GOESCHE COURANT BIJVOEGSEL Onze Rijmkroniek De Bruid in Staatsie. Voor de VrouW Rechtszaken. Buitenland Binnenland VAN DE VAN VRIJDAG 11 MEI 1928. ONTGOOCHELING. 't Uitgestalde vo^rjaarsdopje, Dat haar snoieze-poez.g Leek, Bi-acht haar blondgelokte kopje, Wat zoo mooi wou zijn, vain streek. Want 'haar mammie had ge;m ooren Naar zoon nieuwen schadepost, - Iets wat vrouwen kam, bekoren Heeft als regel geld' gekost. Doch haar mondje giing verwoeder, Door zijn onwil werd' ze dol, En liep pruilend naar haar moeder, 't Hart van zooveel wreedheid vol. Na een macht van bange droomem, Kreeg ze heimelijk weer spijt, Echter door terug te komen, Dacht ze, ben ik 't hoedje kwijt. i 's M.ddags kwam het bang\et"wachte Te.egram aan haar adres: „Kom dhect terug". Ze lachte, Blijkbaar had ze reeds succes. En ze dacht niet aan dé duiten, Maar met overwinnaars-lach, Liep ze langs de winkelruiten Knikkend' schalks de hoed gedag. Een in zielesmart gabroken Man met oogen hol en dof, Vond ze in earn stoel gedoken, Down als na 'n catastrophe. Toen ontdooide ze in tranen: „Liefste, neen, zoolang ik leef, Nooit, neen, nooit zal ik meer gaan en Jij alleen zijn, achvergeef". „Bied" zoo klonk het zoekensmoede: „Mij die nonsens niet te koop, Zeg m' alleen: waar, in je woede, Stopte je mijn boordanknoop?" Driehonderd jaar geleden kwam op dein trouwdag bij de deftitge Hollamdsche bur gers een plechtigheid voor, die men het zitten van de bruid in staatsie noemde. Des morgens kwamen de speelnootjes, om de bruid te kleedem. De bruidstooi was zoo prachtig en kostbaar, als maar eenigszins mogelijk was, niet zelden werd er meer geld aan besteed, dan de midde len toelieten. Een zeer groote kanten kraag, waar soms 80 el Brusselsche kamt voor noodig was, droeg zij om den hals, Een stijve kanten muts, evenals de kraag, in een groot aantal pijpjes geplooid, om sloot haar hoofd. In dat kapsel van kan was de bruidskroon bevestigd; een kleine verguld z'lverem en met diamanten ver sierde kroon. Een of meer parelsnoeren hingen over haar borst aan haar vingers schitterden met juweelen versierde rin gen. Het meenewdeel dier edelgesteenten waren geschenken van den bruidegom, die gedut einde de bruidsdagen nu en dan een pakje aan het huis vam, zijn bruid1 liet bezorgen. Het mooiste vertrek in huis liet men tot pi-onksalet voor de bruid inrichten. Men versierde de wanden en de zoldering met slingers van maagdiepalm en bestrooi de den marmeren vloer met bloemen. Voor den schoorsteen hing men een prach- lig tapijt op en daarvoor was de zit plaats der bruid. Boven haar hoofd hing de groote, groene bruiloftskroon met een juweel erin of een versiering van zilver of goud als een zinnebeeld van de liefde. Zoodra de bruid gekleed was, brachten haar speelnootjes haar naar het pronk sa let. Zij plaatste zich op den gereedstaan- den zetel, de speelnootjes gingen aan weerszijden naast haar zitten. En zoo L werd het bezoek van vrienden en buren I afgewacht. Tegenwoordig zouden we het I een receptie noemen, maar toen was hef „zitten in staatsie". Het gebeurde ook al- Leen om gezien en bewonderd te worden. Het geheel was zulk een toonbeeld1 van pronkzucht, dat sommige Calvinistische predikanten zoon in staatsie zittende I bruid „een opgeprotikte Isabel" noemden. 1 De bruidegom was er ook bij, met een nieuwen rok aan en een nieuwen mantel,, ■fluweel van bulten en satijn aan de bin nenzijde. Die mantel hing hem losjes over den eenen schouder en zwierde in breede plooien om den rug. Aan de ma nier, waarop de bruidegom dien mantel droeg, kon men den graad van welgema nierdheid afmeten, herkende men zijn geest en zijn goeden smaak. De eerste, die aian de bruid de ver schuldigde hulde bracht, was haar bruide gom. Hij deed dat door aanbieding van een bouquet. Tusschen die bloemen ver- *borgen wairen beider initialen aangebracht. Na den bruidegom kwamen de buren hun hulde brengen en daarna de vrien den ein de bloedverwanten. De buren ver schenen allen, van wiel ken rang of stand' zij ook waretn en zij werden ook allen zonder eenig onderscheid ontvangen en onthaald'. Tot het uur, om naar de kerk te gaain gekomen was, bleven allen bijeen. Een oud'-Hollandsch gebrui k was let, in een vers.erd bootje naar de kerk te varen. In den top van den mast h-tng een klein kroontje. Het was toen in den waren zin vam het woord' ,,:n het huwelijksbootje stappen". Op biet laatst der 17e eeuw raakte hel zitten ui staatsie onder de deftige bur gers reeds u.t de mode en maakte plaats voor de receptie, in navolging van de Fransche mode. Maar tot iin het laatst der 18e eeuw was het in Amsterdam toch nog hier en daar in zwang en te Hoorn bleef het oude gebruik nog be waard1 tot in de eerste helft der vorige eeuw. Heel oude menschein zullen het zich misschien nog herinneren. Melkvelletjes. Ieder weet, dat zich op kokende me k em melk, die wordt afgekoeld, een vlies vormt. D.t vlies wordt maar door zeer weinig menschen als een lekkernij be schouwd en moeders weten maar al te goed wat een kreet, soms een gil van afgrijzen beduidt, als de kinderen bezig zijn hun melkkroesjes te ledigen. Vrij algemeen en vooral door de moe ders met de gillende kinderen wordt u zegd' dat dit vel het beste van de melik is. Dit is dan ook juist, daar de voe dende bes tand deelen zich min of meer in het vi es concentreeren. Di\ Frieze heeft ons aangetoond, da de samenstelling van het vlies verband houdt met de samensteling van de melk en met de omstandigheid of er reeds meer of minder vliezen zijn verwijde Het vetgehalte, dat eerst ongeveer 70 pet. bedragen kan van de droge stof, neemt langzamcrlie'd af tot 25 pet. He eiwit-gehalte loopt op van 25 pot. tot 60 pet. en het percentage melksuiker neemt toe van 3 pet. tot 15 pet. Ook is geble ken, dat de door het koken onoplosbaar geworden calciumf osfaten zich in het vlies verzamelen. Voorts blijkt de album me voor het groots!e deel in de eerste vliesjes terecht te komen; de globuLne gedraagt zich evenzoo, terwijl de caseïne zeer on regelmatig doet. We zien dus, dat de vlies vo'rm'ng zeer gecompliceerd' blijkt te zijn, maar in ieder geval kan op grond van het onderzoek gezegd worden, dat het vlies op de melk rijk is aan waardevolle bestanddeelen en daarom niet is te versmaden. Maar wat nu te doen met de jende" kinderen? Doe het volgende: Laat óf de melk snel afkoelen onder voortdu rend' roeren óf laat de melk gewoon koud worden, schep het vlies er af met een weinig van de melk er bij, kook dit op nieuw en maak er chocolade van, die de Lnderem meestentijds graag warm drin ken. De rest van de melk kan dan zon der „gillen" gedronken worden en de kinderen hebben toch de volle waarde van de melk gekregen. Voorkomen is beter dan.. '1 ij m e n Lijmen? Wat? Gebroken aardewerk natuurlijk. Iedereen bezondigt zich wel eens aan breken, de een meer dan de ander. Maar om te voorkomen moet men dan ook de oorzaak weten van het breken. Dat is nu wel erg moeilijk, want meestal is het: „Ik hcield 't zoo in mijn hand". Nu ja, goed, Laat men het dan „zoo' in de hand gehouden hebben; maar dian heeft men toch geen acht geslagen op stooten, hard' neerzetten, drukken of iets van diien aard. Hoe dan sbooten en hard neerzetten te voorkomen Wel, in de eersbe plaats door aan de keu kenkraan een stukje gummlslang te be vestigen. Alles wat men nu aan glazen, kopjes, kannen e.d. afspeelt, wordt, in dien het met de kraan in aanraking komt en hoe licht gebeurt dit niet als men spatten wil voorkomen niet tegen hel koper gestooten, doch tegen het soepele gummi. Een goed1 voorbehoedmiddel voor bre ken door hard neerzetten is het leggen van een ouden badhanddoek of een mol ton onderkleedje op het aanrecht en een dito doekje of kleedje, eenige malen dub bel gevouwen op dien bodem van hel omwaschtedtje. Haar echtgenoot vergiftigd. Het Gerechtshof te Leeuwarden ver oordeelde de 29-jarige Antje B., wegens poging tot moord op haar echtgenoot, door hem met ratbenkruid te vergiftigen, tot 10 jaar gevangenisstraf. Haar min naar R. d. K. werd wegens medeplich tigheid) tot 8 jaar veroordeeld. EEN VET VRACHTJE. Het NooT-sche tankschip „N. T. Nielson Alonso", met walvischtraan uit Zuid-Georg'ë, is de Amsterdam sche haven binnen geloopen. De „Alonso" stak 95 d.m., e:n diepgang, waarop nog nooit tevoren een schip de Amsterdamsche haven binnenliep. I De onbetrouwbare politie- a genten De rechtbank te Groningen heeft gis teren uitspraak gedaan in de zaak van de 3 Groningsche politieagenten, die 14 dagen geleden terechtstonden wegens dief stal met braak in vereen!ging gepleegd' in de sigarenmakerswerkplaats van den heer V. te Helvert en in het café „De Pas sage" aldaar. De rechtbank achtte het ten laste ge legde beuezen en veroordeelde dient, n- gevolge W. t. B. en B. T. ieder tot 1 jaar en 9 maanden gevangenisstraf en J. H. tot 1 jaar en 6 maanden, voor al len met aftrek van de preventieve hech tenis. De easch luidde voor ten B. en T. ieder 2 jaar gevangenisstraf en voor H. 1 jaar en 6 maanden. Gas maf een luchtje. Voor de rechtbank te Maastricht had zich te verantwoorden de heer J. J. d. Gr., directeur der gasfabriek te Bever wijk, eenige jaren geleden boekhouder directeur der gasfabriek te Vaals. Hij zou van den vertegenwoordiger der Dord sche gasmeterfabriek een bedrag van f 300 hebben aangenomen. Het O. M. vroeg geen gevangenisstraf, doch f 500 boete of 30 dagen hechtenis. Mr. Salomonson uit Amsterdam plei te vrijspraak voor zijn cliënt. Uitspraak 23 Mei. OVERZICHT. De afgeloste revolutie. Volgens de laatsrce berichten uit Roe menië, heeft de leider van de boerenpartij Manui besloten nu toch maar geen audiën tie aan te vragen bij den gezantschap^ raad' ter toelichting van de op het congres der boerenpartij aangenomen motie; hij schijnt van plian te zijn, d e motie zonder meer ter kennis van den regentschapsraaid te brengen. En aangezien de dee'nemers aan het in Alba Julia gehouden congres zoetjes aan weer naar huis gaan, en er (dank zij de regeeringsmaatregeein niemendal terecht komt van een. massale protest- betooging in Boekarest, kan men rustig van een afgelaste revolutie spreken. Bra- tianu zal zich van het tweede verzoek om af te treden wel niets aantrekken; hij denkt er niet over nieuwe verkiezingen uil te schrijven en dus blijft voorloop', g alles rustig bij het oude. Alleen zal de regeering nog meer d vroeger maatregelen nemen tegen de boe renpartij, d e haar in alle opzichten dwars zit. Er zullen bepalingen getroffen wor den waardoor het houden van politieke vergaderingen aan de goedkeuring van de regeering wondt onderworpen, die, naar de mededeeling van een der ministers, elk geval opzichzelf zal beoordeelen en dus alles wat haar onwelgevallig is of dreigt te zijn, kan beletten. Die toestand geeft de aan het bewind zijnde liberale partij nog meer macht en de politiek van corruptie, onderdrukking en geweldpleging kan nog eenigen tijd voortgaan. Er zijn natuurlijk naast Manlu nog wel elemen ten, die zich verzetten tegen die politiek van corruptie, maar zij durven toch ten slotte de verantwoordelijkheid van een wezenlijken burgeroorlog niet aan. Ook zij schijnen de gevo.gen daarvan voor Roemenië in verband met de irridentische stroomingen in Bess-Arabië en de houding van Hongarije en Bulgarije te vreezen, terwijl zij natuurlijk ook als argument moeten laten gelden, dat Bratianu liet le ger nog steed's in de hand heeft. Welke motieven ten slotte de Boerenpartij den Drslag hebben gegeven voor hun ook nu weer aangenomen houding, is niet duide lijk geworden, maar een feit is, dat zij ook ditmaal weer niet verder zij^ gekomen diaia het aankondigen van een revolutie. Intusschen is de toestand in Roemenië verre van fraai: het bestuur van het land evenals dé justitie lijden onder een sterke mate van corruptie en persoonlijke eer zucht, de boeren worden uitgezogen, het standrecht is een soort permanente toe stand geworden. Belasting betalen alleen de mindere klassen, intensieve arbeid wordt tegengegaan, er bestaat geen vrij- bed en geen geestelijke ontwikkel ng. Of dit alles zou veranderen, wanneer prins Carol zou terugkomen en zijn zoontje zijn speelgoed een koningskroon weer zou afnemen, blijft te bezien. De hou ding die deze vorstenzoon nu sedert eenige jaren heeft aangenomen, wijst er niet op, dat men van hem een goeden invloed op den gang van zaken in Roemenië zou mogen verwachten. Het feit, dat de boerenpartij in haar program op het congres in Alba Julia met geen woord spreekt over Carol, :s teele nend. Ook die partij kan geen vertrouwen hebben in iemand, die vandaag loochent wat hij gisteren gezegd' heeft. Carol heeft bewezen het woord standvastigheid niet te kennenzoo was het met zijn huwe lijken, met zijn politieke inzichten en sym pathieën, met zijn afstand doen van den troon en pogingen om dien weer te be machtigen. Dat men in Roemenië thans niet van hem gediend is, is volkomen verklaarbaar, wanneer men bedenkt, dat hij volgens ver schillende berichten", een vertrouwensman naar Boedapest heeft gezonden met de bedoeling steun van Hongarije te verkrij gen voor een putsch, met als conlra-presita- tiie zijnerzijds de belofte te zullen werken voor een herziening van het verdrag van Trianon ten gunste van Hongarije, wal dus zou neerkomen op een verkleining van gebied van Roemenië. Een dergedjk plan moet alle partijen in Roemenië tegen hem innemen, want hoe groot de tegen stellingen tusschen de verschillende par tijen in Roemenië ook zijn, niemand, ook niet de Hongaarsch sprekende Roemenen, gevoelen er iets voor onderdanen van Horthy en Bethlen te worden. Ook de boerenpartij heeft zich uitge sproken voor het behoud van de tegeawoor- d ge Roemeensche grenzen, en de eenheid van het land. Als het tegenwoordige Roe menië behoorlijk geregeerd werd, zou de positie van de boeren veel beter kunnen worden en hoe beter als gevolg daarvan de toestand van de minderheden van de bevolking zou wezen, des te minder in vloed zouden de Hongaren kunnen hebben. En daardoor zou de positie van Italië weeir verzwakt worden, want Italië steunt de Hongaren en daarmee de Magyaarsche irredenta met groote kracht. Natuurlijk ziet men in Rome met groote belangstel ling uit naar het verdere verloop van die gebeurtenissen in Roemenië, want die toe stand' biedt allerlei mogelijkheden, die voor de politiek van Italië op een gegeven oogenblik voordeelig kunnen worden, in dezen zin dat de Italiaansche regeenmg in troebel water kan visschen. De zevenjarige leerplicht. <\an de memorie van antwoord op het ^oorloopig verslag van de afdeelingen der erste Kamer betreffende de wijziging van de Leerplichtwet en van de Lager Under wijswei 920, ontleenen wij het volgende Dat de gelden, welke deze uitoreiring zal kosten, ook voor andere doeleinden nuttig zouden kunnen worden besteed, zooals de door de eerst aan het woord zijnde leden bedoelde differentiatie in liet lager onderwijs, valt niet tegen te spreken, maar dan zou blijven bestaau de groote kloof tusschen de Leerplichtwet en Ar beidswet, welke thans, als deze voorstel len wet worden, in verreweg de meeste gevallen verdwijnt, en ten aanzien van de nog overblijvende slechts een hiaat van enkele maanden zal overlaten Al bestaat de achtjarige leerplicht in de door eeu lid opgenoemde aadere landen, dan is dit voor den minister nog geen reden om voor ons and toe te geven „dat de eisch van achtjarigen leerpi cht niets onredelijks bevat" Dat verbetering ook te bereiken zou ziju door in de eerste zes leerjaren het ouderwijs te verbeieren, wil de minister wel toegeven, zij het slechts tot zekere hoogte, omcat het bevattingsvermogen van de leerlingen van het zevende leerjaar grooter is en blijvender resultaten waar borg dan van hen, die een jaar jonger zijn. De zevenjarige leerplicht toch zal in de allereerste plaats zijn de hernieuwde vorm waarm voor verreweg het grootste aantal scholieren het eindonderwijs wordt ge geven. De minister heeft reeds in Maart jl. aan de gezamenlijke hoofdinspecteurs van het lager onderwijs aangaande de inrich ting van het zevende leerjaar der lagere scholen in het kader van de tegenwoor dige voorschriften der Lager-onderwijswet hun gemeenschappelijk advies gevraagd omtrent de middelen, welke het meest geë gend zouden zijn om dat zevende leer jaar zoo practisch mogelijk in te richten, alsmede op welke wijze dienaangaande het best een aanbeveling aan de gemeente en schoolbesturen ware te richten. Zoodra hij dit advies zal hebben ontvangen, zal hij daaraan ernstig aandacht wijden en alsdan spoedig een beslissing nemen. Motor en bus. Gistermiddag kwam bij de Oostelijke School te Papendrecht de heer Van ^chelven, molenaar te Alblasserdam op een Indianmotorfiets uit de richting Dor drecht rijden Op genoemde plaats, waar de dijk zeer gevaarlijk is, keek de motor rijder- om, wat tot gevolg had, dat hij met groote vaart tegen een van de tegenover gestelde richting komende A. T. O. bus reed. De gevolgen waren ontzettend. De heer Van Schelven werd op de motorkap van de bus geslingerd terwijl een zijner voeten totaal werd afgeklemd en hij ook aan het andere been ernstig werd gewond. In zeer ernstigen toestand werd hij opge nomen en bij omwonenden binnengebracht;, 'r Rolles te Papendrecht was spoedig ter plaatse, evenals de marechaussee Het slachtoffer is per ziek nauto naar het ziekenhuis te Dordrecht vervoerd. Men vieest voor zijn leven. Luitenant Koppen naar Indië. Naar het „Hbld." verneemt, zal de be^ kende Indië-vlieger luit. G. A Koppen eerlang uit den militairen dienst overgaan in dienst der Nederlandsch Indische Luchtvaart- maatschappij. Hij is aangewezen om op te treden als chef van het vliegveld te Batavia. Corruptie. B. en W. van De Bilt hebben den gemeente-architect wegens ernstig ver moeden van corruptieve handelingen van de waarneming zijnei betrekking ontheven, voorloopig met behoud van salaris De zaak is in hanhen van de justitie gesteld voor verder onderzoek. Van I.ear Black's wereldvlucht. Het vertrek van den heer Van Lear Black tot zijn groote wereldvlucht met de K. L. M is bep aid op Maandag 14 Mei, des morgens te uur van het vliegter-

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1928 | | pagina bijlage 1