RUITEHBOER FRG5BMI rooktu 'n PIJP N°. IAS. Woensdag 7 December 1927 Ü4* Jaargang.^| Buitenland LlrVi VBLT's BAZAR Binnenland Sport ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. OESCHË UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant COURANT en Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van I5 regels fl,2ö. elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Adverteotiën worden aangenomen tot 12 our voormiddag. üb' OVERZICHT. tno Ontwapening! Het scheen een oogenblik, dat de Ver een igde Stoten hun vloot zouden ónkrim- pen, doch president Gooiid^e heeft be' slóten toch het program der nieuwe krui sers uit te voeren, in weerwil van het jongste gebaar der Britsche admiraliteit (o'.l. in dit jaar 2 groote kruisers minder te1 bouwen). Van het Witte Huis tukt W-3rd medegedeeld, dat onmid|dellijk aan Congres plannen voor bet bouwen van -er kruisers zullen worden voorgeleg De Federale sc'hrepsconimissle heeft •enigen tijd geleden geadviseerd tot den s.uw van jaarlijks zes kruisers gedurende :.^jf jaar; de nrarine-autoriteilten nu bewe- vvn, dat zij reden hebben aan te nemen ;jeat Coolidge deze adviezen gunstig heeft opgenomen. De commissie had eveneens jgeadviseerd tot den bouw van torpedoja gers en onderzeeërs, welke het oud-mate- riaal zou kunnen vervangen cn aan de Ver- eenige Staten tijdig een gelijkwaardig plaats zou verschaffen in dit soort ver dedigingsmiddelen. Coolidge heeft op wei nig zeggende wijze aandacht geschonken aan de ontwapeningsvoorstellen der sov jets. Indien deze voorstellen beoogden be- vdoeld te zijn voor de geheele wereld „konden zij naar zijn meening niet van toe passing zijn op het leger van de Veneenig- de Staten, dat voor zoover het den ge- regelden dienst betreft, practiscb reeds tot een zuivere politiemacht was ver minderd. Wat betreft de volkomen ont wapening ter zee door de Vereenigde Staten, werd eenvoudigweg beweerd, dat Co-oidige van meening is, dat het wel zijn der wereld door zulk een onderne ming op dit oogenblik niet gebaat zou zijn Uit Geaiève. De Rus Litwinof heeft de laatste da gen van zijn verblijf te Geneve goed be steed. Zondag bracht hij een bezoek aan Briand en wipte hij even aan bij Strese- mann, Maandag had hij een onderhoud met den Engelschen minister van buiten land sche zaken. Omtrent het bezoek van den Russischen delegatie-leider aan Bri and is een officieel Russisch communique verschenen, waarin verteld wordt, dat het conflict-Rakofski thans voor goed uit den weg geruimd is, en dat Briand er in heeft toegestemd, dat de onderhandelingen over schulden en credieten onmiddellijk zul len worden hervat. Uit het communique blijkt verder, dat Litwinof met Briand over het Poolsch-Lithausche conflict ge sproken heeft, zulks in verband met het voornemen van Rusland om met Polen een waarborgverdrag te sluiten. Indien de „Echo de Paris" goed is ingelicht, zou Hoek Koningstraat - Magdafenastraat. SPECIAAL ADRES IN: GLAS, PORCELEIN EN AARDEWERK. ME?Mtt»Lh:'AJiUIII»i«l> I II Will 23 FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. Si Lucas glimlachte en vischte een deken op. „Doe die goed om uw schouders, want u zult het wel koud krijgen, wam- 'neer we gaan rijden. Zijn uw voeten goed Iwarm? Hier hebt u een warmwatersfcoof. top haar goed in, Bertie. Ja juist, zoo". „Nou kom je er niet meer uit", lachte Bertie, toen hij het portier achter haar dicht deed. „Waar moeten wij heen? Naar Barommead Zijn lachende oogen zagen haar een oogenblik smeekend aan; dan, als zij van neen knikte: „Kan jij haar niet eens over halen, Lucas?" „Ik denk het wel", antwoordde Lu- pas. „Rijd jij nou maar zachtjes aan, terwijl ik het probeer. Weet u, dat er een- vriendin van u op- Baronmead is, miss Waring?" „Lady Carfax?" vroeg Dot snel. Hij knikte van ja. „Ik geloof, dat zij het erg prettig zou vinden, als u eens bij haar kwam. Zij heeft zoo weinig ken- Litwinof Briand beloofd hebben met Wol- demaras te spreken over een vreedzame oplossing van het conflict. De bespreking met Stresemann schijnt ook voornamelijk over de Pools ch-Li (ham sche kwestie en over c!e noodzakelijkheid een einde te maken aan den- oorlogste: stand, gelocpen te hebben. Op dit punt bleek tusschen beide regeeringen in be- g.nsel geen enkel verschil van meeinimg te bestaan, zegt het communique. En tenslotte liet onderhoud L it win of - Chamberlain. Naar het schijnt heeft Bri and hier voor bemiddelaar gespeeld, is het Briand geweest, doe Litwinof tot een bezoek aan de En-gel sche delegatie heeft aangesp-oord. Omtrent het resultaat van de conferentie, waarnaar met zooveel spanning werd uitgezien, is een communi qué uitgegeven, dat nu juist niet bemoe digend klinkt. Volgens dit communiqué kon zelfs geen basis voor overeenstem ming gevonden worden, wat zou beteeke- tien, dat de kloof tusschen Engeland en Rusland onoverbrugbaar is gebleken. Zoo hopeloos als het communiqué den toe stand schildert, schijnt het evenwel niet te zijn. Te Genève is men algemeen van oordeel, dat het onderhoud de deur voor verdere besprekingen tusschen Rusland en Engeland geopend heeft. Evenwel kunne m Genève geen verdere besprekingen plaats hebben, daar Litwinof gisteren uit Zwitserland vertrok. Bij de volgende zit ting van de voorbereidende ontwapenings commissie zullen echter de beide staats lieden elkaar weer ontmoeten, zoodat de mogelijkheid bestaat, dat de thans aange knoopte onderhandelingen dan zullen wor den voortgezet. De o pz ienbarende aanklacht. Over het bericht betreffende de aan klacht tegen den directeur van de Hanze- bank in het bisdom Haarlem en het ver zoek om den rechtskundigen raadsman van de Hanzebamk ter verantwoording te roepen wegens „bedriegelijke" voor lichting van de rechtbank, deelt de heer mr. A. M. de Groot, advocaat en pro- cureaur te 's Gravenhage het volgende mede De bedoelde klager is door de recht bank te 's Gravenhage als borg voor een familielid veroordeeld om aan de Hanze- bank een bedrag te betalen, welks von nis door het gerechtshof te 's Graven- is bevestigd. De tegenpartij had in de procedure aan den directeur van de Hanzebank een beslissende eed opgedragen en deze eed is door den directeur op 27 Januari 1925 afgelegd. Eenigen tijd daarna is gevolgd een klacht bij den officier wegens meineed tegen den directeur nier Hanzebank met dit gevolg dat de officier geen termen vond om tot vervolging over te gaan. Het verzoek van den officier om ook mr. De Groot te vervolgen was dezen laatsten tot nu toe onbekend, vermoedelijk een gevolg van het feit dat er geen sprake was van meineed en dus evenmin van be- driegelijke voorlichting van de rechtbank „Ik zou het natuurlijk ook graag doen", zeide Dot. „Maar ik ben vroeger ook nooit bij haar geweest, ziet u, hoewel ik het wel graag gedaan zou- hebben. Maar de menschen komen niet op het majoraatsgoed, zelfs vader niet. En bo vendien ben ik eigenlijk nog niet oud ge noeg om bezoeken af te leggen. Gelooft u heusch niet, dat zij het gek zou vinden, als ik haar een bezoek ging brengen?" „Dat zou ik nu het allerlaatst van haar denken", antwoordde Lucas. „Zij is erg trotsch", begon Dot weer. „Zij is erg ongelukkig", zeide hij. In Dot's oogen kwam een. zachte glans. „Die arme Lady Carfax! Weet u het dus ook?" .Ik heb haar maar een paar maal ge zien. Ja, ik weet het". Dot zette groote oogen op. „Maar een paar maal! En dat ongeluk is nu toch zeker al drie weken geleden!" „Ja. zoo ongeveer. Maar het was ern stig en zij is maar heel langzaam her steld. De dokter beeft vandaag voor het eerst toegestaan, dat zij eens naar een andere kamer mag". „Die arme Lady Carfax!" zeide Dot weer. „Dan ga ik natuurlijk mede. Ik weet zeker, dat vader het goed zal vinden". Dus had Bertie zijn zin en met een vroolijk hart stuurde hij de aiuto- naar Ba ronmead. Hij zong, terwijl hij reed, izijn hoogs to lied uit, want hij was in een uit M.V.DOUWE EGBERTS TABAKS- FABRi EKEH door hem, welke voorlichting gedekt werd door den eed van zijnen cliënt. De aandrang op de orde van advo- caien uitgeoefend om mr. De Groot schorsen en te ontslaan heeft blijkbaar evenmin resultaten opgeleverd aangezien hij nog als advocaat en procureur onaf gebroken vanaf zijn eedsaflegging als zoo danig fungeert en aan den deken der orde, wien hij om inlichtingen verzocht, van een dergeiijken aandrang niets bekend was. Integendeel de deken der orde verklaar de zich bereid hem zoo krachtig moge lijk te steunen tegen soortgelijken 'laster. Nadat alle pogingen van den klager om het door hem overeenkomstig het von nis betaalde bedrag terug te krijgen zijn mislukt, circuleert thans in de -pers het bewuste bericht, hetwelk geen andere bedoeling kan hebben z. i. dan de tegen partij en haar advocaat in eer en goeden naam lasterlijk aan te randen. Ten slotte geeft mr. De Groot uiting aan zijne verwondering en teleurstelling, dat de Nederland sche pers, die de repu tatie van waarheidlievendheid en eerlijk heid geniet, zonder voorafgaande inwin- ning van inlichtingen ter bevoegder plaatse een dergelijk, in booge mate grie vend bericht opnam. Bij den raad van t oezicht en discipline voor de orde van advocaten te 's Gra- vanhage is een klacht tegen mr. De Groot tot dusver niet ingekomen. De vermiste logger. Over de vermissing van den „Schev. 421 De Adelaar" kan gemeld worden, dat de reeder van het schip, den heer Jac. den Duik, in een onderhoud heeft verklaard, weinig hoop meer te heb ben op het behoud van den logger. De geheele afgeloopen week is hij be zig geweest inlichtingen in te winnen waar hij maar kon vermoeden, dat men iets kon afweten van het verdwenen vaartuig. Nadat de „Schev. 421" een korte reis van 14 dagen had gemaakt, is hij op Dinsdag 18 October vertrokken; waara lleen is niet met zekerheid te zeggen, aangezien de schippers in de meeste ge vallen vrij blijven, het vischwater te be palen. Zoo ook 'hier. De reeder ver gelaten stemming. En Dot was ook gelukkig, al was zij wat zenuwachtig. Zij had al dikwijls naar Baronmead willen gaan, en zij was al heelemaal op haar gemak met den eige naar ervan, die zoo ongedwongen met haar zat te praten, ook al was zijn ma nier van spreken wat eentonig en teme rig. Alleen de gedachte aan Anne maakte haar zenuwachtig. Hoe zeer zij haar be wonderde, toch was zij altijd een beetje bang voor de statige lady van het majo raatsgoed, die met zoo weinigen vriend schap sloot en met haar koninklijke gra tie de enkele vrienden, die zij had, op een eerbiedigen afstand hield. Natuurlijk wist iedereen waarom. Die reden was duidelijk voor ieder, die oogen had om te zien. Doch dit nam de hinderpalen niet weg en belette niet, dat velen zich beleedigd gevoelden. Dot behoorde niet tot die laatsten, maar zij was altijd eenigs- zins schuw in Anne's tegenwoordigheid, niet zoozeer uit vrees gekwetst te wor- worden dan wel zelf te kwetsen. Zij met haar heerlijke, volle gezond heid genoot van den snellen rit naar Ba ronmead. Toen zij de oprijlaan insloegen, reed een galoppeerende ruiter hen achter op, die Bertie toeschreeuwde zoo hard mogelijk te rijden en zijn paard woest sloeg, toen de auto aan het hoofd ging. In de schemering leek hij Dot een demon toe, een zwarte kabouter op een zwart moedt, dat het schip geweest zal zijn op de Oostpunt van Doggersbank, toen op 28 October een Wersterstorm opstak. Uit mededeelingen van binnengekomen schippers blijkt, dat het daar in den nacht van 28 op 29 October noodweer geweest is. Zooals reeds gemeld, heeft een Kat- wijksclie schipper gezien, dat een vaar tuigje door booge golven werd opgenomen en in de diepte verdween. De heer Den Duik heeft zich, nadat dit gerapporteerd was, in verbinding gesteld met den schip per van dien Katwijkschen logger, de „K. W. 144". De schipper verklaarde, dat de logger, dien hij had zien verdwij nen, zwart was. Dit klopte niet, want alle schepen van Jac. Den Duik hebben een wilte verschansing. lm verband hiermee, tracht de reeder thans uit Katwijk nad.re gegevens te verkrijgen. De twee poiitiekruisers, die de wateren afzoeken, 'hebben geen enkel teeken van de „Sch. 421" vernomen. In Scheven'n~ gen is ook binnengekomen de „VI. 81". De schipper daarvan heeft in de buurt van Terschelling zien drijven wiite pol len (breels) waarop het nummer S. 421. Deze zijn dus zeker van den vermisten logger afkomstig. Ook vond dezelfde schipper in die buurt een omgekeerde roeiboot drijven, waarvan de bodem rood geschilder was. Door de hooge zee kon de bemanning het nummer van de boot niet opnemen, doch het is vrijwel zeker, dat ook deze boot afkomstig is van de „Schev. 421". Deze laatste waarnemingen bewijzen wel niet het vergaan van den logger, maar geven toch wel sterke aan wijzingen. Piet kreeg met de gart. Te Velp zijn twee Sinterklazen werk zaam geweest vergezeld van hun onafschei delijke Zwarte Pieten. Ieder van hen had zijn zetel opgeslagen in een manufactu renwinkel. Vandaar maakten ze geregeld wandelingen door het dorp. Een der Poe len die te veel overlast van de jeugd on dervond, achtte het noodig, zijn gart op onzachte wijze op een lastigen jongen te doen neerdalen. Zwarte Piet trof het niet want de vader van den getuchtigden knaap zag juist 'hoe zijn zoontje er van langs kreeg. Een Velpenaar duldt niet dat het kastijdingsrecht door anderen dan door den wettigen vader wordt uitgeoefend, al is die andere ook Zwarte Piet. En zoo gebeurde 'het, zonder d'at de waardige bisschop vermocht tusschen beide te tre den, dat Zwarte Piet op zeer hardhandige wijze een aframmeling ontving, welke hem nog lang een herinnering, maar dan niet van de aangenaamste, aan zijn functie van dienaar van Sinterklaas zal doen be houden. De oneerlijke kerkvoogd. Zaterdag heeft te Noordwijk een ver gadering plaats gehad van schuldeischers der firma S. Parievliet en Zn. in liquida tie, van welke firma de gearresteerde kerkvoogd D. P. te Katwijk firmant is. Meegedeeld werd, dat de firma een zakenschuld van ongeveer f 100.000 heeft en een hypothecaire schuld (op gebouwen en schepen) van f 71.000,. welk bedrag waarschijnlijk niet uit de opbrengst van het onderpand terugontvangen zou worden. paard, die naar de hel reed. Zij was blij, dat zij hem achter zich lieten. Doch toen zij stilhielden voor het groo te huis, dat geheimzinnig opdoemde in de toenemende duisternis, klonken de ga loppeerende hoeven al weer naderbij, en voor zij uit de auto waren, stond Nap naast hen. Hij sprong uit den zadel en zeide: „Hier Bertie. Neem het paard eens aan. Maar pas op, dat ze je niet bijt. Ze is in een slechte bui!" „Wreedaard", mompelde Bertie, ter wijl hij naar het hijgend paard ging. Hudson stond te wachten om zijn mees ter uit de auto te helpen, doch Nap duw de hem woest op zij. Zijn vlugge, lenige bewegingen fascineerden Dot. Zij stond vol belangstelling te kijken, hoe handig Mj het zware, misvormde lichaam van zijn broer hielp uitstappen. Hij was wonder lijk sterk voor een zoo tengere figuur. Hij leek wel een samenstel van spieren en kracht en was zoo heel anders dan welke andere man ook, dien. zij vroeger ontmoet had. „Wilt u voorgaan, miss Waring r vroeg Lucas Errol, due, leunend op den schouder van zijn broer, op haar stond te wachten. Nap keek naar haar om. Zij zag even zijn iromischen glimlach. „Miss Warning wacht misschien liever op Bertie zei de hij. De grootste zakencrediteur is de firma Lubbe te Alkmaar, met f 57.000. Het be drag van debiteuren te vorderen bedraagt f2258. Er bestaat onzekerheid, of en zoo ja, op welke wijze de firmant D. P. de f20.000, tot de kerkgelden behoorende, in de boeken verantwoord heeft. De ge arresteerde firmant beweert, dat hij deze belegd had in de firma S. Parievliet en Zn., zoodat er van verduistering geen sprake zou zijn. Van andere zijde wordt dit niet alleen betwijfeld, maar meent men redenen te hebben, aan te nemen, dat de gearresteerde niet alleen de f20.000 van de kerkgelden ten eigen bate zou "hebben aangewend, maar bovendien uit de zaak der firma S. Parievliet en Zn. ook nog een bedrag van omstreeks f40.000. De crediteuren, diie van meening zijd:, dat deze bedragen nog wei achterhaald zullen kunnen worden, hebben een com missie van onderzoek in het leven geroe pen, beslaande uit de heeren Lubbe, te Alkmaar; Ouwehiand en Meyer, te Kat wijk aan Zee, en A, F. C. Bückman te IJmuiden. Mr. C. Punt te Noordwijk is tot liquidateur benoemd. Nog werd meegedeeld, dat de boeken der firma einde 1926 met een batig saldo sloten. Verzekering tegen „pof klanten Een heer en een dame vervoegden zich gedurende de laatste weken bij de Vlaar- dingsche winkeliers en boden hun aan zich te verzekeren tegen „pofklanten", schrijft de „Rotterdammer". De verzekeringspre mie kostte f 10. Daarvoor zorgden zij dan dat het geld van de slechte betalers zou worden geïnd. Deze nieuwe verzekering stond natuur lijk enkelen wel aan. Men gaf een lijstje van de oninbare pasten, en betaalde de premie van f 10. Den volgenden dag kwam de verzekeraar weer terug, en dischte een verhaal op dat „die en die" bereid was gevonden de schuld met een rijksdaalder per week af te betalen. En als overtuigend bewijs werd dan de eerste rijksdaalder aan den winkelier afgedragen. De andere week wachtte men echter tevergeefs op den verzekeraar. Men toog op onderzoek uit, en al spoedig bleek, dat men in oplichtershanden was gevallen. De „pofklant", die den rijksdaalder, volgens den verzekeraar, moest afbetaald hebben, had niemand bij zich aan huis gehad. Do nieuwe Ford. Th. v. S. schrijft in „De Auto" o.m. het volgende over de nieuwe Ford: Deze kleine automobiel draagt tot in de kleinste finesses het stempel van den Lincoln. Voorfront, radiator en lampen geven geheel het beeld van den verklein den Lincoln. Mooi gewelfde, sterk© spat- schermen voltooien dit beeld. De lam pen en radiator zijn blijkbaar van chro mium staal vervaardigd 'en strak afge werkt. De carrosserie van den sedan maakt voor t oog een zeer aangenamen, smaak- vollen indruk, zoowel wat kleur, lijn als De woorden troffen haar pijnlijk, zij wist nauwelijks waarom, en wat tot dat oogenblik een half-onwiffig vooroordeel geweest was, veranderde nu in een plot- selingen, vurigen haat in Dot's hart. Van dat oogenblik verfoeide zij Nap Errol. Maar Lucas legde kalm zijn hand op haar arm, en haar wrok verdween. „Ik geloof, dat miss Waring op mij wacht", zeide hij. „Mag ik op u leunen, miss Waring? Trappen loopen is zoo lastig voor mij". „Natuurlijk", antwoordde zij gretig. „Leun maar zooveel als u wilt". Later viel het haar in, dat hij veel meer aan de hulp van den knecht gehad zou hebben, en boven op het bordes keek zij om naar hem. Hij was vlak achter hen en had zijn handen vol met allerlei dingen, die hij uit de auto genomen haid. Terwijl hij naar boven liep, waren zijn blikken op Nap gericht, en een vreemde rilling van sympathie doorhuiverde Dot, toen zij merkte, dat zij niet de eenige is, dip hem haatte. Toen zij den grooten hall binnen gingen, sprong Bertie hen achterna. „Zeg, zouden we hier nu geen thee drinken, voor je naar Lady Carfax gaat? Het is hier het gezelligste plekje van het huis. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1927 | | pagina 1