ONZE WEDSTRIJD
RUITENBOER
N0. 157,
Vrijdag 18 November I8S7
tijdens de Sint Nicolaas-weken.
ill0 Jaargang.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Daarvoor hebben wij weer EEN SPREEKWOORDEN
WEDSTRIJD samengesteld, waaraan op öe volgende
wijze moet woröen meegeöaan:
Binnenland
STER-TABAK
Sport
wmmm
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag-
en Vrijdagavond.
SOME a COURANT
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant HESS»? en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20, elke tegel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Ook dit jaar zullen wij weer onze LEZERS EN ADVERTEERDERS
LATEN SAMENWERKEN om de advertentiën voor de ST. NICOLAAS
BIZONDER AANTREKKELIJK te maken.
Nioolaas drie maal zijn opgegeven, n.l.
30 November, plaatsen wij in den rech-
C., D., enz. Elke serie A of B of C
waarvan de beginletters van elk woord in
is gelegd. De volgorde der woorden
door Al, A2, enz.
gaat zoo lang te water tot zij breekt,
Al een D, in de étalage A2 een K,
hoofdletter, noodag om 'bet spreekwoord
letter A zou dan 10 woorden aan wijzen
Men zoekt dus eerst bet aangegeven
en in volgorde op en daarna kan men do
van die winkels vinden om de spreek-
In alle advertentiën, die voor de Sint
Vrijdag 25, Maandag 28 en Woensdag
terbovenhoek eon hoofdletter, b.v. A., B.,
enz., vormt tezamen een spreekwoord,
de étalage der gelijkgelelterde annonce's
wordt aangegeven in de advertentiën
Nemen wij b.v. de spreuk: De kruilt
dan ligt in de étalage van adverteerder
in de étalage A3 een G.
Het aantal advertenties mei dezelfde
te vormen, zal worden aangegeven. D>
en dus ook in 10 advertentiën voorkomen,
aantal advertentiën met dezelfde letter
voorletters der woorden in de étalage'9
woorden samen te stellen.
VOOR DEZEN WEDSTRIJD ZIJN VOOR DE GOEDE OPLOS
SINGEN DE VOLGENDE PRIJZEN BESCHIKBAAR GESTELD:
EEN EERSTE PRIJS VAN f 15,
EEN TWEEDE PRIJS VAN f 10,
EEN DERDE PRIJS VAN ....f5—
Winnaar is degene, die de meeste spreekwoorden goed beeft samengesteld.
He t bedrag der prijzen moet worden besteed in een der winkels, die hieraan
hebben meegedaan, waarvoor aan de winnaars een bon zal worden overhandigd,
die aan de zaak waar gekocht wordt, in betaling kan worden gegeven.
De bons zijn gesplitst in bedragen van f5,De eerste en tweede prijs kan dus
in meer dan één zaak besteed worden.
De bons moeten worden gebruikt vóór 6 December 1927.
Inzendingen moeten inkomen vóór Vrijdag 2 December 10 uur voormiddags
in de bus aan het bureau Turfkade 15, met opschrift: Inzending Prijsvraag". De
uitslag wordt bekend gemaakt in het nummer dat ddenzelfden dag uitkomt.
Zoowel lezers uit Goes als daarbuiten kunnen aan den wedstrijd deelnemen; al
leen mag uit elk gezin maar één inzending geschieden.
Een sterk
ïedium".
Het was de politie te Rotterdam al
sinds eenige maanden opgevallen, dat een
bekend waarzegster, mevrouw L., aldaar,
herhaaldelijk uitstapjes naar verschillende
plaatsen zooals Tiet Nijmegen en Utrecht
maakte, die om meer dan één reden nog
al opvallend waren. In de eerste plaats
vond het vertrek van mevrouw L., die
zich steeds liet vergezellen door den man
met wieo zij samenleeft, herhaaldelijk in
het holst van den nacht plaats, terwijl heö
ook al gauw ruchtbaar werd, dat op de
plaats van bestemming op de meest royale
wijze geleefd werd, alsof het geld uit een
ruime bron vloeide.
Het eerste vermoeden was, dat mie
vrouw L. haar inkomsten uit smokkelarij
14 FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
HOOFDSTUK VII.
De val.
Na betrekkelijk korten tijd vonden zij
een vos in een boschje kreupelhout op
de helling van een heuvel, en de woeste
draf, die daarop volgde, joeg zelfs Anne s
bezadigdheid op de vlucht. Er was nog
steeds iets jeugdigs, iets jongc-mieisjeis-
achtigs in haar gebleven en dit sprong
nu in de wilde opwinding van de jacht
weer naar de oppervlakte.
De schimmei schoot als een pijl naar
voren. Hij en de zwarte merrie, die Nap
bereed, gingen aan het hoofd, een onder
scheiding, die Anne nooit van te voren ge
zocht had en die zij bij deze gelegen
heid ook niet zeer op prijs stelde. Want
toen zij na een waanzinnigen ren van een
half uur aan één stuk door dien vos in een
rotshol gedood hadden, deed zij met een
wit gelaat haar paard keenen en dwong
het het tooneel te verlaten.
Nap volgde haar vlak daarna en vond
haar bezig een hek, dat toegang gaf tot
van opium of cocaine betrok, hetgeen ook
de verklaring zou zijn voor de geheim
zinnige nachtelijke autotochten. Dit ver
moeden scheen bevestigd te zuilen worden,
toen het bleek, dat mevrouw L. een ont
moeting had met twee dames, die haar een
pakje overhandigden, dat door zijn lang-
werpigen vorm gedachten wekte aan een
fieschje of dergelijks.
Vorig© week Woensdagavond vond de
politie het oogenblik gekomen om in te
grijpen. Het pakje, dat overhandigd was:
bleek niet opium te bevatten, maar geld,
een bedrag van f200.
Waartoe dit geld diende? Dat blijkt
uit de volgende geschiedenis.
Een schoonzuster van de dames, die
na de scheiding van haar man te Vlaar-
dingen was gaan wonen, was aan spiritis
me en soortgelijke occulte verschijnselen
gaan geiooven en maakte het haar familie
nu voortdurend lastig met allerlei som
een bosch, open te maken.
,,Ik heb de staart voor u gered", begon
bij. Dan, haar gelaat ziende: „Wat is er?
U ziet zoo bleek."
„Ik voel mij ziek," zeide Anne rillend.
Hij maakte het hek voor haar open en
ging er met haar door. Zij waren daar
alleen, geheel afgezonderd van die rest
der jachtpartij door een dichte groep hoo
rnen.
„Hebt u nog nooit een vos zien doo-
den?" vroeg hij.
„Neen, nooit van zoo dichtbij," mom
pelde Anne huiverend.
Zwijgend reed bij een eindje door. Dan:
„Het spijt mij, dat u er zoo slecht tegen
kunt. Ik dacht, dat u het aardig zouidt
vinden."
„Aardig? zeide zij en huiverde weer.
„Ik voor mijn persoon," antwoordde
Nap, „ik zie het graag."
Alice s gelaat drukte afschuw uit.
„Ja," zeide hij zonder zich om de ge
volgen te bekommeren, „zoo ben ik. Ik
jaag om te dooden. Dat is mijn aard".
Een roode glans verscheen plotseling in
zijn woeste oogen. Hij keek haar uitda
gend aan. „Waar jaagt u dan voor?"
„Ik geloof niet, dat ik ooit meer jagen
zal", zeide zij.
„Nonsens, Lady Carfax, dat is over
dreven weekhartig", protesteerde hij. „En
dat moet u niet zijn. Dat is niet
„Ik kan het niet helpen. Vroeger heb
here voorspeilingen, waarbij de voorspel
ling van den aanstaanden dood van nu
eens dezen, dan weer dien bloedverwant
schering en inslag was.
Dit minder aangename vooruitzicht
werkte zoo sterk op de verbeelding van
deze menschen, dat zij geen beier middel
wisten dan ook maar van occulte mach
ten gebruik te maken om het dreigend
doodsgevaar af te wenden. Zoo kwamen
zij te land bij mevrouw L.
Deze zou wel helpen. Haar aanwezig
heid op de plaats waar de gevaren dreig
den zou de geesten wel bezweren. Daar
mee waren de reizen reeds verantwoord.
Maar de schoonzuster, zoo heette het,
beschikte over een „sterk" medium en
dat moest men met nog sterkere mediuims
verslaan. Sterke mediums zijn echter duur,
doch de familie bleek voortdurend bereid
om bet de contanten daarvoor beschik
baar te stellen. Zoo liepen de bedragen die
zij betaalde weldra in de duizenden.
De politie heeft hieraan nu een einde
gemaakt. De familie heeft den raad ge
kregen haar geld op een betere manier te
gebruiken. Wat mevrouw L. en haar
vriend betreft, het is niet met zekerheid
komen vast le staan, dat zij tot het doen
van d© groote uilgaven uitlokten en er
was dus geen grond om hen wegens op
lichting ie vervolgen. Zij zijn dus weer op
vrije voelen
Schaking.
Eenige rechercheurs hebben Woensdag
avond in een hotel le 's Gravenhage aan
gehouden den 27-jarigen C. J. v. D„ ver
dacht van schaking van het minderjarige
meisje F. v. W., beiden uit Den Haag.
In September deed de vader van het
meisje, dat eerst 16 jaar oud is, klacht
van schaking van zijn dochter en ver
zocht aan de politie haar opsporing. In
derdaad bleek dat zijn dochter met den
27-jarigen v. D. naar het buitenland was
vertrokken. Na ongeveer 10 dagen kwa
men beiden weer in Den Haag terug. Van
D. vergezelde het meisje tot aan de deur
van de woning barer ouders, maar vond
het toen het veiligst© zich te verwijderen.
De politie zocht hem echter op en arres
teerde hem ter zake van het ontvoeren
van een minderjarige met haar toestemming
maar zonder de toestemming van haar
ouders of voogden. Op dit misdrijf is een
gevangenisstraf van ten hoogste 6 jaren
gesteld. De gearresteerde werd ter be
schikking der justitie gesteld en in het
huis van bewaring opgesloten. Na eenige
dagen werd hij door den officier van ju
stitie, hangende het onderzoek, op vrije
voeten gesteld. Hij keerde weer tot zijn
vriendin terug en eenige dagen later ver
trokken zij weer naar het buitenland. Op
nieuw deed de vader van het meisje klacht
van schaking, zoodat tegen v. D. nu twee
proces sen-verbaal aanhangig zijn. Het
meisje vertoeft nog steeds in het buiten
land. Van D. moest eenige dagen in Den
Haag zijn om zijn zaken te regel
Door rechercheurs werd hij echter her
kend en gearresteerd. Van D. is sinds
eenige jaren gehuwd en vader van twee
kleine kinderen.
ik nooit zoo beseft, hoe wreed het is'
„Natuurlijk is het wreed. Maar goed
beschouwd is alles dat, is het heele le
ven' wreed: En toch moet u leven. We
zijn geschapen om op elkaar te azen".
„Neen, neen", zeide zij vlug, want zijn
woorden deden haar onuitsprekelijk pijn.
„Ik beschouw het leven van een hooger
standpunt".
„Neem me dan niet kwalijk", ant
woordde hij op den toon van iemand, die
over een onderwerp liever niet verder
discussieert".
Impulsief keek zij hem aan. „En dat
doet u ook!" zeide zij, en er was zelfs
iets smeekends in haar stem.
Nap trok zijn wenkbrauwen samen en
wendde zijn blik van haar af. „Ik ben
maar een beest", zeide hij vrij ruw. „Er
is niets geestelijks in mij. Ik leef voor
wat ik krijgen kan. Wanneer ik de kans
krijg, dan dood ik. Zoo ik aL een ziel
bezit, dan is die zoo rudimentair, dat
het de moeite niet waard is erover te
spreken."
In de stilte, die nu volgde, keek hij
haar met iets wreeds in zijn blik aan.
„Misschien houdt u niet van beesten",
opperde hij cynisch. „Maar nu over iets
heel anders, weet u wel, dat we beelemaal
van de jachtpartij afraken?"
Eenigszins onwillig hield zij haar paard
in. „Dan is het beter, dat we teruggaan".
„Zooals Uwe Majesteit beveelt", zei
de Nap.
De onbekende krankzinnige.
De vorige week is in de gemeente
Westervoorde op den openbaren weg een
krankzinnige aangetroffen, die daar ver
moedelijk met een auto uit ©en andere ge
meente was gebracht. Voorloopig is deze
krankzinnige toen in het ziekenhuis te Arn
hem opgenomen. De Arrihemsche recher
che stelde een onderzoek in naar de inden-
titeit en die herkomst van dezen man en ge
bleken is, dat de krankzinnige in d© ge
meente Ede was aangetroffen. Een amb
tenaar dezer gemeente heeft buiten den
burgemeester om last gegeven, dien patiënt
naar Westervoorde te brengen en daar af
te zetten. De man heeft jarenlang in Wes
tervoorde gewoond, waaruit het vermoeden
schijnt gerezen te zijn, dat hij daar ook
thuis hoorde en deze gemeente dus de kos
ten moest betalen.
Nader is echter gebleken, dat de man
thans zijn domicilie heeft te Arnhem, zoo-
dat nu zal worden uitgemaakt, welke van
de drie gemeenten, Ede, waar de man
aanvankelijk werd aangetroffen, Wester
voorde, waar hij op straat werd gevonden,
of Arnhem, waar hij diomiciLe heeft, voor
die kosten aansprakelijk is. De minister van
binnenlandsche zaken is met het geval
kennis gesteld. Vermoedelijk zal van zij
nentwege een nader onderzoek worden in
Door den trein gegrepen.
Een geleidster van een trein met Hon-
gaarsche kinderen, welke Woensdagmid
dag op het stations-emplacement te Arn
hem op dood spoor was gezet, met de be
doeling dat de trein Donderdag naar
Utrecht zou vertrekken, is Woensdagmid
dag, na inkoopen te hebben gedaan, van
de perrons over de rails geloopen om zoo
den trein te bereiken.
Een eind voorbij de overkapping be
merkte zij dat een trein uit De Vork na
derde en trachtte zij zich zoo goed mo
gelijk tegen den muur, die het stations
emplacement begrenst, in veiligheid te
stellen. De ruimte tusschen spoor en muur
is echter zeer gering. De dame werd door
den trein gegrepen, waardoor zij zooda
nig werd gewond, dat zij spoedig aan
gevolgen is overleden.
Het is een vier-en-veer'agjarige dame
uit Boedapest.
In een bus onder water.
Aan den oever van den Amstelstroom
ter hoogte van de Amstellaan te Amster
dam heeft zich Woensdag een zonderling
schouwspel afgespeeld, lezen we in hiet
„Hbld." Iemand die de kunst verstond
lang zijn adem in te houden, is er in een
bus gekropen en heeft daarin ruim veertig
minuten op den Amsielbodem gezeben. De
man die dit deed, was van Engel schei
bloede en droeg den naam van Attilla. Om
de kunst niet te gemakkelijk te maken,
werd hij eerst geboeid, daarna kroop hij
in een zak en het geheel ging in de bus, die
met een deksel met schroeven dichtgemaakt
werd. Nadat de heer Attilla zoo was inge-
popt, werd de bus met lood bezwaard van
een zolderschuit af in den Amstel ge
plonsd. Bus en zak en Attilla verdwenen
Hij deed de merrie keeren en bleef
dan staan, om haar te laten voorbijgaan.
Hij zat brutaal en op zijn gemak in
het zadel. Of zij wilde of niet, zij moest
zien, dat hij een kranig ruiter was. De
merrie stond fier en rechtop, als droeg
zij een koning.
„Wilt u zoo goed zijn voor te gaan?"
vroeg hij.
Anne reed hem voorbij met een onbe
stemd gevoel van onrust, dat langzaam
steeg toit een angst, of er iets verschrikke
lijks gebeuren zou. Want bet scheen Kaar
toe, alsof bij in die enkele oogenblikken
zijn wil aan haar opgedrongen, zonder
eenige inspanning alle hinderpalen van de
conventioneele terughoudendheid omverge
worpen, in haar het besef gewekt had
van de meerderheid van den man.
Zoodra zij zich weer bij den jacht
stoet gevoegd had, deed zij ai haar best
om hem te ontwijken, een poging, die in
zoover succes had, dat zij hem het vol
gende uur slechts nu en don uit de verte
zag. Bij haar man voegde zij zich ech
ter niet, want zij wist, dat hij haar op
jacht liever niet in zijn nabijheid had.
Na het dooden van den eersten vos
gingen zij vergeefs een bosch in, doch
vonden toch ten slotte na lang zoeken een
spoor langs een stoppelveld dicht bij Ba-
ronmead, een groot landgoed, dat de oud
ste Erroi pas gekocht had. De vos ging
recht op de Baronmead-bosschen af,
waarheen de jachtstoet hem langs een
r^Z3
Men is zoo licht geneigd te zeggen:
„STER-TABAK is een naam-
artikel en kan gemakkelijk ver-
kocht wordenDoch weet gij
wel, waaraan STER-TABAK
haren goeden naam dankt?
Aan het feit, dat elk pijpje STER-
TABAK even heerlijk smaakt
als het vorige en dat elk pakje
t. dezelfde geurige, rijpe,lichtepijp- J
tabak bevat als het opgerookte.
De naam N1EMEIJER op tabak
is als de keur op het gouds
WAARBORG van KWALITEIT
I
N.V. Theodoms Niemeija
Gtonlngtn tn Relttrdmi
Erkend de beste
in de diepte; de leiding van een electrische
bel, waarmee de heer Attilla te kennen
kon geven, alsdat hij er nu .genoeg van
kreeg, was de eenige verbinding van de
blikken bus met de bewoonbare wereld.
Na verloop van tijd ging op het schip de
bel, de bus werd aan een touwtje boven
gehaaid, de schroeven losgemaakt en de
heer Attilla, die twee en veertig minuten
zijn krachten had vertoond, stapt© na be
vrijd te zijn, geheel en al ontdaan en bib
berend, wit en blauw en paars gekleurd,
naar buiten. Het was een walgelijke ver
tooning.
Voetbal.
Zuidelijke le klasse N.V.B.
De volgende wedstrijden wordein voor
bovengenoemde klasse Zondag gespeeld:
EindhovenWilbelmitna.
B. V. V.—P. S. V.
Willem IIN.O.A.D.
Zuidelijke 2e klasse N.V.B.
De volgende wedstrijden wordein voor
bovengenoemde klasse Zondag gespeeld:
ZeelandiaBredania.
T. A. C.Roosendaal.
AllianceMiddelburg.
DongenD.O.S.K.O.
BredaVlissingen.
Zuidelijke 3e klasse N.V.B.
De volgende wedstrijden worden voor
bovengenoemde klasse Zondag gespeeld:
HuistZierikzee.
TerneuzenS.I.N.O.T.O.
Middelburg IIZeelandia II.
steenachtig dal volgde.
Anne, die voor geen geld ter wereld
dien dag nog een beest zou willen zien
dooden, hield haar vurigen schimmel in,
die baar graag aan het hoofd van de over
heg en steg galoppeerenden stoet gebracht
zou hebben. Tot zijn groote verontwaar
diging leidde zij hem, in plaats van de
jacht in het dal te volgen, den heuvel
op. Hij protesteerde er heftig tegen en
dreigde zich tegen haar wil te verzetten,
doch Anne was vastbeslotenzij ging
den heuvel op.
Het was een heel geklauter om boven
op den top te komen, want de helling was
stijl en modderig, doch eenmaal boven,
ging bet rijden makkelijker. Zij liet de
teugels vieren en de schimmel draafde
in een korten galop met haar voort. Van
hier af zag zij den laatsten ruiter de bocht
naar Baronmaed inslaan, terwijl het ru
moer, dat hoe langer hoe verder verwij
derd klonk, haar zeide, dat de honden
reeds in het bosch waren doorgedrongen.
Vlak voor haar vormde het plateau een
kalen top, vanwaar af zij ongetwijfeld een
ruim uitzicht op de omliggende streek heb
ben zou. Zij bracht er haar paard heen. In
de vallei hing een dikke mist en het begon
te regenen.. Haar armband-horloge wees
twee uur aan en zij besloot naar huis te
gaan, zoodra zij van af den top een blik
in de vallei geworpen had.
(Wordt vervolgd).
