RUITENBOER
N°. 22.
Vrijdag 17 Februari 1928
IIS* Jaargang»
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel
Een algemeen belang
De Hollandsche
Wasc h v r o u w
JE ZEEPPOEDER
Uit de Radiowereld
Binnenland
Ruwe Huid
Sport
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, ia Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, 'Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooze Vennoot schap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens ft Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Onder de „brandende vraagstukken"
van de na-oorlogsperiode neemt de toe
stand der openbare geldmiddelen wel een
voorname plaats in.
Bij het intreden der malaise bleek maar
al te duidelijk, boe onrustbarend snel
de openbare uitgaven gestegen waren, en
koezeer de belastingdruk verzwaard was
om de ontvangsten niet al te zeer bij de
stijgende uitgaven te doen achterblijven
Bepaalde schuldigen voor den gang van
zaken waren niet aan te wijzen; feitelijk
hebben wij allen meegedaan. Waarschijn
lijk was men het meest den verkeerden
weg opgegaan, doordat onverwacht de
welvaart nog enkele jaren na den oorlog
voortduurde en de middelen dus bleven
stijgen, zoodat men het gevoel kreeg als
of dit een soort gevolg was van het
stijgen der uitgaven. Van de zakenmen'
schen, die het eerst bemerkten, dat het
uit was met de welvaart, moest de eerste
waarschuwing uitgaan. Zij waren de eer
sten, die den stormbal hebben geheschen,
en him: „weest op uw hoede" maakte
een diepen indruk. Zij spraken in 1921
uit: „dat er een wanverhouding is ont
staan en zich meer en meer verscherpt
tusschen belasting en nationaal inkomen,
die niet alleen besparing en kapitaalvor
ming tegenhoudt, maar zelfs een interen
van het nationaal vermogen zal veroor
zaken, hetgeen moet leiden tot vermin
derde bestaansmogelijkheid en op den duur
tot economischen ondergang; dat hierdoor
alile klassen der bevolking evenzeer ge
troffen. zullen worden en het dus een
algemeen landsbelang is, dat men zal
geraken tot een algeimeemen geest van
bezuiniging bij overheidslichamen en par
ticulieren".
Langzaam maar zeker begon het be
sef door te dringen, dat aanmerkelijke
vermindering der overheidsuitgaven noo-
dig was en wel tot zoodanig peil, dat
het evenwicht op den gewonen dienst der
Staatsbegrooting verzekerd is bij een be
lastingheffing, die de ontwikkeling van
handel en bedrijf niet belemmert. Inder
daad werden pogingen, gedaan, om tot
een zuiniger en doeltreffender werken van
de onderscheidene takken van overheids
bemoeiing te geraken. Men werd zich be
wust van de groote gevaren, die een voort
gaan met stijgende tekorten op de begroo
ting moest meebrengen; men besefte, dat
het hier in de eerste plaats ging om hel
belang van die niet-bezittende klasse, voor
wie een Staatsbankroet (de droeve erva
ring elders leerde het immers duidelijk)
beleekent verlies van werkgelegenheid en
de onmogelijkheid om van overheidswege
allerlei sociale maatregelen, verzekerings
uitkeer in gen, zorg voor voldoende onder
wijs, enz. vol te houden.
Het valt niet ite ontkennen, dat de bezui
niging offers heeft gevergd op vrijwel
elk terrein. Veel van wat wenschelijk,
57 FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
Hij trok zijn wenkbrauwen zoo boog
op, dat zij bijna zijin hanen raakten. „Nap
merkte Ihij droogjes op, „is een uitste
kende kerel in zijn eigen sfeer. Maar dat
is niet de mijne en ook niet de uwe. Op
zijn verzoek en in zijn gezelschap hen ik
hier naar Engeland gekomen, maar een
zonderlinger type heb ik nog nooit in
mijn leven ontmoet. Ik heb hem nog nooit
in een deken en. met sandalen gezien,
maar ik heb zoo'n idee, dat hij zoo veel
aantrekkelijker zou zijn. Ik geloof, dat
hij aan deze zijde der beschaafde we
reld als een visch op het droge is".
„Wat bedoelt u?"
Voor de tweede maal dien dag had
zij een gevoel, alsof de grond onder
haar voeten trilde. Met een waas voor
haar oogen keek zij naar hem op.
„Ik bedoel, wat ik zeg, mevrouw",
zeide hij kortaf. „Dat 's nu eenmaal
mijn gewoonte. Ik moet mij al heel sterk
gissen, als er niet veel rood^ bloed door
Mr. Errol's aderen stroomt.
„Zoo"t was Airne s ecmg antwoord.
Zij begreep hem dadelijk. Zij had ©en
nuttig of zelfs nood-ig genoemd mocht
worden, diende onverbiddelijk te worden
geschrapt, eenvoudig omdat nu eenmaal
het zwaarste het zwaarst moest wegen;
omdat voor liet groote algemeen belang
van gezonde financiën verschillende klei
nere en tijdelijke belangen moesten wijken.
Maar het verheugend resultaat is, dat
het gevaar voor tekorten op de Staatsbe
grooting is afgewend. De middelen vloeien
weer ruimer, men heeft zelfs de belastin
gen iets kunnen verlagen en de begrooting
vertoont een klein overschot.
Mitsdien is de belangstelling voor het
werk der bezuiniging verflauwd. Zeer ten
onrechte. Want het ernstige gevaar, dat
in 1921 dreigde, is wel bezworen, maar
er dient nog heel wat te worden gedaan
om tot een gezonden toestand te geraken.
De sluitende Staatsbegrooting is voor
een groot deel bereikt door het opleggen
van nieuwe lasten op de burgerij en doos*
ruimen opbrengst van bestaande middelen.
De belastingdruk is ook na de jongste,
nog onvoldoende verlaging nog zeer
zwaar en belemmert een gezonde econo
mische opleving. De Staatsuitgaven staan
nog, op' een te hoog peil; het totaal is bijna
driemaal zoo hoog als in 1913. Verschil
lende nieuwe uitgaven zullen in de naaste
toekomst noodig zijn; weliswaar zijn ver
schillende uitgaven verlaagd1, maar aan
stelselmatige vereenvoudiging en reorgani
satie van den Staatsdienst is nog bitter
weinig gedaan. Mooie woorden zijn er ge
noeg over geuit, vele voorstellen zijn ge
daan, maar bereikt is men leze het
verslag der Bezuinigingscommissie nog
vrijwel niets. Daarenboven wekken in
van gemeenten de financiën toenemende
zorg; ook daar heeft men te kampen met
zeer hooge belastingen en met het sluitend
maken van de begrootiing.
Neen waarlijk, wij zijn er nog lang niet
met het bezuinigingswerk. Er valt op
het gebied van doeltreffende bezuiniging
nog veel en nuttig werk te doen; in toe
nemende mate zal getracht moeten wor
den, van de beschikbare middelen het
grootst mogelijke profijt te trekken. Voor
al in dit laatste opzicht valt nog een be
langrijke taak ten algemeenen nutte te
vervullen.
Verdwijnt de Eiffektoren?
De bouwer van den Eiffeitoren heeft
destijds een levensduur van 20 jaren ge
garandeerd voor den toren, welke in 1889
werd opgericht. Deze levensduur is thans
gevoel, alsof hij een pijnlijke operatie
op haar verricht had, en was te uitge
put, om meer te zeggen. Onbewust drukte
zij haar hand tegen haar hart. Het klopte
zoo vreemd, zoo krampachtig; soms klopte
'het in het geheel niet. Want het was voor
haar boven allen twijfel verhevendr.
Capper sprak de waarheid.
„Ik zal niet beweren, dat de jongen
een onvervalschte wilde is", begon dr.
Capper weer. „Misschien zou er beter
met hem om te gaan zijn, als hij het
was. Maar het fatale bloed is er. Nooit
opgemerkt? Ik dacht, dat vrouwen alles
opmerkten. O, ik kan u verzekeren, dat
hij bij ons meer keeren leven in de brou
werij gebracht heeft, dan ik me de moei
te getroost heb om te tellen. Spreek in
New-York over den duivel en u zult
zien, dat niet lang daarna het gesprek
over Nap Errol loopt. Nu en dan krijgt
hij een aanval van woestheid en dan is
er geen 'huis met hem te houden. Hij
doet precies, wat hem in den zin komt.
Hij is nooit te vertrouwen. Het is een
niet weg te nemen smet".
Zij rilde bij diie woorden, maar nog
sprak zij niet.
Onverstoorbaar ging Capper voort. „Ik
geloof, dat Lucas nog eens gedacht heeft
een gentleman van hem te maken. Een
gentleman, groote goden'! Je kunt net
zoo goed een tijger willen Ieeren opzit
ten en pootjes geven. Hij heeft een- ver
bazend geduld, maar ik geloof, dat zelfs
hij nu beseft, dat het dier niet te tem-
reeds meer dan het clubbeüe, en nu ligt
het in de bedoeling het gevaarte te de-
monteeren, daar ernstig gevaar voor in
storting bestaat. De oorzaak hiervan is
de verwoestende inwerking van de roest.
Aan de Eiffeitoren zijn o.a. de antennes
bevestigd van het krachtigste Fransche
omroepstation ,,F.L. dat werkt op een
golflengte van 2650 M. Vermoedelijk zal
deze zender dan opgeheven worden.
De Euro pee sc he omroep
station s
In den laats ten tijd zijn steeds meer
stalen er toe overgegaan zeer krachtige
omroepstations voor radio telefonie op
te richten. Het is nog niet zoo lang ge
leden, dat men alleen" in het zg.n. korte-
golf-gebied de stations dicht op elkaar
vond. Tegenwoordig is het in hst golf-
gebied 1000—2000 M. al haast precies
hetzelfde. Opmerkelijk is, dat de Dinit-
sche radio-techniek hier zulk een voor
aanstaande plaats inneemt. Zoo zijn b.v.
die nieuwe krachtige omroepstations in
Oostenrijk, Finland, Hongarije, Estland,
Zweden, Noorwegen, Joego-Slavië, enz.,
Telefunken-zenders. Hetzelfde geldt voor
vele zenders in landen bui1 en Europa.
De bouw van de kracht stations te Langen-
berg, Weenen en laatstelijk van den z.g.mi.
„Deulschiandsender" bij Koenigswuster-
bausen, hebben groot opzien gebaard in
de vakwereld en de buitengewone presta
ties dezer telefonie-zenders schijnen de
oorzaak te zijn, dat tal van landen aan
Te'afun ken opdracht gaven voor den
bouw van stations van dit type.
DE ZOMERTIJD.
De Zomertijd saai 15 Mei in en ein
digt 7 October.
De burgemeester van
Culemborg.
Op de vragen van den hear Hermans
betreffende het optreden van den bur
gemeester van Culemborg in verband mei
de moordzaak aldaar, heeft minister Kan
geantwoord, dat hij kennis heeft geno
men van een bericht voorkomende in het
„Volk", waarin wordt medegedeeld, dat
de burgemeester van Culemborg heeft
gepoogd een actie, die gevoerd wordt om
de waarheid aan het daglicht te bren
gen, tegen te werken.
De minister heeft den burgemeester
van Culemborg gevraagd, zijn lezamg te
mogen vernemen van hetgeen in, de vra
gen wordt aangevoerd. Daarbij is ge
bleken, dat de burgemeester zich heeft
laten leiden door den lofwaardige»
dachtengang, dat, zooveel doenlijk, on
geregeldheden in verband met de moord
zaak zijn te voorkomen en het onderzoek
der justitie niet nog meer mag worden
bemoeilijkt door het optreden van onbe
voegden.
Wat 's burgemeesters houding betreft,
zij het volgende opgemerkt:
De actie, welke mr. Roobol in de ge-
men is. Mrs. Errol heeft het al lang
ingezien. Dat is een prachtige vrouw
voor u. U zeide immers, dat u Mrs.
Errol bent."
„Ja, ik kien haar!" Anne hoorde het
zich zeggen, maar was zich niet bewust,
dat zij de woorden sprak.
Capper keek haar één oogenblik recht
in de oogen. „Je zoudt niet zeggen",
zeidie hij, „dat die vrouw met een ge
broken hart rondloopt. Maar ik verze
ker u, dat het zoo is. Nap Errol is
de tragedie van haar Wen".
Deze woorden wekten haar belangstel
ling dadelijk weer op. Zij voelde, dat
haar verslagenheid langzaam aan naar
beneden zonk, tot die ergens diep in haar
ziel tot rust kwam en de oppervlakte vrij
liet voor andere indrukken.
„Hij kwam nergen vandaan", ging Cap
per voort. „Zij heeft nooit geprobeerd
uit te visscben, waar hij vandaan kwam.
Hij was de zoon van haar man en zij
heeft hem als den hare aangenomen. Maar
hij is zijn heele leven een tijgerwelp, een
orkaan, een stokebrand geweest. Hij en
Bertie hebben altijd op zeer gespannen
voet gestaan en het heeft Lucas heel
wat moeite en tijd gekost, om den vrede
te bewaren, wat wel het vermoeiendste
werk voor een zieke is, dat ik me be
denken kan. Ik wil daar een eind aan
maken, Lady Carfax. Ik spreek als fa
milievriend tegen een familievriend. Lu
cas schijnt van u te houden. Ik geloof,
dat u, wanneer u u daarvoor de moeite
van Handen en Gelaat verzacht
en, geneest men zeer spoedig met
Doos 30, Tube 80 ct. PUROL
meen le voert, heeft met name op 30 en
31 December j.l. tot ordeverstoring ge
leid. Dat heeft den burgemeester aanlei
ding gegeven om, toen hij toevallig den
hotelhouder ontmoette, bij wien mr. Roo
bol pleegt te iogeeren, dezen er opmerk
zaam op te maken, dat de goede naam
van zijn huis niet gebaat kan zijn, als van
daaruit een beweging op touw wordt ge
zet, die tot moeilijkheden met de po
litie leidt.
Een gemeentewerkman, die in zijn
diensttijd lange gesprekken over de moord
zaak placht te houden, is door den bur
gemeester er op gewezen, dat dit onge
oorloofd was. Daaraan as de opmerking
toegevoegd, dat ook buiten dienst perso
neel, in gemeentelijke betrekkingen werk
zaam, zich heeft te onthouden van een
ongepast optreden, dat, in verband met
de moordzaak, tot ordever storing zou
kunnen leiden.
De burgemeester heeft dien heer Van
Blitterswijk geenerlei bevel gegeven, waar
toe hij trouwens de bevoegdheid miste.
Wèl heeft hij diens patroon er opmerk
zaam op gemaakt, dat de heer Van Blit
terswijk zich an zijn werktijd voortdurend
met de moordzaak scheen bezig te hou
den, waaruit stilzwijgende instemming van
den werkgever met zijn optreden in deze
door sommigen werd afgeleid. De patroon
zou toen den werknemer voor de keuze
stellen óf zich in zijn werktijd alleen met
zijn arbeid bezig te houden, óf ontslag te
vragen.
Eenige dagen later is ontslag gevolgd
maar, volgens mededeeling van den werk
gever, had dit niets uitstaande met het on
derhoud tusschen hem en den burgemees
ter. Deze laatste heeft eenige dagen daar
na een bezoek ontvangen van den heer van
Blitterswijk, maar dit gold een andere
zaak.
De minister kan aan de mededeelingen
van den burgemees tier geen vrijheid oïit-
leemen, om dezen een opmerking te maken.
D. W. Stork J*
De heer D. W. Stork te Hengelo is
Woensdagavond overleden. Hij is 72 jaar
oud geworden.
Dirk Willem Stork was te Oldenzaail
geboren. Hij kreeg het eerste technische
onderwijs aan de industrieschool te En
schedé en kwam op 17-jarigen leeftijd in
de door zijn oom en zijn vader opgerichte
machinefabriek, die zich ook onder zijn
leiding 'heeft uitgebreid.
Hij is mede-oprichter geweest van 'de
Vereendgang van Ned. Werkgevers en lid
van de Centrale Commissie voor de sta
tistiek. In 1893 werd hij lid van de Staten
van Overijsel, in 1903 lid van de Eerste
Kamer.
Rare kostgangers.
Te Ressen bij Eist waren in een bak
kersgezin twee Duitschers in den kost,
zoudt willen geven-, hem tot rede zoudt
kunnen brengen. Vrouwen zijn spreek
woordelijk vindingrijk".
Even vertoonde Anne'9 glimlach zich
weer. Zij waren nu in den plantentuin en
liepen langzaam het middenpad af. Het
was een kleine afgesloten ruimte, omge
ven door een geschoren taxishaag en met
graspaden doorsneden. Het avondzonlicht
dat schuin op haar neerviel, had haar
in rosachtig goud omgetoovierd. Alle ze
nuwachtigheid was uit haar verdwenen;
peinzend stonden haar grijze, ernstige
oogen.
Zij bukte om een takje rosmarijn te
plukken. „Zoudt u mij willen zeggen,
wat u wilt doen?"
Capper nam haar even van terzijde
op. „Ik wil hem genezen, zeide hij. „Ik
wal weer een flinke kerel van hem maken".
„Zoudt u dat kunnen?" vroeg zij.
„Ik zou het kunnen". Plotseling hield
hij op. Op zijn geel gelaat kwam een
vreemde gloed. „Ik zou het kunpen",
verzekerde hij driftiger, „als ik de om
standigheden in mijn macht had. Als ik
dien vervloekten broer van hem weg kon
krijgen, als ik iets aLs energie in hem
kon opwekken, als ik zijn wil slechts in
één enkele richting kon drijven, dan zou
ik het kunnen. Had ik zijn van harte ge
geven medewerking, dan zou ik het hun
nen. Zonder dat ben ik machteloos.^ Hij
zou gewoon van uitputting sterven
„U bedoelt natuurlijk een operatie?
Een zeer ernstige operatie? Anne was
werkzaam bij de uitbreiding van het station
Ressen-Bemmel. Maandagavond bemerkte
de vrouw des huizes ongewoon gerucht op
haar slaapkamer; toen ze het licht aan
knipte bemerkte ze een der kostgangers,
die zich juist van het geldkistje had mees
ter gemaakt en daarmede vluchtte. On
middellijk werd de politie gewaarschuwd,
maar tot heden is het zoeken naar de twee
Duitschers, die alles hebben achtergela
ten, behalve den gestolen buit, vergeefsch.
Touri sten! verkeer.
De Nederlamdsche spoorwegen, de Ne-
derlandsch-Amerikaansche kamer van
koophandel en de algemeeoe Nederland-
sche vereeniging voor vreemdelingenlver-
keer hebben een adres gezonden aan den
minister van buitenlandsche zaken.
Reeds eerder heeft de Nederlandsch-
Amerikaansche kamer van koophandel cW
aandacht van den minister op de voor
het touri sten ver keer in Nederland, belang
rijke aangelegenheid van het visum gie-
In verband met de Olympische spelen
ware het van veel gewicht, dat Nederland
thans niet achterblijft bij de tallooze an
dere landen in Europa, diie in hun eigen
belang reeds vroeger het visum afschaf
ten. Aangezien vele Amerikaansche tou-
ri'Sten bezwaar hebben tegen de moeite,
vooral aan het zich verschaffen van een
visum, verbonden voor een kort bezoek
aan Nederland, bestaat er groote kans,
dat het Amerikaamsch touri sten ver keer
zich afwendt van Nederland, indien hier
niet dezelfde faciliteiten geboden worden
als in Frankrijk, België, Duitschkmd,
Zwitserland, enz.
Den minister wordt daarom verzocht,
het daarheen te willen leiden, dat Neder
land en de Vereenigde Staten op basis
van reciprociteit, waar het niet betreft
immigranten, die visa-leges afschaffen en
dat de Nederlandsche regeering aan Ame
rikanen, mits niet immigranten, zal toe
staan, zonder Nederlaridsch visum de Ne
derlandsche grenzen te overschrijden.
Luchtvaart.
Lindbergh's vliegtuig.
Na een lange tournee is Lindbergh
weer goed en wel terug in zijn woonplaats
St. Louis. De bekwame jonge vlieger
beeft thans een zeer merkwaardig record
op zijn naam.
Hij vloog met éénzelfde vliegtuig, de
Pride of St. Louis, in negen maanden
tijds over de 50.000 zeemijlen; en al
dien tijd heeft hij geen enkele maal een
noodlanding behoeven uit te voeren. Op
al zijn tochten heeft Lindbergh steeds
het doel bereikt.
Het uitstekende vliegtuig zal nu een
plaats vinden in het museum te Washing
ton van de Smithsonian Instituion.
Het toestel is voorzien van een Wright
Wherlwindmotor, die al die negen maan
den slechts tweemaal uit elkaar is ge
weest om te worden nagekeken en schoon
gemaakt.
op het graspad blijven staan. Haar oogen
zochten die van Capper.
Hij antwoordde met korte beslistheid.
„Lieve mevrouw, niet één, maar twee
operaties. Ik zal u niet lastig vallen met
technische bijzonderheden, die u toch niet
zoudt begrijpen. Maar in bet kort; in de
eerste plaats een afbreken, in de tweede
een opbouwen. Beide operaties zouden
veel van zijn krachten vergen, maar ik
heb mij overtuigd, dat hij de kracht voor
beide heeft. Zes maanden zouden er tus
schen de eerste en de tweede moeten ver-
loopen, en gedurende dien tijd zou bij
plat op zijn rug moeten liggen,. Indien bij
het die zes maanden volhoudt, zou hij
beelemaal beter worden. Dat is mijn vaste
overtuiging. Maar die zes maanden vor
men juist mijn groote struikelblok. Hij
'heeft voortdurend een trouwen vriend naast
zich noodig, om hem in een op,gewekte
en kalm-berustende stemming te houden.
Die beroerde Nap is de voornaamste hin
derpaal. Die zet, waar hij komt, de boel
op stelten en lang blijft hij nooit afwezig.
Lucas zelf erkent, dat zijn broers een
heele zorg voor hein zijn. O, het is een bei-
roerde Wit. Ik geloof soms, dat familie
banden door den duivel uitgevonden zijn."
Cappar trok rusteloos aan zijn baard
en draaide zijn hiel in het zand.
(Wordt vervolgd).
«ai
