SOME MOUNT
RUITENBOER
N#. 6,
Woensdag II Januari 1928
lïtta Jaargang.
I
Buitenland
LlNTVELT's BAZAR
Binnenland
Rechtszaken.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant j en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 1—5 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
OVERZICHT.
Baldwin is optimist.
De Engelsche premier, wiens kabinet
den laatsten tijd nogal eens aanvallen
heeft te verduren, en wiens positie in
het land niet weinig verzwakt is, heeft
in een politieke rede, die hij te Wor-
chester heeft gehouden, zich zeer opti
mistisch uitgelaten. Hij verklaarde on
der anderen, dat de laatste drie jaren
in Europa jaren waren geweest vanvoort-
durenden vooruitgang, zoowel in poli'.iek
als financieel opzicht, in het bizonder
ook wat betreft de verdwijning van de
oorlogs-mentaliteit en het in het leven
roepen van een gevoel van veiligheid als
het gevolg van Locarno en de toetreding
van Duitschland tot den Volkenbond, ter
wijl de Britsche betrekkingen, van zoo
groot belang voor den vooruitgang van
Europa, met Duitschland zoozeer verbe
terd waren. Ook is het mogelijk geweest,
de samenwerking van Groot-Brit taintnië met
Frankrijk en Italië te vergrooien. De
groote vooruitstrevende landen van het
Westen waren vereenigd in een poging,
een vreedzaam, bloeiend Europa tot stand
te brengen. Het militaire toezicht in Bul
garije en Hongarije was reeds geëin
digd en Baldwin koesterde de hoop, dal
dit toezicht ook spoedig in Oostenrijk
beëindigd zou worden. Hij wees met na
druk op den grooten bijstand, door Groot-
Brittannië en de Briutschie bankiers en
financiers verleend tot 'het herstel van
het financieel evenwicht van de verwoeste
landen in Europa. Er was een geringe
verbetering in China iin dien zin dat,
terwijl twee jaren ge'eden het toezicht
nog geheel in builenlawdsche handen was,
China bezig was dit vreemde element af
ts schudden en de aan de Britten vijan
dige gezindheid veel minder werd waar
genomen. De gevoelens richtten zich meer
legen de buitenlanders in het algemeen
dan tegen de Britten, en er waren tee
kenen die er op wezen, dat ook deze
gevoelens aan het verzwakken waren.
Trotzky in den ban.
Het is mis met Trotzky. Wederom
doet het gerucht de ronde, dat de Rus
sische sovjet-regeerlng besloten heeft een
aantal op den voorgrond tredende leden
van de oppositie naar Siberië te verban
nen. Aan het „Berl. Tageblatt" die van
het gerucht melding maakt, ontleenen we:
De maatregel der staatspolitie tegen
Trotzky en zijn aanhangers heeft alge-
meene verrassing gewekt. Reeds dertig
hunner hebben bevel gekregen zich voor
het vertrek gereed te maken, zonder op
gaaf van hun plaats van bestemming, waar
van men alleen weet, dat zij
Hoek Koningstraat - Mafdairtwstraat.
SPECIAAL ADRES IN: GLAS,
PORCELEIN EN AARDEWERK.
38
FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
„Je bent heel lief voor me,"
„Neen, dat ben ik niet. Ik handel al
leen als een mensch. Dat is alles. En ik
geloof, dat die toestand niet langer zoo
kan voortduren."
Zij huiverde. De toestand van haar
man was in den laatsten tijd veel er
ger geworden, maar zij zeide het hem
niet.
Zij reden snel naar den vijver terug.
Voor hen uit klonk het harde krassen
der schaatsen en het gelach van vele
stemmen.
„Het spijt me, dat ik zoo ruw tegen
u ben geweest", zeide Nap. „U moet het
me maar niet kwalijk nemen. Het ligt
nu eenmaal in mijn natuur".
„O, ik neem het je volstrekt niet kwa
lijk, Nap", antwoordde zij vriendelijk.
„Dank u".
Dan bukte hij zich en schoot plotseling,
baar met zich voerend, all een meteoor
weg. Zij zwierden terug in het gewemel
tusschen Archangel en Middein-Azië, ter
wijl een gedeelte der veroordeelden reeds
gedeporteerd is. De dertig zijn veroordeeld
wegens contra-revolutionaire actie. Onder
hen bevinden zich, behalve de reeds ge
noemden nog Jewdokimow, verder Se-
briakow, die voor het aanknoopen van
economische betrekkingen tusschen de U.
S. S. P. en de Ver. Staten belangrijke
diensten heeft bewezen, Smilga, die bij
den wederopbouw der Russische indu
strie een groote rol heeft gespeeld, de
feuilletonschrijver Sosinowski, wiens on
verschrokken critiek op de sovjet de al-
gemeene aandacht trok en andere jour
nalisten.
'Volgens den correspondent van hel
„Berl. Tageblatt", Scheffier, was het be
kend, dat reeds sedert eenigen tijd op
Stalin pressie werd geoefend om tot den
thans genomen maatregel zijn toestem
ming te geven, maar hij trachtte een be
slissing uit te stellen, daar hij vreesde,
dat deze een ongunstigen indruk zou ma
ken in binnen- en buitenland. Het zal
hem niet gemakkelijk zijn gevallen, aldus
de mannen te treffen, die met Lenin da
bolsjewieksche revolutie tot de overwin
ning hebben geleid en die door hun per
soon en talenten den radenstaat geeste
lijken glans verleenden. De groote hoof
den worden afgeslagen, een nivelleering
heeft plaats, de partijmassa zonder in
dividualiteit blijft de ©enige belangrijke
factor. Dit is wellicht slechts de logische
ontwikkeling van een anti-democratisch
systeem, aldus Scheffier, want een der
voortreffelijkste eigenschappen der demo
cratie is de mogelijkheid, steeds uit alle
lagen des volks leiders te kunnen kiezen.
Uit het besluit trekt Scheffer ten slot te
de conclusie, dat men blijkbaar nog steeds
zeer ernstig bevreesd is voor den invloed
der oppositieleiders op het Russische volk,
van hetwelk de „partij" slechts een zeer
gering deel uitmaakt. Zou Stalin zich
tot de verbanning hebben laten bewegen,
vraagt hij, indien men hem niet had aan
getoond, dat de sympathie voor Trotzky
en de zijnen onder het volk zeer groot
is? Men moet het gevaar wel zeer drei
gend hebben geacht en het is nu maar
de vraag, of men geen nieuwe gevaren
in bet leven roept.
Maakt reclame een
artikel duur?
Vele huisvrouwen en ook niet weinig
zakenmenschen antwoorden op deze vraag
kort en bondig, ja. Deze menschen mee-
nen, dat zij bij aankoop van het door
reclame aangekondigde artikel ook de
kosten van de publiciteit moeten betalen
want. redeneeren zij verder, indien de
fabrikant geen kosten voor reclame
heeft, dan kan hij zijn artikel goedkoo-
per aanbieden.
Een fabrikant heeft een reeks vaste
onkosten. Deze blijven even hoog, of hij
van zijn artikel een millioen verkoopt of
twee millioen. Zijn deze vaste onkosten
b.v. f 100.000,en verkoopt hij van zijn
artikel 1.000.000 K.G., dan bedragen deze
vaste onkosten op 1 K.G. berekend 10
der gemaskerden en bewogen zich daar-
tusschen, als waren zij nooit weg geweest.
HOOFDSTUK XVIII.
De afdalibg uit den Olympus.
„Gaat u nu Lucas goeden dag zeggen",
zeide Bertie. „Hij is op en heeft naar
Zoo bracht hij Anne met zijn dwin
gende hand op haar arm den volgen
den morgen naar Lucas' kamer. Zij was
al geheel klaar om te vertrekken en wacht
te op de auto, die haar thuis zou bren
gen. Nap had zij in het geheel niet
gezien. Wanneer hij daar lust in had,
bleef hij van alle maaltijden weg. Zij
was beniewd of hij haar, zonder af
scheid te nemen, zou laten weggaan.
Toen zij bij Lucas binnenkwam, was
hij bezig op zijn divan zijn corresponden
tie te sorteemi. Dadelijk legde hij alles
op zij.
„Kom binnen, Lady Carfax. Ik ben blij
dat ik u nog even zie. Jammer, dat u
zoo gauw weg moet!"
„Ik zou ook nog graag wat langer
blijven", zeide Anne.
Hij keek, terwijl hij haar hand vast
hield, met zijn heldere blauwe oogen, vol
oprechte vriendschap, naar haar pp.
„Maar u zult toch, hoop ik, als u
kunt, weer terugkomen", zeide hij.
ets. Drukken deze zelfde vaste onkosten
echter op 2.000.000 K.G., dan bedragen
ze per K.G., berekend nog slechts 5 ets.
Elke moderne zakenman weet bij on
dervinding, dat de andere onkosten door
een. dubbel hoogen omzet op verre na niet
ook met 100% toenemen, maar gewoon
lijk onder 50% blijven. Bedragen
dus bij een omzet van een millioen K.G.
de veranderlijke onkosten f 400.000,- d.i.
40 ets. per K.G., dan stijgen deze bij
een omzet van twee millioen tot hoog
stens f600.000,Zij worden dus op
1 K.G. verkoop berekend 10 ets. lager,
dan wanneer slechts een millioen K.G.
van het artikel verkocht wordt.
De als voorbeeld boven aangehaalde
opvoering van dien verkoop met 100%
n.l. van 1 millioen K.G. op twee mil
lioen K.G. heeft dus tot gevolg, dat alle
onkosten, de vaste en de veranderlijke,
met 15 ets. per K.G. verminderen. Een
dergelijke vermeerdering van den omzet
kan echter alleen door reclame worden
bereikt en hoofdzakelijk door couranten-
reclame, want een andere mogelijkheid
om tot dergelijke resultaten te komen,
bestaat niet. Men hoort wel eens zeggen
„Goede wijn behoeft geen krans". Dit
is echter in onzen modernen tijd een
groote dwaling. Natuurlijk heeft ook per
soonlijke aanbeveling goede propaganda-
waarde. Men bereikt daarmede echter
geen cijfers, die een belangrijke rol, spe
len bij beoordeeling der rendabiliteit van
een groot bedrijf.
Waarmede wordt nu de dure couran
tenreclame betaald Zeker niet uit de
portemonnaie van de huisvrouw of den
winkelier, welke laatstgenoemde voor zijn
distributie-werk een behoorlijke winst
marge moet ontvangen.
Keerein wij terug tot ons voorbeeld.
De prijs van het artikel is dezelfde ge
bleven sinds de verkoop van het artikel
met 100% gestegen is. Deze stijging
maakt echter voor dien fabrikant een om-
kostenbesparing uit van 15 ets. per K.G.,
dat zijn per jaar f 300.000,en daar
mede kan inderdaad heel wat reclame
gemaakt worden.
Wel begrepen, alleen van een werke
lijk goede reclame voor een werkelijk
goed artikel kan men dergelijke resulta
ten verwachten. Het artikel moet abso
luut first class zijn en op elk gebied
beantwoorden aan de eischen, welke door
de economische verhoudingen gesteld zijn.
Zoo b.v. behoefte aan normale concur
rentie en koopkracht der verbruikers.
In Amerika b.v. weet elke winkelier
en elke huisvrouw, dat het onvoordeelig
is een groote reclame op touw te zetten
voor slechte goederen. Bij het doen van
inkoopen wordt daarmede sterk reken.ng
gehouden. De winkelier vraagt b.v. den
handelsreiziger: „Welk bedrag zal Uw
firma besteden om vraag naar Uw arti
kel te scheppen en te onderhouden?"
Eerst wanneer de winkelier ziet, dait
de firma voldoende reclame maakt „hoe
meer hoe beter", dan vindt het product
bjj hem belangstelling.
De Amerikaan redeneert: „Wat geeft
het één te zijn van de weinige, die een
artikel voeren, er is toch maar een klein
debiet". De Amerikaanscke winkelier is
liever eien van de vele verkoopers, leischt
dan echter ook voldoende en goede re-
„Heei graag", antwoordde zij vrien
delijk.
Hij hield nog steeds haar hand vast.
„En als u hulp of vrienden noodig
mocht hebben, dan weet u tot wie u zich
wenden kunt."
„Dank u hartelijk".
„Brengt Nap u thuis?" vroeg hij.
„Neen", zeide Bertie. „Nap is aan
het skiën".
„Dan doe jij het, Bertie".
„Beste jongen", zeide Bertie, „het spijt
me vreeseJijk, maar ik kan niet. U be
grijpt het zeker wel, Lady Carfax? Ik
zou het graag doen, als ik kon, maar
zijn excuses kwamen er jammerlijk uit.
Hij werd vuurrood en trapte woedend
met zijn laars in het vuur.
„Kom, maak je daar niet bezorgd
over", zeide Anne. „Ik ben er aan ge
wend alleen te zijn. Uw moeder wilde
ook met me meegaan., maar ik heb het
haar afgeraden".
„Dan concludeer ik, dat het overbodig
is mijzelf als geleide aan te bieden",
zeide Lucas.
„Volmaakt overbodig!" glimlachte zij.
.Ofschoon ik er u zeer dankbaar voor
ben. Vaarwel, Mr. Enrol!
„Vaarwel!" zeide hij.
Terwijl Bertie de deur achter haar
dicht deed, nam Lucas een brief uit
den hoop, die naast hem lag, doch hij
dame, wetende, dat dan het op zijn win
kel komende aandeel in den verkoop
groot en winstbrengend zal zijn.
In Nederland zijn wij helaas nog lang
niet zoo ver. Zelfs bij menschen, waar
van men een verstandig oordeel zou kun
nen verwachten, stuit mien vaak op de
ongelooflijkste meeningen over de waarde,
de voor- en nadeelen van reclame. Nuch
tere cijfers van groote en goed beheerde
ondernemingen bewijzen echter steeds
weer, dat reclame een product inderdaad
niet duurder maakt, maar in de eerste
plaats het prestatie-vermogen van een
bedrijf verhoogt en de uitwerking daar
van weer lage prijzen zullen zijn.
Verkeers-inspectie per auto.
De minister van binnen1 andsche zaken
heeft aan de commissarissen der Koningin
een schrijven doen toekomen, betreffende
verkeers-ispectie per auto door particu
lieren met beambten der gemeente-politie.
In dat schrijven zegt de minister o.m.,
dat zijn ambtgenoot van Justitie zijn aan
dacht heeft gevestigd op een adres van
den A.N.W.B., waarin wordt betoogd,
dat de beambten der gemeente-politie,
inzonderheid die ten platteWde, niet al
tijd voldoende inzicht zouden hebben in
de wijze waarop het verkeer op de wegen
in goede banen geleid kam worden; dat
die beambten niet steeds weten, welke
moeilijkheden zich voor den bestuurder
van snelbewegende vervoermiddelen op
den weg voordoen en daardoor meermalen
een verkeerden indruk krijgen van een
voorko'miende aanrijding of botsing, tenge
volge van het niet juist opvolgen van de
regels van den weg, waarvan zij dan
meestal niet geneigd zouden zijn die
schuld te zoeken bij den bestuurder van
het voertuig, dat zich het snelst beweegt,
Volgens het oordeel van den A.N.W.B.
is de oorzaak van een en ander gelegen
in de omstandigheid, dat de politiebe
ambte het verkeer in den regel van den
berm af van den weg beschouwt en niet
van uit een vervoermiddel, dat zich op
den weg beweegt, terwijl de politiebeambte
te voet ook dikwijls niet beseft welke
moeilijkheden er bestaan voor den motor
en autobestuurder, n.l. moeilijkheden wel
ke verband houden met den toestand van
het wegdek, b.v. slapkans tengevolge van
het zich op den weg bevinden van tram
rails, gevaar voor sterk remmen bij voch
tige of beslijkte bestrating en dergelijke,
Teneinde hierin verbetering te brengen
verzocht de A. N. W. B. die burgemees
ters uit te noodigen, stappen te doen, op
dat een of meer automobilisten in hun ge
meente bereid worden gevonden met be
ambten der gemeentepolitie, z.g. ver keer s-
inspectiën per auto te houden, zulks in
den geest van de inspectiën per auto door
particulieren met beambten der rijkspolitie,
welke reeds in meerdere provinciën plaats
vinden.
In verband hiermede noodigt de minis
ter de commissarissen der Koningin uit,
dit denkbeeld bekend ie maken aan de
burgemeesters in bun gewest, waarbij tot
uitdrukking zal zijn te brengen, dat geheel
aan de prudentie van de burgemeesters
wordt overgelaten of, en zoo ja, op welke
wijze laatstgenoemden iets ter zake willen
verrichten.
bleef er eenige oogenblikken op staren.
Bertie", vroeg hij eindelijk zonder op
te kijken, „moet je vanochtend op de
pastorie zijn?"
„Vanmiddag", zei Bertie.
Ook hij boog zich over1 de co rrespon-
tie en begon die te schiften. Hij speelde
dikwijls de secretaris van Lucas.
Lucas liet hem nog eenige' oogenblik
ken zijn gang gaan, doch zeide dan: „Ge
woonlijk gedraag je je niet als een boe
renpummel, Bertie!"
„Waarachtig nog toe", riep Bertie hef
tig uit. „Je denkt toch zeker niet, dat
ik het zoo lollig vind, dat ze me voor
een poen aanziet".
„Ik geloof niet, dat zij dat deed
„Maar jij doet het, wat nog wel zoo
erg is!"
Bertie smeet de brieven neer en liep
naar den haard. Zonder verder iets te
*gien, begon Lucas den brief, dien hij
m zijn handen hield, te lezen.
Na een lange stilte keerde Bertie zich
om, ging naar zijn broer toe en schoof
een stoel bij. Zijn donker gezicht stond
hoogst ernstig.
„Ik begrijp niet, waarom, ik me dat
alles ook laat welgevallen", zeide hij,
„en ik doe het niet ook. Het was Nap
zijn werk. Ik wilde haar thuis brengen.
Hij kwam weer tusschenbeide zooals
gewoonlijk."
Het spoorwegongeluk
te Zandvoort.
Een verslaggever van het „U. D." heeft
een deskundige uit spoorwegkringein over
het spoorwegongeluk te Zandvoort gespro
ken. Hij herinnerde aan hetgeen vele
jaren geleden gebeurd as op het station te
Vlissingen, eveneens een kop-station, waar
toen de uit Duitschland aankomende snel
trein, onder precies dezelfde omstandig
heden als nu te Zandvoort is geschied,
door het stootblok heenvloog en de stations
lokaliteiten binnenstoof ook toen door
het niet functiomneeren van de Westimg-
houserem.
Er is zoo werd hem meegedeeld
een voorschrift in de instructie van het
locomotiefper son eel, dat nadrukkelijk voor
schrijft, dat bij nadering van een kop-sta-
tion de Westinghouse-nem moet worden
geprobeerd, om er zicb van te overtuigen,
dat deze behoorlijk aanslaat. Deze con
trole van de Westinghouse geschiede op
zoodanigen aftsand van het kop-station,
dat in geval de Westinghouserem mocht
weigeren, nog met andere reminrichtingen
de trein tot staan kan worden gebracht,
alvorens het station is bereikt. Dan wor
den de handremmen aangezet, niet enkel
op de locomotief maar ook in de bagage
wagens, dan wordt er tegen stoom gegeven,
enz. enz. en met al deze middelen is de
trein dan nog tijdig te stoppen, onafhanke
lijk van de Westinghouse. Maar dan be
hoort die controle ook vroegtijdig te wor
den ingesteld bij een mailtrein die onge
veer 100 K.M. vaart loopt, natuurlijk op
een vroeger tijdstip dan bij een boemel-
trein op het traject Haarlem—Zandvoort.
Ongelukken als deze komen zeer zel
den voor. Na Vlissingen, waar de mail-
trein-locomotief tot diep in de restauratie
kamer drong en daar in den vloer weg
zakte, is er geen soortgelijk ongeval meer
te boeken geweest. En het ongeluk te Vlis
singen ligt al méér dan 30 jaar in het ver
leden. Te Vlissingen was de oorzaak van
het niet functionneeren van de Westing
houserem het leegloopen van de luchtslan-
gen, welk defect de machinist op de ma
nometer had kunnen bemerken, indien hij
op dien meter acht had geslagen. Dit is
toen blijkbaar niet gebeurd, terwijl de
controle op de Westinghouse bij de nade
ring van Vlissingen vermoedelijk te laat
Ultra modern.
Een dames- en heerenkapper te Am
stelveen kondigt den volke aan, dat de be
zoekers zijner salons muzikaal zullen
worden gestreeld door de prestaties van
een „Jasz Band", deftig aangeduid als
„The Jolly Boys".
Vermoedelijk is dit de eerste kapper
die zijn operaties verricht met mede
werking van een origineele band.
Vordering ontzegd.
De rechtbank te Den Haag heeft de
vordering van A. van der Stel tegen de
Veraanigimg van Gasfabrikanten in Ne
derland, om alsnog zijn royement On
rechtmatig te verklaren, ontzegd, met ver
oordeeling van Van der Stel in de kos
ten van het
„Ik dacht, dat je zei, dat Nap aan
het skiën was!" zeide Lucas zonder op
te kijken. Maar ook hij keek ernstiger
dan gewoonlijk.
„Dat heb ik ook gezegd. En hij is
ook aan het skiën. Maar hij heeft het
een of ander op het oog en schijnt lie
ver niet te willen, dat ik daar getuige
\an ben. Nap en al zijn geheimzinnigheid
hangen me de keel uit. Hij is zoo rot
als een mispel."
„Kalm wat, jongen, kalm wat! Je gaat
te ver". Lucas keek op naar Bertie's vuur
schietende, blauwe oogen, terwijl uit da
zijne alle strengheid verdwenen was. „We
moeten de dingen niet beoordeelen naai
den schijn, maar naar wat zij in wer
kelijkheid zijn. Die arme Nap is leelijk
gehandicapt, maar hij heeft laatst krach
tig tegen zichzelf gevochten, en hij heeft
het er niet slecht afgebracht. Eene wie
eere toekomt".
„Wat voert 'Hij nu uit?" vroeg Bertie.
„Het is al erg genoeg, dat iedereen zijn
mond vol heeft over zijn flirten met
vrouwen, die niets beteekenen. Maar
wanneer hij nu gaat beginnen met een
goede vrouw zooals Lady Carfax
dan ga ik er van walgen. Hij kon haar
tenminste wel met rust laten. Zij is al
ongelukkig genoeg, zoodat hij het nog
niet erger hoeft te maken".
(Wordt vervolgd).