RUITEMBOER
geneest en v&itftaait de fituëi
Grinnik-Pilletjes
Buitenland
Binnenland
Gemengd Nieuws
Moeder: „Het is heel verstandig van
je, dat je de pitten van je dadels niet
in de tram hebt weggegooid. Je bent een.
lief meisje, hoor!"
Dochtertje: „Ja mammie, ben ik niet
braaf I k heb ze in den. zak ven dien mijn
beer naast ons gestopt."
Toen zij den eenvoudig gekleeden jonge
man voor de vierde maal in een w:e'
had binnengelaten, ging het dienstmeisje
verontwaardigd naar haar mevrouw toe,
„Mevrouw, ik ga weg", begon ze.
„Maar Anna, waarom? Is er eenige
reden
„Ja mevrouw. Ik kan dien mijnheer,
die juffrouw Eva komt bezoeken, niet
uitstaan."
„Wat 'n ideej Hij komt toch niet
voor jou?"
„Dat weet ik wel, mevrouw. Maar de
buren zouden dat wel eens kunm.n den
ken en ik zou er me voor gemeercn".
Moeder (van boven): „Jan! Zet in
's hemelsnaam die radio af I Dat mc-nscb
heeft de afschuwelijkste stem, die ik ooit
heb gehoord!"
Jan„'t Is de radio niet, moeder, 't Is
mevrouw De Bruin, die op visite komt
„Zou Jacques van mij houden?"
„Natuurlijk, kind. Waarom zou hij voor
jou een uitzondering maken?"
Echtgenoot (vermoeid thuiskomend)
„Ik ben in eiken winkel van de stad ge
weest, maar ze hebben dit lint nergens.
Hier heb je het staakje terug".
Mevrouw: „Prachtig 1 Dat was juist
m'n bedoeling. Nu weet ik zeker, dat nie
mand anders het draagt".
„Dokter, ik ben doodziek".
„Hoe leeft U
„Zooals ieder ander. Ik werk den hee-
len dag als een paard, en dan heb ik een
honger als een wolf. ',s Avonds ben ik zoo
moe als een hond en ik slaap als e-n os
„Dan moet u hier niet zijn. Gaat u
liever naar een veearts".
Een zakenman bad een hond en richtte
hem af om brieven uit de bus te balen
en naar den baas te brengen. Op een goe
den morgen kwam de bond met drie brie
ven aandragen, waarvan één tot een nat
ten, stukgekouwden bal was verworden.
Zenuwachtig opende de baas de envelop
pe s. De eene bevatte een chèque, de twee
de een bankbiljet. Angstig vroeg de arme
man zich af, wat er in 's hemelsnaam in
het derde couvert bad gezeten. Wat in
strop, wat 'n strop! Opeens zag bij. dat
één hoek van den verfomfaaiden brief
nog ongeschonden was. Hij las en zuchtte
verlicht. Er stond „Vermogensbelas
ting. Privé."
„Ik schrok me dood, toen Dick mij
kuste".
„Toe nou! Of je nooit eerder bent
gekust 1"
„Ja, maar niet in een kano
OVERZICHT.
Tegen de ongeloovigen.
De tijden van den „strijd tegen de
woeste Sarracemen" dreigt weer te begin
nen. Wij komen wear tot Kruistochten.
De Wahabieten hebben plotseling hun
zinnen gezet op een „heiligen oorlog"
tegen de ongeloovigen d'ie ze in Irak
(Mesopotamia) meemen te moeten zoeken.
In den beginne was het nog niet zoo erg
68 FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
HOOFDSTUK IX.
De gunst.
Het duurde lang voor Anne dien nacht
sliep, doch al kon zij geen rust vinden,
heelemaal rampzalig voelde zij zich niet.
Evenmin was zij in twijfel omtrent bet-
geei> zij doen moest. Haar taak lag dui
delijk voor haar en zij had zich vast
voorgenomen die te vervullen. Die enkele
woorden van Lucas Enrol hadden alle
aarzeling in haar gedood, zoo voelde zj]
met haar sterken vriend mede. Misschien
was haar weifelen slechts het resultaat
geweest van een oogenblikkelijke zwak-
heicl, na zoon plotselinge spanning. Doch
nu die spanning voorbij was, was haaf
zwakheid ook over. Zij wist, dat zelfs
Nap niet in staat zou zijn haar besluit
aan liet wankelen te brengen. Met de
herinnering aan zijn stevigen handdruk
kwam echter tevens de overtuiging, dat bij
niet zou trachten dat te doen. Evenals zij
zelf was ook hij misschien even moede
omdat het maar een paar fanatieke stam
men waren die de ongeloovigen in Irak
met het zwaard in de vuist tot den Islam
wilden trachten terug te brengen. Maar
nu is de zaak veel erger gewerden door
dal de koning van het Groote Arabische
rijk Netzjd, Ibd Saced, zich als de lei
der van dezen heiligen oorlog beeft op
geworpen. Intusschein schijnt Engeland,
dat het mandaat voor Irak heeft, zich
voor een, gewapend conflict met dezen
koning niet te beangstigen. Irak moet in
elk geval tegen de invallen der Waha
bieten beschermd worden, of ze nu door
een koning of slechts door een sjeik of
zoo zouden worden aangevoerd. De strijd
tegen jde Wahabieten zal voornamelijk
vanuit de lucht worden gevoerd, met bom-
bardementsvliegtui gen.
Engeland schijnt wel zeer groote be
langen in Irak Ie zien, dat erkent men in
Engeland ook volmondig. Als dat niet
z<oo was, dan zou Engeland zich ook wel
tweemaal bedacht hebben alvorens met
een oorlog tegen een kowikrijk te beginnen.
Een tusschentijdsche verkiezing.
Groote vreugde heierschl er in het kamp
der Engelscbe liberalen. En met reden,
want, bij twee tusschenzijdscbe verkiezin
gen voor het Engelscbe Lagerhuis hebben
de liberale Candidatein de overwinning
behaald.
Bij de tusschentijdsche verkiezing te
Middlesbrough, die gisteren gehouden is,
werden uitgebracht op den liberalen can-
didaat Griffith 10.717 stemmen, op den
arbeiderscandidaat Ellis 10.628 stemmen,
op den conservatief Sadies 8213 stemmen.
De liberaal is dus met een meerder
heid van 89 stemmen gekozen.
Hun tweede overwinning boekten de
liberalen bij de aanvullingsverkiez:'ng te
St. Ives in Cornwall, waar zij een con
servatieve meerderheid bij de laatste \er-
kiezing van 1247 in een minderheid van
763 wisten om te zetten. Gekozen is
mievr. Walter Runciman, echtgenoote van
den liberalen oud-minister, die voor Swan-
zitting heeft en waardoor voor die
eerste maal in de analen van het Lager
huis man en vrouw beiden parlements
leden zijn. Mevrouw Runciman verkreeg
10.241 stemmen, de conservatief had er
9478 en de arbeider Hopkins 4343. Met
mevr. Runciman doet het 8ste vrouwe
lijke lid haar intrede in het Huis.
Winkeldieveggen.
Woensdagmiddag tusschen 4 uur en
half vijf zijn in een kruidenierswinkel
aan de Kaasmarkt te Rotterdiam 2 vrou
wen op heeterdaad betrapt toen zij goe
deren uit den winkel stalen,. De winkelier
en zijn dochter hebben de goederen af
genomen, waarna de vrouwen, haastig heen
gingen, met achterlating van een groote,
bruine zeildoeken citybug. In deze city
bag bleken goederen te zitten, zooals
schoenen, pantoffels, blikjes sardientjes
enz., welke bij andere winkeliers zijn ge
stolen.
De politie heeft de vrouwen nog niet
opgespoord.
Toelating tot landbouwarbeid
Blijkens het voorloopig verslag over het
wetsontwerp tot voorbehoud der bevoegd-
heid tot toetreding tot het ontwerp-ver-
drag betreffende den leeftijd, waarop kin
deren mogen worden toegelaten tot den
arbeid in den landbouw (Genève 1921)
loos geworden, want hij was ook haar
vriend, die zelfs niet vroeg de eerste te
zijn, en toen zij zich dat herinnerde, ver
joeg zij onmiddellijk ieder en twijfel aan
hem. Had zij niet reeds ondervonden,
dat zij hem maar behoefde te vertrou
wen, om te bewerken, dat hij dat ver
trouwen niet beschaamde? Welke aanne
melijke reden had hij gegeven, dat zij hem
haar vertrouwen opzeggen moest? Zij
maakte er zichzelf een verwijt van en
nam zich voor nooit meer aan hem te twij
felen.
Maar toch duurde het nog lang, voor
de slaap kwam. Eens toen hij nabij scheen
werd hij weer verjaagd door het schreeu
wen van een uil; en eerst in het halve
donker van de ochtendschemering schrok
zij wakker van het zware dreunen van
paardenhoeven op het grasveld. Dit laat
ste gaf haar een hartklopping zij had niet
kunnen zeggen waarom, maar liet her
innerde haar flauwtjes aan een jachtdag,
die voor haar in een ramp geëindigd was.
Eindelijk viel zij in slaap en droomde
een woesten, wilden droom. Zij droomde,
dat zij te paard zat, wegvluchtend in
wilden galop voor iemand, zij wist niet
wie, maar het was iemand, voor wien
zij ontzettend bang was. En achter haar
met halsbrekende vaart, steeds op haas-
winnend, galoppeerde, meedoogenloos als
het noodlot, haar belager. Het was ont
zettend, doodsangst-aanjagend, maar hoe
bestond bij verscheidene leden twijfel niet
alleen aan de noodzakelijkheid, doch ook
aan de wcnsehelijklieid van die toetreding
van Nederland tot ee.r verdrag als het on
derhavige. Dat tot dusver noch België
noch Frankrijk, noch Engeland, tot het
verdrag zijn toegetreden, deed deze leiden
onderstellen, dat ook in die landen de
noodzakelijkheid of wenschelijkheid van
zulk oen verdrag allerminst wordt gevoeld.
Verscheidene andere leden achten in
ternationale overeenstemming op het ge
bied dat dit verdrag bestrijkt, wel dege
lijk mogelijk. Naar hun meening mag bij
de beoordceling de moreel© invloed niet
uit 'het oog worden verloren,, welke uit
kan gaan van de in een internationale
overeenkomst vastgelegde overtuiging, dat
de arbeid van kinderen beneden de 14
jaar beperkt behoort te worden.
Het spoorwegongeluk
te Zandvoort.
Het officieel© onderzoek naar de oor
zaken van het op 7 Januari j.l. te ZandL
voort plaats gehad hebbende spoorweg
ongeluk is gesloten.
Het onderzoek heeft aangetoond, dat
zoowel de remorganien van de locomotief
als die van de voertuigen in orde waren
en goed werkten. Het ongeval moet wor
den toegeschreven aan onvoldoende lucbt-
spanning in de leiding van die Westing-
house-reminrichting, welke aan den ma
chinist moet zijn ontgaan, zoodat hij nage
laten heeft de spanning te vergrootan,
en aan het niet, of onoordeelkundig nemen
van de juiste maatregelen om den trein
tijdig tot stilstand te brengen, toen de ma
chinist bemerkte, dat dit niet op de gewone
wijze met behulp van de Westinghouserem
zou kunnen geschieden, doch hetwelk niet
temin mogelijk was.
Een groote zeepaling.
De motorbotter R. O. 42 heeft op de
vischmarkt te Rotterdam een zeepaling
ingebracht, die 55 pond woog. Men her
innert zich niet, dat hier ooit zoon zware
paling was aangevoerd.
Ui tgeleverd
De Heerlensche politie heeft thans aan
de Duitsche justitie uitgeleverd J. N„
die, zooals gemeld, destijds in Kerkrade
is aangehouden, verdacht L. uit Bleyer-
heide op Duitsch grondgebied bij Strasz
te hebben vermoord in overleg met de
echtgenoote van het slachtoffer. Voor de
erbrenging van N., die tot dusverre
de gevangenis te Maastricht was op
gesloten, bestond groote belangstelling.
Jeugdige dieven.
De recherche te Leiden heeft aange
houden twee jeugdige personen, die bij
de politie zeer skebt bekend stonden.
Het zijn de 19-jarige P. S. en de 18-
jarige H. S„ die verdacht worden van
een eenigen tijd geleden te Leiden ge
pleegde inbraak op den Rijnsburgerweg,
van een inbraak de vorige week Zaterdag
tusschen 6 en 8 uur en van een inbraak
die Woensdag op klaarlichten dag te
Leiden is gepleegd. De medeplichtigheid
van P. S. aan deze inbraken schijnt te
zijn bewezen. Woensdag zijn door die
politie reeds verscheidene artikelen, van
de batste inbraak afkomstig, bij opkoo-
pers gevonden.
t Kermis en bier.
Te Zaandam heeft de verpachting
plaats gehad van zestien standplaatsen
op de in dit jaar te houden kei-mis. De
totale opbrengst was f 14.368, tegen
f 11.000,in het vorige jaar, welke hoo-
wel zij wist, dat zij droomde, zij kon
niet wakker worden. Dan plotseling was
de wilde jacht voorbij. Iemand -reed nu
naast haar. Een krachtige hand
greep haar teugels. Met ©en angstiger
kreet keerde zij ziqh om, om haar vervol
ger te zien en zag -- een Roodhuid,
Zijn tijgerachtige oogen staarden in de
hare. Hij lachte met een duivelschen
triomflach. De arendsveeren wuifden bo
ven zijn getatoueerd gelaat. Het kwam
dichter bij haar, raakte het hare bijna
aan. Toen zij hem plotseling herkende,
doorboorde haar dat als een zwaard.
Het was het gezicht van Nap Errol
Toen zij naar beneden ging, om le ont
bijten, stond hij op de trap te praten
met Hudson, doch hij keerde zich dadelijk
om, om haar te begroeten.
„Het spijt mij u te moeten zeggen,
dat Lucas een slechten nacht gehad heeft.
Hij zal vandaag zijn kamer houden. Hoe
hebt u geslapen. Lady Carfax?
Zij gaf het gebruikelijke antwoord en
samen gingen zij naar beneden.
Bertie stond in den hall een courant
in te kijken. Hij kwam met een norsch
gezicht naar hen toe, gaf Anne een hand
en richtte zich dan dadelijk tot zijn
broer
„Ik kom juist uit den stal. Ben je
den heelen nacht uit geweest? Je hebt
de merrie half dood gereden'
Anne keek Nap aan. Hij glimlachte.
gere opbrengst ten deele een gevolg zal
zijn, van het feit, dat het verbod voor de
inrichtingen van vermakelijkheden om hier
te verkoopen, is opgeheven.
Oplichting.
Sedert eenigen tijd kende de gepen-
sionneerde ambtenaar J. de W. uit de
Bilderdijkstraat te Rotterdam den 46 jarigen
caféhouder W. V eu den 42 jarigen koop
man T. H. J. W. Maandagavond ver
zochten V. en W. bij hem te komen in
een café in de binnenstad, omdat zij een
gewichtige zaak met hem te bespreken
hadden, welke geen uitstel kon lijden,
l'oen De W. in het café kwam vond hij
daar de twee mannen, die hem vroegen
of hij al had gehoord van de fraudes bij
de lncassobank en van de arrestatie van
den directeur van het filiaal aan den
boudschen Singel en van nog twee anderen
De W. antwoordde bevestigend. Toen
vertelde zij hem, dat zij van een van de
drie gearresteerden vreemd geld onder zich
hadden, welk geld zij nu niet konden
wisselen. Zij hadden evenwel voor een
andere zaak dringend geld noodig, De
vraag nu of de W. hen kon helpen aan
f LU00, voor welk bedrag hij het vreemde
geld, dat bestond uit 12 biljetten van
100 dollar, in onderpand zou krijgen. De
W. zei, dat zij de biljetten toch wel op
een bank konden wisselen. De mannen
zeiden, dat dit nog niet zoo eenvoudig
was, in verband met de strafbare feiten,
welke de eigenaar van het geld gepleegd
zou hebben. Om de W. hiervan te over
tuigen zouden zij nog wel even hun ad
vocaat opbellen en hem om advies vragen.
Inderdaad hebben zij toen een nummer
opgebeld. De W. luisterde mee, zonder
eigenlijk te weten met wien werd getele
foneerd. De stem aan den anderen kant
zei, dat het dien avond niet meer moge
lijk zou zijn, dt bankbiljetten te verzilveren,
maar dat zij natuurlijk veilig als onder
pand zouden kunnen dienen.
De Wwas nu overtuigd met een reële
zaak te doen te hebben. Hij had nu even
wel niet zulk een groot bedrag bij zich.
Met W. is hij naar een kennis gegaan,
die in het Noordelijke stadsdeel woont en
heeft hij, terwijl W. buiten wachtte,
een bedrag van f 720 geleend. Samen zijn
zij teruggekeerd naar het café in de binnen
stad, maar op het Hofplein, was W. op
eens verdwenen. De W. is toen alleen
verder gegaan. In het café vond hij V
en samen hebben zij op W. gewacht, die
even later binnen kwam.
Hij zeide in verband met een andere
zaak even getelefooneerd te hebben en zoo
doende De W. te zijn kwijt geraakt.
De W. heeft vervolgens V. de f720
gegeven, waarna hij de 12 biljetten van
100 dollar in pand kreeg. Kort daarna is
hij weggegaan.
W. en V., die tegelijk met hem de deur
uitgingen, namen op straat afscheid van
elkaar, maar De W. zag, dat zij kort
daarna weer bij elkaar kwamen. Hij vond
dit wel eenigszins verdacht en zoo spoedig
mogelijk heeft hij eens geïnformeerd. Toen
bleek, dat de biljetten vervalscht waren
riet waren eigenlijk biljetten van 1 dollar
welke omgewerkt waren tot de grootere
waarde.
De W. heeft van het gebeurde aangifte
bij de politie gedaan en de centrale
recherche heeft nu de twee mannen aan
gehouden en opgesloten Bij hun arrestatie
waren beiden zwaar beschonken. Zij ont
kennen ten stelligste zich aan deze op
lichting te hebben schuldig gemaakt. Zij
vertellen, dat De W. hen had voorgesteld
samen handel te drijven. Nadat deze zaak
.Maak jezelf niet van streek, beste jon
gen", zeide hij. „Als zij wat ^gegeten
heeft, is de merrie weer beter
„Denk je?" bromde Bertie. „Zij is
half dood van uitputting".
„Onzin(" zeide Nap en maakte een
gebaar om verder te gaan.
De verontwaardiging van Bertie werd
tot woede. „Voor jou misschien. Maar
ik weet wat ik zeg. Je moest je schamen 1
Nap bleef staan. „Wat?" vroeg hij.
Bertie keek hem aan en zweeg. De
uitbarsting was heftiger geweest dan hij
bedoeld had.
Kalm stapte Nap op hem af. -.Wil je
die woorden nog eens herhalen
Bertie bleef zwijgen.
„Of wil je ze liever intrekken?'
Bertie bleef hardnekkig zwijgen. Hij
-peelde zenuwachtig niet de courant op
een manier, die aan scheen te toonen,
dat hij niet wist, wat hij doen moest.
„Trdk je ze in?" herhaalde Nap nog
kalm.
Bertie trok met zijn schouders als een
„ohooljongen. „Ga weg Nap!" bromde
hij. „Het spijt me, dat ik het gezegd
heb. En laat me nu alleen".
Anne was reeds aan het andere einde
van den hall, doch Nap Kaalde haar in,
voor zij de eetkamer binnenging. Hij deejj
de deur voor haar open en toen zij langs
hem ging, zag zij. dat hij nog flauwtjes
glimlacht».
geruimen tijd was besproken is zij afge
sprongen. Gedurende deze onderhandelin
gen heeft V, op verzoek van een buiten
staander, bij de W. een bankbiljet van
f1000 gewisseld. Dit is volgens beiden
de eenige handeling welke tusschen beide
partijen is geschied. De politie zet het
onderzoek voort.
De vallende prins
De Britsche troonopvolger zal in de
wereldgeschiedenis vermaard blijven als
»de ruiter die er zoo vaak afviel'. Zoo
vaak is dat nu al gebeurd, dat er in de
omgeving van den prins en ook uit het
publiek stemmen zijn opgegaan om hem
er toe te krijgen niet meer aan paarden
rennen, veldjachten en wat dies meer zij
mee te doen. Maar de prins rijdt toch,
en dat vindt de groote menigte ook spor
tief en sympathiek in een man van 's prinsen
leeftijd.
Woensdag reed hij te Bicester mee in
een wedstrijd om den Lord Manners Cup.
Een vorig jaar had de prins den beker
gewonnen Maar ditmaal viel zijn paard
bij de laatste hindernis. Hoewel de ruiter
zijn stijgbeugels verloor bleef hij in het
zadel, en kon hij zijn rijdier weer over
eind krijgen. Als tweede passeeide hij de
eindstreep.
Zoekt „D a d d y
Heel Sullivan een plaats in Indiana
is in wilde opwinding, want Daddy'
is zoek. Daddy is zooveel als ons „pappie".
Het vermiste „vadertje" was een zeer be
minde figuur. Hij was een achtenswaardig
man, kolonel „Jimmy" lang, die al bijna
vijftig jaar aan het hoofd had gestaan
van de plaatselijke bank. Iedereen in de
plaats kende hem, hield van hem en had
eerbied voor „pappie", die 78 jaar is.
Toen hij van zijn vacantie niet terug
keerde en bovendien brieven en telegrammen
onbeantwoord bleven, ging men eens in
de boeken van de bank neuzen Het bleek,
dat Daddy zich aan een bedrag van
250.000 dollar had geholpen ten nadeele
van de cliënten der bank. Ook weet men
thans dat hij op zijn reisje niet enkel dat
»eld maar ook een mooi, jong vrouwtje
reeft meegenomen. Het spoor van het
raartje is nagegaan tot Chicago. Daar is
iet tweetal in de menigte opgegaan
Te Sullivan is men erg ontdaan over
het geval.
Een kostbaar paarlsnoer.
In een advertentie in de „Times" wondt
een bekroning van 5000 uitgeloofd voor
bet terugbezorgen van een snoer van "57
moot© gegradeerde geelachtig-rose pare-
dat tusschen Parijs co Londen weg
is geraakt. De parels wegen 669.28 grein
en het snoer is voorzien van een diamanten
boot, die uit drie steenem besbaat. De waar
de van hiet snoer wo-rdt op 50.000 ge
schat.
Het snoer was in watten in een houteh
doosje gepakt en op of na 23 Februari als
aangeteekend pakje verzonden. Toen dit
niet aan het adres te Londen aankwam,
waarschuwde men het postpakketkantoor
in Mount Pleasant. Het bleek nergens te
vinden. De afzendster is een Parijsche
juwehersfirma.
Moord in een kerk.
Gedurende de vasten-meditatie in de
Kloosterkerk te Schwectz aan de Weichsel
schoot 1de 21-jarige Kprowski met een
„Neem me niet kwalijk|" zeide hij. „Ik
laat nu eenmaal beleeddgingen niet gemak
kelijk op mij zitten l"
„Ik weet niet, of er nu eenige «reden
bestond, om je beleedigd te gevoelen",
zeide zij en keek hem recht in zijn oogen.
„Ik ken dat rijden van je".
Even fronste hij zijn wenkbrauwen,
doch begon dan weer te lachen. Er was
nog niemand in de eetkamer.
„Nog niemand beneden merkte hij
op. „Ga zoo lang bij het raam zitten.
Wat mag ik je geven?"
Hij zette alles voor haar en voor zich
zelf klaar en ging dan tegenover haar
zitten. Hij scheen buitengewoon in zijn
humeur te zijn.
„Hè, kijk niet zoo strengvroeg hij.
„Ik wou je juist om een gunst vragen".
Zij glimlachte even, ai was bet niet
van harte. „Ik houd niet van wreed-
aardls", zeide zij. „Wreedheid is iets,
dat ik nooit vergeten kan, omdat ik het
zoo verafschuw".
„En ben jij nooit wreed?"
„Ik hoop van niet".
„Dat hoop ik ook", antwoordde hij.
„Maar soms twijfel ik er toch wel eens
n".
Zwijgend keek Anne het raam uit.
Het driftige tikken van zijn vingers op
de tafel deed haar weer opkijken, waar
bij zij zijn gebiedenden blik ontmoette.
Hij glimlachte. (Wordt vervolgd).
