Het Medaillon
van Lord Stair
N° 92
Vrijdag 5 Augustus 4928
ilö6 Jaargang.
Bi} dit nummer be
hoorteen bijvoegsel,
H.M. de Koningin-Moeder.
Buitenland
W etenscbappen.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 oent,
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Adverteotiën worden
aangenomen tot 12 uur voormidda<g.
De zeventigste jaardag van H.M. de
Koningin-Moeder is gister alom in den
lande met grootte dankbaarheid gevierd.
Naar aanleiding van dezen feestdag vol
ge bier een beschouwing over de histor
rische beteekenis van de 70-jarige, van
den bekenden historicus prof.dr. H. Brug-
mans, die in het Gedenkboek 1923, bij
Van Holkema en Warendorf te Amster
dam verschenen, o.a. het volgende schreef
„Toen Willem III in 1890 stierf, was
zoo goed als alle contact tusschen vorst
en volk verloren gegaan. Onze laatste
koning is eigenlijk nooit impopulair ge
weest, maar min of meer vergeten was
hij wel. Dat dit woord voor de beteekenis
van het koningschap in staat en maat
schappij bedenkelijke gevolgen heeft ge
had, lag voor de hand. Maar juist op dit
punt is de kentering juist op tijd gekomen.
Na 1890 heeft de koninklijke waardigheid
baar beteekenis 'ten volle herwonnen, niet
alleen in ons staatsleven, maar allicht
nog meer in ons volksleven. Het verbro
ken contact tusschen souvereln en volk
is na 1890 volkomen hersteld. In dit op
zicht heeft het regentschap al dadelijk
zeer veel goed gedaan. De Konimjgjn-
Moeder heeft van den aanvang af een
hooge opvatting van haar taak gehad en
van die opvatting ook naar buiten doen
blijken. Zij is begonnen met op staat
kundig gebied zich meer in geregelde ver
binding te stellen met de Regeering, wat
ook het gezag van deze laatste weer ten
goede kwam. Meer dan eens heeft de
Regentes politieke moeilijkheden weten te
voorkomen of te veahelpen; bij de oplos
sing van verschillende minis terieele cri
sissen bleek juist inzicht, vooral tact, wel
haast ervaring. Maar vooral is het der
Koningin-Regentes gplukt in breede krin
gen van ons volksleven meer toenadering
te kweeken tot hiet koninklijk huis, een toe
nadering, die weidra tot sympathie en
liefde werd. En vooral oiok in deze lich
ting is de opvoeding der jotnjgp Konin
gin met verstand en tact geleid. De draag
ster der Kroon werd grondig opgeleid
voor de moeilijke taak, die haar reeds
op achttienjarigen leeftijd wachtte."
Dit oordeel van den historicus is zeker
sprekend genoeg voor de wijze, waarop
de jonge vorstelijke weduwe haar zware
taak heeft vervuld.
Bovendien, aldus schrijft „Het Va
der 1.", de politieke toisstanden, waarop
prof. Brugmans doelt, waren in die da
gen zeker niet eenvoudig. Aan het bewind
gekomen in de nadagen van het kabinet-
Mackay, stond de Regentes te midden
van den verwarden, heftigen en emotior
neelen kiesrecht strijd, tot driemaal toe
voor de oplossing van een crisis, waaruit
achtereenvolgens geboren werden het Ka
binet-Van Tienhoven-Tak, het kabinet-
Röell-Van Houten en het Kabinet-Pier-
son-Borgesius. Van de ministers, door
haar aan het bewind geroepen, zijn er nog
drie in leven: Dr. C. Lely uit het eerste
en derde kabinet, Mr. S. van Houten uit
het tweede en Mr. P. W. Cort van der
Linden uit het derde Kabinet.
Zij hieeft ook dit deel van haar taak
met eere vervuld.
Maar is het wonder, als ons volk
in Emma allereerst ziet de opvoedster
van Prinses Wilhelmina? Reeds was ve
ler genegenheid tot haar uitgegaan, toen
zij, bloeiende jonge vrouw, als gemalin
van den grijzen vorst in ons land kwam.
En die genegenheid werd tot roerende
liefde, toen zij, nauwelijks dertig jaar
oud, tot Regentes werd benoemd en voor
ons volk verscheen als Koningin-Moe
der. Waar zij met haar kind kwan^
bracht zij de menigte tot diepe, innerlijke
bewogenheid. Zij heeft over de jonge
Prinses gewaakt, en dus de Oranje-dy
nastie behouden, op een wijze, die haar
voor altijd tot een historische figuur heeft
gestempeld.
De vereering van ons volk, toen ver
worven, heeft zij nooit verloren. Aan be
langrijke instellingen is haar naam ver
bonden. De stichting Oranje-Nassau-
oord is een bewijs van haar fijnen tjaot
op het groote oogenblik, toen ons volk
haar zijn dankbaarheid in conoreben vorm
toonen wilde. En als wij allen ieder jaar
de Emmabloem koojpen, o, zeker, dan
doen wij dat voor de tuberculosebestrij
ding, maar des te liever doen wij dan mee»»
omdat haar nobele figuur achter dit werk
van hooge menschenliefde staat.
In de proclamatie, waarmee Koningin
Wilhelmina op 31 Augustus 1898 de re
geering aanvaardde, staat «deze zin:
„Mijn innig-geliefde Moeder, aan wie
ik onuitsprekelijk veel verschuldigd ben,
gaf Mij het voorbeeld van een edele en
verheven opvatting der plichten, die nu
op Mij rusten."
In de rij der dankbaren staat H.M. de
Koningin begrijpelijkerwijze vooraan
OVERZICHT.
Een treinbotsing en politiek.
Nabij Dinkelscherben, aan de lijn Ulm-
Augsburg, in Beieren, heeft een ernstig
spoorwegongeluk plaats gehad, waarbij
een goederen- en een personentrein op
12
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
CHARLOTTE M. BRAME.
Hoofdstuk XIII.
De schemering viel, de schemering
van een heerlijken Septemberdag.
Lady Stair droeg een avondtoilet
van witte zijde met een roode passie
bloem, kapitein Este stond naast haar.
Lady Perth zag het groeiend verlan
gen in zijn oogen, de intense teeder-
heid op haar mooi gezicht.
Wilt U wat voor me zingen, Lady
Stair? vroeg hij ontroerd.
Lady Perth houdt niet van zingen,
was Marguerite's antwoord. De eerste
keer dat ik zong, heb ik haar hoofd
pijn bezorgd en na dien tijd heb ik
nooit meer gezongen.
Maar Lady Perth gaf haar genadig
verlof.
En Marguerite zong. Maar wat was
het dat de volle zuivere stem bijna
angstig ontroerd deed klinken? Waar
om had zij dit lied gekozen, die klacht
over „Wat had kunnen zijn", waar
van de melodie en de woorden Dar-
cy Este deed huiveren?
Ze wist het zelve niet. Lady Perth
luisterde, maar niet alleen naar den
zangl
Een gouden kans, zei ze in zich
zelf, terwijl ze geruischloos de kamer
verliet, laten ze haar gebruiken.
De twee daar binnen merkten haar
weggaan niet. Lady Perth bestond op
dit oogenblik niet voor hen. Toen
Marguerite van den vleugel opstond
en naar het raam ging, zag ze tranen
in Darcy's oogen.
Ik zal aan deze woorden denken als
ik ver weg ben, zei hij. „Wat had kun
nen zijn". Marguerite als jij en ik
Er kwam een droomerige, afwezige
uitdrukking op haar gezicht.
„Wat had kunnen zijn" herhaalde
ze zacht. Ik zie niet in hoe mijn le
ven anders had kunnen zijn. Ik heb
het gevoel dat mijn heele leven be
stuurd is. Het is me of ikzelf niets
heb gedaan.
Als jij je leven opnieuw kon begin
nen, zou je het dan anders inrichten?
vroeg hij.
Ze sloeg de oogen naar hem op.
Ze waren rein als de oogen van een
droomend kind.
Ja, zei ze eenvoudig.
Kapitein Este trilde van ontroering,
hij greep haar hand.
elkaar geloopen zijm, tengevolge van een
verkeerden wisselstand.
De drie laatste wagens van den goe
derentrein zijn ontspoord en vernield, de
locomotief, de tender en een wagon van
den reizigerstrein zijn omgevallen. Zeven
volgende wagens liepen uit de rails, waar
van twee ernstig beschadigd werden. Tien
reizigers werden terstond gedood, zestien
zwaar en twaalf minder zwaai-, 23 liepen
lichte verwondingen op. Tijdens den tocht
naar Augsburg overleden nog zes zwaar
gewonden, zooidat bet aantal dooden
reeds tot zestien is gestegen. Van ver
schillende slachtoffers kon de identiteit
niet worden vastgesteld, twee dooden wa
ren zoo verminkt, dat noch bun geslacht
noch de leeftijd kon worden vastgesteld,
De laatste wagon van den goederen
trein werd volslagen vernietigd en de
vrachtgoederen hes- en derwaarts geslin
gerd. De locomotief van den passagiers-
trein viel om en kwam boiven op een uit
de rails gesprongen wagpn van een Mun-
chener bierbrouwerij te liggen.
De machinist bleef geheel ongedeerd,
terwijl de stoker gewond werd. Vóór
de locomotief stapelde zich de wrak-
hoop van goederenwagens op.
De onmiddellijk op de locomotief vol
gende moderne personenwagens bleven
volkomen onbeschadigd. De vensterruiten
van deze wagons braken niet eens. De
wagons 4e klasse van een ouder type, die
zich in het middengedeelte van den trein
bevonden, vormen echter een onontwar
bare chaos. De laatste wagons van den
ïgierstrein hadden minder te lijden,
Onder de reizigers van die verwoeste)
wagons bevinden zich vele turners uit het
district Mies-bach, die van het Duiteche
tumfeest in Keulen terugkeerden.
Ook bij dit spoorwegongeluk spreekt
de politiek haar woordje mee. Trouwens
waarbij geschiedt dit in onzen tijd niet?!
De ramp geeft de Berlijnsche bladen
aanleiding tot commentaren, waarin ten
eerste wordt vastgesteld, dat de schuld
voor deze spoorwegramp niet bij de on
dergeschikte organen ligit, maar- dat het
Beiersche systeem niet deugt.
Toen de Beiersche spoorwegen in rijks-
beheer overgingen, heeft Beieren par-
ticularistisch als steeds weten te be
werkstelligen, dat er een speciale Beier
sche spoorwegdirectie in het leven werd
geroepen en sindsdien worden de ruim
8000 K.M. Beiersche spoorwegen, die
van oudsher niet rendabel zijn geweest,
beheerd door een veelhoofd.g bestuurs
apparaat, dat milliocnen verslindt, mllir
ocnen, die natuurlijk uitgespaard moeten
worden op de verbetering van het spoor-
wegmateriaal. Dit »s naar het schijnt een
der hoofdfouten van het Beiersche sy
steem. De Beiersche bladen willen dr>
natuurlijk niet erkennen en loopen storm
tegen het plan-Dawes, dat alle beschik
bare middelen zou opzuigen.
Uit nadere berichten omtrent de ramp
blijkt, dat het ongeluk ie wijten is geweest
aan een technische fout. Het station Din
kelscherben wordt op het oogenblik ver
bouwd en men heeft in verband hiermee
de seinhuisjes moeten verplaatsen. Bij het
verleggen van de draden, waarmee de wis
sels en signalen worden bediend, is klaar
Marguerite, kom mee naar buiten,
ik moet je iets zeggen.
Ze begreep zelf niet waarom ze beef
de, waarom haar hand koud was in
de zijne. Ze ging met hem naar bui
ten, zooals ze zoo dikwijls gedaan
hadden.
Vergeef me, Marguerite. Mijn ver
langen sleepte me mee. Ik had niet
zoo tegen je mogen spreken, zei hij
toen ze op het terras stonden.
Droomen zijn maar droomen, fluis
terde ze begrijpend.
Plotseling was ze zich bewust ge
worden hoe anders haar leven zou zijn
gt-weest als ze den jongen vroolijken
Darcy Este had getrouwd. Het denk
beeld was nooit tevoren bij haar op
gekomen en het beklemde haar.
Marguerite zeg dat je mij vergeeft
Ik heb je niets te vergeven. Het
-kwam door mijn zingen Darcy, ik
moet niet meer voor je zingen. Vader
heeft eens gezegd, dat muziek men-
schen wel waanzinnig kan maken.
Misschien heeft ze die uitwerking
dan op mij, zei de jonge man.
Het ergste is om uit dezen waanzin
weer wakker te worden!
Ze zwegen en na enkele oogenblik-
ken zei Darcy opeens:
Ik zou graag je vader willen ken
nen, Marguerite.
Werkelijk? je zou zeker van hem
blijkelijk een fout gemaakt, dóe men bij
de controle niet heeft opgemerkt. Daar
door was het mogelijk, dat hot signaal op
veilig stond, ofschoon de wissel na het
passeeren van den goederentrein niet was
overgegaan.
Bijzonder kranig heeft de machinist van
den sneltrein zich gehouden. Toen hij zag,
dat een botsing onvermijdelijk was ge
worden, remde hij uit alle macht en sprong
daarop van d-e machine, toen deze reeds
den stils taanden goederentrein raakte.
Maar onmiddellijk na de botsing sprong
hij er weer op en liet de stoom afloopen,
waarmee hij een ketelontploffing wist te
voorkomen.
In het rijksministerie van verkeerswe
zen heeft, naar het ,,Hbld." meldt, een
conferentie plaats gehad tusschen den rijks
minister van Verkeerswezen von Gué-
rard, den directeur-generaal vaji de rijks-
spoorwegen dr. D-orpmüllcr en vertegen
woordigers van ven-schillende rijksdagfrac
ties. Alleen de Beiersche Volkspartij nam
aan deze conferentie niet deel. Besloten
werd een commissie te benoemen, die
niet alleen verschiliLnde spoorwegrampen
van den laats ten tijd en hunne oorzaken
zal onderzoeken, maar tevens zal hebben
na te gaan, hoe het met de veiligheid op
de Duitsdhe spoorwegen in het algemeen
stoat. i
Men rekent de uitkomst niet
Italië hoeft generaal Nobile en zijn met
gezellen een geestdriftige ontvangst be
reid, die reeds begon op het oogenblik,
waarop de trein de Italiaansche grens
pass-eerde. Te Bo-zen werden de Pool-
vaard-ars doos- den prefect namens
regeering welkom gpfoelen en van toen
af herbaalden de begroetingen zich aan
eider station, waar de trein op zijn weg
naar de hoofdstad stilhield. Zelfs toen
het reeds donker was geworden, werden
Nobile en zijn metgezellen herhaaldelijk
door de enthousiaste bevolking voor de
coupéramen geroepen, hoewel zij slechta
pyama's gekleed waren!
Overal moesten de kara-biniers tus-
schenbeide komen om te voorkomen, dat
de trein door het publiek bestormd zou
worden, doch de ordebewaarders konden
niet beletten, dat bloemen en guirlande:
naar binnen werden gewospen. Nobile
zelf scheen meerma'en aan groote ont
roering ten prooi en men heeft gezien,
dat hij zich de tranen uit de oogen wisch
te. Mussolini, die ter viering van zijn
45sten verjaardag enkele dagen met zijn
gezin te Farli doorbrengt, was niet in de
gelegenheid de mannen zelf welkom te
heeten en beeft zich laten vertegenwoor
digen d-oor den gouverneur van Rome.
De fascistische pers is buitengewoon
enthousiast en wijdt lange begroetin&s-
kolommen aan de Noordpoolexpeditie, die
thans teruggekeerd is en noemt het zelfs
noodzakelijk, dat het moederland de te
ruggekeerde kindeien met gp-oote liefde
en teederheid aan de borst zal drukken".
De „Giornale d'Itaüa" schrijft, dat No
bile en de andere overlevenden van de
Poolreis klappen in het gezicht gekregen
hebben, die striemender waren dan de
ontberingen en ellende, welke zij in het
Noordpoolgebied te lijden hebben gehad,
n.l. de ontelbare beledigingen en woorden
houden. Hij leeft heelemaal in de mu
ziek.
Weer was er een lange stilte, toen
vroeg hij opeens:
Marguerite, bid je wel eens voor
iemand?
Zeker, zei ze.
Bid dan voor mij, zei hij zacht.
Bid den hemel om mij van waanzin
ie verlossen. 1 i 1 I
Na dien avond waren zij nooit meer
voor elkaar als tevoren.
Hoofdstuk XIV.
October was gekomen en de geel
bruine en karmozijn-roode bladeren
lagen opgetast langs de boschpaden.
Voel je er voor om naar het bosch
te gaan, Marguerite? vroeg Darcy Este.
Ik zou het heerlijk vinden! ant
woordde ze geestdriftig.
Lady Perth glimlachte heimelijk.
Maar je moet iets warms aantrek
ken want het is kouder vandaag.
Heerlijk ik houd van die pittige,
frissche herfstlucht
Ze ging de kamer uit om zich voor
den tocht te kleeden.
Wat een uitstekend echtgenoot zou
jij zijn Darcy, zei de spottende stem
van Lady Perth zoo attent en
vriendelijk.
Dat is wel mogelijk, ik hoop het
van haaf, die alle terug te brengen waren
tot een gevoel van vijandigheid tegenover
het fascistische Italië. Het moederland
evenwel, zoo schrijft het blad verder:
heeft den terugkeer van zijn zonen met
vreugde begroet, nadat zij achtervolgd
werden d-oor bmtetnlandsche vijandigheid',
die het gevolg schijnt te zijn van het sim
pele feit, dat zij Italianen zijn, ofwel
zonen van een krachtige natie, die beslo
ten heeft in de wereld de sterke plaats
te veroveren, die zij verdient.
De oorzaken van de
weersverandering.
D-e weerkundige medewerker van het
i.Vad." schrijft:
De laatste dagen hebben een sterken
achteruitgang in de weersgesteldheid ge
bracht, die het einde schijnt te zijn van
een langdurige van mooi weer. In het al
gemeen kan men wel zeggen, dat de
maand Juli bijzonder mooi weer heeft
gebracht, waarvan de voornaamste ken
merken waren: aangename en met uitzon
dering van den eenien heeten dag (15
Juli) niet te hooge temperatuur, veel zon
neschijn, geringe vochtigheid en zeer wei
nig regen (behalve de laatste da@m).
Deze gunstige weersgesteldheid werd.
veroorzaakt door de ligging van het ge
bied van hoogen druk in Zuidelijk Euro
pa, hetwelk zich doorgaans zoo ver naar
het Noorden uitstrekte, dat ons land door
slechts weinig storende depressies kon
worden bezocht.
Sedert eenige dagen is daarin echter
een groote verandering gpltomen, eensdeels
doordat het gebied van hooge druk zich!
weer naar het Zuiden teruggetrokken heeft
anderdee ls doordat verschil lende de
pressies hier meer invloed kregen en de
weersgesteldheid verstoorden. Een be
langrijke omstandigheid, dis van zeergroo
ten invloed op de weersgesteldheid bleek
te zijn, is, dat in Noord-Europa een groot
depressie-gebied ligt, waardoor een Noor
delijke luchtstroom West-Europa binnen
dringt en over een zekere oppervlakte
lage temperatuur heeft gebracht. Deze
koude luchtstroom drong de laatste dagen
wigvormig over West-Euro-pa naar het
Zuiden door en in zijn gebisd ontwikkellan
zich telkens kleine, secundaire depressies,
aanhangsels van het lage-druk-g|ebied bo
ven Noord-Europa, die hier te lande en
in de omgeving snelle en vrij sterke weers
veranderingen gepaard met overvloedigen
regen en het telkens omloopen van den
wind veroorzaakten. Het weer is daar
door heel onvast geworden.
Intusschen is m Zuid-Europa, waar
de langdurige hitte verdwenen was, de
temperatuur opnieuw hoog geworden en
hebben groote horizontale temperatuur-
tegenstellingen in verschillende streken
zware onweders met hagelslag gebracht.
In onze streken schijnt het invallen van
koude lucht in hoogere luchtlagen de oor
zaak te zijn van zware regens, die nu en
dan gepaard gingen met onweersverschijn
selen. f t
zelfs, maar er is voorloopig nog geen
vooruitzicht dat ik zal trouwen.
Als die tijd komt, zul je
De zin werd niet afgemaakt. Op dat
oogenblik kwam Marguerite terug,
buitengewoon aantrekkelijk in haar
donker bronsfluweelen met bont om-
toomden mantel. Zelfs Lady Stair
keek met bewondering naar haar. Ze
zag de twee het grasveld voor hef huis
oversteken en met een harden glim
lach op haar gezicht dacht ze:
Douglas krijgt zijn verdiende loon.
En het zal wel niet zoo lang meer
duren voor de bom zal barsten.
Midden in de mooie bosschen rond
om Oakclifft was een open ruimte,
waar enkele eiken waren gekapt. Het
Avas een mooi plekje; nu, in den
herfst, bloeiden er roode klimplanten,
die over het gras en tegen den eiken
waren opgeklommen.
Het was er doodstil, alleen de wind
woei hoog in de boomtoppen. Ze
stonden stil, de wind bewoog de doo-
de bladeren om hen heen.
Mijn mooi, oud Engeland, zei kapi
tein Este, wat een innige herinnering
zal ik aan deze dagen hebben als ik
weg ben.
.Als ik weg ben!" Marguerite werd
door deze weemoedige woorden ge
troffen.
(Wordt vervolgd).
