RUITEMBOER °£t-k STER-TABAK Na. 54. Vrijdag 1 Mei 1928 l!5e Jaargang. Bij dit nummer be hoort een bijvoegsel ProVincienieuWs Rechtszaken. Ethend de. beste Uit de Pers. Stadsnieuws Toilet-artikelen A. C. VAN DER REST, ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant COURANT en Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. 25 jaren Zeevaartschool. De feesten ter eere van het 25-jarige bestaan van de Zeevaartschool te Vlis- singen zijn Woensdag besloten met een boottocht op de „Meckleinburg" van de Stoomvaartmaatschappij .Zeeiaird' Oir.der de driehonderd deelnemers be vond zich. ook de beschermheer der school Pains Hendrik, de te 11.03 aan 'het s'a- tion was aangekomen en te wiens eere de prinselijke standaard op de „Mecklen burg" was geheschen. De tocht ging door het Oostgat met het vrije gezicht op de Walchersche kust. Een eindje werd de Noordzee opgeva ren, doch spoedig keerde men terug en de boot kwam voor anker ter hoogte van db „Ruy ter school" op dsn boulevard. Terwijl het stoomschip s'il lag, weid het noenmaal gebruikt. De voorzitter van het bestuur, mr. J. Smit, brachlt een dronk uit op de Koning'n en haar huis; ook dankte hij den Prins voor diens steun, waarbij hij Z. K. H. een herinnerings- medaiile aanbood in goud, die in brons was aangeboden aan alle deelnemers. De Prins zeide steeds gaarne naar het mooie Zeeland te komen en hij sprak den wensch uit, dat de school nog vele stoere zeelie den zal afleveren die den naam van Ne derland in den vreemde hoog houden. Van de verschillende overige sprekers zij nog genoemd' jhr. mr. C. Feith, secr.- generaal bij het departement van Onder wijs ,dle bij' ontstentenis van dien minister getuigde van de grooie belangstelling der Regeering in de school en die aan den heer Simon Visser, sinds de oprichting directeur der school, diens benoeming tot ridder in de Orde van Oranje Nassau meedeelde. Te half vijf keeirde de boot te Vlissin- gen terug. De Prins reisde met den mail trein van kwart voor zes naar Den Haag. Vrijzinnig-Hervormden te Middelburg. Het bestuur en eene commissie uit de Leden der vereeoiging van Vrijzinnig-Her vormden te Middelburg heeft een circu laire aan de leden en andere belangstel- 'erden toegezonden, waarin herinnerd wordt aan het besluit van de ledenvergadering om, nu door een gehouden enquête onder de leden van het kiescollege der Neder- Duitsch Hervormde gemeente is komen vast te staan, dat in de vacatune-dr. J. P. Canneg'eter, geen vrijzinnig predikant zal worden beroepen, een predikantsfonds te stichten, om daaruit, naast de bestaande godsdienst-onderwijzeres, een eigen voor ganger aan te stellen. Ofschoon het be- nocdiigde bedrag nog niet precies is vast te stellen, wordt de hoop uitgesproken dat een jaarlijksch bedrag van ongeveer f 2000,bijeen zal worden gebracht. EILewoutsdijk. Door het bestuur van het „Groene Kruis" zijn de besturen van ver schiller de lichamen en vei eenig'ngen uitgenocdigd tot e:n samenkomst, lenende (e komen tot aansluiting bij de ziekenhuis- vereeniging. 95 FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. „Luister eens", zeide hij, „als je pre cies wilt weten, wat Nap is, dan zal ik het je zeggen. Hij is een vervloekte ploert> die niet verdient, dat jij tegen hem spreekt. En als jij er geen bezwaar tegen hebt, dan praten we nooit meer over hem". Nu was het Dot's beurt om verbaasd te kijken. „Wat heeft hij gedaan?" „Wat komt dat erop aan?" „Ik wil het weten", riep zij veront waardigd uit. „Waarom zou ik zonder eenige reden nooit meer over hem pra ten? Dat doe ik niet, Bentie, daar denk ik niet over!" Haar oogen schitterden. Recht, als tot den strijd bereid, zat zij in haar stoel. Bertie stond ook op het punt uit te barsten, maar hij bedwong zich nog. „Ik heb je gezegd» dat hij je vriendschap niet waard1 is. Laat dat voldoende zijn". „Dat is niet voldoende. Daar denk ik heel anders over". Hansweert. Het bij Terneuzen gezon ken motorschip „Adriana", van schipper Paauwe, is thans door W. A. van der Taks Bergingsbedrijf van Rotterdam,ge licht en naar een weid iin Hol land1 ge sleept. Kapel'e. De bouw van 3 woningen iin Nieuw-Bouwplan te Kapclll© vcor den bouw-ordememcr M. Staal is gegund aan den aannemer Jacs. de Jonge te Bje- zeüimge. Kruiningen. Voor het idlplbma boekhou den en handelsrelter.iem slaag.'e '.e Amster dam de heer C. Bruijnzeel alhier. Nisse. Het plaatselijk vrouwen-comi'é voor de huldiging van de Koning'n-Moeder op 2 Augustus a.s. is samengesteld' ui', de damesW. G. van der Peest Clement van Selms, voorzitster; M. Boonman- van t Westeirde; G. B. van der Mode van Selms; A. NieuwerihuijzeSlabbe- koom; H. de Schipper—Bus'.raan en G. J. Bommelj Ril'and-Bath. In April zijn ingekomen: 13, J. A. van Baal, uit Goes; 26, J. van Koeveringe, uit Krabbetidijke. Vertrokken: 7, N. Bakker —Manluie, naar Puttershoek; 10, C. Sen1 se en ge zin, naar Breda; 14, Wed. L. C. Flips© Kaaisteker, naar O. en W.-Souburg; 17. F. C. de Veij, naar Veere; 19, C. M. W. Sentse, naar Naaldwijk; 24, A. van Wijk, naar Rotterdam; 24, C. C. Moer land, naar Rotterdam; 24, M. Moerland, maar Rotterdam; 26, A. M. Kriek, naar Vlissingen; 26, A. H. Kriek, naar Vlos singen. Weireldinge. In April zijn ingekomen: H. J. A. Jacobs, van Hengelo, naar Wil- helminastraat B 139; E. J. F. Zonire- vijlle, van Goes, naar B 133; A. C. Polderman, van 's Gravemhage, naar C 79; J. J. de Mul, van Dordrecht, naar C 7; J. Bent schap Knook, van Zierikzee, naar Dorpstraat B 20; P. A. Verschure, van Oss, naar Wilhelmiinastraat B 119; P. J. Magers, van Veere, naar Bonzijweg C 24; P. Jobsen, van Goes, naar Zuide lijken Achterweg A 85. Vertrokken: E. van Wcele en gezin, van Oranjeboomstraat B 71, naar Am sterdam, CoiT.elis Springers traat 8huis Zuid; J. P. Omderdijk, van Dorpstraal B 219, naar Rotterdam, BeukelaarsIraat 39; J. van Warendorp, naar Terneuzen; A. C. Polderman, van C 79, raar Geer vliet; J. Gijsouw, van B 158, naar Yer- seke A 251C. J. Sinke, van C 46, naar Kapelle; F. Dronkers, van C 76, naar Schone C 21; A. van Talenhove, van. C 24, naar Sint Maartensdijk; T. A. L. Ver scbure, van Wilbelmiinashnaat B 119, naar Nijkerk, Nieuwstraat C 126. V erwaar loo zing. Voor den politierechter te Zuitphen stcln- den terecht de 30-jarige P. Sluizeman en zijn 33-jarige vrouw, benevens de 59- jarige vader H. J. Sluizeman, uit Colm- schate, wie was ten last© gel©gd. dat verdachte P. Sluizeman op verschillende dagen in Maart opzettelijk zijn moeder Gerretje Rietman heeft opge laten, in een hok in het door verdachte bewoonde huis en haar aldus van haar vrijheid beroofd,, Hij heet op zijn lip. „Nou goed, als je dan zijn vriend wilt zijnLady Car fax wilde dat ook, tot zij haar dwaling merkte". „Lady Carfax! Wat heeft Lady Car fax hiermee te maken?" „Zij schonk hem haar vriendschap en hij heeft haar daarvoor beloond met een streek, zoo vuil, als een mensch maar be denken kan. Je hebt dat verhaal gehoord van de auto, waarmede een ongeluk ge beurd is, toen hi) haar op een tochtje meegenomen had. Dat was niets dan een duivelsche taxie. Hij wou haar voor zich zelf 'hebben en dat het hem niet gelukt is, lag niet aan hem. Ten gevolge daarvan heeft Lucas hem weggezonden." „O", zei Dot. „Hij was teen verliefd cp haar!" „Als je dat verliefd noemt. Hij is altijd op iemand verliefd." Dot keek alsof zij opgelucht was. Zij scheen hun verschil van meening vergeten te hebben. „Daarom was hij das zoo kapot," zeide zij. „Natuurlijk.... natuur lijk! Stom van me om daaraan niet te denken. Wat een geluk, dat Sir Giles dood is! Heeft iemand het hem geschreven?" „Neen," zeide Bertie. „Maar waarom niet? Hij heeft toch recht om dat te weten. Lady Carfax zelf wil het misschien." terwijl de anderen terecht stemden voor het feit, dat zij tezamen met den eer sten verdacht© de oude vrouw hadden opgesloten gehouden. Da eerste verdachte beweerde, dat de vrouw uit eigenbeweging 's morgens vroeg naar het hok ging, waar zij dan tot des avonds 8 uur bleef. De politierechter merkte op, dat ver dachte aanvankelijk had verklaard, dat hij zelf de vrouw daar had gebracht. De verklaringen der andere verdachten kwamen erop neer, dat de oude vrouw zeer lastig was en niet alleen, bij de kinderen ken wordm gelaten. Twee getuigen a décharge, n.l. een ge meente-veldwachter en een wachtmeester der maiechaussée, lieten zich ongeveer in dezen geest uit, dat de vrouw inderdaad wel moeilijkheden in het huis veroorzaakte. De officier van justitie eisch'e tegen ieder der verdachten een gevangenisstraf vlan' idlrie maanden. De verdediger, mr. C. van Enter, pleitte clementie. Het von nis 'luidde, tegen allien twee maanden ge vangenisstraf. Met boter op 't hoofd loope men niet in de zon. De „Arnih. Crt." schrijft: Nog altijd' wordt er den; vrijzinnigen een verwijt van gemaakt dat zij in vroe ger jaren, toen zij mog in de meeste ge meenten van ons land onbetwist heer en meester waren, bij het verdeelen der baantjes zeer partijdig te werk gingen. Dit verwijt is niet geheel ongegrond', en in de nadagen van de eens zoo machtige liberale partij zullen er ongetwijfeld' v\el eens dingen gebeurd zijn, die n et m over eenstemming waren met de grondstelling van het ware liberalisme. Trouwens waire dit niet geschied, dan zou het verzet 'egen het liberalisme niet zoo snel veld gewonnen hebben. Maar dat die partijdige benoemingen enkel en alleen een gevolg waren van bewuste partijdigheid, ziet, dat is niet waar. Het valt toch niet te ontkennen dat er een tijd is geweest, dat de liberale partij veel grooter contingent geschik'en kon leveren dan alle andere partijen te ziamen. Dit heeft niets te maken met het meermalen tot de vrijzinnigen gerichte ver wijt dat zij zich zelf beschouwen als het denkende deel der natie. Met dat gevleugelde woord is het al net gesteld als met de meeste gevieuge'de woorden, n.l. dat het door de betrokkenen zelf „Lady Carfax zou dankbaar zijn te kunnen vergeten, dat hij bestaat," zeide Bertie met overtuiging. ,„Hoe kan jij- dat nou zeggen, beste jongen? Ben jij een van die op een dwaal spoor gebrachte mannelijke wezens, die beweren vrouwen te kennen en te begrij pen?" „Ik weet, dat Lady Carfax alleen de gedachte aan hem haat", hield Bertie vol. „Zij is geen vrouw, om makkelijk te ver geven en te vergeten. Bovendien, niemand weet, zooals ik al gelegd heb, waar hij is". „Dat is wat anders", zeide Dot na denkend. „Maar hij heeft toch zeker er gens een club?" „Ja, hij is lid van de Phoenix Club te New-York, als zij hem daar tenminste niet uitgesmeten hebben. Maar wat komt dat erop aan? Ik ben niet van plan hem te schrijven. De hemel weet, dat ik hem niet verlang terug te zien". Er was iets strijdlustigs in Bertie's toon. Hij sprak, alsof hij gereed was om iederen aanval op zijn besluit tot het uiterste te weer staan. Doch Dot deed geen aanval; zij liet het onderwerp plotseling varen en vlijde zich tegen zijn borst. „Laten we er niet meer over praten, lieveling. Dat is eeen onder werp, waar we het toch niet over eens worden. En het spijt me, dat ik zoo on- niimmer is geuit. Neen, de oorzaak van de schijnbaar partijdige benoemingen is meer een historiscbe kwestie: de pair tij die zoo lang de lakens had uitgedeeld, had als van zelf gehree families, kringen ge kweekt, die speciaal zich toelegden op zeker ambt, zekere betrekking. Zoo had men officiersfamilies, rechterlijke fami lies, burgemeester-families enz. Buiten staanders werden zelden benoemd en dit werkte weer af s tooiend op dei lust dier buitenstaanders om zich voor die ambten te bekwamen. Of deze wijze van handelen goed is? W'ij zouden het niet durven bewegen, al zouden we evenmin 'het tegendeel durven volhouden. Zekere continuïteit in de ver vulling vain 's lands ambten kan tijdelijk het land ten goede komen. Te lang vol gehouden werkt zij het verfoeilijke regent schap in de hand, berucht uit onze ge schiedenis. Het als bij traditie waarnemen van, het zelfde ambt door lieden uit écjn kring kweekt ongetwijfeld capaciteiten, welke een richtige vervulling van dat aimbt ten goede komen, maar schept aan den anderen kant het gevaar, dat ook onbe- kwamen 'louter uit traditie dat ambt wordt opgedragen. Weegt men het voor en tegen af, dan moet de eindconclusie luiden, dat iedere exclusieviteit bij het keimnem van ambten op d'en duur funeste gevolgen heeft en zeker luidt onze con clusie zoo, als we het bi lijkheidsprincipe mede in 't geding brengen, het principe dat alle burgers voor de wet gelijk zijn. De tegenstanders van het liberalisme hebben dan ook uit die partij benoemingen een venijnig wapen weten te smeden dat zij herhaaldelijk met succes hebben j bruikt. Met veel misbaar werd van die zijde geroepen om herstel van cnrecht en met groot vertoon sloeg men zich op de eerlijke borst onder den uitroep dat mien een eind zou maken aan het Liberale regenten- systeem Wie aldus zichzelf het etiquet van on kreukbare onpartijdigheid op de borst speldt, dient natuutlijk dubbel op te pas sen dat hij geen enkele maal het rechte spoor verlaat, immers, zooals men een geheelonthouder het misbruik van s'erlen drank kwalijker zal nemen, dan den man, die van huis uit gewend is, regel matig zijn glaasje te gebruiken, zoo zal men ook deze politieke eerlijkheidsaposte len iederen misstap dubbel zwaar mogen aanrekenen. Maar als dit alles zoo is, wat dan te zeggen van de voordracht en benoeming van een directeur voor onze H. B. S. met 3-jarigen cursus, zooals dit stuk zich Maan dag in onzen Raad afspeelde? B. en W. hadddem als no. 1 voorgedragen een ciir geveer 30-jari'g leeraar, door zijn leeftijd weinig geroutineerd en dus minder geschikt om den staf te zwaaien over een Leraren korps met verschillende mannen op leef tijd. Als no. 2 stond op de voordracht een 54-jarig directeur, die wel de routine heeft en ook wat bevoegdheid betreft boven den jongen collega uitsteekt. No. 1 is S. D. A. P.'er, no. 2 is dat niet. De Raad brengt 16 stemmen uit op no. 1, klaarblijkelijk alle stemmen van soc.-de- mocraten en roode katholieken en 16 s'em- men op no. 2, klaarblijkelijk van alle niet ultra-democratische Raadsleden. Ten slotte besliste het blonde lot voor den niet-sociaal-democraat. lig tegen je geweest ben. Ik weet, dal het mijn schuld' is, dat we ruzie gehad hebben. Vergeef het me, vent, en blijf van me houden. Je houdt toch van me, Ber tie?" „Lieveling!" fluisterde hij en drukte haar tegen zich aan. Zij lachte zachtjes en gedempt. „Nou ben je mijn oude jongen weer! En ik zal zoo lief voor je zijn, dat je me niet meer kennen zult. Ik zal niet uitgaan in den regen, ik zal geen rekening opmaken van de naaikrans, ik za'l me niet overwerken. En en ik zal niet boos meer zijn. Ik zal een volmaakte heilige worden, Ber tie!" „Lieveling!" zeide hij weer. „En wil ik je eens vertellen waarom? zeide zij, terwijl zij haar bevende handen om zijn hals sloeg. „Omdat, wanneer ik nou zelf onhandelbaar en leeiijk ben, mis schien iemand anders eens ook on- iren leeiijk zijn zal. En dat zou ik mezelf nooit vergeven. Ik zou altijd het gevoel hebben, of het mijn schuld' was. Stel je voor Bertie, dat het net zoo n helleveeg werd' als ik ben. Zou het niet zou het niet verschrikkelijk zijn Half lachend, half huilend sprak zij die woordenBertie drukt© haar zoo. stijf tegen zich aan, dat zij bijna naar adem snakte. „Mijn engelachtig vrouwtje! Mijn eigen Stamboek Ned. Trekpaard. In het Schuttershof alhier 'is een bui tengewone algemeeine vergadering gehou den van de afdeeling Zeeland van het stamboek van het Ned. trekpaard, Bel gisch type. Door nog niet opgehelderde redenen be reikte ons tot ons leedwezen geen kennis geving van deze vergadering, zoodat we ons vooir het verslag op het in de „Midid. Crt." gepubliceerde moeten verlaten. in Geneesmiddelen, Verbandstoffen, Bandages en Ve plegingsartikelen zijn wij specialiteit, doch ook onze afdeeling ia wèl verzorgd I ZIE ETALAGES Ass Apotheker, Lange Kerkstraat GOES Telefoon 168. Diit luidt ais volgt: *,Het eerst kwam aan. de orde de agenda voor de buitengewone algemeen© vergadering van het stamboek. Over het voorstel inzake royement van een ze ker aantal leden (die lid zijn van het andere pas opgerichte stamboek) vraagt niemand' het woord. Inzake de statutenwijziging maken en kele leden bezwaar tegen de weglating van de bijvoeging „Belgisch type" in den niaam van het stamboek. De algemeens secretaris de heer de Vries, wajst erop, dat de omschrijving van het Belgisch type der paarden in art. 3 der statuten blijft staan. De heer J. de Putter vraagt of bedoelde weglating geen bezwaar zal opleveren, bij de onderhandeling met de Belgen over de erkenning van ons stamboek. De heer Koning meent, dat de naam zooveel is als de vlag der vereeniiging. De naam moet dus volledig en juist zijn. De heer F. Dek ker meent, dat men als Nederlanders on der Nederland sche vlag moet varen. Besloten wordt deze kwestie over te Laten aan de competentie van het hoofd bestuur. Over de open te stellen mogelijkheid om superieure niet-ingeschreven paarden ter beoordaeting van het hoofdbe stuur alsnog in het stamboek op te nemen, ontspint zich een breede dis cussie. Er zijn sterke voor- en even sterke tegenstanders. De algemeen secretaris wijst er op, dat het opnemen van deze mo gelijkheid van belang is voor de onder handelingen met België over de erkenning van ons stamboek. Het gaat niet alleen om Belgische, maar ook om superieure Nederlandsche paarden. De tegenstanders wijzen op het geval, dat men dan ook paaiden uit het nieuw-opgerichle stam boek zal gaan opnemen, alsmede, dat men door deze wijziging weer den weg van s tamboek A opgaat. Enkele tegen standers wijzen erop, dat men een broin van veel kwaad aanboort. Ten slotte blijkt engelachtig vrouwtje! Is het heusdh waar?" Zij stok hem haar lippen, toe. Er big- den tranen over haar wangen, al lachte zij. „En ben je nou niet boos meer op me? En vindt je nou niet meer, dat ik onredelijk omtrent Nap ben?" „Die vervloekte Nap!" zeide Bertie voor de tweede maal. „Arme Nap!" zeide Dot zachtjes. Toen Bertie dien avond op Baronmead was, krabbelde zij één enkelen zin op een velletje papier, deed dat in een en veloppe en adresseerde die aan de Phoe nix Club in New-York. Dan liet zij het de meid naar het postkantoor brengen en ging voor het vuur zitten. „Het is misschien verkeerd van me", zeide zij, „maar ik vind nu eenmaal, dat hij het weten moet. In ieder geval, het is gebeurd, en ik wil er niet verder aan denken. Het is het laatste verkeerde ding, dat ik doe zoo lang als het duurt". Haar oogen kregen een zachten glans, toen zij dat prijzenswaardige besluit uit sprak. Met een glimlachje op haar lip pen staarde zij in het vuur eft gaf zich over aan haar droomen. i 1 1 f3 (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1928 | | pagina 1