RUITEHBOER
FRG5BMI
rooktu
'n PIJP
N°. IAS.
Woensdag 7 December 1927
Ü4* Jaargang.^|
Buitenland
LlrVi VBLT's BAZAR
Binnenland
Sport
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
OESCHË
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van I5 regels fl,2ö. elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Adverteotiën worden
aangenomen tot 12 our voormiddag.
üb' OVERZICHT.
tno Ontwapening!
Het scheen een oogenblik, dat de Ver
een igde Stoten hun vloot zouden ónkrim-
pen, doch president Gooiid^e heeft be'
slóten toch het program der nieuwe krui
sers uit te voeren, in weerwil van het
jongste gebaar der Britsche admiraliteit
(o'.l. in dit jaar 2 groote kruisers minder
te1 bouwen). Van het Witte Huis tukt
W-3rd medegedeeld, dat onmid|dellijk aan
Congres plannen voor bet bouwen van
-er kruisers zullen worden voorgeleg
De Federale sc'hrepsconimissle heeft
•enigen tijd geleden geadviseerd tot den
s.uw van jaarlijks zes kruisers gedurende
:.^jf jaar; de nrarine-autoriteilten nu bewe-
vvn, dat zij reden hebben aan te nemen
;jeat Coolidge deze adviezen gunstig heeft
opgenomen. De commissie had eveneens
jgeadviseerd tot den bouw van torpedoja
gers en onderzeeërs, welke het oud-mate-
riaal zou kunnen vervangen cn aan de Ver-
eenige Staten tijdig een gelijkwaardig
plaats zou verschaffen in dit soort ver
dedigingsmiddelen. Coolidge heeft op wei
nig zeggende wijze aandacht geschonken
aan de ontwapeningsvoorstellen der sov
jets. Indien deze voorstellen beoogden be-
vdoeld te zijn voor de geheele wereld
„konden zij naar zijn meening niet van toe
passing zijn op het leger van de Veneenig-
de Staten, dat voor zoover het den ge-
regelden dienst betreft, practiscb reeds
tot een zuivere politiemacht was ver
minderd. Wat betreft de volkomen ont
wapening ter zee door de Vereenigde
Staten, werd eenvoudigweg beweerd, dat
Co-oidige van meening is, dat het wel
zijn der wereld door zulk een onderne
ming op dit oogenblik niet gebaat zou zijn
Uit Geaiève.
De Rus Litwinof heeft de laatste da
gen van zijn verblijf te Geneve goed be
steed. Zondag bracht hij een bezoek aan
Briand en wipte hij even aan bij Strese-
mann, Maandag had hij een onderhoud
met den Engelschen minister van buiten
land sche zaken. Omtrent het bezoek van
den Russischen delegatie-leider aan Bri
and is een officieel Russisch communique
verschenen, waarin verteld wordt, dat het
conflict-Rakofski thans voor goed uit den
weg geruimd is, en dat Briand er in heeft
toegestemd, dat de onderhandelingen over
schulden en credieten onmiddellijk zul
len worden hervat. Uit het communique
blijkt verder, dat Litwinof met Briand
over het Poolsch-Lithausche conflict ge
sproken heeft, zulks in verband met het
voornemen van Rusland om met Polen een
waarborgverdrag te sluiten. Indien de
„Echo de Paris" goed is ingelicht, zou
Hoek Koningstraat - Magdafenastraat.
SPECIAAL ADRES IN: GLAS,
PORCELEIN EN AARDEWERK.
ME?Mtt»Lh:'AJiUIII»i«l> I II Will
23
FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
Si
Lucas glimlachte en vischte een deken
op. „Doe die goed om uw schouders,
want u zult het wel koud krijgen, wam-
'neer we gaan rijden. Zijn uw voeten goed
Iwarm? Hier hebt u een warmwatersfcoof.
top haar goed in, Bertie. Ja juist, zoo".
„Nou kom je er niet meer uit", lachte
Bertie, toen hij het portier achter haar
dicht deed. „Waar moeten wij heen?
Naar Barommead
Zijn lachende oogen zagen haar een
oogenblik smeekend aan; dan, als zij van
neen knikte: „Kan jij haar niet eens over
halen, Lucas?"
„Ik denk het wel", antwoordde Lu-
pas. „Rijd jij nou maar zachtjes aan,
terwijl ik het probeer. Weet u, dat er
een- vriendin van u op- Baronmead is,
miss Waring?"
„Lady Carfax?" vroeg Dot snel.
Hij knikte van ja. „Ik geloof, dat zij
het erg prettig zou vinden, als u eens bij
haar kwam. Zij heeft zoo weinig ken-
Litwinof Briand beloofd hebben met Wol-
demaras te spreken over een vreedzame
oplossing van het conflict.
De bespreking met Stresemann schijnt
ook voornamelijk over de Pools ch-Li (ham
sche kwestie en over c!e noodzakelijkheid
een einde te maken aan den- oorlogste:
stand, gelocpen te hebben. Op dit punt
bleek tusschen beide regeeringen in be-
g.nsel geen enkel verschil van meeinimg
te bestaan, zegt het communique.
En tenslotte liet onderhoud L it win of -
Chamberlain. Naar het schijnt heeft Bri
and hier voor bemiddelaar gespeeld, is
het Briand geweest, doe Litwinof tot een
bezoek aan de En-gel sche delegatie heeft
aangesp-oord. Omtrent het resultaat van
de conferentie, waarnaar met zooveel
spanning werd uitgezien, is een communi
qué uitgegeven, dat nu juist niet bemoe
digend klinkt. Volgens dit communiqué
kon zelfs geen basis voor overeenstem
ming gevonden worden, wat zou beteeke-
tien, dat de kloof tusschen Engeland en
Rusland onoverbrugbaar is gebleken. Zoo
hopeloos als het communiqué den toe
stand schildert, schijnt het evenwel niet
te zijn. Te Genève is men algemeen van
oordeel, dat het onderhoud de deur voor
verdere besprekingen tusschen Rusland en
Engeland geopend heeft. Evenwel kunne
m Genève geen verdere besprekingen
plaats hebben, daar Litwinof gisteren uit
Zwitserland vertrok. Bij de volgende zit
ting van de voorbereidende ontwapenings
commissie zullen echter de beide staats
lieden elkaar weer ontmoeten, zoodat de
mogelijkheid bestaat, dat de thans aange
knoopte onderhandelingen dan zullen wor
den voortgezet.
De
o pz
ienbarende aanklacht.
Over het bericht betreffende de aan
klacht tegen den directeur van de Hanze-
bank in het bisdom Haarlem en het ver
zoek om den rechtskundigen raadsman
van de Hanzebamk ter verantwoording
te roepen wegens „bedriegelijke" voor
lichting van de rechtbank, deelt de heer
mr. A. M. de Groot, advocaat en pro-
cureaur te 's Gravenhage het volgende
mede
De bedoelde klager is door de recht
bank te 's Gravenhage als borg voor een
familielid veroordeeld om aan de Hanze-
bank een bedrag te betalen, welks von
nis door het gerechtshof te 's Graven-
is bevestigd.
De tegenpartij had in de procedure
aan den directeur van de Hanzebank
een beslissende eed opgedragen en deze
eed is door den directeur op 27 Januari
1925 afgelegd.
Eenigen tijd daarna is gevolgd een
klacht bij den officier wegens meineed
tegen den directeur nier Hanzebank met
dit gevolg dat de officier geen termen
vond om tot vervolging over te gaan.
Het verzoek van den officier om ook
mr. De Groot te vervolgen was dezen
laatsten tot nu toe onbekend, vermoedelijk
een gevolg van het feit dat er geen sprake
was van meineed en dus evenmin van be-
driegelijke voorlichting van de rechtbank
„Ik zou het natuurlijk ook graag doen",
zeide Dot. „Maar ik ben vroeger ook
nooit bij haar geweest, ziet u, hoewel
ik het wel graag gedaan zou- hebben.
Maar de menschen komen niet op het
majoraatsgoed, zelfs vader niet. En bo
vendien ben ik eigenlijk nog niet oud ge
noeg om bezoeken af te leggen. Gelooft u
heusch niet, dat zij het gek zou vinden,
als ik haar een bezoek ging brengen?"
„Dat zou ik nu het allerlaatst van haar
denken", antwoordde Lucas.
„Zij is erg trotsch", begon Dot weer.
„Zij is erg ongelukkig", zeide hij.
In Dot's oogen kwam een. zachte glans.
„Die arme Lady Carfax! Weet u het
dus ook?"
.Ik heb haar maar een paar maal ge
zien. Ja, ik weet het".
Dot zette groote oogen op. „Maar een
paar maal! En dat ongeluk is nu toch
zeker al drie weken geleden!"
„Ja. zoo ongeveer. Maar het was ern
stig en zij is maar heel langzaam her
steld. De dokter beeft vandaag voor het
eerst toegestaan, dat zij eens naar een
andere kamer mag".
„Die arme Lady Carfax!" zeide Dot
weer. „Dan ga ik natuurlijk mede. Ik weet
zeker, dat vader het goed zal vinden".
Dus had Bertie zijn zin en met een
vroolijk hart stuurde hij de aiuto- naar Ba
ronmead. Hij zong, terwijl hij reed, izijn
hoogs to lied uit, want hij was in een uit
M.V.DOUWE EGBERTS
TABAKS- FABRi EKEH
door hem, welke voorlichting gedekt werd
door den eed van zijnen cliënt.
De aandrang op de orde van advo-
caien uitgeoefend om mr. De Groot
schorsen en te ontslaan heeft blijkbaar
evenmin resultaten opgeleverd aangezien
hij nog als advocaat en procureur onaf
gebroken vanaf zijn eedsaflegging als zoo
danig fungeert en aan den deken der orde,
wien hij om inlichtingen verzocht, van een
dergeiijken aandrang niets bekend was.
Integendeel de deken der orde verklaar
de zich bereid hem zoo krachtig moge
lijk te steunen tegen soortgelijken 'laster.
Nadat alle pogingen van den klager
om het door hem overeenkomstig het von
nis betaalde bedrag terug te krijgen zijn
mislukt, circuleert thans in de -pers het
bewuste bericht, hetwelk geen andere
bedoeling kan hebben z. i. dan de tegen
partij en haar advocaat in eer en goeden
naam lasterlijk aan te randen.
Ten slotte geeft mr. De Groot uiting
aan zijne verwondering en teleurstelling,
dat de Nederland sche pers, die de repu
tatie van waarheidlievendheid en eerlijk
heid geniet, zonder voorafgaande inwin-
ning van inlichtingen ter bevoegder
plaatse een dergelijk, in booge mate grie
vend bericht opnam.
Bij den raad van t oezicht en discipline
voor de orde van advocaten te 's Gra-
vanhage is een klacht tegen mr. De
Groot tot dusver niet ingekomen.
De vermiste logger.
Over de vermissing van den
„Schev. 421 De Adelaar" kan gemeld
worden, dat de reeder van het schip, den
heer Jac. den Duik, in een onderhoud
heeft verklaard, weinig hoop meer te heb
ben op het behoud van den logger.
De geheele afgeloopen week is hij be
zig geweest inlichtingen in te winnen waar
hij maar kon vermoeden, dat men iets
kon afweten van het verdwenen vaartuig.
Nadat de „Schev. 421" een korte reis
van 14 dagen had gemaakt, is hij op
Dinsdag 18 October vertrokken; waara
lleen is niet met zekerheid te zeggen,
aangezien de schippers in de meeste ge
vallen vrij blijven, het vischwater te be
palen. Zoo ook 'hier. De reeder ver
gelaten stemming.
En Dot was ook gelukkig, al was zij
wat zenuwachtig. Zij had al dikwijls naar
Baronmead willen gaan, en zij was al
heelemaal op haar gemak met den eige
naar ervan, die zoo ongedwongen met
haar zat te praten, ook al was zijn ma
nier van spreken wat eentonig en teme
rig. Alleen de gedachte aan Anne maakte
haar zenuwachtig. Hoe zeer zij haar be
wonderde, toch was zij altijd een beetje
bang voor de statige lady van het majo
raatsgoed, die met zoo weinigen vriend
schap sloot en met haar koninklijke gra
tie de enkele vrienden, die zij had, op
een eerbiedigen afstand hield. Natuurlijk
wist iedereen waarom. Die reden was
duidelijk voor ieder, die oogen had om
te zien. Doch dit nam de hinderpalen
niet weg en belette niet, dat velen zich
beleedigd gevoelden. Dot behoorde niet
tot die laatsten, maar zij was altijd eenigs-
zins schuw in Anne's tegenwoordigheid,
niet zoozeer uit vrees gekwetst te wor-
worden dan wel zelf te kwetsen.
Zij met haar heerlijke, volle gezond
heid genoot van den snellen rit naar Ba
ronmead. Toen zij de oprijlaan insloegen,
reed een galoppeerende ruiter hen achter
op, die Bertie toeschreeuwde zoo hard
mogelijk te rijden en zijn paard woest
sloeg, toen de auto aan het hoofd ging.
In de schemering leek hij Dot een demon
toe, een zwarte kabouter op een zwart
moedt, dat het schip geweest zal zijn
op de Oostpunt van Doggersbank, toen
op 28 October een Wersterstorm opstak.
Uit mededeelingen van binnengekomen
schippers blijkt, dat het daar in den nacht
van 28 op 29 October noodweer geweest
is. Zooals reeds gemeld, heeft een Kat-
wijksclie schipper gezien, dat een vaar
tuigje door booge golven werd opgenomen
en in de diepte verdween. De heer Den
Duik heeft zich, nadat dit gerapporteerd
was, in verbinding gesteld met den schip
per van dien Katwijkschen logger, de
„K. W. 144". De schipper verklaarde,
dat de logger, dien hij had zien verdwij
nen, zwart was. Dit klopte niet, want alle
schepen van Jac. Den Duik hebben een
wilte verschansing. lm verband hiermee,
tracht de reeder thans uit Katwijk nad.re
gegevens te verkrijgen.
De twee poiitiekruisers, die de wateren
afzoeken, 'hebben geen enkel teeken van
de „Sch. 421" vernomen. In Scheven'n~
gen is ook binnengekomen de „VI. 81".
De schipper daarvan heeft in de buurt
van Terschelling zien drijven wiite pol
len (breels) waarop het nummer S. 421.
Deze zijn dus zeker van den vermisten
logger afkomstig. Ook vond dezelfde
schipper in die buurt een omgekeerde
roeiboot drijven, waarvan de bodem rood
geschilder was. Door de hooge zee kon
de bemanning het nummer van de boot
niet opnemen, doch het is vrijwel zeker,
dat ook deze boot afkomstig is van de
„Schev. 421". Deze laatste waarnemingen
bewijzen wel niet het vergaan van den
logger, maar geven toch wel sterke aan
wijzingen.
Piet kreeg met de gart.
Te Velp zijn twee Sinterklazen werk
zaam geweest vergezeld van hun onafschei
delijke Zwarte Pieten. Ieder van hen had
zijn zetel opgeslagen in een manufactu
renwinkel. Vandaar maakten ze geregeld
wandelingen door het dorp. Een der Poe
len die te veel overlast van de jeugd on
dervond, achtte het noodig, zijn gart op
onzachte wijze op een lastigen jongen te
doen neerdalen. Zwarte Piet trof het niet
want de vader van den getuchtigden knaap
zag juist 'hoe zijn zoontje er van langs
kreeg. Een Velpenaar duldt niet dat het
kastijdingsrecht door anderen dan door
den wettigen vader wordt uitgeoefend, al
is die andere ook Zwarte Piet. En zoo
gebeurde 'het, zonder d'at de waardige
bisschop vermocht tusschen beide te tre
den, dat Zwarte Piet op zeer hardhandige
wijze een aframmeling ontving, welke hem
nog lang een herinnering, maar dan niet
van de aangenaamste, aan zijn functie
van dienaar van Sinterklaas zal doen be
houden.
De oneerlijke kerkvoogd.
Zaterdag heeft te Noordwijk een ver
gadering plaats gehad van schuldeischers
der firma S. Parievliet en Zn. in liquida
tie, van welke firma de gearresteerde
kerkvoogd D. P. te Katwijk firmant is.
Meegedeeld werd, dat de firma een
zakenschuld van ongeveer f 100.000 heeft
en een hypothecaire schuld (op gebouwen
en schepen) van f 71.000,. welk bedrag
waarschijnlijk niet uit de opbrengst van
het onderpand terugontvangen zou worden.
paard, die naar de hel reed. Zij was blij,
dat zij hem achter zich lieten.
Doch toen zij stilhielden voor het groo
te huis, dat geheimzinnig opdoemde in
de toenemende duisternis, klonken de ga
loppeerende hoeven al weer naderbij, en
voor zij uit de auto waren, stond Nap
naast hen.
Hij sprong uit den zadel en zeide:
„Hier Bertie. Neem het paard eens aan.
Maar pas op, dat ze je niet bijt. Ze is
in een slechte bui!"
„Wreedaard", mompelde Bertie, ter
wijl hij naar het hijgend paard ging.
Hudson stond te wachten om zijn mees
ter uit de auto te helpen, doch Nap duw
de hem woest op zij. Zijn vlugge, lenige
bewegingen fascineerden Dot. Zij stond
vol belangstelling te kijken, hoe handig Mj
het zware, misvormde lichaam van zijn
broer hielp uitstappen. Hij was wonder
lijk sterk voor een zoo tengere figuur.
Hij leek wel een samenstel van spieren
en kracht en was zoo heel anders dan
welke andere man ook, dien. zij vroeger
ontmoet had.
„Wilt u voorgaan, miss Waring r
vroeg Lucas Errol, due, leunend op den
schouder van zijn broer, op haar stond
te wachten.
Nap keek naar haar om. Zij zag even
zijn iromischen glimlach. „Miss Warning
wacht misschien liever op Bertie zei
de hij.
De grootste zakencrediteur is de firma
Lubbe te Alkmaar, met f 57.000. Het be
drag van debiteuren te vorderen bedraagt
f2258.
Er bestaat onzekerheid, of en zoo ja,
op welke wijze de firmant D. P. de
f20.000, tot de kerkgelden behoorende,
in de boeken verantwoord heeft. De ge
arresteerde firmant beweert, dat hij deze
belegd had in de firma S. Parievliet en
Zn., zoodat er van verduistering geen
sprake zou zijn. Van andere zijde wordt
dit niet alleen betwijfeld, maar meent men
redenen te hebben, aan te nemen, dat de
gearresteerde niet alleen de f20.000 van
de kerkgelden ten eigen bate zou "hebben
aangewend, maar bovendien uit de zaak
der firma S. Parievliet en Zn. ook nog een
bedrag van omstreeks f40.000.
De crediteuren, diie van meening zijd:,
dat deze bedragen nog wei achterhaald
zullen kunnen worden, hebben een com
missie van onderzoek in het leven geroe
pen, beslaande uit de heeren Lubbe, te
Alkmaar; Ouwehiand en Meyer, te Kat
wijk aan Zee, en A, F. C. Bückman te
IJmuiden. Mr. C. Punt te Noordwijk is
tot liquidateur benoemd.
Nog werd meegedeeld, dat de boeken
der firma einde 1926 met een batig saldo
sloten.
Verzekering tegen
„pof klanten
Een heer en een dame vervoegden zich
gedurende de laatste weken bij de Vlaar-
dingsche winkeliers en boden hun aan zich
te verzekeren tegen „pofklanten", schrijft
de „Rotterdammer". De verzekeringspre
mie kostte f 10. Daarvoor zorgden zij dan
dat het geld van de slechte betalers zou
worden geïnd.
Deze nieuwe verzekering stond natuur
lijk enkelen wel aan. Men gaf een lijstje
van de oninbare pasten, en betaalde de
premie van f 10. Den volgenden dag kwam
de verzekeraar weer terug, en dischte een
verhaal op dat „die en die" bereid was
gevonden de schuld met een rijksdaalder
per week af te betalen. En als overtuigend
bewijs werd dan de eerste rijksdaalder
aan den winkelier afgedragen.
De andere week wachtte men echter
tevergeefs op den verzekeraar. Men toog
op onderzoek uit, en al spoedig bleek, dat
men in oplichtershanden was gevallen. De
„pofklant", die den rijksdaalder, volgens
den verzekeraar, moest afbetaald hebben,
had niemand bij zich aan huis gehad.
Do nieuwe Ford.
Th. v. S. schrijft in „De Auto" o.m.
het volgende over de nieuwe Ford:
Deze kleine automobiel draagt tot in
de kleinste finesses het stempel van den
Lincoln. Voorfront, radiator en lampen
geven geheel het beeld van den verklein
den Lincoln. Mooi gewelfde, sterk© spat-
schermen voltooien dit beeld. De lam
pen en radiator zijn blijkbaar van chro
mium staal vervaardigd 'en strak afge
werkt. De carrosserie van den sedan maakt
voor t oog een zeer aangenamen, smaak-
vollen indruk, zoowel wat kleur, lijn als
De woorden troffen haar pijnlijk, zij
wist nauwelijks waarom, en wat tot dat
oogenblik een half-onwiffig vooroordeel
geweest was, veranderde nu in een plot-
selingen, vurigen haat in Dot's hart. Van
dat oogenblik verfoeide zij Nap Errol.
Maar Lucas legde kalm zijn hand op
haar arm, en haar wrok verdween.
„Ik geloof, dat miss Waring op mij
wacht", zeide hij. „Mag ik op u leunen,
miss Waring? Trappen loopen is zoo
lastig voor mij".
„Natuurlijk", antwoordde zij gretig.
„Leun maar zooveel als u wilt".
Later viel het haar in, dat hij veel
meer aan de hulp van den knecht gehad
zou hebben, en boven op het bordes keek
zij om naar hem. Hij was vlak achter
hen en had zijn handen vol met allerlei
dingen, die hij uit de auto genomen haid.
Terwijl hij naar boven liep, waren zijn
blikken op Nap gericht, en een vreemde
rilling van sympathie doorhuiverde Dot,
toen zij merkte, dat zij niet de eenige
is, dip hem haatte.
Toen zij den grooten hall binnen
gingen, sprong Bertie hen achterna.
„Zeg, zouden we hier nu geen thee
drinken, voor je naar Lady Carfax
gaat? Het is hier het gezelligste plekje
van het huis.
(Wordt vervolgd).