RUITERBOER N' 77. Vrijdag 29 Juni 1928 118" Jaargang. Bij dit nummer be hoort een bijvoegsel Stamkracht. ProtönciemeuWs SIA i Mr. 4 - juu j ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2,x Afzonderlijke nummers 5 oent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant COURANT en Kieeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. Van een reis in het buitenland aldus „Neerlandia" brengt men on veranderlijk den indruk mede, dat Nederland op nagenoeg elk terrein meedoet, zich laat gelden, geëerbie digd wordt. Voor wereldkartels wordt de Neder- landsche medewerking gezocht; een van de grootste van zulke lichamen trouwens is de Koninklijke Petro leum Maatschappij, die aan een mil- lioen menschen een bestaan verschaft en in wier rijk de zon nooit onder gaaf. In den rubberhandel heeft het Ne- derlandsche stelsel ten slotte den doorslag gegeven. Dikwijls wordt de mededinging van Nederland gevreesd. In vele industrieën in Duitschland vraagt men bij het bepalen van prij zen en tactiek; wat zal Nederland doen. Men gaaf te rade met de erva ringen en methoden van den Neder- landschen land- en tuinbouw. Op de boekenbeurs te Florence heeft de in zending van ons land bijzondere aan dacht getrokken. Men was verbaasd en verrast over de hooge ontwikke ling der Nederlandsche boekdruk kunst. In eên bespreking van den Austra- lischen wol-uitvoer (waarbij in 1927 Nederlandsche schepen meer dan een millioen gulden aan vracht hebben verdiend), stelden onlangs de Austra lische bladen de Koninklijke Paket- vaart Maatschappij tot voorbeeld aan de Britsche scheepvaart-ondernemin gen, die geregelde diensten op hef werelddeel onderhouden. De heer L. J. H. Wïllinge, oud havenmeester van Rotterdam, vertelt in de „N. R. Crt." van een bezoek van een haven-deskundige uit Nieuw- Zeeland, te Rotterdam gebracht, na dat hij te Antwerpen was geweest. Wat de man daar gezien had, had zijn stoutste verwachtingen overtrof fen. Rotterdam, meende hij, zou hef daarbij wel niet kunnen halen! „Ik gaf hem in overweging zijn oor deel op te schorten tot na onzen vaartocht, in de vaste overtuiging, dat hij dan wel anders zou praten. Hier in had ik mij niet vergist; na de Rijn haven te zijn doorgevaren, zei hij al, dat hij alles terugnam wat hij had gezegd. Toen wij in de Waalhaven kwamen, kende zijn bewondering geen grenzen en was hij zoo opgetogen over het groote aantal schepen dat hij hier zag, dat hij moest bekennen niet te begrijpen, waarvoor al die schepen noodig waren en niet in te •zien, dat al die schepen hier kwa men laden of lossen. Een Londensche autoriteit kwam voor het bestudeeren van de inrich ting van de petroleum- en benzine opslagplaatsen, meer in het bijzonder om zich op de hoogte te stellen van de maatregelen, hier genomen en voor geschreven tegen brandgevaar. Hij 120 FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. Maar je zondt me weg en ik moest gaan. Je hebt een mensch van me gemaakt. Ter wille van jou heb ik een rein leven geleid. Ik was je slaaf. Ik geloof, dat ik het gebleven zou zijn, als je man toen gestorven was. Maar de wetenschap, dat hij te rug zou komen, was te veel voor mij. Dat denkbeeld kon ik niet verdra gen. En ik verbrak mijn ketenen". Hij hield plotseling op en sloeg met zijn gebalde vuist op de leuning, alsof physieke pijn een verlichting was voor zijn ziel. „Op wat er toen gebeurde, behoef ik niet verder in te gaan. Je zag mij toen op mijn ergst en je hebt over wonnen. Je hebt me uit je vesting verdreven en de poort gegrendeld. Ik weet zelfs nu nog niet, hoe je het ge daan hebt. Alleen een goede vrouw kon zoo iets gedurfd hebben. Toen ik vond onze havens „splendid" (schit terend), had groote bewondering voor de wijze waarop die bergplaatsen van petroleum, benzine enz. waren inge richt; hij vond, daf hier in Rotter dam alles kon, zelfs bergplaatsen voor petroleum, benzine enz. midden in het havengebied". DE ELECTRIFICATIE. In ons nummer van Woensdag heb ben we reeds melding gemaakt van de twee voorstellen inzake de elec- trificatie, die *Ged. Staten aan de Prov. Staten deden toekomen. Het eerste voorstel streeft naar een eigen centrale voor de middengroep. Gaan de Prov. Staten hiermede, niet ac- coord, dan stellen Ged. Staten voor stroom te betrekken van de Vlissing- sche centrale. Thans willen we tot de toelichting tot de voorstellen komen. De Raad van Bestuur wijst er onder overlegging van een schrijven van den Raad van Advies op, dat bij dezen laatste twijfel was gerezen, of de rich ting, waarin de Raad van Bestuur de oplossing der kwestie zocht, wel de meest juiste was, terwijl het advies een nieuw gezichtspunt opende dat een nader onderzoek noodig maakte. De ongerustheid is niet een gevolg van vermeende verkeerde berekingen alleen wordt gedacht, dat de direc teur een fout heeft gemaakt bij de begrooting der kosten van uitbreiding der centrale en de berekening der af schrijving op een onderdeel daarvan. Ook prof. Feldmann kwam trouwens tot de conclusie, dat een eigen cen trale economisch kan bestaan. De on gerustheid van den Raad van Advies, dat de voorziening in de praktijk „een groote misstap" zou kunnen blij ken, berust op andere gronden. Ten eerste wijst hij er op, dat in 1923 deze oplossing de ongunstigste van vier mogelijkheden werd genoemd. Dit is zoo. De vier mogelijkheden waren; a. voorziening van Noord-Bra bant uit. Deze oplossing was toen reeds zeer onvoordeelig; b. voorzie ning uit een eigen centrale; c. voor ziening uit de centrale Westdorpe. De mogelijkheid daarvan is andermaal onderzocht, doch de economische en technische bezwaren zijn te groot ge bleken; d. voorziening van de Mid dengroep door de S. A., met een renteloos voorschot van de provincie. Deze oplossing bracht uit den aard der zaak geen lasten voor de P.Z.E.M. mede, doch zij is thans niet in het geding en wordt ook niet door den Raad van Advies voorgestaan. De toestanden zijn zeer veranderd én behalve verhooging der distributie- kosten door directe levering, kunnen de kosten op f 190.000,— minder wor den geraamd per jaar. De Raad van Advies beroept zich ook op den uitspraak van prof. Feldmann, dat de gedachte centrale klein is en alleen recht van bestaan heeft, als er geen andere middelen tot stroomleve- tot bezinning kwam en wist wat ik gedaan had, wist, dat ik je beleedigd, je vertrouwen je liefde gedood had, dat je me verachtte, toen heeft het weinig gescheeld, of ik had me een kogel door mijn kop gejaagd. Dof heeft me dat belet. Zij vermoedde, geloof ik, wat er gebeurd was. En ik ging weg regelrecht naar de Roe- kies en heb daar met mijn duivels gestreden. Ik kwam gezonder dan je me ooit gezien hadt, terug, om te hooren dat je vrij was. Zou je willen gelooven, dat ik mezelf toen wijs maakte, dat je de mijne was. Over de halve wereld heen strekte ik mijn handen naar je uit en ik had het gevoel, alsof ik er op de een of an dere manier in slaagde je te bereiken en je aan te raken, waar je ook was. Hef was precies een jaar, nadat ik je voor het eerst ontmoet had". „Ik herinner het me", zeide Anne op een toon, waar pijn in door klonk, maar wat zij zich herinnerde, zeide zij niet. Snel, alsof zij niet gesproken had, ging hij voort. „En toen ging ik naar je toe. En ik vond ik vond, dat je van Luke was. Dat was voor mij de genadeslag, al kon ik mij nief ontveinzen, dat het het beste voor TV - f V- N v»- - •- vi t - - - DE HELFT VAN HET NIEUWE DOK VOOR SINGAPORE, dat in Schotland gebouwd werd, bij het ver laten van de River Tyne. Het gevaarte wordt door Hollandsche sleepbooten naar de plaats van bestemming ge bracht, daar, naar het oordeel van de Technici, slechts de Hollandsche zeelui in staat zijn, een dergelijke opdracht uit te voeren. ring onder ongeveer gelijkwaardige voorwaarden beschikbaar zijn. Deze waren er niet. Zij, die bezwaren heb ben, moeten dan ook aantoonen, dat er een aanbieding is van „ongeveer gelijkwaardige" of liever: betere voor waarden. De in Februari bekende aan bieding van de S. A. was zoo hoog, dat een kleine centrale daartegen ge makkelijk kan concurreeren. Als derde motief wordt de opmer king aangehaald van prof. Feldmann, dat de afschrijvingen te laag zijn, wanneer later zal blijken, dat de cen trale te klein opgezet is. Doch de adviseur achtte later dfze afschrijving toch gewenscht. En ook als de cen trale later te klein mocht blijken, zullen de machines van 500 K.W. niet waardeloos zijn. De termijnen voor de afschrijving der productie-middelen zijn gemiddeld ongeveer gelijk aan die, welke de Rijksconcessie stelt, de termijnen van afschrijving der netten aanzienlijk korter. Er is derhalve aan de drie door den Raad van Advies opgesomde factoren geen enkele reden te ontlee- nen voor eenige ongerustheid, dat de voorziening van de Middengroep uit een eigen centrale op zich zelf be schouwd „een groote misstap" zou kunnen blijken te zijn. De Raad heeft evenwel de voorzie ning uit een eigen centrale ook verge leken met eene voorziening voor stroomaankoop van de S. A. Zij meent, dat de vergelijking van beide mogelijkheden door den Directeur niet zuiver onder cijfers is gebracht. De Raad van Bestuur deelt daarmede in verband mede, dat een aanbieding op een compleet aggregaat van een erkend goede fabriek aanwezig is te gen veel geringer prijs dan daarvoor begroot was. Men mag verder den directeur niet verwijten, dat hij niets jullie beiden was. En ik nou, ik stond er buiten. Ik had dien avond weer weg willen gaan, maar Luke wou het niet hebben. Van het eerste oogen- blik af vermoedde hij alles, hoewel ik het hem heette te liegen. Doch ik kon het niet volhouden. Hij was te sterk voor mij. Hij wilde mij niet on gelukkig laten worden en ik hem niet. Ik heb duim voor duim gevochten. Ik wilde hem niet laten sterven. Dag in, dag uit, heb ik mij tegen zijn dood verzet. Mijn heele ziel gaf ik er voor, maar zelfs dat hielp niet. Ik moest verslappen, en hij hij verslapte ook Ik wist het onmiddellijk, voelde, dat hij grond verloor. Dat was twee da gen vóór zijn dood. En ik verzamelde al mijn krachten en greep hem op nieuw. Hij wist hef. Hij trachtte wak ker te blijven, zeide, daf hij zich be ter voelde, zond mij weg, gelastte me alles aan jou uit te leggen. En toen och, ik vermoed, dat hij dacht, daf zijn rol uitgespeeld was dat hij maar genoeg". Plotseling wendde hij zich van haar af, leunde weer op de leuning en steunde zijn hoofd in zijn handen. „Dat is alles", zeide hij. „Maar als het Tawny wat eerder in zijn krank zinnige hersens opgekomen was om wist van een later gedane mededee- ling door de S. A. dat zij zich niet zal houden aan een garantie van 2000 uren van het maximum. Dat er reden zou zijn geweest voor levering te Mid delburg een reductie van f 10.000, te veronderstellen, acht de Raad van Bestuur op een misverstand te be rusten. Ook enkele andere opmerkingen orden beantwoord en o.a. gezegd, dat het betrekken van stroom van een particuliere maatschappij nog bij zondere risico's met zich brengt. Intusschen heeft de Raad van Ad vies een veel gunstiger aanbieding van de S. A. verkregen, dan waarop de di recteur zijne vergelijking baseerde. De Raad van Bestuur gaat de vraag of de Raad van Advies daarmede cor rect heeft gehandeld voorbij, omdat hier hoogere belangen op het spel staan. Maar vreemd is deze zooveel gunstiger aanbieding en de Raad van Bestuur stelt er prijs op te doen uit komen, dat hem op dit punt niets te verwijten valt. Ruim een jaar geleden bood de S. A. een drietal tarieven aan en na over leg verklaarde de S. A. zich bereid ook aan de P.Z.E.M. voor de nieuwe Middelburgsche prijzen stroom te le veren, in de gemeente Goes op een nader aan te wijzen plaats onder voor waarde dat f 10.000,per jaar wordt betaald voor rente en amortisatie van het voor kabelaanleg van Middelburg naar Goes te besteden kapitaal en dat worde gegarandeerd een verbruiks- duur van de maximum K.W. van 2000 uur. Over Walcheren kon niet worden geconfereerd, omdat onderhandelin gen met Middelburg daarover gaande waren. Later liet de S. A. de f 10.000 vallen en zooals nu is gebleken ook den garantie-eisch. De Raad van Be stuur meende toen het uiterste te mij te vermoorden, dan weet ik zeker dat Luke al zijn krachten ingespan nen zou hebben om ter willle van jou te blijven leven. O, had de kerel bet maar gedaan!" barstte hij harts tochtelijk uit. „Ik ben niet waard tegen je te spreken, niet waard je hand aan te raken. Jij jij jij zoudt lief genoeg zijn, om het mij te laten doen. Ik ga weer weg!" Hij hield op met spreken en in de stilte keek zij met een groot mede lijden naar zijn gebogen hoofd. Toen hij zich weer oprichtte, wist zij, dat zijn hartstocht bedwongen was. „Je ziet, hoe het met me staat, Anne!" zeide hij droef. „Tawny Hud son denkt, dat ik een duivel ben en zelfs nu weet ik niet, of hij het wel mis heeft. Daarom ga ik weg. Ik wil niet, dat jij mij vertrouwt, want ik kan mezelf niet vertrouwen. En je hebt iemand om je tegen mij te beschermen. Je kunt het me dus niet kwalijk nemen, dat ik weg ga'. Zijn woorden drongen recht in haar hart Zij voelde haar tranen opkomen, maar bedwong ze. Zij wist, dat hij behoefte had aan haar kracht. En dus beheerschte zij zich na eeni ge oogenblikken en zeide: „Ik geloof, dat het heel verstandig hebben bereikt en dit zou z.i. ook zijn gebleven als het voorstel tot stich ting van een eigen centrale de S. A. er niet toe had gedreven haar „uiter ste prijzen" nogmaals te verlagen. Wel is er nu een ontwerp-contract, maar het is er verre van, daf de Raad van Bestuur daarin al zijn desiderate bevreedigd zag, al werd aan enkele bezwaren geheel of gedeeltelijk tege moet gekomen. De S. A. was niet bereid een voldoende reserve uit te werken, en daf bezwaar een waarborg som van f 100.000,— te geven voor het het geval de aandeelen der Mij. niet voor het grootste deel in Neder- landsch bezit waren geblokkeerd. Mon deling zoowel als schriftelijk is te verstaan gegeven, daf thans onder alle omstandigheden het laatste woord ge sproken is. De* Raad van Bestuur geeft toe, daf het voor de S. A. moei lijk is, op enkele dezer punten verder te gaan zonder de zelfstandigheid van haar bedrijf op het spel te zetten, doch de bezwaren van de zijde der. P.Z.E.M. zijn daarmede niet uit den weg geruimd. Een van de voornaam ste punten van het overleg is bij de overeenkomst niet geregeld dat de elecfriciteitsvoorziening van een groot deel van Zeeland niet afhankelijk mocht worden gemaakt van de leve ring van stroom door een buitenland- sche maatschappij. Wel was de S. A. bereid een nieu we vennootschap te stichten, vallende onder de Nederlandsche wet en mét een bij de statuten gewaarborgde meerderheid van Nederlandsche Com missarissen, doch aan het verlangen, dat het grootste deel der aandeelen in Nederlandsche handen zou moeten komen, en blijven, kon zij niet vol doen. Uit economisch standpunt de béide oplossingen beschouwende, zegt de van je is om te gaan, Nap. Ik be grijp hef heel goed. Maar later later moet je weer terugkomen". Hij boog zich naar haar toe. Op zijn gelaat was de oude levensmoed plotseling weer teruggekomen. Hij maakte een gebaar, als wilde hij haar in zijn armen nemen. Doch dan plot seling hield hij zich in en sloeg zijn handen achter zijn rug in elkaar. En terwijl hij daar zoo in het maan licht stond, toonde hij haar, wat zij bang was te zullen zien. Want of schoon de donkere oogen nog strak stonden, ofschoon de vooruitstekende juk- en kaakbeenderen waren als ge slagen brons, zag 'zij daarachter nog de ziedende vulkanische vuren erv wist zij, dat hij dej» waarheid gesproken had. Het was voor hen beiden beter, dat hij ging. „Ik zal terugkomen", zeide hij op vastberaden toon, „ik zal weer bij je kémen als ik zelf vind, dat ik het kan". Het was beslissend en zij wist het. Zwijgend stak zij hem haar hand toe en zich voorover buigend, drukte hij die zacht tegen zijn lippen. Dan liepen zij samen naar huis te rug en scheidden zonder een woord te zeggen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1928 | | pagina 1