gespannen houdt. Maar het is ook een innig boek, een werk waarin de menschelijke goedheid siddert. De hoofdfiguur is zonder twij fel te volmaakt en te mooi, doch in het verband van het geheel vergeet men dat. Het onwezelijke verdwijnt op den achtergrond en er blijft slechts warmte en waardeering. De verhou- De groote brug over de Maas bij Van de bogen waaruit zij bestaan zal, Grave belooft een prachtstuk te wor den van Nederlandsche bruggenbouw, werd dezer dagen de zesde geplaatst. Het geheel begint thans een flinke teekening te vertoonen. ding fusschen vader en zoon is zoo diep-menschelijk, dat ze het geheele werk door diep ontroert. Zeer zeker zien we het sentimenteele karakter van deze geschiedenis niet over het hoofd als we durven voorspel len dat dit een „good seller" wordt. Verschillende uitgaven. Bij de Hollandia-drukkerij te Baarn zag het licht: „Van vlinders, bloemen en dood", door Henny Vyzelaar—de Visser; „Wij, onze kinderen en de school", loor Dr. J. A. vor der Hake, rector an het Baarnsch lyceum; „De Beurs van Berlage", een radio lezing gehouden ter gelegenheid van iet 25-jarig bestaan der nieuwe Beurs te Amsterdam, door C. M. van Moor- sel Pzn. Te Amsterdam, bij de Uitg. Mij. El- sevier", verscheen „Herman Robbers als romanschrijver", door Elisabeth Zeruike. De schrijfster wijst op de be- teekenis van Robbers aan de hand van verschillende zijner werken. P. H. Muller verzorgeje de volledige bi bliografie, waarmede dit boekje sluit. Reclame-wet kjes. Van D. J. van der Have te Kapelle ontvingen we een fraai uitgevoerde prijscourant voor het jaar 1928—1929. De N.V. Rouwe Egberts te 'Joure gaf fer gelegenheid van haar 175-jarig bestaan een gedenkschrift uit. Men treft hierin een beschrijving van de ontwikkeling van het bedrijf, verlucht met goede teekeningen en een kleur- reproductie. De Levers Zeep-Mij. te Vlaardingen ïond ons hare uitgave „Onze produc ten en hunne bewerking". Deze bro chure geeft een volledig beeld van de historische ontwikkeling van hetzeep- bedrijf, in het bijzonder van de arti kelen: Sunlightzeep, lux vlokkenzeep, Vim reinigingspoeder, Rinso-zeeppoe- der en de toilefzeepen der Mij. Tus- ;chen de tekst zijn vele foto's. Slecht betaalde hoogleeraren. Bij de overdracht van het rectoraat der rijksuniversiteit te Utrecht heeft de aftredende rector magnificus, prof. dr. B. J. H. Ovink, in zijn oratie ook gesproken over de economische posi tie der gewone hoogleeraren. We ontleenen aan de rede het na volgende: Het wezen en de beteeke- nis van het ambt van gewoon hoog leeraar wordt door den Staat ten eenenmale miskend. Voor hem is deze een ambtenaar als ieder ander. Even als een postbeambte tot taak heeft het expedieeren van brieven en girozak- ken, zoo heeft de hoogleeraar tot taak college geven en examineeren. Daar voor wordt hij betaald. Hierbij worden twee andere zeer gewichtige functies geheel uit het oog verloren. Van den hoogleeraar wordt bovendien nog" als iets van zelfsprekends verwacht: le. dat hij is een geestelijk centrum, een vraagbaak, een consultgever in aller lei persoonlijke, zakelijke, wetenschap pelijke kwesties, ook buiten den kring der Universiteit. Het vaak zeer tijd- roovend werk (waarbij komt: het doen van reizen, het resipieeren en repre- senteeren bij allerlei gelegenheden) wordt door den kring der hoogleera ren nu geheel belangloos verricht. In de tweede plaats wordt van de hoogleeraren verwacht, dat zij op waar dige wijze de wetenschap van hun stand vertegenwoordigen en door hun publicatie's medewerken tot den voor uitgang en de verrijking der weten schap in het algemeen. Maar hoe zul len zij dit kunnen doen, wanneer zij geen boeken kunnen koopen, en wan neer zij (om eenigszins in hun stand te kunnen leven )gedwongen worden bijverdiensten te zoeken en dus een zeer groot deel van hun tijd te be steden aan het doen van karigbetaal- den, hun vaak geheel onwaardigen, geestesarbeid! Van de hoogleeraren wordt verwacht, dat zij boeken schrij ven, die voor de wetenschap van be- teekenis zijn. Zij doen dit ook vaak, ondanks alles. Maar hoe wordt het schrijven van die boeken gehono reerd? Of in 't geheel niet, of bela chelijk laag. Een timmermansknecht zou er hartelijk voor bedanken zoo vele uren overdag en des nachts te werken voor het tienvoudige, ja het honderdvoudige loon, dat een hoog leeraar voor zijn boeken krijgt. Voor hem geldt waarlijk niet de acht-urige werkdag! In Duitschland, dat toch ook waar lijk niet in gunstige financieele om standigheden verkeert, laat men de hoogleeraren na hun aftreden hun vol le salaris behouden. De staat mag niet aannemen dat de hoogieeraren eigen vermogen bezitten. Wie dat niet bezitten, hebben, ook door de on draaglijke belastingen, geen kapitaal kunnen vormen, waarvan zij op hun ouden dag kunnen leven. Men be denke nu, wat dit zeggen wil, na zijn 70e jaar, met een vermoeiend leven in dienst der wetenschap achter zich, van f 4000 te moeten rondkomen Welk een vernederende ontbering brengt dit met zich. Hoe weinig zou het den staat kosten, aan die enkele personen, die voor een pensioen nog enkele jaren in aanmerking komen, tenminste een eenigermate van zorgen vrij bestaan te verschaffen! Opium ontdekt. Op aanwijzing van de politie te Pa- lembang is in de loods van de dou ane 730 thail opium ontdekt, in pak ken met gezouten groenten verbor gen. De waarde van het aangehoudene bedraagt f 21.500. De opium moet door een sirang (inlandsch stuurman) van Singapore zijn aangebracht. is gedaan door ir. J. L. Schouten in de fabriek van Glasschilderkunst Het Prinsenhof te Delft. In ouden luister straalt opnieuw het heerlijk kunstge wrocht van Crabeth. De Koningin, de Koningin-Moeder en andere kunstzinnige Nederlanders hebben mild tot dit piëteitvolle werk van herstel bijgedragen. Een Rembrandt voor 5 ton. Lord Meichett te Londen heeft van de Gebr. Duveen voor 40.000 pond sterling gekocht een van de mooiste vrouwenportretten van Rembrandt, n.l. dat van het dienstmeisje van Rem brandt, Hendrickje Stoffel. Het stuk bevond zich tot Mei j.l. in het bezit van de Duitsche collectie Hildschens- ky. De Gebr. Duveen kochten het voor 37.500 pond sterling. Het doek blijft in Engeland. EERSTE KAMER. De Eerste Kamer kwam gisteren in korte bijeenkomst bijeen voor hef vaststellen van het adres van ant woord op de Troonrede. Het gewij zigde ontwerp-antwoord werd zonde, hoofdelijke stemming goedgekeurd Het adres zal de Koningin worden aangeboden door de commissie van redactie met den Kamer-voorzitter aar, het hoofd. De Kamer ging tot nadere bijeen roeping uiteen. iaudootcn van 30-60 en 90 ct. Tube 80 et- Bij Apotb.cn Drogisten Het kerkraam van Willem de Zwijger. In tegenwoordigheid van de Konin gin-Moeder en den Prins, eere-voor- zitter van het comité voor herstel der Goudsche kerkramen is Woensdag het gerestaureerde kerkraam onthuld, door Prins Willem I in 1567 aan de kerk te Gouda geschonken en ver vaardigd door den beroemden Dirk Crabeth. Het raam verbeeldt het verhaal van Lucas 19: Jezus' intocht in Jeruza lem en het uitdrijven der kooplieden uit den tempel, naar de bekende bij belwoorden: „Mijn Huis is een huis des gebeds, maar gij hebt dat tot een kuil der moordenaren gemaakt". De uitstekend geslaagde restauratie Wachtgelders. Op vragen van het Tweede Kamer lid, den heer Braat, luidende: Is de minister bereid de redenen op te geven, waarom enkele groote ste den niet verplicht worden om wacht gelders bij het onderwijs te benoemen, terwijl vele kleine gemeenten, die, evenals zij, ook geen wachtgelders leverden, daartoe wel verplicht wor den? Is Zijn Excellentie bereid om' in dezen stad en dorp gelijk te stellen? heeft de Minister van onderwijs, kunsten en wetenschappen, geant woord In het algemeen bestaat er geen wettelijke verplichting voor de ge meenten tot het benoemen van wacht gelders bij het onderwijs. Alleen met betrekking tot de aanspraak op de in art. 56 der Lager Onderwijswet be doelde rijksvergoeding bevatten het vierde en het vijfde lid van dat wets artikel ten deze eenige bepalingen. Voor de toepassing dezer bepalin gen wordt geen onderscheid gemaakt tusschen stad en dorp. De burgemeester van Rotterdam. De voorzitter der rechtsche raadsfrac tie te Rotterdam, de beer A. H. Haane- memeijier beeft schriftelijk aan B. en W. gevraagd, of met B. en W. of met zijn afzonderlijke leden inzake de benoem Hg van mr. Droogleever Fortuyn tot burge meester cenig overleg gepleegd of eenig contact gehouden is van de zijde der regeering,. J Zoo niet, aebt het ooilege het^dan juist dat onze groote stad van1 575.000 in woners op zoodanige wijze zich haar burgemeester ziet aangewezen? Is 't college van oordeel dat de be noeming zelve overeen te brengen is met de politieke verhoudingen in onzen raad. Trein uit Londen. De Hoek van Holland trein, die des avonds uit Londen van Liverpool Street Station vertrekt, zal op en vanaf 24 Sept. a.s. om 8.15 p.m. in plaats van 8.30 p.m. vertrekken. De „verdwenen" koffers. Men zal zich herinneren, dat verleden week een vreemdeling in sDen Haag kwam die zich tot de Oostenrijksche legatie, had gewend, waar hij vertelde, dat hij zijin ntrek genomen had in een pension, daar zijn koffers bad neergezet, maar nu zdjrn kosthuis niet meer terug kon vinden. De egatie riep de hulp der politie in, dftei weder een beroep op de couranten deed, en einde den pensionhouder te kunnen vinden. Deze is echter onvindbaar geble ven en wel uit gebrek aan existentie. Ook Je vreemdeling was n.l. zoek de laatste dagen en toen de politie zich aan hieJt opgegeven adres vervoegde, bleek de vo gel gevlogen. In tusschen verzocht de Oos- enrijksche politie dezer dagen aanhouding van den 43-jar:ge.n K. U., van beroep varensgezel. Diens signalement beant woordde geheel aan dat van den vergjeet- achtigen reiziger, diie gisteren in Rotter dam aangehouden kon worden en ver volgens naar Den Haag, is overgebracht, van waaruit hij waarschijnlijk zal worden uitgeleverd. Hij heeft thans toegegeven, zonder evenwel een motief te noemen, lat het verhaal van de verdwenen koffers verzonnen was. Waarschijnlijk was het nem te doen om vanwege de Oostenrijk- sche legatie onder dak te bekomen. De toestand der mijnwerkers. De Nederlandsche Mijnwerkersbond heeft een uitvoerig adres aan den Raad van Ministers gezonden, dat mede onder- eekend is door vele duizenden mijnwer kers. Daarin wordt er op aangedrongfen, dat le Regeering een onderzoek instelt naar ie toestanden waaronder de mijnarbei- lers leven en werken moeten. Er wordt jp gewezen, dat hun rechtspositie alles e wenschen overlaat. De bestaande insti- uten als geschillen-commissies, arbeiders- :ommissies en scheidsgerecht bieden vol gens het adres geen enkelen waarborg voor een loyale naleving der gesloten over- enkomsten en zijn schijn/democratische instellingen. Er bestaat bij de mijn ook :en zwarte-lijst-systeem door middel waarvan de functionarissen, die men we gens hun plichtsbetrachting tegenover de nedearbeiders, ontslaat, buiten' het mijn bedrijf weet te houden. De koppeling van iet woning-huurcontract aan hst arbeids- :ontract geeft meermalen aanleiding tot en toestand, weljke op slavernij gelijkt. Het opzichthoudend personeel treedt her- ïaaldelijk hoogst onredelijk en onbillijk egen de m ijnwerkers op, terwijl de me- dianiseering van. den mijmarbeid zeer na- leelige gevolgen voor de mijnwerkers me- lebrengt. )De pensioenen voor de invalide arbei- lers zijn geheel ontoereikend. De verzor ging der invalide mijnwerkers is onvol doende en voorstellen van de zijde van len Alg. Ned. Mijnwerkersbond om Ler- n verbetering te brengen, worden gena derd. Het mijnreglement 1906 wordt zeer verouderd genoemd in verband net de nieuwe afbouwmethoden en biedt geen voldoende waarborgen meer voor het toe zicht op de veiligheid. Verder wordt nog verwezen naar de methode waarop het onderzoek heeft plaats gevonden naar de ramp op Staatsmijn Hendrik. Een en ander is aanleiding om er op aan te dringen dat deze een onderzoek zal doen instellen. Groote fabrieksbrand. - Woensdagavond ca. 7 uur brak een groote uitslaande brand uit in de fabrieks gebouwen der N.V. Gebr. van Thjel aan Jen Kanaaldijk te Helmond. De brand is ontstaan in de pak kamer, waar zich' een geweldige hoeveelheid hout, carbon, pa pier en zaagmeel bevond. De brand breid de zich in korten tijd zoo ontzettend uiit, dat de nieuwe spijkermakerij, waar de grootste en nieuwste machines stonden, I een .prooi der vlammen is geworden, de trommelkamer en aangrenzende gebouwen werden evenmin gespaard. Het bedrijf is verzekerd ook voor be- j drijfsschade. Het grootste gedeelte van de fabriek zal geruimen tijd niet kunnen werken. Twee vreemdeling e>i gearresteerd. In den nacht van Dinsdag op Woens dag zijn in een hotel te Giize (N. Br.) gearresteerd een Amerikaan en een Ita liaan. Zij waren per auto naar Gilze ge komen. Dinsdagmiddag brachten zij een bezoek aan de kerk en het viel toen op, dat zij het interieur goed in oogenschouw namen. Daar korten tijd geleden te Lage- Zwaluwe een kerkinbraak is gepleegd, werd de politie gewaarschuwd en deze heeft de heeren in arrest gesteld. Zij ble ken in het bezit te zijn van een compleet stel inbrekers werktuigen, een geladen re volver en een groot bedrag aan geld. Ook hun auto is in beslag genomen. j WÊÊM

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1928 | | pagina bijlage 2