RUITENBOER N\ 55. Woensdag 11 Maart 1928 115° Jaargang. Bij dit nummer be hoort een bijvoegsel Buitenland LINTVELT's BAZAR Koloniën. ProVincienieuWs ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2. builen Goes f2, -. Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE i COURANT Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant jjMjllllliïl en Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIËN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. ZIJ, DIE ZICH MET INGANG VAN 1 APRIL 1928 OP DE GOESCHE COURANT ABONNEEREN, ONT VANGEN DE TOT DIEN DATUM VERSCHIJNENDE NUMMERS GRATIS. OVERZICHT. De Volkenbondsraad uiteen. De driemaandelijkstihie vergade ing van den Volkenbondsraad is weer afgeloopen. De groo'.e leiders der interna tiornale poli tiek in Europa Lebben weer gelegenheid gehad elkaar te ontmoeten en tal van pro blemen met elkaar te bezien. Een enkel probleem heeft men zelfs aangevat en e n eindje verschoven. Uit den weg geruimd is het dan nog niet. Men kan zelfs van meening verschillen over de vraag, of het obstakel nu lastiger iigt of minder hinder zal verschaffen in het internatio nale politieke verkeer. Zoo b.v. in zake de Hongaarsche optanten. Er zijn vele toeschouwers, die het als een schitterende prestatie van den Volkenbomdsraad be schouwen, wat hij in dit H ongaar sch- Roemeensch geschil heeft gedaan. Twee neutrale rechters in het Parijsche Hof van Arbitrage en de heele zaak tot een rechtskwestie gemaakt, is dat geen gewel dige vooruitgang, zoo redeneeren zij. Maar daartegenover betoogen anderen, dat de Raad met zijn advies de Roe menen rebelsch heeft gemaakt. Zij wij zen op de heftige oppositie in Boekarest en meemen, dat het optanten-probleem wel anders, maar niet gunstiger is komen te liggen. De toekomst zal eerst uitwijzen, wat de blijvende waarde is van het Raads besluit in dezen. Ook na de laatste Raadsvergadering is er reden tot gejuich noch tot gewee klaag. Er wordt in Genève op beschei den schaal goed werk gedaan. Kerk en fascisme. Sedert Mussolini order gaf tot dë al- gebesle ontbinding van de Katholieke Volkspartij zijn de betrekkingen tusschen kardinaal Gasparri, den pauselijktn staats secretaris, en het fascisme steeds ge spannen gebleven. Toen Farimacci nog secretaris-generaal der Fascistische Par tij was, was de verhouding zelfs zeer Hoek Koningstraat - Magdalenastraat. SPECIAAL ADRES IN: GLAS, PORCELEIN EN AARDEWERK. 70 FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. Voor dezen ©enen dag - voor diezen eenen dag had zij de woestijn achter zich gelaten. Half tegen beter weten in had zij toegegeven, maar zij voelde geen spijt. Morgen zou zij weer hier terug zijn m die kale streken, waarin zij heel haar leven had doorgebracht. Doch voor dezen eenen dag bloeiden de rozen voor haar; diep dronk zij haar geur in. Dit korte, heerlijke uur was zoo onverwacht, zoo plotseling onverwacht ge komen. Het verwonderde haar, dat zij één oogenhlik had kunnen aarzelen. Misschien kwamen herinneringen aan een anderen dag in haar op, terwijl zij achterover leunde in de kussens en haar ziel opende voor den zonneschijn, herinne ringen aan een prikkelenden winterdag, die in dezelfde vroolijkheid begonnen en met zoon afschuwelijk onheil geëindigd was. Doch als zij kwamen, dan joeg zij ze vast beraden op de vlucht. Er was geen tijd te verspillen aan verleden of toekomst. Voor dezen eenen dag wildie zij den godenwijm dhnken, wilde zij leven. vijandig; doch met zijn aftreden is er cc:i verbetering gekomen al woedt de strijd tusschen den kardinaal en den dic tator ondergronds nog voort. Men weet, schrijft thans Ironisch het fascistische blad „Tevere", dat kardi naal Ga spam, sclie p zinnig waa nemer dier politieke ver schijn selem, van nabij het le ven van het fascistisch regime volgt met een objectiviteit en een christelijke mild heid, die overbekend zijn. De redevoe ringen van den kardinaal hebben vaak be trekking op bet fascisme, vandaar dat wij ons, nederige kroniekschrijvers als wij zijn, veroorloven den inhoud ervan aan onze lezers mede te deelen. Z.Em. acht zich gelukkig dat de Heilige Vader ein delijk Gasparri's meaning is toegedaan in de be oor dee ling van het fascisme: liet fascisme, dat een bende roovers ea die ven in zijn midden i heeft. De kardinaal- secretaris wist met zijn nauwkeurige ken nis hoeveel delinquenten en /hoeveel die ven zich in de fascistische gelederen heb ben weten te dringen en meermalei heeft hij den Heiligen Vader ingelicht, maar nu pas zou de Paus de oogen voor die duidelijke feiten hebben geopend. En het blad haalt nog verder uit die redevoeringen vair. den kardinaal aan wat deze aan zijn hoorders ^uitrent de eco nomische crisis in Italië, welker oorzaak bij met stelligheid weet af te leiden, heeft medegedeeld. De Italcaanscl.e natie lijdt veel, zij zit tot over de ooren in die belastingen, terwijl het fascisme het geld verspilt. De oninoodige uitgaven zijn schan delijk, de willekeur ondragelijk. Z.Em. is echter verheugd dat een dergelijke toe stand niet kan voortduren. JHij denkt dus terecht zoo spot het blad dat men geen enkele berekening kan maken ten opzichte van den duur van het fascisme; hij schudt het edele hoofd' en verklaart dat alleen God kan uweten hoe dit zal eindigen. Een dievenbende. Te Semarang zijn elf personen gearres teerd, onder wie een Europeaan, Thomas genaamd. Meer arrestaties zijn te ver wachten. Dit alles in verband met het optreden van een dievenbende, die in M:d- den-Java opereerde en waarvan de leden tevens de daders zouden zijn van dief stallen in het heuvel terrein. De speel club. In Soerabaja is in de eerste helft van Februari de behandeling van een eigen aardige rechtszaak aangevangen tegen de oprichters van de sociëteit De Vriend schap". Er waren in deze izaak niet minder dan 18 getuigen opgeroepen. De 5 verdach ten werden bijgestaan door5 advo caten. De zaak zelve komt hierop neer. Een paar jaar geleden richtten een paar Euro peanen een sociëteit op, welke feitelijk een verkapte dob belgelegen hei cl was. vP© eerste poging, om de soos in het leven te houden, mislukte, het /ledental verliep Nap reed zondier ©en wooird1 te z> Hij droeg een masker, zij had geen vat op zijn gedachten, maar dacht ook bijna niet aan hem. Zij had geen behoefte om te praten. Zij wilde zich alleen overgeven aan het reine genot van een snel zich voort bewegen. Zij had volkomen vertrouwen in zijn stuurkunst. Hoe brlutaal hij anders was, als zij naast hem zat, was hij nooit roekeloos. De weiden lagen vol hooide geur ervan lag als een betoovering op de zinnen. Het gesnor ld er maaimachine vulde de lucht met een droomerig gegons. Het was als een wiegeliedje. En steeds snelden zij voort, door steden en dbrpeo en gehuchten, door bosschen en nauwe paden en vlakke landen, zeker en vlug en geruischloos, be halve dan het vroolijke snorren van den motor, die zacht tegen zichzelf zong als een bromtol. Zij gingen door streken, die Anne nooit gezien had, maar Nap door en door scheen te kennen, want hij hield nooit op om den weg te vragen en keek nooit op naai* de wegwijzers bij de kruispunten. Zij verwon derde zich over zijn zelfvertrouwen', vroeg niets. Het was geen dag voor vragen Toen zij echter ten slotte op een uitge strekte heide kwamen, waar de erica in diep rose tinten bloeide, riep zij hem plot seling toe te stoppen', „Daar moet ik wat van hebben. Het is de eerste, die ik van het jaar gezien heb. Kijk een si Hoe prachtig! en tenslotte konden de oprichters de huur van de woning waarin de sociëteit was ondergebracht, niet mieter betalen. Ver leden jaar werd echter getracht, om de oude vereeniging weer nieuw leven in te blazon. Daarin slaagde men vrij goed, doch daarvoor was het noodig om, in afwijking met hetgeen m die statuten was bepaald, gok-avonden te a Tanga e en. Dit werd e'er poli'io door ^pionnen bericht. Er werd een overval op touw gezet, doch daarbij moest mem zeer voorzichtig m werk gaan, want ook de opricl t rs van bedoelde sociëteit, die zeer goed wisten, dal zij iets deden wat niet mocht, waren op hum hoede. Zij werkten als in een Nick Car ter-verhaal iu-t geheime bei raarop onraad werd bespeurd. Dan werden letjes, gedrukt i' t geheim: werd, wanm anneer or oogeinblikketijk alle speel afeltjein eet- tafeltjes genietamorphoseerd, enfin pre cies, zooals men dat op de film zi t ge beuren. De politie wist echter op een keer on gemerkt binnen te komen en den main, die belast was met bet drukken op het verborgen belletje te overmeesteren, voor dat hij den spelers een sein had kunnen geven. Deze werden toen op heeterdaad betrapt en het speelgerei in be lag ge nomen. De oprichters der soos hadden zich voor de rechtbank te verantwoorden. Een van hen deed een omstandig verhaal, hoe de oprichting had plaats gehad, maar op de vraag van den president, waarvoor die sociëteit eigenlijk werd opgericht, wist hij géén aannemelijk antwoord te geven. Hij verklaarde namelijk, dat dat alleen was geschied om „degezelligheid te bevorderen". De president merkte op: „dat meent u zelf niet. De oprichter was niet jong meer, over de zestig, niet? En op dien leeftijd richt men heusch geen sociëteiten voor de gezelligheid op. Maar was mis schien met het zaakje wat te verdie nen Na heel veel gedraai bekende verdachte dat de sociëteit inderdarÜ werd opge richt, omdat men aan de gokkers een aardigen duit kon verdiénen. Daar draait eigenlijk de heele zaak om. De behandeling zou nog wel enkele dagen in beslag nemen. De autobusdienst Rilland-Bath Bergen op Zoom. Tegen de beschikking van Ged. Staten van Zeeland, d.d. 19 Aug. 1927, waarbij aan J. F. Ogier te Rilland vergunning is verleend tot het ain werking houden van een auto busdienst van Rilland naar Ber gen op Zoom en omgekeerd, uitsluitend op Donderdagen, ging die Directie de Ncd. Spoorwegen in beroep. Dit beroep wordt ongegrond verklaard, aangezien in verband met de omstandig heid, dat die kom van de gemeente Ril land-Bath vrij ver van het spoorwegsta tion verwijderd its en met Ged. Staten moet worden aangenomen, dat de onder- werpelijkc autobusdienst in een bestaande Aan den kant van den lain gen, witten weg, die over de heide zigzagde, hield hij stal en samen gingen zij de elastische heide in, er door wadend' om de bloemen te plukken. Hier ging Anne in dein gloeienden zon schijn zitten en sloeg haar heldere oogen naar de zijne op. „Ik wil je er niet voor bedanken, omdat we vrienden zijn," zei- de zij. „Maar dit is de heerlijkste dag, dien ik ooit gekend heb." Hij sclhoof zijn stofbril in de hoogte en ging naast haar zitten. „Dus heb je geen spijt, dat je meegegaan bent?" vroeg hij. „Ik zou vandaag geen spijt kunnen heb ben," antwoordde zij. „Hoe lang ken je dit heerlijke plekje al?" Met zijn armen wijd uitgespreid lag hij achterover in de heide. „Ik ben' hier het eerst op een lentedag geweest, een dag in Mei. Het was toen één gloed van bloeien de brem als stond het an brand'. Het paste zoo goed bij mij want ik stond ook in brand." In de stilte, die hierop volgde, keerde keerde hij zich om en keek haar aan. Met de grootste zorgvuldigheid plukte zij ©en heidestruikje. Een diepe blos verspreide zich onder zijn blik op haar gelaat. „Waarom kijk je me niet aan?" vroeg hij- Langzaam deed zij het. Hij glimlachte ©enigszins geheimzinnig, alsof hij aiiet ver wachtte, dat zij terug zou lachen. Het zopr behoefte voorziet en daarom naast de spoorwegverbinding tusschen de stations Rilland-Bath en Bergen op Zoom reden van bestaan niet kan worden ontzegd, en Ged. Staten die aangevraagde vergun ning mitsdien terecht hebben verleend. Westkapelsche kantklosters. In de „N. R. C." wordt naar aanlei ding van een expositie van West-Kap- pelsch kantwerk in Rotterdam de aandacht op het kantklossen in dit Walchersche dorp gevestigd. We ontleenen er aan: Nadat mevr. Schutten uit Hoorn eeini- ge jaren geleden haar diploma had behaald aan de kunstnijverheidsschool te Amster dam, begon zij met het geven van cursus sen in kantklossen. Zij hield na afloop van zulk een cursus een kleine tentoon stelling, en het getoonde bleek zoozeer in den smaak te vallen, dat men haar meermalen vroeg of het te koop was. Dit bracht mevr. Schutten op het denk beeld dat met dit werk wellicht meisjes, die niet in staat waren op andere wijze hun brood te verdienen, in hun onder houd zouden kunnen voorzien, en zij hield licht viel vol op zijn gelaat. Hij knipoogde naar haar en rekte als een kat, al zijn ledematen na elkaar uit. „Zeg maar wanneer het je begint te vervelen," zeide hij. „Ik ben' volkomen bereid om je op te vroolijken. „Ik dacht, dat alleen vervelende men- schen zich vervelen," zeide zij. Hij opende eventjes zijn oogen. „Heb ik dat gezegd of jij?" Zij begon weer aan de heidestruik te trekken. „Ik geloof, dat jij de auteur bent" „Ja, nu herinner ik het me," antwoord de hij kalm. „Het was dien avond, dat je me als je hofnar hebt aangesteld, den avond, dat je droomde, dat ik Ruiten- boer was, den avond, dat Zij viel hem zacht, maar beslist in de rede: „Den avond, dat we vrienden wer den, Nap." „Er is dien avond heel wat gebeurd," zeide hij, terwijl hij zijn pet wegslingerde. „Is dat wel verstandig?" woeg zij. „De zon steekt nog al." Zonder op de waarschuwing te letten ging Ihij rechtop zitten. „Anne, vroeg hij, „heb je ooit na dien nacht van mij ge droomd?" Zij gaf geen antwoord, al haar aan dacht wijdend aan haar bosje heide. Zijn blikken waren nu niet meer op haar ge zicht, doch op haar handen gericht. Dan haalde hij een stukje touw uit zijn zak en begon dat om de stengels, die zij vasthield', te winden. Toen hij er een knoop oplegde, in Den Haag een tentoonstelling met de bedoeling zekerheid daaromtrent te ver krijgen. Deze onderneming slaagde volkomen. Mevr. Schutten kreeg den steun van de Koningin Moeder, die haar verzekerde, dat zij indien er materiaal noodig was, te allen tijde bij Haar mocht aankloppen. Een lange lijst van bestellingen was mede het resultaat. Een en ander had de aandacht getrok ken van ds. Reus, den predikant van het verarmde Westkapelle, die mevr. Schutten verzocht, daar te komen. Zij heeft dat gedaan. Zij vond er een zindelijke, blij- moedaige bevolking, prettige menschen om mee te werken. De zindelijkheid was na tuurlijk een factor van beteekemis voor dezen arbeid. In Februari 1926 begon mevr. "Schut ten er te werken met 35 meisjes en vrou wen. Zij kon aanvankelijk niet meer dan een week beschikbaar stellen om hun het kantklossen te leeren. Dies werd er hard gewerkt. Er werden zelfs dagen gemaakt van half 9 tot half 11, zoodat de West- kappelsche schoonen na die week niet begon hij: „Daarom ben je dus bang voor mij vandaag. Ik wist, dat er iets was. Ik ver moedde het al, toen ik je vanochtend op de trap zag. Wanneer ik je hand in de mijne houd, kan ik in je ziel lezen. Wat was het, Anne? Ruitenboer op een zwarte merrie, zijn ondergang tegemoet rijdend?" Hij lachte zachtjes tegen haar, .als was zij een kind. Hij keek nog naar haar hand. Plotseling legde hij de zijne erop en richtte zijn blik op haar gelaat. „Of was het misschien een wilde?" vroeg hij even kalm. Ondanks h aarzelfondanks de gloeien de zon huiverde zij. „Ja," zeide hij, „maar is het niet beter" hem tegenstand te bieden dan weg te loo- pen Heb je dat niet altijd zoo gevonden Eens heb je hein ©en zoen gegeven, Anne. Herinner je je dat nog? Dat is het heer lijkste, wat hem ooit ten deel gevallen is." Hij sprak met een teederheid, die haai* verbaasde. Zijn oogen hielden de hare ge vangen, maar zonder dwang. Hij wiegde haar angst voor hem an slaap, zooals hij alleen dat kon. Met bevende lippen antwoordde zij„Ik heb me later dikwijls afgevraagd, of ik er wel.goed aan gedaan heb?" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1928 | | pagina 1