Hieuwjaarswenschen
fl\ 148.
Woensdag 14 December 195B7
Ü4e «faargang.
Buitenland
LINTVELT's BAZAR
Uit de Radiowereld
W etenscbappen.
Kunsten.
Land en Tuinbouw
iProVinciemeuWs
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes 12,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
(iOËSCHE 1COURANT
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant CSgSjM en Kleenwens 4 Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 1—5 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
ZIJ, DIE ZICH MET INGANG
VAN 1 JANUARI 1928 OP ONS
BLAD ABONNEEREN, ONTVAN
GEN DE TOT DIEN DATUM VER
SCHIJNENDE NUMMERS GRATIS
ln het NIEUWJAARSNUMMER wor
den, zooals gebruikelijk is, bij vooruit
betaling geplaatst tegjen 75 cent, voor
koogstens 6 regels.
Opgaven worden zoo spoedig mogelijk
ingewacht, doek uiterlijk WOENSDAG
28 DECEMBER, vóór des middags
12 uur.
DE ADMINISTRATIE.
OVERZICHT.
Polen en Lithauen.
Uit telegrammen uit Warschau en
Kowno blijkt de reactie van de Poolsch-
Lithausche overeenkomst.
Te Warschau schijnt mee niet onte
vreden te zijn. De regeeringspers be
schouwt Pilsudski als den overwinnaar
op welken het veni viidi vici van toepas
sing is. Door zijn persoonlijke bespre
kingen heeft hij een einde gemaakt aan
het wantrouwen, dat de openbare mee
ning koesterde tegenover Polen. In de
overige bladen is de toon zeer gereser
veerd. Men is ontevreden, omdat het op
treden van Pilsudski slechts een com
promis heeft opgeleverd. De opheffing
van den oorlogstoestand tusschen Polen
en Lithauen beschouwen deze bladen
slechts als een formeel succes.
Ze betreuren, dat de Volkenbond geen
bepaalde en duidelijke regeling voor het
hervatten van de betrekkingen tusschen
Polen en Lithauen heeft geformuleerd.
Ten zeerste teleurgesteld is men over de
ontwijkende behandeling van de kwestie
van Wilna. Men had verwacht, dat
Volkenbond nogmaals te kennen zou heb
ben gegeven dat Wilna tot Polen behoort.
Ondanks dit is echter die stemming niet
pessimistisch. Men is tevreden omdat het
oorlogsgevaar van de baan is en men
hoopt dat de aanstaande Poolsch-Lithau
sche conferentie, die waarschijnlijk wel
dra te Riga zal worden gehouden, het
uitgangspunt voor betere betrekkingjen
tusschen beide staten zal zijn. De Pooi-
sche gezant te Riga die naar aanleiding
van het congres der Lithauscke emignan-
Hoek Koningstraat - Magdaienastraat
SPECIAAL ADRES IN: GLAS,
PORCELEIN EN AARDEWERK.
26 FEUILLETON
RUITEMBOER
DOOR ETHEL M. DELL.
„Neen, dat ik een onredelijke bruut
ben", zeide Berde echt-gemeend. „Ik be
doelde het niet zoo, oude jongen. Ik be
doelde het niet zoo".
„Kom, dwaasheid, beste jongen zoo
erg is het niet", zeide Lucas en drukte
vriendschappelijk op Bertie s schouder.
„Het is een lief klein meisje, Bertie.
Ik ben zelf een beetje verliefd op haar
geworden."
Bertie keek hem in zijn gezicht. „Luke,
je bent een kranige kerel
Lucas schudde zijn 'hoofd. „Maar je
moet haar nu niet vragen, jongen. Zij is
daar nog te jong voor. En het is best
mogelijk, dat jij er ook nog te jong, voor
bent".
Bertie's gezicht betrok. „Maar ik meen
het in vollen ernst. Ik wil met haar trou
wen, zoo gauw als zij mij hebben wil
„Precies", teemde Nap van af den
ten een minder verkwikkelijke rol zou
hebben gespeeld, is door zijn regeering
teruggeroepen.
Te Kowno meent men, dat Lithauen
een nederlaag heeft geleden. De oppo
sitie is zeer gedeprimeerd. Wi'na, meent
men, kan als verboren beschouwd worden
en Lithauen zal wel overal den Poolschen
invloed te merken krijgen. Ook wordt die
overwinning van Polen als e n overwin
ning van Frankrijk en Engeland op Rus
land beschouwd, dat thans geheel van
het Westen is afgescheiden.
De nationalisten beschouwen het als
een succes voor Woldemaras, dat over
Wi'na nog geen beslissing is geit ro ff en,
Het orgaan van Woldemaras spreekt zelfs
van een groo'.e overwinning van Lithauen
te Genève. Het resultaat, dat thans werd
bereikt, zou de eerste politieke overwin
ning van Lithauen in den Volkenbond zijn,
Het orgaan van de christelijke democraten
wilde daarentegen het blad met een rouw
rand laten verschijnen, maar de oensuur
heeft dit niet veroorloofd, het hoofdarti
kel van dit blad werd eveneens geschrapt.
De staatsgreep te Kanton.
In Kanton zijn blijkens berichten uit
Hongkong en Sjanghai de poppen weer
eens aan het dansen. Er is een opstand
uitgebroken, welke georganiseerd schijnt
door de communistische arbeiders, die
met het besluit van de eveneens commu
nistische regeering om die finanoieele
steunverleening aan een tweeduizend tal
stakers stop te zetben, niet accoord kondien
gaan. De ontevreden broeders hebben den
gouverneur Tsjang Fat-kwai afg|ezet en
zelf het roer in handen genomen. Een en
ander ging gjepaard met hevige gevech
ten in de straten van Kanton en de ge
bruikelijke plunderpartijen. Gemeld wordt,
dat de Centrale Bank van China is ver
woest en dat men den toestand als zeer
ernstig beschouwt. De telegrafische ver
bindingen zijn verbroken. Een proclama
tie maakt bekend, dat de samengevoegde
machten van arbeiders en boeren het be
wind in handen hebben genomen. Een
rood legercorps van vijfduizend man heeft
zich meester gemaakt van alle regeering\:
gebouwen, waaronder het hoofdkwartier
van de Koeomintang.
Algemeene Vereeniging
Radio-Omroep.
Van wel-ingelichle zijde wordt aan het
„Hbld." het volgende medegedeeld
In verband met de polemiek, die i
den iaatsten tijd in de dagbladen is ge
voerd over het karakter van de radio-
omroepvereeniging, die uit de samenvoe
ging van de A.N.R.O. en de N.O.V.
zal ontstaan, is het niet ondienstig er de
aandacht op te vestigen, dat die nieuwe
vereeniging zich o.m. zal ten doel stellen,
„Het behartigen van den radio-omroep
zonder voorkeur van eenige godsdienstig^
of politieke richting".
De vereeniging zal, omdat daarin plaats
is voor allen, den naam dragen „Alge
meene Vereeniging Radio-Omroep", af
gekort A.V.R.O. en zal dus niet heeten
Algemeene Vrijzinnige Radio Omroep,
zooals de op dit punt blijkbaar verkeerd
divan achter hem. „En zij wil ongetwij
feld met jou trouwen zelfs eerder
nog als het mogelijk is".
Onopgemerkt was hij op zijn gewone
geni'ischlooze manier achter hen gekomen
In rok, met glad gekamd haar en lak
schoenen lag hij languit op den divan en
keek met een boosaardige schittering in
zijn oogen naar de twee ^broers. Hij
hield een onaangestoken sigaret tusschen
zijn vingers.
„Laat ik je niet storen, Lucas", zei
de hij luidruchtig, niet lettend op Bertie's
scherpen, alles-behalve vredelievenden uit
roep. „Het is mij altijd een genot om
te zien, als jij op den trots van de Enrols
werkt, om te zorgen, dat zij geen dwaze
dingen doen. Het is zeker een reusachtig
zwaar werkje, niet? Als je hulp noodig
hebt, kan je over me beschikken."
Hij bracht de sigaret tusschen zijn
ippen en voelde naar lucifers.
„Dank je, ik zal nou eerst mijn aan
dacht aan jou wijden", antwoordde Lucas
op zijn vermoeiden toon. „Bertie, zou
jij je niet gaan verkleeden? En kom dan
straks in mijn kamer!"
„Geef me eerst even een fidibus",
zei Nap.
Bertie stond recht als een kaars. Hij
zag doodsbleek van de inspanning, om
ingelichte „Msb." dezer dagen meldde.
De nieuwe vereenaging zal em eig(ein
orgaan uitgeven, dat door de kort gjele-
deo opgerichte uitgeversmaatschappij E.
M.V.R.A. voor rekening der vereeuig'ng
zal worden gedrukt en verspreid. Die op
dit punt door enkele bladen gepubliceer
de mededeelingen omtrent net bestaan van
een geheel anderen band tusschen de E.
M.V.R.A. en de nieuwe vereeniging, wa
ren derhalve geheel uit -de lucht gegjrepen.
Aan het bovenstaande kan nog worden
toegevoegd dat in de statuien van A.V.
R.O. onder de doelstelling ook zal worden
genoemdSamenwerking met andere rad.o-
omroepvereienigimgen, zoodat ook hieruit
moge blijken dat de A.V.R.O. erkent,
dat ook bijzondere cuitureele richtingen
in den aether tot uiting behooren te kun
nen komen.
Amund sen
Er is een ernstig geschil tusschen Roaid
Amundsen en de Royal Geographical So
ciety te Londen. Amundsen heeft m.i.
op grond van een beieedig'.ngj, die naar
hij zegt een vorig president van bet Brit-
sche genootschap hem zou hebben aange
daan, bedankt voor het honorair correspom-
deenend lidmaatschap van dit lichaam.
En het genootschap heeft dit bedanken
aanvaard.
In een artikel in het Amerikaanscha
tijdschrift „World's Work" van Juli 1927
beweert Amundsen en dezelfde passage
komt voor in zijn boek „My Life as an
explorer" dat de toenmalige voor
zitter Lord Curzon aan een feestmaal
in een toast den nadruk had gelegd op
Amundsen's waardeering voor zijn hon
den als belangrijke medewerkers tot zijn
succes en aan het slot een driewerf hoera
had laten uitbrengen op de honden. Daarna
zou hij zich tot Amundsen hebben gewend
met een geste, die het verzoek scheen in
te houden geen repliek te geven op deze
nauwlijks omsluierde beleedigimg.
Lord Curzon is sindsdien overleden en
het bestuur van de Geographical Society
heeft trachten na te gaan wat en hoe de
toenmalige president kan hebben gespro
ken. Er is geen aanteekeming gtehouden
van deze tafelrede bij het diner, dat aan
de vergadering vooraf ging. Wèl is be
waard de zeer waardeerende rede, waar
mede Lord Curzon Amundsen als spre
ker inleidde en ook zijn dankwoorden,
waarin inderdaad Amundsen's honden wer
den vermeld, maar zeker niet op een
voor den Noorschen onderzoeker belee-
wijze.
Ter verantwoording geroepen over zijn
voor het genootschap beleedigende mede
deelingen, bet Amundsen door zijn secre
taris antwoorden, dat hij als gast zich
de groote beleediging, hem aangedaan,
maar ai te goed bleef herinneren en
dat zijn verleden hem verbood in te
trekken wat hij had geschreven of ex
cuus aan te bieden.
Gen kteeken
Jean Louis Pisuisse.
Er heeft zich een voorloopig comité
zich te bedwingen. Soepel als een tijger
lag Nap hem strak aan te kijken.
„Ga, Bertie!" zeade Lucas heel kalm.
Zelf nam hij een fidibus van den schoor
steenmantel en trachtte die in den vlam
van het vuur te houden. Doch het bukken
viel hem zwaar en Bertie vloog naar hem
toe, om den fidibus van hem over te nemen.
„Ik zal het wel doen," zeide hij kort
af, stak den fidibus aan en bracht hem
naar Nap, die op zijn gemak was blijven
liggen.
Met een flauw glimlachje wachtte Nap
op hem. Hij verwaardigde zich zelfs
niet den fidibus aan te nemen en zwij
gend hield Bertie hem aan het eind van
de sigaret. Zijn 'hand was niet heel vast
en even later greep Nap zijn pols vast.
De sigaret brandde en Nap keek op.
„Het is jammer, dat je te groot bent,
om je een pak rammel te geven, Bertie,"
zeide hij spottend en met een plotselinge
beweging vouwde hij het brandende pa
pier dubbel, zoodat het op Bertie s vin
gers, die 'het vasthielden, viel.
Bertie's gil kwam meer uit woede dan
uit pijn voort. Woest sloeg hij naar zijn
kwelgeest, doch door een handige bewe
ging ontweek Nap den slag). Met een dui-
velschen (hoonlach sprong hij over den
rug van den divan.
gevormd bestaande uit mevr. Antoinette
van Dijk (Voorburg); J. H. Speanhoff
(Haarlem); Max Louis Blatz (Amster
dam); J. M. Bach en mevr. Dora Schra-
madie (Rotterdam), welk comité zich ten
doel stelt voor Pisuisse een gedenkteeken
op te richten, te plaatsen op het Rem
brand [plein te Amsterdam.
Om de benoodigde fondsen bijeen te
brengen, is het comité o.m. voornemens
een gedenkschrift samen te stellen en
in den handel te brengen.
Smokkelen van Belgisch vee.
Op de vragen van den heer Braat, lid
van de Tweede Kamer, betreffende het
spoedig nemen van maatregelen tegen dien
smokkelhandel in vet slachtvee uit België
heeft de minister van binnenland sche za
ken en landbouw geantwoord:
Het is aan ondergeteekende bekend,
dat opnieuw vet slachtvee frauduleus van
uit België in Nederland wordt ingevoerd,
Onmiddellijk toen de eerste berichten
daaromtrent den ondergeteekende bereik
ten, heeft hij zijn ambtgenoot van finan
ciën daarop opmerkzaam gemaakt, met
verzoek het gr ens toezicht zooveel moge
lijk le verscherpen. Dit toezicht geschiedt
inzonderheid met het oog op den smok
kelhandel in vee, in samenwerking met de
marechaussee en de militaire politie.
Overigens heeft ondergeteekende het ge
voelen ingewonnen van de betrokken orga
nisaties, omtrent het bepalen van een
grensstrook met verboden veevervoer langs
de Nederlandsch-Belgisdhe grens. Groo
tendeels zijn deze organisaties van mee-
ning, dat de tegenwoordige omvang van
den smokkelhandel nog niet een, voor de
betrokken grensbewoners, zoo bezwaar
lijken maatregel wettigt.
Ondergeteekende deelt vooralsnog deze
meening. Hij blijft evenwel aan deze aan
gelegenheid zijn voortdurende bijzondere
aandacht schenken en zal, als de nood
zakelijkheid daartoe dringt, het veever
voer in de betreffende grensstrook geh
of gedeeltelijk aan beperkende bepalingen
moeten onderwerpen.
Wenken voor wielrijders.
De secretaris der vrijwillige verkeers-
inspectie in Zeeland schrijft ons:
Het Bestuur van de Vrijwillige Ver
keers Inspectie heeft mij verzocht het
volgende onder de aandacht van wielrij
ders, niet autorijders te willen brengen:
In de nieuwe Motor- en Rijwielwet, die
1 Nov. j.i. is ingevoerd, komen onder
andere eenige bepalingen voor, welke ten
doel hebben de veiligheid van wielrijders
op den weg te vergrooten.
Deze bepalingen zijn
le. het verplichtend voorschrijven van
een verticaal geplaatsten reflector op elk
rijwiel, waarmede men na zonsondergang
op den weg is.
2e. het verplichten van elke auto- en
motorbestuurder om zijn hoofdlichten te
dempen bij tegenkomst van pen of ande
ren weggebruiker, op een afstand van
100 meter.
„Ga, Bertie," riep Lucas bevelend.
Zonder een woord te zeggen hield
Bertie zich in als was hij in volle vaart,
bleef staan als iemand, die zijn zelfbe-
heersching tracht te herwinnen, keerde
zich dan om en ging zwijgpnd heen.
HOOFDSTUK XIII.
De hel van den nar.
Tusschen de twee mannen werd de
eerste minuten geen woord gemwisseld.
Nap sloop heen en weer met zijn hoofd
achterover en den hem eigen brutalen
glimlach, die zijn mondhoeken optrok. Er
was een roode gloed in zijn oogen, doch
toom was er niet in te lezen.
Nog steeds op zijn kruk leunend, stond
Lucas met zijn rug naar hem toe en staar
de in 'het vuur. Ook uit zijn houding sprak
en toom, doch wel groote moeheid.
Plotseling staakte Nap zijn heen en
weer loopen en ging naar hem toe. „Kom,"
zeide hij, „je hebt nu lang genoeg, ge
staan. Ik zal je naar je kamer brengen."
Langzaam sloeg Lucas zijn zware oog
leden op. „Ga Hudson even roepen."
Nap keek hem scherp aan. Dan zeide
hij: „Leun maar op mij. Ik zal je hel-
pen."
„Neen, ga Hudson halen." De woor-
Ik zeg nogmaals deze twee bepalingjen
beoogden de veiligheid van den wielrij
der op den weg te vergrooten. Iedere
wielrijder, welke ook als autobestuurder
op den weg komt, weet uit ervaring, dat
deze bepalingen verre van den wielrijder
te beveiligen, eerder zeer groote gfevaren
in zich bergen voor deze categorie weg
gebruikers.
Waar nu een wielrijder, deze gevaren
niet kent, leek het ons dienstig hen eens
te wijzen op deze gevaren, die heusch
niet denkbeeldig zijn.
Hij zal argeloos zich op den weg
voortbewegen, zich beschermd waaniend
door reflector, en niet vermoedend, dat
een dimmend autobestuurder hem achter
opkomend pas op het laatste oogenblik
kan bemerken, waardoor hij steeds op
een haar af aan een aanrijding ontsnapt.
Ieder wielrijder zal mij tegenwerpen,
maar ik heb toch een reflector achter op
mijn fiets, dus gij moet me toch zien,
want Uw licht valt er toch op, en wordt
er door teruggekaatst. Zeker, hebt gij al
len uw reflector, maar in de practijk blijkt
toch maar, dat maar één op de tien hoog
stens werkelijk zijn waarschuwend rood
licht terug werpt in het oog van den
achterop U komenden bestuurder. Het is
heusch waar, diat bijna geen enkele re
flector werkt.
En hoe komt dat, zult gij vragen.
In zeer enkele gevallen zal het komen
doordat de reflector bespat is door mod
der en vuil, maar dat is maar zelden in
die mate, dat hij geen stralen zou terug
kunnen kaatsen.
Meer komt 'het voor, dat de reflector
van een goedkoop maaksel is, en samen
gesteld uit minderwaardig materiaal
De verreweg het meest voorkomende
oorzaak is een heel eenvoudige, en ge
makkelijk te verhelpen reden. U heeft
Uw reflector bijna allen verkeerd ge
monteerd.
Hoe werkt zoo^n reflector? Doordat
hij is samengesteld uit een spiegel, waar
overheen een rood glas, dat veronder
steld wordt de werking van den reflector
te vergrooten, zullen alle lichtstralen die
er op vallen gehoorzamen aan enkele na
tuurkundige wetten. De voornaamste is
wel, die zegt: De hoekuittreding van een
lichtstraal, die op een spiegel valt, is
gelijk aan de hoek waaronder die licht
straal op den spiegel valt.
Komt dus een lichtstraal evenwijdig
met den grond op een spiegel van een
reflector, die precies verticaal staat, dan
zal hij ook weer evenwijdig met den bo
dem terug gaan en het oog) van een ach
teraankomende autobestuurder treffen,
waardoor deze den reflector zal zien,
dus zal begrijpen, dat er een fietser
bij hoort.
Saat echter de reflector schuin, dan
valt het schuin licht onder in, maar schuin
boven weer uit, zoodat een bestuurder
van een vliegmachine, zoo die boven den
wielrijder vloog, den reflector zou zien.
U begrijpt dat dit geen zin heeft, maar
ook dat de achter U komende bestuurder
van een auto Uw reflector niet kan be
merken, dus ook niet vermoedt diat er
een fietser is.
Het zal U dus duidelijk zijn, dat Uw
reflector, die U een gevoel van veilig
heid gaf, Uw vertrouwen ten eenenmale
niet waard is.
En dat is een ding, waarop wij U
den eindigden in een pijnlijk gekreun.
Nap draaide zich gauw om en trok den
divan naar voren. „Ga hier zoo lang lig
gen, terwijl ik hem haal. Vol niet flauw,
kerel. Het is dadelijk weer beter. Je
hebt veel te lang gestaan. Daar. Is het
zoo beter?"
Lucas haalde lang en huiverend adem
en strekte langzaam zijn beenien uit. Zijn
gezicht was doodsbleek, toch dwong hij
zich tot een glimlach.
„Ja, het gaat al wat beter. Roep Hudson
nog maar niet, Nap."
Nap boog zich over hem heen.
„Leg je hand onder mijn schouders.
Zoo, dat helpt. Zeg, Boney", de woor
den kwamen er afgebroken uit, zijn neer
geslagen oogjen waren zwaar van pijn,
„zeg Boney, je zult me wel een minnen
kerel vinden. Dat ben ik, jongen, dat
ben ikeen lafaard ook, uit hetzelfde oog
punt bezien. Maar ziek of niet, ik
moet het zeggen. Je bent vandaag- uit
gevaren en je hebt dingen gjezegd, die
volstrekt niet te pas komen. Dat heb je
na te laten. Begrepen?"
Nap's glimlach was verdwenen. Een
ander impuls deed zijn lippen cynisch
krullen, toen hij antwoordde:
„Jouw woord is wet".
(Wordt vervolgd).