RUITERBIER
Ruwe Huid
N®. 52.
Maandag 12 Maart 1928
115° Jaargang.
Buitenland
Rechtszaken.
Kamer Overzicht.
School en kerk.
ProVincienieuWs
ABONNEMENT
Prijs pev kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f2,—.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
ZIJ. DIE ZICH MET INGANG VAN
1 APRIL 1928 OP DE GOESCHE
COURANT ABONNEEREN, ONT
VANGEN DE TOT DIEN DATUM
VERSCHIJNENDE NUMMERS
GRATIS.
OVERZICHT.
Een opmarsch van werkloozen.
In Denemarken heeft een werldoozen
organisatie het plan ten uitvoer gebracht van
een opmarsch van werkloozèn uit het cen
trum van Jutland naar Kopenhagen.
Te voet zou men optrekken door Jut
land en Seeland, naar de hoofdstad en
men rekende er op, een paar weken voor
de reis noodig te hebben. Van Kjellorop,
in Midden-Jutland, vertrok een stoet van
200 werkloozen. Overal, waar hij langs
kwam, sloten zich anderen bij hen aan
en toen hij de stad Horsens had bereikt,
was het aantal deelnemers verdubbeld.
Zij werden door het gemeentebestuur
plechtig ontvangen, dat hun kostelooze
maaltijden verstrekte. Intusscbem werd be
kend, dat de regeering uit Kopenhagen
politie-detachementen had af gezonden, om
de betoogers uiteen te jagen, voor dat
zij de Belt bereikt zouden hebben. Men
rekende er op, dat de stoet tot 3000 man
zou zijn aangegroeid, wanneer zij in de
hoofdstad kwam.
Te Skanderborg sloot de bekende vlieg-
officier van de gas ^de-huzaren, Clauson
Kaas, zich bij de betoogers aan. Donder
dag marcheerde hij aan de spits van den
troep. Toen dit bekend werd', werd den
man medegedeeld, dat hij ontslag uit den
dienst zou krijgen, indien hij niet den
post van leider neerlegde. De vader van
den luitenant, een gewezen ritmeester, stel
de zich telefonisch in verbinding met zijn
zoon en verzocht hem dringend de actie
te staken, daar deze door de bolsjewiki
werd gesteund.
De leiders van den zonderlingen stoet
verklaren, dat zij niet bedelen, de orde
en rust niet zullen verstoren en ook de
hevelen der i egeering zullen opvolgen. Het
is hun echter er om te doen, de regee-
geering te bewegen den onderstand' aan
de werkloozen te verhoogen en meer pro
ductief werk te verschaffen.
|De Indonesische studenten.
De beklaagden in de bekende en ge
ruchtmakende kwestie waarvan we de
zer dagen schreven, zijn op vrije voeten
"gesteld.
Van de behandeling der zaak door de
Haagsche rechtbank geeft de ..Haagsche
Courant" nog de navolgende indrukken.
Den tweeden dag had de officier van
[Justitie maar heel weinig op de aange
voerde argumenten van den verdediger te
-antwoorden: mr. Duys had hem de lang-
'durige preventieve hechtenis verweten,
69 FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
„Koningin Anne, ik verzoek U om
een gunst
Bijna onwillekeurig glimlachte zij te
rug. „Dat heb je al meer gezegd".
„En vraag je niet eens, wat 'het is?
',Ik ben er zoo zeker niet van, of ik
bet wel wil weten, Nap zeide zij.
„Je bent vanochtend niet erg vriende
lijk tegen me", merkte hij op.
Zij ging er niet op in.
„Waarom is het? Om die merrie?
Zij weifelde. „Ja. misschien gedeel-
„En voor het andere deel?" Hij boog
zich wat voorover en keek haar strak aan.
„Ben je bang voor me, Anne?" vroeg hij.
Er lag iets verwijtends in zijn toon,
maar toch deed die vraag haar pijn. Zij
herinnerde zich, hoe hij eens om haar
vertrouwen gesmeekt had.
Het spijt me, dat ik het dier zoo
afgebeuld 'heb, maar het was net zoo
goed baar schuld als de mijne. Bovendien
beeft Bertie overdreven, Ik zal hem ha
maar daar kon de officier niets aan doen,
daar was het geheele parket aansprake
lijk voor; mr. Duys had blijkbaar geen
kennis genomen van artikel 160 der
Grondwet in verband met het eerste ar
tikel onzer const'itutioineeiie wet: onder
openbaar gezag moet ook verstaan wor
den het gezag in Iodië. En de officier
was gereed met zijn repliek en hij per
sisteerde.
..Mijnheer de president dupliceerde
mr. Duys heb ik daarvoor gister vier-
en-een-half uur gepleit, heb ik daarvoor
zoo lang van uw kostbaren tijd moeten
vorderen, om nu te ervaren, dat ik nog
niet lang genoeg gesproken heb. Mijnheer
de president, de officier heeft er niets
van begrepen; ik zal geen verdere moeite
doen, het is voor mij van meer belang
of de rechters het begrijpen, dan dat
de officier het begrijpt". Dit waren geen
erg vriendelijke woorden van den verde
diger en mr. Rij kens zag es- naar uit of
hij heusch erg boos was. Maar de heer
Duys trok er zich niets van aan en
onbekommerd babbelde en betoogde hij
verder legen de rechters.
Toen de verdediger gedupliceerd hajd,
merkte hij aan mr. Rijkens nog op, dat
zijn pleidooi niet tegen den officier per
soonlijk was gericht; dat zou de officier
ook wel hebben begrepen, meende mr.
Duys. Ja, dat had iedereen begrepen en
daarom bleef mr. Rijkens boudeeren!
Er bestond blijkbaar bij het Openbaar
Ministerie, bij de verdachten en bij dè
verdediging, een eenstemmig gevoelen, om
de zaak nu maar kort te houden en zoo
gauw mogelijk er mee te eindigen, want
de beklaagde Mohamed: Hatla zag van
een drie-en-een-half uur lange verdedi
ging af. Hij herinnerde aan de ridder
lijkheid van zijn ras, hoe hun ridderlijkheid
hun niet had doen vluchten en hoe dé
Hollanders deze geste beantwoord1 had
den, door -hun zes maanden op te sluiten.
„Is het uit uw naam", vroeg Hatta
dein rechters en zijn betoog herinnerende
aan Multatula's opdracht in de Max Ha-
velaar dat de Indonesiërs vervolgd
worden en dat men onzen ouders dwingt
ons hun steun te onthouden?" En dan
profeteerde de Javaan, dat hij den dage
raad der vrijheid alreeds aan den kim
zag verschijnen.
Om kwart over twee ging de rechtbank
in Raadkamer, om te beslissen of de vier
Indische jongelui al dan niet uit de voor-
loopige hechtenis ontslagen zouden wor
den. En met de minuten, dat de rechters
weg bleven, steeg de hoop, dat de beslis
sing ten gunste van deze jongens zou uit
vallen, want er bleek niemand in de zaal
te zijn, die niet vond, dat deze studenten
te lang waren vastgehouden.
Vele minuten verstreken en het leek
wel een Kamerzitting met al die dispu-
teerende Kamerledende heeren Mer
chant en de Visser, Joekes en Cramer
en daartusschen en overal mr. Duys. In
en om de banken hadden zich druk pra--
tende groepjes gevormd van journalisten
en advocaten, jeugdige blonde en donkere
meisjes-advocaten huppelden er om heen.
Voor de vier studenten was de ban,
dat zij niet met elkaar mochten praten,
opgeheven en., zij maakten plannen voor
een slamatan en voor een daverende wa
len, dan kan je het zelf van hem hoo-
ren, als je wiltj"
Zij hield hem tegen met een gebaar.
„Neen, doe dat niet. Bertie heeft het,
geloof ik, bij het rechte eind".
„Geloof je dat?" Nap nam zijn vorige
houding weer aan co wierp een aanmati
genden blik op haar. „Weet je wel, dat
het vrij vermetel is zoo iets te zeggen?"
„Maar denk je dan heusch, dat ik
voor je ben?"
„Je bent een zoo merkwaardige vrouw,
dat ik waarachtig niet weet, wat ik den
ken moet. Maar daan* je blijkbaar niet
bang voor me bent, zal ik 'het er maar
op wagen met mijn vraag vow den dag
te komen. Ik heb plannen gemaakt voor
een picnic voor jou en een ander.
Het is zoon prachtige dag. Zeg niet
neen".
De jongensachtige toon, dien zij zoo
graag hoorde, klonk plotseling in zijn
stem door. Hij wierp zijn cynisme af en
boog zich weer smeekend naar haar toe.
„Zeg niet neen," herhaalde hij. .Kijk
naar den zonneschijn, luister naar de vo
gels, denk eens aan: een heelen dag in de
open lucht. Ik zal je meenemen naar het
liefelijkste plekje, dat ik op dit typische
kleine eiland ken, en ik zal den heelen
dag je slaaf zijn. Ik beloof je, dat ik geen
oogenblik lastig zal zijn. Neen, kijk maar
niet zoo preutsch. Wees nou voor éénmaal
rong-djawa-fuif, als zij vrij kwamen.
De rechters bleven in beraadslaging,
aan de verlaten groene tafel zat moeder
ziel-alleen de Officier van Justitie en nie
mand bemoeide zich niet heim. Het was
alsof de kinderen samen gespeeld hadden
en hij niet mee mocht spelen. „Net goed",
zei een jeugdig, overmoedig advocaatje.
Maar toen kwamen een veldwachter en
een deurwaarder den Officcier troosten
in zijn eenzaamheid, waarop mr. Rijkens
hun uitlegde dat hij het zoo goed bedoeld
had. Maar daaraan wordt ook niet getwij
feld, mijnheer de Officier.
Na zeven kwartier beraad te hebben,
kwamen de rechters precies vier uur hun
plaatsen weer innemen. Mr. Feith keek
glimlachend naar de jongelui, daar zat
iets veelbelovends in. Doodstil werd het
in de rechtzaal. Mr. Cost Budde stond
op en zei met sympathieke, zachte stem,
dat de rechtbank tot opheffing van die
preventieve hechtenis had besloten om
dat de president was bijna niet te ver
staan er bij de rechtbank geein vrees
meer voor ontvluchten bestond.
Het hooge woord was er uit. Vrij 1
TWEEDE KAMER.
De Kamer heeft Vrijdag den geheelen
middag gedebatteerd over het wetsont
werp om met ingang van 1 Juli a.s. de
zeven-jarige leerplicht te herstellen. Er
waren enkele tegenstanders, maar de mees-
ten waren ervoor, al hadden zij wel een en
ander te wenschen. Zoo werd o.m. de
wenschelijkheid betoogd, dlie ook reeds
bij de schriftelijke behandeling aan de orde
werd gesteld, om het 7e leerjaar meer te
doen aansluiten bij de praktijk en niet te
doen zijn een uitgebreider herhaling van
het zesde leerjaar. De minister, die op de
principieeLe beschouwingen niet inging, om
dat h'et 7e leerjaar eigenlijk niets nieuws
is, doch het slechts gaat om herstel, zettje
uiteen, dat het niet in de bedoeling ligt
het 7e leerjaar tot een soort vakonderwijs
te maken, omdat het onderwijs in dit jaar
het karakter van algemeenvormend on
derwijs niet mag verliezen.
De minister geeft aan herstel vain het
7e leerjaar de voorkeur boven verzachting
der leerlingenschaai, en hij verklaarde,
dat deze thans om finaincieele redenen nog
niet mogelijk is. Tenslotte zeide de mi
nister, dat de scholen in Juli gereed moe
ten zijn om de leerlingen te ontvangen.
De gemeenten zijn daarop in Juni van het
vorige jaar voorbereid.
Na de algemeene beschouwingen wer
den de artikelen 1 en 2 zonder hoofdelijke
stemming aangenomen. De eindstemming
heeft nog niet plaats gehad, maar de invoe
ring van de 7-jarige leerverplichting is
door aanneming van art. 1 op 1 Juli
bepaald.
Woensdag zal het ontwerp wel worden
aangenomen. Maar de herziening van de
leerlingenschaai volgens het voorstel-Ziji-
stra is door de Vrijdag afgelegde verkla
ring van den minister reeds afgewezen.
eens een jong meisje. Stoor je nu eens
niet aan de rest van de wereld. Niemand
zal er iets van te weten komen. We gaan
vanochtend met de auto van Baronmead
en wie zal er op letten hoe laat we op het
majoraatshuis zijn. Zeg, dat je het doet,
zeg jaf
„Beste Napl" Anne keek hem twijfe
lend aan, niet wetend of zij het ernstig
opvatten moest.
„Zeg jal" herhaalde hij. „Er is geen
enkele reden, waarom je het niet zoudt
doen. En ik zal voor je zorgen. Waarom
zou je nu niet eens één keer genieten? Je
hebt nog zoo weinig gehad in je leven."
Dat was waar, maar al te waar. Doch
niet dat deed haar aarzelen.
„Wil je me zeggen, welke plannen je
voor dien picnic gemaakt hebt?" vroeg zij
Hij begon te glimlachen. „Mijn plan
nen, Lady Carfax, zijn geheel afhankelijk
van uw goedkeuring. Ongeveer veertig mijl
van hier ligt het plaatsje Bramhurst
een plaatsje naar je hart 'een paradijs.
Daar kunnen we ruim één ujuir zijn, juist
op een goeden tijd om te lunchen."
„En verder?" vroeg zij, toen hij op
hield.
„Dat is alles."
„Maar daarna?" waagde zij te
vragen.
„Waarde Lady Carfax, het moet een
surprise-picnic worden, waarom van te
van Handen en Gelaat verzacht
en geneest men zeer spoedig irJet
Doos 30, Tube 80 ct. PUROL
Hervorming
ambachtsonderwijs.
Naar de „N. A. Crt." zegt uit goede
bron te vernemen, heeft de minister van
Onderwijs het voornemen het aantal
jaren der ambachtsscholen te doen in
krimpen van 3 tot 2.
Het meerendeel der ambachtsscholen
in den lande heeft thans een leerplan
voor den duur van drie jaren; slechts aan
enkele dezer scholen bedraagt het aantal
leerjaren nu reeds twee.
Deze plannen moeten worden be
schouwd als maatregelen tot bezuiniging;
de beperking van het aantal leerjaren
moet worden opgevat als een middel om
met het ambachtsonderwijs meer leerlin
gen te bereiken. Voor vele ouders is het
een bezwaar dat zij hun kinderen, na de
lagere school, nog drie jaar moeten mis
sen voor het onderwijs aan de ambachts
school.
Met het z.g. leerlingenstelsel, waarbij
de kinderen in de leer komen bij am
bachtslieden en dat vooral in Duitsch-
land succes heeft, zijn hier in den lande
niet veel resultaten bereikt.
De ontwatering van Walcheren.
Nadat bij de gevoerde discussie in de
algemeene vergadering van het polder
bestuur van Walcheren, Zaterdagmorgen
was toegezegd dat, na het dieel van den
polder ten Westen van het kanaal, ook
het deel ten Oosten daarvan aan de beurt
zal komen voor een betere afwatering, is
met algemeene stemimen aangenomen het
voorstel om een electrisch gemaal te
stichten bij Middelburg en enkele daarmee
in verband staande andfere werkzaamhe
den te doen uitvoeren. Een crediet daar
voor, van f200.000,werd aan het dage
lij ksch bestuur verleend.
Borssele. Vrijdag vergaderde alhier
het „Groene Kruis". Uit het jaarverslag
van den secretaris bleek, dat het aantal
leden gedurende 1927 was verminderd
met drie door ver teek uit de gemeente,
doch dat acht nieuwe leden waren toege-
getreden. Thans telt de vereeniging 216
leden. Het materiaal bevindt zich in goe
den staat. Tot afgevaardigde naar de
a.s. vergadering der Prov. Zeeuwsche
vereeniging te Goes, werd benoemd de
heer F. W. J. Immink, als plaatsvervan
ger de heer J. C. Elenbaas. De rekening
wees aan f281,56 in ontvangsten en
f273,95 in uitgaven. Het goed slot be
draagt dus f7,61.
Uitslag der openbare verkooping
der hofstede „Dijkzicht", eigendom van
den heer Jan de Visser te Axel, op
voren alle bijzonderheden te
Hij zeide het op een protesteerend-toe-
gevenden toon. Hij begon vlug te eten en
te drinken, als had bij eien afspraak. „Ik
zou je willen voorstellen, dat we daarna
onzen zin jou zin volgen." Weer glim
lachte hij. „Tot zonsondergang ben ik
je slaaf."
„Kunnen we tegen» dien tijd op het
majoraatshuis terug zijn?"
„Natuurlijk kunnen we dat."
„Beloof je me, dat we er dan zullen
zijn?" Zij keek hem ernstig aan.
Hij glimlachte nog steeds. „Als je het
beveelt."
„Ik moet tegen etenstijd thuis zijn.
„En je eet?"
„Om acht uur."
Hij schoof zijn stoel naar achteren en
stond op. „Heel verstandig van je. De zon
gaat om tien minuten over acht ondier.
Hoe laat zult ge u verwaardigen klaar te
zijn?"
„Elf uur," zeide Anne.
Hij keek op zijn horloge. „Ik ben bang,
dat je van Lucas geen afscheid zult kun
nen nemen. Hudson heeft hem juist mor
phine gegeven."
„Is hij dan zoo erg?" vroeg zij.
„Niet erger dan vroeger. Maar hij heeft
den heelen nacht veel pijn gehad. Hij wil
nooit morphine innnemen. Ik heb hem
moeten bepraten." Hij sprak kortaf, alsof
Vrijdag 1.1. ten overstaan van notairis
A. Th. Verbist te Goes:
Perceel 1 (de hofstede) en perceel 2
samen groot 3.55.70 H.A. verkocht aan
den heer Wilhelm Zweemer voor f3770,
per H.A. of f 13.409,89 den hoop; over
name gebouwen f 2500,
Perceel 3, bouwland groot 0.76.30 H.A.
verkocht aan den heer Job van Westen
voor f3190,- per H.A. of f2433,97
den hoop.
Perceel 4, bouwland, groot 0.84.40
H.A. verkocht aan den heer Job van
Westen voor f3200,-- per H.A. of
f 2700,80 den hoop.
Perceel 5, bouwland, groot 0.93.70
H.A;, "verkocht aan den heer Jan van
Westen voor f3200,per H.A. of
f3017,60 den hoop.
Perceelen 7 en 8, bouwland, groot
I.81.30 H.A., verkocht aan den heer Jam
van Westen voor f3360,per H.A.
of f6091,68 den hoop.
Perceel 9, bouwland, groot 1.21.00
H.A., verkocht aan den heer Jacob Cor-
stanje Jr., voor f3620,- per H.A. of
f4380,20 den hoop.
Perceel 10, bouwland, groot 0.85.20
H.A., verkocht aan den heer Giljaam
Nieuwenhuijze voor f3270,per H.A.
of f2786,04 den hoop.
Perceel 11, bouwland, groot 0.86.00
H.A., verkocht aan den heer Job Wal-
hout, voor f 3250,- per H.A. of
f2795,— den hoop.
Perceelen 12 en 13, bouwland, groot
I.81.40 H.A. verkocht aan de heeren
Gerard en Andries van Liere, voor
f3200— per H.A. of f 5804,80 den
hoop.
Perceelen 14 tot en met 19, bouw
land, groot 6.23.70 H.A., verkocht aan
den heer Marcus de Regt, Joziaszoon
voor f2720,per H.A. of f 16.946,64
den hoop.
Totale opbrengst f65.883,02.
Alle koopers wonen te Borssele.
Biezelinge. Bij het laten drinken van
paarden kreeg de 18-jarige landbouwers
knecht van den landbouwer B. te Bieze-
linge van een der paarden een slag tegen
het onderlijf, zoodat hij ineen zeeg en
directe geneeskundige hulp moest inge
roepen worden, die da*. Pfeiffer verleende,
welke noodig oordeelde overbrenging naar
het ziekenhuis te Goes.
Onder voorzitterschap van den
heer P. Fraanje kwam de vereeniging
Wijkverpleging „Kapelle-Biezelinge" in
algemeene vergadering bijeen in het lo
kaal „Algemeen Belang" te Biezelinge.
De penningmeesteres Mevr. A. G. v.
d. Have.Licieër deed rekening en ver
antwoording over gehouden beheer. De
afdeeling t.b.c. had een nadeelig slot
van f364,28, de wijkverpleging daaren
tegen een goed slot van f424,40.
De laatste rentelooze aandeelen op het
huis van de Zuster konden worden afge
lost, zoodat dit gebouw thans eigendom
der vereeniging is.
Aan verkochte Emma-bloempjes was
ontvangen f83,14, ook was de opbrengst
van de gehouden bazaar en die van de
bijeenkomsten in het koor der Ned. Herv.
Kerk ten bate van de vereeniging geko
men en hoofdzakelijk aangewend voor
het onderwerp hem onaangenaam was.
„Nu zal het wel zoo erg niet meer zijn.
Om elf uur dus? Dan ga ik nu. alles in
orde maken." Maar nog bleef hij en legde
zijn hand op den rug van haar stoel. „Kan
je een geheim bewaren
Zij keek naar hem op. „Een geheim?"
„Anne, doe me een pleizier, en laat dit
een geheim blijven tusschen jou zelf en
je nederigen slaaf."
En met die woorden keerde hij zich om
en ging weg.
HOOFDSTUK X.
Een dag in het paradijs.
Het was een dag in het hartje van den
zomer, een dag van wolkeiooze lucht en
heerlijke koeltjes, een dag voor liet droo-
men en misschien voor het verwezen
lijken van droomen. Snel en geruaschloos
als het plotselinge neerschieten van eern
roofvogel gleed de auto over den weg; nu
eens harder, dan zijn vaart verminderend,
maar nooit stil staand. Nu en dan kreeg
Anne het gevoel, alsof zij zich niet voort
bewoog, maar de wereld haar voorbij
snelde. Doch dan kwam met een klop van
haar polsen de verrukking van het vlugge
vliegen, die de illusie verjoeg, maar haan-
hart toch jubelen deed.
(Wordt vervolgd).
