HetWiegekmd Het Medaillon van Lord Stair N° 99. Maandag 20 Augustus 1928 Ü8e Jaargang, Zeeuwsch costuum en tourisme. Buitenland W etenscbappeD. KuDSt. School ep kerk. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2.—, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Naamlooze Vennootschap Goiesclie Courant Postcheque- en Girorekening No. 55571 COURANT en K leeuw ens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf Telefoonnummer 17, na 17.30 No. 244 ADVERTENTIEN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. Naar aanleiding van het hoofdartikel in ons nummer van Vrijdag merkt ide „Micklelb. Crt." o.a. op: „Ten eerste is 't absoluut onjuist (wat uit het artikel van de „G. Crt." zou kun nen worden opgemaakt) diat de propa ganda voor het vreemdelingenverkeer naar Zeeland eerst zou zijn begonnen door de actie van hen die sedert eenige jaren in t bijzonder vertooningen in Zeeuwsch kostuum daarvoor gebruiken. Die propaganda dateert reeds van ja ren en jaren terug in een omvang waar van de schrijver in de „G. Crt." blijkbaar geen notie heeft. Daarbij is, ja, o.a. het bestaan van het Zeeuwsch kostuum over heel Europa en Amerika bekend ge maakt. Maar door afbeeldingen op fol ders van werkelijke boeren en boerinnen. Niet van aangekleed©. Van de jarenlange en nog steeds voort gezette uitzaaiing van reclame bij reis- bureaux, verkeersondernemingen, hotels, niet hier, maar in Engeland, Amerika, Frankrijk, Duitschland, België enz. ziet men nü het resultaat. En als de „G. Crt." voorspelt dat Mid delburg een leeliijke sltrop zou hebben, wanneer men eens ophield m# die ver tooningen in Zeeuwsch kostuum, dan geeft het blad er blijk van djait heft nieibs', maar dan ook letterlijk niets weet van den ontzaggelijken omvang, dier andere propaganda voor vreemdelingenverkeer, waartegenover die enkele vertooningen weinig of geen beteekenis hebben." Wij teekenen hierbij aan: „Het was onze bedoeling niet het voor te stellen alsof de propaganda voor Zee land een aanvang nam met de „verto ningen" in Zeeuwsch costuum. Door een interview, dat we onlangs met den heer Hartman, een der oprichters van V.V.V te Middelburg hadden, waren we van den invloed der schriftelijke propaganda niet zoo onkundig als de „M. C." meent, Deze schriftelijke propaganda is zeer zeker van heel veel invloed geweest pp de uitbreiding van het aantal touristen naar ons gewest. Mianr en daarbij blij ven we ook de „vertooningen" hebben menig steentje daartoe bijgedragen. We hebben meermalen in Engeland de folder; van Zeeland verspreid? Zeeuwschemeis jes en jongens in nationale dracht. Wie bezochten verschillende plaatsen in ons land om reclame-materiaal1 te versprei den? Zeeuwsclie jongens en meisjes in nationale dracht. Wie deden op de jong ste Olympiade na hun voorstelling dui zenden een opwekking om Zealand te be zoeken toe komen? Zeeuwscltó jongens en, meisjes in nationale dracht. En zoo zouden we door kunnen gaan. O.i. zijn de opvoeringen steeds een krachtige steun voor de schriftelijke re clame geweest, en dit zullen ze ook blij ven. De „Middelb. Crt." merkt verder op, dat propaganda voor het tourisme juist dan kracht heeft, als men den buiten lander over tuigt dat het dragen van de kleederdracht hier echt is. „Als de buiten- 20 FEUILLETON Naar het Engelsch van CHARLOTTE M. BRAME. Hij wist niet hoelang het duurde voor hij weer tot zich zelf kwam; dat eene woord hamerde maar steeds in zijn hersens: Dood, dood! Toen met een geweldige krachtsinspanning stond hij op. Dank u heeren, zei hij, het was een vreeselijke schok. Wat nu nog ko men moet kan ik wel dragen. Breng me bij haar. Maar dr. Orten aarzelde. Lady Stair is vreeselijk verminkt. Misschien is het beter dat iemand an der haar identiteit vaststelt. Neen, antwoordde Lord Stair, ik wil zelf gagn. Zwijgend gingen ze naar de sombere wachtkamer. Het was een troostelooze aanblik: de flikkerende gaspitten.de lange houten banken en de kale witte muren. Bij een van de ramen stond een houten langen tafel en daarop bedekt door een groote grijze shawl, lag het lichaam van een vrouw. U moet de shawl niet oplichten, mylord. Lady. State is onherkenbaar landers achter het verkleeden komen, be schouwen ze alles a's een comedie." De laatste lijd zijn we nogal eens me: buiten land scae bezoekers in aanraking ge weest, en deze oordeelden er ge'ufl1. an ders over. Een ervan zeide ongeveer „We begrijpen zeer goed, dat men met bet „echte" materiaal niet naar buiten kan. Dat is ook niet noodig. De aandacht moet op het oostuum gevestigd worden, de lust om deze dracht in liet land zelve te zlian dragen, moet worde» aangewak kerd. Zoolang de leiders van de ver too iningen maar goed uit de oog|en zien ein zorgen dat hun keuze der personen juist is, kan deze propaganda al'een goede resultaten afwerpen. Misschien nog be tere dan in het geval dat men echte boe rinnen en boeren naar voren schoof. Deze toch zouden in een stedelijke omgeving of op bet tooaeel absoluut gesiri charme tóbben. In ons lainrJ (ckt was Zwitser land) doet men betzelfde wat men hier doet." Tot zoover deze buitcmlandsctó collega, wiens meening we volkomen onderschrij ven. De mees.be vreorncbllngeai zu'len zich niet laten weerhouden de mooie Zeeuw- scbe dracht tegen den werkelijken acbtei grond ie gaan zien, zoo ze mochten ont dekken, dat de gangmakers van tót touris me niet liederen dag het Zeeuws che cos tuum dragen. Voor eari museum of een andere bezienswaardigheid wordt toch wel reclame gemaakt door in oude of bijzondere gewaden gestoken personen. Een onwaarheid zien wie daarin niet, Men dient streng te onderscheiden dia reclame en de werkelijkheid; het eerste zal in veel gevallen geheel anders moe ten zijn dan het laa&ste. En dan zal mien nog niet behoeven: te spreken, van be drog. Als men tót tourisme zakelijk be schouwt (en dit tóbben wie hier te, doen) is de propaganda in oostuum, zooiais deze .thans wordt gevoerd, niet alleen alleszins gewettigd, doch ook van har be toe te juichen. Wie hopen dan ook dat de betrokken personen er mede vootrt zullen gaan en aan deze propaganda nog uitbreiding zullen geven. De Zeeuwscltó plaatsen die tót van liet tourisme vooral moeten hebben zullen wel varen bij een practisch cultiveeren van de aan trekkelijkheden onzer provincie. Maar al te lang is een prachtige bron van inkom sten door onzakelijkheid en allerlei an dere dingen onaangeboord gebleven. Het slot van tót arókel in de „M. C." luidt „Het blad (,,G. Crt.") vergist zich schromelijk, als het meent dat „de groote meerderheid" der Zeeuwsche bevolking niets kwaads in zoo n verkleedpartij voor een vertoonimg zou zien. We hebben ina het schrijven van dat artikeltje maar al te veel betuigingen van het tegendeel ont vangen!" We antwoorden: „De instemmingen verwonderen ons niet. Het is ons maar al te goed bekend, dat inzonderheid M.iddlel- burg nog vele inwoners telt, die voor de werkelijkheid van diezen tijd de oogen sluiten. Gelukkig voor dei stad, dat zij niet meer de meerderheid der Midfcbl- burgsche bevolking vormen." verbrand, maar dit werd op haar ge vonden: de dokter toonde de beurs, het horloge en het étui. Dit vonden we verward in haar kleeren. Kunt u haar kleeding identificee- ren? Neen, maar mijn zuster Lady Perth, waarschijnlijk wel. Laat haar hier komen. Zou dat haar niet te zeer aangrij pen? vroeg de dokter aarzelend. Laat haar hier komen, was het korte antwoord. Lady Perth herkende de overblijf selen van den mantel en de verdere dingen, zooals het horloge en de beurs. Een vergissing was ten eenen- male buitengesloten. Allerlei gedach ten flitsten door Lady Perth's geest. Ze was niet zoo hard dat ze niet heel wat er voor over zou hebben gehad om haar gedrag van dien dag onge daan te maken. Ze vroeg iets over ringen en vernam dat deze tot nog toe niet waren gevonden. De handen waren echter deerlijk verminkt. Lady Stair was zeker op weg naar Londen? vroeg Dr. Orten voorzichtig. Ja, antwoordde Lord Stair kort. Later in de auto wendde hij zich tot zijn zuster. Phamer, zei hij, laten we het verleden nu laten rusten en er nooit meer aan denken waarom en hoe ze het huis verliet. We zullen haar lichaam terugnemen met alle piëteit die haar toekomt. Moeders nemen voor de roode, gesmette of ont stoken huid van de kleine, uitsluitend 't allerbeste, en dat is Doos 30 en 60 ct. Tube 80 ci. Bi] Apoth.en Drogisten OVERZICHT. Oorlog. Nu het in China we&r een beetje rus tiger is geworden voor zoolang als 't duurt natuurlijk - e.i nu de vreemde mogendheden het met de Nanking- regeering op een acooordje witon gooien, dreigen er weer nieuw: donkere wolken aan clen O os'tel ij ken hemel. Die wolken komen van Moskou. De heeren daar, die zoo graag in troebel water vhsctón, vin den den stand van zake.i in China fnjar t uur lijk allesbehalve prettig. En nu wordt t maar weer eens elders geprobeerd. Mon golië, dat sinds 1924 feitelijk een deel de sovjet-unie is, heeft thans aan den nomadenstaat Barga (tusschen Mandsjoe- rije en Mongolië) den oorlog verklaard. Het is de bedoeling om Barga te dwin gen zich weer bij Mongolië aan te slui ten. De Mongolen hebben inia de fior- meele oorlogsverklaring niet lang geaar zeld om aan hun bedreigingen krachti bij de zetten. Hun cavalerie, die oude* Russisch 'toezicht is geoefend, heeft twee stations aan den Oost-Chiineesctón spoor weg bezet en de baan opgebroken. Dit schijnbaar onbsteekenende oorlog je zou intussctón toch wel eens belang rijke gevolgen kunnen tóbben, namelijk voor de betrekkingen tusschen Rusland en Japan. De Japanners hebben groote handels- en industriebelangen in Mandsjoi rije en zooals reeds bij de actie der Nan kin g-regeering, is gebleken voelen ze ei niet veel voor deze zóó maar prijs [be geven. Nu zou men oppervlakkig be zien, kunnen zeggen, dat een inval in Barga nog geen beJre'ging voor Mands- jcerije beteekent. Maar dan worrdt over t hoofd gezien, dat de Oost-Chineesche spoorweg voor tót vervoer van hout en andere producten bijna onontbeerlijk is. De bezetting van de beide stations dool de Mongoolsctó cavalerie heeft in Mandsjoerije dan ook reeds groote op schudding verwekt. Tsjang hsoe liang, de nieuwe gouverneur, heeft zoo' snel mogelijk troepen naar het bedreigde p bied gezonden, Japan heeft tot nu toe geen maatrgeelen genomen, maar ais tót hier werkelijk een ernstig gemeende in val der Mongolen betreft, kan- dit op den duur niet uitblijven. Dit zou dan weer aanleiding geven tot wrijving! met de sovjets, die natuurlijk dadelijk een groio*- ten mond opzetten, wanneer Japan troe pen naar hun grenzen stuurt. Ondertus sclhen moet men dezen nieu wen strijd in 'tOosten ook weer niet te Zijn zuster was maar al te geneigd om meegaande te zijn en beloofde al wat hij vroeg. Den volgenden dag werden alle toebereidselen gemaakt om het stoffelijk overschot van Lady Stair met de grootste eerbewijzen te ontvangen. HOOFDSTUK XXIII. Het lichaam van Lady Stair werd neergelegd op een bed met kostbare kanten gordijnen en bedekt met kas- rozen en exotische planten. Het huis was vol rouwfloers; er heerschte een beklemmende stilte. Den dag dat het lijk naar huis was gebracht, werd Phoebe Askern ver mist. Enkelen dachten dat ze van verdriet was weggeloopen, anderen vermoedden dat ze den vorigen dag met Lady Stair was meegegaan en misschien omgekomen bij het onge luk. Lady Perth echter verdacht haar er van, dat ze haar kans had waargeno men om ervan door te gaan met en kele van Marguerite's juweelen. Wat Lord Stair betreft; in zijn smart was deze zelfs het bestaan van het meisje vergeten. En van de be dienden en de dienstboden waren de meesten de meening van Lady Perth toegedaan. Lord Stair was te zeer geschokt om aan Cyril Nairne te denken, maar ernstig opnemen. De staat Barga, waar om het vooirloopig gaat, "is eigenlijk slechts een uitgestrekte aaneenschakeling van on vruchtbars steppen en heuvels. Barga maakte zich in 1912 los van China en sloot zich aan bij het nieuwe gebied van den Loetoekboo van Oerga (Men- golië) dat zich' zoo' even esn meer naar Rusland georiënteerde onafhankelijk heid van China had verworven. Sinds dien werd Barga uit naam van den Loe- toektoe varn Oer ga door een te Chailaiii' zetelenden „vorst" bestuurd. De in storting van tót Russische czarenrijk had tot gevolg, dat China zijn invloed in Mongolië 'trachtte te herstellen, maar in 1921 stelden de sovjettroepen een nieuwe regeering te Oerga in, welke in naam onafhankelijk, in werkelijkheid steeds onder den invloed van Moskou i blijven staan. In 1924 werd ©an verdrag tusschen Rusland en China gestoten, waarbij Rusland Buiiten-Mcngo'ië ah een 'deel van China erkende en erin toe stemde zijn troepen daarvandaan terug le trekken. In 1925 was deze maatregel voltooid, maar ook toen bleef de invloed van Rusland in Buiten-Mongolië groe ier dan die van China, en binnen-Mom- golië vormde een bevriende sovjetrepu bliek, welker oostelijke grens echter niet verder reikt dan tót groote Chin-gan ge bergte. De regeering te Oerga schijnt nu het oogenblik gekomen te achten om de grenzen van het land uit te zetten ien weer verder oostwaarts in Mandsjoerije door le dringen. Kellogg naar Europa. De Amerikaans'che gezant te Dublin bevestigde, dat Kellogg de uitnoodiging van Cosgrave om na de onderteekening van het pact te Parijs een bezoek aan Dublin te brengen aanneemt. Cosgrave heeft besloten met Kellogg te Parijs een samenkomst te hebben en hem aan boord van den kruiser „Detroit" op 29 Augus tus naar Dublin te begeleiden. Te Dublin zal Kellogg aan een aantal openbair© plechtigheden deelnemen. Kellogg is intussdbem aan boord van de „Isle de France" naar Europa ver trokken. In zijn gezelschap bevinden zich de onderstaats secretaris van' buitenland- sctó zaken, een technisch deskundige, zijn privé-secretaris en enkele ambt snaren, die het contact met de pers zullen verzor gen. Den te Parijs ver toevende directeur van de afdeeling West-Europeesctó za- ken, Marriner, zal zich na Kellogg's aan komst te Parijs bij hen aansluiten. De ambtenaren van het staatsdeparfcement wijzen er bij herhaling op, dat tót Kel logg alleen en uitsluitend te doen is om de onderteekenimg van het anti-oorlogs pact. Voorhistorische geneesheeren. Dr. John Nihlen, de welbekende Zweedsche archaeoloog, heeft eenigen tijd geleden bij zijn opgravingen op Gotland belangwekkende ontdekki» Lady Perth maakte hem erop attent dat hij zijn schoonvader bericht moest zenden. Maar nog voor het telegram van Lord Stair Inisfail bereikte, had Cy ril Nairne het vreeselijke nieuws al gehoord en was hij onmiddellijk naar Oakclifft gereisd waar hij dien avond aankwam. Lady Perth ontving hem vriendelijk, er was geen verdere aanleiding om onvriendelijk te zijn, haar vijandin was immers dood! Lady Perth had nooit tevoren een eenvoudiger en nobeler mensch ge zien dan Cyril Nairne, maar ze be greep niets van hem. Ze had ver wacht dat hij onder den indruk zou zijn van de pracht van het huis, doch hij keek er zelfs niet naar. Ze had verwacht dat haar neerbuigende vrien delijkheid hem verlegen zou maken, maar hij sprak met haar op de een voudige, ernstige wijze, die hem eigen was. Ze vertelde hem hoe geschokt haar broer was, hoe hij weigerde iemand te ontvangen. De herinnering aan zijn eigen leed toen zijn vrouw gestorven was, kwam pijnlijk in hem terug. Ja, ik ken dat, zei hij zacht. Ik begrijp het zoo goed. Ik zal hem niet storen. Als hij zich later beter voelt en me kan ontvangen, zal ik graag komen. Toen nam Lady Perth hem mee naar gen omtrent de beoefening van de geneeskunde in Zweden 5000 jaar ge leden, gedaan. Hij vond verscheidene menschelijke geraamten en beenderen, die aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen zijn. Deze vertoonden tal van abnor male verschijnselen, uitwassen en knobbels, waaruit bleek, dat hetprae- historische ras in hooge mate van rheumatiek en dergelijke ziekten moet hebben geleden, waarschijnlijk veroor zaakt door het klimaat en vermoede lijk ook door het overmatige gebruik van vleesch. Dat dit laatste het geval moet zijn geweest, kon uit afwijkingen van de kaakbeenderen worden afge leid. Ook aan tand- en kiespijn moe ten de voorhistorische bewoners van Zweden veel hebben geleden. Rachitis moet eveneens sterk hebben geheerscht. Het sterftecijfer onder de kinderen moet in die dagen zeer hoog zijn ge weest. Oud zijn de menschen destijds niet geworden. Gemiddeld werd een leeftijd van 40 a 50 jaren bereikt. Naar verschillende verschijnselen te oordeelen, moet de geneeskunde in dit tijdvak reeds een betrekkelijk hoo- gen trap van ontwikkeling hebben be reikt, zoodat moeilijke operaties reeds werden verricht. Zoo zijn 5000 jaar geleden reeds trepanaties uitgevoerd. De daarbij gebruikte instrumenten wa ren van steen. De operaties schijnen in de meeste gevallen goed geslaagd te zijn, want men kon vaststellen, dat de patiënten na de operatie nog langen tijd hebben geleefd. Jan van Riemsdijk. Op uitnoodiging van de Keith Cir cuit, een theaterbureau, zal Jan van Riemsdijk, de Veluwsche boerenzan- ger, binnenkort naar Amerika vertrek ken. Aanvang October hopen hij en zijn gezelschapje in New-York te de- buteeren. Over den duur der tournee zijn de onderhandelingen nog gaande. Tot het ensemble behooren mevrouw Neke Hildebrandt, die in New-York reeds geen onbekende meer is; me vrouw van Riemsdijk en mr. Rom- bout van Riemsdijk, die tevens de za kelijke leiding op zich heeft genomen. Kostbaar onderwijs. De lageronderwijswet brengt voor de gemeenten velerlei onkosten mee. Ter illustratie moge dienen, aldus schrijft men aan de „Nieuwe Rott. Crt." dat de gemeente Schoonebeek in Drente, ieder jaar ongeveer f2500 moet beta len voor kinderen, die per voertuig naar een bijzondere school worden gebracht. Geleende leerlingen. Aan de christelijke school te Jub- bega wenschte men de aanstelling van de kamer waar het stille lichaam lag tusschen de weelde van bloemen. Hij knielde neer bij het bed en Lady Perth hoorde hem woorden mom pelen van een gebed, terwijl zijn tra nen op de witte bloemen vielen. Mijn kleine Marguerite, zei hij zacht. Wat zou ik je graag hebben teruggezien. Kalm stond hij op en praatte met Lady Perth over Margue rite en over zijn eigen vroeg gestor ven vrouw in zulke zachte, wijze woorden dat zelfs de koude, deftige dame iets als bewondering en ont roering in zich voor hem voelde op komen. Dien avond ging Lady Perth naar haar broer. Douglas, zei ze, waar zal je vrouw begraven worden? Toen hij verbaasd opkeek ging ze voort: Zou het niet beter zijn als onder de gegeven omstandigheden Marguerite in Inisfail werd begraven? Phamer, zei Lord Stair, ik weet dat jij niet hield van Marguerite. Je hebt je best gedaan om mijn gevoel voor haar te vergiftigen, maar als je ooit weer een oneerbiedig of onvriende lijk woord over haar zegt, dan schei den onze wegen voor altijd. Ze zweeg en Lord Stair vervolgde: Marguerite zal begraven worden in het familiegraf in Clifft. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1928 | | pagina 1