RUITEMBOER
°£t-k
STER-TABAK
Na. 54.
Vrijdag 1 Mei 1928
l!5e Jaargang.
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel
ProVincienieuWs
Rechtszaken.
Ethend de. beste
Uit de Pers.
Stadsnieuws
Toilet-artikelen
A. C. VAN DER REST,
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
25 jaren Zeevaartschool.
De feesten ter eere van het 25-jarige
bestaan van de Zeevaartschool te Vlis-
singen zijn Woensdag besloten met een
boottocht op de „Meckleinburg" van de
Stoomvaartmaatschappij .Zeeiaird'
Oir.der de driehonderd deelnemers be
vond zich. ook de beschermheer der school
Pains Hendrik, de te 11.03 aan 'het s'a-
tion was aangekomen en te wiens eere
de prinselijke standaard op de „Mecklen
burg" was geheschen.
De tocht ging door het Oostgat met
het vrije gezicht op de Walchersche kust.
Een eindje werd de Noordzee opgeva
ren, doch spoedig keerde men terug en
de boot kwam voor anker ter hoogte van
db „Ruy ter school" op dsn boulevard.
Terwijl het stoomschip s'il lag, weid
het noenmaal gebruikt. De voorzitter van
het bestuur, mr. J. Smit, brachlt een dronk
uit op de Koning'n en haar huis; ook
dankte hij den Prins voor diens steun,
waarbij hij Z. K. H. een herinnerings-
medaiile aanbood in goud, die in brons
was aangeboden aan alle deelnemers. De
Prins zeide steeds gaarne naar het mooie
Zeeland te komen en hij sprak den wensch
uit, dat de school nog vele stoere zeelie
den zal afleveren die den naam van Ne
derland in den vreemde hoog houden.
Van de verschillende overige sprekers
zij nog genoemd' jhr. mr. C. Feith, secr.-
generaal bij het departement van Onder
wijs ,dle bij' ontstentenis van dien minister
getuigde van de grooie belangstelling der
Regeering in de school en die aan den
heer Simon Visser, sinds de oprichting
directeur der school, diens benoeming tot
ridder in de Orde van Oranje Nassau
meedeelde.
Te half vijf keeirde de boot te Vlissin-
gen terug.
De Prins reisde met den mail trein van
kwart voor zes naar Den Haag.
Vrijzinnig-Hervormden te Middelburg.
Het bestuur en eene commissie uit de
Leden der vereeoiging van Vrijzinnig-Her
vormden te Middelburg heeft een circu
laire aan de leden en andere belangstel-
'erden toegezonden, waarin herinnerd wordt
aan het besluit van de ledenvergadering
om, nu door een gehouden enquête onder
de leden van het kiescollege der Neder-
Duitsch Hervormde gemeente is komen
vast te staan, dat in de vacatune-dr. J. P.
Canneg'eter, geen vrijzinnig predikant zal
worden beroepen, een predikantsfonds te
stichten, om daaruit, naast de bestaande
godsdienst-onderwijzeres, een eigen voor
ganger aan te stellen. Ofschoon het be-
nocdiigde bedrag nog niet precies is vast
te stellen, wordt de hoop uitgesproken
dat een jaarlijksch bedrag van ongeveer
f 2000,bijeen zal worden gebracht.
EILewoutsdijk. Door het bestuur van
het „Groene Kruis" zijn de besturen van
ver schiller de lichamen en vei eenig'ngen
uitgenocdigd tot e:n samenkomst, lenende
(e komen tot aansluiting bij de ziekenhuis-
vereeniging.
95 FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
„Luister eens", zeide hij, „als je pre
cies wilt weten, wat Nap is, dan zal ik
het je zeggen. Hij is een vervloekte ploert>
die niet verdient, dat jij tegen hem spreekt.
En als jij er geen bezwaar tegen hebt,
dan praten we nooit meer over hem".
Nu was het Dot's beurt om verbaasd
te kijken. „Wat heeft hij gedaan?"
„Wat komt dat erop aan?"
„Ik wil het weten", riep zij veront
waardigd uit. „Waarom zou ik zonder
eenige reden nooit meer over hem pra
ten? Dat doe ik niet, Bentie, daar denk
ik niet over!"
Haar oogen schitterden. Recht, als tot
den strijd bereid, zat zij in haar stoel.
Bertie stond ook op het punt uit te
barsten, maar hij bedwong zich nog. „Ik
heb je gezegd» dat hij je vriendschap niet
waard1 is. Laat dat voldoende zijn".
„Dat is niet voldoende. Daar denk ik
heel anders over".
Hansweert. Het bij Terneuzen gezon
ken motorschip „Adriana", van schipper
Paauwe, is thans door W. A. van der
Taks Bergingsbedrijf van Rotterdam,ge
licht en naar een weid iin Hol land1 ge
sleept.
Kapel'e. De bouw van 3 woningen
iin Nieuw-Bouwplan te Kapclll© vcor den
bouw-ordememcr M. Staal is gegund aan
den aannemer Jacs. de Jonge te Bje-
zeüimge.
Kruiningen. Voor het idlplbma boekhou
den en handelsrelter.iem slaag.'e '.e Amster
dam de heer C. Bruijnzeel alhier.
Nisse. Het plaatselijk vrouwen-comi'é
voor de huldiging van de Koning'n-Moeder
op 2 Augustus a.s. is samengesteld' ui',
de damesW. G. van der Peest Clement
van Selms, voorzitster; M. Boonman-
van t Westeirde; G. B. van der Mode
van Selms; A. NieuwerihuijzeSlabbe-
koom; H. de Schipper—Bus'.raan en G.
J. Bommelj
Ril'and-Bath. In April zijn ingekomen:
13, J. A. van Baal, uit Goes; 26, J.
van Koeveringe, uit Krabbetidijke.
Vertrokken: 7, N. Bakker —Manluie,
naar Puttershoek; 10, C. Sen1 se en ge
zin, naar Breda; 14, Wed. L. C. Flips©
Kaaisteker, naar O. en W.-Souburg; 17.
F. C. de Veij, naar Veere; 19, C. M.
W. Sentse, naar Naaldwijk; 24, A. van
Wijk, naar Rotterdam; 24, C. C. Moer
land, naar Rotterdam; 24, M. Moerland,
maar Rotterdam; 26, A. M. Kriek, naar
Vlissingen; 26, A. H. Kriek, naar Vlos
singen.
Weireldinge. In April zijn ingekomen:
H. J. A. Jacobs, van Hengelo, naar Wil-
helminastraat B 139; E. J. F. Zonire-
vijlle, van Goes, naar B 133; A. C.
Polderman, van 's Gravemhage, naar C 79;
J. J. de Mul, van Dordrecht, naar C 7;
J. Bent schap Knook, van Zierikzee, naar
Dorpstraat B 20; P. A. Verschure, van
Oss, naar Wilhelmiinastraat B 119; P.
J. Magers, van Veere, naar Bonzijweg
C 24; P. Jobsen, van Goes, naar Zuide
lijken Achterweg A 85.
Vertrokken: E. van Wcele en gezin,
van Oranjeboomstraat B 71, naar Am
sterdam, CoiT.elis Springers traat 8huis
Zuid; J. P. Omderdijk, van Dorpstraal
B 219, naar Rotterdam, BeukelaarsIraat
39; J. van Warendorp, naar Terneuzen;
A. C. Polderman, van C 79, raar Geer
vliet; J. Gijsouw, van B 158, naar Yer-
seke A 251C. J. Sinke, van C 46, naar
Kapelle; F. Dronkers, van C 76, naar
Schone C 21; A. van Talenhove, van. C
24, naar Sint Maartensdijk; T. A. L. Ver
scbure, van Wilbelmiinashnaat B 119, naar
Nijkerk, Nieuwstraat C 126.
V
erwaar
loo
zing.
Voor den politierechter te Zuitphen stcln-
den terecht de 30-jarige P. Sluizeman en
zijn 33-jarige vrouw, benevens de 59-
jarige vader H. J. Sluizeman, uit Colm-
schate, wie was ten last© gel©gd. dat
verdachte P. Sluizeman op verschillende
dagen in Maart opzettelijk zijn moeder
Gerretje Rietman heeft opge laten, in een
hok in het door verdachte bewoonde huis
en haar aldus van haar vrijheid beroofd,,
Hij heet op zijn lip. „Nou goed, als
je dan zijn vriend wilt zijnLady Car
fax wilde dat ook, tot zij haar dwaling
merkte".
„Lady Carfax! Wat heeft Lady Car
fax hiermee te maken?"
„Zij schonk hem haar vriendschap en
hij heeft haar daarvoor beloond met een
streek, zoo vuil, als een mensch maar be
denken kan. Je hebt dat verhaal gehoord
van de auto, waarmede een ongeluk ge
beurd is, toen hi) haar op een tochtje
meegenomen had. Dat was niets dan een
duivelsche taxie. Hij wou haar voor zich
zelf 'hebben en dat het hem niet gelukt is,
lag niet aan hem. Ten gevolge daarvan
heeft Lucas hem weggezonden."
„O", zei Dot. „Hij was teen verliefd cp
haar!"
„Als je dat verliefd noemt. Hij is altijd
op iemand verliefd."
Dot keek alsof zij opgelucht was. Zij
scheen hun verschil van meening vergeten
te hebben. „Daarom was hij das zoo
kapot," zeide zij. „Natuurlijk.... natuur
lijk! Stom van me om daaraan niet te
denken. Wat een geluk, dat Sir Giles dood
is! Heeft iemand het hem geschreven?"
„Neen," zeide Bertie.
„Maar waarom niet? Hij heeft toch
recht om dat te weten. Lady Carfax zelf
wil het misschien."
terwijl de anderen terecht stemden voor
het feit, dat zij tezamen met den eer
sten verdacht© de oude vrouw hadden
opgesloten gehouden.
Da eerste verdachte beweerde, dat de
vrouw uit eigenbeweging 's morgens vroeg
naar het hok ging, waar zij dan tot des
avonds 8 uur bleef.
De politierechter merkte op, dat ver
dachte aanvankelijk had verklaard, dat
hij zelf de vrouw daar had gebracht.
De verklaringen der andere verdachten
kwamen erop neer, dat de oude vrouw
zeer lastig was en niet alleen, bij de
kinderen ken wordm gelaten.
Twee getuigen a décharge, n.l. een ge
meente-veldwachter en een wachtmeester
der maiechaussée, lieten zich ongeveer in
dezen geest uit, dat de vrouw inderdaad
wel moeilijkheden in het huis veroorzaakte.
De officier van justitie eisch'e tegen
ieder der verdachten een gevangenisstraf
vlan' idlrie maanden. De verdediger, mr.
C. van Enter, pleitte clementie. Het von
nis 'luidde, tegen allien twee maanden ge
vangenisstraf.
Met boter op 't hoofd loope
men niet in de zon.
De „Arnih. Crt." schrijft:
Nog altijd' wordt er den; vrijzinnigen
een verwijt van gemaakt dat zij in vroe
ger jaren, toen zij mog in de meeste ge
meenten van ons land onbetwist heer en
meester waren, bij het verdeelen der
baantjes zeer partijdig te werk gingen.
Dit verwijt is niet geheel ongegrond', en
in de nadagen van de eens zoo machtige
liberale partij zullen er ongetwijfeld' v\el
eens dingen gebeurd zijn, die n et m over
eenstemming waren met de grondstelling
van het ware liberalisme. Trouwens waire
dit niet geschied, dan zou het verzet
'egen het liberalisme niet zoo snel veld
gewonnen hebben.
Maar dat die partijdige benoemingen
enkel en alleen een gevolg waren van
bewuste partijdigheid, ziet, dat is niet
waar. Het valt toch niet te ontkennen
dat er een tijd is geweest, dat de liberale
partij veel grooter contingent geschik'en
kon leveren dan alle andere partijen te
ziamen. Dit heeft niets te maken met het
meermalen tot de vrijzinnigen gerichte ver
wijt dat zij zich zelf beschouwen als
het denkende deel der natie. Met dat
gevleugelde woord is het al net gesteld
als met de meeste gevieuge'de woorden,
n.l. dat het door de betrokkenen zelf
„Lady Carfax zou dankbaar zijn te
kunnen vergeten, dat hij bestaat," zeide
Bertie met overtuiging.
,„Hoe kan jij- dat nou zeggen, beste
jongen? Ben jij een van die op een dwaal
spoor gebrachte mannelijke wezens, die
beweren vrouwen te kennen en te begrij
pen?"
„Ik weet, dat Lady Carfax alleen de
gedachte aan hem haat", hield Bertie vol.
„Zij is geen vrouw, om makkelijk te ver
geven en te vergeten. Bovendien, niemand
weet, zooals ik al gelegd heb, waar hij is".
„Dat is wat anders", zeide Dot na
denkend. „Maar hij heeft toch zeker er
gens een club?"
„Ja, hij is lid van de Phoenix Club
te New-York, als zij hem daar tenminste
niet uitgesmeten hebben. Maar wat komt
dat erop aan? Ik ben niet van plan hem
te schrijven. De hemel weet, dat ik hem
niet verlang terug te zien". Er was iets
strijdlustigs in Bertie's toon. Hij sprak,
alsof hij gereed was om iederen aanval
op zijn besluit tot het uiterste te weer
staan.
Doch Dot deed geen aanval; zij liet het
onderwerp plotseling varen en vlijde zich
tegen zijn borst. „Laten we er niet meer
over praten, lieveling. Dat is eeen onder
werp, waar we het toch niet over eens
worden. En het spijt me, dat ik zoo on-
niimmer is geuit. Neen, de oorzaak van
de schijnbaar partijdige benoemingen is
meer een historiscbe kwestie: de pair tij
die zoo lang de lakens had uitgedeeld, had
als van zelf gehree families, kringen ge
kweekt, die speciaal zich toelegden op
zeker ambt, zekere betrekking. Zoo had
men officiersfamilies, rechterlijke fami
lies, burgemeester-families enz. Buiten
staanders werden zelden benoemd en dit
werkte weer af s tooiend op dei lust dier
buitenstaanders om zich voor die ambten
te bekwamen.
Of deze wijze van handelen goed is?
W'ij zouden het niet durven bewegen, al
zouden we evenmin 'het tegendeel durven
volhouden. Zekere continuïteit in de ver
vulling vain 's lands ambten kan tijdelijk
het land ten goede komen. Te lang vol
gehouden werkt zij het verfoeilijke regent
schap in de hand, berucht uit onze ge
schiedenis. Het als bij traditie waarnemen
van, het zelfde ambt door lieden uit écjn
kring kweekt ongetwijfeld capaciteiten,
welke een richtige vervulling van dat aimbt
ten goede komen, maar schept aan den
anderen kant het gevaar, dat ook onbe-
kwamen 'louter uit traditie dat ambt
wordt opgedragen. Weegt men het voor
en tegen af, dan moet de eindconclusie
luiden, dat iedere exclusieviteit bij het
keimnem van ambten op d'en duur funeste
gevolgen heeft en zeker luidt onze con
clusie zoo, als we het bi lijkheidsprincipe
mede in 't geding brengen, het principe
dat alle burgers voor de wet gelijk zijn.
De tegenstanders van het liberalisme
hebben dan ook uit die partij benoemingen
een venijnig wapen weten te smeden dat
zij herhaaldelijk met succes hebben j
bruikt. Met veel misbaar werd van die
zijde geroepen om herstel van cnrecht
en met groot vertoon sloeg men zich op
de eerlijke borst onder den uitroep dat
mien een eind zou maken aan het Liberale
regenten- systeem
Wie aldus zichzelf het etiquet van on
kreukbare onpartijdigheid op de borst
speldt, dient natuutlijk dubbel op te pas
sen dat hij geen enkele maal het rechte
spoor verlaat, immers, zooals men een
geheelonthouder het misbruik van s'erlen
drank kwalijker zal nemen, dan den
man, die van huis uit gewend is, regel
matig zijn glaasje te gebruiken, zoo zal
men ook deze politieke eerlijkheidsaposte
len iederen misstap dubbel zwaar mogen
aanrekenen.
Maar als dit alles zoo is, wat dan te
zeggen van de voordracht en benoeming
van een directeur voor onze H. B. S. met
3-jarigen cursus, zooals dit stuk zich Maan
dag in onzen Raad afspeelde? B. en W.
hadddem als no. 1 voorgedragen een ciir
geveer 30-jari'g leeraar, door zijn leeftijd
weinig geroutineerd en dus minder geschikt
om den staf te zwaaien over een Leraren
korps met verschillende mannen op leef
tijd. Als no. 2 stond op de voordracht een
54-jarig directeur, die wel de routine
heeft en ook wat bevoegdheid betreft
boven den jongen collega uitsteekt. No. 1
is S. D. A. P.'er, no. 2 is dat niet. De
Raad brengt 16 stemmen uit op no. 1,
klaarblijkelijk alle stemmen van soc.-de-
mocraten en roode katholieken en 16 s'em-
men op no. 2, klaarblijkelijk van alle niet
ultra-democratische Raadsleden.
Ten slotte besliste het blonde lot voor
den niet-sociaal-democraat.
lig tegen je geweest ben. Ik weet, dal
het mijn schuld' is, dat we ruzie gehad
hebben. Vergeef het me, vent, en blijf van
me houden. Je houdt toch van me, Ber
tie?"
„Lieveling!" fluisterde hij en drukte
haar tegen zich aan.
Zij lachte zachtjes en gedempt. „Nou
ben je mijn oude jongen weer! En ik zal
zoo lief voor je zijn, dat je me niet meer
kennen zult. Ik zal niet uitgaan in den
regen, ik zal geen rekening opmaken van
de naaikrans, ik za'l me niet overwerken.
En en ik zal niet boos meer zijn.
Ik zal een volmaakte heilige worden, Ber
tie!"
„Lieveling!" zeide hij weer.
„En wil ik je eens vertellen waarom?
zeide zij, terwijl zij haar bevende handen
om zijn hals sloeg. „Omdat, wanneer ik
nou zelf onhandelbaar en leeiijk ben, mis
schien iemand anders eens ook on-
iren leeiijk zijn zal. En dat zou
ik mezelf nooit vergeven. Ik zou altijd het
gevoel hebben, of het mijn schuld' was.
Stel je voor Bertie, dat het net zoo n
helleveeg werd' als ik ben. Zou het niet
zou het niet verschrikkelijk zijn
Half lachend, half huilend sprak zij die
woordenBertie drukt© haar zoo. stijf tegen
zich aan, dat zij bijna naar adem snakte.
„Mijn engelachtig vrouwtje! Mijn eigen
Stamboek Ned. Trekpaard.
In het Schuttershof alhier 'is een bui
tengewone algemeeine vergadering gehou
den van de afdeeling Zeeland van het
stamboek van het Ned. trekpaard, Bel
gisch type.
Door nog niet opgehelderde redenen be
reikte ons tot ons leedwezen geen kennis
geving van deze vergadering, zoodat we
ons vooir het verslag op het in de „Midid.
Crt." gepubliceerde moeten verlaten.
in Geneesmiddelen, Verbandstoffen,
Bandages en Ve plegingsartikelen
zijn wij specialiteit,
doch ook onze afdeeling
ia wèl verzorgd I ZIE ETALAGES
Ass Apotheker, Lange Kerkstraat
GOES Telefoon 168.
Diit luidt ais volgt:
*,Het eerst kwam aan. de orde de
agenda voor de buitengewone algemeen©
vergadering van het stamboek. Over het
voorstel inzake royement van een ze
ker aantal leden (die lid zijn van het
andere pas opgerichte stamboek) vraagt
niemand' het woord.
Inzake de statutenwijziging maken en
kele leden bezwaar tegen de weglating
van de bijvoeging „Belgisch type" in den
niaam van het stamboek. De algemeens
secretaris de heer de Vries, wajst erop,
dat de omschrijving van het Belgisch type
der paarden in art. 3 der statuten blijft
staan.
De heer J. de Putter vraagt of bedoelde
weglating geen bezwaar zal opleveren,
bij de onderhandeling met de Belgen over
de erkenning van ons stamboek. De heer
Koning meent, dat de naam zooveel is
als de vlag der vereeniiging. De naam moet
dus volledig en juist zijn. De heer F. Dek
ker meent, dat men als Nederlanders on
der Nederland sche vlag moet varen.
Besloten wordt deze kwestie over te
Laten aan de competentie van het hoofd
bestuur.
Over de open te stellen mogelijkheid
om superieure niet-ingeschreven paarden
ter beoordaeting van het hoofdbe
stuur alsnog in het stamboek op te
nemen, ontspint zich een breede dis
cussie. Er zijn sterke voor- en even sterke
tegenstanders. De algemeen secretaris
wijst er op, dat het opnemen van deze mo
gelijkheid van belang is voor de onder
handelingen met België over de erkenning
van ons stamboek. Het gaat niet alleen
om Belgische, maar ook om superieure
Nederlandsche paarden. De tegenstanders
wijzen op het geval, dat men dan ook
paaiden uit het nieuw-opgerichle stam
boek zal gaan opnemen, alsmede, dat
men door deze wijziging weer den weg
van s tamboek A opgaat. Enkele tegen
standers wijzen erop, dat men een broin
van veel kwaad aanboort. Ten slotte blijkt
engelachtig vrouwtje! Is het heusdh
waar?"
Zij stok hem haar lippen, toe. Er big-
den tranen over haar wangen, al
lachte zij.
„En ben je nou niet boos meer op
me? En vindt je nou niet meer, dat ik
onredelijk omtrent Nap ben?"
„Die vervloekte Nap!" zeide Bertie
voor de tweede maal.
„Arme Nap!" zeide Dot zachtjes.
Toen Bertie dien avond op Baronmead
was, krabbelde zij één enkelen zin op
een velletje papier, deed dat in een en
veloppe en adresseerde die aan de Phoe
nix Club in New-York. Dan liet zij het
de meid naar het postkantoor brengen
en ging voor het vuur zitten.
„Het is misschien verkeerd van me",
zeide zij, „maar ik vind nu eenmaal, dat
hij het weten moet. In ieder geval, het
is gebeurd, en ik wil er niet verder aan
denken. Het is het laatste verkeerde
ding, dat ik doe zoo lang als het
duurt".
Haar oogen kregen een zachten glans,
toen zij dat prijzenswaardige besluit uit
sprak. Met een glimlachje op haar lip
pen staarde zij in het vuur eft gaf zich
over aan haar droomen.
i 1 1 f3
(Wordt vervolgd).