RUITEKBOER Nö. 20 Maandag 15 Februari 1928 iiö8 Jaargang. aUUÏiiMllll Buitenland Koloniën. Rechtszaken. Binnenland W etenscbappen. ABONNEMENT M^i WT1 ijs per kwartaal, ia Goes 12,—, 1 J lil m 1 II lil UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant COURANT AGVERTENTIEN van 15 regels {1.20. ellas tegel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 en Kleeuwens Ross' Drukkers- es Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. Verschijnt: Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. OVERZICHT. Trotzki i» ballingschap. Trotzki, eens de man, aan wien de leiding over bet leger en daarmede ook feitelijk over Rusland als staat was toe vertrouwd want 'het leger vormt nog -taltijd de steunpilaar van Rusland is zich blijven verzetten tegen de opvattin- gen van de huidige Russische partij en daardoor in ongenade gevallen bij de Mos- co vische heenen, die niets liever zagen dan zijn algeheel© onderwerping aan' de partij. Dit heeft intusschem niet zoo mo- ygien zijn en ten einde raad besloot men k*kam©raad" Trotzki naar een afgelegen oord te verbannen. Dit besluit is ook werkelijk doorgevoerd en Trotzki zucht 'nu sinds enkele weken in ballingschap'. Een medewerker van het „Neues Wie ner Journal" heeft zich de moeite geno men den balling in zijn woonplaats op te zoeken en weet daarover thans be langwekkende mededeeliogen te doen: Na een treinreis van drie dagen be reikte Trotzki de stad Tasjkent, waar men hem aan den communist Osornin voor stelde, die als diplomatiek vertegenwoor diger van de centrale sovjetregeering in dienst van die federatieve republiek Tur kestan is en met 'het toezicht op Trotzki en zijn kleine groep trawanten belast is. Van Tasjkent ging de tocht naar Wjerny, de eigenlijke plaats van bestem ming. Wjerny is een klein stadje aan de uiterste grens van Siberië, slechts enkele kilometers van China's grenzen verwij derd. Een bijzonder vervelend, grauw en achterlijk plaatsej, dat zoo goed als geheel van de beschaafde wereld afge sloten is. Osornin besprak nu met Trotszki, die zich sinds zijn gedwongen vertrek uit Moskou niet over zijn toekomstig lot had uitgelaten, hoe hij zijn leven daar als -- „staatsburger" wilde inrichten. Trotzki krijgt een maandsalaris van 220 roebels, Jat hem in opdracht van de centrale partijkas uitbetaald wordt. In de hoofd straat van Wjerny is hem een huis met vijf kamers toegewezen. Hij mag onder geen voorwaarde de stad verlaten enz ij met special© toestemming maar kan zich overigens in Wjerny vrij be wegen. De Chineesche grens over te gaan is hem ten strengste verboden: uitdruk kelijk heeft men hem hiervoor gewaar schuwd. Zijn geheel© correspondentie wordt door het executieve comité van Tasjkent geveerd en door Osornin gecontroleerd. Trotzki heeft vergunning verkregen, om tijdens zijn verblijf in Wjerny als schrij ver werkzaam te zijn, maar in geen geval op journalistiek terrein. Hij zal nu een groot theoretisch werk over het Marxisme gaan schrijven. Indien men nagaat, dat de woning van Trotzki vrijwel het beste huis in de stad is en een van de weinigen die voorzien zijn van electrisch licht, ja dat men 'hem zelfs een paard ter beschik king heeft gesteld voor zijn morgenrit, moet men toch wel aannemen, dat de sovjetregeering op baar manier „voor- 56 FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. Onwillekeurig keek zij naar hem op. „Zwijg toch", riep zij rillend; „zwijg toch!" Maar hij bleef doorgaan. „Jij voelde die afranseling veel meer dan ik. Jij was woedend om mijnentwil Heb je jezelf ooit afgevraagd waarom?" Dan op zachiten toon en zich over haar heen buigend. „Denk je, dat ik het niet dadelijk geweten heb. toen ik je ge zicht boven het mijne zag? Denk je, dat ik je liefde niet gevoeld heb in je ar men, die mij ondersteunden? Denk je, dat ik je liefde niet in je oogen zie zelfs nu op dit oogenhlik?" „Zwijg toch!" zeide zij wanhopig weer. „Nap, je doet me pijn. Ik kan het niet uithouden. Zelfs als het zoo was, dan ia liefde ware liefde een heilig iets dat niet in zonde veranderd wor den mag". „Zonde!" riep hij uit. „Wat is zon de? Is het zonde, om het doel, waarvoor je geschapen bent, te vervullen?" Doch bij die woorden kromp zij zoo ineen, dat hij begreep te ver te zijn ge- treffelijk" voor baar meest geduchten tegenstander beeft gezorgd. Dit doet echter geen afbreuk aan bet feit, dait Wjerny een stadje blijft, dat volkomen vian de buitenwereld afgesloten is en iedere beweging er met Argus-oogen gadegeslagen wordt. Werkloosheid nn Amerika. Een ernstige werkloosheid in de Ver- eenagde Staten beeft ongerustheid gewekt bij de regeerinigs-autoriiteitiein. Het ar beidsbureau van de stad New-York, dat zich in economische onderzoekingen voor de Amerikaansche vakvereenigingen spe cialiseert, zegt in zijn j.l. Woensdag ver schenen maandschrift, dat 4.000.000 ar beiders thans zonder werk zijn. Gouverneur Smith heeft Dinsdagavond commissaris Hamilton, hoofd van het de partement van arbeid van den staat New- York instructies gegeven om een officieel onderzoek in te stellen naar de werkloos heid in de stad New-York ten einde met de hulpverleening voort te maken. De ins truc tiebrief zegt: Berichten van een ernstigen toestand van werkloosheid, welke de stad en den staat New-York treft zijn onder mijn aandacht gebracht. Ik be grijp, dat dit eenigszins veroorzaakt wordt door lieden, welke uit andere deelen des lands, waar de werkloosheid zich ook doet gevoelen naar New-York komen. Welke de oorzaak ook zij, ik geloof, [dat door dien toestand veel wordt geleden. De bedoeling van mijn verzoek aan u is om den toestand onder oogen te zien, en tot een besluit te geraken, of de slaat New-York, door een groot program van publieke werken of anderszins iets Iran doen om dezen toestand te verlichten'. Door den verrekijker. De ijsbreker „Lenin" is onder vollen stoom uit Leningrad naar de F kir schie Golf vertrokken om 400 visschers te redden, die op pakijs, dat gedurende dien. storm van de. kust voor Kroonstad losraakte, naar zee zijn afgedreven. Be halve de sleepboot „Lenin" zijn tevens verscheidene stoombooten onderweg om te trachten de visschers te redden. Naar wordt vernomen zullen de Vereenigde Staten Duitschland uitnoodi- gen een arbitrageverdrag aan te gaan gelijk het Fransch-Amerikaansche. Fraaie gevangenis- toestanden. In s lands gevangenis te Poerwokerto blijkt het een vrijgevochten boel te zijn. Door de veldpolitie werd op. den pasar Wagé een persoon gearresteerd, die bezig was om een geit te koopen. De man bleek een gevangene te zijn met een straf van 1 t/g jaar. Hij had van een der beide man doers vergunning gekregen voor het ma ken van een wandeling in eigen kleeding naar de kota De man verklaarde, dat de gekochte geit voor den mandoer was bestemd. gaan. Het was karakteristiek voor den man, dat hij geen poging deed, om het verloren terrein te herwinnen. „Ik hen een vervloekte heiden", ging hij voort, „dat zal iedereen je zeggen. Ik geloof tenminste, dat ik zelf het je meer dan eens gezegd heb. Maar je be hoeft niet voor me terug te deinzen., alsof ik een melaatsche was. Sinds ik jou heb leeren kennen, heb dk niets ge daan, waarvoor je me zoudt moeten min achten". Hij hield op en scheen te luisteren, liet dan rustig haar hand los. Een vreemde uitdrukking speelde op zijn gezicht, toen hij dat deed, terwijl zij een koude huive ring kreeg. Het was, alsof de deur van den hoogoven dicht ging. „Ik ga weg", zeide hij. „Maar ik kom terug, ik kom terug". Even glansde zijn glimlach beitooverend op zijn gelaat en verdween dan weer. „Herinner je je nog de ontbrekende harten? Er zijn som mige dingen, die ik nooit vergeet". En met die woorden, zonder haai- goe den dag te zeggen, keerde hij zich om en verwijderde zich vlug en lenig over het grasperk. Zij hoorde wel het rinkelen van zijn sporen, maar niet zijn voetstap. HOOFDSTUK IV. Een onthulling. „Mylady 1" Anne keek verschrikt op. Met geslo Schrijnende Handen na de wasch verzacht cn geneest men spoedig met PUROL Uit het verdere onderzoek bleek voorts, dat niet alleen genoemde persoon, doch ook andere gestraften reeds meermalen van bedoelden mandoer vergunning had dien verkregen om zich zoowel overdag alls s nachts buiten de gevangenis te bege ven, natuurlijk tegen een flinke belooning. De onbetrouwbare mandoer werd op staanden voet ontslagen en zal hiervan wel meer hooren. De anclei e is nog in verhoor. De cipier woont buiten en verklaarde, nimmer iets van het tijdelijk verdwijnen van één of meer gestraften te hebben gemerkt. Intusschen zijn dit teekemende Indische gevangenistoestanden, zegt het „A. I. D. Pr. B." Raadselachtige inbraken. D.d. 21 Januari wordt door Aneta uit Siemarang gemeldDonderdagnacht zijn drie brutale inbraken gepleegd in het Heu velterrein. De eerste geschiedde ten huize van den heer Remp-t van de Nillmij. De familie was naar de bioscoop, terwijl de kinderen sliepen. De dieven zijn de voorga'erij binnengedrongen en stalen sie raden ter waarde van f300. Het tweede alarm kwam om 4 uur bij den aannemer Se'jers op den Stranda- weg. Deze ontwaakte door het geschrei van een kind en ontdekte den diefstal. De dieven werkten ten minste een> half uur in de kamer waar de familie sliep. Zij haalden de kast uit en zochten waardie volle sieraden uit. Vervolgens begaven zij zich naar de eetkamer, waar zij rustig brood aten en thee dronken. Dei derde diefstal werd gepleegd in een daarnaast gelegen woning. De politie was met het onderzoek bezig ten huize van de familie Seters, toen, de heer Steenbergen, die te 6 uur opstond, even eens diefstal constateerde. Uit de slaap kamer worden sieraden vermist ter waar de van eenige duizenden. De telefoonver bindingen bij de families Rempt en Steen bergen waren doorgesneden. Het is raadselachtig, dat de betwoners niet ontwaakt zijn, terwijl de dieven in dezelfde kamers bezig waren. Het wordt verklaard uit het feit, dat de dieven waarschijnlijk ketjoeboeng (bedwelmende stof) gebruikten. De politie hield denzelfden nacht een inlander aan op een ander erf, die bezig was sleutels te probeenen. Er is geen spoor van de dieven. Rechtbank te Middelburg. Diefstal. C. T., 22 jaar, werkman te Hein- kenszand, gedetineerd, werd verdacht, dat hij op 26 December j.l. te Heinkemszand heeft weggenomen 2 mutsen, een paar gouden Goesche hoofdstukken, een paar koperen Goesche hoofdstukken en 2 paar gouden kroonspelden, toebehoorende aan ten oogen zat zij onder de sering. Be scheiden en eerbiedig als altijd, stond Dimsdal© voor haar. „Mr. Lucas is er met nog een ande ren heer", zeide hij. „Ik wist, dat my lady voor hem geen belet zon geven". „Natuurlijk niet!" zeide zij opstaan de. „Voor Mr. Lucas EttoI ben ik ai- tijd thuis. Zeg hem, dat ik onmiddellijk kom". Echter volgde zij Dimsdale niet dade lijk, integendeel zij bleef nog een poos onbeweeglijk naar de lucht staren en haalde daep adem. Toen zij zich eindelijk omdraaide, had zij haar gewone kalmte herkregen. Met den haar eigen, rustigen stap ging zij den tuin in, den 'lijster zingend, zingend en steeds nog zingend achter zich latend. Zij vond haar bezoekers in den salon, dien zij door de openstaande deuren bin nenging. Lucas begroette 'haar met zijn kalmeerenden glimlach en stelde haar dr. dr. Capper voor „een heel goed vriend van me en bovendien de knapste dokter uit de Vereenigde Staten." Zij schudde den grooten man hartelijk de hand en voelde zijn kleine groene oogjes zoo onderzoekend Op zich geves tigd, dat zij een kleur kreeg. Zij begreep eigenlijk niet waarom, evenmin als zij de reden begreep, waarom Lucas hem medegebracht had. Terwijl zij aan de theetafel de honneurs waarnam» hield voornamelijk Lucas het A. Vermeulen en P. Almekinders. Eisch: 6 maanden gevangenisstraf. De ajuin-liefhebber. M. C. d. B„ 18 jaar, landbouwers- knecht te Yerseke, werd verdacht dat hij op 16 November 1927 te Yerseke heeft weggenomen 40 K.G. ajuin, tcebeboo- lernde aan Pieber Lamper. Eisch: f25 boete s. 25 d. hechtenis. A. v. S., 19 jaar, landbouwer te Yer seke, werd eveneens beklaagd dat hij op 16 November 1927 te Yerseke heeft weg genomen 40 K.G. ajuin toebehoorende aan Piieler Lamper. Eisch: 1 maand gevangenisstraf. Ontucht. Tegen Fr. d. E., 22 jaar, werkman te Heinkenszand, gedetineerd, werd ter zake van ontucht te Wolphaartsdijk op 6 Ja nuari 3 maanden gevangenisstraf geëischt. Een duur borreltje. De kantonrechter te Middelburg heeft C. T. te Kats wegens openbare dronken schap veroordeeld tot f 10 boete subs. 10 dagen 'hechtenis. Noodweer. Vrijdagavond is de regen, die boven Heerlen en omgeving viel, tegen kalf tien plotseling overgegaan in een ware sneeuw storm, die vergezeld ging van een hevig onweer. De storm beeft in de WiJiel- minastraat te Hoensbroek het dak van de woning, bewoond door de familie Bols, weggerukt; te Schieversheide, gemeente Heerlen, is hetzelfde gebeurd met het café Neuenhaus. Persoonlijke ongelukken hebben hierbij niet plaats gehad. Op verschillende plaat sen in beide gemeenten werden dakpan nen afgerukt en werd de bovengrondsche electrische leiding vernield. Te Rimburg, gemeente Ubach, is de bliksem geslagen in de kapitale boerderij van het gemeen teraadslid Kallen. Philips en haar concurrenten. Philips gloeilampenfabriek te Eind hoven heeft onlangs een klacht ingezon den bij de justitie, dat verschillende elec trische lampenfabrieken te Tilburg, Nij megen en Arnhem inbreuk maakten op een patentrecht, dat klaagster vele iaren geleden in Amerika had gekocht. Het betreft hier den namaak van „voetjes" en „stengels" en het in bezit hebben van de machine zelf. Gevolg ge vende aan deze klacht heeft de Breda- sche justitie een inval laten doen in de electrische lampenfabrieken „Radium" en „Electra" te Tilburg. In de „Ra- dium'-fabriek werd o.a. 'n machine als door Philips bedoeld, aangetroffen, maar de directie meende te kunnen be wijzen, dat deze machine reeds van 1915 af in haar bezit is. Ook in Nijmegen en Arnhem zijn invallen in verschillende fabrieken gedaan. Voor f 200.000 tabak vernieti gd De vuilverbrandings-inrichling te Rot terdam houdt zich bezig met de vemie- gesprek gaande. Zij meende op te mer ken, dat hij, ook al zag hij er erg moe uit, in een buitengewoon opgewekte stem ming was. Capper zeide ongeveer niets, doch zat zijn gastvrouw zoo aanhoudend en zoo onderzoekend op te nemen, dat Anne er zenuwachtig onder begon te worden. Heel plotseling zette'hij eindelijk zijn kopje neer en zeide even onverwacht: „Lady Carfax, ik 'heb hooren zeggen, dat u een zoon mooie planlenverzameling hebt, en ik ben dol op planten. Zoudt u zoo goed willen zijn mij die eens te laten zien, terwijl Lucas een hoog-noodige en wei-verdiende rust geniet?" Anne keek verbaasd op. Dat waren bijna de eerste woorden, die hij gespro ken had. Capper was reeds opgestaan. Ongeduldig liet hij zijn vingers een voor een knappen. Zij stond op. „Als Mr. Errol mij excuseer en wil, zal ik het heel graag doen". „Natuurlijk excuseer ik u", glimlachte Lucas. „Ik zit hier heerlijk op mijn ge mak. Geef hem als het je blieft zijn zin. Dit is de eenige manier, om in vrede met hem te leven". Anne glimlachte en ging naar het open staande raam. Samen hepen zij den gul den lente-avond in. De plantenverzameling lag op eenigen afstand van het huis. Capper liep zwij gend en naar den grond kijkend voort. tiging van meer dan honderd kisten tabak, die in de ovens op een andere dan de ge bruikelijke wijze in asch wordt omgezet. Omtrent deze partij tabak verneemt het „Volk" het volgende Reeds eenige jaren geleden had de Deutsch-Hollandsche Bank te Keulen een groot crediet verschaft aan een si- garettenfabriek. Deze ging failliet en de Bank liet beslag leggien op een groot® partij tabak, ongeveer 60.000 K.G., in pakjes van circa een V2 ons. Het bleek echter weldra dat deze tabak frauduleus Duitschland was binnengebracht en dat niet de verplichte accijns was betaald; de fiscus bemoeide zich ermede en legde op zijn beurt beslag op de partij. Besprekingen hadden evenwel tot ge volg, dat de tabak werd vrijgegeven mits deze zoo spoedig mogelijk uit het land verwijderd zou worden. Dit geschiedde: de tabak werd naar Rotterdam vervoerd en in November 1925 opgeslagen in het entrepot aan de Stiel- jesstraat. Pogingen om de tabak te verkoopen faalden, behoudens de accijpsen van f 8 per duizend de waarde van de geheele partij bedroeg f205.000 moest daar op nog de tabaksbelasting betaald wor den, terwijl bovendien het bamderolleeren van de circa 1 millioen pakjes zooveel kostte, dat de eigenaar dit niet betalen kon. i I 1 I i SÉ Bovendien kon men geen kooper vin den en het gevolg was, dat de tabak ruim twee jaar in het entrepot bleef liggen. Den eigenaar, die voortdurend opslagkosten moest betalen, die in dien tijd reeds tot circa f 2500,opgeïoopen waren, be gon dit tenslotte te vervelen en hij gaf order, dat de partij dan maar vernietigd moest worden. Nader verneemt het blad, dat de ge heele partij tabak door den eigenaar gratis is aangeboden aan Maatschappelijk Hulp betoon. Weliswaar moesten dan nog de accijns en tabaksbelasting betaald wor den, doch de minister had den eigenaar doen weten, dat hij, ingeval de tabak bestemd werd voor liefdadige doelein den, de partij voor een gering bedrag zou vrijgeven en de chef van de sectie IV dier Invoerrechten en Accijnzen deelde later zelfs mede dat de minister had goedge vonden voor f2000,het geheele zaak je af te staan.. Men zou dan voor f2000,ongeveer 1 millioen pakjes tabak hebben, d.i. dus tegen 5 pakjes voor 1 cent. Men deelde het „Volk" mede, dat Maatschappelijk Hulpbetoon dit aanbod niet heeft aanvaard, zoodat thans de vuilverbranding ze vernietigt. Kankerbestrijding. Een Reuter-telegram uit Londen meldit, dat dr. George, een medicus uit Oost- Londen bij het „Scheikundig Instituut" patent heeft aangevraagd voor een me thode voor de behandeling van kanker en andere gezwellen, gebaseerd, op een dieet, waarbij het vitamine D een be langrijke rol speelt. Meer nog dan daareven was Anno be nieuwd naar het eigenlijke doel van zijn bezoek. Zij trachtte niet een gesprek te beginnen, daar zij als bij instinct besefte, dat zulk een poging even vergeefsch als onwelkom zijn zou. Rustig liep zij naast bem voort. Niet voor zij uit het gezicht van het huis waren, begon hij te spreken. „Ili hoor, dat u de familie zoo goed van buiten kent, dat u niet eens behoeft te kijken, wie het is". Zij keek hem verbaasd aan. „Natuur lijk ken ik ze. Ik ken ze goed". „Goed?" vroeg hij. „O, heel goed". Bijna tegen haar zin vertelde zij, hoe zij intiem met hem ge worden was. „Na een jacbtongeluk werd ik ben hen opgenomen en ik ben daar verscheidene weken lang verpleegd' „Zoo?" Weer namen do oogen van den Amerikaan haar onderzoekend op. „Dus u gaat werkelijk vriendschappelijk met hen om? Met wie in het bijzonder?" Even aarzelde zij. Dan heel kalm,: „Mrs. Errol mag ik bijzonder graag lij den. Maar Nap was mijn eerste vriend en daarna Lucas „O, Nap!" Er was zoon duidelijke minachting in zijn stem, dat zij die wel op moest merken. „Nap staat blijkbaar bij u niet in zoon goed blaadje", zeide zij. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1928 | | pagina 1