RUITENBOER
IV. 8.
Maandag 9 Januari 1928
118° Jaargang.
Buitenland
Binnenland
Koloniën.
Rechtszaken.
ProVincienieuWs
SOESCHE
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, 'Woensdag- UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant
en Vrijdagavond.
COURANT
ADVERTENTIEN
van 15 regels f1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15.
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
OVERZICHT.
De grafiek.
Toen de Russische revolutie het volk
het vaderlijk geloof aan god en den czaar
ontnam, was het zaak, andere groothe
den mystiek gezag te verleenen, om, ten
minste zoolang het product van materia
listische opvoedingsmethoden zich nog niet
als algeheel bewuste marxistische collec
tieve mensch in de massa vertoonde, een
surrogaat te bieden, waar de menigte, die
gelooven moet, niet buiten kan. Over de
vereering van Lenin is veel geschreven;
zij openbaart zich in de kleinste bij
zonderheden, wonderlijkeirwijze echter niet
alleen bij de duistere massa, maar
ook in het gebaar van de bewuste
leiders als een mystiek-religieuze kracht.
In plaats van de heilagen-beelden in
de hoeken van iede r ambts ver trek is nu
bij het portret van Lenin nog de grafi
sche voorstelling gekomen. Het getal en
deszelfs geheimzinnige systematische orde
ning volgens de regels van de statistiek
is slechts voor den ingewijde vol zin en
bedoeling, daarom leert de leerling van
de volksschool al uit het beeld der ge
tallen de groote verhouding van zoo maar
een paar dingen zoo levendig en suggestief
mogelijk voor te stellen. Het begint met
de verhouding van het aantal jongens en
meisjes in de klasse en wordt voortgezet
tot aan de moeilijkste problemen van het
openbare leven. Daarbij komt, dat de gra
fische kunstenaars zich deze voorstel-
lingsmogelijkheid ook eigen gemaakt heb
ben en zich moeite geven er door een
aesthetische verzorging van lijn en kleur
een gesloten beeld van te maken, dat
op zichzelf aantrekkingskracht heeft.
Met het hieele uiterst ingewikkelde con
trolesysteem dat onlosmakelijk met liet
dictatoriaal geleide staats- en economi
sche leven in de sovjet-unie verbonden
is, hangt het streven naar een voortdurend
bruikbare, aanschouwelijke manier van re
kening en verantwoording samen, waartoe
de statistiek de allerschoonste mcjgelijk-
heid opent. Zoo komt het dan, dat ieder
ambts vertrek met zulke bonte platen vol
geheimzinnige teekenen rijkelijk bekleed is.
Het tien-jarige jubileum ga-f er aan
leiding toe, dat deze eigenaardige propa
gandistische statistiek nog eens extra
bloeide. Op de in de betoogingen mee
gedragen doeken, in kunstzinnige straat-
versieringen verschenen telkens weer won
derlijke, onregelmatig opgaande kromme
rijen balken en beeld series. De bibliotheek
van de communistische academie heeft
in een jubileum-tentoonstelling de in de
laatste tien jaar in 'het buitenland ver
schenen litteratuur over de sovjet-unie
bijeengebracht en aanschouwelijk gesor
teerd, buitendien ook den inhoud in dia
grammen verwerkt. De builen!andsche pu
blicaties worden in positieve en nega
tieve ten opzichte van den sovjetstaat
ingedeeld. De lijn loopt zig-zags -
gewijs. De scherp afwijzende houding van
het westen tegenover de bolsjewiki ten
tijde van het bloedige oorlogscommunisme
en de omwentetingsgevaren in 'Europa
vindt uitdrukking in een dieptepunt voor
de jaren 1918 tot 1920 en nog tot 1923
37
FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
Eenige seconden bleven zij elkaar zoo
aanstaren. Hij scheen haar op de een
of andere wijze in zijn macht te willen
krijgen, haar te willen onderwerpen, doch
zij week geen duimbreed. Ten slotte ver
brak hij nog de betoovemimg.
„Hebt u het mij kunnen vergeven?
„Wat?"
„Dat ik deed, alsof ik u vanmorgen
niet geloofde?"
„Was dat wel doen alsof?"
„Neen, dat was het niet! Het was
bittere ernst. Ik zou alles wat ik bezit
hebben willen geven om in staat te zijn
u niet te gelooven-. Weet u dat wel?"
„Maar waarom. Nap-?'
„Waarom?" herhaalde hij. „Omdat uw
goedheid, uw reinheid een slaaf van mij
maken. O, als ik u kon betrappen
als ik u maar eens kon betrappen op
een leugen, zooal-s andere vrouwen liegen,
dan eou ik vrij zijn. Doch u bent onver
dorven en boven alle onwaarheid ver
valt het verder. Langzaam stijgt de lijn
weer ten gunste van de sovjet-unie te
gen 1925 en overwint tenslotte met e.in
paar aarzelingen de dalende neiging ge
heel en al. Ook in 1926 zijn er nog terug
slagen, maar in liet algemeen zegeviert
de positieve houding. Al gaat het niet aan,
uit den loop van deze kromme definitieve
politiek conclusies te trekken, kan toch
niet geloochend worden, dat zij in het
algemeen de houding van de overige we
reld tegenover de sovjetunie juist weer
geeft. De grafische voorstelling van poli
tieke sympathieën is tot dusver zoo wei
nig gebruikelijk geweest, dat deze poging
verdere opmerkzaamheid en ontwikkeling
verdient.
Wat moet Coolidge gaan doen?
Te Washington loopt het gerucht, dat
presidient Coolidge een plaats is aangebo
den in een bekende advocaknfirma te New
York, doch dat de president verklaard
'heeft, dat hij onder geen voorwaarde
eenig voorstel in overweging wil nemen',
voordat zijn presidentieele termijn is af-
geloopen, wat eerst in Maart 1929 het ge
val zal zijn. Wij hebben onlangs ook al
eens gemeld, dat er geruchten liepen, dat
Coolidge, bestemd was om de plaats van
wijlen rechter Cary in te nemen als pre
sident-commissaris van de United States
Steel Corporation en toen teveas gelegen
heid gevonden te wijzen op de moeilijk
heid voor afgetreden presidenten om aan
een passende positie te komen, daar zij
geen pensioen genieten en in den regel in
hun presidentstijd niet genoeg kunnen over
leggen om later naar hun stand te kunnen
retenieren. Wij hebben er toen ook op
wezen, dat oud -president T aft als president
van het hooggerechtshof de ©enigste po
sitie bekleedt, die eigenlijk met dien van
president gelijk te stellen is, doch men
kan gelijk de „New York Herald"
opmerkt niet eischen, dat die post tel
kens vacant zal zijn als er een oud-presi
dent onder dak gebracht moet worden.
Verscheidene oud-presidenten hebben
zich in zaken begeven, maar zij zijn daarbij
niet altijd wel gevaren en sommigen heb
ben daarbij vrijwel schandaal verwekt.
Met deze dingen voor oogen vraagt men
zich te Washington af, of het niet goed
zou zijn, de grondwet te wijzigen en vaste
zetels in den Senaat te scheppen voor oud-
presidenten of op andere wijze een middel
te zoeken om 'hun een waardige bezig
heid te verschaffen.
De Zuid-We ster storm.
Na ijs en sneeuw heeft koning Winter
ons Vrijdag een hevijgen Zuid-Wester
storm gebracht. Vooral dn Twente heeft
de storm flink huisgehouden. Omstreeks
4 uur ontlaste zich boven het industriege
bied van Overijssel een hevig onweder,
gepaard gaande met een krachtige Z.W.-
wind. Terwijl de storm op zijn hevigst
woedde, ging te Enschede plotseling het
electrisch lacht uit en spoedig verspreidde
zich het gerucht, dat Hengelo door een
cycloon zou zijn geteisterd.
heven, ja, ik geloof, dat u boven alle ver
zoeking verheven bent".
„O, je kent me niet", viel zij hem
kalm in de rede. „Maar zelfs al was ik
dat alles, waarom vindt je dat dan zoo
ergerlijk?"
„Waarom? Omdat u me telkens weer
in bedwang houdt, me ieder oogenblik
weer beteugelt. U bindt mij aan uw zege
kar en ik moet het pad der deugd be
wandelen of ik wil of niet".
Hij brak zijn woorden af met een lach,
die iets duivelsch in zich had.
„Bent u zelfs niet nieuwsgierig naar
den inhoud van den brief, dien u nooit
gekregen hebt?" vroeg hij plotseling.
„Vertel het mij?"
„Ik schreef u, dat ik half gek was,
dat ik u dien dag niet gezien had, en
verzocht u, wanneer u weer zoudt komen,
het vooruit te laten weten. Ik smeekte
u mij toe te staan u te mogen komen be
zoeken en een dag te bepalen. Ik onder-
teekencle als uw nederige en toegewijde
slaaf, Napoleon Errol".
Hij hield op, nog steeds vreemd la
chend en bijtend op zijn onderlip.
Anne bleef eenige oogenbl'ikken zwijgen.
Eindelijk zeide zij op beslisten toon;
„Je moet nooit meer bij me koimen".
„Ook niet als mijn moeder me cha
peronneert?" spotte hij.
„Noch jij noch je moeder moeten meer
Dit gerucht is echter overdreven ge
bleken.
Slechts het Twentsch centraal station
voor elektrische stroo mie vering had zeer
ernstig van den storm te lijden gehad.
Dit station, dat op een open terrein aan
den Bomscheweg staat, voorziet geheel
Twente en die Berkelstreek van electri-
schen stroom.
Een van de drie geweldige koeltorens,
die een hoogte hebben van 25 meter en
2500 M3 water bevatten, was door den
storm opgenomen en gedeeltelijk op het
dak van de machinekamer terechtgeko
men. Dit dak werd mede over een af
stand van 25 M. weggeslingerd, terwijl
voorts het betonnen dak van het ketel
huis beschadigd werd.
De machines moesten worden stopge
zet, hetgeen tot gevolg had, dat Twente
en de Berkelstreek zonder stroom kwa
men. Met behulp van de centrale te
Hengelo en de installatie der firma Stork
en Co. Icon althans Hengelo spoedig weer
van licht worden voorzien.
In Enschede en andere gemeenten
duurde het echter enkele uren voor men
weer licht had. Krachtstroom zou echter
zeer waarschijnlijk niet vóór vanmorgen
worden geleverd, zoodat taliooze fabrie
ken genoodzaakt waren te sluiten.
Waar bovendien aan den hoogspan
ningskabel voor verschillende gemeenten
eveneens ernstige schade is toegebracht,
zal men daar nog geruimen tijd vain
het licht verstoken, zijn.
Van verschillende huizen zijn de dak
pannen afgewaaid. In Over-D mkel is een
20-jarig meisje door den wind in den
Dinkel terecht gekomen. Zij is bewus
teloos opgehaald.
In Deventer is een schuur tegen den
grond geworpen.
Tengevolge van den storm hebben ver
scheidene schepen in de Rotterdamsche
havens het hard te verantwoorden gehad.
In de Rijnhaven sloegen de zeeschepen
„Guara" en „Cuba" van de trossen. De
schepen konden weer gemeerd worden
zonder dat averij is veroorzaakt.
In de Lekhaven is een Japansch schip
op drift geslagen. Een stuk van de be
schoeiing is daardoor beschadigd.
Tengevolge van den storm kon een van
de nieuwe wagenveren van den dienst op
Chariois op eens niet meer den aanleg
steiger op Chariois verlaten, Een politie-
boot heeft daarop de veerboot wegge
sleept.
Verder is de tribune aan de lange zijde
van het voetbalterrein van Feijenoord
aan den Dortschen straatweg te Rotter
dam, tegenover de overdekte tribune,
slachtoffer van den wind gewórden. Over
de geheele 'engte is de tribune omge
waaid. Een gedeelte ervan is op hel
oefenveld terecht gekomen.
bij me komen", zeide' zij op vastberaden
toon. „En Nap, hoewlel ik heel goed weet,
dat je met dien brief niets kwaads be
doeld hebt, spijt het me meer dan dk je
zeggen kan, dat je dien geschreven hebt".
Fier wierp hij zijn hoofd in zijn nek.
„Wat?" zeide hij. „Heeft de koningin
haar nar niet meer noodig? Mag ik u dan
zelfs niet meer schrijven?"
„Liever niet".
„En waarom niet?" vroeg hij op be
velenden toon.
„Ik vermoed, dat je dat wel weet".
„Weet ik waarom? Soms omdat u
bang is voor uw man?"
„Neen".
„Bang voor mij dan?" En er was nu
iets honends in zijn stem.
„Neen", zeide zij weer.
„Maar waarom dan?" Hij keek haar
recht in haar oogen. Er was iets onheil
spellends in zijn gemaskerd gelaat. Zij
kreeg een gevoel, alsof haar iets boven
het hoofd hing.
Toch antwoordde zij zonder aarzeling.
„Om een reden, die voor mij alles betee-
lcent, ook al zal zij jou misschien futiel
lijken. Omdat mijn man niet altijd goed
bij zijn verstand is en ik ben bang, dat 'hij
jou wat zou doen, wanneer hij nog meer
geprikkeld werd".
„Groote God! Denkt hij soms, dat
ik u het bof maak?"
Ook Amsterdam heeft zijn deel van den
storm gehad. Op het Mercatorplein is
o.a. een kap van een in aanbouw zijnd
huis afgewaaid en op een motorwagen
van lijn 13 S. terecht gekomen. Het
voorbalcon van den motorwagen werd em
stig beschadigd, doch persoonlijke onge
lukken zijn er niet gebeurd.
De veerdiensten te Tiel en te ZaLt-
bommel ondervonden zoo vee! last van
den storm, dat zij tijdelijk moesten wor
den stopgezet.
Onderzoek onbewaakte
overwegen
In de Tweede Kamer-zitting van 9 De
cember j.l. werd bij de behandeling der
waters taatsbegrooting met a'gemeene
stemmen de motie van Mr. Boon aangeno
men, waarin de Kamer als haar oordeel
uitsprak, dat het vraagstuk der veiligheid
op onbewaakte overwegen ernstig behoort
te worden onderzocht door een oommis
sie van deskundigen, die tevens de maat
regelen zou moeten aangeven, om de vei
ligheid op de onbewaakte overwegen te
verzekeren.
De parlementaire redacteur van „de
Tel." verneemt thans van bevriende zijde,
dat de minister uitvoering aan deze motie
zal geven en derhalve eerlang de benoe
ming van een dergelijke oommissie van
onderzoek kan worden tegemoet gezien.
Uit den wijnkelder (naar
de kippenren.
Zaterdagmorgen omstreeks acht uur
vond de dienstbode van de pastorie der
R.K. kerk aan den Singel te Schiedam
een man slapende in de kippenren, die
staat in den tuin achter de pastorie.
Dadelijk werd de politie gewaarschuwd.
Twee agenten wilden dein man arrestee
ren, toen bleek dat hij smoordronken was
en niet in staat om te loopen. Op een
bandwagen moest hij naar het hoofdbureau
worden overgebracht. Blijkens op hem
gevonden papieren was het de 30-jarige
Duitscher J. F., bankwerker van be
roep. Bij onderzoek bleek, dat de Duit
scher in de pastorie had ingebroken, door
eerst over den muur van den tuin te
klimmen. Via den kelder is hij in de
pastorie gekomen; daar is de verleiding
hem te sterk geworden en heeft hij zich
flink te goed gedaan aan de wijinen die
daar lagen opgeslagen. In zijn bezit werd
nog gevonden een opengebroken offerbus
je, afkomstig uit de pastorie. De inhoud
was er uit. De man werd in het bezit
gevonden van een sommetje geld, ver
moedelijk van diefstal afkomstig.
De hond met negen eigenaars.
De „Nwe Soer. Crt." doet het vol
gende verhaal:
Een hond met negen eigenaars gaf groo
te moeilijkheid aan den landrechter.
Een gemeente-controleur maakte pro
ces-verbaal op tegen een Japanner, dien
hij aantrof in een woning in Gatottan
(Soerabaja), waar zich ook een hond
zonder penning bevond. Deze man gaf
een naam op van iemand, die als de
eigenaar van den hond beschouwd moest
Zij gaf op die vraag geen antwoord.
„Hij is niet altijd bij zijn verstand", her
haalde zij slechts.
„U hebt gelijk", zeide hij. „Die reden
snijdt voor mij geen 'hout. Die halluci
naties van uw man laten mij volmaakt
koud. Maar toch zal ik, als u dat wenscht,
voor zijn rust geen brieven meer schrij
ven. Voortaan Hij hield op.
Voortaan moet er tusschen ons geen
omgang hoegenaamd meer bestaan. Ik
weet, dat u dit hoogst onredelijk zult
vinden, maar het kan nu eenmaal niet
anders. Mr. Errol, u bent edelmoedig
genoeg ruiterlijk genoeg om dat te
begrijpen".
„Neen, ik begrijp het niet," zeide Nap.
„Ik begrijp in de verste verte niet, hoe u
het een plicht kunt achten om u te storen
aan de grillen van een krankzinnige."
„Wat kan ik anders doen?" zeide zij
diep treurig.
Hij zweeg een oogenblik. Zijn banden
hielden nog steeds de hare vast; zij kon
voelen, hoe haar trouwring in haar vLeesch
drong. „Evenals onze wederzijdsohe vrieinid
majoor Shirley, begrijp ik absoluut met,
hoe u bij dien man blijven kunt.
Zij wendde 'haar gelaat af met een ge
luid, dat veel op kreunen geleek.
„U hebt nooit van hem gehouden,
zeide hij met een vaste overtuiging.
Zij bleef eerst zwijgen. Dkoch dan zeide
worden en de man luisterend naar den
opgegeven naam verscheen als beklaagde.
Op de vragen van den landrechter ont
kende hij echter eigenaar van den hond
te zijn. Het was hem ook niet bekend
wie eigenaar was.
Naar zijn opvatting waren alle ne
gen Japansche heeren, daar woonach
tig, eigenaar van den hond, die eigenlijk
bij het huis behoorde. Een huurder of
gezinshoofd onder deze bewoners was
evenmin aan te wijzen, daar allen er
gelijke rechten hadden. Het huis bleek
te behooren aan de firma bij wie zij
allen werkzaam zijn.
De puzzle werd nog ingewikkelder toen
de controleur, die met een der huisge-
nooten had besproken, vergeten had den
naam van den huisgenoot te noteeren en
later verklaarde in de meening te heb
ben verkeerd dat de toegesprokene in
het huis, die een ander was dan de ver
schenen beklaagde, zich de eigenaar had
genoemd.
Vreemder nog werd het geval toen
bleek dat de hond die op 11 November
geen penning had, op 12 November door
de tram was overreden en gedood.
De landrechter was zichtbaar gelukkig
toen hij de zaak kon afdoen met vrij
spraak, daar het pro ces-verb aal onvol
ledig was en de beklaagde geen beklaagde
kon genoemd worden.
Rechtbank te Middelburg.
Overtreding der Jachtwet.
A. Z., 27 jaar, arbeider te Heinkens-
zand, was door den kantonrechter t*
Goes veroordeeld tot f25 boete of 25
dagen hechtenis wegens overtreding der
Jachtwet, door zijn hond, die wild of
schadelijk gedierte opspoorde, niet heeft
teruggeroepen, gepleegd te Nisse op 28
Sept. j.l. De veroordeelde was in hoo-
ger beroep gekomen.
Eisch: bevestiging vonnis van den kan
tonrechter f25 boete of 25 dagen hech
tenis.
Beklaagde was ook door den kanton
rechter te Goes voor een dergelijk feit,
gepleegd op 8 October j.l. te Nisse, ver
oordeeld tot f 20 boete of 20 dagen
hechtenis, tegen welke veroordeeling hij
ook in hooger beroep was gekomen.
Deze zaak werd uitgesteld.
Hoog water.
Op Walcheren valt thans overal ee*
buitengewoon hooge waterstand waar te
nemen. Tal van weiden staan geheel blank
en ook laaggelegen landerijen zijn onder-
geloopen. De pas gesmolten sneeuw heeft
den waterstand nog veel hooger gemaakt.
Het blijkt nu weer duidelijk dat een stoom
gemaal op Walcheren eigenlijk onmisbaar
is, dan kan het water geregeld naar ze»
worden geloosd en blijft het voortdurend
op het gewenschte peil. Zonder stoomge
maal is men steeds afhankelijk van
weer en wind en als de wind Zuid of
zij als iemand, die tot spreken gedwongen
wordSt: „Ik blijf bij hem, omdat hij mij
datgene, waarom ik met hem getrouwd ben
gegeven heeft. Hij is zijn verplichting
nagekomen. Ik moet de mijne nakomen.
Ik was maar de dochter van zijn rent
meester, bedenk dat wel; een rentmeester
die hem bestolen had en wiens vrijheid ik
gekocht heb."
„Groote Goden," zeide Nap.
Zij wendde haai- gelaat nu weer tot
hem uit een bijna jonge-meisjesachtigen im
puls. „Ik heb het nog nooit aan iemand
anders verteld," zeide zij. „Ik vertel het
jou, omdat ik weet, dat je mijn vriend
bent en omdat ik weet, dat je me begrijpt.
Maar niet waar? nu spreken we er
verder nooit meer over."
„Wacht even!" Nap's stem klonk
heesch. „Was onder dien koop ook begre
pen1, dat hij u zou beleedigen, of u zou
trappen, u een hondenleven zou laten lei
den zonder één enkelen vmenid, om hat
dragelijk te maken?
Zij poogde zelfs geen antwoord te gevan.
„Laten we terug gaan!" zeide ze slechts.
Hij keerde zich onmiddellijk om, nog
steeds haar handen vasthoudend. Enkele
yards reden zij zwijgend verder. Dan
plotseling zeide hij, bijna fluisterend: „Ik
ben niet van plain onze vriendschap af te
breken. Begrijp dat goed!"
(Wordt vervolgd