RUITENBOER IV. 8. Maandag 9 Januari 1928 118° Jaargang. Buitenland Binnenland Koloniën. Rechtszaken. ProVincienieuWs SOESCHE ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, 'Woensdag- UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant en Vrijdagavond. COURANT ADVERTENTIEN van 15 regels f1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15. en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. OVERZICHT. De grafiek. Toen de Russische revolutie het volk het vaderlijk geloof aan god en den czaar ontnam, was het zaak, andere groothe den mystiek gezag te verleenen, om, ten minste zoolang het product van materia listische opvoedingsmethoden zich nog niet als algeheel bewuste marxistische collec tieve mensch in de massa vertoonde, een surrogaat te bieden, waar de menigte, die gelooven moet, niet buiten kan. Over de vereering van Lenin is veel geschreven; zij openbaart zich in de kleinste bij zonderheden, wonderlijkeirwijze echter niet alleen bij de duistere massa, maar ook in het gebaar van de bewuste leiders als een mystiek-religieuze kracht. In plaats van de heilagen-beelden in de hoeken van iede r ambts ver trek is nu bij het portret van Lenin nog de grafi sche voorstelling gekomen. Het getal en deszelfs geheimzinnige systematische orde ning volgens de regels van de statistiek is slechts voor den ingewijde vol zin en bedoeling, daarom leert de leerling van de volksschool al uit het beeld der ge tallen de groote verhouding van zoo maar een paar dingen zoo levendig en suggestief mogelijk voor te stellen. Het begint met de verhouding van het aantal jongens en meisjes in de klasse en wordt voortgezet tot aan de moeilijkste problemen van het openbare leven. Daarbij komt, dat de gra fische kunstenaars zich deze voorstel- lingsmogelijkheid ook eigen gemaakt heb ben en zich moeite geven er door een aesthetische verzorging van lijn en kleur een gesloten beeld van te maken, dat op zichzelf aantrekkingskracht heeft. Met het hieele uiterst ingewikkelde con trolesysteem dat onlosmakelijk met liet dictatoriaal geleide staats- en economi sche leven in de sovjet-unie verbonden is, hangt het streven naar een voortdurend bruikbare, aanschouwelijke manier van re kening en verantwoording samen, waartoe de statistiek de allerschoonste mcjgelijk- heid opent. Zoo komt het dan, dat ieder ambts vertrek met zulke bonte platen vol geheimzinnige teekenen rijkelijk bekleed is. Het tien-jarige jubileum ga-f er aan leiding toe, dat deze eigenaardige propa gandistische statistiek nog eens extra bloeide. Op de in de betoogingen mee gedragen doeken, in kunstzinnige straat- versieringen verschenen telkens weer won derlijke, onregelmatig opgaande kromme rijen balken en beeld series. De bibliotheek van de communistische academie heeft in een jubileum-tentoonstelling de in de laatste tien jaar in 'het buitenland ver schenen litteratuur over de sovjet-unie bijeengebracht en aanschouwelijk gesor teerd, buitendien ook den inhoud in dia grammen verwerkt. De builen!andsche pu blicaties worden in positieve en nega tieve ten opzichte van den sovjetstaat ingedeeld. De lijn loopt zig-zags - gewijs. De scherp afwijzende houding van het westen tegenover de bolsjewiki ten tijde van het bloedige oorlogscommunisme en de omwentetingsgevaren in 'Europa vindt uitdrukking in een dieptepunt voor de jaren 1918 tot 1920 en nog tot 1923 37 FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. Eenige seconden bleven zij elkaar zoo aanstaren. Hij scheen haar op de een of andere wijze in zijn macht te willen krijgen, haar te willen onderwerpen, doch zij week geen duimbreed. Ten slotte ver brak hij nog de betoovemimg. „Hebt u het mij kunnen vergeven? „Wat?" „Dat ik deed, alsof ik u vanmorgen niet geloofde?" „Was dat wel doen alsof?" „Neen, dat was het niet! Het was bittere ernst. Ik zou alles wat ik bezit hebben willen geven om in staat te zijn u niet te gelooven-. Weet u dat wel?" „Maar waarom. Nap-?' „Waarom?" herhaalde hij. „Omdat uw goedheid, uw reinheid een slaaf van mij maken. O, als ik u kon betrappen als ik u maar eens kon betrappen op een leugen, zooal-s andere vrouwen liegen, dan eou ik vrij zijn. Doch u bent onver dorven en boven alle onwaarheid ver valt het verder. Langzaam stijgt de lijn weer ten gunste van de sovjet-unie te gen 1925 en overwint tenslotte met e.in paar aarzelingen de dalende neiging ge heel en al. Ook in 1926 zijn er nog terug slagen, maar in liet algemeen zegeviert de positieve houding. Al gaat het niet aan, uit den loop van deze kromme definitieve politiek conclusies te trekken, kan toch niet geloochend worden, dat zij in het algemeen de houding van de overige we reld tegenover de sovjetunie juist weer geeft. De grafische voorstelling van poli tieke sympathieën is tot dusver zoo wei nig gebruikelijk geweest, dat deze poging verdere opmerkzaamheid en ontwikkeling verdient. Wat moet Coolidge gaan doen? Te Washington loopt het gerucht, dat presidient Coolidge een plaats is aangebo den in een bekende advocaknfirma te New York, doch dat de president verklaard 'heeft, dat hij onder geen voorwaarde eenig voorstel in overweging wil nemen', voordat zijn presidentieele termijn is af- geloopen, wat eerst in Maart 1929 het ge val zal zijn. Wij hebben onlangs ook al eens gemeld, dat er geruchten liepen, dat Coolidge, bestemd was om de plaats van wijlen rechter Cary in te nemen als pre sident-commissaris van de United States Steel Corporation en toen teveas gelegen heid gevonden te wijzen op de moeilijk heid voor afgetreden presidenten om aan een passende positie te komen, daar zij geen pensioen genieten en in den regel in hun presidentstijd niet genoeg kunnen over leggen om later naar hun stand te kunnen retenieren. Wij hebben er toen ook op wezen, dat oud -president T aft als president van het hooggerechtshof de ©enigste po sitie bekleedt, die eigenlijk met dien van president gelijk te stellen is, doch men kan gelijk de „New York Herald" opmerkt niet eischen, dat die post tel kens vacant zal zijn als er een oud-presi dent onder dak gebracht moet worden. Verscheidene oud-presidenten hebben zich in zaken begeven, maar zij zijn daarbij niet altijd wel gevaren en sommigen heb ben daarbij vrijwel schandaal verwekt. Met deze dingen voor oogen vraagt men zich te Washington af, of het niet goed zou zijn, de grondwet te wijzigen en vaste zetels in den Senaat te scheppen voor oud- presidenten of op andere wijze een middel te zoeken om 'hun een waardige bezig heid te verschaffen. De Zuid-We ster storm. Na ijs en sneeuw heeft koning Winter ons Vrijdag een hevijgen Zuid-Wester storm gebracht. Vooral dn Twente heeft de storm flink huisgehouden. Omstreeks 4 uur ontlaste zich boven het industriege bied van Overijssel een hevig onweder, gepaard gaande met een krachtige Z.W.- wind. Terwijl de storm op zijn hevigst woedde, ging te Enschede plotseling het electrisch lacht uit en spoedig verspreidde zich het gerucht, dat Hengelo door een cycloon zou zijn geteisterd. heven, ja, ik geloof, dat u boven alle ver zoeking verheven bent". „O, je kent me niet", viel zij hem kalm in de rede. „Maar zelfs al was ik dat alles, waarom vindt je dat dan zoo ergerlijk?" „Waarom? Omdat u me telkens weer in bedwang houdt, me ieder oogenblik weer beteugelt. U bindt mij aan uw zege kar en ik moet het pad der deugd be wandelen of ik wil of niet". Hij brak zijn woorden af met een lach, die iets duivelsch in zich had. „Bent u zelfs niet nieuwsgierig naar den inhoud van den brief, dien u nooit gekregen hebt?" vroeg hij plotseling. „Vertel het mij?" „Ik schreef u, dat ik half gek was, dat ik u dien dag niet gezien had, en verzocht u, wanneer u weer zoudt komen, het vooruit te laten weten. Ik smeekte u mij toe te staan u te mogen komen be zoeken en een dag te bepalen. Ik onder- teekencle als uw nederige en toegewijde slaaf, Napoleon Errol". Hij hield op, nog steeds vreemd la chend en bijtend op zijn onderlip. Anne bleef eenige oogenbl'ikken zwijgen. Eindelijk zeide zij op beslisten toon; „Je moet nooit meer bij me koimen". „Ook niet als mijn moeder me cha peronneert?" spotte hij. „Noch jij noch je moeder moeten meer Dit gerucht is echter overdreven ge bleken. Slechts het Twentsch centraal station voor elektrische stroo mie vering had zeer ernstig van den storm te lijden gehad. Dit station, dat op een open terrein aan den Bomscheweg staat, voorziet geheel Twente en die Berkelstreek van electri- schen stroom. Een van de drie geweldige koeltorens, die een hoogte hebben van 25 meter en 2500 M3 water bevatten, was door den storm opgenomen en gedeeltelijk op het dak van de machinekamer terechtgeko men. Dit dak werd mede over een af stand van 25 M. weggeslingerd, terwijl voorts het betonnen dak van het ketel huis beschadigd werd. De machines moesten worden stopge zet, hetgeen tot gevolg had, dat Twente en de Berkelstreek zonder stroom kwa men. Met behulp van de centrale te Hengelo en de installatie der firma Stork en Co. Icon althans Hengelo spoedig weer van licht worden voorzien. In Enschede en andere gemeenten duurde het echter enkele uren voor men weer licht had. Krachtstroom zou echter zeer waarschijnlijk niet vóór vanmorgen worden geleverd, zoodat taliooze fabrie ken genoodzaakt waren te sluiten. Waar bovendien aan den hoogspan ningskabel voor verschillende gemeenten eveneens ernstige schade is toegebracht, zal men daar nog geruimen tijd vain het licht verstoken, zijn. Van verschillende huizen zijn de dak pannen afgewaaid. In Over-D mkel is een 20-jarig meisje door den wind in den Dinkel terecht gekomen. Zij is bewus teloos opgehaald. In Deventer is een schuur tegen den grond geworpen. Tengevolge van den storm hebben ver scheidene schepen in de Rotterdamsche havens het hard te verantwoorden gehad. In de Rijnhaven sloegen de zeeschepen „Guara" en „Cuba" van de trossen. De schepen konden weer gemeerd worden zonder dat averij is veroorzaakt. In de Lekhaven is een Japansch schip op drift geslagen. Een stuk van de be schoeiing is daardoor beschadigd. Tengevolge van den storm kon een van de nieuwe wagenveren van den dienst op Chariois op eens niet meer den aanleg steiger op Chariois verlaten, Een politie- boot heeft daarop de veerboot wegge sleept. Verder is de tribune aan de lange zijde van het voetbalterrein van Feijenoord aan den Dortschen straatweg te Rotter dam, tegenover de overdekte tribune, slachtoffer van den wind gewórden. Over de geheele 'engte is de tribune omge waaid. Een gedeelte ervan is op hel oefenveld terecht gekomen. bij me komen", zeide' zij op vastberaden toon. „En Nap, hoewlel ik heel goed weet, dat je met dien brief niets kwaads be doeld hebt, spijt het me meer dan dk je zeggen kan, dat je dien geschreven hebt". Fier wierp hij zijn hoofd in zijn nek. „Wat?" zeide hij. „Heeft de koningin haar nar niet meer noodig? Mag ik u dan zelfs niet meer schrijven?" „Liever niet". „En waarom niet?" vroeg hij op be velenden toon. „Ik vermoed, dat je dat wel weet". „Weet ik waarom? Soms omdat u bang is voor uw man?" „Neen". „Bang voor mij dan?" En er was nu iets honends in zijn stem. „Neen", zeide zij weer. „Maar waarom dan?" Hij keek haar recht in haar oogen. Er was iets onheil spellends in zijn gemaskerd gelaat. Zij kreeg een gevoel, alsof haar iets boven het hoofd hing. Toch antwoordde zij zonder aarzeling. „Om een reden, die voor mij alles betee- lcent, ook al zal zij jou misschien futiel lijken. Omdat mijn man niet altijd goed bij zijn verstand is en ik ben bang, dat 'hij jou wat zou doen, wanneer hij nog meer geprikkeld werd". „Groote God! Denkt hij soms, dat ik u het bof maak?" Ook Amsterdam heeft zijn deel van den storm gehad. Op het Mercatorplein is o.a. een kap van een in aanbouw zijnd huis afgewaaid en op een motorwagen van lijn 13 S. terecht gekomen. Het voorbalcon van den motorwagen werd em stig beschadigd, doch persoonlijke onge lukken zijn er niet gebeurd. De veerdiensten te Tiel en te ZaLt- bommel ondervonden zoo vee! last van den storm, dat zij tijdelijk moesten wor den stopgezet. Onderzoek onbewaakte overwegen In de Tweede Kamer-zitting van 9 De cember j.l. werd bij de behandeling der waters taatsbegrooting met a'gemeene stemmen de motie van Mr. Boon aangeno men, waarin de Kamer als haar oordeel uitsprak, dat het vraagstuk der veiligheid op onbewaakte overwegen ernstig behoort te worden onderzocht door een oommis sie van deskundigen, die tevens de maat regelen zou moeten aangeven, om de vei ligheid op de onbewaakte overwegen te verzekeren. De parlementaire redacteur van „de Tel." verneemt thans van bevriende zijde, dat de minister uitvoering aan deze motie zal geven en derhalve eerlang de benoe ming van een dergelijke oommissie van onderzoek kan worden tegemoet gezien. Uit den wijnkelder (naar de kippenren. Zaterdagmorgen omstreeks acht uur vond de dienstbode van de pastorie der R.K. kerk aan den Singel te Schiedam een man slapende in de kippenren, die staat in den tuin achter de pastorie. Dadelijk werd de politie gewaarschuwd. Twee agenten wilden dein man arrestee ren, toen bleek dat hij smoordronken was en niet in staat om te loopen. Op een bandwagen moest hij naar het hoofdbureau worden overgebracht. Blijkens op hem gevonden papieren was het de 30-jarige Duitscher J. F., bankwerker van be roep. Bij onderzoek bleek, dat de Duit scher in de pastorie had ingebroken, door eerst over den muur van den tuin te klimmen. Via den kelder is hij in de pastorie gekomen; daar is de verleiding hem te sterk geworden en heeft hij zich flink te goed gedaan aan de wijinen die daar lagen opgeslagen. In zijn bezit werd nog gevonden een opengebroken offerbus je, afkomstig uit de pastorie. De inhoud was er uit. De man werd in het bezit gevonden van een sommetje geld, ver moedelijk van diefstal afkomstig. De hond met negen eigenaars. De „Nwe Soer. Crt." doet het vol gende verhaal: Een hond met negen eigenaars gaf groo te moeilijkheid aan den landrechter. Een gemeente-controleur maakte pro ces-verbaal op tegen een Japanner, dien hij aantrof in een woning in Gatottan (Soerabaja), waar zich ook een hond zonder penning bevond. Deze man gaf een naam op van iemand, die als de eigenaar van den hond beschouwd moest Zij gaf op die vraag geen antwoord. „Hij is niet altijd bij zijn verstand", her haalde zij slechts. „U hebt gelijk", zeide hij. „Die reden snijdt voor mij geen 'hout. Die halluci naties van uw man laten mij volmaakt koud. Maar toch zal ik, als u dat wenscht, voor zijn rust geen brieven meer schrij ven. Voortaan Hij hield op. Voortaan moet er tusschen ons geen omgang hoegenaamd meer bestaan. Ik weet, dat u dit hoogst onredelijk zult vinden, maar het kan nu eenmaal niet anders. Mr. Errol, u bent edelmoedig genoeg ruiterlijk genoeg om dat te begrijpen". „Neen, ik begrijp het niet," zeide Nap. „Ik begrijp in de verste verte niet, hoe u het een plicht kunt achten om u te storen aan de grillen van een krankzinnige." „Wat kan ik anders doen?" zeide zij diep treurig. Hij zweeg een oogenblik. Zijn banden hielden nog steeds de hare vast; zij kon voelen, hoe haar trouwring in haar vLeesch drong. „Evenals onze wederzijdsohe vrieinid majoor Shirley, begrijp ik absoluut met, hoe u bij dien man blijven kunt. Zij wendde 'haar gelaat af met een ge luid, dat veel op kreunen geleek. „U hebt nooit van hem gehouden, zeide hij met een vaste overtuiging. Zij bleef eerst zwijgen. Dkoch dan zeide worden en de man luisterend naar den opgegeven naam verscheen als beklaagde. Op de vragen van den landrechter ont kende hij echter eigenaar van den hond te zijn. Het was hem ook niet bekend wie eigenaar was. Naar zijn opvatting waren alle ne gen Japansche heeren, daar woonach tig, eigenaar van den hond, die eigenlijk bij het huis behoorde. Een huurder of gezinshoofd onder deze bewoners was evenmin aan te wijzen, daar allen er gelijke rechten hadden. Het huis bleek te behooren aan de firma bij wie zij allen werkzaam zijn. De puzzle werd nog ingewikkelder toen de controleur, die met een der huisge- nooten had besproken, vergeten had den naam van den huisgenoot te noteeren en later verklaarde in de meening te heb ben verkeerd dat de toegesprokene in het huis, die een ander was dan de ver schenen beklaagde, zich de eigenaar had genoemd. Vreemder nog werd het geval toen bleek dat de hond die op 11 November geen penning had, op 12 November door de tram was overreden en gedood. De landrechter was zichtbaar gelukkig toen hij de zaak kon afdoen met vrij spraak, daar het pro ces-verb aal onvol ledig was en de beklaagde geen beklaagde kon genoemd worden. Rechtbank te Middelburg. Overtreding der Jachtwet. A. Z., 27 jaar, arbeider te Heinkens- zand, was door den kantonrechter t* Goes veroordeeld tot f25 boete of 25 dagen hechtenis wegens overtreding der Jachtwet, door zijn hond, die wild of schadelijk gedierte opspoorde, niet heeft teruggeroepen, gepleegd te Nisse op 28 Sept. j.l. De veroordeelde was in hoo- ger beroep gekomen. Eisch: bevestiging vonnis van den kan tonrechter f25 boete of 25 dagen hech tenis. Beklaagde was ook door den kanton rechter te Goes voor een dergelijk feit, gepleegd op 8 October j.l. te Nisse, ver oordeeld tot f 20 boete of 20 dagen hechtenis, tegen welke veroordeeling hij ook in hooger beroep was gekomen. Deze zaak werd uitgesteld. Hoog water. Op Walcheren valt thans overal ee* buitengewoon hooge waterstand waar te nemen. Tal van weiden staan geheel blank en ook laaggelegen landerijen zijn onder- geloopen. De pas gesmolten sneeuw heeft den waterstand nog veel hooger gemaakt. Het blijkt nu weer duidelijk dat een stoom gemaal op Walcheren eigenlijk onmisbaar is, dan kan het water geregeld naar ze» worden geloosd en blijft het voortdurend op het gewenschte peil. Zonder stoomge maal is men steeds afhankelijk van weer en wind en als de wind Zuid of zij als iemand, die tot spreken gedwongen wordSt: „Ik blijf bij hem, omdat hij mij datgene, waarom ik met hem getrouwd ben gegeven heeft. Hij is zijn verplichting nagekomen. Ik moet de mijne nakomen. Ik was maar de dochter van zijn rent meester, bedenk dat wel; een rentmeester die hem bestolen had en wiens vrijheid ik gekocht heb." „Groote Goden," zeide Nap. Zij wendde haai- gelaat nu weer tot hem uit een bijna jonge-meisjesachtigen im puls. „Ik heb het nog nooit aan iemand anders verteld," zeide zij. „Ik vertel het jou, omdat ik weet, dat je mijn vriend bent en omdat ik weet, dat je me begrijpt. Maar niet waar? nu spreken we er verder nooit meer over." „Wacht even!" Nap's stem klonk heesch. „Was onder dien koop ook begre pen1, dat hij u zou beleedigen, of u zou trappen, u een hondenleven zou laten lei den zonder één enkelen vmenid, om hat dragelijk te maken? Zij poogde zelfs geen antwoord te gevan. „Laten we terug gaan!" zeide ze slechts. Hij keerde zich onmiddellijk om, nog steeds haar handen vasthoudend. Enkele yards reden zij zwijgend verder. Dan plotseling zeide hij, bijna fluisterend: „Ik ben niet van plain onze vriendschap af te breken. Begrijp dat goed!" (Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1928 | | pagina 1