Se Z/hgenfeur
De P.Z.E.M. en de Raad van Advies,
I
fyiggefoarifofok
BESTEVAER
N® iOi.
filet Medaillon
van Lord Stair
UNION-CASTLE LIJN
Uit de Radiowereld
Rechtszaken.
Vrijdag 24 Augustus 1928
tië8 Jaargang,
Bij dit nummer behoort een bijvoegsel.
NAAR ZUID-AFRIKA
Agenten: Kuyper, Van Dam Snner, Rotterdam
zachte óeuride
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,—
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
mm m
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
Postcheque- en Girorekening No. 55571
courant
Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Het ontslag van de leden van den Raad; een herinne
ring aan de geboorte van het instituut; hoe de P. Z.
E. M. zich in het geadopteerde kind vergistte; de Raad
van Advies in den grafkelder of niet
Het bericht in ons nummer van
Woensdag j.l., dat het bedanken van
de tegenwoordige leden van den Raad
van Advies der P.Z.E.M. meldde, zal
niet vele lezers met groote verbazing
vervuld hebben. Waarschijnlijk had
menigeen wij tenminste wel het
indienen van het ontslag verwacht.
Daartoe was n.l. alle reden; sedert
geruimen tijd liet de verhouding tus-
schen den Raad van Advies, het be
stuur van de P.Z.E.M. en Ged. Staten
te wenschen over en al was het dan
nog niet tot een openlijk conflict ge
komen, de aanleidingen tot zulk een
botsing waren reeds maanden aan
wezig.
Alvorens nader in te gaan op de
jongste gebeurtenis, die de P. Z. E. M.
weer eens in het zonnetje zette, en
op hetgene dat haar in het leven riep,
willen we hier in het korf nagaan
waarom de Raad van Advies destijds
werd ingesteld, welke de taak van dit
instituut was en in hoeverre het daar
aan heeft beantwoord.
Circa I1/2 jaar geleden meende de
P.Z.E.M. zeer terecht tot moreele ver
sterking harer positie over te moeten
gaan, daar het publiek eenigszins wan
trouwend stond tegenover een zake
lijke instelling, waarvan het bestuur
nagenoeg geheel werd gevormd door
de leden uit het college van Gedepu
teerde Staten. In een vergadering van
aandeelhouders werden de middelen
die de P.Z.E.M. in Zeeland meer po
pulair konden maken, besproken en
het gevolg was dat in de statuten de
mogelijkheid werd geopend een Raad
van Advies te benoemen. Dit lichaam
had men zich gedacht als een trait
d' union tusschen het bestuur en de
verbruikers, als een instituut ook dat
door zijn adviezen het verbruik van
electriciteit kon propageeren, en dat
het geschokte vertrouwen in onzeelec-
triciteitsmaatschappij weer in even
wicht zou brengen. Op de geboorte
van de mogelijkheid om een Raad
van Advies te benoemen volgde spoe-
digd de Raad zelve. Hij werd samenge
steld uit personen die geacht konden
worden een breed inzicht te hebben
in de provniciale zaken en toestanden
en uit menschen die zoowel met de
economische als de technische onder
deden der electrificatie vertrouwd wa
ren of zich zulks binnen afzienba
ren tijd konden maken.
„Was de instelling van den Raad
van Advies inderdaad voor het mo
reel der P.Z.E.M. van gunstige betee-
kenis", vraagt men zich af. „Had
het bestuur met den Raad wel het
juiste middel gekozen ter versterking
van zijn positie jegens de bevolking?"
In het bestuur van de P.Z.E.M.
was men het over deze vraag reeds
bij het inwerking treden van den Raad
van Advies niet eens. De minderheid
was de meening toegedaan, dat men
met den Raad het .paard van Troje
binnen de veilige P.Z.E.M.-vesting
haalde, dus dat dit diertje in de toe
komst niet aan de verwachtingen zou
beantwoorden, welke men het aanvan
kelijk toeschreef. De tijd heeft deze
minderheid in het gelijk gesteld!
De Raad van Advies voelde zich
geroepen zijn meening omtrent de di
verse plannen van de P.Z.E.M. ken
baar te maken, hij bracht adviezen
uit en deze waren meestal van dien
aard dat de Raad niet als een lof-
zwaaiend en het beleid der P.Z.E.M. pro
pageerend lichaam doch als een scherp-
critiseerend instituut, als het nauwge
zette geweten van den Raad van Be
stuur kon worden beschouwd. De
Raad van Advies vatte zijn taak an
ders op dan de P.Z.E.M. zich deze
gedacht had, van propagandist werd
hij in de oogen van den Raad van
Bestuur het enfant-terrible dat ieder
oogenblik de bevolking attent maakte
op een vreemde en ridicule onderdee-
len van de japon der P.Z.E.M.-mama.
De P.Z.E.M. had zich een paard van
Troje op den hals gehaald en ze
zocht naar middelen om zich daarvan
te ontdoen. Een van deze middelen
bleek het karakter van den Raad te
wijzigen, en hem van adviseerend li
chaam tot een officieel klachtenboek
der bevolking te maken. Geleidelijk
ging het Bestuur van de P.Z.E.M. er
toe over om den Raad van Advies te
negeeren, om hem zoo min mogelijk
om raad te vragen.
Meestal waren nieuwe voorstellen
en plannen reeds tusschen de P.Z.
E.M. en Ged. Staten uitgebroed en
vastgesteld voordat ze ter kennis van
de leden van den Raad van Advies
kwamen. De Raad kon nog slechts
als ieder particulier aanmerkingen ma
ken, doch van invloed op de samen
stelling der plannen en voorstellen
waren deze aanmerkingen niet.
Het baart geen verwondering dat de
wijze waarop de Raad door het Be
stuur van de P.Z.E.M. behandeld is
geworden geleid heeft tot de oppositie
van het adviseerend instituut, die bij
de jongste twee voorstellen van Gede
puteerden aan de Provinciale Staten
tot uiting kwam. Het eene bracht het
andere voort, de P.Z.E.M. beantwoord
de de critiek van dt£i Raad op dc
plannen en zoo verrees het conflict,
dat al maanden achtereen gereed lag,
ten voeten uit.
Het slot is geweest dat de leden
van den Raad van Advies er den brui
aan gegeven hebben en hun ontslag
hebben ingediend.
Waarschijnlijk is daardoor een niet
uitgesproken verlangen van de P.Z.
E.M. volkomen ingewilligd.
Of men tot de vorming van een
nieuwen Raad van Advies zal overgaan
is o.i. twijfelachtig. De Raad van Ad
vies kan er zijn, maar noodzakelijk
is hij volgens de statuten der P.Z.
E.M. niet. Verwacht mag dus worden
dat de P.Z.E.M. zich zal bedenken
alvorens nogmaals een paard van
Troje, dat juist veilig buiten de ves
ting is geloodst, binnen te halen.
Van het standpunt der P.Z.E.M. be
zien, achten we het dan ook billijk
den Raad bij te zetten in den graf
kelder der P.Z.E.M.-mislukkingen.
Scharen we ons onder de bevol
king dan kunnen we ons evenwel mef
deze bijzetting niet vereenigen. Want:
als de Raad van Advies verdwijnt,
dan verdwijnen ook het toezicht op
de handelingen der p.Z.E.M., de cri
tiek, de lepel die in het te koken
staand potje roert en aanbranden
voorkomt. En dat zou, gezien de on
dervindingen welke de bevolking met
onze electriciteits-maatschappij heeft
opgedaan, zeer ongewenscht zijn.
Terwille van de P.Z.E.M. dus
geen Raad van Advies.
Terwille van de bevolking.... wel
een Raad van Advies.
't Is nu maar de vraag wat bij den
Raad van Bestuur van de P.Z.E.M.
het zwaarst zal wegen!
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
CHARLOTTE M. BRAME.
Ze was statiger dan Marguerite,
maar ze had het warme hart en den
vurigen geest van haar moeder.
Haar opvoeding was zorgvuldiger dan
van de meeste meisjes uit haar stand.
Lord Stair nam haar mee naar
Duitschland om de Duitsche muziek
te leeren kennen en later was ze lan
gen tijd in Frankrijk, zoodat toen
Ethel Stair zeventien was, ze twee
vreemde talen vloeiend sprak. Toen
werd ze gepresenteerd in Londen on
der de protectie van Lady Perth
nu markiezin van Holte en de
groote wereld dweepte met haar.
Ze had evenveel aanbidders als er
dagen waren in het jaar, maar deze
gereserveerde schoonheid scheen wei
nig gevoelig voor de hulde, die haar
werd gebracht.
De eenige bewonderaar waarom ze
gaf, was de jonge Hertog van Neath,
die, van het eerste oogenblik af dat
hij haar gezien had, zijn hart aan
haar had verloren. Van haar moeder
kenis", vraagt men zich af. „Had de.
per
had Ethel een diepe liefde voor den
natuur geërfd en toen den tijd voor
de rozen kwam, vroeg ze haar vader
haar mee te nemen naar Oakclifft.
En op dezen Junimorgen had ze
hem overgehaald, buiten op het ter
ras koffie te drinken.
De zon scheen op de kleine tafel
met het fijne porcelein, het kostbare
oude zilver, het rijke fruit en de geu
rige koffie.
Lord Stair leunde achterover in zijn
stoel om beter te kunnen genieten
van zon en bloemen. Een aardige rie
ten stoel was voor zijn dochter neer
gezet en ze praatte vroolijk terwijl ze
honneurs waarnam.
Ik houd dol van vruchten, zei ze,
deze druiven zien er uit als gecon
denseerde zon!
Lord Stair keek glimlachend naar
Ethel en zei: Een Juni-dag in Enge
land is het heerlijkste wat ik ken,
maar Ethel keek ver weg over de
boomen en scheen hem niet te hoo-
ren. Plotseling keek ze naar hem op.
Papa, zei ze, ik wou dat ik me
moeder kon herinneren, ik zou haar
zoo graag gekend hebben.
Als altijd wanneer ze over haar
moeder sprak, kwam er een schaduw
op zijn gezicht.
Waarom hebt u geen enkel portret
van haar papa? U hebt een heele
collectie van Lady Stairs aan de wan
den, maar van moeder heeft u niet
één foto.
Ik weet het niet. We hadden nooit
gedacht dat ze zoo jong zou sterven.
Ze was nog geen negentien.
Nog geen negentien, herhaalde het
jonge meisje, en ze was zoo mooi!
Zelfs tante Phamer zegt het. Ik wou
dat ik me haar kon voorstellen. Hield
ze veel van mij?
Ontzaglijk Ethel. „Zonnestraaltje"
noemde ze je altijd.
Het moet heerlijk zijn, een echte,
levende moeder te hebben, zei Ethel
ernstig. Ik zou van niemand méér
kunnen houden dan van u, maar het
zou zoo anders zijn. Ik benijd alle
meisjes die een moeder hebben.
Ik heb mijn best gedaan je het ver
lies zooveel mogelijk te vergoeden,
zei hij zacht en Ethel die vreesde hem
pijn gedaan te hebben, kuste zijn don
ker gezicht.
U is voor mij vader, moeder en
vriend, alles tegelijk geweest. En toch,
ging ze voort, ofschoon ik me haar
niet herinner, toch is moeder een deel
van mijn leven. Ik denk bijna altijd
aan haar en tracht me voor te stel
len hoe mijn leven zou geweest zijn
als ze bij ons was.
Papa, ging ze bijna angstig voort
na een paar minuten zwijgen, ik moet
het U vragen ofschoon tante Phamer
het me streng verboden heeft. Waar
Het geweldige dok voor Singapore, dat door zes Hollandsche sleepboo-
tcn naar zijn plaats van bestemming gebracht wordt, passeert het Suez
Kanaal, dat wegens den grooten omvang van het dok bij gedeelten
voor de overige scheepvaart gesloten moest worden.
De radio op het platteland.
De radio is niet alleen onmisbaar
geworden in de steden, ook op het
plaffeiand kan men er niet meer bui
ten. Daar immers is men vaak bij de
berichtgeving uren of dagen ten ach
ter bij de steden en dat kan juist
voor den landbouwer van nadeel zijn
in dezen tijd van scherpe concurrentie.
Hem interesseeren in de eerste plaats
de marktberichten, de weervoorspel
lingen, enz. en al wat op de ontwik
keling van zijn bedrijf betrekking
heeft. In Amerika is men natuurlijk
de andere landen reeds ver vooruit;
daér blijken de toepassingen der
nieuwste techniek steeds vlugger in
gang te vinden in het dagelijksche le
ven, dan overal elders. Volgens een
medcdeeling van den minister van
Landbouw van de Vereenigde Staten
profiteeren 20 pet. der Amerikaansche
boeren geregeld van de draadloos uit
gezonden markt-, landbouw en weer
berichten. En zij doen er hun voordeel
mee! Doch ook in Europa wordt het
anders. In Hongarije b.v., het land
waar de radio niet eens het best ge
organiseerd en verspreid is, bestaan
plannen om alle plattelandsdorpen van
regeeringswege van radio-ontvangin-
stallafies te voorzien, om aldus door
het omroepen van marktberichten, e.d.
den landbouw op hooger peil te bren
gen.
Bovendien brengt de radio den land
bouwer met veel in kennis, wat hij
anders niet kan bijwonen, zooals po
pulaire lezingen, waarmede hij zijn
kennis verrijkt, ook ten nutte van
zijn bedrijf.
In Tsjecho-Slowakije bleek' o.a. bij
het opmaken der statistiek, dat van
de 174.137 leden der radiovereeniging
de arbeidersklasse met een aantal van
33.037 de kroon spande.
om ging moeder dien middag van
het ongeluk toch alleen naar Londen?
Het was de vraag die ook hem geen
rust liet na al die jaren.
Waarom was ze gegaan? Hij geloof
de in haar onschuld, zelfs tegen haar
eigen woorden in. Ethel's donkere
oogen keken hem onderzoekend aan
en hij wist niet, wat hij moest ant
woorden.
Ik weet het niet. Ik' was niet thuis
dien middag en ze stond niet op zeer
vertrouwelijke voet met je tante.
Arm moedertje, zuchtte het meisje.
Tante heeft me eens verteld dat moe
der zooveel hield van de Reigers Plas
en nu vind ik het ook heerlijk om
daar heen te gaan. Dan heb ik soms
zoo'n vreemd gevoel alsof ik daar
dichter bij haar ben dan ergens an
ders.
Lord Stair stond op. De geheele
tragedie rees weer voor hem op en
om zijn ontroering te verbergen boog
hij zich over de balustrade. Ethel
bemerkte het niet, haar levendige ge
dachten waren afgedwaald naar haar
grootvader.
Heb ik U verteld, papa, dat ik' een
brief heb gehad uit Inisfail en dat
het nieuwe oratorium de volgende
maand wordt uitgevoerd?
Is het niet grappig, papa, ging ze
lachend voort, dat hij zich maar nooit
schijnt te kunnen herinneren hoe ik
Na de bruiloft een begrafenis.
Voor de Zutfensche rechtbank heeft
terecht gestaan een 20-jarige boeren
arbeider R. J. B. uit Welsum, ge
meente Olsf, die in den nacht van
14 op 15 Juli te Heerde tijdens een
bruiloft zekeren ten Velde zoodanig
met een stok op het hoofd heeft ge
slagen, dat deze den anderen dag aan
de gevolgen is overleden. Uit het ge
tuigenverhoor bleek, dat de getrof
fene, die zeer ongunstig bekend stond,
die da^elyks voop ae moeiKjkóte
vraactetukken wprclt gesteld
I vindt bet
probleem:
jsendoede
Tabak
bperxjen
VOOP
laa^sten ppy's*
op ideale wijze
opgelost doopd
heet? Hij noemt me altijd zijn derde
Daisy.
En vroolijk liep ze weg van het
terras om de witte duiven té voeren,
terwijl haar vader, een trek van pijn
om zijn mond, zachtjes den naam
Marguerite fluisterde.
HOOFDSTUK XXVI.
Ik zie niet in, zei de Hertog van
Neath, wat onze leeftijd er mee te
maken heeft! Wij houden van elkaar.
Waarom zouden we de beste jaren
van ons leven doorbrengen met op
elkaar te wachten? U zegt dat U
bezwaar hebt omdat Ethel pas acht
tien is. Wees redelijk Lord Stair.
Waarom zouden we wachten?
Jullie bent beiden nog zoo jong,
was het antwoord. Je kunt beiden nog
zoo veranderen.
Nooit, riep de jonge hertog. Denkt
U dat er voor mij ooit iemand anders
dan Ethel zal bestaan?
Wees voorzichtig, een ongelukkig
huwelijk kan een heel leven beder
ven, zelfs al zijn ér de schitterendste
vooruitzichten. En bovendien, jullie
kennen elkaar pas zoo korf.
Liefde op het eerste gezicht duurt
het langst. Alle ware liefde komt als
een electrische schok. Ik zal nooit
iemand anders liefhebben. Gun ons
geluk nu we nog jong zijn.
(Wordt vervolgd),.