SOME MOUNT RUITENBOER N#. 6, Woensdag II Januari 1928 lïtta Jaargang. I Buitenland LlNTVELT's BAZAR Binnenland Rechtszaken. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant j en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 1—5 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. OVERZICHT. Baldwin is optimist. De Engelsche premier, wiens kabinet den laatsten tijd nogal eens aanvallen heeft te verduren, en wiens positie in het land niet weinig verzwakt is, heeft in een politieke rede, die hij te Wor- chester heeft gehouden, zich zeer opti mistisch uitgelaten. Hij verklaarde on der anderen, dat de laatste drie jaren in Europa jaren waren geweest vanvoort- durenden vooruitgang, zoowel in poli'.iek als financieel opzicht, in het bizonder ook wat betreft de verdwijning van de oorlogs-mentaliteit en het in het leven roepen van een gevoel van veiligheid als het gevolg van Locarno en de toetreding van Duitschland tot den Volkenbond, ter wijl de Britsche betrekkingen, van zoo groot belang voor den vooruitgang van Europa, met Duitschland zoozeer verbe terd waren. Ook is het mogelijk geweest, de samenwerking van Groot-Brit taintnië met Frankrijk en Italië te vergrooien. De groote vooruitstrevende landen van het Westen waren vereenigd in een poging, een vreedzaam, bloeiend Europa tot stand te brengen. Het militaire toezicht in Bul garije en Hongarije was reeds geëin digd en Baldwin koesterde de hoop, dal dit toezicht ook spoedig in Oostenrijk beëindigd zou worden. Hij wees met na druk op den grooten bijstand, door Groot- Brittannië en de Briutschie bankiers en financiers verleend tot 'het herstel van het financieel evenwicht van de verwoeste landen in Europa. Er was een geringe verbetering in China iin dien zin dat, terwijl twee jaren ge'eden het toezicht nog geheel in builenlawdsche handen was, China bezig was dit vreemde element af ts schudden en de aan de Britten vijan dige gezindheid veel minder werd waar genomen. De gevoelens richtten zich meer legen de buitenlanders in het algemeen dan tegen de Britten, en er waren tee kenen die er op wezen, dat ook deze gevoelens aan het verzwakken waren. Trotzky in den ban. Het is mis met Trotzky. Wederom doet het gerucht de ronde, dat de Rus sische sovjet-regeerlng besloten heeft een aantal op den voorgrond tredende leden van de oppositie naar Siberië te verban nen. Aan het „Berl. Tageblatt" die van het gerucht melding maakt, ontleenen we: De maatregel der staatspolitie tegen Trotzky en zijn aanhangers heeft alge- meene verrassing gewekt. Reeds dertig hunner hebben bevel gekregen zich voor het vertrek gereed te maken, zonder op gaaf van hun plaats van bestemming, waar van men alleen weet, dat zij Hoek Koningstraat - Mafdairtwstraat. SPECIAAL ADRES IN: GLAS, PORCELEIN EN AARDEWERK. 38 FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. „Je bent heel lief voor me," „Neen, dat ben ik niet. Ik handel al leen als een mensch. Dat is alles. En ik geloof, dat die toestand niet langer zoo kan voortduren." Zij huiverde. De toestand van haar man was in den laatsten tijd veel er ger geworden, maar zij zeide het hem niet. Zij reden snel naar den vijver terug. Voor hen uit klonk het harde krassen der schaatsen en het gelach van vele stemmen. „Het spijt me, dat ik zoo ruw tegen u ben geweest", zeide Nap. „U moet het me maar niet kwalijk nemen. Het ligt nu eenmaal in mijn natuur". „O, ik neem het je volstrekt niet kwa lijk, Nap", antwoordde zij vriendelijk. „Dank u". Dan bukte hij zich en schoot plotseling, baar met zich voerend, all een meteoor weg. Zij zwierden terug in het gewemel tusschen Archangel en Middein-Azië, ter wijl een gedeelte der veroordeelden reeds gedeporteerd is. De dertig zijn veroordeeld wegens contra-revolutionaire actie. Onder hen bevinden zich, behalve de reeds ge noemden nog Jewdokimow, verder Se- briakow, die voor het aanknoopen van economische betrekkingen tusschen de U. S. S. P. en de Ver. Staten belangrijke diensten heeft bewezen, Smilga, die bij den wederopbouw der Russische indu strie een groote rol heeft gespeeld, de feuilletonschrijver Sosinowski, wiens on verschrokken critiek op de sovjet de al- gemeene aandacht trok en andere jour nalisten. 'Volgens den correspondent van hel „Berl. Tageblatt", Scheffier, was het be kend, dat reeds sedert eenigen tijd op Stalin pressie werd geoefend om tot den thans genomen maatregel zijn toestem ming te geven, maar hij trachtte een be slissing uit te stellen, daar hij vreesde, dat deze een ongunstigen indruk zou ma ken in binnen- en buitenland. Het zal hem niet gemakkelijk zijn gevallen, aldus de mannen te treffen, die met Lenin da bolsjewieksche revolutie tot de overwin ning hebben geleid en die door hun per soon en talenten den radenstaat geeste lijken glans verleenden. De groote hoof den worden afgeslagen, een nivelleering heeft plaats, de partijmassa zonder in dividualiteit blijft de ©enige belangrijke factor. Dit is wellicht slechts de logische ontwikkeling van een anti-democratisch systeem, aldus Scheffier, want een der voortreffelijkste eigenschappen der demo cratie is de mogelijkheid, steeds uit alle lagen des volks leiders te kunnen kiezen. Uit het besluit trekt Scheffer ten slot te de conclusie, dat men blijkbaar nog steeds zeer ernstig bevreesd is voor den invloed der oppositieleiders op het Russische volk, van hetwelk de „partij" slechts een zeer gering deel uitmaakt. Zou Stalin zich tot de verbanning hebben laten bewegen, vraagt hij, indien men hem niet had aan getoond, dat de sympathie voor Trotzky en de zijnen onder het volk zeer groot is? Men moet het gevaar wel zeer drei gend hebben geacht en het is nu maar de vraag, of men geen nieuwe gevaren in bet leven roept. Maakt reclame een artikel duur? Vele huisvrouwen en ook niet weinig zakenmenschen antwoorden op deze vraag kort en bondig, ja. Deze menschen mee- nen, dat zij bij aankoop van het door reclame aangekondigde artikel ook de kosten van de publiciteit moeten betalen want. redeneeren zij verder, indien de fabrikant geen kosten voor reclame heeft, dan kan hij zijn artikel goedkoo- per aanbieden. Een fabrikant heeft een reeks vaste onkosten. Deze blijven even hoog, of hij van zijn artikel een millioen verkoopt of twee millioen. Zijn deze vaste onkosten b.v. f 100.000,en verkoopt hij van zijn artikel 1.000.000 K.G., dan bedragen deze vaste onkosten op 1 K.G. berekend 10 der gemaskerden en bewogen zich daar- tusschen, als waren zij nooit weg geweest. HOOFDSTUK XVIII. De afdalibg uit den Olympus. „Gaat u nu Lucas goeden dag zeggen", zeide Bertie. „Hij is op en heeft naar Zoo bracht hij Anne met zijn dwin gende hand op haar arm den volgen den morgen naar Lucas' kamer. Zij was al geheel klaar om te vertrekken en wacht te op de auto, die haar thuis zou bren gen. Nap had zij in het geheel niet gezien. Wanneer hij daar lust in had, bleef hij van alle maaltijden weg. Zij was beniewd of hij haar, zonder af scheid te nemen, zou laten weggaan. Toen zij bij Lucas binnenkwam, was hij bezig op zijn divan zijn corresponden tie te sorteemi. Dadelijk legde hij alles op zij. „Kom binnen, Lady Carfax. Ik ben blij dat ik u nog even zie. Jammer, dat u zoo gauw weg moet!" „Ik zou ook nog graag wat langer blijven", zeide Anne. Hij keek, terwijl hij haar hand vast hield, met zijn heldere blauwe oogen, vol oprechte vriendschap, naar haar pp. „Maar u zult toch, hoop ik, als u kunt, weer terugkomen", zeide hij. ets. Drukken deze zelfde vaste onkosten echter op 2.000.000 K.G., dan bedragen ze per K.G., berekend nog slechts 5 ets. Elke moderne zakenman weet bij on dervinding, dat de andere onkosten door een. dubbel hoogen omzet op verre na niet ook met 100% toenemen, maar gewoon lijk onder 50% blijven. Bedragen dus bij een omzet van een millioen K.G. de veranderlijke onkosten f 400.000,- d.i. 40 ets. per K.G., dan stijgen deze bij een omzet van twee millioen tot hoog stens f600.000,Zij worden dus op 1 K.G. verkoop berekend 10 ets. lager, dan wanneer slechts een millioen K.G. van het artikel verkocht wordt. De als voorbeeld boven aangehaalde opvoering van dien verkoop met 100% n.l. van 1 millioen K.G. op twee mil lioen K.G. heeft dus tot gevolg, dat alle onkosten, de vaste en de veranderlijke, met 15 ets. per K.G. verminderen. Een dergelijke vermeerdering van den omzet kan echter alleen door reclame worden bereikt en hoofdzakelijk door couranten- reclame, want een andere mogelijkheid om tot dergelijke resultaten te komen, bestaat niet. Men hoort wel eens zeggen „Goede wijn behoeft geen krans". Dit is echter in onzen modernen tijd een groote dwaling. Natuurlijk heeft ook per soonlijke aanbeveling goede propaganda- waarde. Men bereikt daarmede echter geen cijfers, die een belangrijke rol, spe len bij beoordeeling der rendabiliteit van een groot bedrijf. Waarmede wordt nu de dure couran tenreclame betaald Zeker niet uit de portemonnaie van de huisvrouw of den winkelier, welke laatstgenoemde voor zijn distributie-werk een behoorlijke winst marge moet ontvangen. Keerein wij terug tot ons voorbeeld. De prijs van het artikel is dezelfde ge bleven sinds de verkoop van het artikel met 100% gestegen is. Deze stijging maakt echter voor dien fabrikant een om- kostenbesparing uit van 15 ets. per K.G., dat zijn per jaar f 300.000,en daar mede kan inderdaad heel wat reclame gemaakt worden. Wel begrepen, alleen van een werke lijk goede reclame voor een werkelijk goed artikel kan men dergelijke resulta ten verwachten. Het artikel moet abso luut first class zijn en op elk gebied beantwoorden aan de eischen, welke door de economische verhoudingen gesteld zijn. Zoo b.v. behoefte aan normale concur rentie en koopkracht der verbruikers. In Amerika b.v. weet elke winkelier en elke huisvrouw, dat het onvoordeelig is een groote reclame op touw te zetten voor slechte goederen. Bij het doen van inkoopen wordt daarmede sterk reken.ng gehouden. De winkelier vraagt b.v. den handelsreiziger: „Welk bedrag zal Uw firma besteden om vraag naar Uw arti kel te scheppen en te onderhouden?" Eerst wanneer de winkelier ziet, dait de firma voldoende reclame maakt „hoe meer hoe beter", dan vindt het product bjj hem belangstelling. De Amerikaan redeneert: „Wat geeft het één te zijn van de weinige, die een artikel voeren, er is toch maar een klein debiet". De Amerikaanscke winkelier is liever eien van de vele verkoopers, leischt dan echter ook voldoende en goede re- „Heei graag", antwoordde zij vrien delijk. Hij hield nog steeds haar hand vast. „En als u hulp of vrienden noodig mocht hebben, dan weet u tot wie u zich wenden kunt." „Dank u hartelijk". „Brengt Nap u thuis?" vroeg hij. „Neen", zeide Bertie. „Nap is aan het skiën". „Dan doe jij het, Bertie". „Beste jongen", zeide Bertie, „het spijt me vreeseJijk, maar ik kan niet. U be grijpt het zeker wel, Lady Carfax? Ik zou het graag doen, als ik kon, maar zijn excuses kwamen er jammerlijk uit. Hij werd vuurrood en trapte woedend met zijn laars in het vuur. „Kom, maak je daar niet bezorgd over", zeide Anne. „Ik ben er aan ge wend alleen te zijn. Uw moeder wilde ook met me meegaan., maar ik heb het haar afgeraden". „Dan concludeer ik, dat het overbodig is mijzelf als geleide aan te bieden", zeide Lucas. „Volmaakt overbodig!" glimlachte zij. .Ofschoon ik er u zeer dankbaar voor ben. Vaarwel, Mr. Enrol! „Vaarwel!" zeide hij. Terwijl Bertie de deur achter haar dicht deed, nam Lucas een brief uit den hoop, die naast hem lag, doch hij dame, wetende, dat dan het op zijn win kel komende aandeel in den verkoop groot en winstbrengend zal zijn. In Nederland zijn wij helaas nog lang niet zoo ver. Zelfs bij menschen, waar van men een verstandig oordeel zou kun nen verwachten, stuit mien vaak op de ongelooflijkste meeningen over de waarde, de voor- en nadeelen van reclame. Nuch tere cijfers van groote en goed beheerde ondernemingen bewijzen echter steeds weer, dat reclame een product inderdaad niet duurder maakt, maar in de eerste plaats het prestatie-vermogen van een bedrijf verhoogt en de uitwerking daar van weer lage prijzen zullen zijn. Verkeers-inspectie per auto. De minister van binnen1 andsche zaken heeft aan de commissarissen der Koningin een schrijven doen toekomen, betreffende verkeers-ispectie per auto door particu lieren met beambten der gemeente-politie. In dat schrijven zegt de minister o.m., dat zijn ambtgenoot van Justitie zijn aan dacht heeft gevestigd op een adres van den A.N.W.B., waarin wordt betoogd, dat de beambten der gemeente-politie, inzonderheid die ten platteWde, niet al tijd voldoende inzicht zouden hebben in de wijze waarop het verkeer op de wegen in goede banen geleid kam worden; dat die beambten niet steeds weten, welke moeilijkheden zich voor den bestuurder van snelbewegende vervoermiddelen op den weg voordoen en daardoor meermalen een verkeerden indruk krijgen van een voorko'miende aanrijding of botsing, tenge volge van het niet juist opvolgen van de regels van den weg, waarvan zij dan meestal niet geneigd zouden zijn die schuld te zoeken bij den bestuurder van het voertuig, dat zich het snelst beweegt, Volgens het oordeel van den A.N.W.B. is de oorzaak van een en ander gelegen in de omstandigheid, dat de politiebe ambte het verkeer in den regel van den berm af van den weg beschouwt en niet van uit een vervoermiddel, dat zich op den weg beweegt, terwijl de politiebeambte te voet ook dikwijls niet beseft welke moeilijkheden er bestaan voor den motor en autobestuurder, n.l. moeilijkheden wel ke verband houden met den toestand van het wegdek, b.v. slapkans tengevolge van het zich op den weg bevinden van tram rails, gevaar voor sterk remmen bij voch tige of beslijkte bestrating en dergelijke, Teneinde hierin verbetering te brengen verzocht de A. N. W. B. die burgemees ters uit te noodigen, stappen te doen, op dat een of meer automobilisten in hun ge meente bereid worden gevonden met be ambten der gemeentepolitie, z.g. ver keer s- inspectiën per auto te houden, zulks in den geest van de inspectiën per auto door particulieren met beambten der rijkspolitie, welke reeds in meerdere provinciën plaats vinden. In verband hiermede noodigt de minis ter de commissarissen der Koningin uit, dit denkbeeld bekend ie maken aan de burgemeesters in bun gewest, waarbij tot uitdrukking zal zijn te brengen, dat geheel aan de prudentie van de burgemeesters wordt overgelaten of, en zoo ja, op welke wijze laatstgenoemden iets ter zake willen verrichten. bleef er eenige oogenblikken op staren. Bertie", vroeg hij eindelijk zonder op te kijken, „moet je vanochtend op de pastorie zijn?" „Vanmiddag", zei Bertie. Ook hij boog zich over1 de co rrespon- tie en begon die te schiften. Hij speelde dikwijls de secretaris van Lucas. Lucas liet hem nog eenige' oogenblik ken zijn gang gaan, doch zeide dan: „Ge woonlijk gedraag je je niet als een boe renpummel, Bertie!" „Waarachtig nog toe", riep Bertie hef tig uit. „Je denkt toch zeker niet, dat ik het zoo lollig vind, dat ze me voor een poen aanziet". „Ik geloof niet, dat zij dat deed „Maar jij doet het, wat nog wel zoo erg is!" Bertie smeet de brieven neer en liep naar den haard. Zonder verder iets te *gien, begon Lucas den brief, dien hij m zijn handen hield, te lezen. Na een lange stilte keerde Bertie zich om, ging naar zijn broer toe en schoof een stoel bij. Zijn donker gezicht stond hoogst ernstig. „Ik begrijp niet, waarom, ik me dat alles ook laat welgevallen", zeide hij, „en ik doe het niet ook. Het was Nap zijn werk. Ik wilde haar thuis brengen. Hij kwam weer tusschenbeide zooals gewoonlijk." Het spoorwegongeluk te Zandvoort. Een verslaggever van het „U. D." heeft een deskundige uit spoorwegkringein over het spoorwegongeluk te Zandvoort gespro ken. Hij herinnerde aan hetgeen vele jaren geleden gebeurd as op het station te Vlissingen, eveneens een kop-station, waar toen de uit Duitschland aankomende snel trein, onder precies dezelfde omstandig heden als nu te Zandvoort is geschied, door het stootblok heenvloog en de stations lokaliteiten binnenstoof ook toen door het niet functiomneeren van de Westimg- houserem. Er is zoo werd hem meegedeeld een voorschrift in de instructie van het locomotiefper son eel, dat nadrukkelijk voor schrijft, dat bij nadering van een kop-sta- tion de Westinghouse-nem moet worden geprobeerd, om er zicb van te overtuigen, dat deze behoorlijk aanslaat. Deze con trole van de Westinghouse geschiede op zoodanigen aftsand van het kop-station, dat in geval de Westinghouserem mocht weigeren, nog met andere reminrichtingen de trein tot staan kan worden gebracht, alvorens het station is bereikt. Dan wor den de handremmen aangezet, niet enkel op de locomotief maar ook in de bagage wagens, dan wordt er tegen stoom gegeven, enz. enz. en met al deze middelen is de trein dan nog tijdig te stoppen, onafhanke lijk van de Westinghouse. Maar dan be hoort die controle ook vroegtijdig te wor den ingesteld bij een mailtrein die onge veer 100 K.M. vaart loopt, natuurlijk op een vroeger tijdstip dan bij een boemel- trein op het traject Haarlem—Zandvoort. Ongelukken als deze komen zeer zel den voor. Na Vlissingen, waar de mail- trein-locomotief tot diep in de restauratie kamer drong en daar in den vloer weg zakte, is er geen soortgelijk ongeval meer te boeken geweest. En het ongeluk te Vlis singen ligt al méér dan 30 jaar in het ver leden. Te Vlissingen was de oorzaak van het niet functionneeren van de Westing houserem het leegloopen van de luchtslan- gen, welk defect de machinist op de ma nometer had kunnen bemerken, indien hij op dien meter acht had geslagen. Dit is toen blijkbaar niet gebeurd, terwijl de controle op de Westinghouse bij de nade ring van Vlissingen vermoedelijk te laat Ultra modern. Een dames- en heerenkapper te Am stelveen kondigt den volke aan, dat de be zoekers zijner salons muzikaal zullen worden gestreeld door de prestaties van een „Jasz Band", deftig aangeduid als „The Jolly Boys". Vermoedelijk is dit de eerste kapper die zijn operaties verricht met mede werking van een origineele band. Vordering ontzegd. De rechtbank te Den Haag heeft de vordering van A. van der Stel tegen de Veraanigimg van Gasfabrikanten in Ne derland, om alsnog zijn royement On rechtmatig te verklaren, ontzegd, met ver oordeeling van Van der Stel in de kos ten van het „Ik dacht, dat je zei, dat Nap aan het skiën was!" zeide Lucas zonder op te kijken. Maar ook hij keek ernstiger dan gewoonlijk. „Dat heb ik ook gezegd. En hij is ook aan het skiën. Maar hij heeft het een of ander op het oog en schijnt lie ver niet te willen, dat ik daar getuige \an ben. Nap en al zijn geheimzinnigheid hangen me de keel uit. Hij is zoo rot als een mispel." „Kalm wat, jongen, kalm wat! Je gaat te ver". Lucas keek op naar Bertie's vuur schietende, blauwe oogen, terwijl uit da zijne alle strengheid verdwenen was. „We moeten de dingen niet beoordeelen naai den schijn, maar naar wat zij in wer kelijkheid zijn. Die arme Nap is leelijk gehandicapt, maar hij heeft laatst krach tig tegen zichzelf gevochten, en hij heeft het er niet slecht afgebracht. Eene wie eere toekomt". „Wat voert 'Hij nu uit?" vroeg Bertie. „Het is al erg genoeg, dat iedereen zijn mond vol heeft over zijn flirten met vrouwen, die niets beteekenen. Maar wanneer hij nu gaat beginnen met een goede vrouw zooals Lady Carfax dan ga ik er van walgen. Hij kon haar tenminste wel met rust laten. Zij is al ongelukkig genoeg, zoodat hij het nog niet erger hoeft te maken". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1928 | | pagina 1