RUITEMBOER
FRISO-BMI
N°. 9.
Woensdag 18 Januari 1928
ii&° Jaargang.
Buitenland
Binnenland
LlNTVELT's BAZAR
ProVinciemeuWs
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes 12,
hiuiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE i COURANT
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant m Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 1—5 regels f 1,20. elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel, Advertentiën worden
aangenomen tof 12 uur voormiddag.
OVERZICHT.
Anti-oorlog.
Bij den terugkeer naar Europa van dein
ambassadeur der V. S. te Parijs, Myron
Herrick, heeft de Fransc'he ambassadeur
Claude!, een rede gehouden om het Fran
sc'he standpunt uiteen te zetten inzake hwfc
an ti -oorlo gs verdrag.
Frankrijk, zoo betoogde hij, is het land,
dat het meest behoefte heeft aan vrede
en Amerika is het land, dat het meest
voor de zaak van den vrede kan doen;
geen land ter wereld zal ten oorlog kun
nen trekken als Amerika uitroept: .Ik
keur af wat gij doet".
Frankrijk en Amerika beoogen geen
loofsbe'ijdenis, maar een verklaring van
het gezond verstand. Zij willen zeggen,
dat de oorlog overal en in alle omstandig
heden verkeerd (une chose mauvaise) is
Er zijn gevallen geweest en er zijn nog
heden ten dage gevallen, waarin de oor!
een goede en rechtvaardige zaak is. Nie
mand kan bijvoorbeeld ontkennen, dat een
onafhankelijkheidsoorlog een groote en
goede zaak was. Het geweld is op zich
zelf verkeerd, maar het verdient de voor
keur boven onrecht.
Het denkbeeld, waardoor de voornaam
st staatslieden van Amerika en Europa
worden geïnspireerd is, dat een groot deal
van de wereld thans tot zulk een hoogen
graad van organisatie en tot een zoo ver
gevorderde onderlinge economische afhan
kelijkheid is gekomen, dat het 't buiten
den oorlog kan stelden, dat het zelfs op
absolute wijze, de gedachte aan oorlog kan
uitsluiten en dat niet om mystieke rede
nen, maar omdat de oorlog een grof en
gevaarlijk wapen is, omdat hij, zooals men
in Amerika zegt, „niet betaalt". Dit be-
teekent niet, dat de oorlog in allé ge
vallen le veroordeelen is. In het voor
stel om den oorlog buiten de wet te
stellen is het voornaamste punt m.et de
oorlog, maar de wet. Als er een wet is,
kunt ge den oorlog buiten de wet stellen.
Als er geen wet is, is er niets waarbui
ten ge die vreeselijke ramp kunt bannen.
Huwelijksgeluk.
In Nijmegen woonde een weduwe, al
dus de „N. A. Ct/\ die het vorige jaar
wederom in het huwelijksbootje stapte en
zich verbond aan een weduwnaar van
rijperen leeftijd met een groot gezin. De
vrouw had ook een paar kinderen en de
man beloofde haar vóór het huwelijk dat
hij alleen bij haar kwam inwonen en z n
kinderen uit z'n eerste huwelijk behoor
lijk zou verzorgen. De vrouw was daar
mede tevreden; toen zij er op aandrong
op huwelijksvoorwaarden te trouwen
bleek, haar toekomstige gemaal daar sterk
Hoek Koningstraat - Magdalenastraat.
SPECIAAL ADRES IN: GLAS,
PORCELEIN EN AARDEWERK.
42
FEUILLETNO
DOOR ETHEL M. DELL.
„Dat kan ik niet", zeide zij bijna
hartstochtelijk; „ik wil) het niet. Laat
mij je helpen. Laat ik doen, wat ik kan!'
Hij bewoog zich even, zijn wenkbrau
wen trokken pijnlijk samen, doch hij hield
geen oog van haar af.
„Maak je niet zoozenuwachtig",
zeide hij met moeite „Ik zal niet
sterven".
„Zeg me, wat ik doen moet!" drong
zij aan. Kan ik je wat meer oprichten?"
*Om Gods wil niet!" zeide hjj en on
derdrukte een huivering. „Mijn sleutel
been is gebroken."
Een oogenblik zweeg hij, maar zijn
donkere oogen staarden haar nog steeds
aan.
Eindelijk zeide hij: „Laat ik uw hand
vasthouden!"
Zij gaf hem die en hij drukte haar.
Het bloed stroomde weer langs zijn ge
zicht, zij bette het zacht weg.
legen te zijn. Hij vond liet verschrikke
lijk dat hij, meer bezittende dan z'n aan
staande wederhelft, aldus zeide hij, werd
gewantrouwd, zoodat de vrouw, die niet
geheel van middelen was ontbloot, toegaf
en den groeien stap ondernam.
De eerste dagen was liet rozengeur en
maneschijn.
Men besloot te verhuizen naar een na
burige stad. Een nieuwe woning werd be
trokken en de echtelieden installeerden
zich. Toen bleek dat de man z'n kinderen
niet had verzorgd, want de éen na den
ander kwam de nieuwe mama begroeten
en bleef in de nieuwe woning. Dit gaf aan
leiding tot verwikkelingen en booze woor
den werden tusschen de eclitgeinooten ge
wisseld. Doch het zou nog erger worden,
want al spoedig bleek dat de heer des
huizes niet de rijkaard was waarvoor
hij z.ch had uitgegeven. Schuldeischer na
schuldeischer verscheen aan de deur en er
moest worden betaald. De vrouw meende
haar echtgenoot hierover te moeten onder
houden, doch hij was van meening dat ze
best kon betalen. Er werd betaald, tot
dat er geen geld meer was en nog steeds
bromden de beren. De huiselijke oneeinig-
head werd groo'.er, de buren kwamen er
somtijds aan te pas en het slot was, dat de
man de geplunderde vrouw verliet en
haar op een zolderkamertje, want zoover
waren ze gekomen, achter liet. De schuld-
eiscbers verklaarden hem failliet en een
curator verscheen om het laatste te inven
tariseeren. Later bleek dat de vrouw
eenige meubelen uit haar vroegere huis
houding aan den boedel had onttrokken.
Op dit punt is onze wetgeving streng, zij
had dit niet m-og-en doen, daar haar huwe
lijk in gemeenschap van goederen plaats
had gevonden. Nu heeft zij kans door den
strafrechter te worden vervolgd wegens
het plegen van bedrcegelijke bankbreuk,
Teruggevo ride n
De directeur der zuivelfabriek te Hij
ken, de heer J. B., die sinds eenige dagen
vermist werd, is gevonden.
Terwijl de politie op onderzoek was
uitgetrokken, waren ook particulieren naar
den vermis le gaan zoeken en z oo gelukte
het den winkelier K. B osman te Hij ken
den vermiste te vinden in een kreupel-
boschje nabij een draaibrug over het Oran
jekanaal. Onmiddellijk werden de politie
en de burgemeester gewaarschuwd, die
zich in gezelschap van dr. Gorier per auto
naar de plaats begaven, waar B. was
vonden. Die vermiste was totaal uitgeput
en door en door nat. Hij werd maar den
smid Kooks overgebracht. Op het vinden
van den directeur of voor aanwijzingen
was een premie gesteld van f 100.
De vlag en het portret.
De architect Van der Kloot Meyburg
vertelt in het, ,Mndbl. v. Beeld. Kunst":
Voor de restauratie van het koor der
Nieuwe Kerk te Delft, waar omtrent
225.000 oude sleenen zijn verwerkt, is het
lancl allerwege afgestroopt en kwam men
in het dorp Schoonhoven, waar een groote
brand tal van oude boerenhuizen tot puin-
hoopen had gemaakt. Hier werd een partij
prachtige oude steen gevonden, die de
eigenaar, een oude boer, echter niet wilde
ver ko open, omdat hij door piëteit gedron
gen, zijn nieuwe woning van die oude steen
het eenige wat uit den brand was over-
„Dank u", zeide hij.
Deze bijna fluisterend gesproken woor
den hadden een vreemde uitwerking op
haar. Zij had een gevoel, alsof plotse
ling iets haar hart doorboord had. Voor
zij het wist, ontsnapte haar een diepe
zucht en dan barstte zij in huilen uit.
„O, Nap, Nap!" snikte zij, „ik wou
dat ik dood gegaan was, voor dit ge
beurde!"
Zij voelde, dat zijn hand zich om de
hare klemde, terwijl zij daar in doods
angst naast hem samenkromp; dan zag
zij, dat hij er in geslaagd wa9 zich in
een zittende houding op te richten.
Hoewel zeer zacht, drong zijn slem
tot haar door.
„Huil in 's hemels naam niet! Ik kom
er best boven op. Ik zal levenom
revanche te nemen".
Verscheurd als zij werd door haar
ontroering, was er iets in die laatste woor
den, dat haar haar kracht even teruggaf.
Met een uiterste inspanning van haar wil
wist zij zich weer te bedwingen. Zij
voelde, dat zijn blikken nog steeds op
haar gevestigd waren met die vreemde
intensiteit, welke zij niet durfde ontmoe
ten. Zijn rechterhand hield nog steeds
de hare vast, de andere lag krachteloos
in de sneeuw.
„Laat ik je helpen", smeekte zij weer.
5Q-55-40-50rt r i 11 1
M.V.DOUWE EGBERTS
TABAKS-FABR! EKEM
gebleven, wilde 'herbouwen.
Hce ook werd aangedrongen, zelfs door
den burgemeester van de p aats, niets hle.p
totdat het vrouwelijk vernuft uitkomst'
bracht. De huishoudster van den boer
was van meening, dat, als men haar mees
ter een nieuwe vlag en het portret van
H.M. de Koningin,, die heide bij den
brand verloren waren gegaan, ten ge
schenke zou aanbieden, hij misschien wel
van opvatting zou veranderen. En inder
daad, het is gehikt! De nieuwe vlag en
het nieuwe portret deden den boer zoo
danig ontroeren, dat hij bereid was de
stenen te verkoopen, zij 'tdan ook tegen
een behoorlijk prijsje!
Een wanhoopsdaad.
Maandagmiddag te 12 uur is bij een
perceel, bewoond door de familie K. aan
de Raadhuisstraat te Delft een sterke
gaslucht waargenomen, terwijl ramen en
deuren gesloten waren. Men forceerde
de deur der woning en vond aldaar de
27-jarige juffrouw K. met haar vijf k.n-
c'eren van lty26 jaar te bed liggen, ter
wijl het kraantje van de gaslamp open
stond.
Allen waren bewusteloos. De kinderen
zijn naar het Kinderhuis, de vrouw is
naar het ziekenhuis vervoerd. Na onder
zoek bleek, dat de vrouw, dce het zesde
kind verwachtte, na een echtelijken twist
uit wanhoop heeft gehandeld.
Een olie-werper.
Inktwerpers hebben we reeds lang ge
had, kuitenprikkers zijn ook reeds met
succes hier te lande opgetreden, een rui
tentikker vertoont in 's Gravemhage en
in Rotterdam zijn kunsten, maar liet aller
nieuwste is de olïewerpier, welke een Schiie
dammer politieagent bedacht heeft.
Zondagmorgen zag de hoofdagent de
G. te Schiedam, dat de melkhandelaar R.
L., terwijl hij met zijn wagen passeerde,
een hoeveelheid olie tegen zijn deur wierp.
Reeds eenige malen had de hoofdagent
gemerkt, dat olie tegen zijn deur was ge
worpen. Proces-verbaal is tegen L, opge
maakt.
De eendenjacht.
Op het verzoek van het Kon. Nederl.
Hij bleef zwijgen; zij vreesde, dat hij
weer zou weigeren. Toen zag zij, dat
zijn hoofd langzaam voorover zakte en
zij begreep, dat hij op het punt stond
opnieuw in zwijm te vallen.
Werktuigelijk sloeg zij haar arm om
zijn schouders om hem te steunen. Hij
rilde over zijn geheele lichaam. Zij trok
zijn hoofd naar zich toe, om tegen haar
te kunnen rusten.
Lange tijd ging aldus voorbij, zij on
beweeglijk in knielende houding hem vast
houdend, terwijl hij hijgde tegen haar
borst en hardnekkig trachtte, de zwak
heid, die zich van hem dreigde meester
te maken, te boven te komen. Het was
verschrikkelijk om hein zoo te zien, hem,
den overmoedige, den trotsche, zoo ver
nederd voor zich ter aarde, te zien lig
gen. Zij besefte den strijd van zijn ver
nietigden trots, en smiakte er met een
hartstochtelijke vurigheid naar om dien
strijd te verlichten. Doch zij scheen niets
te kunnen doen. Zij kon slechts neerknie
len en in wanhopige onmacht toezien, hoe
hij zijn strijd uitvocht.
Eindelijk hief hij zijn gelaat op. „Dat
sleutelbeen doet zoo n vervloekte pijn.
Zoudt u niet iets onder mijn linkerarm
kunnen schuiven, om hem wat te steunen.
Uw mof misschien. Pas op mijn pols, die
is ook gebroken'. Au!" Zij hoorde zijn
Landbouw Comité om de eendenjachst in
de provincie Zeeland langer open te stel
len, heeft de minister van binnenlandsche
zaken en landbouw geantwoord, dat hij
tot een wijziging in 'den sluitingsdatum
van de jacht op wilde eenden niet kan
besluiten. In het voorjaar is, naar zijn
meening, weinig schade vain wilde eenden
aan de landbouwgewassen le verwachten.
Mocht echter van dit waterwild schade
dreigen, dan zal de minister te zijner
lijd nagaan, welke maatregelen het best
kunnen worden genomen.
Uit Zeeuwsch Vlaanderen.
De Zeeuwsch Vlaamsche correspondent
van het Hbld." schrijft over de vermin
dering der bevolking aan den overkant.
We ontleenen er aan: Sas van Gent,
de meest iodustrieele plaats van heel
Zeeuwsch Vlaanderen, waar de industrie
meer werkkrachten eischt, dan de heele
stedelijke bevolking zielen telt, ging in
1927 met 10 zielen achteruit. Het kan
ondanks zijn snellen aanwas in woning
complexen de 3000 nog maar steeds niet
bereiken en blijft dus met zijn zielental
van 2934 tot de kleinste gemeenten van
dit gewest behooren. Terneuzen, haven
stad en plaats van druleken handel, viel
van 10.119 tot 10.056 terug, een achter
uitgang van 63 koppen. Nog één zoo'n
Rückschrift en de eenige Z.-V.-stad bo
ven de 10.000 heeft de kroon verloren.
Het ergste maakt het St. Jansteen met
zijn 3530 inwoners ultimo 1926. Het ging
met 62 personen achteruit. Zaamslag met
3597 zielen in 1926 viel terug op 3575.
Hier was de achteruitgang niet zoo groot
als in St. Jansteen, dat toch ook een
bouwende gemeente is. Deze achteruit
gang in bevolking pleit geenszins voor
de economische situatie van ons gewest.
Kamer van Koophandel.
Vrijdagavond a.s. vergadert de Kamer
van Koophandel en Fabrieken voor de
Zeeuwsche Eilanden ten stadhuize te Mid
delburg. De agenda vermeldt installatie
der gekozen en herkozen leden; mededee
lingen; ingekomen stukkenverkiezing van
de leden van het bureau en van de vaste
commissies en eenige voorstellen.
De sluis te Hansweert.
In verband met hetgeen is gemeld over
de groote sluis te Hansweert en de on
gerustheid, die omtrent het niet goed fumc-
tioneeren er van in België zou bestaan,
verneemt de „Tel." dat inderdaad onlangs
de Belgische regeering de aandacht van
onze regeering daarop gevestigd heeft.
De voorzieningen, welke aan de groote
sluis getroffen moeten worden, betreffen
enkele scheuren in de sluishoofden en
schutkolkmuren, die aanvankelijk werden
toegeschreven aan onderloopsheid, welke
in hoofdzaak onder een der vleugels van
het buitensluishoofd werd geconstateerd.
N ader uitgebreid en nauwkeurig onderzoek
deed vermoeden, dat het gescheurd zijn
en het vooruitkomen van de schutkolk
muren zal moeten worden toegeschreven
aan verschuiving dier muren over den
fundeeringsvloer.
De muren van het bininensluishoofd
vertoonen in meerdere, die van het bui
tensluishoofd in mindere mate scheuren,
welke vermoedelijk een gevolg zijn van
ongelijke belasting der paalfundeerimg, ter
adem sissend tusschen zijn lippen komen,
terwijl zij zoo voorzichtig mogelijk zijn
instructies opvolgde, maar bijna onmid
dellijk ging hij voort: „U behoeft niet
bang te zijn om mij aan te raken
tenzij ik te monsterachtig ben om aan
te raken. Maar ak geloof niet, dat ik
kan loopen".
„Ik zal je even helpen", zeide zij.
„Ik ben heel sterk".
„U is wonderbaar", zeide hij.
Deze woorden gaven haar eenigen
troost ook al begreep zij niet precies
de beteekenis ervan.
Dan spraken zij bijna in het geheel
niet meer. Langzamerhand kreeg hij zijn
zelfbeheersching terug, ofschoon zij door
haar maar al te scherpe opmerkingsgave
g, hoe ondraaglijk de pijn was, die
zijn flink lichaam kwelde. Met haar hulp
en een uiterste krachtsinspanning van zich
zelf slaagde hij er ten slotte in weer
op de been te komen, doch onmiddellijk
daarop overviel hein weer een nieuwe
zwakte, zoodat hij minuten lang alleen
kon blijven staan door op haar te steunen.
Dan trachtte hij, met den arm, dien
hij nog gebruiken kon, om haar hals gé-
gen, te loopen, maar het was zoon
vreeselijke pijniging voor 'hem, dat hij
slechts enkele passen achter elkaar kon
doen.
wijl ook de sluisvloer in het biimensluis-
hoofd onregelmatigheden vertoont.
De onderloopsheid van 't buitensluis
hoofd is, na aanvankelijke herstelling wel
verminderd, maar niet geheel opgeheven.
De overige gebreken zullen vermoedelijk
eerst hersteld kunnen worden wanneer de
noodige maatregelen zijn genomen om de
fundeering te ontlasten.
Op de begrooting van 1926 werd toege
staan f 425.000, hoofdzakelijk voor de
sluis te Hansweert en op de begrooting
voor 1927 een bedrag van 4*/2 ton (waar
van enkele kleinere bedragen ten behoeve
van een derde sluis te Wemeldinge.
In het begin van het vorig jaar nam de
minister van waterstaat, vergezeld van
een van de hoofdambtenaren/ van zijn
departement, persoonlijk den toestand te
Hansweert in oogenschouw. Naar wij ver
namen, is nog steeds de studie gaande, om
tot een definitieve verbetering te geraken,
zoodat het definitieve plan daarvoor nog
moet worden vastgesteld. Aangezien aldus
nog gen overzicht van de totale kosten
van de verbetering en herstelling der
groote sluis is verkregen, werd op de wa-
terstaatsbegrootimg voor 1928 voorloop! g
volstaan met een bedrag van twee ton.
„Voorts kan de „Tel." mededeelen,
dat de Belgische regeering eveneens ge
wezen heeft op de omstandigheiddat h.i.
de spoorbrug te Vlake over het kanaal van
Zuid-Beveland te laag is, zoodat de
scheepvaart belemmering daarvan zou
ondervinden.
In departementale kringen staat men
evenwel niet onwelwillend tegenover het
denkbeeld om de bewuste brug te ver-
hoogen. Evenwel zou dan ook het empla
cement te Vlake verhoogd dienen te
worden.
Onze hoofdweg.
Blijkens het wetsontwerp tot vaststel
ling van de begrooting van het wegen
fonds voor 1928 is voor den rijksweg
MiddelburgGoes—Kapelle op Walche
ren f40.000,uitgetrokken; voor het
gedeelte van evengenoemden weg op
Zuid-Beveland f 175.000,voor ont
eigening ten behoeve van den aanleg van
een nieuwen weg van Kapelle naar de
Noord-Brabantsche grens f 300.000,
voor verbetering van den weg Breskens—
Belgische grens f150.000,voor ver
betering van den weg TemeuzenBel
gische grens f 102.000,
Provinciale Staten,
Vergadering van Dinsdag 17 Januari.
Aanwezig 40 leden, afwezig de heeren
Fruijtier en Wallien. Ingekomen is een
verzoek van de Prov. Vereeniging „Het
Groene Kruis" om dastricts-school-ttrtsen
in te voeren. Dit werd in handen ge
steld van Ged. Staten om advies.
Reglement van orde.
Ter tafel kwam nu het voorstel van
Ged. Staten om nog eenige wijziging te
brengen in het reglement van orde, be
treffende het onderdeel samenstelling der
afdelingsverslagen en het eindverslag.
Na ampele besprekingen werd met 28
tegen 12 stemmen besloten het aan de
afdeelingen zelve over te Wen, wanneer
zij bijeen willen komen om hun verslag
vast te stellen en niet bindend voor te
schrijven, dat dit moet gebeuren den dag
Anne beefde nu niet. Daar was zij
geheel overheen. Al haar zenuwen waren
gespannen, om hem zoo goed mogelijk
te kunnen helpen. Telkens als hij weer
half bezwijmend op haar hing, bleef zij
staan, om hem zoo goed mogelijk te steu
nen, totdat hij zijn uitputting overwon
nen had en opnieuw kon gaan strijden.
Zij bleef standvastig en flink gedurende
dien geheelen pijnlijken tocht over de
sneeuw.
„Groote God!" prevelde hij eens. „Dat
u dat voor mij doet!"
En zij antwoordde onmiddellijk, alsof
er iets in haar was, dat voor haar sprak:
„Ik zou alles voor je willen doen, Nap".
De zon ging bijna onder, toen einde
lijk het einde van den tocht in het zicht
kwam. Anne zag de auto wachten dicht
bij de plek, waar Nap haar dien och
tend had helpen uitstappen.
Zij slaakte een zucht van verlichting.
„Ik was al bang, dat hij niet zoo Lang
gewacht zou hebben", zeide zij.
„Hij zou niet anders durven", ant
woordde Nap en zij hoorde weer iets
van de oude aanmatiging in zijn stem.
Dan bleef hij weer staan en keek haar
aan. „Gaat u met me mee?" vroeg hij.
Zij knikte van neen. „Neen Nap!"
(Wordt vervolgd).
