RUITENBOER
N*. 51.
Woensdag 55 Februari 1958
it ft* Jaargang.
Buitenland
Koloniën.
LINTVELTs BAZAR
Sport
ProVincienieuWs
ABONNEMENT
Prijs par kwartaal, in Goes f 2,
builen Goes f2,
Afzonderlijke iiuinmers 5 cent.
Verschijnt Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHË
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
nicer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Ad ver ten tien worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
OVERZICHT.
Ontwapening.
Bij den Volkenbond is door Rusland
een ontwerp-conventie voor algemeene en
algeheek ontwapening ingediend.
De inhoud van deze conven'ie luidt
in het kort als volgt:
De conventie voorziet in een onmid
dellijk overgaan tot de algemeene en vol
ledige ontwapening, die binnen 4 jaren
moet worden doorgevoerd en wel in die
mate, dat reeds na het einde van het
eerste jaar de mogelijkheid tot gewapen
de conflicten sterk is beperkt. Daarom
moot in 'het eerste jaar de demobilisatie
van het leger 50 °/o bedragen, de ver
nietiging van alle munitie-voorraden en
de uitschakeling van de belangrijkste ob
jecten der vloot- en 'luchtvaartkrachten
uit de strijdformatks en de opheffing
van de verdedigingsorganen volgen en ge
durende de volgende drie jaren moet dan
definitief worden ontwapend.
Voor de controle der doorvoering die
nen een internationale permanente con
trole-commissie en comfmiss'es der ver
schillende s'a'.en, volgens het pariteitsbe-
gin^el samengesteld en met deelneming
van vertegenwoordigers der wetgevende
lichamen, enz. te worden ingesteld.
De Veiligheids-Commissie bijeen.
Onder voorzitterschap van den Tsjecho-
Slowaakschcn minister van buitenlandsche
zaken,d r. Benesj. is Maandag te Genève
de veüigheidscommissie bijeengekomen ter
bespreking van de vraagstukken van de
entwapening en de veiligheid. De commis
sie zal vermoedelijk bijeenblijven tot m
de eerste dagen van Maart; dan houdt
de Volkenbondsraad weer een bijeenkomst
en tijdens de beraadslagingen van dit li
chaam zal de veiligheidscommissie geen
besprekingen houden. Mocht zij bij het
samenkomen van den Volkenbondsraad niet
met haar werk gereed zijn gekomen, dan
zal zij dat op een Later moment hervat
ten. Het is wel zoo goed als zeker, dat
het daarop zal uitloopen, want het is niet
aan te nemen, dat de commissie in een
veertien dagen tot een conclusie zal kun
nen komen, die de instemming heeft van
alle betrokkenen, wat toch noodig zal
wezen als zij zal dienen voor basis van
beraadslaging in den Volkenbondsraad.
Col ij n in Indië.
Ane'.a had een interview met den heer
Colijn, die als doel van zijn bezoek aan
gaf: de afgesleten fijne puntjes van zijn
kennis omtrent Indië bij te slijpen.
De bes tuur sier vorm ng besprekend, me-
Hoek Koningstraat - Magdaleoastraat.
SPECIAAL ADRES IN: GLAS,
PORCELEIN EN AARDEWERK.
60 FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
„Nap", zeide zij vastberaden, „tus-
schien ons moet er geen sprake meer zijn
van liefde. Ik heb je vanmiddag gezegd,
dat ik niet naar je zal luisteren, en ik
zal het niet doen. Begrijp je me? Van
nu af aan moet het uit zijn!"
„Dat meen je niet!"
Hij stond vlak bij haar en weer door
huiverde haar een angst een angst, die
bijna afschuw was. Er was iets in hem,
dat 'haar sterk deed denken aan een
dier, dat dreigend zijn klauwen uitstrekt.
„Ik meen het ernstig", zeide zij, doch
zij durfde zijn blik niet langer te ont
moeten. Zij durfde hem niet in haar
gezicht te laten lezen.
„Ik spreek ook ernstig", zeide Nap.
„Maar je behoeft daarom niet bang voor
mij te zijn. Ik mag een wilde zijn, maar
daarom ben ik nog niet te verachten-. Als
ik meer neem dan jij bereid bent te ge
ven, dan doe ik dat alleen, omdat ik weet,
moreerde de heer Colijn, dat hij steeds
voorstander was geweest van grootere
eenheden, doch dat hij thans in het licht
van de opgedane ervaring wilde nagaan,
of zijn meaning wellicht voor wijziging
vatbaar was.
Zijn reisplan is als volgt: Op 28 Febr,
vertrekt hij naar Soerabaja voor een veelr-
tiendaagsch bezoek aan den Oosthoek.
Daarna gaat hij naar Midden-Java, Zuid-
Sumatra, de Westkust, de Oostkust en
Atjeh. Op 11 Juni gaat de heer Colijn
met de „Indrapoera" van Sabang terug
naar Europa. Op 28 Juni komt hij te
Marseille aan en gaat van daar naar Ge
nève om de economische commissie van
den Volkenbond te presideeren.
Luchtvaart.
Oceaanvluchten in 1928.
In hel jaar 1928 zullen zeven pogingen
worden ondernomen van Europa over den
Atlant. Oceaan naar Amerika te vliegen.
Drie pogingen zullen worden onderno
men door Britsche vliegers, twee door
Fransche, een door een Duitscber en
een door Oostenrijksche vliegers.
Automobielen.
H et wereldsnelheidsrecord.
Maandag hebben we gemeld dat Camp
bell het record op 333 K.M. per uur
heeft gebracht.
De wagen waarmede kapt. Malcolm
Campbell deze prestatie geleverd heeft,
was voorzien van een Napier-motor van
450 p.k., de vliegtuigmotor, die dienst ge
daan heeft bij den strijd om den Schriel
derbeker. In zijn eersten rit met den wind
mee noteerde Campbell een. gemiddelde
uursnelheid van ongeveer 214 mijlen'.
De tweede rit tegen den wind in ging
met een snelheid van pl.m. 199 mijlen,
Segrave's record van 203 mijlen per uur
is dus aanmerkelijk verbeterd. Campbell
gelooft, dat zijn wagen nog sneller kan.
Door een oneffenheid in de oppervlakte
was hij genoodzaakt even in te houden.
Campbell's wagen, die ontworpen en ge
bouwd is op eigen risico, kostte 20.000.
Oplichterij.
In den loop van de vorige week ver
scheen bij een logemeuisboudster te Oost
burg een persoon, die haai* vroeg of hij
een koebeestje mocht stallen, waarop de
vrouw mededeelde, dat zij daarvoor geen
plaats had. De man bestelde bier, ciga-
retten en tevens een middagmaal. De
logementhoudster deelde hem echter mede,
dat zij in verband met den waschdag
niets anders had dan bruine boonen, waar
op de man zeide: „geef die maar, dat
is ook best eten". Alles was voor reke
ning van een koopman uit Groede, die wel
zou komen afrekenen, en vertrok zonder
te betalen. Deze truc heeft hij drie ach
tereenvolgende dagen bij verschillende lo
gementhouders uitgehaald, totdat Zondag
avond j.l. de persoon, zekere W. H.,
arbeider be Groede, door de politie werd
dat het van mij is." Hij boog zich weer
over haar heen, trachtte haar in de oogen
te zien. „Van mij, Anne!" herhaalde hij
zeer zacht. „Van mij!"
Doch 'bij zijn beweging deinsde ze
ontzet terug met een gebaar, van zoo in-
tensiieven, van zoo duidelijken afkeer, dat
zij onmiddellijk begreep, dat zij datgene,
wat zij getracht had te verbergen, ver
raden had.
Hij kromde zich als had hij een slag
gekregen, en zij zag, hoe zijn vuisten
zich balden. In de stille, die volgde, wacht
te zij tot de storm zou losbarsten, tot hij
in zijn woestheid alle hinderpalen, die hem
nog hinderden, zou wegslingeren. Doch
hoe, wist zij niet hij hield zich in.
„Dus", fluisterde hij eindelijk heel
zacht, „de Koningin kan' haar nar niet
meer gebruiken".
Haar hart klopte wild. Wat had zij
daan? Zij had een gevoel, alsof zij
een vriend wreed had gewond. Maar
omdat hij meer van haar vroeg dan vriend
schap, durfde zij niet probeeren de pijn
te verzachten. Zij bleef zwijgen.
„Kan je geen andere rol voor mij
winden?" vroeg hij. „Het zal je toch moei
lijk vallen me heelemaal uit je rolverdee-
ling te schrappen".
Er was iets in zijn toon, dat haar trof.
Zij keek vlug naar hem op, ontmoette
aangehouden en ter beschikking van de
justitie is
De s'eiger van Hoe deken skerke.
In antwoord op de 27 Oct. door den
heer A. C. de Pauw, lid Prov. Staten,
ovur dat onderwerp gestelde vragen heb
ben Ged. Staten 10 dezer geantwoord
Toen aan de Commissie van Toezicht
op de Prov. stoombootdiensten bekend
was geworden dat de verlichting vain den
weg van het station van den locaal spoor
weg te Hoedekenskcrke naar den steiger
aldaar niet voldoende was, heeft zij om-
mtdctaLijk maatregelen doen nemen o|tn
het gedeelte van dien weg van het wacht
lokaal van de boot naar den steiger vol
doende te verlichten.
Het overige gedeelte van den weg is
nog in beheer en onderhoud bij de Ne-
derlandsche Spoorwegen. Het staat nog
niet vast, bij welk lichaam de weg defi
nitief in beheer en onderhoud zal ko
men. In afwachting daarvan heeft de di
rectie der Spoorwegen thans, volgens
haar brief d.d. 24 Jan. 1928 aan de ge
noemde commissie van toezicht haren
ingenieur Van der Veen te Goes opdracht
gegeven, voor de verlichting van den weg
tusschen haar station te Hoedekenskcrke
en het bovenbedoelde wachtlokaal dei
Prov. boot het noodige te verrichten.
Een ongewone vangst.
We lezen in de „Vliss. Crt.": Zondag
j.l. wsrd door den heer Hendrikse in
de buitenhaven een reusachtig exemplaar
gevangen van een snotolf of snotdolf, en
welwidend afgestaan aan het natuur-histo-
risch kabinet van de R.H.B.S. alhier. Het
dier was 45 c.M. lang, terwijl de nor
male grootte ongeveer 40 c.M. bedraagt,
d.w.z. bij de wijfjes. De mannetjes zijn
n.l. veel kleiner.
De snotdolf komt in de Noordelijke
Europeesche zeeën voor, zeer veel aan
de kust van Schotland, 's zomers echter
wordt het hen aan de kust te warm en
trekken ze zich naar dieper water terug.
Visscbers noemen het dier snotdolf,
omdat het een week lichaam heeft, daar
het geraamte kraakbeenachtig is, zoodat
men het gemakkelijk mot een gewoon mes
door kan snijden; terwijl het lichaam bo
vendien met een dikke slijmerige laag
bedekt is.
Het meest opvallende aan dit zonder
linge dier is een groote zuigschijf aan de
buikzijde, waarmede het zich aan rotsen
vast kan zuigen, en stevig ook. Het ge
beurt wel, dat bij overbrenging van een
gevangen snotdolf uit een transportkuip
of emmer in een basin van het Artis-aqua-
rium, men een aan den wand van een met
water gevulden emmer vastgezogen dier
oplichtte met emmer en al!
Men weet niet zeker of die zuigschijf in
volle zee ook nog voor andere doeleinden
gebruikt wordt, bijv. door zich er mee vast
te zuigen aan groote visschen en schepen,
en zich zoo te laten vervoeren, zooals bijv.
de Indische zuigkop dit ook doet.
Typisch van dit dier zijn de voortplan-
tingsaangelegenheden. Het veel kleinere
mannetje, dat in den paai.tijd met mooie
kleuren pronkt, vervolgt driftig en met
taaie volharding het veel grootere wijfje,
totdat dit ergens een vleeschkleurige klomp
eieren (kuit) heeft afgezet.
zijn oogen en was als het waire dadelijk,
in vurige ketenen gevangen, zoodat zij
haar blik niet meer kon afwenden. En
toen openden zich voor haar de poorten
van de 'hel en zag zij de ziel van een
man in foltering. Zij zag de vlammen
hooger en hooger stijgen, zengend en ver
schrompelend en vernietigend, totdat zij
het gezicht niet langer verdragen kon.
Zij sloeg haar handen voor haar gelaat.
„O, Nap", steunde zij, „als je itie
lief hebt als je me lief hebt
„Als ik je lief heb zeide hij.
Hij legde zijn hand op haar schouder;
zij rilde over haar geheele lichaam.
„Bewijs dan je liefde!" fluisterde zij,
haar gezicht nog in haar handen'.
Hij stond nog een tijd onbeweeglijk,
zijn hand nog op haar schouder. Doch
eindelijk liet hij die weer zakken.
„Twijfel je dan aan mijn liefde!" vroeg
hij en zijn stem klonk haar vreemd, bijna
hard in de ooren. „Denk je, dat mijn
liefde jou onwaardig is? Heb je
je geloof in mij verloren?"
Zij bleef zwijgen.
„Is dat zoo?" drong hij aan. „Zeg mij
de waarheid. Ik ben niet bang voor de
waarheid. Je denkt, dat ik, omdat ik
niet ben wat dokter Capper een volbloed
noemen zou, niet tot liefhebben in staat
ben. Is het niet zoo?"
Onmiddellijk bevrucht het mannetje de
eieren met zijn komvocht, zet zich daarna
met de zuigschijf er vlak bij vast, en roeit
nu met de borstvinnen een voortdurenden
stroom van versch zuur stof houdend water
over de eieren heen. Alles wat zich in de
buurt vertoont, wordt onherroepelijk weg
gejaagd, waarop het trouwe vadertje direct
weer naar de klullkiomp terugkeert. Ook
als na drie weken de eieren uitkomen, zet
hij de vaderzorgen nog eemigen tijd voort.
Wielrijder en auto.
Hel bestuur der Vrijwillige Verkeers
Inspectie in Zeeland schrijft ons: Na ons
vorig bericht, waarin wij den wielrijders
wezen op het weinige, dat een autobe
stuurder ziet, op het voor hem liggende
wegvak, zoo hij zijn hoofdlichten dempt,
terwijl dit nog veel minder wordt, zoo
een fietser hem met een slecht gerichte
en gestelde en daardoor zeer verblindend
werkende electrische lantaarn hem tegen
komt, hebben wij kunnen consfateeren,
dat verschillende wielrijders hunne lan
taarns zoodanig hebben gesteld, dat de
stralenbundel niet meer ver vooruitschijnt,
doch eenige meters voor hen, op den weg
valt.
Terwijl anderen de beleefdheid heb
ben hunne lichten even gedeeltelijk af te
dekken met hun hand.
Wij maken van deze gelegenheid nog
maals gebruik, om den wielrijders te wij
zen op het gevaar dat hunne stekende
lichten niet alleen veroorzaken voor den
tegenkomen den autobestuurder, maai* in
veel grootere mate voor hunne collega-
wielrijders, die zich voor de auto zou
den mogen bevinden, en die de autobe
stuurder, verblind door bet electrische
fietslicht niet kan zien.
Het euvel der reflectoren is niet veel
verbeterd. Slechts enkele soorten voldoen
aan de eischen. De rest is óf van slecht
materiaal, óf zijn verkeerd gemonteerd.
Deze dingen zijn in geen geval een be-
bescherming voor den bezitter. Laat een
ieder dit bedenken en zijn .reflector des
avonds eens laten controleeren, voordat
een proces-verbaal hem hiertoe noodzaakt.
Werkloosheidbestrijding.
Sedert eenige weken werden door het
departement van binmenlamdsche zakenbe
sprekingen gevoerd met den polder Stop
peldijk in Zeeuwsch Vlaanderen, teneinde
met het oog op de werkloosheid in ge
noemd gewest tot de uitvoering van eenige
werken, n.l. verbreeding van watergan
gen, te kunnen komen. De besprekingen
hebben een gunstig resultaat gehad. De
minister van binnenlandsche zaken en
landbouw heeft aan den polder en de
beide betrokken gemeenten subsidies toe
gezegd, zoodat dezer dagen met deze
voor Zeeuwsch Vlaanderen belangrijke
werkverschaffing zal worden begonnen.
Met steun vanwege het bovengenoemde
departement zijn thans werkverschaffingen
geopend in de gemeenten Biervliet, Bosch-
kapelle, Grouw, Langendam, Schoomdij-
ke, Hulst, Stoppeldijk, St. Janssteen en
Westdorpe. Aan alle gemeenten in
Zeeuwsch Vlaanderen, die subsidie voor
werkverschaffing hebben gevraagd, is deze
thans verleend.
Stoombootdienst op de Oosler-Schelde.
Door de Ver keer scommi s sic uit de
Nog antwoordde zij hem niet. Doch
nu hij haar losgelaten had, ging zij naar
de bank terug en liet er zich op neer val-
Len, haar armen slap langs de leuning
hangend.
Hij begon heen en weer te loopen als
een wild dier in een kooi, iederen keer,
dat hij langs haar kwam, even stilstaand,
en dan weer verder gaand als gehoorza
mend aan een innerlijken drang. Einde
lijk bleef hij plotseling met zijn rug naar
haar toe staan als een standbeeld in
het maanlicht.
Zij keek niet naar hem. Zij voelde,
dat haar krachten haar weldra zouden
begeven. Haar hart klopte nu zeer lang
zaam, als een bijna afgeloopen horloge.
Zij voelde zich als een oude, oude vrouw,
heel levensmoe. En zij was koud
koud over haar geheele lichaam.
Minuten verliepen. Ergens ver in den
nacht schreeuwde een uil, en Nap keek
schielijk om, als iemand, die gewoon is
van ieder geluid nota te nemen. Dan bleef
hij schijnbaar luisterend staan, om zicb
eindelijk weer om te keuren en neer te
kijken op de gebogen gestalte op de bank.
Langzamerhand veranderde zijn hou
ding. Het beestachtige erin verdween ge
heel, om plaats te maken voor iets men-
schelijks. Kalm liep hij over de door
de maan beschenen ruimte, die hun scheid-
Zeeuwsche Handelsreizigers Vereeniging
is tot de leden ter behandeling in een op
3 Maart a.s. te Goes te houden alge
meene vergadering der vereeniging het vol
gende schrijven gericht: naar aanleiding
van een schrijven van het bureau der Ka
mer van Koophandel en Fabrieken voor
de Zeeuw sche Eilanden over de wensche-
Iijkheid van het weer doen doorvaren van
de booten der Ooster-Schelde-lijn naar
Middelburg.
In tegenstelling met de diensten op
de Wester-Schelde waarvan het rijk 80%
draagt in het tekort, mocht het de Pro
vincie ook na herhaalde pogingen, niet ge
lukken voor den Ooster-Scheldedienst
eveneens een bijdrage uit 's rijks kas te'
ontvangen. Waar het tekort over 1922
ruim f 58.000,bedroeg en de begnoo-
ting voor 1923 sloot met een kwaad slot
van f 74.000,wenden Ged. Staten zich
op 17 November 1922 met een voorstel
tot de Prov. Staten om dezen dienst in
plaats van met 2 met 1 boot te onder
houden, waardoor het tekort met
f 37.000,— minder geraamd werd. Er
zou dan niet verder gevaren worden dan
het Wolphaartsdijksche veer en zou tus
schen dat veer en Middelburg v.v. een
autobus an dienst gesteld worden, waar
voor een contract zou gesloten worden
met die N.V. Autobusdienst Walcheren
te Middelburg.
Uit de desbetreffende stukken bleek
toch, dat aan goederenvervoer van en
naar Middelburg over 1921 ongeveer f 4900
werd ontvangen en niet meer dan 4 tot 5
passagiers de reis van en naar Middelburg
per dienst mede maakten.
Toen de dienst met 2 booten werd on
dernomen vertrok de boot volgens de
dienstregeling van 1922-1923 in Nov.,
Dec. 1922 en Jan. 1923 uit Middelburg
om 6.40 v.m. en 1.30 uur n.m. en boven
dien nog een reis van Katsche veer naar
Zierikzee om 10.15 en van Zierikizee
naar Middelburg om 5.55 uur v.m. en
2.30 n.m. en van daar tot Katsche veer
om 10.15. In de maanden October en
Februari gingen de middagdiensten uit
Middelburg 2.30 uur en uit Zierikzee
om 3.30 uur, in de maand Maart resp.
om 3 en 4 uur. De dienst Goes-Katsche
veer en terug werd toen onderhouden met
een autobusdienst van f 1 per enkele reis.
Een en ander is toen vanaf 2 April 1923
veranderd en kwam de boot niet meer door
tot Middelburg. Met de nieuwe regeling
kreeg Middelburg op Zierikzee en omge
keerd via het Wolphaartsdijksche veer 3
verbinden in plaats van 2 toen de boot nog
doorvoer naar Middelburg. Over 1926
was het tekort op den dienst met inbegrip
van den autobusdienst op Middelburg,
die intusschen in andere handen was over
gegaan en doorrijdt tot Vlissingen, nog
slechts f 5475 en in het tekort wat de ge
wone exploitatie betreft over 1927 in elk
geval de helft minder. Over 1926 werden
2066 reizen gemaakt van Zierikzee naar
Wolphaartsdijksche veer en terug en wer
den vervoerd ongeveer 32000 personen'Van
Zierikzee naar Katsche veer en terug en
11900 van en naar Wolphaartsdijksche
veer, wat voor laatst genoemd traject ge
middeld 5 tot 6 personen per reis is.
Intusschen werden ook de tarieven tus
schen Goes en Katsche veer (busdienst)
belangrijk verminderd; een ondernemer
de, en knielde naast haar neer.
„Anne", zeide hij en nooit in haai
leven vergat zij de diepe melancholie
in zijn stem „ik ben een woesteling,
een bruut een duivel. Maar ik zweer
je, dat ik in mij heb datgene om je lief
te hebben zooals je verdient lief ge
had te worden. Wil je geen geduld met
me hebben? Wil je me geen kans geven
de eenige kans, die ik ooit gehad heb
mijn leven te beteren, te leeren wat lief
de zijn kan? Wil je me niet nog eens je
vriendschap schenken? Heusch, ik ben
niet heeleniaal een bruut!"
Zij trilde als een dood iets, dat tot
leven gewekt wordt. Haar angst voor
dien man verliet haar als een booze droom
zoo machtig was de tooverkracht, die
hij op haar uitoefende. Zij stak hem een
van haar koude handen toe.
Hij nam die, boog zijn hoofd erop,
drukte haar tegen zijn oogen, richtte zich
op, keek haar aan.
„Het is dus niet het einde? Je stool
me niet in walging van je?"
En zij antwoordde het eenige wat mo
gelijk was. „Ik wil je vriendin blijven,
maar laat er tusschen' ons nooit meer
sprake zijn van liefde. Dat alleen zou
een einde aan onze vriend scha
maken. Kan ik je verton^
1 Wordt vervolgd).
