RUITENBOER
PUROL
N". 10.
Vrijdag 30 Maart 1928
üö8 Jaargang.
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel
School en kerk.
ProVincieDieuWs
Medische Rubriek.
Binnenland
W etensefcappen.
De Hollandsche
Waschvrouw
JE ZEEPPOEDER
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENT1EN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Begrafenis
Ds. T. H. Siemelink.
Op Oud Eik en Duinen te Doi Haag
is Woensdagmiddag teraarde beste'd 'het
stoffelijk omhulsel van Ds. T. H. Sie
melink, emeritus Doopsgezind predikant.
Daar waren tegenwoordig Ds. P. Vis
uit Vlissimgen, de heer Appel namens de
Doopsgezinde Gemeente aldaar, de heer
Gallen fels, ou d-postdirecteur te Vlissin-
gen, Kuiler, gep. hoofd-ambtenaar a
het dep. van Bimnenlandschie Zaken, de
hieer Huizinen, directeur P. en T. te
Roelofarendsveen, J. D. Viruly, oud-
burgemeester van Westkapelle, kapitein
Beieren scho t en de heer Adama, apotheker.
Ds. Vis herdacht aan de groeve den
studievriend uit Amsterdam, waar de over
ledene om zijn jovialiteit en humor vele
vrienden had. In later jaren heeft Ds.
Saemeliink veel waardeerimig, maar ook
tegenkanting ondervonden. Dit alles heeft
hij met zijn trouwe gade gedeeld'.
De heer Appel bracht een iaatsten groet
namens de Doopsgezinde Gemeente te
Vlissingen, nu Ds. Siemeilimk zoo plot
seling naar het onbekende was opgeroe
pen. In de twintig jaar van zijn beroep
te Vlissingen heeft de overledene er zeer
vele goede vrienden verwoitven. Die hem,
den strijder, dieper kenden, waardeerden
hem. Op waardige wijze is die overledene
Zondag j.l. in zijn kerkgebouw herdacht,
De heer Viruly sprak een. afscheids
woord namens de vele liberale politieke
vrienden en herdacht den vriend en ijve-
rigen strijder, die nooit voor eenig per
soonlijk belang heeft gestreden. De bloe
men, door den Vrijheidsbond neergelegd
getuigden dan ook van de groote waar
deering, welke Ds. Siemelink in dien
kring genoot.
De heer O. ten Have herdacht den
jeugdvriend uit Groningen, later aan de
Academie te Amsterdam, hoe Ds. Sie-
meiink heeft gestreden tegen traditie en
conservatisme en hoe hij steeds zeer ge
lukkig met zijn gezin heeft geleefd.
Een zoon dankte allen voor hun be
langstelling, waarna bloemen in de groeve
werden gestrooid.
Vele kransen dekten de baar.
Borssele. Alhier werd Woensdag aan
besteed het herstel, de vernieuwing en het
onderhoud van dé aarde-, kram- en steen-
glooiingswerken aan de waberkeering van
den calamiteuzen polder Borssele. Inschrij
vers waren de volgende heeren: W. Bot
te Rilland-Bath f 18.630; J. de Bree te
Terneuzen f 18.600; P. Andrriesse te Hon-
tenisse f18.500; J. P. de Vos te Ter-
neuzen f18.362; Jan Verheijke te Elle-
wouisdijk f18.349; H. J. Keulemans te
Middelburg f18.124; A. de Bruijn te
Terneuzen f17.898; M. van de Velde te
Bruinisse f17.800; I. La Gasse te Kou-
dekerkee f 17.746; L. van Popering te
79 FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
„De eemage vraag is: kan jij dat 'be
letten?" zeade Nap zonder de minste ver
andering in zijn houding of op zijn 'ge-
laat.
„Ik zal 'het beletten".
„Als je kan".
„Ik zal het beletben," herhaalde Lucas.
„Maar geef me, voor we verder gaan,
die revolver van je."
Nap aarzelde even, maar nam toen met
een minachtend gebaar het vuurwapen
uit den zak en wierp het op bed. Lucas
legde zijn 'hand erop en keek Nap recht in
zijn oogen. „En nu wil ik je'wat zeggen,
meen me te herinneren, dat je in deze zelf
de kamer eens tegen me gezegd hebt, diat
Lady Carfax en jij vrienden waren, niet
meer en niet minder. Je was toen machtig
bang, dat ik het verkeerd begrijpen zou.
Herinner je jedat nog?"
„Uitstekend".
„Ik veronderstelde, dét je mij dat ver
Sir Jansland f17.685; J. Wolse te Eile-
woutsdijk f17.510; L. van Boven te Elle-
woutsdijk f 17.250 en C. van de Klippe
te Oosterland f17.140. Het werk is, be
houdens nadere goedkeuring van Ged.
Staten, gegund aan 'den laagsten inschrijver.
Op de alhier gehouden algemeene
vergadering der Coöperatieve Boercnleien-
baak waren van de 75 leden 33 aanwezig.
De balans bleek aan te wijzen in schul
den en iin bezittingen een bedrag van
f85.915,22 en wel in bezittingen als volgb:
de som van f 1862,18 a!s inhoud der
kas op 31 December j.l., aan uitstaande
voorschotten f 15.120,en als te goed
in loopende rekening f 68.933,04. De
schulden waren: lsbe schuld aan de spaar
bank f 72.056,34, 2de schuld in de loo
pende rekening f 13.424,19 en 3de saldo
winst f 434,69. In omloop zijn 155 spaar
boekjes, terwijl uitstaan 10 voorschotben
en 3 hypotheken. Er zijn 36 rekenrig-
couranthouders. De rente wordt niet ge
wijzigd en zal weer bedragen voor spaar
gelden van leden 3.60 pet. en voor die
van niet-leden 3.36 pet. Van deposito's,
ivoor' 1 jaar vast, zal 4 pet. worden uitge
keerd. De rente voor voorschotten zal
4.75 pet. en voor hypotheek 5 pet,, zijn,
terwijl die voor de loopendie rekening
wordt gesteld op 4.75 pet. met één-achtste
pet. provisie. Als bestuursleden worden
herkozen de heeren P. Dekker en J. van
de Velde en als plaatsvervangende be
stuursleden koos men de heeren W. Mol
en Jobs. Nieuwemhuijse. Ten laatste be
sloot men het saldio-winst n.l. f 434,69
in het reservefonds te storten, waardoor
dit stijgt tot f 1885,84.
Wemeldinge. Tot hoofd der openbare
lagere school te Rekken (gem. Eiber gen),
is benoemd de heer H. J. Danker, onder
wijzer aan de openbare lagere school
alhier.
Wolphaartsdijk. Door den heer F. v.
d. Vreugde, bakker alhier, werd1 op de
bakkerij-tentoonstelling te Londen vooreen
inzending van brood een zilveren medaille
met diploma en voor een inzending van
beschuit een eere-diploma behaald. Dat
was de 16e bekroning die aan den heer
van de Vreugde ten deel viel.
Wij leven Langer.
De statistieken boonen aan, dat onge
veer gedurende een halve eeuw de mem-
schen gemiddeld iets ouder worden dan
voor dien tijd. Men heeft déze vergroo-
fcing van den gemiddelden leeftijd voor
namelijk gebracht op rekening van de ver
beterde hygiënische omstandigheden en op
den vooruitgang van de medische weben
schap. Dat de levensduur van de men
schen van tegenwoordig inderdaad langer
is dan in de oudheid wordt door een
Engelscbe statisticus bewezen door een
vergelijking van den Iaatsten tijd van hei
Romein sche keizerrijk met den tegemwoor-
dagen. De gemiddelde levensduur van een
mensch is op het o ogenblik ongeveer 46
jaar. Te Rome was in de 3e en 4e
eeuw na Christus de gemiddelde levens
duur slechts ongeveer 22 jaar. Rome moet
destijds een bijzonder ongezonde plaats
zijn geweest, want de gemiddblde levens
telde, omdat je oprecht van haar hieldt
als vriend. Was dat zoo?"
Nap maakte een beweging als iemand,
die een steen op zijn weg ziet, maar te
laat om hem te vermijden.
„Zoo kan je het uitleggen, als je wilt."
„Is dat sinds dien dan veranderd?"
vroeg Lucas.
„Je kunt het precies noemen, zooals
je zelf wilt. Je kan zeggen als je daar
lust in hebt dat ik nu een grootier
ploert ben dan toen. Dat maakt geen ver
schil, hoe je het noemt."
„Maar ik wil het weten," zeide Lucas
kalm. „Ben je een ploert, Boney?"
Zijn blikken wanen vast gericht op het
donkere gelaat met de vooruitstekende
kaakbeenderen en den spot benden mond.
Misschien wist hij, wa:t Anne reeds lang
te voren ontdekt had, dat die gevoelige
lippen makkelijk zouden verraden, wat
de vurige oogen verborgen.
„Een quaestie van opvatting," ant
woordde Nap. „Als ik het ben, dan heeft
Anne Carfax het van me gemaakt."
„Anne Carfax," viel zijn broer hem
op vastberaden toon in de rede, „'heeft
alles gedaan om een mensch van je te
maken. Het is niet haar schuld, als zij
daarin niet geslaagd is. Het i& niet haar
schuld, dat jij liever haar vriendschap
door de modder sleurde."
Mannen
die er correct uitzien,
scheren zich dagelijks.
Men scheert zich pijnloos,
vlug en schoon, zonder dat
de huid stukgaat of na-
schrijnt, als men voor het
inzeepen de baardopper-
vlakte inwrijft met 'n weinig
60. tube 80 ct. Bi) Apoth. en Drogisten
duur van de in Spanje gevestigde Ro-
meinscbe kolonie was veel honger, n.l. 37
jaar. Nog langer leefden de Romeinen
in Noord-Afrika, want zij werden gemid
deld 47 jaar, een jaar ouder derhalve
dan de menschen van dien tegeinwoordi-
gen tijd. Kinderen, die zonder ziekte den
leeftijd van vijf jaar hebben bereikt, bren
gen het volgens de stah-srieken tot een
gemiddelden ouderdom van 60 jaar. Te
Rome leefden kindieren, die in dezelfde
omstandigheden verkeerden 1700 jaar ge
leden nog slechts gemiddeld 22 jaar. In
Spanje daarentegen leefde zulk een kind
nog 34 en in Afrika nog 44 jaar. Een
jongmensch van 21 jaar, diat nog nooit
een ziekte van beteekeeis heeft gehad,
mag vernachten, dat hij gemiddeld nog
42 jaar leeft, een jonge Romein van den-
zelfden leeftijd, die in de 3e etn 4e eeuw
leefde, had op dénzelfden leeftijd nog
slechts 17 jaar te goed. In Spanje daaren
tegen kon hij gemiddeld' nog op 24, in
Afrika op 34 jaar rekenen. Deze verge
lijkende get alien bewijzen, dat de kinde
ren en de jonge menschen van tegenwoor
dig gemiddeld langer leven dien de Ro
mein sche kinderen uit den laten tijd van
het Romein sche keizerrijk. Daarentegen
valt een vergelijking van dien vermoede-
lijken levensduur op lateren leeftijd ten
gunste van de Romeinen uit. Iemand van
65 jaar kan tegenwoordig b.v. op een
verderen levensduur van 11 jaar hopen.
In Rome en Spanje leen hij 1700 jaar
geleden vrijwel op 12 jaar, in Afrika
zelfs op 16 jaar rekenen.
B r s
Den Haag.
In perceel Hoefkade 2H in Den Haag
waarin een hotelletje gedreven wordt, is
Woensdagavond tusschen 9 en 10 uur
brand ontstaan. Op de eerste étage be
vond zich de bewoner van het perceel
de heer Koster. Deze was in brand ge
raakt en geheel overstuur de trap af naar
buiten gehold. Daar schoten' onmiddellijk
voorbijgangers en buren toe, die trachtten
met jassen en met een deken de vlamimen
te dooven. Toen de brandweer kwam,
lag de man nog op het trottoir. Uit het
publiek werd geschreeuwd, dat er nog
kinderen boven wanen de moeder was
niet thuis en dadelijk werdén de lad
ders uitgeschoven en tegen het huis ge
plaatst. De kinderen liepen op de tweede
étage in nachtgewaad rond. Bij het in
slaan van de ruiten hezieerde een der
brandweermannen zich de hand, doch hij
zette het reddingswerk voort. Met veel
moeite wist de brandweer vier van de
zes kinderen, van wie de jongste 6 jaar
is, langs de ladders naar berieden te bren
Vriendschap! Zij heeft mij meer dan
dat gegeven!"
Lucas' wenkbrauwen trokken samen,
als kreeg hij plotseling een aanval van pijn,
doch zijin stem was volmaia'kt kalm, toen
hij antwoordde:
„Wat zij je ook gegeven heeft, het was
de gift van een goede vrouw, die jij je te
eenemmale onwaardig getoond hebt."
Nap sprong op. „Het zij' zoo!" riep hij
heesch uit. „Ik ben haar onwaardig. Maar
wat beteekent dat nog? Dat heeft ze altijd
wel geweten."
„Toch vertrouwde ze je."
„Ja, zij heeft mij vertrouwd. Nadat zij
den duivel, waardoor zij dacht, dat ik
bezeten werd, had uitgeworpen, meen
de zij, diat er geen kwaad meer in mij
zat. Zij dacht, dat ik me ermee tevre
den zou stellen om mijn verdere leven
kalm te slijten en rast te zoeken. Zij ver
gat echter de gevolgen, wat er onafwend
baar gebeuren moest, wanneer ik die niet
vond. Jij schijnt dat ook vergeten te heb
ben. Of dacht je werkelijk, dat ik diat
interessante holle vat was, dat jullie een
gentleman noemen?" Met een plotselin-
gen, hartstochtelijken lach zwaaide hij zijn
armen. „Och, .beste jongen, ik zou me
liever willen rangschikken bij de beesten,
die geslacht worden. En ik zou ook liever
geslacht wordenja, sterven met een touw
gen, waar zij door liet publiek werden
aangepakt, waarna zij bij de buren werden
ondergebracht. De beide andere kinderen
wisten langs de trappen de straat te be
reiken, Slechts één der kin lieren heeft en
kele brandwond jes gekregen. Na de rad-
ding van de kinderen begon de brandweer
den brand te blusschen, hetgeen vrij spoe
dig gelukte.
Met een autobus er vandoor.
Toen de chauffeur der autobus-onder
neming G. Spee en Zn., uit Graven-
bicht, zijn bus nabij het veer te Maas-
bragt had neergezet, en zich even naar
de overzijde der Maas had begeven, hoor
de hij plotseling, dat de motor van die
bus aansloeg en een onbekende zich hier
mede trachtte te verwijderen.
De wagen zal ongeveer 200 M. geloo»
pen 'hebben, to>en hij in brand vloog. De
man, die er met de bus vandoor gegaan
was, kon nog uit den brandenden wagen
komen, niettegenstaande zijn kleeren reeds
vlam hadden gevat, hetgeen men kon af
leiden uit een jas, die hij had uitgetrok
ken en weggeworpen en die gedeeltelijk
was verbrand. De man wist echter in de
duisternis te ontkomen.
De autobus, ter waarde van f 15000,
verbrandde geheel.
Z o m e r t ij d
Het Eerste Kamerlid de heer Polak
heeft den minister van Binnenlandsche
Zaken de volgende vragen gesteld:
Kan de minister mededeelen, waarom
ook dit jaar hier te lande de zomertijd
niet ingevoerd wordt op denzelfden dag als
in België, Frankrijk en Engeland ge
schiedt? Is de minister bereid te bevor
deren, dat voortaan de zomertijd hier ter
zelfder tijd als in de genoemde landen be
ginnen zal? Zoo neen, wil de minister
dan mededeelen, waarom niet
De militaire kepi
gehandhaafd.
„Ons Leger" had medegedeeld, dat de
militaire kepi vervangen zou worden door
den stalen helm bij den velddienst en de
kwartiermuts bij het wandeltenue.
Vian de betrokken afdeelamg van het De
partement van Oorlog vernam de „Resi
dentiebode" thans, dat dit bericht van el-
ken grond ontbloot is. Wel is eenigen tijd
geleden eens overwogen om een wijziging
te brengen in het militaire hoofddeksel,
maar deze overweging heeft niet tot eenig
practisch resultaat geleid. De vorige maand
zijn dan ook nog weer nieuwe wijzigingen
in het model der militaire kepi aangebracht
en voorloopig blijven deze dan ook j
handhaafd.
Voorkoming van
w e r k 1 o o s h e i d
De minister van arbeid zal aan de di
recteuren der districtsarbeidsbeurzen ver
zoeken, in voorkomende gevallen zooveel
mogelijk rekening te houden met de belan
gen van werkzoekenden, die ten gevolge
van de vervulling van den militairen dienst
plicht buiten betrekking zijn geraakt of op
eenige andere wijze schade hebben geleden,
De belanghebbende dienstplichtigen kun
nen de bemoeiingen van den dienst der
Arbeidsbemiddeling te hunner gunste ver
gemakkelijken door tijdig vóór het eindi
om mijn nek, op die goede, oude Engel-
sche mianier. Daar steekt niets in. Ik sterf
net zoo lief op die manier als op een
andere. Het mag niet zoo vernuftig zijn
als onze methode, maar het is een fat
soenlijke manier en het eindresultaat is
hetzelfde".
„Zou je niet liever gaan zitten?"
Nap keek hem scherp aan. „Heb je
weer pijn
,Ga zitten", herhaalde Lucas. „Meer
lom je niet voor mij dioen. En zou je
me nu eens willen zeggen1, wat precies
je plannen zijn en waarom?"
„Staat dat niet in den brief?"
„Neen, die brief is de wat
smeekbede van een ongelukkige vrouw, die
doodelijk ongerust is, diat jij haar man
zult vermoorden".
„Is dat alles?" vroeg Nap, en even
weer gloeide die woest-roodé gloed in zijn
oogen. „Is zij niet bang vo-or zich zelf?
„Wat bedoel je daarmee? Wil je me
dat eens uitleggen?"
„Als je dat verlangt, zeker. Ik bedoel
daarmee, dat de dood van Sir Gdes
niets anders dan een middel is, om tot
mijn doel te geraken. Zoolang hij ieeit,
staat hij mij in den weg. Daarom moet
Sir Giles verdwijnen. En versta me goed,
iederan anderen man, die probeert tus
schen ons te komen, vermoord ik ook.
gen van hun verblijf in werkelijken dienst
zich als werkzoekenden be doen inschrijven
bij de arbeidsbeurs in dé gemeente, waar
zij na vertrek van groot-verlof hun werke
lijke woonplaats zullen hebben.
Moord.
Woensdagavond om 10 uur heeft zich
op den Mathenesserdfjk te Rotterdam een
drama afgespeeld, dat een nog onbekende
vrouw het leven heeft gekost.
De 67-jarige havenarbeider J. G. heelt
daar de vrouw, met wie hij jaren heeft sa
mengeleefd (naar schatting is zij ruim
50 jaar oud) met een mes zóó ernstig aan
den hals - verwond, dat zij kort daarna ter
plaatse is overleden. Daarna heeft hij
zichzelf eveneens aan den hals verwond. In
ernstigen toestand is hij naar het zieken
huis aan den Coolsingel vervoerd, waar
hij ter verpleging is opgenomen. Voor zijn
leven wordt gevreesd.
Lagere po stta rieven
Blijkens de memorie van antwoord aan
de Eerste Kamer over het webontwerp tot
regeling van de inkomsten en uitgaven van
de posterijen, telegrafie en telefonie voor
het dienstjaar 1928 zal, zoodra voldoende
aanwijzingen zullen zijn verkregen omtrent
de gevolgen, die de in Februari j.l. inge
voerde tariefsverlagingen hebben op de uit
komsten van het staatsbedrijf, de moge
lijkheid om tot verdere verlaging der posl-
tarieven over te gaan, nader worden over
wogen.
Indien alsdan blijkt, dat de bedrijf sra-
kening verdere tariefsverlaging toelaat en
de algemeene toestand dies lands zich daar
tegen niet verzet, zal de totstandkoming
van die verlaging zoo spoedig mogelijk
worden bevorderd, waarbij aan de beide
dienstonderdeielen de telegrafie en de tele
foon mede ernstige aandacht zal worden
geschonken.
Eere-do ctoraten.
De senaat van de Nederlandsche Han
dels-Hoogeschool heeft aan den heer G.
H. Hintzen te Rotterdam en aan den heer
A. F. Philips te Eindhoven het doctoraat
handelswetenschap honoris causa ver-
De senaat heeft als promotor van den
heer Hintzen aangewezen pirof. mr. F.
de Vries en als promotor van den heer
Philips prof. dr. N. J. Polak.
In verband met de ziekte van den rec
tor magnificus, prof. mr. W. H. Druc-
ker, zal de dag dér promotie nader wor
den bepaald.
De Hemel moge weten wal er in haai
is, dat mij zoo aantrekt, maar er is iets
iets, dat ik nooit in één andere vrouw
gezien heb iets, dat mij naar mijn
hoofd stijgt. O, ik ben niet verliefd op
haar. Je kan niet eeuwig verliefd zijn en
zij is zoo koud als de poolster. Maar zij
heeft me krankzinnig gemaakt, en ik
waarschuw je ik waarschuw je
bemoei je er liever niet mee".
Hij slingerde zijn woorden eruit als
een uitdaging. Zijn onderkaak stak woest
naar voren. Hij Leek een wild dier, dat
zijn oppasser bedreigt.
Doch Lucas bleef zonder een spier
te bewegen liggen, lag rustig en kalm,
zonder angst of zonder eenige ontroering;
hij lag slechts als een onverschillig toe
schouwer te kijken, naar den woesten op
stand, die zich tegen hem keerdfe. Einde
lijk reikte hij hem de revolver toe.
„Hier", zeide hij, „mijn leven is zoo
veel niet waard, dat is zoo. En je mag
gerust je revolver nemen en me hier op
dat oogenblik dood schieten, als je daar
neiging toe voelt. Want dat zeg ik je,
Nap Enrol, je zult merken, dat ik je veel
meer in den weg zal staan dan Sir Giles
of welke andere man ook. Ik zal altijd
tusschen jullie staan;, en zoolang ik leef,
krijg je me niet weg".
(Wordt vervolgd).