RUITERBIER
GOHSCHE COURANT
Gesprongen handen
Eten en drinken
BIJVOEGSEL
ProVincieoieuWs
Rechtszaken.
ruwe huid
schrale
1 i ppen
RU
RO
L
Hroos 30#60*90ct. Bij Apoth.en Drogisten.®
Binnenland
VAN DE
VAN WOENSDAG 14 MAART 1928
Onze voorouders schijnen in t bijzon
der uitgemunt te hebben in lekker eten
en drinken, want
Gij smult niet, Duitscher! maar
hoor liever glazen klinken
Gij pooit niet, Engelschman! maar
zijt een rechte vraat,
Gij, Nederlander J tocnt, dat gij het
bei verslaat,
En meester zijt in 't vak van eten
en van drinken.
Bij elke gelegenheid werd er gegeten
en gedronken, doorgaans zeer overvloedig.
Ook de groole mannen hielden van een
goeden disch. Van Prins Willem van
Oranje wordt vermeld, dat hij uit be
zuiniging eens 28 koks tegelijk gedaan gaf
en er toch nog genoeg overhield, om uit
stekend voor zijn tafel te zorgen.
Als een dominee uit een amlere plaats
kwam preeken, bood men hem een maal
tijd aan. Wie een mooie betrekking kreeg
vierde dat heuglijke feit met een maaltijd,
waarop hij vrienden en kennissen noodigdie.
De leden van den Kerke raad hielden ge
meenschappelijke maaltijden bij een hun
ner thuis of bij den kok. De schutters
maaltijden en de gildlenmalen zijn over
bekend. De keeren op het stadhuis wisten
van eet- en drinkvermaken op kosten van
de burgerij, zooals uit vale oude stads
rekeningen blijkt. En dat het v'-blk het
soms wat al te erg vond, demonstreerde
zich weieens door spotrijmen, dia in
stilte aan het stadhuis aangeplakt wer
den, zooals het volgende:
De stad, berooid en kaal,
Doet, burgers allemaal,
Door dit plakkaat u weten,
Dat voor der Heeren disch
Weer geld van noo den is
Het oude is al verebaai.
Bij den kok, maar ook in de herber
gen werden de maaltijden aangericht. En
dat zelfs de predikanten elkaar soms al
le vaak en al te overdadig tracteerdani,
blijkt hieruit, dat er watten gemaakt wer
den „raeckende dia Classical© consum-
fcictti in de harbarge". Zoo probeerde men
ben binnen de perken hunner eerwaar
digheid le houden.
Men bedenke daarbij, dat de gewoonte,
om bij belangrijke gebeurtenissen le trac-
leercmer muurvast in zat bij alle stan
den der bevolking. Oude gebruiken had
den vroeger een veel taaier leven dan
tegenwoordig. Afwijking van het oude
beschouwde men vaak als een gevaarlijke
nieuwigheid. En zoo is het mogelijk ge
worden, dat iemand zelfs bij gerechtelijk
vonnis gedwongen werd tot een tractatiie.
Ais er een advocaat trouwde bij den
Raad van Vlaanderen, gingen de griffier
en de klerken hem felic heeren en ontvin
gen daarvoor een pastei met den noodi-
gen wijn. Dat gebruik was al zeer oud.
Maar in 1658 was er een advocaat, die
bij zijn huwelijk wel gefeliciteerd weid,
maar weiderde de pastei en den wijn
le of free ren.
De griffier klaagde den advocaat aan
bij den Raad. En of de advocaat al be
weerde dat de tractatie niet verplicht
was, de Raad vereenigdie zich met het
oordeel van den griffier, dat een oud
en lofwaardig gebruik bindende kracht
bad, en dat er niet van afgeweken mochl
worden.
71 FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
„Dal bekoel' je niet meer te doen. Want
ik was dat oogenblik dien God, dien jij
aanbidt, nader dan ik ooit geweest was.
Tot dat oogenblik hald ik nooit in Hem ge
looid, doch dien nacht streed en wor
stelde ik met Hem en werd verslagen.
Dan verviel hij plotseling wees- tot zijn
gewoon cynisme, zoodat zij per slot van
rekening niet wist ol hij spotte ol niet.
„Het maakte blijkbaar indruk op me. Ik
dacht, dat het je misschien zou interessee-
rem het te weten. En heb je nu genoeg hier
van? Willen we verder gaan?"
Zwijgend stond ze op. Zij was er lang
niet zeker van, maar toch verbeeldde zij
zich, dat er een klank van oprechtheid in
zijn woorden lag.
Toen zij bij de auto kwamen, legde zij
haar hand op zijn arm. „Als die zoen voor
jou zooveel beteekende, Nap, dan heb ik
er geen spijt van."
Hij glimlachte op zijn oude, cynische
manier. „Ik geloof, dat jij nog eens een
goed mensch van mij zult maken, zeide
De Raad veroordeelde den onwillige tot
„leveringhe van eene tamebeke pasteije
met eene behoorüjcke canna wijn?, mits
gaders in de costen van d n processie".
Het rijbewijs.
Van de Provinciale Grif fis schrijft
men ons
Zij die vóór 1 November 1925 een rij
bewijs verkregen, moeten in de week van
26 tot 31 Maart 1928 zich ter secretarie
hunner woonplaats vervoegen; daar zijn
aanvraag-formukei'en verkrijgbaar; daar
worden ook desverlangd im'ichtingen ver
leend. leder die op of na 1 Mei zijn rij
bewijs verkreeg, moet een rijvaardigheids
bewijs overleggen; de bovenbedoelde cate
gorie zal dus zulk een bewijs bij die
stukken moeten voegen.
Verder wordt wederom op het vol
gende gewezen; het blijkt helaasI nog
steeds noodiig.
Met de foto's, die de aanvragen moe
ten vergezellen, is het meermalen niet
in orde; men bedenke, dat de overge
legde foto's niet alleen welgelijkend moe
ten zijn, maar ook onderling aan elkaar
gelijk en uit den allerlaatstem tijd. Ook is
er meermalen verschil tusschen naam en
of voornamen in de aanvraag, in de dok
tersverklaring en of het uittreksel uit de
bevolkings- of geboorteregisters. Uit deze
en dergelijke vormfouten spruit allerlei
correspondentie, oponthoud en onnoodige
binder in de afwikkeling dhr aanvragen
en den goeden gang van zaken voort.
Er wordt daarom dringend verzocht
nauwkeurig te zijn en de voorschriften na
te leven. Ook de secretariën worde .1 met
nadruk uitgenoodigd' op deze dingm nauw
keurig toe te zianieders werk wordt er
door vereenvoudigd.
Voor allen die op of na 1 November
1925 een rijbewijs verkregen, geldt, dat
zij ongeveer één maand vóór den verval
termijn (di. 2 jaar en 8 maanden na
den datum der afgifte) hunne stukken
inzenden aan de gemeente- secretaricn.
Iemand dus, wiens rijbewijs datecit van
15 November 1925, moet 15 Juni 1928
zijn aanvraag, met alle bijbehoorende be
scheiden, om een nieuw bewijs inzenden,
omdat het oude 15 Juli 1928 vervalt.
Voor iemand, wiens -rijbewijs dateed
van b.v. 28 December 1925 is de inzen
dingsdatum 28 Juli 1928; dateert het
rijbewijs van b.v. 10 Maart 1926 dan 28
October 1928 enz.
Een portret van Josephine.
Het is misschien nietj zoo algemeen
bekend, dat Keizer Napoleon ia 1810
een bezoek bracht aan den polder ,,De
Zuidkraaiert" in Zuid-Beveland, schrijft
de „N. R. Crt.". Bij dit bezoek is door
een lid van den Raad te Goes, die offi
cieel Napoleon en zijn gemalin Maria
Louise op een hofstede ,van den Zuid-
Beveland schen bo<er N. W.Honderd ont
vang, een en ander lopgeteekend. wat door
dr. Callenfels later is ivermeld. Eigen
aardige gesprekken van Napoleon ^jiet
den Nederigen Zuid-Bevelandschen boer
en met diens zeer stuggeo zoon en de
mooie zeventienjarige dochter. Dei laatste
kreeg de toezegging van een jaargeld ad
f300, dat verdubbeld zou worden bij hu
welijk, onder conditie, dat het eerste meisje
of jongetje Marie Louise of Napoleon
worden genoemd.
Napoleon wilde van den boer weieens
weten of hij hem als Keizer wel meer
gezien IK ad, omdat hij had' opgemerkt,
dat de boer deed bij het binnentreden of
bij Napoleon dadelijk herkende. De boer
antwoordde letterlijk in zijn dialect, dat
natuurlijk vertaald moest worden: ik
hij. „En het zal me benieuwen, of je
van me zult houden, als het zoover is."
„Ik wil alleen, dat je meer je beter ik
wordt."
„Wat een mythe is," antwoordde hij,
terwijl hij haar hielp instappen, „die alleen
in jouw bekoorlijke phanlasie bestaat".
Met die woorden trok hij zijn masker
weer voor zijn gezicht en reed verder.
HOOFDSTUK XI.
De terugkeer naar de a a rde.
Het was bijna twee uur voor zij Bram-
hurst bereikten en stilhielden voor de eeni-
ge oude herberg, die het plaatsje bezat.
In een met kampsrfoeliegeur doortrokken
bovenkamertje met tralievensters, een
schuin loopende vloer en een vooruitste-
stekend plafond reinigde Anne zich van
het stof van den weg. Toen zij in den spie
gel boven de waschtafel keek, stond zij
een oogenblik verbaasd. Door haar brein
flitste weer de herinnering aan .een dag,
die zoo ver achter haar scheen te liggen,
een dag, begonnen met zonneschijn en ge
ëindigd in een storm, een dag, dat zij in
den spiegel in de oogen van een döods-
bleeke vrouw gestaard had en uit vrees
teruggedeinsd was. Het was een heel
ander visioen, dat nu haar blik aanschouw
de, maar toch had zij een gevoel, dat er
iets onveranderd in gebleven was. Was
het in de oogen, die haar toelachten uit
docht 't wel, dat ji 't waer, omdat 'k zag,
dat ie 'er tegen jou en jie tegen niemand
je compliment maekte; ook zou ik je wel
ekonnen 'en, omdat je in mien uus angt
mil je wuuf der bib". Napoleon gaf daarop
Lachende te ken jen, Jat het hem genoegen
deed, dat hij en zijn vrouw in de woning
van den boer hingen om hij vroeg de af
beeldingen eens te mogen zien. Daartoe
geleidde de boer den Kei/er en diens ge
malin naar een andere kamer, waai' de
portretten hingen, welke zooaL te begrij
pen is, nu juist geen kunststukken waren.
Napoleon nam een lorgnet om ze nauw
keurig te bekijken, eerst het zijne, waarna
hij schaterde van het lachen en zei „Daar
ben ik wel verduiveld goed afgebeeld".
Daarna ging hij naar dat van zijn vrouw,
maar dit viel hem niet mee, daar het
niet h et beeld van Marie Louise, maar van
Josephine was. Bij dit onverwachte ge
zicht sprak de Keizer geen woord meer,
keerde zich om en verliet het vertrek.
Baarland. Uitslag aanbesteding bouw
woonhuis op,,de Parelvisscherij" le Baar
land: L. Oele te 's Heer Hendrikskinde-
ren f7900,C. Chamuleau te Kwa-
dendamme f7700,J. de Mol te Baar
land f 7650,Wed. L. Peelers te Kwa-
dendamme f7593,W. F. Chamuleau
te Ovezand f7560,J. Allewijn te
Hoedekenskerke f7485,Gebrs. Jan
sen te Nisse f 7435,Jac. de Jen ge te Bie
zelinge f 7100,Fa. v. d. Poel te Oude-
lande f6690,Het werk is gegund aan
den laagsten inschrijver.
Ellewoutsdijk. Op de voordracht ter
benoeming van een ondferwijzer aain de
school voor g. 1. o. A No. 154, te Rotter
dam is no. 2 geplaatst de heer W. A. P.
de Kramer, alhier.
Heinkenszand. In de door de hand
boogschutterij „Sorainus" gehouden ver
gadering, bleek dat de vereeniging vooruit
gaande is. In 1927 werden benevens ee.rige
schutters een 20-tal donabeurs geboeki
In deze vergadering werd tevens het feit
herdacht, dat de heer J. Koopman thans
40 jaar aaneen lid der vereeniging is
waarvan 20 jaar als penningmeester.
Middelburg. Ook hier is een comité in
wording, dat zal trachten te geraken tot
oprichting van een Vereeniging tot Ver
zekering tegen de geldelijke gevolgen van
Ziekenhuis verpleging voor Middelburg en
omgeving.
Wolphaartsdijk. Maandag werd alhier
nn het openbaar, ten overstaan van Nota
ris Pilaar verkocht een woonhuis em erf,
groot 1 A. 8 c.A. Kooper werd de heer
C. van de Kreeke Pz. voor de som van
f1313, plus 81/2% onkosten.
Yerseke. Door het Centraal Oester-
bureau alhier is, tot zeer bevredigenden
prijs, naar Denemarken een partij zaai-
oesters (6 millioen) verkocht van 30 en
40 K.G. per 1000. Onderhandelingen me!
Duilschland en Frankrijk zijn nog gaande
De vraag is over het algemeen goed.
Voor het beroep naar de Vrije
Evang. gemeente is bedanktdoor Ds.
D. W. Veldkamp te \Oude-Peke!a.
Politierechter te Middelburg.
Verboden waar.
J. P., 37 jaar, koopman te Hansweert
wegens het in zijn woning aanwezig
hebben van sigarettenpapier, dat niet ge
dekt was door document, werd veroor
deeld tot f 70,30 boete of 50 dagen
hechtenis.
De wegenbelasting.
P. M. J., 28 jaar, landbouwer te
een gezicht zóó stralend, dat het het ge
zicht van een jong meisje had kunnen zijn?
Zij zou het niet gezegd kunnen hebben.
Doch na dien eenen korten blik in dien
spiegel keek zij niet meer.
Beneden in de gelagkamer zat Nap op
.baar te wachten. Hij Eet haar tegenover het
open raam zitten, dat uitzag op heuvel
en bosch en een ondiep riviertje.
De groot© oude Engelsche keliner, die
hen bediende, ging gauw weg.
„Hij denkt, dat we op onze huwelijks
reis zijn," zeide Nap.
Zij keek hem onmiddellijk aan.
„Och, ik laat hem maar in den waan.
Ik verstoor niet graag een illusie."
„Hoe laat gaan we terug?" vroeg Anne
die haar wangen, waarnaar hij met on
verholen spot keek, voelde gloeien.
„Wil je soms wat ijs?" stelde hij voor.
Zij lachte, hoewel niet van harte. „Doe
niet zoo dwaas, Nap."
„Ik weet zeker, dat je je heel© leven
nog nooit iets zoo ongepasts gedaan hebt,"
zeide hij. „Hoe voel je je eronder? Hadt
je misschien liever gewild, dat ik hem de
situatie in alle bijzonderheden uitgelegd
had? Ik kan hem roepen en het nog doen
als je het werkelijk de moeite waard
vindt. Ik voor mij voel er niets
voor, maar ik lijd zelden aan waarheid
lievendheid in haar meest acuten vorm.
Het is een vervelende ziekte, niet? Je
zoudt het bij een gelegenheid als deze
's Heer Arendskerke, werd wegens over
treding van de wegenbelasting te 's Heer
Arendskerke, veroordeeld tot f25 boete
of 10 dagen hechtenis.
Een ontrouwe penningmeester.
Voor de Utrechtsche rechtbank heeft
terecht gestaan de 46-jarige Utrechtsche
landbouwer A. v. B., wegens verduiste
ring van f5066,— ten nadecle van de
commissie tot bevordering van de rund
veefokkerij in de provincie Utrecht, waar
van hij secretaris-penningmeester was.
Het Utrechtsche provinciale bestuur
verleende een subsidie, welke aan ver
dachte werd gezonden. Deze beheerde de
geiden op zoodanige wijze, dal ten slotte
een tekort van f5066,werd vastgesteld.
Het O. M. eischte een gevangenisstraf
van twee jaar met aftrek der voorloo-
pige hechtenis.
Verdachte, die bekende, weid veddedigd
door mr. De Waal Malefijt, die op ju
ridische gronden de dagvaarding becriti-
seerde en concludeerde dat ia dit geval
de vraag zich voordeed.of men wel in
derdaad met verduistering had te doen.
Pleiter vroeg voorwaardelijke veroordee
ling subs, clementie.
Tromp's laatste nazaat.
Eeinige weken geleden overleed hier te
Lande cle beer N. Tromp, oud-hoofdma-
cbinisl der Kon. Pahetvaart-Maatschappij
een zeeman, die ia Indië vele vrienden had.
Nu eerst blijkt dat deze heer de laat
ste afstammeling was in rechte lijn van
onzen groolen admiraal Maarten Har-
pertszoon Tromp. De thans overledene
bewaarde nog tal van kostbare reliquiein
van zijn roemruchten voorvader, naar
bet „Nieuws van den Dag vain N. I.'
wist mede te deelen.
Het 1 ij let op vi s s cher s 1 a tijn
De stoomtreiler „Lt. Gen. den Beer
Poortugael" heeft ie IJmuiden een steur
aangebracht, welke niet minder dan 127
kilogram woog en bij verkoop ruim twee
honderd gulden opbracht.
Het Bossche carnaval.
„Het Huisgez.' meldt, dat de katho
lieke raadsfractie te Den Bosch Vrijdag
avond vergadeixle ter bespreking van de
nieuwe politieverordening. Uit de fractie
zullen amendementen worden ingediend,
o.m. beoogende die afschaffing van car
naval en de regeling van hel dansen.
Banken opgelicht.
Zaterdagavond kreeg de Haagsche po
litie te Utrecht een telegram van de
politie te Utrecht, dat bij een bankinstel
ling aldaar een als heer gekleed persoon,
Duitsch sprekende en zich noemende C.
L. Dupont.de la Tour, zich had vervoegd
met een credietbricf ten bedrage van
50.000 dollar, afgegeven door de National
City Bank of New-York. De Utrecht
sche bankinstelling had op dezen crediet
brief uitbetaald 25.000 gulden, doch ge
bleken was daarna, dat de brief ver-
valscht was en oorspronkelijk ten bedrage
van 5000 dollar was. De oplichter had
daarvan op handige wijze 50.000 dollar
gemaakt.
bijna duivels lastig kunnen noemen. Er
is maar één middel, dat ik er tegen weet,
en dat is te doen, alsof het waar is."
„Ik ben niet erg ver in dat doen als
of", antwoordde Anne ernstig.
Hij lachte. „Volkomen waar, Konin
gin 1 Akelig waar! Maar, zooals je
weet, ik ben in dat opzicht een genie.
Dus blijf ik doen alsof ik een Engelsch
man van het echte, dikhoofdige, buldog-
type ben. Ik weet, dat je dat bewondert;
je zoudt geen Engelscbe zijn, als je het
niet deedt. En jij bent mijn lieve, aange
beden vrouw. Je hoeft niet te kijken, als
of het zoo shocking is. Ik doe het alleen
maar ter wille van de moraliteit van dien
kerel. Vindt je goed, dat ik het doe?"
„Ik wil niet, dat je het doet", zeide
zij ernstig.
Hij liet het onderwerp dadelijk rusten.
„Uw wil is wet. Er is nog maar één
ander persoon in de heele wereld, aan
wien ik onvoorwaardelijk gehoorzaam.
Dus hoop ik, dat je je macht op de juiste
waarde zult schatten."
„Die andere is zeker Lucas?"
Hij knikte. „Lucas, de onweerstaan
bare! Heb jij ooit getracht hem te weer
staan?"
Glimlachend knikte zij van neen.
„Neem dan een goeden raad van mij
©11 probeer het nooit. Hij zou de men-
schen kunnen slaan met zijn handen op
zijn rug gebonden. O, ik weet het heel
Bij onderzoek bleek, dat ook te Am
sterdam en te 's Gravenhage bankinstel
lingen hel slachtoffer zijn geworden van
genoemd heerschap. Te Amsterdam is
f 20.000, in Den Haag f 30.000 uitbe
taald, en liet is niet onmogelijk, viat ook
nog andere banken er in geloopea zijn
Natonaie propaganda.
Het N. O. C. schrijft: De kom t van
een groot aantal buitenlandsche journa
listen ter bijwoning van de te Amsterdam
te houden Olympische Spelen, biedt een
bij uitstek geschikte gelegenheid om op
ruime schaal propaganda te maken voor
Nederland.
Men mag toch verwachten, dat de ver
tegenwoordigers van die buitenlandsche
pers zich niet zullen bepalen tot een be
zoek aan de Olyimpasche Spelen allen,
maar dal zij, indien zij daartoe op een
practische wijze in staat worden ge
steld, gaarne de geboden kans zullen ge-
gebruiken, om nader met oins land ken
nis le maken en hun lezers daarvan te
vertellen.
Een propaganda voor Nederland, als
hierboven bedoeld wordt, staat slechts
in zijdelingsch verband met de Olympi
sche Spelendiezelfde gelegenheid om
meer bekendheid te geven aan wat de
roem en de glorie van cns lam 1 is, doet z ich
immers voor hij elke gebeurtenis van in-
lemationaal belang, binnen onze grenzen,
hetzij een wetenschappelijk congres, of
een tentoonstelling, of wat ook. d'ie een
groot aantal buitenlandsche journalisten
naar ons land doet komen.
Het voeren van deze nationale propa
ganda behoort daarom niet tot de eigen
lijke taak van liet Neder!andsch Olym
pisch Comité 1928, dat evenwel met in
stemming omdat het ten slotte toch
ook aanvde Olympische Spelen ten goe
de kan komen het plan begroet van
den Nederiandschen Journalisten Kring,
die met een comité uit de Vereeniging
„De Arnsterdamsche Pers" en m over
leg met andere organisaties, een program
ma van ontvangst van de buitenlandsche
journalisten heeft ontworpen. Dat pro
gramma omval o.fri. een rondreis door
ons land, waarbij zoowel Groningen en
Friesland, Utrecht, Gelderland, Zuid-
Limburg en Zeeland, worden bezocht, als
de Zuiderzeewerken, het Limburgscbe
mijn gebied, de haven van Rotterdam en
bekende indrustrie-centra. Zulk een rond
reis zal de buitenlandsche journalisten in
staat stellen, een indruk te krijgen van de
belangrijke plaats, welke Nederland op
velerlei gebied inneemt. Men wil Neder
land niet alleen als touristenland laten
zien, maar ook de beleekenis toonen van
onzen handel, van ons landbouwbedrijf
van onze industrie, van de bouwkunst in
onze steden en men wil de buitenland
sche journalisten een overzicht geven van
Nederland als cultuur-centrüm. Een daar
door gewekte stemming zal weerklank vin
dien in de pers van Europa en Amerika,
hetgeen ons land slechts ten goede kan
komen.
Er bestaat in het buitenland voor dit
journalistenbezoek groote belangstelling.
Uit nagenoeg alle landen, die deelnemen
aan de spelen, zijn op de voorloopige uit-
noodiging antwoorden gekomen, waaruit
blijkt, dat deze ontvangst op prijs wordt
gesteld.
In Nederland zelf is het denkbeeld
van deze journalistieke rondreis met in
stemming begroet. Ongevraagd zijn tal
van uitnoodigingen ingekomen van ge
meentebesturen, particuliere instellingen en
particulieren, om de buitenlandsche gas
ten te ontvangen. De Nederlandsche
Spoorwegen willen door bet beschikbaar
stellen van extra treinen op royale wijze
hunne medewerking verleenen, de Alge-
meene Nederlandsche Vereeniging voor
Vreemdelingenverkeer, de gemeente Am
sterdam en anderen toonden eveneens ©en
goed, dat jullie hem allemaal voor zacht
zinnig en makkelijk houden, meer voor
een vrouw dan voor ©en man. Maar
wacht eens tot je tegen hem optreedt.
Dan zul je begrijpen wat ik bedoel, als
ik zeg, dat hij kolossaal is". Er was een
vreemd-hartstochtelijke klank in zijn stem,
die Anne als de half-gesmoorde kreet
van een gewond dier in de ooren klonk.
Daarom gaf zij geen gehoor aan den
aandrang, om te vragen, wat hij bedoelde.
Toch ging hij na eenige oogenblikken als
gedwongen door een verborgen kracht
voort
„Er was een tijd, dat ik hem precies
beschouwde als jij. Tot het op een goe
den dag tot afrekening kwam een
verschrikkelijke afrekening' Hij loerde
achterom en staarde naar het plafond,
terwijl de cynische trokken om zijn mond
nog strakker werden. „Het was in Ari
zona. We vochten ©en dag en een nacht
achter elkaar. Hij was in die dagen nog
meer verlamd dan tegenwoordig maar
hij won hij won". En weer kwam de
cynische toon terug, die zijn gevoelens
als met een omdoordringbaron sluier be
dekte. „Van dat oogenblik af, heb ik
een zeker respect voor hem gehad. Dat
krijg je op die manier".
„Dat spreekt", zeide Anne, maai" vroeg
niet verder.
(Wordt vervolgd).
