HetWiegekmd
Het Medaillon
van Lord Stair
N° 99.
Maandag 20 Augustus 1928
Ü8e Jaargang,
Zeeuwsch costuum
en tourisme.
Buitenland
W etenscbappeD.
KuDSt.
School ep kerk.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2.—,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goiesclie Courant
Postcheque- en Girorekening No. 55571
COURANT
en K leeuw ens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf
Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Naar aanleiding van het hoofdartikel
in ons nummer van Vrijdag merkt ide
„Micklelb. Crt." o.a. op:
„Ten eerste is 't absoluut onjuist (wat
uit het artikel van de „G. Crt." zou kun
nen worden opgemaakt) diat de propa
ganda voor het vreemdelingenverkeer naar
Zeeland eerst zou zijn begonnen door de
actie van hen die sedert eenige jaren in
t bijzonder vertooningen in Zeeuwsch
kostuum daarvoor gebruiken.
Die propaganda dateert reeds van ja
ren en jaren terug in een omvang waar
van de schrijver in de „G. Crt." blijkbaar
geen notie heeft. Daarbij is, ja, o.a. het
bestaan van het Zeeuwsch kostuum over
heel Europa en Amerika bekend ge
maakt. Maar door afbeeldingen op fol
ders van werkelijke boeren en boerinnen.
Niet van aangekleed©.
Van de jarenlange en nog steeds voort
gezette uitzaaiing van reclame bij reis-
bureaux, verkeersondernemingen, hotels,
niet hier, maar in Engeland, Amerika,
Frankrijk, Duitschland, België enz. ziet
men nü het resultaat.
En als de „G. Crt." voorspelt dat Mid
delburg een leeliijke sltrop zou hebben,
wanneer men eens ophield m# die ver
tooningen in Zeeuwsch kostuum, dan geeft
het blad er blijk van djait heft nieibs',
maar dan ook letterlijk niets weet van
den ontzaggelijken omvang, dier andere
propaganda voor vreemdelingenverkeer,
waartegenover die enkele vertooningen
weinig of geen beteekenis hebben."
Wij teekenen hierbij aan:
„Het was onze bedoeling niet het voor
te stellen alsof de propaganda voor Zee
land een aanvang nam met de „verto
ningen" in Zeeuwsch costuum. Door een
interview, dat we onlangs met den heer
Hartman, een der oprichters van V.V.V
te Middelburg hadden, waren we van
den invloed der schriftelijke propaganda
niet zoo onkundig als de „M. C." meent,
Deze schriftelijke propaganda is zeer
zeker van heel veel invloed geweest pp
de uitbreiding van het aantal touristen
naar ons gewest. Mianr en daarbij blij
ven we ook de „vertooningen" hebben
menig steentje daartoe bijgedragen. We
hebben meermalen in Engeland de folder;
van Zeeland verspreid? Zeeuwschemeis
jes en jongens in nationale dracht. Wie
bezochten verschillende plaatsen in ons
land om reclame-materiaal1 te versprei
den? Zeeuwsclie jongens en meisjes in
nationale dracht. Wie deden op de jong
ste Olympiade na hun voorstelling dui
zenden een opwekking om Zealand te be
zoeken toe komen? Zeeuwscltó jongens en,
meisjes in nationale dracht.
En zoo zouden we door kunnen gaan.
O.i. zijn de opvoeringen steeds een
krachtige steun voor de schriftelijke re
clame geweest, en dit zullen ze ook blij
ven.
De „Middelb. Crt." merkt verder op,
dat propaganda voor het tourisme juist
dan kracht heeft, als men den buiten
lander over tuigt dat het dragen van de
kleederdracht hier echt is. „Als de buiten-
20
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
CHARLOTTE M. BRAME.
Hij wist niet hoelang het duurde
voor hij weer tot zich zelf kwam;
dat eene woord hamerde maar steeds
in zijn hersens: Dood, dood! Toen
met een geweldige krachtsinspanning
stond hij op.
Dank u heeren, zei hij, het was
een vreeselijke schok. Wat nu nog ko
men moet kan ik wel dragen. Breng
me bij haar.
Maar dr. Orten aarzelde.
Lady Stair is vreeselijk verminkt.
Misschien is het beter dat iemand an
der haar identiteit vaststelt.
Neen, antwoordde Lord Stair, ik
wil zelf gagn.
Zwijgend gingen ze naar de sombere
wachtkamer. Het was een troostelooze
aanblik: de flikkerende gaspitten.de
lange houten banken en de kale witte
muren. Bij een van de ramen stond
een houten langen tafel en daarop
bedekt door een groote grijze shawl,
lag het lichaam van een vrouw.
U moet de shawl niet oplichten,
mylord. Lady. State is onherkenbaar
landers achter het verkleeden komen, be
schouwen ze alles a's een comedie."
De laatste lijd zijn we nogal eens me:
buiten land scae bezoekers in aanraking ge
weest, en deze oordeelden er ge'ufl1. an
ders over. Een ervan zeide ongeveer
„We begrijpen zeer goed, dat men met
bet „echte" materiaal niet naar buiten
kan. Dat is ook niet noodig. De aandacht
moet op het oostuum gevestigd worden,
de lust om deze dracht in liet land zelve
te zlian dragen, moet worde» aangewak
kerd. Zoolang de leiders van de ver too
iningen maar goed uit de oog|en zien ein
zorgen dat hun keuze der personen juist
is, kan deze propaganda al'een goede
resultaten afwerpen. Misschien nog be
tere dan in het geval dat men echte boe
rinnen en boeren naar voren schoof. Deze
toch zouden in een stedelijke omgeving
of op bet tooaeel absoluut gesiri charme
tóbben. In ons lainrJ (ckt was Zwitser
land) doet men betzelfde wat men hier
doet."
Tot zoover deze buitcmlandsctó collega,
wiens meening we volkomen onderschrij
ven. De mees.be vreorncbllngeai zu'len zich
niet laten weerhouden de mooie Zeeuw-
scbe dracht tegen den werkelijken acbtei
grond ie gaan zien, zoo ze mochten ont
dekken, dat de gangmakers van tót touris
me niet liederen dag het Zeeuws che cos
tuum dragen. Voor eari museum of een
andere bezienswaardigheid wordt toch
wel reclame gemaakt door in oude of
bijzondere gewaden gestoken personen.
Een onwaarheid zien wie daarin niet,
Men dient streng te onderscheiden dia
reclame en de werkelijkheid; het eerste
zal in veel gevallen geheel anders moe
ten zijn dan het laa&ste. En dan zal mien
nog niet behoeven: te spreken, van be
drog. Als men tót tourisme zakelijk be
schouwt (en dit tóbben wie hier te, doen)
is de propaganda in oostuum, zooiais
deze .thans wordt gevoerd, niet alleen
alleszins gewettigd, doch ook van har be
toe te juichen. Wie hopen dan ook dat
de betrokken personen er mede vootrt
zullen gaan en aan deze propaganda nog
uitbreiding zullen geven. De Zeeuwscltó
plaatsen die tót van liet tourisme vooral
moeten hebben zullen wel varen
bij een practisch cultiveeren van de aan
trekkelijkheden onzer provincie. Maar al
te lang is een prachtige bron van inkom
sten door onzakelijkheid en allerlei an
dere dingen onaangeboord gebleven.
Het slot van tót arókel in de „M. C."
luidt
„Het blad (,,G. Crt.") vergist zich
schromelijk, als het meent dat „de groote
meerderheid" der Zeeuwsche bevolking
niets kwaads in zoo n verkleedpartij voor
een vertoonimg zou zien. We hebben ina
het schrijven van dat artikeltje maar al
te veel betuigingen van het tegendeel ont
vangen!"
We antwoorden: „De instemmingen
verwonderen ons niet. Het is ons maar al
te goed bekend, dat inzonderheid M.iddlel-
burg nog vele inwoners telt, die voor de
werkelijkheid van diezen tijd de oogen
sluiten. Gelukkig voor dei stad, dat zij
niet meer de meerderheid der Midfcbl-
burgsche bevolking vormen."
verbrand, maar dit werd op haar ge
vonden: de dokter toonde de beurs,
het horloge en het étui. Dit vonden
we verward in haar kleeren.
Kunt u haar kleeding identificee-
ren?
Neen, maar mijn zuster Lady Perth,
waarschijnlijk wel. Laat haar hier
komen.
Zou dat haar niet te zeer aangrij
pen? vroeg de dokter aarzelend.
Laat haar hier komen, was het korte
antwoord.
Lady Perth herkende de overblijf
selen van den mantel en de verdere
dingen, zooals het horloge en de
beurs. Een vergissing was ten eenen-
male buitengesloten. Allerlei gedach
ten flitsten door Lady Perth's geest.
Ze was niet zoo hard dat ze niet heel
wat er voor over zou hebben gehad
om haar gedrag van dien dag onge
daan te maken. Ze vroeg iets over
ringen en vernam dat deze tot nog
toe niet waren gevonden. De handen
waren echter deerlijk verminkt.
Lady Stair was zeker op weg naar
Londen? vroeg Dr. Orten voorzichtig.
Ja, antwoordde Lord Stair kort.
Later in de auto wendde hij zich
tot zijn zuster. Phamer, zei hij, laten
we het verleden nu laten rusten en
er nooit meer aan denken waarom
en hoe ze het huis verliet. We zullen
haar lichaam terugnemen met alle
piëteit die haar toekomt.
Moeders nemen voor de
roode, gesmette of ont
stoken huid van de
kleine, uitsluitend 't
allerbeste, en dat is
Doos 30 en 60 ct. Tube 80 ci. Bi] Apoth.en Drogisten
OVERZICHT.
Oorlog.
Nu het in China we&r een beetje rus
tiger is geworden voor zoolang als 't
duurt natuurlijk - e.i nu de vreemde
mogendheden het met de Nanking-
regeering op een acooordje witon gooien,
dreigen er weer nieuw: donkere wolken
aan clen O os'tel ij ken hemel. Die wolken
komen van Moskou. De heeren daar, die
zoo graag in troebel water vhsctón, vin
den den stand van zake.i in China fnjar
t uur lijk allesbehalve prettig. En nu wordt
t maar weer eens elders geprobeerd. Mon
golië, dat sinds 1924 feitelijk een deel
de sovjet-unie is, heeft thans aan den
nomadenstaat Barga (tusschen Mandsjoe-
rije en Mongolië) den oorlog verklaard.
Het is de bedoeling om Barga te dwin
gen zich weer bij Mongolië aan te slui
ten. De Mongolen hebben inia de fior-
meele oorlogsverklaring niet lang geaar
zeld om aan hun bedreigingen krachti
bij de zetten. Hun cavalerie, die oude*
Russisch 'toezicht is geoefend, heeft twee
stations aan den Oost-Chiineesctón spoor
weg bezet en de baan opgebroken.
Dit schijnbaar onbsteekenende oorlog
je zou intussctón toch wel eens belang
rijke gevolgen kunnen tóbben, namelijk
voor de betrekkingen tusschen Rusland
en Japan. De Japanners hebben groote
handels- en industriebelangen in Mandsjoi
rije en zooals reeds bij de actie der Nan
kin g-regeering, is gebleken voelen ze ei
niet veel voor deze zóó maar prijs [be
geven. Nu zou men oppervlakkig be
zien, kunnen zeggen, dat een inval in
Barga nog geen beJre'ging voor Mands-
jcerije beteekent. Maar dan worrdt over
t hoofd gezien, dat de Oost-Chineesche
spoorweg voor tót vervoer van hout en
andere producten bijna onontbeerlijk is.
De bezetting van de beide stations dool
de Mongoolsctó cavalerie heeft in
Mandsjoerije dan ook reeds groote op
schudding verwekt. Tsjang hsoe liang,
de nieuwe gouverneur, heeft zoo' snel
mogelijk troepen naar het bedreigde p
bied gezonden, Japan heeft tot nu toe
geen maatrgeelen genomen, maar ais tót
hier werkelijk een ernstig gemeende in
val der Mongolen betreft, kan- dit op den
duur niet uitblijven. Dit zou dan weer
aanleiding geven tot wrijving! met de
sovjets, die natuurlijk dadelijk een groio*-
ten mond opzetten, wanneer Japan troe
pen naar hun grenzen stuurt.
Ondertus sclhen moet men dezen nieu
wen strijd in 'tOosten ook weer niet te
Zijn zuster was maar al te geneigd
om meegaande te zijn en beloofde
al wat hij vroeg. Den volgenden dag
werden alle toebereidselen gemaakt
om het stoffelijk overschot van Lady
Stair met de grootste eerbewijzen te
ontvangen.
HOOFDSTUK XXIII.
Het lichaam van Lady Stair werd
neergelegd op een bed met kostbare
kanten gordijnen en bedekt met kas-
rozen en exotische planten. Het huis
was vol rouwfloers; er heerschte een
beklemmende stilte.
Den dag dat het lijk naar huis was
gebracht, werd Phoebe Askern ver
mist. Enkelen dachten dat ze van
verdriet was weggeloopen, anderen
vermoedden dat ze den vorigen dag
met Lady Stair was meegegaan en
misschien omgekomen bij het onge
luk.
Lady Perth echter verdacht haar er
van, dat ze haar kans had waargeno
men om ervan door te gaan met en
kele van Marguerite's juweelen.
Wat Lord Stair betreft; in zijn
smart was deze zelfs het bestaan van
het meisje vergeten. En van de be
dienden en de dienstboden waren de
meesten de meening van Lady Perth
toegedaan.
Lord Stair was te zeer geschokt
om aan Cyril Nairne te denken, maar
ernstig opnemen. De staat Barga, waar
om het vooirloopig gaat, "is eigenlijk
slechts een uitgestrekte aaneenschakeling
van on vruchtbars steppen en heuvels.
Barga maakte zich in 1912 los van China
en sloot zich aan bij het nieuwe gebied
van den Loetoekboo van Oerga (Men-
golië) dat zich' zoo' even esn meer naar
Rusland georiënteerde onafhankelijk
heid van China had verworven. Sinds
dien werd Barga uit naam van den Loe-
toektoe varn Oer ga door een te Chailaiii'
zetelenden „vorst" bestuurd. De in
storting van tót Russische czarenrijk had
tot gevolg, dat China zijn invloed in
Mongolië 'trachtte te herstellen, maar in
1921 stelden de sovjettroepen een
nieuwe regeering te Oerga in, welke in
naam onafhankelijk, in werkelijkheid
steeds onder den invloed van Moskou i
blijven staan. In 1924 werd ©an verdrag
tusschen Rusland en China gestoten,
waarbij Rusland Buiiten-Mcngo'ië ah
een 'deel van China erkende en erin toe
stemde zijn troepen daarvandaan terug
le trekken. In 1925 was deze maatregel
voltooid, maar ook toen bleef de invloed
van Rusland in Buiten-Mongolië groe
ier dan die van China, en binnen-Mom-
golië vormde een bevriende sovjetrepu
bliek, welker oostelijke grens echter niet
verder reikt dan tót groote Chin-gan ge
bergte. De regeering te Oerga schijnt
nu het oogenblik gekomen te achten om
de grenzen van het land uit te zetten ien
weer verder oostwaarts in Mandsjoerije
door le dringen.
Kellogg naar Europa.
De Amerikaans'che gezant te Dublin
bevestigde, dat Kellogg de uitnoodiging
van Cosgrave om na de onderteekening
van het pact te Parijs een bezoek aan
Dublin te brengen aanneemt. Cosgrave
heeft besloten met Kellogg te Parijs een
samenkomst te hebben en hem aan boord
van den kruiser „Detroit" op 29 Augus
tus naar Dublin te begeleiden. Te Dublin
zal Kellogg aan een aantal openbair©
plechtigheden deelnemen.
Kellogg is intussdbem aan boord van
de „Isle de France" naar Europa ver
trokken. In zijn gezelschap bevinden zich
de onderstaats secretaris van' buitenland-
sctó zaken, een technisch deskundige, zijn
privé-secretaris en enkele ambt snaren, die
het contact met de pers zullen verzor
gen. Den te Parijs ver toevende directeur
van de afdeeling West-Europeesctó za-
ken, Marriner, zal zich na Kellogg's aan
komst te Parijs bij hen aansluiten. De
ambtenaren van het staatsdeparfcement
wijzen er bij herhaling op, dat tót Kel
logg alleen en uitsluitend te doen is om
de onderteekenimg van het anti-oorlogs
pact.
Voorhistorische geneesheeren.
Dr. John Nihlen, de welbekende
Zweedsche archaeoloog, heeft eenigen
tijd geleden bij zijn opgravingen op
Gotland belangwekkende ontdekki»
Lady Perth maakte hem erop attent
dat hij zijn schoonvader bericht moest
zenden.
Maar nog voor het telegram van
Lord Stair Inisfail bereikte, had Cy
ril Nairne het vreeselijke nieuws al
gehoord en was hij onmiddellijk naar
Oakclifft gereisd waar hij dien avond
aankwam.
Lady Perth ontving hem vriendelijk,
er was geen verdere aanleiding om
onvriendelijk te zijn, haar vijandin
was immers dood!
Lady Perth had nooit tevoren een
eenvoudiger en nobeler mensch ge
zien dan Cyril Nairne, maar ze be
greep niets van hem. Ze had ver
wacht dat hij onder den indruk zou
zijn van de pracht van het huis, doch
hij keek er zelfs niet naar. Ze had
verwacht dat haar neerbuigende vrien
delijkheid hem verlegen zou maken,
maar hij sprak met haar op de een
voudige, ernstige wijze, die hem eigen
was.
Ze vertelde hem hoe geschokt haar
broer was, hoe hij weigerde iemand
te ontvangen. De herinnering aan zijn
eigen leed toen zijn vrouw gestorven
was, kwam pijnlijk in hem terug.
Ja, ik ken dat, zei hij zacht. Ik
begrijp het zoo goed. Ik zal hem
niet storen. Als hij zich later beter
voelt en me kan ontvangen, zal ik
graag komen.
Toen nam Lady Perth hem mee naar
gen omtrent de beoefening van de
geneeskunde in Zweden 5000 jaar ge
leden, gedaan.
Hij vond verscheidene menschelijke
geraamten en beenderen, die aan een
nauwkeurig onderzoek onderworpen
zijn. Deze vertoonden tal van abnor
male verschijnselen, uitwassen en
knobbels, waaruit bleek, dat hetprae-
historische ras in hooge mate van
rheumatiek en dergelijke ziekten moet
hebben geleden, waarschijnlijk veroor
zaakt door het klimaat en vermoede
lijk ook door het overmatige gebruik
van vleesch. Dat dit laatste het geval
moet zijn geweest, kon uit afwijkingen
van de kaakbeenderen worden afge
leid. Ook aan tand- en kiespijn moe
ten de voorhistorische bewoners van
Zweden veel hebben geleden. Rachitis
moet eveneens sterk hebben geheerscht.
Het sterftecijfer onder de kinderen
moet in die dagen zeer hoog zijn ge
weest. Oud zijn de menschen destijds
niet geworden. Gemiddeld werd een
leeftijd van 40 a 50 jaren bereikt.
Naar verschillende verschijnselen te
oordeelen, moet de geneeskunde in
dit tijdvak reeds een betrekkelijk hoo-
gen trap van ontwikkeling hebben be
reikt, zoodat moeilijke operaties reeds
werden verricht. Zoo zijn 5000 jaar
geleden reeds trepanaties uitgevoerd.
De daarbij gebruikte instrumenten wa
ren van steen. De operaties schijnen
in de meeste gevallen goed geslaagd
te zijn, want men kon vaststellen,
dat de patiënten na de operatie nog
langen tijd hebben geleefd.
Jan van Riemsdijk.
Op uitnoodiging van de Keith Cir
cuit, een theaterbureau, zal Jan van
Riemsdijk, de Veluwsche boerenzan-
ger, binnenkort naar Amerika vertrek
ken. Aanvang October hopen hij en
zijn gezelschapje in New-York te de-
buteeren. Over den duur der tournee
zijn de onderhandelingen nog gaande.
Tot het ensemble behooren mevrouw
Neke Hildebrandt, die in New-York
reeds geen onbekende meer is; me
vrouw van Riemsdijk en mr. Rom-
bout van Riemsdijk, die tevens de za
kelijke leiding op zich heeft genomen.
Kostbaar onderwijs.
De lageronderwijswet brengt voor de
gemeenten velerlei onkosten mee. Ter
illustratie moge dienen, aldus schrijft
men aan de „Nieuwe Rott. Crt." dat
de gemeente Schoonebeek in Drente,
ieder jaar ongeveer f2500 moet beta
len voor kinderen, die per voertuig naar
een bijzondere school worden gebracht.
Geleende leerlingen.
Aan de christelijke school te Jub-
bega wenschte men de aanstelling van
de kamer waar het stille lichaam lag
tusschen de weelde van bloemen.
Hij knielde neer bij het bed en
Lady Perth hoorde hem woorden mom
pelen van een gebed, terwijl zijn tra
nen op de witte bloemen vielen.
Mijn kleine Marguerite, zei hij
zacht. Wat zou ik je graag hebben
teruggezien. Kalm stond hij op en
praatte met Lady Perth over Margue
rite en over zijn eigen vroeg gestor
ven vrouw in zulke zachte, wijze
woorden dat zelfs de koude, deftige
dame iets als bewondering en ont
roering in zich voor hem voelde op
komen.
Dien avond ging Lady Perth naar
haar broer.
Douglas, zei ze, waar zal je vrouw
begraven worden?
Toen hij verbaasd opkeek ging ze
voort: Zou het niet beter zijn als
onder de gegeven omstandigheden
Marguerite in Inisfail werd begraven?
Phamer, zei Lord Stair, ik weet dat
jij niet hield van Marguerite. Je hebt
je best gedaan om mijn gevoel voor
haar te vergiftigen, maar als je ooit
weer een oneerbiedig of onvriende
lijk woord over haar zegt, dan schei
den onze wegen voor altijd.
Ze zweeg en Lord Stair vervolgde:
Marguerite zal begraven worden in
het familiegraf in Clifft.
(Wordt vervolgd).