RUITENBOER
N° 81.
Maandag 9 Juli 1928
115° Jaargang.
Buitenland
ItaDd en Tuinbouw
Rechtszaken.
School en kerk.
Koloniën.
ProVincienieuWs
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
OVERZICHT.
De Amerikaansche verkiezingen.
Men bad verwacht, dat Al Smih in
zijn groot© rede voor Tammany Hall, op
Onafhankelijkheidsdag, met zijn natte ver
kiezingsleuze voor den dag zou komen.
Maar de democratische candid aat voor
het presidentschap der Vereemigde S'a'em
heeft er over gezwegen, velen tea spijt.
De „natten" be'reuren het, maar ook die
„drogen", die klaar staan om op elke
„alcoholische" uitlating het vuur te ope
nen.
De „Smithcampagne" zal van uit vijf
strategische centra gevoerd worden. Het
hoofdkwartier is te Washing.cn. En het is
te begrijpen dat aan de zwakke punten
extra zorg wordt besteed'. Voor Smc'.h
zijn dat het Zuiden en Zuidwesten, waar
de droge democraten won:n. De Ame
rikaansche politiek heeft nu eenmaal in
elke partij elementen saamgebracht, waar-
tusschen grootere verschillen bestaan dan
tusschen de partijen onderling!
In de Zuidelijke staten is dan ook alj
een formeele anti-Smith beweging ontstaan
De millionnair Jones uit Houston die
tot inu toe met zijn blad steunde komt
plotseling in de oppositie en 10.000 vrou
wen uit Georgia prolesteeren, tegen het
stemmen op den „natten" candidaat. Deze
zal daar dan ook een barden dobber heb
ben en het is zeker al het Zuidelijk ru
moer geweest dat zijn jongste speech zoo
„droog" maakte. O wee voor Smith, als
ook de twijfelachtige staten als Kentucky
Tentnessie en West Virginia door de op
standige dames omgepraat worden!
Tegenover het glaasje bier, dat Smith
zijn kiezers belooft, stellen de republi
keinen eein „volledig diner Het is hun
crigineeie manier om te doen uitkomen,
dat de drooglegg'ng de welvaart heeft
doen toenemen, een reden, waarom zij
door de over groote meerderheid der be
volking gehandhaafd zal worden. Ove
rigens heeft dr. Hubert Work, die de lei
ding van Hoover's campagne op zich
genomen heeft, verklaard, dat met de
drooglegging de inzet der verkiezingen
is, maar de protectie.
President Coolidge zal voor Hoover
op drie verschillende plaatsen redevoe
ringen houden. Men voorziet een echten
ouderwetschen verkiezingsstrijd.
Een zwakke plek van de republikeinen
is het Westen, waar de farmers tevergeefs
voor den landbouw gunstiger maatregelen
vragen. De democraten zullen er een extra
post vestigen, maar men neemt aan, dat
er toch, uit traditie, én groote meerder
heid op Hoover gestemd zal worden.
Pootaardappel-knoeierij.
De Ihear Ir. I. G. J. Kakebeeke, vooi"-
/••tter van de Veraeniging „centraal co-
125
FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
Plotseling hield hij op; hij scheen
op het punt te staan verder te gaan*
maar hij bedwong zich en liet kalm
haar hand los.
„Dat is alles, wat er voor mij over
schiet, vrees ik", zeïde hij. „Lucas
zou je vriendschap, ridderlijkheid,
sympathie, alles wat een vrouw ver
langt, gegeven hebbben. Ik kan je al
leen slavernij aanbieden".
Met die woorden keerde hij zich
half om, alsof er slechts één teeken
noodig was, om hem voor goed te
doen gaan. Maar Anne gaf geen tee
ken. Boven hun hoofden was een lijs
ter plotseling begonnen zijn ziel uit
te storten voor de Junizon; zij luister
de als door een toovermacht aan den
grond vastgenageld.
Eindelijk na eenige oogenblikken
van benauwende stilte begon zij te
spreken en in haar stem was een
diepe klank, die trilde als muziek.
„Er is een slavernij, Nap, die zach
ter en zoeter is dan welke vrijheid
ook. En Nap, dat is het eenige, wat
ik wil wat ik noodig heb waar
om ik dag en nacht bid".
maté in zake keuring van gewassen", deelt
in een comuniqué het volgende mede:
Het bekladden van die goede reputatie
van de Nederlandsche pootaardappelen
in het buitenland is al weer begonnen.
Tot dusverre zijn bij de pogingen om deze
handelingen le bestrijden de na mem der
schuldigen niet publiek gemaakt. Het komt
mij echter voor, dat thans geen verschoo-
niing meer kan gelden. Nu mij weer een
ernstige handeling, welke in strijd is met
de Nederlandsche exportbelangen, bekend
is geworden, meen ik 'daaraan volledige
publiciteit te moe jen geven in de hoop
dat daardoor een einde wordt gemaakt
aan het besmeuren van den goeden naam
van een onzer belangrijkste exportpro
ducten
Door Gebr. Kloosterboer te St. Pan-
eras bij Alkmaar is aan Duitsche belang
hebbenden een uitvoerige circulaire ge
zonden, waarvan de volgende zinsneden
hier letterlijk vertaald worden weergege
ven:
„Eenige jaren geleden zijn hier kieu-
ringsvereenigingien opgericht, waarvan die
leden in hoofdzaak eigenaar zijn van groo
te bedrijven, die hunne aardappelen niet
zoo vroeg ter markt kunnen brengen en
daarom probeeren hun aardappeloogst te
verkoopen als goedgekeurd pootgped.
Zonder die keuring op zichzelf te wil
len afkeuren., kunnen wij toch niet nalaten
uw aandacht te vestigen op de wijze1,
waarop deze keuringsvereenigingjen de poot
aardappelen van haar concurrenten (niet-
leden) verdacht maken.
Het zal u wel bekend zijn, dat de voor
zitter van de centrale vereeniging een offi
cieel bericht heeft gepubliceerd over be
drog met Nederlandsche pootaardappe
len zonder certificaat van diie vereeni
ging. Een blad le BerLijn drong in een
hoofdartikel ;aan op een invoerverbod.
Uit verschillende handelingen van de
besturen van deze keuriingsvereenigingjen
blijkt, dat zij niet in de eerste plaats
het veredelen van aardappelsoorten be
oogen, maar dat zij persoonlijk uit 'den
uitvoer van de door hen goedgekeurde
aardappelen winst willen maken.
Het komt hier vaak voor, dat dengene,
die namens de vereemi gingen keuren, later
de aardappelen van de boeren koopen
en voor eigen rekening van de hand doen.
Het is op die wijze in hun belang de niet
gekeurde aardappelen verdacht te ma
ken in de hoop, dat de koopers zich tot
hunne vereeniging zullen wenden. Het of-
ficieeie karakter van de vereeniging steunt
hen daarbij.
Tegenstanders van deze vereen'.gingjan
zijn zeer vele handelaren en boeren, die
met haar niets te maken willen hebben.
Hoe deze aangelegenheid ook zijn mo
ge, vast staat dat Duiiitscbland bij voor
keur aardappelen van gemiddeld 28
35 m.M. heeft, terwijl op de aan keuring
onderworpen velden, waar de boeren
eerst dan oogsten, als de aardappelen ge
heel volgegroieid zijn, niet 2 °/o van de
jaarlijksch door Diuitschland benoodigde
hoeveelheid in die maat beschikbaar zijn.
Wij constateeren hiermede dus, dat de
„Anne", zeide hij en keek haar weer
aan. Hij nam de beide handen, die
zij hem toestak, in de zijne. „Anne",
zeide hij weer met een stem, die beef
de, „ik heb getracht een eerlijk spel
met je te spelen. Ik heb je gewaar
schuwd. Je weet nu wie en wat ik
ben. Je weet het".
„Ja", zeide Anne, „ik weet het".
Zij hief haar hoofd op en keek hem
recht in zijn oogen. „Je bent alles voor
mij, Nap. Jij bent de man, dien ik
lief heb".
Zijn armen grepen haar en drukten
haar woest tegen zijn borst.
„Zeg dat nog eens1." zeide hij, ter
wijl zijn oogen vlammen schoten. „Zeg
het nog eens!"
Doch Anne zeide niets. Zij keek
hem lang in zijn gelaat; dan stak zij
hem zwijgend haar lippen toe.
Het verdere van den langen Junidag
brachten zij in den tuin door. Geen
van beiden had besef van den tijd,
totdat onverwacht de avond hen over
viel, een gouden avond vol heerlijke
geuren.
Eindelijk kwamen zij onder den se
ringeboom, en hier bleef Nap staan.
„Nou zal ik afscheid van je nemen!"
Zij keek hem verbaasd aan. „Wil je
dan niet bij mij blijven eten?"
„Neen. Ik ga niet naar binnen. Van
avond zou ik onder een dak stikken".
„Maar we kunnen buiten eten".
Hij schudde zijn hoofd. „Neen, ik
vraag maar officieel gekeurd pootgped
een luxe is, welke in de eerste plaats geld
kost en ïin de tweede plaats geien groo'.ere
zekerheid biedt voor werkelijk goede
pootaardappelen dan indien men de poters
vroegtijdig bestelt bij earn betrouwbare
firma, omdat die dan in staat is den oogst
van goede boeren te koopen".
Het zal miet noodig zijn hier uiteen le
'.ten, dat. in deze be weringen de feitelijk©
toestand opzettelijk in lijnrechten strijd
met de werkelijkheid wordt weergegeven.
Men kan zich op het standpunt stellen,
dat ©en dergelijke poging, om de keurings-
ns'tituten, aan welke werking grootemdeels
de goede naam van onze poo'.aiardappe'liem
in het buitenland te danken .is, te verzwak
ken, geein giroo'er kans op succes zal heb
ben dan wanneer een muls zou trachten
een stalen kabel door te bijten. Of wel,
dat de resultaten van deze verheffende
p o gingen op den ins teller zelf terug zullen
vallen.
Ik acht dit zelfs niet onwaarschijnlijk.
Maar al was het alleen om te voor
komen, dat dit „Holland op zijn smalst"
aan het buitenland te toornen, verdere
navolging vindt, acht ik het noodig om
dezen handelingen van de Gebroeders
Kloosterboer volle bekendheid te geven.
De moord op de dienstbode.
Het Gerechtshof te Den Haag heeft
Zaterdag uitspraak gedaan in de zaak
tegen den 39-jarigen koopman H. P.
N. uit Rotterdam, thans gedetineerd
die in eerste instantie door de recht
bank aldaar wegens zware mishande
ling met voorbedachten rade den dood
tengevolge hebbende, gepleegd in den
avond van 15en November van het
vorige jaar aan de Boompjes te Rot
terdam op de Duitsche dienstbode
Frieda Hansen, werkzaam in het
Maashotel, is veroordeeld tot 12 jaar
gevangenisstraf. Het Hof, opnieuw
rechtdoende, achtte niet bewezen voor
bedachten raad en veroordeelde den
verdachte wegens zware mishandeling
den dood tengevolge hebbende tot een
gevangenisstraf van 6 jaar.
De procureur-generaal had bevesti
ging van het vonnis der rechtbank
gevraagd.
Een Rijkskweekschool overbodig.
Op 1 Juli, den officieelen termijn
van aanmelding, had zich geen en
kele candidaat voor de rijkskweek
school te Maastricht aangemeld,
schrijft het „Limb. Dagbl.". Hoe is
dit feit te verklaren? Sinds 1880 tot
den tijd dat de beurzen werden op
geheven, studeerden aan de Kweek
te Maastricht de beste leerlingen
uitFriesland en Groningen. Door
ga, Anne", zeide hij, haar hand aan
zijn lippen brengend. „Maar ik vind
het vreeselijk weg te moeten gaan.
Hoe lang moet ik daartoe nog ge
doemd zijn?"
Zij raakte zijn schouder met haar
wang aan. „Denk je dan, dat ik het
niet vervelend vind?"
„Dan Hij sloeg zijn arm om haar
heen.
„De volgende week, Nap", zeide zij.
„Meen je dat?"
»Ju
„Wil je de volgende week met me
trouwen? Welken dag?"
„lederen dag", zeide ze, terwijl zij
haar gelaat aan zijn schouder ver
borg.
„lederen dag, Anne? Bedoel je daar
mee, dat ik mag kiezen?"
Zij lachte zachtjes. „Ik zal alles aan
jou overlaten".
„Dan kies ik Zondag", zeide hij,
zonder een oogenblik na te denken;
,,'s morgens zoo vroeg mogelijk. Ik ga
regelrecht naar den dominee, om af
te spreken."
„Goed. Ik zal probeeren klaar te
zijn".
Met het oude arrogante gebaar wierp
hij zijn hoofd in zijn nek. „Je moet
klaar zijn", zeide hij gebiedend. „Ik
zal je zelf komen halen".
Weer lachte zij. „Dat zal je niet.
Ik ga met Mrs. Errol."
Al was het maar half, dat vond hij
toch goed. „En daarna?"
„Het daarna staat aan jou,"
verschillende oorzaken nam het aan
tal liefhebbers af en toen de beurzen
werden ingetrokken en schoolgeld
werd geheven, bleven de leerlingen
uit het Noorden weg en de school
moest alleen bestaan van leerlingen
uit Zuid-Limburg. Het spreekt van
zelf, dat men aan de katholieke scho
len in ons gewest, aldus het blad,
onderwijskrachten wil, die hun oplei
ding genoten hebben aan katholieke
kweekscholen. De meeste scholen in
Limburg zijn katholieke scholen.
Iemand, die voor onderwijzer of on
derwijzeres wil studeeren en later bij
het katholieke onderwijs terecht wil,
gaat vanzelf dus naar een katholieke
kweekschool. Er zal dus een tijd ko
men, dat de rijkskweekschool te
Maastricht geen katholieke leerlingen
meer uit Limburg heeft. Komen van
elders geen leerlingen (de kans daar
op is zeer groot) dan zal de school
moeten worden opgeheven.
Dr. F. van Gheel Gildemeester.
Dominee van Gheel Gildemeester,
die zijn predikantenloopbaan in Wil-
helminadorp aanving, en thans reeds
vele jaren in Den Haag staat, heeft
zijn 50-jarig ambtsjubileum gevierd.
Overeenkomstig den dringenden
wensch van den gouden jubilaris is
het jubileum alleen in intiemen kring
gevierd. Vele particuliere vrienden en
bekenden toonden intusschen hun be
langstelling door een bezoek te bren
gen aan de predikantswoning. De
predikanten Posthumes Meyer en Ra-
vesloot kwamen namens den kerke-
raad en het ministerie van predikan
ten en boden een boekwerk aan. De
ouderlingen van ds. v. Gheel Gilde
meester verschenen ook te zijnen hui
ze en zeiden hem hartelijk dank voor
de langjarige vriendschap. Zij over
handigden een herinnerings-album.
Het Herv. Weeshuis bewees een
aardige attentie, door een bloemstuk
te zenden met het cijfer 50. Verder
waren er tal van schriftelijke geluk-
wenschen uit kerkelijke kringen zoo
wel als van daar buiten.
Behalve de reeds gemelde geluk-
wenschen ontving ds. van Gheel Gil
demeester ter gelegenheid van zijn
50-jarig ambtsjubileum nog tal van
telegrammen, alle in de meest har
telijke bewoordingen gesteld. Hierbij
bevond zich een zeer hartelijk tele
gram van het kerkpersoneel.
den er drie tot achttien en is een tot
vijftien jaar gevangenisstraf veroor
deeld. Twaalf medeplichtigen kregen
twee jaar en zes maanden en een
kreeg vier jaar gevangenisstraf.
Moord op een assistent.
De landraad te Tandjong Balei heeft
vonnis gewezen in de zaak van den
moord op den assistent Robert Allan,
werkzaam op de onderneming Soen-
gei Roembia die door bijlslagen ver
moord werd.
Van de vier hoofdbeklaagden wer
„Meen je dat?"
„Natuurlijk".
„Dan", hij boog zijn gezicht plot
seling voorover en drukte zijn lippen
op haar voorhoofd „dan, Anne, wil
je dan met me naar Bramhurst gaan?"
„Bramhurst!" Zij schrok ervan. De
naam was voor haar niet meer dan
een bittere herinnering onder de vele
bittere herinneringen van haar leven.
„Wil je?"
„Als jij het graag wilt".
„Heel graag".
„Nou, goed dan!"
Hij boog zijn hoofd nog lager, kuste
haar tweemaal hartstochtelijk op haar
lippen, hield haar tegen zich aange
drukt, als kon hij haar niet van zich
laten gaan, rukte zich dan bijna met
geweld van haar los en ging vlug en
geruischloos als een schim over het
grasperk weg.
HOOFDSTUK XXI.
De macht, die duivelen uitwerpt.
Het was reeds laat op den avond
van haar trouwdag, dat Anne weer
den salon van de kleine herberg te
Bramhurst binnenging en bij het open
raam staan bleef.
Er hing een muskusgeur in de ka
mer achter haar en een heel wat aan
lokkelijker geur van rozen en kam
perfoelie in den tuin voor haar. Aan
de andere zijde van den tuin lag de
weide in het rossige donker van den
nagloed onder es» diep-blauwen he
Verduistering van een motorrijwiel.
Per radio had de commissaris van
politie te Roermond aanhouding ver
zocht van een tweetal vreemdelingen,
wegens verduistering van een motor
rijwiel en een bedrag van circa 600
mark.
Nu wilde het geval, dat Woensdag
aan het station te Roosendaal een
viertal personen door een wachtmees
ter der marechaussée werd aangehou
den op verdenking, dat zij in het
Alg. Politieblad" gesignaleerd ston
den, n.l. een man en vrouw en twee
jongemannen. Om zich zekerheid te
verschaffen, begaf de marechaussée
zich een enkel oogenblik in de tele
fooncel, om de brigadewacht op te
bellen en informatie te nemen. Toen
deze nu uit de telefooncel terug
kwam, zag hij op 't stationsplein een
geweldige vechtpartij van een mare
chaussée met een dronken Italiaan,
die wegens ordeverstoring uit het sta
tion verwijderd was. Goede raad was
duur en er moest hier met spoed ge
handeld worden. De wachtmeester liet
zijn vermoedelijk gesignaleerden voor-
loopig in den steek en stormde zijn
collega op het plein tegemoet. Beiden
slaagden er dan ook in den woesten
Italiaan op het politiebureau te bergen.
Teruggekomen op het station, wa
ren van het viertal aangehoudenen
de twee jongemannen geblazen. Zij
hadden aan de rijwielbewaarplaats een
motorrijwiel in bewaring gegeven en
waren daarmede gegaan in de richting
Wouw—Bergen op Zoom. Wederom
was het zaak, spoedig handelend op
te treden. De marechaussée's requi-
reerden een auto en nu ging het er
op los: richting Bergen op Zoom. Zoo
wel op de kruispunten van den weg
als in de stad Bergen op Zoom werd
telkens geïnformeerd: „Heb je hier
dat en dat duo-span zien passeeren?"
En zoo hield men steeds den goeden
weg; zij waren Bergen op Zoom al
weer uit, alleen even benzine ingenp-
men en toenAan het kruispunt
België—Zeeland gekomen, hadden de
motorrijders zich blijkbaar vergist en
waren zij in Zeeland gearriveerd, in
plaats van via Putte over de Belgi
sche grens. Nu zaten de vogels in de
klem. Alle brigades van Zeeuwsch-
Vlaanderen werden telefonisch op de
hoogte gesteld van het bezoek en al
spoedig kwam nu het telefonisch be
richt uit Hansweert, dat de beide
heertjes waren aangehouden en bij de
marechaussée's onder dak gebracht.
Vrijdag zijn zij via Roosendaal op
mei. Uit de verte klingelde droome*
rig door de avondstilte een koeien-
klokje.
Zij leunde, met haar gezicht naar
den avond, tegen hef kozijn. Het was
een wondermooie avond vol rusfig-
stemmenden vrede. Toch waren haar
wenkbrauwen eenigszins gefronst. Zij
scheen over iets na te denken.
„Zeg het maar hard op", zeide Nap.
Zij schrok niet, ook al had zij hem
niet binnen hooren komen. Zich snel
omdraaiend stak zij hem haar hand toe
en trok zijn aru door den hare.
„Waarom hebben wij deze plek ge
kozen?"
„Jij hebt hem niet gekozen."
„Maar, waarom jij dan?"
„Voornamelijk, omdat ik wist, dat
jij deze plek haatte", antwoordde hij
met een vreemde trilling in zijn stem.
„Moet ik dat gelooven, lieve Nap?"
Door de invallende duisternis keek
hij haar aan, terwijl zijn hand zich
dichter om haar arm sloot. „Het is
in ieder geval de waarheid", zeide hij.
„Ik wist, dat je deze plek haatte, dat
je alleen ging voor mij. En ik
ik wilde dat je hier kwam, om deze
plek te leeren lief krijgen".
„Voor jou?"
„Ja en om een andere reden". Hij
hield op; het was alsof het spreken
hem plotseling moeilijk viel. Eindelijk
ging hij voort: „Anne, ik weet, dat je
me sedert lang vergiffenis geschonken
hebt; maar ik wou je zoo graag hier
op. deze plek hooren zeggen,
