RUITENBOER N° 75 Woensdag 20 Juni 1928 4180 Jaargang* Tot 1 Juli 1928 de Goesche Cour an Buitenland LINTVELT's BAZAR Binnenland Rechtszaken. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes i2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE i COURANT Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kieeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. ONTVANGEN ZIJ, die zich nu op abonneeren, DE NUMMERS KOSTELOOS. OVERZICHT. Vlamingen en Walen De Vlamingen zijn numeriek in meerderheid iin België, m(aar de Walen geven er den toon aan. Zoio is het ge weest en zo-o is het nog. Maar ©r is ongetwijfeld een verschuiving. Langzame; hand krijgen ook de Vlamingen, de Ne- derlamdsche taal en cultuur tegenover de F ransche wat mieer in de melk te brokken Typisch is het verzet daartegen in som mige Waalsche kiiingen. Zoo vestigt de Brusselsche Standaard de aandacht op een ingezonden' stuk, dat iin La Gazet j met groolie instemming op de eerste pa gina wordt afgedrukt. In dat stuk staat het volgende te le zen: „Brussel, zijne voorsteden en Wal lonië, zoo heet het daar, hebben de Duit sche bezetting gekend. Zij zullen mi schien eenmaal de „fLam'nrboche"-bezeb ■ting kennen, en niiets zegt ons, dat ze niet eenmaal genoodzaakt zullen zijn, de hulp van den vreemdeling en te roepen, om aan de omknelling van dat ras te ontsnappen. Want, wij mogen het ons niet verhelen: „wij zijn stilletjes op weg naar het regiem, dat aan 1830 vooraf ging. „Zie maar onze middenbesturen, onze min:steriënVoor niet één' Brusselaar, voor niet één Waal is &c plaats. Wat zullen we 'beleven, wanneer er Vlaam- sche regimenten zijin? Liever nog de scheiding, dan onder de heerschappij dei flaminganten te komen. Trouwens, men make zich geen begoodheliingiem te dezer zake: de scheiding komt er, 't Is treurig maar onvermijdelijk. ,,,Men moiet leven onder al die fla- mingantische wrokkende, haatdragende ty pen, allen lezers van „De Standaard" ,,De Schelde", enz. om te begrijpen, dat 't niet langer mogelijk is, huls met hen te houden". Op dit stuk levert de „Standaard het volgende commentaar: „Wanneer extremistische Vlamingen z.i.h tot buitensporigheid la'en verleiden, heeft „La Gazette" namens het eene en onver deelbare België met scherpte van Hoek Koningstraat - Magdalenastraat. SPECIAAL ADRES IN: GLAS, PORCELEIN EN AARDEWERK. 115 FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. „En denk je, dat dat alles is, wat ik hem te geven heb?" Hij maakte een afwijzend gebaar. „Daaromtrent heb ik geen theorieën. Ik geloof, dat u hem zoudt bevredi gen. Ik geloof, dat jullie beiden ten slotte het geluk zoudt vinden, dat wij allen najagen". „En jij?" vroeg zij fluisterend. Hij richtte zich op en rukte zijn schouders achteruit, maar nog keek hij haar niet aan. „Ik, Lady Carfax 1 Ik hoor hier heelemaal niet bij. Ik werd door een toeval in uw leven ge smeten. Het staat aan u er mij weer uit te gooien." Anne zweeg. Zij stond met haar ge zicht maar de ondergaande zom en scheen haar krachten te verzamelen. „Wat ben je van plan?" vroeg zij eindelijk op denzelfden fluistertoon. „Waar wil je naar toe?" Langzaam keerde hij zich om. ,,Ik woorden geprotesteerd. En al de ,,va- fclterlandsche bladen zijn het orgaan in aandoenlijke termen bijgevallen. Maar nu? Wat dient er te gebeuren? Zal de frans- kiljonsche pers protesteeren? Ze zal zwij gen, zooals mat het geval Branquart ein met de Assemiblée Walonme. ze zal zwij>- gen of instemmen. Kwestie van dubbele moraal? Gevaar lijk ziekteverschijnsel zonder twijfel, even gevaarlijk als de overdrijvingen der Wa len, die van een Vlaamsche overheeir- sching gewagjan. Alleen maar geeft het ontzettend veel te denken, dat zulk eei uitlating in ean ultra-vaderlandsch orgaan een eere-plaats krijgt, en er met scheuriing en beroep op het buitenland wordt ge dreigd, wanneer nog maar een verre echo is gehoord van eeniig rechtsherstel van het honderd jaar lang verongelijkte Vlaan deren. Of is de vaderlandsliefde -dezer beeren zoo innig met hun privilegies ver bonden, dat hat eena met het andere moet staan of vergaan? Het ware be denkelijk bovenmate". Bakvissch en-kiesrecht. De Engelsche vrouwen van 21 jaar en ouder zullen nu weldra het kiesrecht heb ben. De wet is ;n het Hoogerhuis in der de lezing aangenomen. De „Daily Mail" heeft haar campagne tegen de flapper vote, het kiesrecht voor bakvisschen, tot het laatst toe voortgezet, maar zonder succes. Het blad heeft echter wel aardige cij fers verschaft over de werking van het nieuwe kiesrecht. In het overgroot© deel van de kiesdistricten zullen de kiezeres sen de kiezers in aantal overtreffen. Er zijn gevallen dat de camdidtaten tegenover ean kiezerscorps zullen komen te staan dat met meer dan 25.000 vrouwen is toe genomen. In Blackpool b.v., thans vertegenwoor digd door S;r Walter de Frece, komen 24.000 nieuwe kiezeressen op de lijst. Er staan daar nu 54.000 kiezeressen tegen over 31.000 kiezers. Afgescheiden van de politieke gevolgen, zullen de verkiezings- kosten in dit district en andere met on geveer 500 per candiidaat toenemen. In Zuid-Kensington is Sir William Davisons kiezerskorps met 26.400 vrou wen versterkt. Hier komen nu 47.000 Lezeressen tegenover slechts 19.000 kie zers te staan. Als men de Engelsche „boroughs" bij elkaar neemt, zullen ongeveer 6.800.000 kiezeressen tegenover 5.600.000 kiezers staan, en in de graafschappen zal de verhouding 6.200.000 vrouwen tegenover 3.000.000 mannen zijn. Vele afgevaardigden komen thans tot het besef, dat de politiek vain het land, te beginnen met de eerstvolgende algje- meene verkiezing, door het vrouwvolk voorgeschreven zal worden' en zij hebben daar een hard hoofd in. Maar anderen maken zich daar niet zoo bezorgd over. Volgens hen zouden de meeste vrouwen zoo weinig politieke belangstelling hebben, dat zij voor de stemming aan een of anderen goeden bekende van het mannelijk geslacht vra gen hoe ze stemmen moeten. Wat hiervan waar is? weet het heusch niet. Ik heb er zelfs nog niet over nagedacht!" Zijn oogen keken nu diep in de hare, maar er was' geen hartstocht, geen enkele emotie zelfs in te lezen. Zij deden haar met een plotselingen ondragelijken steek van pijn denken aan dien nacht, toen hij het vuur van zijn hartstocht uitgedoofd had, om haar kus te krijgen. Eens had hij haar gezegd, dat die kus het heer lijkste was, dat hem ooit ten deel was gevallen. Dacht hij daar nu ook aan, vroeg zij zich af, toen zij die peinzende oogen zag, zwijgend en don ker als zij toen geweest waren, on peilbaar als een bergmoerais. Zij voel de geen angst om hem aan te kijken. Slechts een groot, diep medelijden vervulde haar ziel. Zij begreep hem zoo goed zoo goed. Nap", zeide zij, „wat kan ik je zeggen? Wat kan ik doen?" Hij stak haar zijn kalme, niet be vende hand toe en nam de hare. Wees niet te goed voor naij", zeide hij. „Maak je niet bezorgd om mij. Als je dat doet, zal Lucas het merken en misschien verkeerd uitleggen. Hij is zoo vervloekt sluw". Even speelde een glimlach op zijn gezicht. „Ik zal zeggen, wat u doen moet, Lady Car fax, en wanneer u het gedaan hebt, OP HET LANDGOED ZYPENDAAL TE ARNHEM is onder groote belangstelling een „Indische Tentoon stelling" geopend, waarbij o.a. ook Prins Hendrik aanwezig was. Een tabaksplantage van Sumatra's Oost kust in Arnhem. M i n n e n ij d Zondagavond ongeveer 9 uur is on der de gemeente Giessen de 24-jarige J. van Tilburg uit Rijswijk doodgesto ken. De dader is de 36-jarige J. Ver wijs uit Andel, die zich dadelijk bij de marechaussee te Woudrïchem heeft ge meld. De oorzaak is minnenijd. Nader wordt gemeld, dat v. T. met het meisje, waarmede V. thans is ver loofd, vroeger verkeering heeft ge had. Zondagavond kwam van T. bei den tegen en weldra ontstond er een woordenwisseling. V. trok een mes en Wacht den verslagene drie steken toe, waarvan een in de hartstreek. De on gelukkige was direct dood. Het meisje is gillend naar huis geloopen. De da der is naar het politiebureau gegaan, waar hij zich aangaf. Verdronken. Zondagmiddag omstreeks 6 uur heeft op den Rijn bij Arnhem een droevig ongeluk plaats gehad. Vier jongens van ongeveer 16 jaar hadden in de Oude Haven een bootje gehuurd en waren daarmede den Rijn opgevaren. Na gezwommen te hebben, ongeveer ter hoogte van Hulkestein, werd de boottocht voortgezet en de jongelui, wat overmoedig geworden, begonnen te schommelen. Een der jongens viel half gekleed te water en is blijkbaar in een kolk terecht gekomen. Hij riep om hulp en verdween in de diepte. Schippers, die met een bootje toe schoten, hebben nog getracht den drenkeling te redden, maar deze ver scheen niet, meer aan de oppervlakte. De politie heeft geruimen tijd gedregd zonder echter het lijk te kunnen vin zult u zich gelukkiger voelen. Ga nu met mij naar Lucas het is een idee van hem en zeg hem, dat u niets om mij geeft. Zeg hem dat, zooals u het zelf het beste vindt. Vrouwen zijn in zulke dingen zoo handig. Zeg hem, dat hij de voornaamste plaats in uw hart inneemt en altijd innemen zal. Zeg hem, dat u de geheele waarheid weet en dat dit u niet van besluit heeft doen veranderen. Zeg hem, dat u liever toebehoort aan een man, die u vertrouwen kunt. Hij zal je ge- looven, Anne. Dat doen we allemaal". Hij had het op dringenden toon ge zegd. Onder het spreken had hij haar meegetrokken naar het pad. Maar toen zij daar waren, liet hij haar hand los. Hij liep naast haar voort, vlak naast haar, maar noch door een woord noch door een gebaar trachtte hij haar verder over te halen. En Anne liep als als in een droom verder. Het was het eenige, dat mogelijk was, nu hij haar eerlijk gezegd had, dat hij het wilde, nu bij hen beiden Lucas altijd de eerste moest zijn. Hij had hen bij elkaar gebracht, hij had hun handen ineengelegd, maar hij stond tusschen hen en geen van beiden zou hem ooit willlen verwijderen. Zij veronderstelde, dat zij, Nap en zij, weer vrienden zouden worden. Zij den. Het slachtoffer is de 16-jarige Van Ingen uit Klarendal bij Arnhem. Droevig ongeluk. Terwijl de 70-jarige heer Wekerlin, gepensioneerd ambtenaar te Zeist, Za terdagavond, toen hij bij buren op een verjaarpartijtje was, even van de W. C. gebruik zou maken, heeft hij zich door de duisternis vergist en de kelderdeur geopend waarna hij naar beneden viel en even later, toen zijn uitblijven opviel, dood werd gevon den met gebroken nek en verbrij zelden schedel. *Een huwelijksaanzoek. Te Moerdijk heeft zich een vreem deling vervoegd bij een weduwe met drie kinderen, die al dadelijk bijzon der familiair was. Hij was keurig gekleed, van miidelbaren leeftijd, met eetn fon kelnieuw rijwiel en gaf voor ambte naar te zijn aan het Departement van Waterstaat. Flij verdiende 80 gulden in de week. Hij trachtte de weduwe het hof te maken en kwam al spoedig met huwelijksplannen. De weduwe uitte bij dit eerste aanzoek haar bezwaren, er op wijzende, dat zij moeilijk van haar broer kon scheiden, doch de bezoeker zag daarin geen bezwaar en zei dat haar broer best kon meegaan. Hef zou hun aan niets ontbreken. De aanhouder won en de weduwe noodïgde den vreemden gast ten eten. Bij het vertrek gaf ze hem 4 pond paling en een gulden mede om zijn fiets te bevrachten. Zooals de bezoe ker verklaarde, had hij geen geld bij zich gestoken, daar hij als ambtenaar toch vrij reizen had. Op de fiets had hij echter niet gerekend. Hij beloofde daags daarna terug te zullen komen. was niet bang, dat hij ooit weer de grenslijn zou overschrijden. Zijn liefde voor zijn broer liep als een reinigende stroom door zijn aderen. Dat was het eenige verhevene in hem. Juist de on baatzuchtigheid van deze liefde maak te die krachtiger dan zijn liefde voor haar. Zij wist, dat nooit iets zijn trouw aan Lucas aan het wankelen zou kunnen brengen, dat hij nooit door woord of teeken dat zou verra den, waarvoor hij niet teruggedeinsd was haar gemeen te behandelen. En omdat zij vrouw was en hem begreep, vergaf zij hem dat. Want zij wist, dat de grootere trouw bij hem bewerkt had, wat zij niet in staat ge weest was te bewerken. Zij wist, dat Nap Errol, de wilde, de onmeedoo- genlooze, de verraderlijke, in zijn zelfopoffering zijn ziel gevonden had. Zoo liepen zij zwijgend naast el kaar naar huis. Het was een stille avond. Toen zij van het terras binnengingen, was het alsof zij in een betooverd paleis kwa men, waarin niets zich bewoog. „Hij slaapt misschien", zeide Nap. „Wil ik eerst even gaan kijken?" Zij knikte toestemmend. De betoovering der stilte scheen ook Haar aan te grijpen Zooals gewoonlijk, zat Tawny Hud son in de buitenste kamer op zijn Daar dit echter niet geschiedde, kreeg de marechaussee achterdocht. Bij on derzoek bleek, dat de man sinds drie maanden gesignaleerd stond in het Politieblad, als er bijzonder werk van makende weduwen op 1e lichten. De vogel is gevlogen, doch zijn opspo ring wordt ijverig voortgezet. Meineed? Maandag moest voor den Haarlem- schen politierechter iemand terecht staan wegens mishandeling van een werklooze. Als getuige moest daarbij o.m. optreden G. Oversteegen, raads lid van Haarlem voor de Anti-Stem- dwang-Partij. Dit rappaillaansche raadslid legde een geheel andere ver klaring af dan indertijd voor den rechtercommissaris en de politie was geschied. Op grond daarvan verdacht de officier van justitie getuige Over steegen van meineed en eischte diens onmiddellijke gevangenneming, welk verzoek de politierechter inwilligde. In hooget beroep. Door den officier van justitie te Middelburg is hooger beroep aange- teekend van de vonnissen der recht bank van 15 Juni 1.1. waarbij H. v. M. opzichter bij de gemeente bedrij ven te Middelburg en E. P. v. D., destijds als gasmeester verbonden aan de gemeentelijke gasfabriek te We- meldinge werden vrijgesproken van de hun ten laste gelegde corruptieve han delingen in die kwaliteit in de gas bedrijven hunner gemeente gepleegd. Het O. M. eischte destijds terzake te gen eerstgenoemden f50 boete of 25 post. Hij keek met wraakzuchtige oogen, toen zij binnenkwamen, maar zeide niets. De deur naar de kamer van zijn meester stond half open. Nap bleef daar staan, om te luisteren. Dan wendde hij zich tot Anne en zij verbeeldde zich even een angstigen blik op zijn gezicht te zien. Maar deze was oogenblikkelijk weer weg, als hij er tenminste geweest was. „Als ik binnen een minuut niet te rug ben, kom dan ook", zeide hij. En met die woorden gleed hij door de nauwe doorgang en verdween uit haar gezicht. Toen er e«n minuut later nog vol komen stilte Weerschte, duwde Anne voorzichtig de deur wat verder open en ging naar binnen. Zij vond Nap onbeweeglijk met uit gestrekte armen over het voeteinde van het bed liggen. En naderbij komende, zag zij, dat Lucas Errol met zijn gezicht naar den hemel gekeerd lag te slapen. Al de pijnlijke trekken waren van zijn gelaat verdwenen en om zijn lippen speelde dia glimlach, welken sommigen dien Stempel des Doods, anderen den weer schijn noemen van de Heerlijkheid der Opstanding, dien de wegzweven de ziel heeft achtergelaten. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1928 | | pagina 1