RUITENBOER
N° 75
Woensdag 20 Juni 1928
4180 Jaargang*
Tot 1 Juli 1928
de Goesche Cour an
Buitenland
LINTVELT's BAZAR
Binnenland
Rechtszaken.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes i2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE i COURANT
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kieeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
ONTVANGEN ZIJ, die zich nu op
abonneeren,
DE NUMMERS KOSTELOOS.
OVERZICHT.
Vlamingen en Walen
De Vlamingen zijn numeriek in
meerderheid iin België, m(aar de Walen
geven er den toon aan. Zoio is het ge
weest en zo-o is het nog. Maar ©r is
ongetwijfeld een verschuiving. Langzame;
hand krijgen ook de Vlamingen, de Ne-
derlamdsche taal en cultuur tegenover de
F ransche wat mieer in de melk te brokken
Typisch is het verzet daartegen in som
mige Waalsche kiiingen. Zoo vestigt de
Brusselsche Standaard de aandacht op
een ingezonden' stuk, dat iin La Gazet j
met groolie instemming op de eerste pa
gina wordt afgedrukt.
In dat stuk staat het volgende te le
zen:
„Brussel, zijne voorsteden en Wal
lonië, zoo heet het daar, hebben de Duit
sche bezetting gekend. Zij zullen mi
schien eenmaal de „fLam'nrboche"-bezeb
■ting kennen, en niiets zegt ons, dat ze
niet eenmaal genoodzaakt zullen zijn, de
hulp van den vreemdeling en te roepen,
om aan de omknelling van dat ras te
ontsnappen. Want, wij mogen het ons
niet verhelen: „wij zijn stilletjes op weg
naar het regiem, dat aan 1830 vooraf
ging.
„Zie maar onze middenbesturen, onze
min:steriënVoor niet één' Brusselaar,
voor niet één Waal is &c plaats. Wat
zullen we 'beleven, wanneer er Vlaam-
sche regimenten zijin? Liever nog de
scheiding, dan onder de heerschappij dei
flaminganten te komen. Trouwens, men
make zich geen begoodheliingiem te dezer
zake: de scheiding komt er, 't Is treurig
maar onvermijdelijk.
,,,Men moiet leven onder al die fla-
mingantische wrokkende, haatdragende ty
pen, allen lezers van „De Standaard"
,,De Schelde", enz. om te begrijpen, dat
't niet langer mogelijk is, huls met hen
te houden".
Op dit stuk levert de „Standaard
het volgende commentaar:
„Wanneer extremistische Vlamingen
z.i.h tot buitensporigheid la'en verleiden,
heeft „La Gazette" namens het eene en
onver deelbare België met scherpte van
Hoek Koningstraat - Magdalenastraat.
SPECIAAL ADRES IN: GLAS,
PORCELEIN EN AARDEWERK.
115
FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
„En denk je, dat dat alles is, wat
ik hem te geven heb?"
Hij maakte een afwijzend gebaar.
„Daaromtrent heb ik geen theorieën.
Ik geloof, dat u hem zoudt bevredi
gen. Ik geloof, dat jullie beiden ten
slotte het geluk zoudt vinden, dat
wij allen najagen".
„En jij?" vroeg zij fluisterend.
Hij richtte zich op en rukte zijn
schouders achteruit, maar nog keek
hij haar niet aan. „Ik, Lady Carfax 1
Ik hoor hier heelemaal niet bij. Ik
werd door een toeval in uw leven ge
smeten. Het staat aan u er mij weer
uit te gooien."
Anne zweeg. Zij stond met haar ge
zicht maar de ondergaande zom en
scheen haar krachten te verzamelen.
„Wat ben je van plan?" vroeg zij
eindelijk op denzelfden fluistertoon.
„Waar wil je naar toe?"
Langzaam keerde hij zich om. ,,Ik
woorden geprotesteerd. En al de ,,va-
fclterlandsche bladen zijn het orgaan in
aandoenlijke termen bijgevallen. Maar nu?
Wat dient er te gebeuren? Zal de frans-
kiljonsche pers protesteeren? Ze zal zwij
gen, zooals mat het geval Branquart ein
met de Assemiblée Walonme. ze zal zwij>-
gen of instemmen.
Kwestie van dubbele moraal? Gevaar
lijk ziekteverschijnsel zonder twijfel, even
gevaarlijk als de overdrijvingen der Wa
len, die van een Vlaamsche overheeir-
sching gewagjan. Alleen maar geeft het
ontzettend veel te denken, dat zulk eei
uitlating in ean ultra-vaderlandsch orgaan
een eere-plaats krijgt, en er met scheuriing
en beroep op het buitenland wordt ge
dreigd, wanneer nog maar een verre echo
is gehoord van eeniig rechtsherstel van
het honderd jaar lang verongelijkte Vlaan
deren. Of is de vaderlandsliefde -dezer
beeren zoo innig met hun privilegies ver
bonden, dat hat eena met het andere
moet staan of vergaan? Het ware be
denkelijk bovenmate".
Bakvissch en-kiesrecht.
De Engelsche vrouwen van 21 jaar en
ouder zullen nu weldra het kiesrecht heb
ben. De wet is ;n het Hoogerhuis in der
de lezing aangenomen. De „Daily Mail"
heeft haar campagne tegen de flapper
vote, het kiesrecht voor bakvisschen, tot
het laatst toe voortgezet, maar zonder
succes.
Het blad heeft echter wel aardige cij
fers verschaft over de werking van het
nieuwe kiesrecht. In het overgroot© deel
van de kiesdistricten zullen de kiezeres
sen de kiezers in aantal overtreffen. Er
zijn gevallen dat de camdidtaten tegenover
ean kiezerscorps zullen komen te staan
dat met meer dan 25.000 vrouwen is toe
genomen.
In Blackpool b.v., thans vertegenwoor
digd door S;r Walter de Frece, komen
24.000 nieuwe kiezeressen op de lijst. Er
staan daar nu 54.000 kiezeressen tegen
over 31.000 kiezers. Afgescheiden van de
politieke gevolgen, zullen de verkiezings-
kosten in dit district en andere met on
geveer 500 per candiidaat toenemen.
In Zuid-Kensington is Sir William
Davisons kiezerskorps met 26.400 vrou
wen versterkt. Hier komen nu 47.000
Lezeressen tegenover slechts 19.000 kie
zers te staan.
Als men de Engelsche „boroughs" bij
elkaar neemt, zullen ongeveer 6.800.000
kiezeressen tegenover 5.600.000 kiezers
staan, en in de graafschappen zal de
verhouding 6.200.000 vrouwen tegenover
3.000.000 mannen zijn.
Vele afgevaardigden komen thans tot
het besef, dat de politiek vain het land,
te beginnen met de eerstvolgende algje-
meene verkiezing, door het vrouwvolk
voorgeschreven zal worden' en zij hebben
daar een hard hoofd in.
Maar anderen maken zich daar niet
zoo bezorgd over. Volgens hen zouden
de meeste vrouwen zoo weinig politieke
belangstelling hebben, dat zij voor de
stemming aan een of anderen goeden
bekende van het mannelijk geslacht vra
gen hoe ze stemmen moeten.
Wat hiervan waar is?
weet het heusch niet. Ik heb er zelfs
nog niet over nagedacht!"
Zijn oogen keken nu diep in de
hare, maar er was' geen hartstocht,
geen enkele emotie zelfs in te lezen.
Zij deden haar met een plotselingen
ondragelijken steek van pijn denken
aan dien nacht, toen hij het vuur van
zijn hartstocht uitgedoofd had, om
haar kus te krijgen. Eens had hij
haar gezegd, dat die kus het heer
lijkste was, dat hem ooit ten deel
was gevallen. Dacht hij daar nu ook
aan, vroeg zij zich af, toen zij die
peinzende oogen zag, zwijgend en don
ker als zij toen geweest waren, on
peilbaar als een bergmoerais. Zij voel
de geen angst om hem aan te kijken.
Slechts een groot, diep medelijden
vervulde haar ziel. Zij begreep hem
zoo goed zoo goed.
Nap", zeide zij, „wat kan ik je
zeggen? Wat kan ik doen?"
Hij stak haar zijn kalme, niet be
vende hand toe en nam de hare.
Wees niet te goed voor naij", zeide
hij. „Maak je niet bezorgd om mij.
Als je dat doet, zal Lucas het merken
en misschien verkeerd uitleggen. Hij
is zoo vervloekt sluw". Even speelde
een glimlach op zijn gezicht. „Ik zal
zeggen, wat u doen moet, Lady Car
fax, en wanneer u het gedaan hebt,
OP HET LANDGOED ZYPENDAAL TE ARNHEM is onder groote belangstelling een „Indische Tentoon
stelling" geopend, waarbij o.a. ook Prins Hendrik aanwezig was. Een tabaksplantage van Sumatra's Oost
kust in Arnhem.
M i n n e n ij d
Zondagavond ongeveer 9 uur is on
der de gemeente Giessen de 24-jarige
J. van Tilburg uit Rijswijk doodgesto
ken. De dader is de 36-jarige J. Ver
wijs uit Andel, die zich dadelijk bij de
marechaussee te Woudrïchem heeft ge
meld. De oorzaak is minnenijd.
Nader wordt gemeld, dat v. T. met
het meisje, waarmede V. thans is ver
loofd, vroeger verkeering heeft ge
had. Zondagavond kwam van T. bei
den tegen en weldra ontstond er een
woordenwisseling. V. trok een mes en
Wacht den verslagene drie steken toe,
waarvan een in de hartstreek. De on
gelukkige was direct dood. Het meisje
is gillend naar huis geloopen. De da
der is naar het politiebureau gegaan,
waar hij zich aangaf.
Verdronken.
Zondagmiddag omstreeks 6 uur heeft
op den Rijn bij Arnhem een droevig
ongeluk plaats gehad. Vier jongens
van ongeveer 16 jaar hadden in de
Oude Haven een bootje gehuurd en
waren daarmede den Rijn opgevaren.
Na gezwommen te hebben, ongeveer
ter hoogte van Hulkestein, werd de
boottocht voortgezet en de jongelui,
wat overmoedig geworden, begonnen
te schommelen. Een der jongens viel
half gekleed te water en is blijkbaar
in een kolk terecht gekomen. Hij riep
om hulp en verdween in de diepte.
Schippers, die met een bootje toe
schoten, hebben nog getracht den
drenkeling te redden, maar deze ver
scheen niet, meer aan de oppervlakte.
De politie heeft geruimen tijd gedregd
zonder echter het lijk te kunnen vin
zult u zich gelukkiger voelen. Ga nu
met mij naar Lucas het is een idee
van hem en zeg hem, dat u niets
om mij geeft. Zeg hem dat, zooals u
het zelf het beste vindt. Vrouwen zijn
in zulke dingen zoo handig. Zeg hem,
dat hij de voornaamste plaats in uw
hart inneemt en altijd innemen zal.
Zeg hem, dat u de geheele waarheid
weet en dat dit u niet van besluit
heeft doen veranderen. Zeg hem, dat
u liever toebehoort aan een man, die
u vertrouwen kunt. Hij zal je ge-
looven, Anne. Dat doen we allemaal".
Hij had het op dringenden toon ge
zegd. Onder het spreken had hij haar
meegetrokken naar het pad. Maar
toen zij daar waren, liet hij haar hand
los. Hij liep naast haar voort, vlak
naast haar, maar noch door een
woord noch door een gebaar trachtte
hij haar verder over te halen. En Anne
liep als als in een droom verder. Het
was het eenige, dat mogelijk was, nu
hij haar eerlijk gezegd had, dat hij
het wilde, nu bij hen beiden Lucas
altijd de eerste moest zijn. Hij had
hen bij elkaar gebracht, hij had hun
handen ineengelegd, maar hij stond
tusschen hen en geen van beiden zou
hem ooit willlen verwijderen.
Zij veronderstelde, dat zij, Nap en
zij, weer vrienden zouden worden. Zij
den. Het slachtoffer is de 16-jarige
Van Ingen uit Klarendal bij Arnhem.
Droevig ongeluk.
Terwijl de 70-jarige heer Wekerlin,
gepensioneerd ambtenaar te Zeist, Za
terdagavond, toen hij bij buren op
een verjaarpartijtje was, even van de
W. C. gebruik zou maken, heeft hij
zich door de duisternis vergist en de
kelderdeur geopend waarna hij naar
beneden viel en even later, toen zijn
uitblijven opviel, dood werd gevon
den met gebroken nek en verbrij
zelden schedel.
*Een huwelijksaanzoek.
Te Moerdijk heeft zich een vreem
deling vervoegd bij een weduwe met
drie kinderen, die al dadelijk bijzon
der familiair was. Hij was keurig gekleed,
van miidelbaren leeftijd, met eetn fon
kelnieuw rijwiel en gaf voor ambte
naar te zijn aan het Departement van
Waterstaat. Flij verdiende 80 gulden in
de week.
Hij trachtte de weduwe het hof
te maken en kwam al spoedig met
huwelijksplannen. De weduwe uitte bij
dit eerste aanzoek haar bezwaren, er
op wijzende, dat zij moeilijk van haar
broer kon scheiden, doch de bezoeker
zag daarin geen bezwaar en zei dat
haar broer best kon meegaan. Hef
zou hun aan niets ontbreken.
De aanhouder won en de weduwe
noodïgde den vreemden gast ten eten.
Bij het vertrek gaf ze hem 4 pond
paling en een gulden mede om zijn
fiets te bevrachten. Zooals de bezoe
ker verklaarde, had hij geen geld bij
zich gestoken, daar hij als ambtenaar
toch vrij reizen had. Op de fiets had
hij echter niet gerekend. Hij beloofde
daags daarna terug te zullen komen.
was niet bang, dat hij ooit weer de
grenslijn zou overschrijden. Zijn liefde
voor zijn broer liep als een reinigende
stroom door zijn aderen. Dat was het
eenige verhevene in hem. Juist de on
baatzuchtigheid van deze liefde maak
te die krachtiger dan zijn liefde voor
haar. Zij wist, dat nooit iets zijn
trouw aan Lucas aan het wankelen
zou kunnen brengen, dat hij nooit
door woord of teeken dat zou verra
den, waarvoor hij niet teruggedeinsd
was haar gemeen te behandelen.
En omdat zij vrouw was en hem
begreep, vergaf zij hem dat. Want zij
wist, dat de grootere trouw bij hem
bewerkt had, wat zij niet in staat ge
weest was te bewerken. Zij wist, dat
Nap Errol, de wilde, de onmeedoo-
genlooze, de verraderlijke, in zijn
zelfopoffering zijn ziel gevonden had.
Zoo liepen zij zwijgend naast el
kaar naar huis.
Het was een stille avond. Toen zij
van het terras binnengingen, was het
alsof zij in een betooverd paleis kwa
men, waarin niets zich bewoog.
„Hij slaapt misschien", zeide Nap.
„Wil ik eerst even gaan kijken?" Zij
knikte toestemmend. De betoovering
der stilte scheen ook Haar aan te grijpen
Zooals gewoonlijk, zat Tawny Hud
son in de buitenste kamer op zijn
Daar dit echter niet geschiedde, kreeg
de marechaussee achterdocht. Bij on
derzoek bleek, dat de man sinds drie
maanden gesignaleerd stond in het
Politieblad, als er bijzonder werk van
makende weduwen op 1e lichten. De
vogel is gevlogen, doch zijn opspo
ring wordt ijverig voortgezet.
Meineed?
Maandag moest voor den Haarlem-
schen politierechter iemand terecht
staan wegens mishandeling van een
werklooze. Als getuige moest daarbij
o.m. optreden G. Oversteegen, raads
lid van Haarlem voor de Anti-Stem-
dwang-Partij. Dit rappaillaansche
raadslid legde een geheel andere ver
klaring af dan indertijd voor den
rechtercommissaris en de politie was
geschied. Op grond daarvan verdacht
de officier van justitie getuige Over
steegen van meineed en eischte diens
onmiddellijke gevangenneming, welk
verzoek de politierechter inwilligde.
In hooget beroep.
Door den officier van justitie te
Middelburg is hooger beroep aange-
teekend van de vonnissen der recht
bank van 15 Juni 1.1. waarbij H. v. M.
opzichter bij de gemeente bedrij
ven te Middelburg en E. P. v. D.,
destijds als gasmeester verbonden aan
de gemeentelijke gasfabriek te We-
meldinge werden vrijgesproken van de
hun ten laste gelegde corruptieve han
delingen in die kwaliteit in de gas
bedrijven hunner gemeente gepleegd.
Het O. M. eischte destijds terzake te
gen eerstgenoemden f50 boete of 25
post. Hij keek met wraakzuchtige
oogen, toen zij binnenkwamen, maar
zeide niets. De deur naar de kamer
van zijn meester stond half open.
Nap bleef daar staan, om te luisteren.
Dan wendde hij zich tot Anne en zij
verbeeldde zich even een angstigen
blik op zijn gezicht te zien. Maar deze
was oogenblikkelijk weer weg, als hij
er tenminste geweest was.
„Als ik binnen een minuut niet te
rug ben, kom dan ook", zeide hij.
En met die woorden gleed hij door
de nauwe doorgang en verdween uit
haar gezicht.
Toen er e«n minuut later nog vol
komen stilte Weerschte, duwde Anne
voorzichtig de deur wat verder open
en ging naar binnen.
Zij vond Nap onbeweeglijk met uit
gestrekte armen over het voeteinde
van het bed liggen.
En naderbij komende, zag zij, dat
Lucas Errol met zijn gezicht naar den
hemel gekeerd lag te slapen. Al de
pijnlijke trekken waren van zijn gelaat
verdwenen en om zijn lippen speelde
dia glimlach, welken sommigen dien
Stempel des Doods, anderen den weer
schijn noemen van de Heerlijkheid
der Opstanding, dien de wegzweven
de ziel heeft achtergelaten.
(Wordt vervolgd).