RUITENBOER PUROL N". 10. Vrijdag 30 Maart 1928 üö8 Jaargang. Bij dit nummer be hoort een bijvoegsel School en kerk. ProVincieDieuWs Medische Rubriek. Binnenland W etensefcappen. De Hollandsche Waschvrouw JE ZEEPPOEDER ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant COURANT en Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENT1EN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. Begrafenis Ds. T. H. Siemelink. Op Oud Eik en Duinen te Doi Haag is Woensdagmiddag teraarde beste'd 'het stoffelijk omhulsel van Ds. T. H. Sie melink, emeritus Doopsgezind predikant. Daar waren tegenwoordig Ds. P. Vis uit Vlissimgen, de heer Appel namens de Doopsgezinde Gemeente aldaar, de heer Gallen fels, ou d-postdirecteur te Vlissin- gen, Kuiler, gep. hoofd-ambtenaar a het dep. van Bimnenlandschie Zaken, de hieer Huizinen, directeur P. en T. te Roelofarendsveen, J. D. Viruly, oud- burgemeester van Westkapelle, kapitein Beieren scho t en de heer Adama, apotheker. Ds. Vis herdacht aan de groeve den studievriend uit Amsterdam, waar de over ledene om zijn jovialiteit en humor vele vrienden had. In later jaren heeft Ds. Saemeliink veel waardeerimig, maar ook tegenkanting ondervonden. Dit alles heeft hij met zijn trouwe gade gedeeld'. De heer Appel bracht een iaatsten groet namens de Doopsgezinde Gemeente te Vlissingen, nu Ds. Siemeilimk zoo plot seling naar het onbekende was opgeroe pen. In de twintig jaar van zijn beroep te Vlissingen heeft de overledene er zeer vele goede vrienden verwoitven. Die hem, den strijder, dieper kenden, waardeerden hem. Op waardige wijze is die overledene Zondag j.l. in zijn kerkgebouw herdacht, De heer Viruly sprak een. afscheids woord namens de vele liberale politieke vrienden en herdacht den vriend en ijve- rigen strijder, die nooit voor eenig per soonlijk belang heeft gestreden. De bloe men, door den Vrijheidsbond neergelegd getuigden dan ook van de groote waar deering, welke Ds. Siemelink in dien kring genoot. De heer O. ten Have herdacht den jeugdvriend uit Groningen, later aan de Academie te Amsterdam, hoe Ds. Sie- meiink heeft gestreden tegen traditie en conservatisme en hoe hij steeds zeer ge lukkig met zijn gezin heeft geleefd. Een zoon dankte allen voor hun be langstelling, waarna bloemen in de groeve werden gestrooid. Vele kransen dekten de baar. Borssele. Alhier werd Woensdag aan besteed het herstel, de vernieuwing en het onderhoud van dé aarde-, kram- en steen- glooiingswerken aan de waberkeering van den calamiteuzen polder Borssele. Inschrij vers waren de volgende heeren: W. Bot te Rilland-Bath f 18.630; J. de Bree te Terneuzen f 18.600; P. Andrriesse te Hon- tenisse f18.500; J. P. de Vos te Ter- neuzen f18.362; Jan Verheijke te Elle- wouisdijk f18.349; H. J. Keulemans te Middelburg f18.124; A. de Bruijn te Terneuzen f17.898; M. van de Velde te Bruinisse f17.800; I. La Gasse te Kou- dekerkee f 17.746; L. van Popering te 79 FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. „De eemage vraag is: kan jij dat 'be letten?" zeade Nap zonder de minste ver andering in zijn houding of op zijn 'ge- laat. „Ik zal 'het beletten". „Als je kan". „Ik zal het beletben," herhaalde Lucas. „Maar geef me, voor we verder gaan, die revolver van je." Nap aarzelde even, maar nam toen met een minachtend gebaar het vuurwapen uit den zak en wierp het op bed. Lucas legde zijn 'hand erop en keek Nap recht in zijn oogen. „En nu wil ik je'wat zeggen, meen me te herinneren, dat je in deze zelf de kamer eens tegen me gezegd hebt, diat Lady Carfax en jij vrienden waren, niet meer en niet minder. Je was toen machtig bang, dat ik het verkeerd begrijpen zou. Herinner je jedat nog?" „Uitstekend". „Ik veronderstelde, dét je mij dat ver Sir Jansland f17.685; J. Wolse te Eile- woutsdijk f17.510; L. van Boven te Elle- woutsdijk f 17.250 en C. van de Klippe te Oosterland f17.140. Het werk is, be houdens nadere goedkeuring van Ged. Staten, gegund aan 'den laagsten inschrijver. Op de alhier gehouden algemeene vergadering der Coöperatieve Boercnleien- baak waren van de 75 leden 33 aanwezig. De balans bleek aan te wijzen in schul den en iin bezittingen een bedrag van f85.915,22 en wel in bezittingen als volgb: de som van f 1862,18 a!s inhoud der kas op 31 December j.l., aan uitstaande voorschotten f 15.120,en als te goed in loopende rekening f 68.933,04. De schulden waren: lsbe schuld aan de spaar bank f 72.056,34, 2de schuld in de loo pende rekening f 13.424,19 en 3de saldo winst f 434,69. In omloop zijn 155 spaar boekjes, terwijl uitstaan 10 voorschotben en 3 hypotheken. Er zijn 36 rekenrig- couranthouders. De rente wordt niet ge wijzigd en zal weer bedragen voor spaar gelden van leden 3.60 pet. en voor die van niet-leden 3.36 pet. Van deposito's, ivoor' 1 jaar vast, zal 4 pet. worden uitge keerd. De rente voor voorschotten zal 4.75 pet. en voor hypotheek 5 pet,, zijn, terwijl die voor de loopendie rekening wordt gesteld op 4.75 pet. met één-achtste pet. provisie. Als bestuursleden worden herkozen de heeren P. Dekker en J. van de Velde en als plaatsvervangende be stuursleden koos men de heeren W. Mol en Jobs. Nieuwemhuijse. Ten laatste be sloot men het saldio-winst n.l. f 434,69 in het reservefonds te storten, waardoor dit stijgt tot f 1885,84. Wemeldinge. Tot hoofd der openbare lagere school te Rekken (gem. Eiber gen), is benoemd de heer H. J. Danker, onder wijzer aan de openbare lagere school alhier. Wolphaartsdijk. Door den heer F. v. d. Vreugde, bakker alhier, werd1 op de bakkerij-tentoonstelling te Londen vooreen inzending van brood een zilveren medaille met diploma en voor een inzending van beschuit een eere-diploma behaald. Dat was de 16e bekroning die aan den heer van de Vreugde ten deel viel. Wij leven Langer. De statistieken boonen aan, dat onge veer gedurende een halve eeuw de mem- schen gemiddeld iets ouder worden dan voor dien tijd. Men heeft déze vergroo- fcing van den gemiddelden leeftijd voor namelijk gebracht op rekening van de ver beterde hygiënische omstandigheden en op den vooruitgang van de medische weben schap. Dat de levensduur van de men schen van tegenwoordig inderdaad langer is dan in de oudheid wordt door een Engelscbe statisticus bewezen door een vergelijking van den Iaatsten tijd van hei Romein sche keizerrijk met den tegemwoor- dagen. De gemiddelde levensduur van een mensch is op het o ogenblik ongeveer 46 jaar. Te Rome was in de 3e en 4e eeuw na Christus de gemiddelde levens duur slechts ongeveer 22 jaar. Rome moet destijds een bijzonder ongezonde plaats zijn geweest, want de gemiddblde levens telde, omdat je oprecht van haar hieldt als vriend. Was dat zoo?" Nap maakte een beweging als iemand, die een steen op zijn weg ziet, maar te laat om hem te vermijden. „Zoo kan je het uitleggen, als je wilt." „Is dat sinds dien dan veranderd?" vroeg Lucas. „Je kunt het precies noemen, zooals je zelf wilt. Je kan zeggen als je daar lust in hebt dat ik nu een grootier ploert ben dan toen. Dat maakt geen ver schil, hoe je het noemt." „Maar ik wil het weten," zeide Lucas kalm. „Ben je een ploert, Boney?" Zijn blikken wanen vast gericht op het donkere gelaat met de vooruitstekende kaakbeenderen en den spot benden mond. Misschien wist hij, wa:t Anne reeds lang te voren ontdekt had, dat die gevoelige lippen makkelijk zouden verraden, wat de vurige oogen verborgen. „Een quaestie van opvatting," ant woordde Nap. „Als ik het ben, dan heeft Anne Carfax het van me gemaakt." „Anne Carfax," viel zijn broer hem op vastberaden toon in de rede, „'heeft alles gedaan om een mensch van je te maken. Het is niet haar schuld, als zij daarin niet geslaagd is. Het i& niet haar schuld, dat jij liever haar vriendschap door de modder sleurde." Mannen die er correct uitzien, scheren zich dagelijks. Men scheert zich pijnloos, vlug en schoon, zonder dat de huid stukgaat of na- schrijnt, als men voor het inzeepen de baardopper- vlakte inwrijft met 'n weinig 60. tube 80 ct. Bi) Apoth. en Drogisten duur van de in Spanje gevestigde Ro- meinscbe kolonie was veel honger, n.l. 37 jaar. Nog langer leefden de Romeinen in Noord-Afrika, want zij werden gemid deld 47 jaar, een jaar ouder derhalve dan de menschen van dien tegeinwoordi- gen tijd. Kinderen, die zonder ziekte den leeftijd van vijf jaar hebben bereikt, bren gen het volgens de stah-srieken tot een gemiddelden ouderdom van 60 jaar. Te Rome leefden kindieren, die in dezelfde omstandigheden verkeerden 1700 jaar ge leden nog slechts gemiddeld 22 jaar. In Spanje daarentegen leefde zulk een kind nog 34 en in Afrika nog 44 jaar. Een jongmensch van 21 jaar, diat nog nooit een ziekte van beteekeeis heeft gehad, mag vernachten, dat hij gemiddeld nog 42 jaar leeft, een jonge Romein van den- zelfden leeftijd, die in de 3e etn 4e eeuw leefde, had op dénzelfden leeftijd nog slechts 17 jaar te goed. In Spanje daaren tegen kon hij gemiddeld' nog op 24, in Afrika op 34 jaar rekenen. Deze verge lijkende get alien bewijzen, dat de kinde ren en de jonge menschen van tegenwoor dig gemiddeld langer leven dien de Ro mein sche kinderen uit den laten tijd van het Romein sche keizerrijk. Daarentegen valt een vergelijking van dien vermoede- lijken levensduur op lateren leeftijd ten gunste van de Romeinen uit. Iemand van 65 jaar kan tegenwoordig b.v. op een verderen levensduur van 11 jaar hopen. In Rome en Spanje leen hij 1700 jaar geleden vrijwel op 12 jaar, in Afrika zelfs op 16 jaar rekenen. B r s Den Haag. In perceel Hoefkade 2H in Den Haag waarin een hotelletje gedreven wordt, is Woensdagavond tusschen 9 en 10 uur brand ontstaan. Op de eerste étage be vond zich de bewoner van het perceel de heer Koster. Deze was in brand ge raakt en geheel overstuur de trap af naar buiten gehold. Daar schoten' onmiddellijk voorbijgangers en buren toe, die trachtten met jassen en met een deken de vlamimen te dooven. Toen de brandweer kwam, lag de man nog op het trottoir. Uit het publiek werd geschreeuwd, dat er nog kinderen boven wanen de moeder was niet thuis en dadelijk werdén de lad ders uitgeschoven en tegen het huis ge plaatst. De kinderen liepen op de tweede étage in nachtgewaad rond. Bij het in slaan van de ruiten hezieerde een der brandweermannen zich de hand, doch hij zette het reddingswerk voort. Met veel moeite wist de brandweer vier van de zes kinderen, van wie de jongste 6 jaar is, langs de ladders naar berieden te bren Vriendschap! Zij heeft mij meer dan dat gegeven!" Lucas' wenkbrauwen trokken samen, als kreeg hij plotseling een aanval van pijn, doch zijin stem was volmaia'kt kalm, toen hij antwoordde: „Wat zij je ook gegeven heeft, het was de gift van een goede vrouw, die jij je te eenemmale onwaardig getoond hebt." Nap sprong op. „Het zij' zoo!" riep hij heesch uit. „Ik ben haar onwaardig. Maar wat beteekent dat nog? Dat heeft ze altijd wel geweten." „Toch vertrouwde ze je." „Ja, zij heeft mij vertrouwd. Nadat zij den duivel, waardoor zij dacht, dat ik bezeten werd, had uitgeworpen, meen de zij, diat er geen kwaad meer in mij zat. Zij dacht, dat ik me ermee tevre den zou stellen om mijn verdere leven kalm te slijten en rast te zoeken. Zij ver gat echter de gevolgen, wat er onafwend baar gebeuren moest, wanneer ik die niet vond. Jij schijnt dat ook vergeten te heb ben. Of dacht je werkelijk, dat ik diat interessante holle vat was, dat jullie een gentleman noemen?" Met een plotselin- gen, hartstochtelijken lach zwaaide hij zijn armen. „Och, .beste jongen, ik zou me liever willen rangschikken bij de beesten, die geslacht worden. En ik zou ook liever geslacht wordenja, sterven met een touw gen, waar zij door liet publiek werden aangepakt, waarna zij bij de buren werden ondergebracht. De beide andere kinderen wisten langs de trappen de straat te be reiken, Slechts één der kin lieren heeft en kele brandwond jes gekregen. Na de rad- ding van de kinderen begon de brandweer den brand te blusschen, hetgeen vrij spoe dig gelukte. Met een autobus er vandoor. Toen de chauffeur der autobus-onder neming G. Spee en Zn., uit Graven- bicht, zijn bus nabij het veer te Maas- bragt had neergezet, en zich even naar de overzijde der Maas had begeven, hoor de hij plotseling, dat de motor van die bus aansloeg en een onbekende zich hier mede trachtte te verwijderen. De wagen zal ongeveer 200 M. geloo» pen 'hebben, to>en hij in brand vloog. De man, die er met de bus vandoor gegaan was, kon nog uit den brandenden wagen komen, niettegenstaande zijn kleeren reeds vlam hadden gevat, hetgeen men kon af leiden uit een jas, die hij had uitgetrok ken en weggeworpen en die gedeeltelijk was verbrand. De man wist echter in de duisternis te ontkomen. De autobus, ter waarde van f 15000, verbrandde geheel. Z o m e r t ij d Het Eerste Kamerlid de heer Polak heeft den minister van Binnenlandsche Zaken de volgende vragen gesteld: Kan de minister mededeelen, waarom ook dit jaar hier te lande de zomertijd niet ingevoerd wordt op denzelfden dag als in België, Frankrijk en Engeland ge schiedt? Is de minister bereid te bevor deren, dat voortaan de zomertijd hier ter zelfder tijd als in de genoemde landen be ginnen zal? Zoo neen, wil de minister dan mededeelen, waarom niet De militaire kepi gehandhaafd. „Ons Leger" had medegedeeld, dat de militaire kepi vervangen zou worden door den stalen helm bij den velddienst en de kwartiermuts bij het wandeltenue. Vian de betrokken afdeelamg van het De partement van Oorlog vernam de „Resi dentiebode" thans, dat dit bericht van el- ken grond ontbloot is. Wel is eenigen tijd geleden eens overwogen om een wijziging te brengen in het militaire hoofddeksel, maar deze overweging heeft niet tot eenig practisch resultaat geleid. De vorige maand zijn dan ook nog weer nieuwe wijzigingen in het model der militaire kepi aangebracht en voorloopig blijven deze dan ook j handhaafd. Voorkoming van w e r k 1 o o s h e i d De minister van arbeid zal aan de di recteuren der districtsarbeidsbeurzen ver zoeken, in voorkomende gevallen zooveel mogelijk rekening te houden met de belan gen van werkzoekenden, die ten gevolge van de vervulling van den militairen dienst plicht buiten betrekking zijn geraakt of op eenige andere wijze schade hebben geleden, De belanghebbende dienstplichtigen kun nen de bemoeiingen van den dienst der Arbeidsbemiddeling te hunner gunste ver gemakkelijken door tijdig vóór het eindi om mijn nek, op die goede, oude Engel- sche mianier. Daar steekt niets in. Ik sterf net zoo lief op die manier als op een andere. Het mag niet zoo vernuftig zijn als onze methode, maar het is een fat soenlijke manier en het eindresultaat is hetzelfde". „Zou je niet liever gaan zitten?" Nap keek hem scherp aan. „Heb je weer pijn ,Ga zitten", herhaalde Lucas. „Meer lom je niet voor mij dioen. En zou je me nu eens willen zeggen1, wat precies je plannen zijn en waarom?" „Staat dat niet in den brief?" „Neen, die brief is de wat smeekbede van een ongelukkige vrouw, die doodelijk ongerust is, diat jij haar man zult vermoorden". „Is dat alles?" vroeg Nap, en even weer gloeide die woest-roodé gloed in zijn oogen. „Is zij niet bang vo-or zich zelf? „Wat bedoel je daarmee? Wil je me dat eens uitleggen?" „Als je dat verlangt, zeker. Ik bedoel daarmee, dat de dood van Sir Gdes niets anders dan een middel is, om tot mijn doel te geraken. Zoolang hij ieeit, staat hij mij in den weg. Daarom moet Sir Giles verdwijnen. En versta me goed, iederan anderen man, die probeert tus schen ons te komen, vermoord ik ook. gen van hun verblijf in werkelijken dienst zich als werkzoekenden be doen inschrijven bij de arbeidsbeurs in dé gemeente, waar zij na vertrek van groot-verlof hun werke lijke woonplaats zullen hebben. Moord. Woensdagavond om 10 uur heeft zich op den Mathenesserdfjk te Rotterdam een drama afgespeeld, dat een nog onbekende vrouw het leven heeft gekost. De 67-jarige havenarbeider J. G. heelt daar de vrouw, met wie hij jaren heeft sa mengeleefd (naar schatting is zij ruim 50 jaar oud) met een mes zóó ernstig aan den hals - verwond, dat zij kort daarna ter plaatse is overleden. Daarna heeft hij zichzelf eveneens aan den hals verwond. In ernstigen toestand is hij naar het zieken huis aan den Coolsingel vervoerd, waar hij ter verpleging is opgenomen. Voor zijn leven wordt gevreesd. Lagere po stta rieven Blijkens de memorie van antwoord aan de Eerste Kamer over het webontwerp tot regeling van de inkomsten en uitgaven van de posterijen, telegrafie en telefonie voor het dienstjaar 1928 zal, zoodra voldoende aanwijzingen zullen zijn verkregen omtrent de gevolgen, die de in Februari j.l. inge voerde tariefsverlagingen hebben op de uit komsten van het staatsbedrijf, de moge lijkheid om tot verdere verlaging der posl- tarieven over te gaan, nader worden over wogen. Indien alsdan blijkt, dat de bedrijf sra- kening verdere tariefsverlaging toelaat en de algemeene toestand dies lands zich daar tegen niet verzet, zal de totstandkoming van die verlaging zoo spoedig mogelijk worden bevorderd, waarbij aan de beide dienstonderdeielen de telegrafie en de tele foon mede ernstige aandacht zal worden geschonken. Eere-do ctoraten. De senaat van de Nederlandsche Han dels-Hoogeschool heeft aan den heer G. H. Hintzen te Rotterdam en aan den heer A. F. Philips te Eindhoven het doctoraat handelswetenschap honoris causa ver- De senaat heeft als promotor van den heer Hintzen aangewezen pirof. mr. F. de Vries en als promotor van den heer Philips prof. dr. N. J. Polak. In verband met de ziekte van den rec tor magnificus, prof. mr. W. H. Druc- ker, zal de dag dér promotie nader wor den bepaald. De Hemel moge weten wal er in haai is, dat mij zoo aantrekt, maar er is iets iets, dat ik nooit in één andere vrouw gezien heb iets, dat mij naar mijn hoofd stijgt. O, ik ben niet verliefd op haar. Je kan niet eeuwig verliefd zijn en zij is zoo koud als de poolster. Maar zij heeft me krankzinnig gemaakt, en ik waarschuw je ik waarschuw je bemoei je er liever niet mee". Hij slingerde zijn woorden eruit als een uitdaging. Zijn onderkaak stak woest naar voren. Hij Leek een wild dier, dat zijn oppasser bedreigt. Doch Lucas bleef zonder een spier te bewegen liggen, lag rustig en kalm, zonder angst of zonder eenige ontroering; hij lag slechts als een onverschillig toe schouwer te kijken, naar den woesten op stand, die zich tegen hem keerdfe. Einde lijk reikte hij hem de revolver toe. „Hier", zeide hij, „mijn leven is zoo veel niet waard, dat is zoo. En je mag gerust je revolver nemen en me hier op dat oogenblik dood schieten, als je daar neiging toe voelt. Want dat zeg ik je, Nap Enrol, je zult merken, dat ik je veel meer in den weg zal staan dan Sir Giles of welke andere man ook. Ik zal altijd tusschen jullie staan;, en zoolang ik leef, krijg je me niet weg". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1928 | | pagina 1