Purol bij Ruwe en Springende Handen. Doos 30 ei
RUITERBOER
Democratie.
147.
Maandag 12 December 1927
114° Jaargang.
Rechtszaken.
Buitenland
Kamer - Overzicht.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
fïOESCHE i COURANT
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant fljBllii en Kleeuwens ft Ross' Drukkers- en Uitfeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20, elke Pegel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 urn: voormiddag.
ZIJ, DIE ZICH MET INGANG
VAN 1 JANUARI 1928 OP ONS|
BLAD ABONNEEREN, ONTVAN-
GEN DE TOT DIEN DATUM VER
SCHIJNENDE NUMMERS GRATIS I'4 republieken in Europa hebben. Nu
I moge het democratische element in de
eene meer ontwikkeld zijn dan in de an
dere, toch blijft het een feit dat meer dan
de helft der Europeanen den laatsten tijd
door hun regeeringsvorm en politieke
denkbeelden zich aanhangers van democra-
We leven in een tijd van statistieken, tisclle i<J®cën getoond hebben. De voor-
tabellen, curven op het gebied van socia- JJjtS811®, democratische denkwijzen
len arbeid, van wetenschappelijke ontwik- I duidelijkst uit (L ontwikkeling
keling, van sanitaire maatregelen, van paie- I van rec'bten d&s volks en vooral
dagogiseke successen, van crimineele er- J va,tl stemirecihit, dat men wel eens,
varingen en philantropische uitkomsten, dat I en te"*5™» de Benjamin van de rechten
het ook wel eens de moeite loont na te l™1 J**1 mcnsch genoemd heeft. Ook
gaan we\ke vorderingen de democratie IJ11^. heeft de oorlog aloude rechten, en
bereikt. Immers nu- de crisis-periode al J®1"80 huisjes met voeten getreden, en
eenigen tijd voorbij is en men tegenwoordig I h>et stemrecht voorrecht van een min-
van de democratie als van een ges'tabili- I dorheid uitgebreid tot een drie-, zeven
seerden verschijningsvorm mag spreken, I Sl°^}s esn tienvoudige meerdeiheid,
heeft het geen nut meer zich aan voor-1 z j in I^den, die hun molnarchaie uit
spellingen te wagen, of op vergelijkingen I fif"gouden hebben. Zoo was in
met vroegere toestanden den nadruk te I ,u,^SCj and net aantal stemgerechtigden
leggen, maar heeft men heit bestaande te I vóór c*e;n ?or^l ndlhoen; dit werd
aanvaarden, vooral nu dit laatste zich al I na den oor^°S 40 millioen; Engeland steeg
genoegzaam heeft ontwikkeld om stof I van *ot "dllioen; Japan van 11/2
voor een overzicht te verlieenen. I tot 1372 millioen. Zelfs de stemgerechte
Beginnen we met de landen en volke-1 '^f tijd, in. de meeste landen op 25 be
ren, die van anderen afhankelijk zijn, I Paald, veranderde na den oorlog in dien
11.1. de koloniën. Van de 1800 millioen I ^an 21. Voeg hierbij de vorderingen van
menschen die op aarde leven, behooren I ^ouwenkiesreclht, dan kan men veilig
600 millioen tot de koloniën. Van deze I zeggen dat de democratie, na de crisis-
koloniale bevolking behooren ongeveer I Jaieïl de Frainsche revolutie thans een
70 °/o tot de Engelsche, 10 tot de tijdperk van bloei en vooruitgang beleeft.
Fransche en 9 tot de Nederlandsdhe
koloniën. Op dit terrein zou men nog van I
een crisisperiode kunnen spreken. Als wel
de Engelsche dominions buiten rekening I
laten, die, ofschoon ze de helft van En-1
geland's koloniaal grondgebied uitmaken, I
Rechtbank te Middelburg.
I nn - I I" de zitting van Vrijdag j
slechts U nuLnoen inwoners tellen, die I de volgende zaken behandeld:
hun eigen zelfregeemng, bezitten, doch
slechts 6 a 7 °/o van de koloniebevolr
king uitmaken, dan volgt hieruit, dat het
overige percentage een kleine 400 mil-
werden
Lood gestolen.
B. P. M„ 18 jaar, zondier beroep',
H. Th. v. S., 18 jaar, koopman en A. A.
overige percentage een Kiemne iuo mu-iy 17 11, n
I- if l xl i j i V., 1/ jaar, kweimakersksuecm, alien te
W .bedraagt tot ™e de democraüscbe G wcrden
zegeningen van koes- ejn bestuursrecht nog a r
j i Wr ill October te Uoes te samen en in veneemi-
niet doorgedrongen zijn, Wat ons. l^lo- lhebbcn weggenomen eenige stu-kWi
maa bezit betreft, is ruimde 60,oebehoore™fe aan de firma Wed.
maal zoo groot als Nederland, heeft on- Massee> waarb;j zijn
geveor 40 mdboen ziejen, van we 981 o/cI daama Qp en
inlanders en /O vreem e mgen zijn. a I volgens op het dak, waar het lood is af-
ons echter het meest mteresseert i-s del alAans da{
democratische ontwikkeling[van Indie en hcbben Eisch" ieder 1 maand
dan zien we lnsubnde geheel en al van I „evanoenisstiaf
uit het moederland bestuurd worden. De I
hoogste wetgevende macht berust bij de I Niet uitgeweken,
Staten-Generaal in Nederland. Wel isl L. S., 32 jaar, chauffeur te Goes,
er later een Volksraad ingesteld, bestaande I ,vas door den kantonrechter te Goes op
uit ingezetenen van Nederlandsch-Indië, I 14 October ji. veroordeeld tot f25 boete
doch dit lichaam heeft slechts een advi-1 Qf 25 dagen hechtenis wegens overtreding
seerende stem, zoodat men ook van onze I Je,. Motor- en Rijwielwet te Goes op
koloniën wel zeggen kan, dat zij demoora-1 9 Jun; 1927, door als chauffeur van een
tisch nog in hun crisis-periode verkeeren. I autobus niet naar rechts uitwijken. De
Wat zelfstandige staten betreft, hebben I veroordeelde was in Hooger beroep ge-
van de 57, die zich in de wereld be- I komen. Eisch: bevestiging van het vonnis
vinden, de 27 Europeesche gedurende I van 4^ kantonrechter,
den wereld-oorlog den meest geavan-1 o - 1
teerden stap gedaan; bestonden er voor De MotOT" en R^'ielwet.
den oorlog maar drie republieken I W. H. J. v. d. H., 30 jaar, fabri-
Frankrijk, Zwitserland en Portugal I kant te Kloetinge, was door den kanfon-
11a den oorlog zijn er elf bijgekomen, zoo-1 rechter te Goes, ter zake van overtreding
dat we thans tegenover 13 monarchieën, I der Motor- en Rijwielwet te Yerseke
25 FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
„Dan zullen we er niet verder over
praten", zeide Mrs. Errol flink. „Wie
krabbelt er zoo aan de deur?"
Het was Bertie, zooals Anne dadelijk
aan Dot's gezicht zag. „Vraag hem of
hij binnenkomt", zeide zij vriendelijk.
Bertie kwam binnen als iemand, die
niet heelemaal zeker is, of hij welkom
was en hield zich wat achteraf. En daar
bleef hij gedurende het verdere van Dot's
bezoek staan, nauwlijks sprekend en blijk
baar zoo in gedachten verdiept, dat Dot s
verlegenheid in dubbele mate terugkwam;
zij nam dan ook gauw afscheid.
Hij ging met haar mede.. „Ik zal je
met de auto thuis brengen zeide hij,
terwijl hij met haar de trap afliep.
Dot bleef van schrik bijna staan. „Neen,
heusch niet. Ik ga alleen naar huis. Het
is maar een klein eindje en ik ken den
weg
„Ik ga met je mee", hield hij aan.
Doch de herinnering aan de oogen, die I
haar door den hall spottend hadden aan
gestaard, brandde nog in het hart van
bet jonge meisje. Zij keek hem vastbe
sloten aan.
,Je gaat niet, Bertie. Ik verities het
niet".
„Ik kan er na-ets aatn doen", zeide
hij. „Ik ga mee."
Zij waren nu in den hall, wiaar Lucas
nog lag te wachten, om afscheid' van haar
te nemen.
In haar wanhoop zocht zij hulp bij
hem. „Mr. Errol, laat Bertie me nou- als
het u blieft niet thuis brengen. Ik -
ik ga veel liever alleen".
Zij huilde bijna, toen zij het jzei-de,
en Lucas keek zijn broer ongewoon siierp
aan.
„Goed id1 an", anthvoordde die- jomgtein.
„We hebben tot nog toe nooit .ruzie $e-
had".
Dat „tot nog toe" Monk omhealspellenib
en niettegenstaande den kaimesrendea
Handdruk van Lucas huiverde Dot. "i
Maar ik weet zeker, dat wij het zul
len krijgen", zeide zij. „En ik heb zoo
bet land aan ruzie. Heusch, doe me een
plezier en laat mij alleen gaan- Ik ben
in het geheel niet bang".
Lucas begon te lachen. „Ik ge1 loof, dat
het wel hard voor Bertie is", z eide hij.
„Maar
„Ik moet Lucays", viel Bertie Jiem ip
veroordeeld tot f 10 boete of 10 dagen
hechtenis, tegen welke veroordiceling de
verdachte in hooger beroep was gekomen.
Eisch: vernietiging van het vonnis van
den kantonrechter. Dezelfde straf.
Een gevaarlijk bestuurder.
J. L., 69 jaar, autobus-ondernemer te
Wemeldinge, was in hoogier beroep gje-
komen tegen een vonnis van den kanton
rechter te Middelburg; waarbij hij we
gens overtreding der Motor- en Rijwiel
wet (als bestuurder van een motorrijtuig
daarmede op den openbaren weg op zoo
danige wijze rijden, dat de veiligheid van
het verkeer werd ingevaar gebracht), wend
veroordeeld tot f25 boete of 25 dagen
hechtenis met ontzegging van het recht
om motorrijtuigen te besturen voor een
tijd van een jaar. Deze zaak had reeds
op 25 November j.1. gediend, maar was
was toen uitgesteld tot Vrijdag j.l. Eiscfh:
f25 boete of 25 dagen hechtenis.
De motor- en Rijwielwet.
G. V., 55 jaar, aannemer te Velp,
vernietiging van het vonnis van den kan
tonrechter en f 25 boete of 25 dagen
hechtenis.
De spoorweg-overgang*
Door J. F. J., 47 jaar, koopman te
Goes, is qassatie aangeteekemd tegen het
vonnis der rechtbank te Middelburg van
2 December j.l„ waarbij hij met bevesti
ging van het vonnis van den kantonrech
ter, wegens het oversteken van een spoor^
wegovergang met een automobiel met eene
grootere snelheid dan 10 K.M., werd ver
oordeeld tot f5 boete of 5 d. hechtenis.
Zooals de hondjes.
De kantonrechter te Middelburg heeft
A. J. d. K. en H. M. K. uit Yerseke
veroordeeld tot f 3 boete s. 3 dagen
hechtenis wegens het wateren buiten de
bakken.
Een principieele beslissing.
De Hooge Raad heeft verleden week
door het van rechtsvervolging ontslaan
van den koopman J. E. D. uit Middel
burg, die door den kantonrechter en de
rechtbank te Middelburg was veroordeeld
wegens overtreding der warenwet, e
principieeie beslissing genomen. Door den
raadsman van D. toch was voor den
kantonrechter en later in hooger beroep
voor de rechtbank betoogd, dat volgens
de Warenwet de deugdelijkheid van wa
ren slechts objectief naar de samenstel
ling der waar moet worden beoordeeld,
en dat, tenzij bij Aigemeeneti Maatregel
van bestuur voor bepaalde waren andera
is bepaald hetgeen in de onderhavige
zaak waarin het over jenever ging, niet
liet geval is ten aanzien van de deug
delijkheid der samenstelling slechts in aan
merking komt de vraag of de waar aan
den minim urn-eisch voldoet. De kanton
rechter en de rechtbank verwierpen dit
betoog als onjuist en wezen een veroor-
deelend vonnis, waarop de heer D. zich
in cassatie voorzag. Met het door diens
raadsman voorgedragen middel van cas
satie, waarin met aanvoering van boven
staand over schending, immers verkeerde
toepassing der Keuringsverordening der
gemeente Middelburg in verband met de
Warenwet werd geklaagd en waarin werd
betoogd, dat het ten laste gelegde feit
strafbaar was, heeft de Hooge Raad
zich thans bij arrest van 5 Dec. j.l.,
vereenigd en den verdachte mitsdien ont
slagen van alle rechtsvervolging» Waar de
Hooge Raad sedert de invoterimg der War
renwet (1919) nog nimmer geroepen werd
om over deze kwestie te oordeelen, is
bovenstaand arrest van zeer groot belang,
daar thans in hoogste instantie is besli|sitj,
dat bij alle waren, welker samenstelling
niet bij afzonderlijk besluit is geregeld,
slechts in aanmerking komt de vraag of
zij aan den minumim-eisch voldoen, ter
wijl, indien zulks het geval is, van on
deugdelijke samenstelling gfeen sprake
kan zijn.
de rede. „Dat begrijp jij niet. Ik wil
haar iets uitleggen".
Doch Lucas legde een hand' op zijn
schouder. „Laat het nu maar zoo, jon
gen. Morgen is er nog' een dag".
„Neen, nooit, nooit, nooitl" fluisterde
Dot tegen zichzelf.
Doch toen een oogeeblik later Bertie
zwijgend en zonder haar aan te kijken, de
deur voor haar open deed, kwam een
woeste spijt in haar op en dat oogenblik
wenschte zij bijna, dat zij hem mede
had laten gaan.
En dan kwam weer dat hatelijke ge
fluister tot haar die schampere, spot
tende hoonlach; en zonder om te kijken
vluchtte zij weg.
Bertie sloot zacht de groote deur en
ging naar den hall terug,
„Waar is Nap?"
„Kom eens hier, Bertie-", zeade Lucas.
Hij ging tegten zijn zin. „Waar is
Nap?" vroeg hij weier.
Op zijn kruk geleund, stond Lucas bij
het vuur op heui te wachten.
Toen Bertie dichter bij kwam, nam hij
hëtfi zacht bij zijn schouder. „Mag ik
ook' weten, wat je van plan was daar
net aan miss Waring te zegden?"
Bertie wierp zijn hoofd achterover. „Ik
was van plan haar te vragen de gemeene
insinuaties van dien ploert door de vin
gers te zien en niet me te trouwen
OVERZICHT.
Om d» hegemonie.
De strijd tusschen Frankrijk en Itatië
om de hegemonie op het Balkan-schier
eiland wordt steeds scherper. Nadat Bel
grado kans zag zijn verdrag) met Frank
rijk te sluiten, is nu in Boekarest, na den
dood van Joan Bratianu, een vinnige kamp
ontketend, die aan den buitenkant een
strijd der partijen om de macht schijnt,
in werkelijkheid echter een strijd is om
de toekomstige richting van Roemenië':
buitenlandsche politiek. Italië is onmiddel
lijk na den dood van Bratianu aan 't werk
gegaan om weer die diplomatieke positie
in Boekarest te bereiken, die het tetn
tijde van het kabinet Averescu had. De
val van Averescu, die ook 'het einde bracht
van de Italiaansch-vriendelijke politiek was
in de eerste plaats het gevolg van de
pressie van Frankrijk op Bratianu. En
Parijs doet nu alles om de liberalen de
leiding in Roemenië te laten behouden,
terwijl Italië vooral prin9 Carol als expo
nent voor zijn politiek gebruikt en ook
met de leiders der nationaial-zaranisten
in verbinding staat. Intusschen streeft Ita
lië er in Sofia al sedert maanden naar,
om een verdrag of overeenkomst te be
reiken, maar het schijnt, dat de Bulgaar-
scha regeering haar handen voorloopig
nog vrij wil houden.
't Staat overigens wel vast, dat Italië
werkelijk tracht Joegoslavië door Hon
garije, waarmee het een verbond zoekt,
in het nauw te laten brengen. Roemenië
staat achter Hongarije. Mocht Italië dus
succes hebben, dan zou het gehate Joe
goslavië zoo goed als geïsoleerd zijn. De
kleine entente zou definitief uiteen zijn
en het tweede doel van de Italiaamsche
Balkan-politiek bereikt zijn. De kansen
voor een blijvend succes in Boekarest zijn
„En dat was het juist wat zij niet wil
de, dat jij zou doen", zeide Lucas.
„Ik kan niet anders". Er was een kop
pige klank in Bertie's stem. „Zij mag
niet denken, dat ik eten poen ben als
Nap".
„Wo zullen Nap er maar buiten hou
den", zeide Lucas kalm.
„Waarom?" vroeg Bertie driftig. „Hij
heeft een gast onder jouw dak beleedigd.
Ben je van plan je dat te laten welge
vallen? Ik niet".
„Maar beste jongen, dat ia mijn zaak,
niet de jouwe".
Bertie stampte woedend op den grond.
„Dat is allemaal goed en wel, maar
wat duivel, je houdt me altijd terug. Maar
in dit geval kan ik het niet op me laten
zitten. Het spijt me voor jou, maar dat
kan ik niet. Ik moet het nu met hem uit
vechten. Wat je ook zeggen mag, deze
kwestie gaat meer mij dan jou aan.
Hij zou met die woorden weggeloopen
zijn, doch de hand van zijn broeder hield
hem nog steeds terug.
Woedend bleef hij staan. „Je moet me
laten gaan. Ik zal je pijn doen, als je
het niet doet.
„Je zult me pijn doen, als ik je niet
loslaat, jongen", antwoordde Lucas ernstig.
„Ik moet het en het spijt me. Maar
ik kan niet anders. Er zijn oogenblikken
dat een man als hij een man is
echter voor Italië reeds daarom niet heel
groot, omdat dit bij de tegenwoordige
innage banden tusschen Boedapest en Ro
me alleen dan mogelijk zou zijn, wanneer
er een schikking tusschen Roemenië en
Hongarije tot stand kwam. Anders komt
er in het gunstigste gjeval alleen een
n'euw verdrag tot stand één van die
diplomatieke papieren, waarvan' Europa
in de laatste jaren ruimschoots voorzien
is geworden. De kansen voor een werke
lijk goede Hongaarsch-Roemeeo s che ver
houding zijn evenwel alles behalve gun
stig, daar men en in Boekarest en in
Belgrado weet, dat Hongarije er nog
steeds voor werkt, om de verloren gebie
den terug te krijgen. Het spreekt van zelf,
dat deze diplomatieke wedstrijd tusschen
Italië en Frankrijk om de ziel van den Bal
kan, in de Balkan-landen zelf een uitwer
king heeft, die voor de consolidatie der
afzonderlijke staten niet bijster gunstig is.
Engeland verlangt geen oorlog.
De Eerste Lord van de admiraliteit
Bridgeman heeft in een rede betoogd,
dat Engeland geen aanleiding, heeft zijn
vloo{programma te wijzigen, daar het niet
voornemens is aan een bewapenimgswed-
strijd met de Vereenigde Staten mede te
doen. Groot Brittannië en de Vereietiiigde
Staten, zeide spr., zijn nimmer rivalen
geweest en het zou derhalve absurd zijn
aan een oorlog tusschen beidie mogendhe
den te denken. De liberalen en de leiders
van de arbeiderspartij zijn het land in ge
gaan om het Engelsche volk ervan te
overtuigen, dat de conservatieven naar
oorlog verlangen. Dit, zeide spr., is non
sens en tevens gevaarlijk. Het Engel
sche volk is nooit voor een oorlog geweest.
TWEEDE KAMER.
De begrooting van Waterstaat is altijd
het staatsbudget geweest, waarbij alle mo
gelijke en onmogelijke desiderata tot de
regeering zijn gtebracht. Die wenschen zijn
jaar in jaar uit ontboezemd, herhaald,
terwijl de Kamer wel besefte, dat er „toch
niemendal van zou komen". Zoo is het
verlanglijstje steeds grooter gewonden.
Ende kruik gaat net zoo lang te
water tot zij breekt. Zij is nu gebroken
en over 't schuldeloos hoofd van dien
huidigen bewindsman van Waterstaat, mi
nister Van der Vegte, zijn de fiolen der
verontwaardiging plotseling uitgestort
Klachten, klachten, niets dan klachten:
over te weinig eerbied voor het recht
op Zondagsrust van het spoorweg-perso
neel; over de dienst- en rusttijden, over
de gerings belooning op vierde klasse
standplaatsen; over Het feit, dat Het laagst
bezoldigde personeel wordt belast met Het
werk, dat tot de taak van Hooger bezol
digden behoort; over de omstandigjveid
dat, terwijl het spoorwegpersoneel afnam,
voor zichzelf moet handelen. En ik
woedend nog, hield hij op, terwijl zijn hand
zonder 'heftigheid zich trachtte vrij te
maken van die greep, welke toch niet
zoo krachtig geweest kon zijn, ofschoon
hij zich tegen zijn pogingen verzette.
„Luke", zeide hij plotseling en de woede
was uit zijn stem verdwenen, „laat me
gaan, oude jongen. Je moet me laten gaan.
Het is niet rechtvaardig, om misbruik
te maken van wat je bent".
De toon, waarop de woorden gezegd
werden, ontnam er iedere opzettelijke
prikkeling aan; toch liet Lucas op hetzelf
de oogenblik zijn hand vallen, zoodat hij
vrij was.
„Goed, Bertie Ga maar!" zeide hij.
En Bertie ging drie stappen, en
bleef dan staan. Lucas stond nog onbe
weeglijk voor 'het vuur. Hij keek hean
zelfs niet na.
Enkele seconden gingen in zwijglen voor
bij. Dan keerde Bertie zich impulsief om.
Zijn lippen beefden. Hij liep regelrecht
terug naar de bewegingjooze gestalte aan
den haard, lichtte den vrijen arm op ci
legde dien jongensachtig om zijn hals.
.Vergeef het mij, oude jongen".
,Wat je niet gedaan hebt?" vroeg
Lucas met een vriendelijk lachje.
(Wordt vervolgd).
